Wikipedia

Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi 2018

zawody sportów motorowych

Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi 2018 – (PGE Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi) piąta edycja corocznego żużlowego turnieju indywidualnego mającego na celu wyłonienie najlepszego zawodnika Speedway Ekstraligi w sezonie. Zawody zostały rozegrane 5 sierpnia 2018 na stadionie im. Zbigniewa Podleckiego w Gdańsku[1].

Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi 2018
2017 2019
Data

5 sierpnia 2018

Miejscowość

Gdańsk

Stadion

Stadion im. Zbigniewa Podleckiego w Gdańsku

Liczba zawodników

16+2

Zwycięzcy
1. miejsce

Polska Patryk Dudek (1. tytuł)

Zwycięzca IMME 2018 – Patryk Dudek

Obrońcą tytułu był Leon Madsen[2]. W tegorocznej edycji Duńczyk zakończył rywalizację, zajmując drugie miejsce w półfinale. W turnieju zwyciężył Patryk Dudek, który po rundzie zasadniczej zajmował 6. miejsce. To pierwszy tytuł IMME dla Polaka[3].

Nominowani uczestnicy edytuj

Do udziału w zawodach nominowanych zostało 15 żużlowców z najlepszymi średnimi biegowymi po 10 kolejkach Speedway Ekstraligi. Stawkę uzupełnił Bartosz Smektała, który otrzymał dziką kartę od organizatorów[4].

Lista nominowanych zawodników wg średniej biegowej[5]:

  1.   Nicki Pedersen (2,585)
  2.   Bartosz Zmarzlik (2,566)
  3.   Fredrik Lindgren (2,385)
  4.   Piotr Pawlicki (2,371)
  5.   Tai Woffinden (2,346)
  6.   Leon Madsen (2,302)
  7.   Artiom Łaguta (2,255)
  8.   Maksym Drabik (2,229)
  9.   Patryk Dudek (2,208)
  10.   Krzysztof Kasprzak (2,173)
  11.   Emil Sajfutdinow (2,143)
  12.   Maciej Janowski (2,118)
  13.   Janusz Kołodziej (2,093)
  14.   Jason Doyle (2,063)
  15.   Michael Jepsen Jensen (1,981)
  16.   Bartosz Smektała – dzika karta

Lista startowa edytuj

Numery startowe ogłoszono 9 lipca 2018 na konferencji prasowej. Losowania dokonał mistrz olimpijski w gimnastyce – Leszek Blanik[4].

Numery startowe zawodników:

  1. Nicki Pedersen (TAR)
  2. Tai Woffinden (WRO)
  3. Fredrik Lindgren (CZE)
  4. Maciej Janowski (WRO)
  5. Patryk Dudek (ZIE)
  6. Bartosz Smektała (LES)
  7. Michael Jepsen Jensen (ZIE)
  8. Bartosz Zmarzlik (GOR)
  9. Jason Doyle (TOR)
  10. Piotr Pawlicki (LES)
  11. Artiom Łaguta (GRU)
  12. Emil Sajfutdinow (LES)
  13. Krzysztof Kasprzak (GOR)
  14. Maksym Drabik (WRO)
  15. Leon Madsen (CZE)
  16. Janusz Kołodziej (LES)
  17. Daniel Kaczmarek (TOR) – zawodnik rezerwowy
  18. Rafał Karczmarz (GOR) – zawodnik rezerwowy

Finał edytuj

Maksym Drabik nie mógł przystąpić do rywalizacji. Drabik ze względów zdrowotnych nie wziął udziału w rozegranych dzień wcześniej indywidualnych mistrzostwach Polski, na które otrzymał zwolnienie lekarskie, co zgodnie z regulaminem, wykluczyło go z udziału w IMME[6]. W miejsce Polaka wystąpił pierwszy rezerwowy Daniel Kaczmarek. Swój występ w turnieju po dwóch biegach zakończył Michael Jepsen Jensen. Duńczyk odczuwał skutki upadku, którego doznał w mistrzostwach Danii[7]. W dalszej części zawodów był zastępowany przez Rafała Karczmarza.

