Drużynowe mistrzostwa świata na żużlu
Drużynowe mistrzostwa świata na żużlu – cykl zawodów żużlowych organizowanych od 1960 roku pod patronatem Międzynarodowej Federacji Motocyklowej. Zawody wyłaniają najlepszą reprezentację narodową na świecie
| ||
 2019
| ||
| Państwo | Zawody międzynarodowe | |
| Dyscyplina | Żużel | |
| Organizator rozgrywek | FIM | |
| Sponsor tytularny | Monster Energy | |
| Rozgrywki | ||
| Liczba drużyn | 15 drużyn | |
| Zwycięzcy | ||
| Pierwszy zwycięzca |  Szwecja (1960)
| |
| Obecny zwycięzca |  Rosja (2019)
| |
| Najwięcej zwycięstw |  Dania (15)
| |
| Strona internetowa | ||
W latach 2001–2017 mistrzostwa rozgrywano pod szyldem drużynowego Pucharu Świata. Turniej finałowy odbywał się podczas jednego tygodnia, zaś zwycięzca otrzymywał przechodnie trofeum im. Ove Fundina.
Od 2018 roku rozgrywane są mistrzostwa świata pod nazwą Speedway of Nations. Drużyny narodowe rywalizują w formie par, jednakże zwycięzcy otrzymują tytuł Drużynowych Mistrzów Świata[1]. Jednocześnie od 2018 roku nie jest rozgrywany drużynowy Puchar Świata (rozgrywany od 2001 roku jako kontynuacja drużynowych mistrzostw świata).
HistoriaEdytuj
Zasady wprowadzonego w 2001 roku Drużynowego Pucharu Świata zmieniają się praktycznie co roku. Celem cyklu jest wyłonienie najlepszej reprezentacji narodowej na żużlu.
W 2001 zgłosiło się 16 narodowych drużyn. W finałach startowało 12 drużyn (osiem rozstawionych + cztery z rund kwalifikacyjnych). Podzielono je na trzy grupy (po cztery drużyny), zwycięzcy grup zagwarantowali sobie bezpośredni awans do wielkiego finału, drużyny z drugich miejsc oraz dwie najlepsze drużyny spośród drużyn, które zajęły miejsce trzecie awansowały do barażu. Dwie najlepsze drużyny z barażu uzupełniły stawkę finalistów. W wielkim finale pięć drużyn walczyło o medale. W barażach oraz wielkich finałach w jednym biegu walczyło pięciu zawodników. W 2002 zgłosiło się 14 drużyn. Dziesięć drużyn z poprzedniego roku miało zagwarantowany udział w finałach, a o pozostałe dwa wolne miejsca walka toczyła się w rundzie kwalifikacyjnej. W 2003 system rozgrywek nie zmienił się, zgłosiło się 15 narodowych drużyn.
Zrezygnowano z pięcioosobowych biegów. Do rozgrywek zgłosiło się 14 drużyn. W finałach, zamiast 12 drużyn, wystąpiło osiem (sześć najlepszych z DPŚ z 2003 + dwie z rund kwalifikacyjnych). Finalistów podzielono na dwie grupy (po cztery drużyny), zwycięzcy tych grup awansowali bezpośrednio do wielkiego finału, a drużyny z miejsc drugiego i trzeciego walczyły w barażu o dwa miejsca w wielkim finale. We wszystkich turniejach uczestniczyły cztery drużyny, w każdym biegu brało udział czterech zawodników.
