Chris Holder

Chris Holder, właśc. Christopher Robert Holder (ur. 24 września 1987 w Sydney) – australijski żużlowiec. Indywidualny mistrz świata na żużlu w sezonie 2012.

Chris Holder
Ilustracja
Chris Holder (2014)
Pełne imię i nazwisko

Christopher Robert Holder

Data i miejsce urodzenia

24 września 1987
Sydney

Informacje klubowe
Klub

liga brytyjska: King’s Lynn Stars
liga polska: KS Toruń
liga szwedzka: Lejonen Gislaved

Kariera seniorska
Lata Klub
Liga brytyjska
2006–2007 Isle of Wight Islanders
2008– Poole Pirates
Liga szwedzka
2007–2011 Lejonen Gislaved
2012– Piraterna Motala
Liga polska
2007 WTS Wrocław
2008–2021 KS Toruń
2022 TŻ Ostrovia
2023 Unia Leszno
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Australia
Mistrzostwa świata
złoto 2012 indywidualnie
srebro 2009 drużynowo
srebro 2011 drużynowo
srebro 2012 drużynowo
brąz 2007 drużynowo
brąz 2014 drużynowo
Mistrzostwa świata juniorów
srebro 2007 indywidualnie
srebro 2008 indywidualnie
Strona internetowa

Mistrz Australii w latach 2008, 2010, 2011, 2012 i 2014 oraz dwukrotny wicemistrz świata juniorów – 2007 i 2008. Zawodnik TŻ Ostrovia Ostrów Wielkopolski, w lidze angielskiej Poole Pirates, zaś w lidze szwedzkiej Piraternę Motala.

Życie prywatneEdytuj

Jego bracia, James i Jack, także są żużlowcami.

Z byłą partnerką – Sealy Middleton ma syna Maxa (ur. 2012).

KarieraEdytuj

 
Derby Pomorza 2009:

     Chris Holder

Holder swoje żużlowe starty w Europie rozpoczynał od występów w angielskim Isle of Wight Islanders w 2006 roku. W Polsce zadebiutował w 2007 roku w barwach Atlasa Wrocław. W 2007 roku Szwecji związał się z drugoligowcem – Lejonen Gislaved, z którym już w pierwszym sezonie wygrał Allsvenskan i awansował do Elitserien. Również tam klub z Gislaved nie znalazł pogromcy, a Holder został drużynowym mistrzem Szwecji. W tym samym roku podpisał kontrakt z angielskim Poole Pirates, z którym również sięgnął po tytuł. Ten wyczyn powtórzył również z nowym klubem w Polsce, Unibaksem Toruń, w którego barwach był, dla niektórych, objawieniem sezonu. Sezon ów Holder mógł uznać za szczególnie udany, ponieważ prócz trzech tytułów zdobytych drużynowo na koncie miał wówczas także tytuły indywidualne: czwarty kolejny tytuł mistrza Australii juniorów, mistrza Australii (wygrał wszystkie pięć eliminacji zdobywając maksymalne 100 punktów), oraz wicemistrza świata juniorów.

18 września 2009 na torze w Coventry wywalczył awans do cyklu Grand Prix. Obok Emila Sajfutdinowa, był najmłodszym uczestnikiem tego cyklu w 2010 roku.

Starty w Grand Prix (Indywidualnych Mistrzostwach Świata na Żużlu)Edytuj

Zwycięstwa w poszczególnych zawodach Grand PrixEdytuj

Nr Dzień Rok Nazwa Miejscowość Tor Długość toru
1. 10 lipca 2010   Grand Prix Wielkiej Brytanii   Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 275m
2. 14 maja 2011   Grand Prix Szwecji   Göteborg Ullevi (sztuczny tor) 404m
3. 28 kwietnia 2012   Grand Prix Europy   Leszno Stadion im. Alfreda Smoczyka 330m
4. 25 sierpnia 2012   Grand Prix Wielkiej Brytanii   Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 275m
5. 22 października 2016   Grand Prix Australii   Melbourne Etihad Stadium (sztuczny tor) 346m

Miejsca na podiumEdytuj

Nr Dzień Rok Nazwa Miejscowość Tor Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
1. 10 lipca 2010   Grand Prix Wielkiej Brytanii   Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 1. 19 (3,2,2,1,2,3,6)
2. 14 maja 2011   Grand Prix Szwecji   Göteborg Ullevi (sztuczny tor) 1. 10 (2,3,3,2)
3. 11 czerwca 2011   Grand Prix Danii   Kopenhaga Parken (sztuczny tor) 3. 14 (2,3,2,1,2,2,2)   Tomasz Gollob
4. 25 czerwca 2011   Grand Prix Wielkiej Brytanii   Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 3. 15 (0,1,3,3,3,3,2)   Greg Hancock
5. 28 kwietnia 2012   Grand Prix Europy   Leszno Stadion im. Alfreda Smoczyka 1. 19 (0,3,2,2,3,3,6)
6. 26 maja 2012   Grand Prix Szwecji   Göteborg Ullevi (sztuczny tor) 3. 17 (2,2,2,3,3,3,2)   Fredrik Lindgren
7. 23 czerwca 2012   Grand Prix Polski   Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 2. 17 (2,2,1,3,3,2,4)   Martin Vaculík
8. 25 sierpnia 2012   Grand Prix Wielkiej Brytanii   Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 1. 23 (2,3,3,3,3,3,6)
9. 8 września 2012   Grand Prix Skandynawii   Målilla G&B Stadium 2. 17 (1,2,3,1,3,3,4)   Tomasz Gollob
10. 4 maja 2013   Grand Prix Szwecji   Göteborg Ullevi (sztuczny tor) 2. 14 (3,3,2,0,2,2,2)   Emil Sajfutdinow
11. 15 czerwca 2013   Grand Prix Polski   Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 2. 14 (0,3,2,2,3,2,2)   Jarosław Hampel
12. 29 czerwca 2013   Grand Prix Danii   Kopenhaga Parken (sztuczny tor) 3. 14 (1,3,3,2,2,2,1)   Darcy Ward
13. 14 czerwca 2014   Grand Prix Szwecji   Målilla G&B Stadium 3. 15 (2,2,3,2,3,2,1)   Tai Woffinden
14. 4 lipca 2015   Grand Prix Wielkiej Brytanii   Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 2. 18 (2,2,3,3,3,3,2)   Niels Kristian Iversen
15. 30 kwietnia 2016   Grand Prix Słowenii   Krško Stadion Matije Gubca 3. 14 (3,2,0,3,2,3,1)   Peter Kildemand
16. 11 czerwca 2016   Grand Prix Danii   Horsens CASA Arena (sztuczny tor) 2. 13 (1,0,3,1,3,3,2)   Maciej Janowski
17. 27 sierpnia 2016   Grand Prix Polski   Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 3. 15 (1,3,2,3,3,2,1)   Jason Doyle
18. 24 września 2016   Grand Prix Sztokholmu   Solna Friends Arena (sztuczny tor) 2. 13 (1,0,3,3,2,2,2)   Jason Doyle
19. 22 października 2016   Grand Prix Australii   Melbourne Etihad Stadium (sztuczny tor) 1. 17 (2,3,3,3,0,3,3)

