Wikipedia

Bartosz Zmarzlik

polski żużlowiec

Bartosz Zmarzlik (ur. 12 kwietnia 1995 w Szczecinie[1]) – polski żużlowiec.

Bartosz Zmarzlik
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1995
Szczecin

Informacje klubowe
Klub

Liga polska: Motor Lublin
Liga szwedzka: Lejonen Speedway

Kariera seniorska
Lata Klub
Liga polska
2011–2022 Stal Gorzów Wielkopolski
2023– Motor Lublin
Liga szwedzka
2011–2012 Gnistorna Malmö
2013–2021 Vetlanda Speedway
2022– Lejonen Speedway
Liga duńska
2012 Holsted Speedway Klub
2019 Slangerup Speedway Klub
Liga brytyjska
2014 Birmingham Brummies
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja
2012– Polska Polska
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
złoto 2016 żużel, drużynowo
złoto 2017 żużel, drużynowo
złoto 2019 żużel, indywidualnie
złoto 2020 żużel, indywidualnie
złoto 2022 żużel, indywidualnie
złoto 2023 żużel, drużynowo
złoto 2023 żużel, indywidualnie
srebro 2018 żużel, indywidualnie
srebro 2018 żużel, indywidualnie
srebro 2019 żużel, drużynowo
srebro 2020 żużel, drużynowo
srebro 2021 żużel, indywidualnie
srebro 2021 żużel, drużynowo
brąz 2015 żużel, drużynowo
brąz 2016 żużel, indywidualnie
Mistrzostwa świata juniorów
złoto 2012 żużel, drużynowo
złoto 2014 żużel, drużynowo
złoto 2015 żużel, indywidualnie
złoto 2015 żużel, drużynowo
złoto 2016 żużel, drużynowo
srebro 2013 żużel, drużynowo
Mistrzostwa Europy
złoto 2022 żużel, drużynowo
złoto 2023 żużel, drużynowo
złoto 2024 żużel, drużynowo
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto 2012 żużel, indywidualnie
złoto 2013 żużel, drużynowo
złoto 2014 żużel, drużynowo
Inne nagrody
Plebiscyt „Przeglądu Sportowego”
złoto 1. miejsce
2019
srebro 2. miejsce
2022
srebro 2. miejsce
2023
brąz 3. miejsce
2021
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości Odznaka honorowa za Zasługi dla Województwa Lubuskiego
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
W debiucie w rozgrywkach ligowych w sezonie 2011
Podczas finału młodzieżowych drużynowych mistrzostw Polski w sezonie 2011
W barwach Stali w sezonie 2016
Na rodzinnym torze ze złotym medalem indywidualnych mistrzostw świata w sezonie 2019
... i po obronie tytułu w sezonie 2020
Podczas prezentacji drużyny gorzowskiej Stali przed sezonem 2022
Rywalizacja z Taiem Woffindenem w Grand Prix Słowenii 2019

Reprezentant Polski – czterokrotny indywidualny mistrz świata (2019, 2020, 2022, 2023), indywidualny mistrz świata juniorów (2015), indywidualny mistrz Europy juniorów (2012), trzykrotny drużynowy mistrz świata (2016, 2017, 2023), dwukrotny drużynowy mistrz Europy (2022, 2023), czterokrotny drużynowy mistrz świata juniorów (2012, 2014, 2015, 2016) oraz dwukrotny drużynowy mistrz Europy juniorów (2013, 2014). Dziesięciokrotny medalista drużynowych mistrzostw Polski, w tym trzykrotnie złoty (2014, 2016, 2023) oraz trzykrotny indywidualny mistrz Polski (2021, 2022, 2023). Sześciokrotnie kończył rozgrywki PGE Ekstraligi z najwyższą średnią biegową (2016, 2017, 2018, 2021, 2022, 2023). Zwycięzca Plebiscytu Przeglądu Sportowego 2019[2]. Kawaler Orderu Odrodzenia Polski[3].

W 2019 został trzecim Polakiem, po Jerzym Szczakielu i Tomaszu Gollobie, który wywalczył tytuł indywidualnego mistrza świata[4]. W 2020 stał się trzecim żużlowcem w historii cyklu Grand Prix – po Tonym Rickardssonie i Nickim Pedersenie – i dziesiątym w historii indywidualnych mistrzostw świata, który obronił ten tytuł[5].

Wychowanek i wieloletni zawodnik (2011–2022), a także kapitan (2019–2022) Stali Gorzów Wielkopolski. Od sezonu 2023 zawodnik Motoru Lublin. Występuje także w lidze szwedzkiej, gdzie startuje dla Lejonen Speedway.

Jego indywidualny numer startowy to 95.

Życiorys edytuj

Kariera sportowa edytuj

W swoim debiutanckim sezonie 2010 wraz z drużyną Stali zdobył złote medale w młodzieżowych drużynowych mistrzostwach Polski oraz w Lidze Juniorów – drużynowo złoto i brązowy medal indywidualnie. Wywalczył także tytuł młodzieżowego indywidualnego mistrza Wielkopolski, gromadząc w całym cyklu 85 pkt[potrzebny przypis]. Młody gorzowianin w sezonie 2010 zadebiutował także na szwedzkich torach podczas mistrzostw klubowych Gnistorny Malmö – klubu, którego barwy reprezentował w sezonach 2011–2012[6] w Allsvenskan, zajmując w turnieju drugą pozycję[potrzebny przypis].

W rozgrywkach ligowych 25 kwietnia 2011 roku w meczu przeciwko Unii Leszno zdobył 4 pkt[7]. W sezonie zasadniczym 2011 roku Zmarzlik miał 16 lat i zdobył łącznie 51 punktów w najwyższej klasie rozgrywkowej w Polsce. Żaden inny zawodnik w wieku 16 lat nie zdobył tylu punktów w całej historii polskiego żużla[8].

W sezonie 2012 oprócz polskiej Ekstraligi i szwedzkiej Allsvenskan, był w szerokiej kadrze drużyny duńskiej superligi – Holsted Speedway Klub[9], jednak w żadnym jej meczu nie wystąpił. 11 kwietnia 2012 roku podczas finału krajowych eliminacji do indywidualnych mistrzostw świata juniorów z czasem 67,55 sek. pobił rekord tarnowskiego toru[10]. Całe zawody gorzowianin wygrał z dorobkiem 12 pkt[11].

23 czerwca 2012 roku w swoim pierwszym występie w cyklu Grand Prix, startując z dziką kartą w Grand Prix Polski w Gorzowie Wielkopolskim, zajął trzecie miejsce z 13 pkt. i przeszedł do historii jako najmłodszy uczestnik cyklu, który stanął na podium (17 lat i 72 dni)[12] – zaś 30 sierpnia 2014 roku ponownie startując z „dziką kartą” w Grand Prix Polski w Gorzowie Wielkopolskim przeszedł do historii jako najmłodszy uczestnik cyklu, który zwyciężył (19 lat i 140 dni)[13]. 25 sierpnia 2012 roku w finale indywidualnych mistrzostw Europy juniorów rozegranym w Opolu, z dorobkiem 14 pkt., wywalczył pierwsze indywidualne złoto w swojej karierze[14].