W 2005 finały nie odbyły się na terytorium jednego kraju, zachowano natomiast tygodniowy układ imprezy. Turnieje grupowe odbyły się w Szwecji i Anglii, baraż i wielki finał w Polsce. Zasady te nie uległy zmianom w następnych sezonach. W 2006 półfinały odbyły się w Polsce i Szwecji, a decydujące zawody w Wielkiej Brytanii. W 2007 półfinaliści ścigali się w Danii i Wielkiej Brytanii, natomiast o medale walczyli w Polsce. W 2008 półfinały odbyły się w Polsce i Anglii, a wielki finał w Danii. Z kolei w 2009 mieliśmy sytuację analogiczną jak w 2007, z tą różnicą, że angielski półfinał odbył się w Peterborough, a nie w Coventry. W 2010 roku po raz pierwszy reprezentacja Polski wywalczyła złoto na obcej ziemi - stało się to w duńskim Vojens, a w pokonanym polu zostały drużyny gospodarzy, Szwecji i Wielkiej Brytanii. W 2011 półfinały odbyły się w angielskim King’s Lynn i duńskim Vojens. Automatycznie awansowały z nich Polska i Dania, natomiast w barażu musiały walczyć Wielka Brytania, Rosja, Szwecja i Australia. Odpadły Czechy i Niemcy. Z barażu w Gorzowie Wielkopolskim do finału awansowały ekipy Australii i Szwecji, w którym 3 raz z rzędu okazała się najlepsza Polska.
Od sezonu 2012 Drużynowy Puchar Świata odbywać się będzie według nowych zasad. Do walki w finałowym turnieju o trofeum Ove Fundina stanie 9 reprezentacji, a nie jak w poprzednich latach 8. Automatyczne miejsce w finale zagwarantowane będzie miał gospodarz barażu i finału (w 2012 roku była to reprezentacja Szwecji), a oprócz nich o tytuł najlepszej drużyny na świecie powalczą zwycięzcy półfinałów oraz najlepszy zespół z barażu. Dodatkowo każda z drużyn liczyć będzie czterech zawodników, bez rezerwowych. Zmianie ulegnie również tabela biegowa - liczba wyścigów zostanie zmniejszona z 25 do 20.
MedaliściEdytuj
Klasyfikacja medalowaEdytuj
Według państwEdytuj
| Lp. | Państwo | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Dania
|
15 | 9 | 7 | 31 |
| 2. |  Polska
|
13 | 9 | 10 | 32 |
| 3. | Szwecja
|
11 | 11 | 14 | 36 |
| 4. |  Wielka Brytania[b][c] |
9 | 15 | 9 | 33 |
| 5. |  Stany Zjednoczone
|
5 | 4 | 7 | 16 |
| 6. |  Australia
|
4 | 4 | 4 | 12 |
| 7. |  ZSRR / Rosja
|
2 | 6 | 5 | 13 |
| 8. |  Nowa Zelandia
|
1 | – | – | 1 |
| 9. |  Czechosłowacja / Czechy
|
– | 2 | 3 | 5 |
| 10. |  RFN
|
– | – | 2 | 2 |
Według zawodnikówEdytuj
Tabela obejmuje 10 najbardziej utytułowanych zawodników.
Pogrubioną czcionką – zostali zaznaczeni zawodnicy, którzy kontynuują karierę żużlową.
| Lp. | Zawodnik | Państwo | Lata[d] | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Hans Nielsen | Dania
|
1978–1998 | 11 | 4 | 3 | 18 |
| 2. | Tommy Knudsen | Dania
|
1981–1997 | 8 | 2 | 2 | 12 |
| 3. | Erik Gundersen | Dania
|
1981–1989 | 7 | 2 | – | 9 |
| 4. | Tomasz Gollob | Polska
|
1994–2011 | 6 | 4 | – | 10 |
| 5. | Ove Fundin | Szwecja
|
1960–1970 | 6 | 3 | 1 | 10 |
| 6. | Jarosław Hampel | Polska
|
2005–2014 | 6 | 2 | – | 8 |
| 7. | Dave Jessup | Wielka Brytania
