Nowacjan (ur. ok. 200, zm. ok. 258[1]) – antypapież w okresie od marca 251 do roku 258[2].

Nowacjan
antypapież
Data urodzenia

ok. 200

Data śmierci

ok. 258

Antypapież
Okres sprawowania

251–258

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

Kościół łaciński

Pontyfikat

251

Życiorys

edytuj

Był człowiekiem wykształconym, zarówno pod względem literackim, jak i filozoficznym[1]. Po śmierci papieża Fabiana, kościołem rządziła hierarchia kościelna, wśród której największym autorytetem cieszył się kapłan Nowacjan[2]. Trwały bowiem prześladowania i było trudno zwołać biskupów, by wybrali następnego Biskupa Rzymu. Gdy w końcu biskupi się zebrali, ku rozczarowaniu Nowacjana, wybrali jego adwersarza Korneliusza[1]. Nowacjan przekupił trzech biskupów Italii, by wyświęcili go na biskupa i używając swych wpływów starał się o poparcie biskupów, by w nim uznali Głowę Kościoła. Przez niespełna dziesięć lat Nowacjan uważał się za głowę Kościoła i następcę św. Piotra, nie przyjmując do wiadomości, że w tym czasie wybrano kolejnych czterech prawowitych papieży. Stąd określany jest tytułem antypapieża[1]. Nowacjan był autorem licznych listów, a także znanego dzieła o Trójcy Świętej – „De Trinitate”[2].

Nowacjan i jego zwolennicy sprzeciwiali się ponownemu przyjmowaniu do wspólnoty apostatów oraz głosili surowy ideał świętości[2]. Wykluczali ze swych szeregów tych, którzy byli w stanie grzechu ciężkiego[1]. Wątpili we władzę Kościoła do odpuszczania grzechów.

Na synodzie w 251 te poglądy zostały potępione, a Nowacjan i jego zwolennicy ekskomunikowani[2]. Według Sokratesa Scholastyka, Nowacjan w wyniku ostrych prześladowań, opuścił Rzym i zmarł śmiercią męczeńską[1]. Martyrologium św. Hieronima wspomina go 29 czerwca[1].

Biskupi Rzymu, za których pontyfikatu Nowacjan był antypapieżem
Lata pontyfikatu Papież
marzec 251 – czerwiec 253 św. Korneliusz
25 czerwca 253 – 5 marca 254 św. Lucjusz I
12 maja 254 – 2 sierpnia 257 św. Stefan I
30 sierpnia 257 – 6 sierpnia 258 św. Sykstus II

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g John N.D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 33–35. ISBN 83-06-02633-0.
  2. a b c d e Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 19–20. ISBN 83-7006-437-X.

Bibliografia

edytuj