1 września 2012 roku podczas finału drużynowych mistrzostw świata juniorów w Gnieźnie, w 19 wyścigu zawodów, zanotował groźny upadek w wyniku którego doznał skomplikowanego złamania lewej nogi z przemieszczeniem i przedwcześnie zakończył sezon[15]. W sezonie 2013 oprócz gorzowskiej „Stali” zaczął reprezentować barwy szwedzkiego klubu Elitserien – Elit Vetlanda[16].

W 2014 zadebiutował w rozgrywkach Elite League w barwach Birmingham Brummies[17]. Wystartował tylko w jednym spotkaniu, w którym w 4 startach zdobył 4 pkt. Później w trakcie trwania sezonu drużyna z Birmingham wycofała się z rozgrywek[18]. W sezonie 2014 wywalczył Drużynowe Mistrzostwo Polski z drużyną Stali[19] oraz Drużynowe Mistrzostwo Szwecji z Elit Vetlandą. W 2015 roku pierwszy raz w karierze, mając ledwie 20 lat, zakończył sezon ligowy w Polsce z najwyższą średnią biegową w drużynie. Wyniosła ona 2,333. Swoimi dobrymi wynikami niewątpliwie przyczynił się do utrzymania Stali Gorzów w najwyższej lidze. Sezon zwieńczył zdobyciem tytułu indywidualnego mistrza świata juniorów[20], a także obroną Drużynowego Mistrzostwa Szwecji.

W 2016 ze Stalą Gorzów zdobył drugie w karierze złoto DMP[21], będąc jednocześnie najlepszym zawodnikiem ligi wg średniej biegowej. Zajął ósme miejsce w 82. Plebiscycie na 10 Najlepszych Sportowców Polski 2016 roku[22]. Sezon 2016 był również pierwszym, w którym jeździł jako stały uczestnik w cyklu Grand Prix. 9 lipca 2016 pierwszy raz w karierze stanął na podium turnieju GP rozgrywanego poza Polską[23]. Na przestrzeni całego cyklu zdobył 128 punktów, co dało mu 3. miejsce w końcowej klasyfikacji i pierwszy medal indywidualnych mistrzostw świata w karierze.

W sezonie 2017 wraz z Maciejem Janowskim i Patrykiem Dudkiem wywalczył złoty medal w World Games 2017[24]. 12 sierpnia 2017 zwyciężył w Grand Prix Szwecji w Målilli[25]. Było to jego pierwsze zwycięstwo w roli stałego uczestnika cyklu. GP 2017 ukończył na 5. miejscu. W rozgrywkach ligowych drugi raz w karierze osiągnął najwyższą średnią biegową, zdobywając w nich brązowy medal[26].

Cyklu Grand Prix 2018 nie rozpoczął najlepiej (po 4 z 10 rund był sklasyfikowany w połowie stawki), jednak bardzo dobre wyniki w dalszej części sezonu sprawiły, że Zmarzlik zakończył go na drugim miejscu[27]. Wywalczył również wicemistrzostwo DMP ze Stalą Gorzów[28]. Po raz trzeci w karierze osiągnął najwyższą średnią biegową w lidze.

W 2019 po raz pierwszy w karierze, po wyrównanej walce z Leonem Madsenem, wywalczył tytuł indywidualnego mistrza świata na żużlu[29], kończąc Grand Prix 2019 z trzema zwycięstwami (Krško, Wrocław, Vojens) i pięcioma miejscami na podium. Ze Stalą Gorzów zajął siódme miejsce w lidze, a jego średnia biegowa wyniosła 2,410[30]. W 2019 wystąpił w 18 meczach (91 biegów) ligi szwedzkiej, w których zdobył łącznie 254 punkty i bonus, co przełożyło się na śr. biegową 2,802[31].

W styczniu 2020 został wybrany Najlepszym Sportowcem 2019 roku w 85. Plebiscycie Przeglądu Sportowego i Telewizji Polsat[2]. Również w 2020 obronił tytuł indywidualnego mistrza świata w jeździe na żużlu[4], wygrywając 4 z 8 rund i pieczętując złoto zwycięstwem w decydującej rundzie w Toruniu. Stał się pierwszym Polakiem, który zdobył ten tytuł więcej niż raz. Zdobył również trzecie wicemistrzostwo DMP w karierze[32], a sezon 2020 zakończył ze średnią 2,430[30].

Początek sezonu 2021 był dla Zmarzlika bardzo udany; po trzech pierwszych kolejkach w lidze polskiej (15 biegów) jedynie raz przyjechał za plecami rywala[33]. 11 lipca 2021 w Lesznie pierwszy raz w karierze zdobył tytuł Indywidualnego Mistrza Polski[34]. 12 września 2021 przekroczył barierę dwóch tysięcy punktów zdobytych dla Stali Gorzów Wielkopolski[35]. Sezon 2021 zakończył ze srebrnym medalem zarówno indywidualnych, jak i drużynowych mistrzostw świata. W cyklu Grand Prix wygrał aż 5 rund, co było jego najlepszym wynikiem w karierze, jednak nie pozwoliło to na obronę mistrzowskiego tytułu sprzed roku. Drużynowe srebro wywalczył razem z Maciejem Janowskim i Jakubem Miśkowiakiem w dniach 16–17 października w Manchesterze. Decydujący wyścig reprezentacja Polski przegrała z reprezentacją Wielkiej Brytanii[36]. W rozgrywkach ligowych zajął 3. miejsce ze Stalą Gorzów[37], będąc jednocześnie najskuteczniejszym zawodnikiem ligi. Osiągnął średnią biegową 2,649, co było najlepszym wynikiem spośród zawodników sklasyfikowanych od sezonu 2010[38]. Po sezonie 2021 poinformował o zmianie klubu w lidze szwedzkiej. Po dziewięciu sezonach w Elit Vetlandzie w 2022 podpisał kontrakt z Lejonen Speedway[39].

Sezon 2022 rozpoczął 25 marca od zwycięstwa z kompletem piętnastu punktów w Kryterium Asów Polskich Lig Żużlowych[40]. 2 kwietnia zwyciężył w Indywidualnych Międzynarodowych Mistrzostwach Ekstraligi 2022[41]. W kwietniu 2022 został twarzą kampanii zachęcającej do oglądania zawodów Speedway Grand Prix 2022 za pośrednictwem internetowego kanału Eurosport Extra, dostępnego w serwisie Player, jak i ogólnodostępnej stacji TTV, która pokaże wyłącznie zawody rozgrywane w Polsce[42].

W trakcie sezonu 2022 w mediach zaczęły pojawiać się pogłoski, jakoby Zmarzlik pierwszy raz w karierze miał zmienić klub w lidze polskiej[43][44][45]. 25 lipca 2022 macierzysty klub Zmarzlika – Stal Gorzów poinformował, że zawodnik nie przedłuży kontraktu na sezon 2023 i będzie występować w innej drużynie[46].

