Niels-Kristian Iversen

Niels-Kristian Iversen
Pełne imię i nazwisko	Niels-Kristian Trochmann Iversen
Data i miejsce urodzenia	20 czerwca 1982 ; Esbjerg
	Informacje klubowe
Klub	Wybrzeże Gdańsk, Ejsberg Vikings, King's Lynn Stars, Vargarna
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Dania
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa Europy juniorów

Niels-Kristian Trochmann Iversen (ur. 20 czerwca 1982 w Esbjergu) – duński żużlowiec.

Życiorys

Karierę żużlową rozpoczął w 1999. Dotychczasowymi największymi osiągnięciami drużynowymi Iversena są złote medale (2006, 2008, 2012, 2014^[1]), srebrne medale (2007, 2010, 2013) oraz brązowe medale (2004 i 2005) Drużynowego Pucharu Świata z reprezentacją Danii, a także 2 brązowe medale Klubowego Pucharu Europy: w 2004 ze słoweńskim zespołem AMTK Ljubljana, a w 2010 z Falubazem Zielona Góra. Indywidualnie największy juniorski sukces odniósł zdobywając srebrny medal mistrzostw Europy juniorów w 2000. W 2006 był stałym uczestnikiem cyklu Grand Prix IMŚ, wyłaniającego mistrza świata w sporcie żużlowym, a także zdobył mistrzostwo Elite League z Peterborough Panthers. Dzięki zwycięstwu w Vojens w Finale Eliminacji do GP w 2008 był stałym uczestnikiem cyklu, który zakończył na 12 miejscu. Po zajęciu 3 miejsca w GP Challenge w chorwackim Gorican został stałym uczestnikiem turnieju na rok 2013. 2 czerwca 2013 w walijskim Cardiff pierwszy raz stanął na podium turnieju o mistrzostwo świata. 3 sierpnia 2013 wygrał we włoskim Terenzano swój pierwszy turniej Grand Prix.

W lidze polskiej występował w ekstraligowym Falubazie Zielona Góra. W 2008 został brązowym medalistą Indywidualnych Mistrzostw Danii oraz zdobył, również brązowy, medal Speedway Ekstraligi razem z drużyną z Myszką Mickey na plastronach. W 2009 zdobył wraz z drużyną Falubazu Zielona Góra złoty medal DMP. Rok później zdobył z tą samą drużyną srebrny medal. Po sezonie 2010 zmienił klub na Stal Gorzów Wlkp., z którym wywalczył brązowy medal DMP. W sezonie 2011 został także srebrnym medalistą Indywidualnych Mistrzostw Danii. W tym samym roku Z drużyną Indianerny Kumla osiągnął wicemistrzostwo Szwecji. Sezon 2012 był przełomem w karierze zawodnika. Wywalczył awans do Grand Prix, został Indywidualnym Mistrzem Danii, z drużyną z Esbjerg osiągnął Drużynowe Mistrzostwo Danii, z drużyną narodową – mistrzostwo świata, a z drużyną z Gorzowa – wicemistrzostwo kraju. Duńczyk sezon 2012 w polskiej ekstralidze zakończył jako 2. co do skuteczności zawodnik ligi ze średnią 2,365. Sezon 2013 był jeszcze bardziej udany niż poprzedni i zakończył on go ze średnią 2,51. 26 maja 2013 roku podczas meczu Bydgoszczy z gorzowską Stalą uzbierał tzw. oczko – czyli 21 punktów meczowych. W lipcu 2013 został Wicemistrzem Świata z ekipą Danii. W tym samym sezonie obronił tytuł Indywidualnego Mistrza Danii. W 2014 z drużyną Stali Gorzów Iversen zdobył złoto^[2].

W sezonach 2015-2017 w dalszym ciągu reprezentował barwy Stali Gorzów. W 2016 drużyna zdobyła złoty, a w 2017 brązowy medal DMP. Duża w tym zasługa Iversena - w obu sezonach jego średnia zbliżona była do 2 punktów na bieg.^[3]^[4]Po 2017 roku zawodnik przeszedł do klubu z Torunia, który w 2018 uplasował się na 5 miejscu, a w 2019 spadł z Ekstraligi.^[5]Sam Iversen spisywał się przyzwoicie, kończąc sezony ze średnią zbliżoną do 1,8 punktu na bieg.^[6]^[7] Na sezon 2020 powrócił do Stali Gorzów, z którą zdobył srebrny medal DMP, lecz jego forma nie imponowała.^[8]

W sezonie 2021 po raz pierwszy wystartował w I lidze, reprezentując Unię Tarnów, z którą spadł do II ligi. Przez cały sezon zmagał się on z urazami, co mocno odbiło się na wyniku drużyny.^[9]

W sezonach 2022-2023 reprezentował barwy Orła Łódź w rozgrywkach I ligi żużlowej, a w 2023 Metalkas 2 Ekstraligi.^[10] Jego średnia wynosiła kolejno 1,857 i 1,956 puntu na bieg.^[11]^[12]

Od sezonu 2024 jeździ dla Wybrzeża Gdańsk.^[13]^[14]Po sezonie 2024 drużyna spadła do Krajowej Ligi Żużlowej. Iversen, mimo średniej 2,015 punktu na bieg, zdecydował się pozostać w drużynie i wspomóc ją w jeździe na najniższym szczeblu rozgrywkowym w Polsce. Jego pozostanie klub ogłosił w nietuzinkowy sposób - zawodnik opowiedział dobranockę w języku polskim.^[15]