Rundę zasadniczą z 13 punktami wygrał Nicki Pedersen. Bezpośrednio do finału awansował też Piotr Pawlicki. O pozostałe miejsca rozegrano dwa wyścigi półfinałowe. W pierwszym z nich spotkali się Patryk Dudek, Leon Madsen, Bartosz Zmarzlik i Janusz Kołodziej. Pierwszy na mecie zameldował się Dudek. W drugim półfinale zwyciężył Emil Sajfutdinow, który pokonał Jasona Doyle’a, Artioma Łagutę oraz Taia Woffindena. Wielki finał wygrał Patryk Dudek przed Piotrem Pawlickim. Na najniższym stopniu podium stanął Nicki Pedersen. Dla Dudka było to pierwsze zwycięstwo w IMME[3].

Msc Zawodnik Pkt 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 Suma Msc 21 22 23
    (5) Patryk Dudek (ZIE) 9 2 3 0 2 2 9 1 3 3
    (10) Piotr Pawlicki (LES) 11 3 2 2 3 1 11 2 2
    (1) Nicki Pedersen (TAR) 13 3 1 3 3 3 13 3 1
4   (12) Emil Sajfutdinow (LES) 8 0 0 3 2 3 8 4 3 0
5   (9) Jason Doyle (TOR) 10 2 2 3 d 3 10 5 2
6   (15) Leon Madsen (CZE) 8 3 1 2 2 0 8 6 2
7   (8) Bartosz Zmarzlik (GOR) 11 3 2 2 2 2 11 7 1
8   (11) Artiom Łaguta (GRU) 8 1 3 2 1 1 8 8 1
9   (2) Tai Woffinden (WRO) 9 2 3 1 3 w 9 9 d
10   (16) Janusz Kołodziej (LES) 8 2 3 0 1 2 8 10 0
11   (6) Bartosz Smektała (LES) 7 0 1 1 3 2 7 11
12   (4) Maciej Janowski (WRO) 6 1 1 w 1 3 6 12
13   (13) Krzysztof Kasprzak (GOR) 5 1 0 3 d 1 5 13
14   (3) Fredrik Lindgren (CZE) 3 0 2 1 0 0 3 14
15   (R2) Rafał Karczmarz (GOR) 2 1 1 w 2 15
16   (7) Michael Jepsen Jensen (ZIE) 1 1 d – – – 1 16
17   (R1) Daniel Kaczmarek (TOR) 0 0 0 0 0 0 0 17
Msc Zawodnik Pkt 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 Suma Msc 21 22 23
d - defekt • w - wykluczenie • c - czas 2 minut • t - taśma • ns - nie startował • nk - niesklasyfikowany
tor A - wewnętrzny tor B tor C tor D - zewnętrzny

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ PGE IMME 2018 – to trzeba wiedzieć przed zawodami [online], PGE Ekstraliga, 30 lipca 2018 [dostęp 2022-04-15].
  2. ↑ Kuba Łączkowski, Leon Madsen wygrywa PGE IMME w Gdańsku [online], Polski Związek Motorowy, 15 sierpnia 2017 [dostęp 2022-04-17].
  3. ↑ a b Mateusz Makuch, PGE IMME: Dwa kluczowe starty Patryka Dudka. Polak z tytułem! (relacja) [online], WP SportoweFakty, 5 sierpnia 2018 [dostęp 2022-04-17].
  4. ↑ a b Dominik Niczke, Znamy numery startowe PGE IMME. Bartosz Smektała z dziką kartą! [online], Zuzelend.com, 9 lipca 2018 [dostęp 2022-04-15].
  5. ↑ Lista zawodników nominowanych do PGE IMME 2018 | PGE IMME - Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi [online], 2 lipca 2018 [dostęp 2022-04-15] (pol.).
  6. ↑ Jakub Czosnyka, Drabik będzie mieć problem. Absencja w PGE IMME oznacza pauzę w PGE Ekstralidze [online], WP SportoweFakty, 4 sierpnia 2018 [dostęp 2022-04-18].
  7. ↑ Cezary Konarski, Duńczyk Michael Jepsen Jensen z Falubazu Zielona Góra miał wypadek, ale zwolnienia lekarskiego nie wziął [online], Gazeta Lubuska, 7 sierpnia 2018 [dostęp 2022-04-18].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Indywidualne_Międzynarodowe_Mistrzostwa_Ekstraligi_2018&oldid=68276075”