30 lipca wziął udział w finale Speedway of Nations 2022, w którym reprezentacja Polski zajęła 6. miejsce[47]. We wrześniu 2022 roku, Bartosz Zmarzlik obronił tytuł Indywidualnego Mistrza Polski, tym samym zdobywając swój piąty medal w tej imprezie. Był on pierwszym od 20 lat zawodnikiem, któremu udało się zdobyć to trofeum rok po roku. Wcześniej dokonał tego Tomasz Gollob[48]. 17 września trzeci raz w karierze został indywidualnym mistrzem świata[49]. Po raz pierwszy zapewnił sobie tytuł przed rozegraniem ostatniej rundy. Łącznie wziął udział we wszystkich dziesięciu turniejach SGP 2022, wygrywając trzy z nich. Sezon ligowy zakończył ze swoim zespołem na drugim miejscu. Stal uległa w finale Motorowi Lublin 92:88, a Zmarzlik w obu meczach zdobył łącznie 35 punktów i bonus[potrzebny przypis]. Jego średnia biegowa w Ekstralidze 2022 piąty raz była najwyższa w całej lidze. Wyniosła 2,679, co stało się jego najlepszym wynikiem w dotychczasowej karierze[50].

W listopadzie 2022 został przedstawiony jako zawodnik Motoru Lublin na sezon 2023[51].

Życie prywatne edytuj

Pochodzi z miejscowości Kinice, gdzie do tej pory mieszka. Jego starszy brat Paweł Zmarzlik również był żużlowcem, obecnie zaś jest jednym z mechaników Bartosza[52]. Żonaty z Sandrą Zmarzlik z d. Grochowską, z którą jest w związku od 2011 r.[53]. Ślub odbył się 18 listopada 2022 w kościele Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Barlinku[54]. 17 marca 2021 urodził im się syn Antoni[55]. Bartosz Zmarzlik nosi pseudonim F-16[56].

Mistrzostwa świata edytuj

Starty w Grand Prix (Indywidualnych Mistrzostwach Świata na Żużlu) edytuj

Zwycięstwa w poszczególnych zawodach Grand Prix edytuj

Nr Dzień Nazwa Rok Miejscowość Tor Długość toru
1. 30 sierpnia   Grand Prix Polski 2014   Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 329m
2. 12 sierpnia   Grand Prix Szwecji 2017   Målilla G&B Stadium 305m
3. 21 lipca   Grand Prix Wielkiej Brytanii 2018   Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 272m
4. 1 czerwca   Grand Prix Słowenii 2019   Krško Stadion Matije Gubca 388m
5. 3 sierpnia   Grand Prix Polski 2019   Wrocław Stadion Olimpijski 352m
6. 7 września   Grand Prix Danii 2019   Vojens Vojens Speedway Center 300m
7. 11 września   Grand Prix Polski 2020   Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 329m
8. 18 września   Grand Prix Czech 2020   Praga Stadion Markéta 353m
9. 19 września   Grand Prix Czech 2020   Praga Stadion Markéta 353m
10. 3 października   Grand Prix Polski 2020   Toruń Motoarena 318m
11. 30 lipca   Grand Prix Polski 2021   Wrocław Stadion Olimpijski 352m
12. 31 lipca   Grand Prix Polski 2021   Wrocław Stadion Olimpijski 352m
13. 6 sierpnia   Grand Prix Polski 2021   Lublin Stadion MOSiR Bystrzyca 382m
14. 14 sierpnia   Grand Prix Szwecji 2021   Målilla G&B Stadium 305m
15. 2 października   Grand Prix Polski 2021   Toruń Motoarena 318m
16. 30 kwietnia   Grand Prix Chorwacji 2022   Goričan Stadion Milenium 305m
17. 10 września   Grand Prix Danii 2022   Vojens Vojens Speedway Center 300m
18. 17 września   Grand Prix Szwecji 2022   Målilla G&B Stadium 305m
19. 29 kwietnia   Grand Prix Chorwacji 2023   Goričan Stadion Milenium 305m
20. 10 czerwca   Grand Prix Niemiec 2023   Teterow Bergring Arena 314m
21. 24 czerwca   Grand Prix Polski 2023   Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 329m
22. 12 sierpnia   Grand Prix Łotwy 2023   Ryga Biķernieku spīdveja stadions 355m
23. 30 września   Grand Prix Polski 2023   Toruń Motoarena 318m

