Ole Gunnar Fidjestøl

norweski skoczek narciarski

Ole Gunnar Fidjestøl (ur. 21 marca 1960 w Kristiansand) – norweski skoczek narciarski, brązowy medalista olimpijski, dwukrotny srebrny medalista mistrzostw świata, mistrz świata w lotach narciarskich, trzykrotny zdobywca Pucharu Świata w lotach oraz Pucharu KOP.

Ole Gunnar Fidjestøl
Data i miejsce urodzenia 21 marca 1960
Kristiansand, Norwegia
Klub Åmot Idrettsforening
Wzrost 188 cm
Debiut w PŚ 13 marca 1983, Oslo
(4. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ 13 marca 1983, Oslo
(4. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ 30 grudnia 1983, Oberstdorf
(3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ 23 lutego 1985, Harrachov
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
brąz Calgary 1988 druż.
Mistrzostwa świata
srebro Oberstdorf 1987 druż.
srebro Lahti 1989 druż.
Mistrzostwa świata w lotach
złoto Oberstdorf 1988
Puchar KOP
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
1986/1987
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
1987/1988
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
1988/1989

KarieraEdytuj

W Pucharze Świata w skokach narciarskich zadebiutował 13 marca 1983 w Oslo, gdzie zajął czwarte miejsce. Dwa tygodnie później, na Velikance w Planicy zajął 13. miejsce, co w efekcie dało mu 42. miejsce w klasyfikacji generalnej sezonu 1982/1983. Pierwszy raz na podium stanął 30 grudnia 1983 w Oberstdorfie, gdzie był trzeci. Następnie zajmował ósme miejsce w Garmisch-Partenkirchen, piąte w Innsbrucku oraz szesnaste w Bischofshofen, co pozwoliło mu zająć piąte miejsce w klasyfikacji końcowej 32. edycji Turnieju Czterech Skoczni. W klasyfikacji generalnej sezonu 1983/1984 zajął ostatecznie 22. miejsce. Na mistrzostwach świata w Engelbergu i Rovaniemi w 1984 wspólnie z Ole Christianem Eidhammerem, Vegardem Opaasem i Perem Bergerudem zajął szóste miejsce w konkursie drużynowym. W tym samym roku odbyły się także igrzyska olimpijskie w Sarajewie, gdzie zajął 31. miejsce na dużej skoczni.

Swoje pierwsze zwycięstwo odniósł 23 lutego 1985 na Čertaku w Harrachovie. W całym sezonie 1984/1985 jeszcze trzykrotnie znalazł się w czołowej dziesiątce zawodów, jednak na podium już nie stanął; w klasyfikacji końcowej zajął 16. miejsce. Zwycięstwo w Harrachovie pozwoliło mu zająć pierwsze miejsce w nieoficjalnej klasyfikacji generalnej sezonu 1984/1985 Pucharu Świata w lotach narciarskich. Nie wziął udziału w mistrzostwach świata w Seefeld w 1985 roku, natomiast wystartował na mistrzostwach świata w lotach w Planicy, gdzie zajął 10. miejsce.

W 1986 zajął 23. miejsce na mistrzostwach świata w lotach w Tauplitz. Podczas mistrzostw świata w Oberstdorfie w 1987 wraz z Hroarem Stjernenem, Ole Christianem Eidhammerem i Vegardem Opaasem zdobył srebrny medal w konkursie drużynowym. Indywidualnie zajmował 24. miejsce na dużej skoczni oraz siedemnaste na normalnym obiekcie. W całym sezonie 1986/1987 trzykrotnie stawał na podium, raz wygrał i dwa razy był drugi. Dało mu to ósme miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ w skokach oraz ponownie pierwsze w PŚ w lotach. Ponadto po raz pierwszy w karierze zdobył Puchar KOP.

Kolejny sukces osiągnął na igrzyskach olimpijskich w Calgary, gdzie razem z Ole Christianem Eidhammerem, Jonem Inge Kjørumem i Erikiem Johnsenem wywalczył brązowy medal w konkursie drużynowym. Na tych samych igrzyskach zajął także 22. miejsce w konkursie indywidualnym na normalnej skoczni. Miesiąc później zwyciężył na mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie, bezpośrednio wyprzedzając Primoža Ulagę oraz Mattiego Nykänena. Kilka dni później był drugi na skoczni Holmenkollbakken, co było jego jedynym podium w tym sezonie. W klasyfikacji generalnej zajął dziewiąte miejsce, po raz drugi zdobył Puchar KOP.

Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1988/1989, kiedy to zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ w skokach, pierwsze w nieoficjalnej klasyfikacji PŚ w lotach i po raz trzeci z rzędu zdobył Puchar KOP. W większości konkursów plasował się w pierwszej dziesiątce, odniósł też dwa ostatnie zwycięstwa w karierze: 21 stycznia 1989 w Oberhofie i 19 marca 1989 w Harrachovie. Na mistrzostwach świata w Lahti był dziewiąty na dużej skoczni, ale na normalnym obiekcie zajął dopiero 41. miejsce. Ponadto w konkursie drużynowym Norwegowie w składzie: Magne Johansen, Clas-Brede Bråthen, Ole Gunnar Fidjestøl i Jon Inge Kjørum obrobili tytuł wicemistrzów świata wywalczony dwa lata wcześniej.

