Unia Leszno

Unia Leszno
Pełna nazwa	Unia Leszno Sportowa Spółka Akcyjna
Przydomek	Byki
Barwy	; biało-niebieskie
Data założenia	7 maja 1938
Debiut w najwyższej lidze	6 czerwca 1948
Liga	Ekstraliga
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Siedziba	Leszno
Adres	ul. Strzelecka 7; 64-100 Leszno
Stadion	Stadion im. Alfreda Smoczyka
Prezes	Piotr Rusiecki
Menedżer	Piotr Baron
Trener	Roman Jankowski
	Strona internetowa

Unia Leszno – polski klub żużlowy z Leszna.

Leigh Adams w barwach Unii jeździł przez 15 sezonów

Klub 19-krotnie wygrywał rozgrywki ligowe. Na swoim koncie posiada jednak 18 tytułów mistrzowskich – decyzją PZM tytuł z 1984 klubowi odebrano.

Historia klubuEdytuj

Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Klub założony został 7 maja 1938 r.^[2] Na dobre rozwinął swoją działalność w latach powojennych. Legendą leszczyńskiego sportu żużlowego jest Alfred Smoczyk, najlepszy polski zawodnik końca lat 40., który zginął śmiercią tragiczną w 1950. Od 1951 aż po dzisiaj rozgrywany jest na jego cześć Memoriał Alfreda Smoczyka, który rangą w przeszłości porównywany był z indywidualnymi mistrzostwami Polski i często nazywany „rewanżem” za finał IMP.

Unia Leszno dziewiętnastokrotnie wygrywała rozgrywki ligowe. Na swoim koncie posiada jednak osiemnaście tytułów mistrzów Polski – decyzją PZM tytuł z 1984 klubowi odebrano za niesportowe zachowanie w meczu ostatniej kolejki ze Stalą Rzeszów, kiedy to przy stanie 41-25 dla Unii zespół przegrał cztery ostatnie biegi stosunkiem 1-5, co dawało rzeszowianom remis 45-45, który zapewniał im 8. miejsce, które zapewniało bezpośrednie utrzymanie się w lidze. Wyniki czterech ostatnich biegów zostały anulowane i został utrzymany wynik po 11 biegach. Pod względem dorobku medalowego w DMP Unia Leszno jest najbardziej utytułowanym klubem w Polsce.

Barwy leszczyńskiego klubu reprezentowało wielu znakomitych żużlowców, na czele z Romanem Jankowskim. Inni znani zawodnicy to: Kazimierz Adamczak, Zdzisław Dobrucki, Zenon Kasprzak, Mariusz Okoniewski, Józef Olejniczak, Stanisław Kowalski, Jerzy Kowalski, Włodzimierz Heliński, Czesław Piwosz, Grzegorz Sterna, Piotr Pawlicki, Zbigniew Krakowski, Jan Krzystyniak, Bernard Jąder, Zbigniew Jąder, Alojzy Norek, Marian Kuśnierek, Stanisław Glapiak, Jarosław Hampel, Janusz Kołodziej, Marek Bzdęga i legendarny Alfred Smoczyk, którego nazwiskiem nazwany jest leszczyński stadion. Z zawodników zagranicznych klub z Leszna reprezentowali bądź reprezentują tacy zawodnicy jak: Greg Hancock, Scott Nicholls, Jason Lyons, Leigh Adams, Lukáš Dryml, Nicki Pedersen, Emil Sajfutdinow, Fredrik Lindgren, Kenneth Bjerre, Mark Loram, Peter Kildemand, Jason Doyle.

