Wikipedia

Nieciecz Włościańska

wieś w województwie mazowieckim

Nieciecz Włościańska – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sokołowskim, w gminie Sabnie[5][6]. Na jej terenie struga Nieciecz wpada do Cetynii. Mimo że Nieciecz-Dwór i Nieciecz Włościańska stanowią odrębne sołectwa to są one praktycznie jedną miejscowością.

Nieciecz Włościańska
wieś
Ilustracja
Zabytkowa plebania z początku XX wieku
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

sokołowski

Gmina

Sabnie

Liczba ludności (2011)

328[2][3]

Strefa numeracyjna

25

Kod pocztowy

08-331[4]

Tablice rejestracyjne

WSK

SIMC

0685630[5]

Położenie na mapie gminy Sabnie
Mapa konturowa gminy Sabnie, na dole znajduje się punkt z opisem „Nieciecz Włościańska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Nieciecz Włościańska”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Nieciecz Włościańska”
Położenie na mapie powiatu sokołowskiego
Mapa konturowa powiatu sokołowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Nieciecz Włościańska”
Ziemia52°27′20″N 22°18′28″E/52,455556 22,307778[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Nieciecz Włościańska, po jej zniesieniu w gromadzie Sabnie. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Z miejscowości wywodzi się ród Niecieckich.

Położenie

edytuj

Miejscowość znajduje się we wschodniej części województwa mazowieckiego, na Południowym Podlasiu, w północno-zachodniej części Wysoczyzny Siedleckiej. Leży w dolinie strugi Nieciecz, która przepływa przez miejscowość.

Historia

edytuj
 
Nieciecz – główna ulica
 
Szkoła Podstawowa im. Armii Krajowej
 
Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
 
Remiza OSP w Niecieczy
 
Widok na Zbiornik Niewiadoma z zapory
 
Struga płynąca przez Nieciecz
 
Rzeka Cetynia
 
Ciężki wóz gaśniczy OSP Nieciecz

Pierwotnie wieś nosiła nazwę Niecieca lub Nieciecza, która z czasem została zastąpiona przez określenie: Nieciecz Włościańska. Wieś, podobnie jak wiele miejscowości w okolicy, powstała w wyniku osadnictwa ludności Mazowsza. W 1424 roku ks. Grzegorz z Buczkowa (zm. ok. 1424), biskup włodzimierski (1400–1424) włączył ją do nowo utworzonej parafii w Sokołowie. 27 stycznia 1457 Stanisław Nieciecki, dziedzic na Niecieczy i Wirowie, ufundował pierwszy drewniany kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, św. Doroty Dziewicy i Męczennicy i św. Marcina Biskupa. W roku 1470 ks. Marcin Krzeszowski herbu Gryf, biskup łucki (1468–1483), włączył do parafii Nieciecz wieś Bujały-Gniewosze. W roku 1525 Jan z Niecieczy dokonał zamiany pewnych dóbr z ks. Mikołajem miejscowym plebanem. Do XVIII wieku właścicielami miejscowości była rodzina Niecieckich, herbu Poraj (Czasem błędnie podawany jest herb Gozdawa. Wynika to z podobieństwa Poraja do Gozdawy, szczególnie na odcisku pieczęci). Ród Niecieckich od zarania posługiwał się herbem Poraj, później rodziny: Bujalskich, Lisieckich (od 1770) i Łopuskich (od 1791). Drugi kościół został, staraniem Jana Dziekońskiego, regenta lubelskiego i miejscowego proboszcza ks. Jana Pacewicza, zbudowany w roku 1713. W 1847 roku proboszczem parafii został ksiądz Franciszek Tuszyński (1806–1875). W 1863 roku, razem z ówczesnym dziedzicem Niecieczy Władysławem Aleksandrem Rawiczem (1832–1963), rozpoczął starania o budowę nowej świątyni. Rząd carski uznał jednak, że postawienie nowego kościoła będzie szkodliwe dla prawosławia. Po śmierci księdza Tuszyńskiego zlikwidowano parafię, pretekstem był fakt, iż kościół groził zawaleniem, jednak faktycznie była to represja za udzielanie pomocy unitom. W dwa lata po wydaniu edyktu tolerancyjnego z dnia 30 kwietnia 1905 roku, przystąpiono do budowy drewnianego kościoła kosztem dziedzica majątku Kupientyn – Adolfa Zambrzyckiego (1850–1928) i parafian. Budowę zakończono w 1910 roku. Adolf Zambrzycki ufundował również, stojącą do dziś plebanię murowaną. Drewniany kościół spłonął z niewyjaśnionych dotąd przyczyn 19 maja 1950 roku. Obecnie stojący w Niecieczy, murowany kościół, zbudowano w latach 1950–1953, pod kierunkiem ks. Stanisława Sitniczuka (1907–2002), ówczesnego proboszcza (1943–1955), według projektu arch. Dominika Pawlikowskiego z Warszawy. Na placu przykościelnym znajduje się dzwonnica, zbudowana w 1985 roku, staraniem ks. Stanisława Falkowskiego. W latach pięćdziesiątych została zbudowana szkoła podstawowa, 3 maja 1997 nadano jej imię Armii Krajowej. W latach dziewięćdziesiątych staraniem mieszkańców zbudowano nowoczesną remizę strażacką.

