Drużynowy Puchar Świata na żużlu
Drużynowy Puchar Świata na żużlu (ang. Speedway World Cup) – cykl zawodów żużlowych organizowanych pod patronatem Międzynarodowej Federacji Motocyklowej w latach 2001–2017, jako kontynuacja drużynowych mistrzostw świata (ang. Speedway World Team Cup). Zawody wyłaniały najlepszą reprezentację narodową na świecie.
| ||
| Państwo | Zawody międzynarodowe | |
| Dyscyplina | Żużel | |
| Organizator rozgrywek | FIM | |
| Poprzednia nazwa | Drużynowe mistrzostwa świata na żużlu | |
| Rozgrywki | ||
| Liczba drużyn | 9 drużyn | |
| Zwycięzca | Drużynowy Mistrz Świata | |
| Zwycięzcy | ||
| Pierwszy zwycięzca |  Australia (2001)
| |
| Obecny zwycięzca |  Polska (2017)
| |
| Najwięcej zwycięstw | Polska (8)
| |
| Strona internetowa | ||
Turniej finałowy odbywał się podczas jednego tygodnia, zaś zwycięzca otrzymywał przechodnie trofeum im. Ove Fundina.
Od 2018 roku rozgrywane są mistrzostwa świata pod nazwą Speedway of Nations. Drużyny narodowe rywalizują w formie par, jednakże zwycięzcy otrzymują tytuł Drużynowych Mistrzów Świata[1].
HistoriaEdytuj
Zasady wprowadzonego w 2001 roku Drużynowego Pucharu Świata zmieniają się praktycznie co roku. Celem cyklu jest wyłonienie najlepszej reprezentacji narodowej na żużlu.
W 2001 zgłosiło się 16 narodowych drużyn. W finałach startowało 12 drużyn (osiem rozstawionych + cztery z rund kwalifikacyjnych). Podzielono je na trzy grupy (po cztery drużyny), zwycięzcy grup zagwarantowali sobie bezpośredni awans do wielkiego finału, drużyny z drugich miejsc oraz dwie najlepsze drużyny spośród drużyn, które zajęły miejsce trzecie awansowały do barażu. Dwie najlepsze drużyny z barażu uzupełniły stawkę finalistów. W wielkim finale pięć drużyn walczyło o medale. W barażach oraz wielkich finałach w jednym biegu walczyło pięciu zawodników. W 2002 zgłosiło się 14 drużyn. Dziesięć drużyn z poprzedniego roku miało zagwarantowany udział w finałach, a o pozostałe dwa wolne miejsca walka toczyła się w rundzie kwalifikacyjnej. W 2003 system rozgrywek nie zmienił się, zgłosiło się 15 narodowych drużyn.
Zrezygnowano z pięcioosobowych biegów. Do rozgrywek zgłosiło się 14 drużyn. W finałach, zamiast 12 drużyn, wystąpiło osiem (sześć najlepszych z DPŚ z 2003 + dwie z rund kwalifikacyjnych). Finalistów podzielono na dwie grupy (po cztery drużyny), zwycięzcy tych grup awansowali bezpośrednio do wielkiego finału, a drużyny z miejsc drugiego i trzeciego walczyły w barażu o dwa miejsca w wielkim finale. We wszystkich turniejach uczestniczyły cztery drużyny, w każdym biegu brało udział czterech zawodników.
W 2005 finały nie odbyły się na terytorium jednego kraju, zachowano natomiast tygodniowy układ imprezy. Turnieje grupowe odbyły się w Szwecji i Anglii, baraż i wielki finał w Polsce. Zasady te nie uległy zmianom w następnych sezonach. W 2006 półfinały odbyły się w Polsce i Szwecji, a decydujące zawody w Wielkiej Brytanii. W 2007 półfinaliści ścigali się w Danii i Wielkiej Brytanii, natomiast o medale walczyli w Polsce. W 2008 półfinały odbyły się w Polsce i Anglii, a wielki finał w Danii. Z kolei w 2009 mieliśmy sytuację analogiczną jak w 2007, z tą różnicą, że angielski półfinał odbył się w Peterborough, a nie w Coventry. W 2010 roku po raz pierwszy reprezentacja Polski wywalczyła złoto na obcej ziemi - stało się to w duńskim Vojens, a w pokonanym polu zostały drużyny gospodarzy, Szwecji i Wielkiej Brytanii. W 2011 półfinały odbyły się w angielskim King’s Lynn i duńskim Vojens. Automatycznie awansowały z nich Polska i Dania, natomiast w barażu musiały walczyć Wielka Brytania, Rosja, Szwecja i Australia. Odpadły Czechy i Niemcy. Z barażu w Gorzowie Wielkopolskim do finału awansowały ekipy Australii i Szwecji, w którym 3 raz z rzędu okazała się najlepsza Polska.
Od sezonu 2012 Drużynowy Puchar Świata odbywać się będzie według nowych zasad. Do walki w finałowym turnieju o trofeum Ove Fundina stanie 9 reprezentacji, a nie jak w poprzednich latach 8. Automatyczne miejsce w finale zagwarantowane będzie miał gospodarz barażu i finału (w 2012 roku była to reprezentacja Szwecji), a oprócz nich o tytuł najlepszej drużyny na świecie powalczą zwycięzcy półfinałów oraz najlepszy zespół z barażu. Dodatkowo każda z drużyn liczyć będzie czterech zawodników, bez rezerwowych. Zmianie ulegnie również tabela biegowa - liczba wyścigów zostanie zmniejszona z 25 do 20.