|
1973–1983 | 5 | 3 | – | 8 |
| 7. | Peter Collins | Wielka Brytania
|
1973–1984 | 5 | 3 | – | 8 |
| 9. | Göte Nordin | Szwecja
|
1960–1967 | 5 | 1 | 1 | 7 |
| 10. | Krzysztof Kasprzak | Polska
|
2007–2016 | 5 | 1 | – | 6 |
Reprezentacje występujące w DPŚEdytuj
- Legenda
– mistrzostwo
– wicemistrzostwo
– trzecie miejsce- 4–12 – miejsca 4-12
- •• – zakwalifikowani, ale się wycofali
- • – nie zakwalifikowali się
- – – nie brali udziału
- – gospodarze finału i barażu
- Q – zakwalifikowali się do najbliższego turnieju
- q – będą brali udział w najbliższych eliminacjach
| Reprezentacja | 2001 (12) |
2002 (12) |
2003 (12) |
2004 (8) |
2005 (8) |
2006 (8) |
2007 (8) |
2008 (8) |
2009 (8) |
2010 (8) |
2011 (8) |
2012 (9) |
2013 (9) |
2014 (9) |
2015 (9) |
2016 (9) |
2017 (9) |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australia
|
 |
|
 |
5 | 5 | 4 |  |
4 | |
5 | |
|
|
|
4 | 4 | 5 |
| Czechy
|
7 | 5 | 6 | 6 | 6 | 8 | • | 7 | 8 | 8 | 7 | 7 | 4 | 7 | 8 | 8 | 9 |
| Dania
|
4 | |
|
|
|
|
|
|
6 | |
4 | |
|
|
|
5 | 8 |
 Finlandia
|
9 | 8 | 7 | • | – | 7 | 8 | • | • | 7 | • | • | – | – | – | – | – |
 Łotwa
|
• | • | •• | • | • | • | • | • | • | • | • | • | 6 | 8 | 9 | • | 6 |
| Niemcy
|
11 | 12 | 10 | • | 8 | • | • | • | • | • | 8 | 9 | • | • | • | 9 | • |
| Polska
|
|
4 | 4 | 4 | |
5 | |
|
|
|
|
5 | |
|
|
|
|
| Rosja
|
8 | 9 | 8 | • | 7 | • | 6 | 6 | 4 | 6 | 5 | |
9 | • | 7 | 6 |
|
 Słowenia
|
12 | 11 | 9 | • | • | • | • | • | 7 | • | • | • | • | • | • | • | – |
| Stany Zjednoczone
|
5 | 6 | – | – | • | 6 | 7 | • | • | • | • | 8 | 5 | 6 | 6 | 7 | 7 |
| Szwecja
|
|
|
|
|
|
|
5 | |
|
|
|
4 | 8 | 5 | |
|
|
 Węgry
|
10 | 10 | 11 | 8 | • | • | • | 8 | • | – | – | – | • | – | – | – | – |
| Wielka Brytania
|
6 | 7 | 5 | |
4 | |
4 | 5 | 5 | 4 | 6 | 6 | 7 | 4 | 5 | |
4 |
 Włochy
|
• | – | 12 | 7 | • | • | • | • | • | • | • | • | • | 9 | • | • | • |
| Reprezentacja | 2001 (12) |
2002 (12) |
2003 (12) |
2004 (8) |
2005 (8) |
2006 (8) |
2007 (8) |
2008 (8) |
2009 (8) |
2010 (8) |
2011 (8) |
2012 (9) |
2013 (9) |
2014 (9) |
2015 (9) |
2016 (9) |
2017 (9) |
 Austria
|
– | • | • | • | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – |
 Francja
|
– | – | – | – | • | – | – | – | – | – | – | • | • | – | – | – | • |
 Norwegia
|
• | – | – | – | – | – | – | – | – | • | – | – | – | – | – | – | – |
 Ukraina
|
• | – | – | – | – | – | – | – | – | – | • | • | • | – | – | – | – |
UwagiEdytuj
- ↑ Wielka Brytania i ZSRR zajęli ex aequo 3. miejsce.
- ↑ W latach 1962–1973 w reprezentacji Wielkiej Brytanii startowali zawodnicy z Australii i Nowej Zelandii.
- ↑ W latach 1974–1977 Wielką Brytanię osobno reprezentowali Anglicy i Szkoci. Wszystkie medale w tym okresie zdobyli Anglicy.
- ↑ Lata, w których dany zawodnik zdobywał medale.
PrzypisyEdytuj
- ↑ FIM Speedway of Nations (ang.). pzm.pl. [dostęp 2019-06-03].
BibliografiaEdytuj
- WORLD TEAM CUP | 1960 to 2000 (ang.)
- SPEEDWAY WORLD CUP (ang.)
- Historia DPŚ