Poszczególne sezonyEdytuj

Sezon	Rozgrywki ligowe				Uwagi
Sezon	Liga		Miejsce		Uwagi
1948	Eliminacje		3/16		Kwalifikacja do I ligi
1948	I	I liga	2/9
1949		I liga	1/9
1950		I liga	1/9
1951		Liga CSŻ	1/10
1952		Liga CSŻ	1/10
1953		Liga CSŻ	1/10
1954		Liga CSŻ	1/10
1955		I liga	5/6
1956		I liga	7/8
1957	II	II liga	2/7
1958	I	I liga	3/8
1959		I liga	6/8
1960		I liga	6/8
1961		I liga	4/8
1962		I liga	3/8
1963		I liga	4/8	8/8
1964		I liga	8/8	8/8
1965	II	II liga	6/9	4/9
1966		II liga	1/9	4/9
1967		II liga	2/10	2/10
1968		II liga	2/9	2/10	Przegrane baraże o awans
1969		II liga	2/9		Wygrane baraże o awans
1970	I	I liga	8/8
1971	II	II liga	3/8
1972	II	II liga	1/8
1973	I	I liga	5/8
1974		I liga	6/8
1975		I liga	3/8
1976		I liga	3/10
1977		I liga	2/10
1978		I liga	4/10
1979		I liga	1/10
1980		I liga	1/10
1981		I liga	3/10
1982		I liga	2/10
1983		I liga	2/10
1984		I liga	1/10		Na podstawie decyzji GKSŻ z 10 października 1984 roku klub został pozbawiony tytułu mistrzowskiego
1985		I liga	3/10
1986		I liga	3/10
1987		I liga	1/10
1988		I liga	1/10
1989		I liga	1/10
1990		I liga	6/8
1991		I liga	7/8		Przegrane baraże o utrzymanie
1992	II	II liga	2/11
1993	I	I liga	7/10
1994	I	I liga	9/10
1995	II	II liga	3/10
1996	II	II liga	1/12
1997	I	I liga	5/10
1998		I liga	4/10
1999		I liga	5/10
2000		Ekstraliga	7/8		Wygrane baraże o utrzymanie
2001		Ekstraliga	7/8		Wygrane baraże o utrzymanie
2002		Ekstraliga	2/8
2003		Ekstraliga	6/8
2004		Ekstraliga	5/8
2005		Ekstraliga	5/8
2006		Ekstraliga	5/8
2007		Ekstraliga	1/8
2008		Ekstraliga	2/8
2009		Ekstraliga	5/8
2010		Ekstraliga	1/8
2011		Ekstraliga	2/8
2012		Ekstraliga	5/10
2013		Ekstraliga	6/10
2014		Ekstraliga	2/8
2015		Ekstraliga	1/8
2016		Ekstraliga	7/8		Baraże nie zostały zorganizowane^[a]
2017		Ekstraliga	1/8
2018 ¹		Ekstraliga	1/8
2019 ¹		Ekstraliga	1/8
2020 ¹		Ekstraliga	1/8
2021 ¹		Ekstraliga	4/8
2022		Ekstraliga	6/8

Poziom ligowy	Liczba sezonów	Sezony
I	64	1948–1956, 1958–1964, 1970, 1973–1991, 1993–1994, 1997–2022
II	11	1957, 1965–1969, 1971–1972, 1992, 1995–1996

¹ Przed sezonem 2018 Unia Leszno podjęła współpracę z Kolejarzem Rawicz, w wyniku czego w latach 2018–2021 w rozgrywkach ligowych występowała również druga drużyna Unii Leszno. Zespół startował w Rawiczu pod szyldem Kolejarza.

OsiągnięciaEdytuj

KrajoweEdytuj

Poniższe zestawienia obejmują osiągnięcia klubu oraz indywidualne osiągnięcia zawodników reprezentujących klub w rozgrywkach pod egidą PZM, GKSŻ oraz Ekstraligi.

Mistrzostwa PolskiEdytuj

Drużynowe mistrzostwa Polski

1. miejsce (18): 1949, 1950, 1951, 1952, 1953, 1954, 1979, 1980, ~~1984~~^[b], 1987, 1988, 1989, 2007, 2010, 2015, 2017, 2018, 2019, 2020
2. miejsce (8): 1948, 1977, 1982, 1983, 2002, 2008, 2011, 2014
3. miejsce (7): 1958, 1962, 1975, 1976, 1981, 1985, 1986

Drużynowe mistrzostwa Polski juniorów

1. miejsce (6): 1978, 1979, 2001, 2008, 2014, 2016
2. miejsce (3): 1983, 1985, 2006
3. miejsce (4): 1996, 1997, 2009, 2018

Mistrzostwa Polski par klubowych

1. miejsce (10): 1980, 1984, 1987, 1988, 1989, 2003, 2012, 2015, 2019, 2020
2. miejsce (9): 1978, 1982, 1985, 1991, 1994, 1999, 2008, 2016^[c], 2022
3. miejsce (2): 2007, 2009

Młodzieżowe mistrzostwa Polski par klubowych

1. miejsce (8): 1996, 1997, 2005, 2009, 2014, 2016, 2017, 2018
2. miejsce (2): 2004, 2015
3. miejsce (2): 1986, 2011