Miejsca na podium w poszczególnych zawodach Grand Prix

Nr Dzień Rok Nazwa Miejscowość Tor Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
1. 23 czerwca 2012   Grand Prix Polski   Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 3. 13 (2,1,3,2,0,3,2)   Martin Vaculík
2. 30 sierpnia 2014   Grand Prix Polski   Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 1. 17 (3,2,1,3,2,3,3) –
3. 9 lipca 2016   Grand Prix Wielkiej Brytanii   Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 3. 13 (1,3,1,3,2,2,1)   Antonio Lindbäck
4. 10 września 2016   Grand Prix Niemiec   Teterow Bergring Arena 2. 13 (2,2,1,2,2,2,2)   Jason Doyle
5. 1 października 2016   Grand Prix Polski   Toruń Motoarena 3. 13 (0,2,3,1,3,3,1)   Niels Kristian Iversen
6. 22 października 2016   Grand Prix Australii   Melbourne Etihad Stadium (sztuczny tor) 3. 15 (3,3,1,3,2,2,1)   Chris Holder
7. 12 sierpnia 2017   Grand Prix Szwecji   Målilla G&B Stadium 1. 15 (3,1,2,1,3,2,3) –
8. 23 września 2017   Grand Prix Sztokholmu   Solna Friends Arena (sztuczny tor) 2. 12 (2,2,1,3,0,2,2)   Matej Žagar
9. 7 października 2017   Grand Prix Polski   Toruń Motoarena 3. 14 (3,2,2,2,2,2,1)   Patryk Dudek
10. 28 października 2017   Grand Prix Australii   Melbourne Etihad Stadium (sztuczny tor) 3. 13 (2,1,1,3,2,3,1)   Jason Doyle
11. 7 lipca 2018   Grand Prix Szwecji   Hallstavik HZ Bygg Arena 3. 13 (3,2,3,1,1,2,1)   Maciej Janowski
12. 21 lipca 2018   Grand Prix Wielkiej Brytanii   Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 1. 19 (3,3,2,3,2,3,3) –
13. 25 sierpnia 2018   Grand Prix Polski   Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 2. 18 (3,3,1,3,3,3,2)   Martin Vaculík
14. 22 września 2018   Grand Prix Niemiec   Teterow Bergring Arena 3. 15 (3,2,3,2,2,2,1)   Tai Woffinden
15. 1 czerwca 2019   Grand Prix Słowenii   Krško Stadion Matije Gubca 1. 18 (3,3,1,3,3,2,3) –
16. 3 sierpnia 2019   Grand Prix Polski   Wrocław Stadion Olimpijski 1. 17 (2,3,1,2,3,3,3) –
17. 31 sierpnia 2019   Grand Prix Niemiec   Teterow Bergring Arena 2. 16 (3,2,2,3,2,2,2)   Maciej Janowski
18. 7 września 2019   Grand Prix Danii   Vojens Vojens Speedway Center 1. 18 (2,3,2,2,3,3,3) –
19. 21 września 2019   Grand Prix Wielkiej Brytanii   Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 3. 15 (1,3,3,1,3,3,1)   Leon Madsen
20. 29 sierpnia 2020   Grand Prix Polski   Wrocław Stadion Olimpijski 3. 16 (1,1,3,3,3,2,1)   Maciej Janowski
21. 11 września 2020   Grand Prix Polski   Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 1. 20 (3,3,3,3,2,3,3) –
22. 18 września 2020   Grand Prix Czech   Praga Stadion Markéta 1. 20 (3,3,2,1,2,3,3) –
23. 19 września 2020   Grand Prix Czech   Praga Stadion Markéta 1. 20 (3,3,3,2,2,3,3) –
24. 3 października 2020   Grand Prix Polski   Toruń Motoarena 1. 20 (1,3,2,2,1,2,3) –
25. 30 lipca 2021   Grand Prix Polski   Wrocław Stadion Olimpijski 1. 20 (3,2,3,3,2,2,3) –
26. 31 lipca 2021   Grand Prix Polski   Wrocław Stadion Olimpijski 1. 20 (2,2,2,3,3,3,3) –
27. 6 sierpnia 2021   Grand Prix Polski   Lublin Stadion MOSiR Bystrzyca 1. 20 (3,3,2,1,3,3,3) –
28. 7 sierpnia 2021   Grand Prix Polski   Lublin Stadion MOSiR Bystrzyca 2. 18 (3,3,2,3,3,3,2)   Artiom Łaguta
29. 14 sierpnia 2021   Grand Prix Szwecji   Målilla G&B Stadium 1. 20 (0,3,1,1,3,3,3) –
30. 28 sierpnia 2021   Grand Prix Rosji   Togliatti Stadion im. Anatolija Stepanowa 2. 18 (1,3,3,2,3,3,2)   Artiom Łaguta
31. 11 września 2021   Grand Prix Danii   Vojens Vojens Speedway Center 2. 18 (3,2,2,3,3,3,2)   Artiom Łaguta
32. 2 października 2021   Grand Prix Polski   Toruń Motoarena 1. 20 (3,2,2,3,3,2,3) –
33. 30 kwietnia 2022   Grand Prix Chorwacji   Goričan Stadion Milenium 1. 20 (3,1,2,3,3,3,3) –
34. 4 czerwca 2022   Grand Prix Niemiec   Teterow Bergring Arena 2. 18 (3,2,3,0,2,2,2)   Patryk Dudek
35. 25 czerwca 2022   Grand Prix Polski   Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 3. 16 (1,3,3,1,3,2,1)   Anders Thomsen
36. 13 sierpnia 2022   Grand Prix Wielkiej Brytanii   Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 2. 18 (3,2,3,1,2,2,2)   Daniel Bewley
37. 10 września 2022   Grand Prix Danii   Vojens Vojens Speedway Center 1. 20 (2,0,3,3,2,2,3) –
38. 17 września 2022   Grand Prix Szwecji   Målilla G&B Stadium 1. 20 (2,3,2,3,3,3,3) –
39. 1 października 2022   Grand Prix Polski   Toruń Motoarena 2. 18 (2,2,2,3,3,3,2)   Martin Vaculík
40. 29 kwietnia 2023   Grand Prix Chorwacji   Goričan Stadion Milenium 1. 16 (3,T,2,3,2,3,3) –
41. 13 maja 2023   Grand Prix Polski   Warszawa PGE Narodowy 3. 12 (W,1,3,3,2,2,1)   Fredrik Lindgren
42. 10 czerwca 2023   Grand Prix Niemiec   Teterow Bergring Arena 1. 19 (2,2,3,3,3,3,3) –
43. 24 czerwca 2023   Grand Prix Polski   Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 1. 19 (1,3,3,3,3,3,3) -
44. 12 sierpnia 2023   Grand Prix Łotwy   Ryga Biķernieku spīdveja stadions 1. 15 (3,2,0,2,2,3,3) -
45. 2 września 2023   Grand Prix Wielkiej Brytanii   Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 3. 12 (2,1,2,2,1,3,1)   Martin Vaculík
46. 30 września 2023   Grand Prix Polski   Toruń Motoarena 1. 18 (3,1,3,2,3,3,3) _

Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix edytuj

Sezon 2012
                        miejsce punkty
– – – – – 13 – – – – – – 20 13
Sezon 2013
                        miejsce punkty
– – – – – 6 – – – – – – 21 6
Sezon 2014
                        miejsce punkty
– – – – – – – – 17 – – – 18 17
Sezon 2015
                        miejsce punkty
3 – – – – – – 14 – – – – 18 17
Sezon 2016
                      miejsce punkty
8 10 7 13 13 10 14 13 12 13 15   128
Sezon 2017
                        miejsce punkty
6 12 6 8 7 16 15 10 2 12 14 13 5 121
Sezon 2018
                    miejsce punkty
9 4 10 13 19 14 18 12 15 15   129
Sezon 2019
                    miejsce punkty
10 18 8 8 17 8 16 18 15 14   132
Sezon 2020
                miejsce punkty
11 16 20 12 20 20 14 20   133
Sezon 2021
                      miejsce punkty
11 12 20 20 20 18 20 18 18 12 20   189
Sezon 2022
                    miejsce punkty
20 12 12 18 16 18 12 20 20 18   166
Sezon 2023
                    miejsce punkty
20 16 14 20 20 12 20 16 – 20   158
Statystyki
Starty 86
Zwycięstwa 23
Miejsca na podium 46
Finalista 53
Punkty 1209

Drużynowy Puchar Świata edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Reprezentacja
2015 14 czerwca Vojens 3. 3 1,0,1,1,0   Polska
2016 30 lipca Manchester 1. 11 1,3,3,1,3   Polska
2017 8 lipca Leszno 1. 13 2,3,2,3,3   Polska
2023 29 lipca Wrocław 1. 11 1,3,2,3,2   Polska

Speedway of Nations edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Reprezentacja
2019 20 lipca
21 lipca 		Togliatti 2. 17
18+1 		3,2,3,3,3,3
3,3,3,3,3,3+1 		  Polska
2020 17 października Lublin 2. 15 4,3,4,4   Polska
2021 16 października
17 października 		Manchester 2. 19
19+4 		4,3,4,4,4,–
4,3,4,4,–,4+4 		  Polska
2022 30 lipca Vojens 6. 20 4,3,2,3,4,4   Polska

Indywidualne mistrzostwa świata juniorów edytuj

W sezonie 2014 zajął 8 m. z dorobkiem 8 pkt. w finale krajowych eliminacji do Indywidualnych mistrzostw świata juniorów rozgrywanych w dniu 17 kwietnia 2014 roku w Ostrowie Wlkp. i nie awansował do dalszych rund kwalifikacyjnych. W sezonie 2016 nie wystartował w rozgrywkach.