W sezonie 2025 będzie zawodnikiem Wybrzeża Gdańsk, Ejsberg Vikings, King's Lynn Stars i Vagarny.^[16]^[17]

Przynależność klubowa

Dania

Wielka Brytania

Szwecja

Västervik Speedway (2004–2009)
Indianerna Kumla (2010–2016)
Piraterna Motala (2017)
Eskilstuna Smederna (2018)
Piraterna Motala (2019)
Indianerna Kumla (2021-2022)
Rospiggarna (2023)
Vargarna (2024-)

Polska

Sparta Wrocław (2004)
ROW Rybnik (2005)
KS Toruń (2006)
Falubaz Zielona Góra (2007–2010)
Stal Gorzów Wielkopolski (2011–2017)
KS Toruń (2018–2019)
Stal Gorzów Wielkopolski (2020)
Unia Tarnów (2021)
Orzeł Łódź (2022–2023)
Wybrzeże Gdańsk (2024-)

Starty w Grand Prix (Indywidualnych Mistrzostwach Świata na Żużlu)

Zwycięstwa w poszczególnych zawodach Grand Prix

Nr	Dzień	Rok	Nazwa	Miejscowość	Tor	Długość toru
1.	3 sierpnia	2013	Grand Prix Włoch	Terenzano	Olympia Stadium	400m
2.	21 września	2013	Grand Prix Skandynawii	Solna	Friends Arena (sztuczny tor)	275m
3.	28 czerwca	2014	Grand Prix Danii	Kopenhaga	Parken (sztuczny tor)	275m
4.	4 lipca	2015	Grand Prix Wielkiej Brytanii	Cardiff	Millennium Stadium (sztuczny tor)	278m
5.	1 października	2016	Grand Prix Polski	Toruń	Motoarena	325m

Miejsca na podium

Nr	Dzień	Rok	Nazwa	Miejscowość	Tor	Miejsce	Punkty	Biegi	Zwycięzca
1.	1 czerwca	2013	Grand Prix Wielkiej Brytanii	Cardiff	Millennium Stadium (sztuczny tor)	2.	16	(2,2,3,3,1,3,2)	Emil Sajfutdinow
2.	3 sierpnia	2013	Grand Prix Włoch	Terenzano	Olympia Stadium	1.	13	(3,0,w,3,2,2,3)	—
3.	21 września	2013	Grand Prix Skandynawii	Solna	Friends Arena (sztuczny tor)	1.	18	(t,3,3,3,3,3,3)	—
4.	28 czerwca	2014	Grand Prix Danii	Kopenhaga	Parken (sztuczny tor)	1.	16	(3,3,1,3,1,2,3)	—
5.	4 lipca	2015	Grand Prix Wielkiej Brytanii	Cardiff	Millennium Stadium (sztuczny tor)	1.	14	(1,2,3,2,1,2,3)	—
6.	26 września	2015	Grand Prix Sztokholmu	Solna	Friends Arena (sztuczny tor)	3.	14	(3,3,2,1,2,2,1)	Tai Woffinden
7.	24 października	2015	Grand Prix Australii	Melbourne	Etihad Stadium (sztuczny tor)	2.	15	(3,2,w,2,3,3,2)	Greg Hancock
8.	1 października	2016	Grand Prix Polski	Toruń	Motoarena	1.	15	(1,3,2,2,2,2,3)	—
9.	5 października	2019	Grand Prix Polski	Toruń	Motoarena	3.	11	(3,2,2,1,0,2,1)	Leon Madsen

Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix

									miejsce				punkty
Sezon 2004
–	–	–	–	13	–	–	–	–	24				13
Sezon 2005
									miejsce				punkty
–	–	–	–	7	–	–	–	–	19				7
Sezon 2006
										miejsce			punkty
2	6	4	5	8	5	6	8	4	3	13			51
Sezon 2008
											miejsce		punkty
8	10	2	6	6	7	9	1	4	6	–	12		59
Sezon 2009
											miejsce		punkty
–	–	–	11	–	8	–	1	–	–	–	17		20
Sezon 2010
											miejsce		punkty
–	–	–	–	–	–	–	–	6	–	–	22		6
Sezon 2013
												miejsce	punkty
7	9	10	7	16	11	4	13	13	11	18	13		132
Sezon 2014
												miejsce	punkty
6	10	6	13	11	16	12	7	6	–	–	–	11	87
Sezon 2015
												miejsce	punkty
7	6	8	14	8	10	7	10	11	14	10	15	4	120
Sezon 2016
											miejsce		punkty
8	4	7	11	3	8	5	11	7	15	12	8		91
Sezon 2017
												miejsce	punkty
9	9	7	3	3	7	6	–	–	–	–	–	15	44
Sezon 2018
										miejsce			punkty
4	5	–	–	–	–	–	5	12	10	15			36
Sezon 2019
										miejsce			punkty
14	7	3	8	2	7	13	7	5	11	10			77
Sezon 2020
								miejsce					punkty
3	11	6	4	4	2	1	1	13					32