Indywidualne mistrzostwa Polski

1. miejsce (14):
- 1947 – Bolesław Dobrowolski (kl. 130 cm³)
- 1949 – Alfred Smoczyk
- 1950 – Józef Olejniczak
- 1963 – Henryk Żyto
- 1976 – Zdzisław Dobrucki
- 1978 – Bernard Jąder
- 1980 – Bernard Jąder
- 1981 – Roman Jankowski
- 1988 – Roman Jankowski
- 1990 – Zenon Kasprzak
- 2010 – Janusz Kołodziej
- 2011 – Jarosław Hampel
- 2018 – Piotr Pawlicki
- 2019 – Janusz Kołodziej
2. miejsce (10):
- 1947 – Alfred Smoczyk (kl. 250 cm³)
- 1955 – Andrzej Krzesiński
- 1962 – Henryk Żyto
- 1987 – Zenon Kasprzak
- 1988 – Jan Krzystyniak
- 1996 – Adam Łabędzki
- 2008 – Jarosław Hampel
- 2009 – Krzysztof Kasprzak
- 2014 – Piotr Pawlicki
- 2016 – Piotr Pawlicki
3. miejsce (9):
- 1961 – Henryk Żyto
- 1982 – Roman Jankowski
- 1987 – Roman Jankowski
- 1988 – Zenon Kasprzak
- 1996 – Roman Jankowski
- 2007 – Damian Baliński
- 2018 – Janusz Kołodziej
- 2021 – Janusz Kołodziej
- 2022 – Janusz Kołodziej

Młodzieżowe indywidualne mistrzostwa Polski

1. miejsce (9):
- 1967 – Zbigniew Jąder
- 1968 – Zdzisław Dobrucki
- 1969 – Zdzisław Dobrucki
- 1972 – Bernard Jąder
- 1979 – Mariusz Okoniewski
- 1983 – Piotr Pawlicki
- 2016 – Daniel Kaczmarek
- 2017 – Bartosz Smektała
- 2020 – Dominik Kubera
2. miejsce (12):
- 1967 – Zdzisław Dobrucki
- 1968 – Zbigniew Jąder
- 1980 – Grzegorz Sterna
- 1991 – Adam Łabędzki
- 2004 – Krzysztof Kasprzak
- 2009 – Sławomir Musielak
- 2012 – Kamil Adamczewski
- 2014 – Piotr Pawlicki
- 2015 – Piotr Pawlicki
- 2017 – Dominik Kubera
- 2018 – Bartosz Smektała
- 2019 – Dominik Kubera
3. miejsce (6):
- 1978 – Roman Jankowski
- 1979 – Roman Jankowski
- 1985 – Dariusz Baliński
- 1996 – Damian Baliński
- 2001 – Łukasz Jankowski
- 2016 – Bartosz Smektała

PozostałeEdytuj

Puchar Polskiego Związku Motorowego

3. miejsce (3): 1962, 1963, 1964

Młodzieżowy Puchar Polskiego Związku Motorowego

1. miejsce (1): 1977

Drużynowy Puchar Polski

1. miejsce (3): 1978, 1979, 1980
2. miejsce (2): 1997, 1998

Indywidualny Puchar Polski

2. miejsce (1):
- 1989 – Roman Jankowski
3. miejsce (1):
- 1987 – Roman Jankowski

Złoty Kask

1. miejsce (11):
- 1982 – Roman Jankowski
- 1984 – Roman Jankowski
- 1986 – Roman Jankowski
- 1987 – Zenon Kasprzak
- 2008 – Damian Baliński
- 2009^[d] – Janusz Kołodziej
- 2010 – Janusz Kołodziej
- 2012 – Piotr Pawlicki
- 2014 – Przemysław Pawlicki
- 2015 – Przemysław Pawlicki
- 2018 – Jarosław Hampel
2. miejsce (8):
- 1961 – Henryk Żyto
- 1988 – Jan Krzystyniak
- 1990 – Roman Jankowski
- 1992 – Roman Jankowski
- 2005 – Damian Baliński
- 2008 – Jarosław Hampel
- 2017 – Janusz Kołodziej
- 2021 – Janusz Kołodziej
3. miejsce (12):
- 1963 – Henryk Żyto
- 1979 – Mariusz Okoniewski
- 1987 – Roman Jankowski
- 1988 – Zenon Kasprzak
- 1991 – Piotr Pawlicki
- 1996 – Roman Jankowski
- 2007 – Krzysztof Kasprzak
- 2011 – Janusz Kołodziej
- 2012 – Przemysław Pawlicki
- 2015 – Piotr Pawlicki
- 2017 – Piotr Pawlicki
- 2018 – Janusz Kołodziej