Sezon 2011
        miejsce punkty
3 10 5 9 8 27
Sezon 2012
              miejsce punkty
11 9 9 – – – – 13 29
Sezon 2013
      miejsce punkty
8 8 6 8 22
Sezon 2015
      miejsce punkty
14 12 13   39
Statystyki
Starty 13
Zwycięstwa 0
Miejsca na podium 4
Punkty 117

Drużynowe mistrzostwa świata juniorów edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Reprezentacja
2012 1 września Gniezno 1. 8 3,2,3,u,–   Polska
2013 28 września Pardubice 2. 13 3,3,3,1,3   Polska
2014 23 sierpnia Slangerup 1. 13 2,3,3,2,3   Polska
2015 31 października Mildura 1. 15 3,3,3,3,3   Polska
2016 20 sierpnia Norrköping 1. 14 2,3,3,3,3   Polska

Pozostałe turnieje międzynarodowe edytuj

Indywidualne międzynarodowe mistrzostwa Ekstraligi edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub
2015 2 sierpnia Leszno 7. 10+1 3,2,1,2,2+1 Stal Gorzów Wielkopolski
2016 28 sierpnia Gdańsk 8. 8+1 2,3,1,1,1+1 Stal Gorzów Wielkopolski
2017 14 sierpnia Gdańsk 3. 12+3+1 3,3,2,2,2+3+1 Stal Gorzów Wielkopolski
2018 5 sierpnia Gdańsk 7. 11+1 3,2,2,2,2+1 Stal Gorzów Wielkopolski
2019 12 lipca Gdańsk 1. 12+3 3,2,2,2,3+3 Stal Gorzów Wielkopolski
2020 15 sierpnia Toruń 1. 14+3 3,2,3,3,3+3 Stal Gorzów Wielkopolski
2021 18 czerwca Toruń 3. 12+1 3,1,3,3,2+1 Stal Gorzów Wielkopolski
2022 2 kwietnia Toruń 1. 13+3 3,2,3,3,2+3 Stal Gorzów Wielkopolski
2023 1 kwietnia Toruń 1. 14+3 3,3,3,3,2+3 Speedway Lublin
2024 5 kwietnia Łódź 1. 13+3 2,2,3,3,3+3 Speedway Lublin

Kryterium Asów Polskich Lig Żużlowych im. Mieczysława Połukarda edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub
2021 30 marca Bydgoszcz 1. 14+3 3,3,3,2,3+3 Stal Gorzów Wielkopolski
2022 25 marca Bydgoszcz 1. 15 3,3,3,3,3 Stal Gorzów Wielkopolski
2023 26 marca Bydgoszcz 6. 10 3,1,1,2,3 Speedway Lublin
2024 24 marca Bydgoszcz 1. 15 3,3,3,3,3 Speedway Lublin

Memoriał Edwarda Jancarza edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub
2016 3 kwietnia Gorzów Wielkopolski 2. 12+3+2 3,w,3,3,3+3+2 Stal Gorzów Wielkopolski
2017 9 kwietnia Gorzów Wielkopolski 6. 11+w 3,1,3,1,3+w Stal Gorzów Wielkopolski
2018 31 maja Gorzów Wielkopolski 1. 10+3+3 1,1,2,3,3+3+3 Stal Gorzów Wielkopolski
2019 31 marca Gorzów Wielkopolski 2. 14+3+2 3,2,3,3,3+3+2 Stal Gorzów Wielkopolski
2024 30 marca Gorzów Wielkopolski 1. 15+3+3 3,3,3,3,3+3+3 Speedway Lublin

Turniej o Koronę Bolesława Chrobrego – Pierwszego Króla Polski edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub
2014 30 kwietnia Gniezno 3. 12+3+1 3,2,3,1,3+3+1 Stal Gorzów Wielkopolski

Mistrzostwa Europy edytuj

Drużynowe mistrzostwa Europy edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Reprezentacja
2022 15 maja Poznań 1. 14 3,3,3,3,2   Polska
2023 22 kwietnia Stralsund 1. 13 3,2,3,2,3   Polska
2024 6 kwietnia Grudziądz 1. 13 3,3,1,3,3   Polska

Indywidualne mistrzostwa Europy juniorów edytuj

W sezonie 2013 nie dotarł na finał krajowych eliminacji rozgrywanych w dniu 8 maja 2013 roku w Opolu. W sezonie 2014 nie wystartował w eliminacjach.

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Reprezentacja
2011 9 lipca Lublana 6. 9 2,2,2,w,3   Polska
2012 25 sierpnia Opole 1. 14 3,3,3,3,2   Polska

Drużynowe mistrzostwa Europy juniorów edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Reprezentacja
2013 6 lipca Opole 1. 11 2,3,3,3   Polska
2014 28 czerwca Herxheim 1. 15 3,3,3,3,3   Polska

Rozgrywki krajowe edytuj

Mistrzostwa Polski edytuj

Drużynowe mistrzostwa Polski edytuj

Sezon Liga Klub Miejsce Mecze Biegi Punkty Bonusy Razem Komplety Śr. bieg. Śr. mecz.
2011 Ekstraliga Stal Gorzów Wielkopolski 3. 18 69 94 7 101 0 – (1 pł.) 1,464 (33) 5,22
2012 Ekstraliga Stal Gorzów Wielkopolski 2. 18 72 117 16 133 0 1,847 (28) 6,50
2013 Ekstraliga Stal Gorzów Wielkopolski 5. 18 92 151 13 164 1 1,783 (28) 8,39
2014 Ekstraliga Stal Gorzów Wielkopolski 1. 18 91 175 12 187 0 2,055 (14) 9,72
2015 Ekstraliga Stal Gorzów Wielkopolski 6. 14 72 161 7 168 1 – (2 pł.) 2,333 (4) 11,50
2016 Ekstraliga Stal Gorzów Wielkopolski 1. 18 88 207 11 218 3 – (2 pł.) 2,477 (1) 11,50
2017 Ekstraliga Stal Gorzów Wielkopolski 3. 18 93 215 6 221 1 – (1 pł.) 2,376 (1) 11,94
2018 Ekstraliga Stal Gorzów Wielkopolski 2. 18 94 237 5 242 3 – (1 pł.) 2,575 (1) 13,17
2019 Ekstraliga Stal Gorzów Wielkopolski 7. 14 78 183 5 188 1 2,410 (2) 13,07
2020 Ekstraliga Stal Gorzów Wielkopolski 2. 17 93 217 9 226 3 – (2 pł.) 2,430 (3) 12,76
2021 Ekstraliga Stal Gorzów Wielkopolski 3. 18 97 253 4 257 3 – (1 pł.) 2,649 (1) 14,06
2022 Ekstraliga Stal Gorzów Wielkopolski 2. 20 106 278 6 284 4 – (1 pł.) 2,679 (1) 13,90
2023 Ekstraliga Speedway Lublin 1. 20 97 237 8 245 5 - (2 pł.) 2,526 (1) 11,85

Indywidualne mistrzostwa Polski edytuj

W sezonach 2010-2011 nie wystartował w ćwierćfinałach.

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub
2012 15 sierpnia Zielona Góra 4. 10 1,3,3,0,3 Stal Gorzów Wielkopolski
2013 6 października Tarnów 13. 5 0,0,2,3,0 Stal Gorzów Wielkopolski
2014 14 sierpnia Zielona Góra 6. 9+0 2,1,1,3,2 Stal Gorzów Wielkopolski
2015 5 lipca Gorzów Wielkopolski 2. 14+2 3,2,3,3,3+2 Stal Gorzów Wielkopolski
2016 1 lipca Leszno 6. 11+w 2,2,1,3,3+w Stal Gorzów Wielkopolski
2017 2 lipca Gorzów Wielkopolski 6. 10+0 1,3,3,1,2+0 Stal Gorzów Wielkopolski
2018 4 sierpnia Leszno 4. 13+w 2,3,2,3,3+w Stal Gorzów Wielkopolski
2019 14 lipca Leszno 2. 15+2 3,3,3,3,3+2 Stal Gorzów Wielkopolski
2020 7 września Leszno 2. 10+2 2,3,1,1,3+2+2 Stal Gorzów Wielkopolski
2021 11 lipca Leszno 1. 14+3 3,3,3,3,2+3 Stal Gorzów Wielkopolski
2022 9 lipca
15 sierpnia
5 września 		Grudziądz
Krosno
Rzeszów 		1. 18
13
18 		3,3,2,3,3+3 (+1[a])
3,2,1,2,3+2
3,3,3,2,3+3 (+1[a]) 		Stal Gorzów Wielkopolski
2023 8 czerwca
16 lipca
4 września 		Rzeszów
Piła
Łódź 		1. 17
17
16 		3,3,1,3,3+3 (+1[a])
3,2,3,2,3+3 (+1[a])
2,3,3,3,3+2 		Speedway Lublin

Mistrzostwa Polski par klubowych edytuj

W sezonach 2010-2012, 2016, 2018 i 2021 nie startował.