MedaliściEdytuj
Klasyfikacja medalowaEdytuj
Według państwEdytuj
| Lp. | Państwo | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Polska
|
8 | 3 | 1 | 12 |
| 2. |  Dania
|
4 | 5 | 3 | 12 |
| 3. |  Szwecja
|
3 | 3 | 7 | 13 |
| 4. | Australia
|
2 | 4 | 3 | 9 |
| 5. |  Wielka Brytania
|
– | 2 | 1 | 3 |
| 6. |  Rosja
|
– | – | 2 | 2 |
Według zawodnikówEdytuj
Tabela obejmuje 10 najbardziej utytułowanych zawodników.
| Lp. | Zawodnik | Państwo | Lata[a] | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Jarosław Hampel | Polska
|
2005–2014 | 6 | 2 | – | 8 |
| 2. | Tomasz Gollob | Polska
|
2001–2011 | 5 | 2 | – | 7 |
| 3. | Krzysztof Kasprzak | Polska
|
2007–2016 | 5 | 1 | – | 6 |
| 4. | Nicki Pedersen | Dania
|
2002–2015 | 4 | 4 | 3 | 11 |
| 5. | Niels Kristian Iversen | Dania
|
2004–2015 | 4 | 4 | 2 | 10 |
| 6. | Andreas Jonsson | Szwecja
|
2001–2017 | 3 | 3 | 6 | 12 |
| 7. | Piotr Protasiewicz | Polska
|
2001–2014 | 3 | 2 | – | 5 |
| 8. | Rune Holta | Polska
|
2005–2010 | 3 | 1 | – | 4 |
| 9. | Patryk Dudek | Polska
|
2013–2017 | 3 | – | – | 3 |
| 10. | Jason Crump | Australia
|
2001–2012 | 2 | 4 | 1 | 7 |
Reprezentacje występujące w DPŚEdytuj
- Legenda
– mistrzostwo
– wicemistrzostwo
– trzecie miejsce- 4–12 – miejsca 4–12
- •• – zakwalifikowani, ale się wycofali
- • – nie zakwalifikowali się
- – – nie brali udziału
- – gospodarze finału i barażu
| Reprezentacja | 2001 (12) |
2002 (12) |
2003 (12) |
2004 (8) |
2005 (8) |
2006 (8) |
2007 (8) |
2008 (8) |
2009 (8) |
2010 (8) |
2011 (8) |
2012 (9) |
2013 (9) |
2014 (9) |
2015 (9) |
2016 (9) |
2017 (9) |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australia
|
 |
|
 |
5 | 5 | 4 |  |
4 | |
5 | |
|
|
|
4 | 4 | 5 |
| Czechy
|
7 | 5 | 6 | 6 | 6 | 8 | • | 7 | 8 | 8 | 7 | 7 | 4 | 7 | 8 | 8 | 9 |
| Dania
|
4 | |
|
|
|
|
|
|
6 | |
4 | |
|
|
|
5 | 8 |
 Finlandia
|
9 | 8 | 7 | • | – | 7 | 8 | • | • | 7 | • | • | – | – | – | – | – |
 Łotwa
|
• | • | •• | • | • | • | • | • | • | • | • | • | 6 | 8 | 9 | • | 6 |
 Niemcy
|
11 | 12 | 10 | • | 8 | • | • | • | • | • | 8 | 9 | • | • | • | 9 | • |
| Polska
|
|
4 | 4 | 4 | |
5 | |
|
|
|
|
5 | |
|
|
|
|
| Rosja
|
8 | 9 | 8 | • | 7 | • | 6 | 6 | 4 | 6 | 5 | |
9 | • | 7 | 6 |
|
 Słowenia
|
12 | 11 | 9 | • | • | • | • | • | 7 | • | • | • | • | • | • | • | – |
 Stany Zjednoczone
|
5 | 6 | – | – | • | 6 | 7 | • | • | • | • | 8 | 5 | 6 | 6 | 7 | 7 |
| Szwecja
|
|
|
|
|
|
|
5 | |
|
|
|
4 | 8 | 5 | |
|
|
 Węgry
|
10 | 10 | 11 | 8 | • | • | • | 8 | • | – | – | – | • | – | – | – | – |
| Wielka Brytania
|
6 | 7 | 5 | |
4 | |
4 | 5 | 5 | 4 | 6 | 6 | 7 | 4 | 5 | |
4 |
 Włochy
|
• | – | 12 | 7 | • | • | • | • | • | • | • | • | • | 9 | • | • | • |
| Reprezentacja | 2001 (12) |
2002 (12) |
2003 (12) |
2004 (8) |
2005 (8) |
2006 (8) |
2007 (8) |
2008 (8) |
2009 (8) |
2010 (8) |
2011 (8) |
2012 (9) |
2013 (9) |
2014 (9) |
2015 (9) |
2016 (9) |
2017 (9) |
 Austria
|
– | • | • | • | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – |
 Francja
|
– | – | – | – | • | – | – | – | – | – | – | • | • | – | – | – | • |
 Norwegia
|
• | – | – | – | – | – | – | – | – | • | – | – | – | – | – | – | – |
 Ukraina
|
• | – | – | – | – | – | – | – | – | – | • | • | • | – | – | – | – |
UwagiEdytuj
- ↑ Lata, w których dany zawodnik zdobywał medale.
PrzypisyEdytuj
- ↑ FIM Speedway of Nations (ang.). pzm.pl. [dostęp 2019-06-03].
BibliografiaEdytuj
- SPEEDWAY WORLD CUP (ang.)
- Historia DPŚ