Srebrny Kask

1. miejsce (9):
- 1976 – Mariusz Okoniewski
- 1979 – Roman Jankowski
- 2002 – Krzysztof Kasprzak
- 2012 – Przemysław Pawlicki
- 2013 – Piotr Pawlicki
- 2014 – Piotr Pawlicki
- 2018 – Bartosz Smektała
- 2019 – Dominik Kubera
- 2020 – Dominik Kubera
2. miejsce (5):
- 1972 – Bernard Jąder
- 1976 – Roman Jankowski
- 1977 – Mariusz Okoniewski
- 2016 – Bartosz Smektała
- 2017 – Dominik Kubera
3. miejsce (5):
- 1977 – Kazimierz Adamczak
- 1983 – Zenon Kasprzak
- 1986 – Zbigniew Krakowski
- 2009 – Sławomir Musielak
- 2017 – Bartosz Smektała

Brązowy Kask

1. miejsce (8):
- 1991 – Adam Łabędzki
- 1996 – Damian Baliński
- 2007 – Adam Kajoch
- 2016 – Bartosz Smektała
- 2017 – Dominik Kubera^[e]
- 2017 – Wiktor Lis^[e]
- 2017 – Bartosz Smektała^[e]
- 2018 – Dominik Kubera
2. miejsce (6):
- 1990 – Adam Łabędzki
- 2002 – Norbert Kościuch
- 2003 – Krzysztof Kasprzak
- 2006 – Mateusz Jurga
- 2012 – Piotr Pawlicki
- 2016 – Daniel Kaczmarek
3. miejsce (4):
- 1981 – Marek Bzdęga
- 1994 – Robert Mikołajczak
- 2002 – Krzysztof Kasprzak
- 2013 – Piotr Pawlicki

Liga Juniorów

1. miejsce (4): 2008, 2009, 2012, 2016
2. miejsce (1): 2014
3. miejsce (1): 2010

Indywidualne mistrzostwa Ligi Juniorów

1. miejsce (2):
- 2012 – Kamil Adamczewski
- 2016 – Bartosz Smektała
2. miejsce (4):
- 2008 – Robert Kasprzak
- 2010 – Piotr Pawlicki
- 2012 – Piotr Pawlicki
- 2016 – Dominik Kubera
3. miejsce (4):
- 2008 – Przemysław Pawlicki
- 2011 – Tobiasz Musielak
- 2014 – Tobiasz Musielak
- 2015 – Bartosz Smektała

Ekstraliga U24

2. miejsce (1): 2022

Indywidualne międzynarodowe mistrzostwa Ekstraligi

1. miejsce (1):
- 2021 – Jason Doyle
2. miejsce (4):
- 2015 – Piotr Pawlicki
- 2018 – Piotr Pawlicki
- 2019 – Piotr Pawlicki
- 2021 – Janusz Kołodziej

MiędzynarodoweEdytuj

Poniższe zestawienia obejmują indywidualne osiągnięcia zawodników krajowych na arenie międzynarodowej, a także w barwach reprezentacji Polski, w rozgrywkach pod egidą FIM oraz FIM Europe.

Mistrzostwa świataEdytuj

Drużynowe mistrzostwa świata

1. miejsce (7):
- 1961 – Henryk Żyto
- 2007 – Damian Baliński, Jarosław Hampel i Krzysztof Kasprzak
- 2009 – Jarosław Hampel i Krzysztof Kasprzak
- 2010 – Jarosław Hampel i Janusz Kołodziej
- 2011 – Jarosław Hampel i Janusz Kołodziej
- 2016 – Piotr Pawlicki
- 2017 – Piotr Pawlicki i Bartosz Smektała
2. miejsce (2):
- 2008 – Jarosław Hampel
- 2020 – Dominik Kubera
3. miejsce (3):
- 1972 – Zdzisław Dobrucki
- 1980 – Roman Jankowski
- 2015 – Przemysław Pawlicki