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub
2013 30 sierpnia Gorzów Wielkopolski 2. 10 3,1,2,1,0,3 Stal Gorzów Wielkopolski
2014 19 października Gorzów Wielkopolski 1. 14 w,3,3,2,3,3 Stal Gorzów Wielkopolski
2015 12 lipca Leszno 2. 10 3,2,3,2 Stal Gorzów Wielkopolski
2017 23 lipca Ostrów Wielkopolski 1. 17 2,3,3,3,3,3 Stal Gorzów Wielkopolski
2019 11 maja Bydgoszcz 2. 14 3,1,3,3,3,1 Stal Gorzów Wielkopolski
2020 5 sierpnia Gdańsk 4. 13 1,3,1,3,2,3 Stal Gorzów Wielkopolski
2022 3 kwietnia Poznań 4. 16 3,3,3,3,3,1 Stal Gorzów Wielkopolski
2023 2 kwietnia Rzeszów 1. 10+3 3,1,3,2,–,1 Speedway Lublin
2024 7 kwietnia Poznań 1. 18 3,3,3,3,3,3 Speedway Lublin

Młodzieżowe drużynowe mistrzostwa Polski edytuj

W sezonach 2012 i 2015-2016 nie wystartował w półfinale/eliminacjach.

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub
2010 1 września Łódź 1. 11 2,3,3,3 Stal Gorzów Wielkopolski
2011 22 września Bydgoszcz 6. 9 2,1,3,3 Stal Gorzów Wielkopolski
2013 4 września Częstochowa 1. 8 1,1,3,3 Stal Gorzów Wielkopolski
2014 8 października Rybnik 2. 11 2,3,3,3 Stal Gorzów Wielkopolski

Młodzieżowe indywidualne mistrzostwa Polski edytuj

W sezonie 2010 nie wystartował w eliminacjach. W sezonie 2012 w półfinale rozegranym 18 lipca w Grudziądzu zdobył 15 pkt. i zajmując 1. miejsce zakwalifikował się do finału, jednak z powodu kontuzji w nim nie wystąpił. W sezonie 2016 nie wystartował w finale.

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub
2011 2 września Gorzów Wielkopolski 2. 13 2,3,3,2,3 Stal Gorzów Wielkopolski
2013 7 września Tarnów 3. 12 2,2,3,2,3 Stal Gorzów Wielkopolski
2014 13 września Gorzów Wielkopolski 3. 11+3 3,2,1,2,3 Stal Gorzów Wielkopolski
2015 12 lipca Leszno 1. 15 3,3,3,3,3 Stal Gorzów Wielkopolski

Młodzieżowe mistrzostwa Polski par klubowych edytuj

W sezonach 2010, 2012-2014 i 2016 nie wystartował w półfinałach.

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub
2011 1 lipca Gdańsk 4. 15+2 3,1,3,3,3,2 Stal Gorzów Wielkopolski
2015 26 września Gorzów Wielkopolski 1. 14 3,2,3,3,3,– Stal Gorzów Wielkopolski

Pozostałe rozgrywki krajowe edytuj

Turniej o Złoty Kask edytuj

W sezonach 2010-2014 i 2017 nie wystartował w eliminacjach. W sezonie 2019 nie wystąpił w finale.

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub
2015 14 kwietnia Lublin 10. 6 w,1,2,2,1 Stal Gorzów Wielkopolski
2016 25 kwietnia Tarnów 2. 8 3,2,3 Stal Gorzów Wielkopolski
2018 19 kwietnia Piła 2. 11 3,3,1,3,1 Stal Gorzów Wielkopolski
2020 27 lipca Bydgoszcz 1. 15 3,3,3,3,3 Stal Gorzów Wielkopolski
2021 21 czerwca Zielona Góra 1. 13 3,2,2,3,3 Stal Gorzów Wielkopolski
2022 18 kwietnia Opole 1. 15 3,3,3,3,3 Stal Gorzów Wielkopolski
2023 6 maja Opole 2. 13 2,3,3,2,3 Speedway Lublin
2024 1 kwietnia Opole 7. 9 3,2,2,1,1 Speedway Lublin
Turniej o Srebrny Kask edytuj

W sezonie 2010 i 2014-2016 nie wystartował w półfinałach. W sezonie 2011 w półfinale rozegranym 16 czerwca w Ostrowie Wielkopolskim zdobył 10 pkt. i zajmując 7. miejsce zakwalifikował się do finału, jednak w nim nie wystąpił.

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub
2012 27 lipca Rzeszów 2. 13 2,3,3,3,2 Stal Gorzów Wielkopolski
2013 3 sierpnia Rawicz 3. 12 2,2,3,2,3 Stal Gorzów Wielkopolski
Turniej o Brązowy Kask edytuj

W sezonie 2011 i 2014 nie wystartował w półfinałach. W sezonie 2012 w półfinale rozegranym 20 czerwca w Lublinie zdobył 15 pkt. i zajmując 1. miejsce zakwalifikował się do finału, jednak z powodu kontuzji w nim nie wystąpił.

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub
2010 5 sierpnia Leszno 6. 8 0,2,1,3,2 Stal Gorzów Wielkopolski
2013 17 sierpnia Łódź 2. 14+2 3,3,3,3,2 Stal Gorzów Wielkopolski
Drużynowe mistrzostwa Ligi Juniorów edytuj

W sezonach 2013-2015 nie startował w rozgrywkach.

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub
2010 22 czerwca
23 czerwca
29 czerwca
20 lipca
21 lipca
27 lipca
28 lipca 		Bydgoszcz
Toruń
Wrocław
Tarnów
Częstochowa
Zielona Góra
Gorzów Wielkopolski 		1. –
–
6
10
8
5
6 		ns
ns
0,2,3,1
2,3,2,3
3,1,2,2
1,2,2,0
2,1,3,– 		Stal Gorzów Wielkopolski
2011 12 lipca
13 lipca
2 sierpnia
3 sierpnia
9 sierpnia
10 sierpnia
31 sierpnia 		Leszno
Wrocław
Gorzów Wielkopolski
Zielona Góra
Rzeszów
Tarnów
Toruń 		6. 10
10
10
–
–
–
11 		3,3,3,1
2,3,3,2
1,3,3,3
ns
ns
ns
2,3,3,3 		Stal Gorzów Wielkopolski
2012 26 czerwca
27 czerwca
3 lipca
4 lipca
11 lipca 		Bydgoszcz
Gdańsk
Leszno
Gorzów Wielkopolski
Toruń 		4. –
–
12
10
8 		ns
ns
3,3+3+3
1,3+3+3
2,2+2+2 		Stal Gorzów Wielkopolski
Indywidualne mistrzostwa Ligi Juniorów edytuj

W sezonach 2012-2015 nie wystartował w finałach.

