Otwórz menu główne
Wikipedia

Puchar Świata w skokach narciarskich

cykl zawodów
Ten artykuł dotyczy Pucharu Świata mężczyzn w skokach narciarskich. Zobacz też: Puchar Świata kobiet w skokach narciarskich.
Puchar Świata w skokach narciarskich
FIS World Cup.jpg
Pierwsza edycja 1979/1980
Bieżąca edycja 2018/2019
Najwięcej zwycięstw
w klasyfikacji generalnej PŚ 		Finlandia Matti Nykänen
Polska Adam Małysz 4 razy
Najwięcej zwycięstw z rzędu
w klasyfikacji generalnej PŚ 		Polska Adam Małysz 3 razy
Najwięcej razy na podium
w klasyfikacji generalnej PŚ 		Finlandia Janne Ahonen 8 razy
Najwięcej razy na podium z rzędu
w klasyfikacji generalnej PŚ 		Austria Armin Kogler
Finlandia Matti Nykänen
Austria Andreas Goldberger
4 razy
Najwięcej zwycięstw
w konkursach PŚ 		Austria Gregor Schlierenzauer
53 razy
Najwięcej razy na podium
w konkursach PŚ 		Finlandia Janne Ahonen
108 razy
Najwięcej zwycięstw
w sezonie PŚ 		Słowenia Peter Prevc
15 razy
Najwięcej razy na podium
w sezonie PŚ 		Słowenia Peter Prevc
22 razy
Najwięcej zwycięstw
w konkursach PŚ
w roku kalendarzowym 		Polska Adam Małysz 17 razy
Najwięcej razy na podium PŚ
w roku kalendarzowym 		Polska Adam Małysz 22 razy
Najwięcej zwycięstw
z rzędu w konkursach PŚ 		Finlandia Janne Ahonen
Finlandia Matti Hautamäki
Austria Thomas Morgenstern
Austria Gregor Schlierenzauer
Japonia Ryōyū Kobayashi
6 razy
Najwięcej miejsc na podium
z rzędu w konkursach PŚ 		Finlandia Janne Ahonen
13 razy
Najwięcej zdobytych punktów
w sezonie PŚ 		Słowenia Peter Prevc
2303 pkt
 Austria
7508 pkt
Najwięcej zdobytych punktów
w roku kalendarzowym PŚ 		Polska Adam Małysz
2307 pkt
Kraje aktualnie goszczące PŚ  Austria
 Finlandia
 Japonia
 Niemcy
 Norwegia
 Polska
 Słowenia
 Szwajcaria
 Rosja
 Włochy
Kraje dawniej goszczące PŚ (rok ostatnich zawodów)  Czechy (2013)
Czechosłowacja Czechosłowacja (1992)
 Francja (1998)
 Jugosławia (1991)
Niemiecka Republika Demokratyczna NRD (1989)
Stany Zjednoczone USA (2004)
 Kanada (2009)
 Szwecja (2015)
 Kazachstan (2016)
 Korea Południowa (2017)

Puchar Świata w skokach narciarskich – rozgrywany corocznie, pomiędzy listopadem a marcem, cykl zawodów w skokach narciarskich, przeprowadzany przez Międzynarodową Federację Narciarską (FIS). Odbywa się głównie w krajach nordyckich i Europie Środkowej, z pojedynczymi konkursami w Japonii. Sporadycznie, w wybranych latach, także w Stanach Zjednoczonych, Korei Południowej, Kanadzie, Rosji, Szwecji, we Francji i Włoszech. Za zajęcie odpowiedniego miejsca w pojedynczych zawodach uczestnik otrzymuje daną liczbę punktów. Każdemu zawodnikowi, który co najmniej raz zajął miejsce wśród 30 najlepszych w konkursie, sumuje się zdobyte w nich punkty. Na podstawie tych punktów tworzona jest klasyfikacja Pucharu Świata. Jest ona przejściowa, tzn. jest aktualizowana po każdym konkursie. Jej aktualny lider w kolejnym konkursie Pucharu Świata startuje w żółtym plastronie. Po odbyciu się wszystkich konkursów Pucharu Świata (czyli na koniec sezonu) klasyfikacja staje się klasyfikacją końcową. Skoczek będący na jej czele staje się zwycięzcą i otrzymuje Puchar Świata – Kryształową Kulę.