Drużynowe mistrzostwa świata juniorów

1. miejsce (10):
- 2005 – Krzysztof Kasprzak
- 2009 – Przemysław Pawlicki
- 2012 – Tobiasz Musielak i Przemysław Pawlicki
- 2014 – Piotr Pawlicki
- 2015 – Piotr Pawlicki
- 2016 – Daniel Kaczmarek i Bartosz Smektała
- 2017 – Dominik Kubera i Bartosz Smektała
- 2018 – Bartosz Smektała
- 2019 – Dominik Kubera i Bartosz Smektała
- 2020 – Dominik Kubera
2. miejsce (1):
- 2013 – Piotr Pawlicki

Indywidualne mistrzostwa świata

2. miejsce (1):
- 2010 – Jarosław Hampel
3. miejsce (1):
- 2011 – Jarosław Hampel

Indywidualne mistrzostwa świata juniorów

1. miejsce (3):
- 2005 – Krzysztof Kasprzak
- 2014 – Piotr Pawlicki
- 2018 – Bartosz Smektała
2. miejsce (5):
- 2002 – Krzysztof Kasprzak
- 2013 – Piotr Pawlicki
- 2017 – Bartosz Smektała
- 2019 – Bartosz Smektała
- 2020 – Dominik Kubera
3. miejsce (1):
- 2019 – Dominik Kubera

Mistrzostwa EuropyEdytuj

Drużynowe mistrzostwa Europy

1. miejsce (1):
- 2022 – Janusz Kołodziej

Drużynowe mistrzostwa Europy juniorów

1. miejsce (9):
- 2009 – Sławomir Musielak i Przemysław Pawlicki
- 2012 – Tobiasz Musielak, Piotr Pawlicki i Przemysław Pawlicki
- 2013 – Piotr Pawlicki
- 2014 – Piotr Pawlicki
- 2015 – Bartosz Smektała
- 2016 – Daniel Kaczmarek, Dominik Kubera i Bartosz Smektała
- 2017 – Dominik Kubera i Bartosz Smektała
- 2019 – Dominik Kubera
- 2020 – Dominik Kubera
2. miejsce (1):
- 2018 – Dominik Kubera

Mistrzostwa Europy par

1. miejsce (3):
- 2005 – Krzysztof Kasprzak
- 2011 – Jarosław Hampel
- 2017 – Grzegorz Zengota
2. miejsce (1):
- 2014 – Damian Baliński

Indywidualne mistrzostwa Europy

1. miejsce (1):
- 2003 – Krzysztof Kasprzak
2. miejsce (3):
- 2002 – Krzysztof Kasprzak
- 2018 – Jarosław Hampel
- 2022 – Janusz Kołodziej

Indywidualne mistrzostwa Europy juniorów

1. miejsce (2):
- 2009 – Przemysław Pawlicki
- 2018 – Dominik Kubera
2. miejsce (2):
- 2012 – Tobiasz Musielak
- 2017 – Bartosz Smektała
3. miejsce (1):
- 2015 – Bartosz Smektała

PozostałeEdytuj

Puchar Europy par U-19

1. miejsce (1):
- 2018 – Szymon Szlauderbach

Indywidualny Puchar Europy U-19

2. miejsce (1):
- 2018 – Szymon Szlauderbach
3. miejsce (1):
- 2017 – Bartosz Smektała

ZawodnicyEdytuj

Kadra drużynyEdytuj

Stan na 13 kwietnia 2022^[3]^[4]

Stat.	Żużlowiec	Kat.
S	David Bellego
S	Jason Doyle
S	Janusz Kołodziej (kapitan^[5])
S	Piotr Pawlicki
S	Jaimon Lidsey	U-23
S ¹	Jonas Knudsen ²	U-21
S ¹	Jesper Knudsen ²	U-19
S ¹	James Pearson ²	U-19
S ¹	Keynan Rew	U-19
J	Maksym Borowiak	U-19
J	Hubert Jabłoński	U-19
J	Antoni Mencel	U-19
J	Damian Ratajczak	U-19

¹ Zawodnicy zagraniczni nie mogą startować na pozycjach juniorskich w Ekstralidze.
² Potwierdzony wyłącznie do U24 Ekstraligi.