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub
2010 23 września Gorzów Wielkopolski 3. 12 3,2,2,2,3 Stal Gorzów Wielkopolski
2011 4 września Zielona Góra 6. 10 2,1,3,2,2 Stal Gorzów Wielkopolski

Ligi zagraniczne edytuj

Liga szwedzka edytuj

Sezon Liga Klub Miejsce Mecze Biegi Punkty Bonusy Razem Komplety Śr. bieg. Śr. mecz.
2011 Allsvenskan Gnistorna Malmö 6. 3 15 b.d. b.d. 23 0 1,533 (nsk) 7,67
2012 Allsvenskan Gnistorna Malmö 6. 6 25 43 1 44 0 1,720 (nsk) 8,60
2013 Elitserien Vetlanda Speedway 2. 10 43 77 9 86 b.d. 2,000 (15) 7,70
2014 Elitserien Vetlanda Speedway 1. 6 25 41 3 44 b.d. 1,760 (nsk) 6,83
2015 Elitserien Vetlanda Speedway 1. 16 73 155 10 165 b.d. 2,260 (3) 9,69
2016 Elitserien Vetlanda Speedway 7. 13 68 153 4 157 b.d. 2,309 (1) 11,77
2017 Elitserien Vetlanda Speedway 2. 16 81 190 10 200 b.d. 2,469 (1) 11,88
2018 Elitserien Vetlanda Speedway 6. 16 87 200 10 210 b.d. 2,414 (3) 12,50
2019 Elitserien Vetlanda Speedway 4. 18 91 254 1 255 7 2,802 (1) 14,11
2020 Elitserien Vetlanda Speedway 5. 1 5 15 0 15 1 3,000 (nsk) 15,00
2021 Elitserien Vetlanda Speedway 5. 6 31 88 1 89 3 2,871 (nsk) 14,67
2022 Elitserien Lejonen Gislaved 2. 15 60 159 7 166 5 2,767 (1) 13,25

Liga brytyjska edytuj

Sezon Liga Klub Miejsce Mecze Biegi Punkty Bonusy Razem Komplety Śr. bieg. Śr. mecz.
2014 Elite League Birmingham Brummies 10. 1 4 4 1 5 0 1,250 (nsk) 4,00

Liga duńska edytuj

Sezon Liga Klub Miejsce Mecze Biegi Punkty Bonusy Razem Komplety Śr. bieg. Śr. mecz.
2019 Dansk Speedway Liga Slangerup Speedway Klub 4. 2 14 37 0 37 0 2,643 18,50