Kościół i parafia

edytuj

W Niecieczy znajduje się rzymskokatolicki kościół parafialny parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Niecieczy. Liczy ona sobie ponad 1300 wiernych. Należą do niej wsie: Nieciecz Włościańska, Nieciecz-Dwór, Bałki, Bujały-Gniewosze, Kupientyn-Kolonia, Niewiadoma, Wierzbice-Strupki i Wyrąb. Proboszczem od 15 lipca 1982 do 12 sierpnia 2013 był ks. kan. Stanisław Falkowski.

Szkoła

edytuj

Sport

edytuj
  • Drużyna piłkarska „Nieciecz” występująca w Powiatowej I Lidze Piłkarskich Siódemek.

Ochotnicza Straż Pożarna

edytuj

Jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej została założona w Niecieczy w 1921 roku. Po trzech latach posiadała już drewnianą remizę, a po kolejnym roku ręczną sikawkę i beczkę na wozie konnym. Drewniany budynek służył do lat powojennych. W 1949 został wyremontowany i rozbudowany. Wkrótce jednostka otrzymała wóz konny. W latach 1955–1958 w czynie społecznym została wybudowana remiza murowana. Pierwszym samochodem OSP Nieciecz był Star 29. Pojawił on się w 1971 roku. W 1983 roku Nieciecz otrzymała Stara 244 GBA. W 1991 roku postanowiono wybudować nową remizę. Osiemdziesiąt procent kosztów ponieśli mieszkańcy. Jest to jeden z największych i najładniejszych obiektów tego typu w okolicy. Od 18 kwietnia 1997 jednostka należy do Krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego. Prężnie działa. Jej drużyny odnoszą sukcesy w zawodach strażackich różnego szczebla. Posiada dwa wozy bojowe: zakupiony w 2000 roku ciężki wóz gaśniczy marki Jelcz i od 2009 roku ciężki wóz gaśniczy Mercedes Atego. W remizie znajduje się sala weselna, świetlica ze sprzętem RTV, stołami bilardowymi i tenisowymi oraz siłownia. Dawniej organizowano na niej popularne w całej okolicy dyskoteki.

Gospodarka

edytuj
  • Tartak „Nieciecz”

Zbiornik Niewiadoma

edytuj

Na terenie wsi Nieciecz Włościańska, Niewiadoma, Kupientyn-Kolonia i Kupientyn na rzece Cetyni znajduje się Zbiornik Niewiadoma.

Ludzie związani z miejscowością

edytuj
  • ks. Stanisław Falkowski (ur. 1938) ksiądz katolicki, proboszcz parafii Nieciecz Włościańska od 15 lipca 1982, działacz opozycji niepodległościowej w czasach PRL, odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski
  • Lech Zakrzewski (ur. 1957) „bard Podlasia”, muzyk, poeta, kabareciarz, dziennikarz, społecznik, zamieszkały w Niecieczy Włościańskiej od 1986 roku

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 86415
  2. ↑ Wieś Nieciecz Włościańska w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-02-09], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 809 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nieciecz_Włościańska&oldid=72545564”