UwagiEdytuj

↑ W 2016 roku 1. miejsce w I lidze wywalczył łotewski SK Lokomotīve Dyneburg. W związku z tym, zgodnie z regulaminem licencyjnym, mecze barażowe nie zostały zorganizowane, a prawo do startu w Ekstralidze w sezonie 2017 automatycznie uzyskała Unia Leszno (7. miejsce w Ekstralidze) oraz KŻ Orzeł Łódź (2. miejsce w I lidze). Klub z Łodzi poinformował jednak o rezygnacji z przystąpienia do rozgrywek Ekstraligi w sezonie 2017 z uwagi na brak wywalczenia awansu w sposób sportowy. W tej sytuacji zaproszenie do Ekstraligi otrzymał Włókniarz Częstochowa (3. miejsce w I lidze), który postanowił je przyjąć.
↑ Na podstawie decyzji GKSŻ z 10 października 1984 roku klub został pozbawiony tytułu mistrzowskiego.
↑ Mistrzostwa Polski Par Klubowych 2016 rozegrano 8 kwietnia 2017 roku.
↑ Turniej o Złoty Kask 2009 rozegrano 30 kwietnia 2010 roku.
↑ ^a ^b ^c Z powodu opadów deszczu zaliczono wyniki po trzech seriach startów. W końcowej klasyfikacji trzech zawodników, wszyscy z Unii Leszno, uzyskało 9 punktów – przyznano trzy pierwsze miejsca.

PrzypisyEdytuj

↑ ^a ^b ^c Dane klubu Unia Leszno. ksul.pl. [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-12)].
↑ c, 5 godzin na torze żwirowym. Wielka impreza motocyklowa w Lesznie z okazji jubileuszu LKU, „Głos Wielkopolski”, 19 maja 1948 .
↑ Komunikat nr 22/2022 Głównej Komisji Sportu Żużlowego, pzm.pl [dostęp 2022-04-20] (pol.).
↑ Komunikat nr 27/2022 Głównej Komisji Sportu Żużlowego, pzm.pl [dostęp 2022-04-20] (pol.).
↑ Robert Duda: Znaczy kapitan, czyli jak Janusz Kołodziej poprowadził Unię Leszno do zwycięstwa. Magazyn Żużel, 2022-04-23. [dostęp 2022-07-04]. (pol.).

BibliografiaEdytuj

Historia speedway’a w Polsce. speedwayw.pl. (pol.).

[3] W 2016 roku 1. miejsce w I lidze wywalczył łotewski SK Lokomotīve Dyneburg. W związku z tym, zgodnie z regulaminem licencyjnym, mecze barażowe nie zostały zorganizowane, a prawo do startu w Ekstralidze w sezonie 2017 automatycznie uzyskała Unia Leszno (7. miejsce w Ekstralidze) oraz KŻ Orzeł Łódź (2. miejsce w I lidze). Klub z Łodzi poinformował jednak o rezygnacji z przystąpienia do rozgrywek Ekstraligi w sezonie 2017 z uwagi na brak wywalczenia awansu w sposób sportowy. W tej sytuacji zaproszenie do Ekstraligi otrzymał Włókniarz Częstochowa (3. miejsce w I lidze), który postanowił je przyjąć.

[4] Na podstawie decyzji GKSŻ z 10 października 1984 roku klub został pozbawiony tytułu mistrzowskiego.

[5] Mistrzostwa Polski Par Klubowych 2016 rozegrano 8 kwietnia 2017 roku.

[6] Turniej o Złoty Kask 2009 rozegrano 30 kwietnia 2010 roku.

[bk17-7] Z powodu opadów deszczu zaliczono wyniki po trzech seriach startów. W końcowej klasyfikacji trzech zawodników, wszyscy z Unii Leszno, uzyskało 9 punktów – przyznano trzy pierwsze miejsca.

[Dane_klubu_Unia_Leszno-1] Dane klubu Unia Leszno. ksul.pl. [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-12)].

[2] , 5 godzin na torze żwirowym. Wielka impreza motocyklowa w Lesznie z okazji jubileuszu LKU, „Głos Wielkopolski”, 19 maja 1948 .

[8] Komunikat nr 22/2022 Głównej Komisji Sportu Żużlowego, pzm.pl [dostęp 2022-04-20] (pol.).

[9] Komunikat nr 27/2022 Głównej Komisji Sportu Żużlowego, pzm.pl [dostęp 2022-04-20] (pol.).

[10] Robert Duda: Znaczy kapitan, czyli jak Janusz Kołodziej poprowadził Unię Leszno do zwycięstwa. Magazyn Żużel, 2022-04-23. [dostęp 2022-07-04]. (pol.).

[1]

[2]

[a]

[b]

[c]

[d]

[e]

[3]

[4]

[5]