Nielepkowice
Nielepkowice – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Wiązownica[3][4].
| Artykuł |
50°5′57″N 22°40′47″E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
50°6'N, 22°40'E, 50°8'N, 22°41'E |
| - błąd |
2326 m |
| Odległość |
989 m |
| wieś | |
 Kościół filialny w Nielepkowicach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
180 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2021) |
419[1] |
| Strefa numeracyjna |
16 |
| Kod pocztowy |
37-522[2] |
| Tablice rejestracyjne |
RJA |
| SIMC |
0612536[3] |
Położenie na mapie gminy Wiązownica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu jarosławskiego  | |
 50°05′57″N 22°40′47″E/50,099167 22,679722
| |
Prywatna wieś szlachecka, położona w województwie ruskim, w 1739 roku należała wraz z folwarkiem do klucza Jarosław Lubomirskich[5]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Części wsiEdytuj
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0612542 | Bednarowo | część wsi |
HistoriaEdytuj
Pierwsze wzmianki o wsi Nielepkowice (Nielipkowice) pochodzą z roku 1458 i są związane z podziałem dóbr pomiędzy Spytka Jarosławskiego i jego brata Rafała. "Starszy Spytko osiadł na Jarosławiu, młodszy Rafał na Przeworsku. Do Jarosławia należały prócz zamku i trzech młynów następujące wioski: Munina, Tuczępy, Pełkinie, Kruhel, Ostrów, przedmieście jarosławskie Warski, Wierzbna, Leżachów, Radawa, Wola, Laszki, Las, Szówsko, Wysocko, Wietlin, Nielipkowice, Sobiecin, Tywonie, Łowce (lub Łowcze), Zasanie, Głęboka, Korzenica, Surochow, Pawłowe sioło (obecnie Pawłosiów). Moszczenna, Dobra, Koniaczów, Prowsko, Wiązownica, Dąbrowica i Morawsko”[potrzebny przypis].
Ordynacja jarosławsko-przeworska z 1470 r. króla Kazimierza IV Jagiellończyka także wspomina o Nielepkowicach[6]. Wieś była też wzmiankowana w regestach poborowych, które zapisali poborcy podatkowi ziemi przemyskiej. W latach 1628, 1651 i 1658 Nielepkowice były wzmiankowane razem z Manasterzem: Manasterz et Nielipkowice. W 1674 roku w Nielepkowicach było 16 domów i folwark zarządzany przez Szymunowskiego z 4 domami
Nielipkowice: curia n[obi]lis Szymunowski, a persona sua, consortis et famuli in summa fl. ...................4/0
A personis subditorum rutenorum utriusque sexus n[ume]ro sexdecim in summa fl. ..........................16/0.
W 1897 roku wybrano zwierzchność gminną, której naczelnikiem został Michał Piątek, a w 125 domach było 698 mieszkańców[potrzebny przypis].
W 1939 roku w Nielepkowicach było 890 mieszkańców (w tym: 340 Ukraińców, 540 Polaków i 10 Żydów)[potrzebny przypis].
W latach 1874–2005 we wsi istniała szkoła podstawowa.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Wieś Nielepkowice w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2023-01-20] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 812 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Adam Homecki, Rozwój terytorialny latyfundium Lubomirskich (starszej gałęzi rodu) w latach 1581-1754, w: Studia Historyczne, rok V, zeszyt 3 (58), 1972, s. 436.
- ↑ Hrabyk 1913 ↓, s. 28.
- ↑ Budzyński i Przyboś 2000 ↓, s. 129.
Linki zewnętrzneEdytuj
- Nielipkowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 79.
- Mapa katastralna wsi Nielepkowice z 1855 roku
- pbc.rzeszow.pl s.38
BibliografiaEdytuj
- Piotr Hrabyk: Spytko z Jarosławia monografia. Rocznik TPN. [dostęp 2022-03-21]. (pol.).
- Zdzisław Budzyński, Kazimierz Przyboś: Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe tom I, część 4. Rejestr pogłównego ziemi przemyskiej 1674. Rzeszów: Wydawnictwo WSP, 2000. ISBN 83-87288-55-1.
- ↑ Hrabyk 1913 ↓, s. 28.
- ↑ Budzyński i Przyboś 2000 ↓, s. 129.