Ostatni raz na podium Fidjestøl stanął 17 stycznia 1990 w Zakopanem, gdzie wyprzedzili go tylko Jens Weißflog i Andreas Felder. Na mistrzostwach świata w lotach w Vikersund w 1990 zajął piąte miejsce, tracąc do pozycji medalowej niecałe 10 punktów. W klasyfikacji generalnej sezonu 1989/1990 zajął 16. miejsce. Ostatnią dużą imprezą w jego karierze były mistrzostwa świata w lotach w Harrachovie w 1992, gdzie zajął 12. miejsce. Niedługo potem, w marcu 1992 postanowił zakończyć karierę.

OsiągnięciaEdytuj

Igrzyska olimpijskie  Edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
31. 18 lutego 1984   Sarajewo Skocznia duża indywidualnie 164.0 pkt -67.2 pkt   Matti Nykänen
22. 14 lutego 1988   Calgary Skocznia normalna indywidualnie 184.4 pkt -44.7 pkt   Matti Nykänen
3.  24 lutego 1988   Calgary Skocznia duża drużynowo [1] 596.1 pkt -38.3 pkt   Finlandia

Mistrzostwa świataEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
6. 26 lutego 1984   Engelberg Skocznia duża drużynowo [2] 516.2 pkt -102.1 pkt   Finlandia
24. 15 lutego 1987   Oberstdorf Skocznia duża indywidualnie 186.7 pkt -29.3 pkt   Andreas Felder
2.  17 lutego 1987   Oberstdorf Skocznia duża drużynowo [3] 598.0 pkt -36.1 pkt   Finlandia
17. 20 lutego 1987   Oberstdorf Skocznia normalna indywidualnie 204.7 pkt -19.7 pkt   Jiří Parma
9. 20 lutego 1989   Lahti Skocznia duża indywidualnie 185.5 pkt -33.0 pkt   Jari Puikkonen
2.  22 lutego 1989   Lahti Skocznia duża drużynowo [4] 626.0 pkt -19.0 pkt   Finlandia
41. 26 lutego 1989   Lahti Skocznia normalna indywidualnie 86.5 pkt -28.0 pkt   Jens Weißflog

Mistrzostwa świata w lotachEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
10. 17 marca 1985   Planica Loty indywidualnie 496.5 pkt -84.0 pkt   Matti Nykänen
23. 9 marca 1986   Tauplitz Loty indywidualnie 581.0 pkt -164.0 pkt   Andreas Felder
1.  13 marca 1988   Oberstdorf Loty indywidualnie 364.0 pkt - -
5. 25 lutego 1990   Vikersund Loty indywidualnie 340.0 pkt -17.7 pkt   Dieter Thoma
12. 22 marca 1992   Harrachov Loty indywidualnie 307.5 pkt -85.0 pkt   Noriaki Kasai

Puchar Świata w skokach narciarskichEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Miejsca na podium chronologicznieEdytuj

Nr Data Miejscowość Skocznia Nota Pozycja Strata Zwycięzca
1. 30 grudnia 1983   Oberstdorf Schattenbergschanze 199.6 pkt 3. -21.1 pkt Klaus Ostwald
2. 23 lutego 1985   Harrachov Čerťák 366.5 pkt 1. - -
3. 11 stycznia 1987   Štrbské Pleso MS 1970 A 200.8 pkt 2. -11.3 pkt Ulf Findeisen
4. 14 marca 1987   Planica Velikanka 350.5 pkt 2. -47.5 pkt Andreas Felder
5. 15 marca 1987   Planica Velikanka 186.0 pkt 1. - -
6. 20 marca 1988   Oslo Holmenkollbakken 202.0 pkt 2. -15.2 pkt Erik Johnsen
7. 21 stycznia 1989   Oberhof Hans-Renner-Schanze 216.6 pkt 1. - -
8. 22 stycznia 1989   Oberhof Hans-Renner-Schanze 222.1 pkt 2. -6.9 pkt Jens Weißflog
9. 19 marca 1989   Harrachov Čerťák 356.1 pkt 1. - -
10. 6 stycznia 1990   Bischofshofen Paul-Ausserleitner-Schanze 218.0 pkt 3. -9.0 pkt František Jež
11. 17 stycznia 1990   Zakopane Wielka Krokiew 199.0 pkt 3. -8.0 pkt Jens Weißflog

Puchar Świata w lotach narciarskichEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Skład drużyny: Ole Christian Eidhammer, Jon Inge Kjørum, Ole Gunnar Fidjestøl, Erik Johnsen
  2. ↑ Skład drużyny: Ole Gunnar Fidjestøl, Vegard Opaas, Ole Christian Eidhammer, Per Bergerud
  3. ↑ Skład drużyny: Ole Christian Eidhammer, Hroar Stjernen, Ole Gunnar Fidjestøl, Vegard Opaas
  4. ↑ Skład drużyny: Magne Johansen, Clas-Brede Bråthen, Ole Gunnar Fidjestøl, Jon Inge Kjørum

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ole_Gunnar_Fidjestøl&oldid=59061949”