Odznaczenia edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ a b c d 1 pkt przyznany za największą liczbę zwycięstw w danym turnieju.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Robert Borowy: Siedem dekad Stali. Gorzów Wlkp.: Stal Gorzów Wielkopolski S.A., 2017, s. 239. ISBN 978-83-949638-0-4.
  2. ↑ a b Żużlowiec po raz drugi! Wielki triumf Zmarzlika w Plebiscycie „PS” [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2022-08-22] (pol.).
  3. ↑ l, Mistrz świata odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski! [online], Aktualności żużlowe, informacje o żużlu, 10 października 2019 [dostęp 2022-12-31] (pol.).
  4. ↑ a b Bartłomiej Wnuk: Żużel: Bartosz Zmarzlik indywidualnym mistrzem świata – Żużel. przegladsportowy.pl, 2019-10-05. [dostęp 2019-10-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-05)].
  5. ↑ Bartosz Zmarzlik obronił tytuł mistrza świata! Polak przeszedł do historii. sport.pl, 2020-10-03. [dostęp 2020-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-03)]. (pol.).
  6. ↑ Andrzej Matkowski: Zmiana pokoleń w Gnistornie Malmö – Paluch się żegna, Zmarzlik podpisuje. sportowefakty.pl. [dostęp 2010-10-05].
  7. ↑ Dariusz Ostafiński, Caelum Stal Gorzów Wlkp. – Unia Leszno 57:33 – PGE Ekstraliga [online], Przegląd Sportowy, 25 kwietnia 2011 [dostęp 2021-06-18] (pol.).
  8. ↑ Top 10 wszech czasów światowego żużla (6) – Bartosz Zmarzlik [online], PGE Ekstraliga, 1 lutego 2022 [dostęp 2022-04-06] (pol.).
  9. ↑ Wirtualna Polska Media, Trójka Polaków w barwach Holsted [online], sportowefakty.wp.pl, 2 grudnia 2011 [dostęp 2022-05-05] (pol.).
  10. ↑ Kamil Hynek: Rakietowy Zmarzlik – relacja z tarnowskiego finału krajowych eliminacji do IMŚJ. sportowefakty.pl. [dostęp 2012-04-11].
  11. ↑ Zmarzlik wygrywa w Tarnowie finał krajowych eliminacji IMŚJ [online], Zuzelend.com [dostęp 2022-04-06].
  12. ↑ Maciej Kmiecik: Grand Prix Polski w Gorzowie – turniej, który przejdzie do historii żużla. sportowefakty.pl. [dostęp 2012-06-26].
  13. ↑ Łukasz Witczyk: Bartosz Zmarzlik najmłodszym w historii zwycięzcą turnieju Grand Prix. sportowefakty.pl. [dostęp 2014-08-31].
  14. ↑ Bartosz Zmarzlik żużlowym mistrzem Europy juniorów. Nowa Trybuna Opolska nto.pl, 2012-08-25. [dostęp 2012-08-25]. (pol.).
  15. ↑ Rafał Malinowski: Poważna kontuzja Zmarzlika. sportowefakty.pl. [dostęp 2012-09-01].
  16. ↑ Wojciech Ogonowski: Bartosz Zmarzlik zawodnikiem Elit Vetlandy. sportowefakty.pl. [dostęp 2012-10-26].
  17. ↑ Dawid Cysarz: Bartosz Zmarzlik będzie startował w Elite League [dostęp 2014-05-23, źródło: http://www.birminghambrummies.co].
  18. ↑ Rafał Malinowski: Mecze z udziałem Birmingham Brummies anulowane. Jak wygląda nowa tabela Elite League?. sportowefakty.pl. [dostęp 2014-07-15].
  19. ↑ Wirtualna Polska Media, Stal Gorzów mistrzem Polski po trzech dekadach! – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 5 października 2014 [dostęp 2021-12-27] (pol.).
  20. ↑ Wirtualna Polska Media, IMŚJ: Dziesięć punktów rożnicy między Zmarzlikiem a Przedpełskim – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 19 września 2015 [dostęp 2021-12-27] (pol.).
  21. ↑ Stal Gorzów Drużynowym Mistrzem Polski 2016 [online], PGE Ekstraliga, 25 września 2016 [dostęp 2021-12-27] (pol.).
  22. ↑ Bartosz Zmarzlik ósmy wśród najlepszych sportowców Polski. „Chyba nie zasnę”. Wybrocza.pl, 2017-01-07. [dostęp 2017-01-07]. (pol.).
  23. ↑ GP Wielkiej Brytanii: Zmarzlik trzeci w Cardiff, zwycięstwo Lindbaecka – Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2022-04-06] (pol.).
  24. ↑ Info System [online], worldgames2017.sportresult.com [dostęp 2017-09-18].
  25. ↑ Bartosz Zmarzlik wygrał SGP w Malilli | Polski Związek Motorowy [online], pzm.pl [dostęp 2021-12-27] (pol.).
  26. ↑ Stal Gorzów z brązowym medalem mistrzostw Polski [online], gorzowianin.com [dostęp 2021-12-27] (pol.).
  27. ↑ BARTOSZ ZMARZLIK WICEMISTRZEM ŚWIATA! [online], Barlinek24.pl [dostęp 2021-12-27] (pol.).
  28. ↑ Unia Leszno mistrzem Polski. Stal Gorzów ze srebrem Ekstraligi! [online], www.zachod.pl [dostęp 2021-12-27] (pol.).
  29. ↑ Zrobił to!!! Bartosz Zmarzlik mistrzem świata!!! [online], www.zachod.pl [dostęp 2021-12-27] (pol.).
  30. ↑ a b Lista klasyfikacyjna [online], PGE Ekstraliga [dostęp 2022-08-22] (pol.).
  31. ↑ Wirtualna Polska Media, Rozszerzone statystyki – Bauhaus-Ligan 2019 [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2022-08-22] (pol.).
  32. ↑ Wirtualna Polska Media, Żużel. Stal Gorzów w sezonie 2020. Drużyna bliska spadku została wicemistrzem – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 26 października 2020 [dostęp 2021-12-27] (pol.).
  33. ↑ Wirtualna Polska Media, Żużel. Bartosz Zmarzlik jedzie w innej lidze! Na taki wyczyn trzeba było czekać 20 lat [online], sportowefakty.wp.pl, 26 kwietnia 2021 [dostęp 2022-04-06] (pol.).
  34. ↑ MAJSTERSZTYK W WYKONANIU ZMARZLIKA.. Przegląd Sportowy, 2021-07-11. [dostęp 2021-07-11]. (pol.).
  35. ↑ Żużel. Zmarzlik pnie się w klasyfikacji najlepszych Stalowców. Jest już piąty! [online], PoBandzie - Portal Sportowy, 14 września 2021 [dostęp 2022-04-11] (pol.).
  36. ↑ Telewizja Polska S.A, Upadek zabrał trofeum. Polacy nadal bez złota! [online], sport.tvp.pl, 17 października 2021 [dostęp 2021-12-27] (pol.).
  37. ↑ Telewizja Polska S.A, Medal dla Gorzowa. Obrońca tytułu został z niczym [online], sport.tvp.pl, 26 września 2021 [dostęp 2021-12-27] (pol.).
  38. ↑ Wirtualna Polska Media, Żużel. Fakty i liczby. Zmarzlik z rekordowym sezonem! Najlepsza średnia biegowa w lidze od czasów Golloba – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 29 września 2021 [dostęp 2021-12-27] (pol.).
  39. ↑ Wirtualna Polska Media, Żużel. Tego nikt się nie spodziewał! Zmarzlik klubowym partnerem Kubery i Dudka – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 31 października 2021 [dostęp 2021-12-27] (pol.).
  40. ↑ PILNE Zmarzlik rozpoczyna sezon od wygranej! [online], sport.interia.pl [dostęp 2022-03-27] (pol.).
  41. ↑ Wirtualna Polska Media, PGE IMME w Toruniu – Wynik i Relacja na żywo – PGE IMME – 02.04.2022 [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2022-04-06] (pol.).
  42. ↑ Bartosz Zmarzlik ambasadorem żużla w Grupie TVN! [online], www.tvn.pl [dostęp 2022-04-30] (pol.).
  43. ↑ Zmarzlik już pożegnał się z Gorzowem? Jasne stanowisko prezesa Stali [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2022-08-22] (pol.).
  44. ↑ Wirtualna Polska Media, Żużel. Zaskakująca opinia: „Jeśli Zmarzlik odejdzie z Gorzowa, nie będzie miał do czego wracać” [online], sportowefakty.wp.pl, 6 lipca 2022 [dostęp 2022-08-22] (pol.).
  45. ↑ Jak wyciągną im Zmarzlika, to będzie tragedia [online], sport.interia.pl [dostęp 2022-08-22] (pol.).
  46. ↑ Jarosław Galewski, Żużel. To już pewne! Stal Gorzów potwierdza odejście Bartosza Zmarzlika! [online], WP SportoweFakty, 25 lipca 2022 [dostęp 2022-07-25] (pol.).
  47. ↑ Wirtualna Polska Media, Finał SON w Vojens – Wynik i Relacja na żywo - Speedway of Nations - 30.07.2022 [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2022-12-31] (pol.).
  48. ↑ Robert Duda, Dwa lata wystarczyły, by wskoczyć do „dziesiątki” [online], Magazyn Żużel, 27 września 2022 [dostęp 2022-09-08] (pol.).
  49. ↑ Telewizja Polska S.A, Zmarzlik przechodzi do historii. Dołączył też do grona gwiazd [online], sport.tvp.pl, 18 września 2022 [dostęp 2022-12-31] (pol.).
  50. ↑ Lista klasyfikacyjna [online], PGE Ekstraliga [dostęp 2022-12-31] (pol.).
  51. ↑ Holder, Zmarzlik i Lindgren w Motorze Lublin. peedwayekstraliga.pl. [dostęp 2022-11-04]. (pol.).
  52. ↑ Paweł Zmarzlik: Sukcesy brata cieszą mnie tak, jakbym sam je zdobył. po-bandzie.com.pl, 2021-01-31. [dostęp 2021-01-31]. (pol.).
  53. ↑ Marta Świerczyńska: Bartosz Zmarzlik wziął ślub. Panna młoda założyła suknię ślubną w stylu księżniczki, diadem i futro. styl.fm, 2022-11-19. [dostęp 2022-11-20]. (pol.).
  54. ↑ Zmienił barwy klubowe i stan cywilny. echogorzowa.pl. [dostęp 2022-11-19]. (pol.).
  55. ↑ Wielkie chwile dwukrotnego mistrza świata. „Dziś po raz trzeci poczułem coś wyjątkowego”. sport.tvp.pl, 2021-03-17. [dostęp 2021-12-27]. (pol.).
  56. ↑ Dawid Lis: Stal Gorzów rozpoczęła przygotowania. Bartosz Zmarzlik kompletuje sprzęt. sportowefakty.wp.pl, 2014-12-09. [dostęp 2016-08-21].
  57. ↑ M.P. z 2020 r. poz. 49
  58. ↑ Mistrz świata odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski! [online], www.speedwaynews.pl [dostęp 2020-11-05] (pol.).
  59. ↑ a b Katarzyna Kozińska, Paweł Kozłowski: Jubileusz Stali Gorzów. Legendarny klub ma już 75 lat. lubuskie.pl, 7 listopada 2022. [dostęp 2022-11-08]. (pol.).

Bibliografia edytuj

  • Robert Borowy: Siedem dekad Stali. Gorzów Wlkp.: Stal Gorzów Wielkopolski S.A., 2017, s. 239. ISBN 978-83-949638-0-4.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bartosz_Zmarzlik&oldid=73585478”