Punkty w poszczególnych zawodach Grand PrixEdytuj

Sezon 2010
                      miejsce punkty
8 11 7 9 6 19 6 7 10 7 6 8 96
Sezon 2011
                      miejsce punkty
9 10 9 14 15 6 7 7 11 7 6 8 101
Sezon 2012
                        miejsce punkty
4 19 12 17 9 17 6 10 23 17 11 15   160
Sezon 2013
                        miejsce punkty
9 10 14 7 14 14 14 12 82
Sezon 2014
                        miejsce punkty
11 11 10 8 15 6 9 10 13 7 7 100
Sezon 2015
                        miejsce punkty
0 7 6 18 10 10 10 8 9 4 11 2 8 95
Sezon 2016
                      miejsce punkty
14 12 13 5 6 12 15 8 13 11 17 4 126
Sezon 2017
                        miejsce punkty
6 6 4 11 7 10 6 2 14 9 7 3 10 85
Sezon 2018
                    miejsce punkty
10 5 9 7 7 5 0 10 7 5 12 65
Statystyki
Starty 96
Zwycięstwa 5
Miejsca na podium 19
Finalista 23
Punkty 910

Liga PolskaEdytuj

Drużynowe Mistrzostwa PolskiEdytuj

Sezon Liga Klub Miejsce Mecze Biegi Punkty Bonusy Razem Śr. bieg. Zwycięzca ligi Mistrz Polski
2007 Ekstraliga Atlas Wrocław 3.  12 62 94 10 104 1,677 (27.) Unia Leszno
2008 Ekstraliga Unibax Toruń 1.  20 103 189 28 217 2,107 (9.)
2009 Ekstraliga Unibax Toruń 2.  20 92 175 13 188 2,043 (13.) Falubaz Zielona Góra
2010 Ekstraliga Unibax Toruń 3.  20 100 163 15 178 1,780 (19.) Unia Leszno
2011 Ekstraliga Unibax Toruń 4. 19 99 188 21 209 2,111 (10.) Falubaz Zielona Góra
2012 Ekstraliga Unibax Toruń 3.  22 119 259 16 275 2,311 (3.) Azoty Tauron Tarnów
2013 Ekstraliga Unibax Toruń 2.  12 69 144 10 154 2,232 (6.) Stelmet Falubaz Zielona Góra
2014 Ekstraliga Unibax Toruń 5. 12 59 98 16 105 1,780 (22.) Stal Gorzów
2015 Ekstraliga KS Toruń 4. 18 90 153 12 165 1,833 (23.) Fogo Unia Leszno
2016 Ekstraliga Get Well Toruń 2.  18 91 180 14 194 2,132 (9.) Stal Gorzów
2017 Ekstraliga Get Well Toruń 7. 14 66 104 13 117 1,773 (25.) Fogo Unia Leszno
2018 Ekstraliga Get Well Toruń 5. 13 60 92 12 104 1,733 (24.) Fogo Unia Leszno
2019 Ekstraliga Get Well Toruń 8. 14 68 106 8 114 1,676 (27.) Fogo Unia Leszno
2020 I Liga eWinner Apator Toruń 1. 14 70 146 15 161 2,300 (4.) Fogo Unia Leszno
Ekstraliga Betard Sparta Wrocław (gość) 3.  13 63 100 10 110 1,746 (27.) Fogo Unia Leszno
2021 Ekstraliga eWinner Apator Toruń 6. 14 64 88 14 102 1,594 (31.) Betard Sparta Wrocław
2022 Ekstraliga Arged Malesa TŻ Ostrovia Ostrów Wielkopolski 8. 14 79 151 5 156 1,975 (13.) Motor Lublin

Podsumowanie:

Sezony Mecze Biegi Pkt Bonusy Razem Średnia/bg Średnia/mc
16 269 1354 2430 232 2653 1,959 9,862

OsiągnięciaEdytuj

  • Indywidualny Mistrz Świata 2012;
  • Indywidualny Mistrz Australii 2008, 2010, 2011, 2012, 2014;
  • Młodzieżowy Indywidualny Mistrz Australii 2005, 2006, 2007, 2008.

Linki zewnętrzneEdytuj