W ramach PŚ rozgrywa się też Puchar Świata w lotach narciarskich, którego zwycięzcą zostaje zawodnik, który zdobędzie największą liczbę punktów we wszystkich konkursach lotów w sezonie. Triumfator klasyfikacji w tej specjalności otrzymuje tzw. Małą Kryształową Kulę. Do generalnej klasyfikacji Pucharu Świata jest także zaliczany między innymi Turniej Czterech Skoczni. Prowadzona jest również klasyfikacja drużynowa (Puchar Narodów), na którą składają się punkty zawodników z poszczególnych krajów zdobyte w konkursach indywidualnych, drużynowych i mieszanych. Konkursy igrzysk olimpijskich, mistrzostw świata i mistrzostw świata w lotach narciarskich nie są wliczane do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata[a][b].

Puchar Świata organizowany jest od sezonu 1979/1980. Pomysł wprowadzenia cyklu konkursów, których wyniki zaliczane byłyby do wspólnej klasyfikacji, przejęty został z narciarstwa alpejskiego, w którym Puchar Świata rozgrywany jest od 1967 roku[1]. Zwycięzcą pierwszego sezonu PŚ w skokach został Austriak Hubert Neuper. Trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej uzyskał wówczas polski skoczek – Stanisław Bobak.

Klasyfikację generalną najczęściej, bo czterokrotnie, wygrywali: Fin Matti Nykänen oraz Adam Małysz, przy czym polski skoczek jest jedynym, który dokonał tej sztuki trzy razy z rzędu. Najwięcej zwycięstw w poszczególnych konkursach odniósł austriacki skoczek – Gregor Schlierenzauer, który na najwyższym stopniu podium stawał 53 razy. Drugie miejsce w tej klasyfikacji zajmuje Matti Nykänen (46 zwycięstw), trzeci jest Adam Małysz (39 zwycięstw).

Dotychczas dziewięciu polskich skoczków triumfowało w konkursach Pucharu Świata – Adam Małysz (39 razy, 1996–2011), Kamil Stoch (33 razy, 2011–2019), Piotr Fijas (3 razy, 1980–1986), Maciej Kot (dwa razy, 2017), Stanisław Bobak (raz, 1980), Piotr Żyła (raz, 2013), Krzysztof Biegun (raz, 2013), Jan Ziobro (raz, 2013) i Dawid Kubacki (raz, 2019). Łącznie w historii Pucharu Świata polscy skoczkowie odnieśli 82 zwycięstwa.

Spis treści

ZasadyEdytuj

Zawody indywidualneEdytuj

 
Skoczek narciarski (Anders Bardal) w żółtej koszulce lidera Pucharu Świata, marzec 2012
 
Kryształowa Kula, trofeum dla zwycięzcy w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata

Konkurs indywidualny Pucharu Świata składa się na ogół z dwóch serii skoków (czasem, ze względu na złe warunki atmosferyczne, rozgrywana jest tylko jedna seria). W każdym konkursie bierze udział 50 skoczków (40 w konkursach lotów), którzy wyłaniani są w kwalifikacjach przed konkursem. Czasem w konkursie bierze udział więcej niż 50 skoczków. Następuje to wtedy, gdy nie można było przeprowadzić rundy kwalifikacyjnej[2]. Zazwyczaj jednak w pierwszej serii skacze 50 zawodników, w kolejności według zajmowanej pozycji w Pucharze Świata. 30 najlepszych kwalifikuje się do drugiej, decydującej serii, zdobywając punkty Pucharu Świata. Dodatkowo do drugiej serii bądź samego konkursu zostają dopuszczeni zawodnicy, którzy w pierwszej serii (kwalifikacjach) uzyskali co najmniej 95% odległości najlepszego zawodnika, lecz nie uzyskali wystarczającej liczby punktów potrzebnych do kwalifikacji z powodu upadku (dla przykładu: gdy odległość najlepszego zawodnika wynosi 130 metrów, to 95% tejże odległości wynosi 123,5 metra). Specyficzne zasady rozgrywania pierwszej serii konkursu obowiązują na zaliczanym do punktacji Pucharu Świata Turnieju Czterech Skoczni, noszą one nazwę System KO. W serii finałowej skoki oddawane są w kolejności odwrotnej do miejsca zajmowanego po pierwszej serii (jeśli dwaj zawodnicy po pierwszej serii zajmują to samo miejsce, to w drugiej serii jako pierwszy startuje skoczek mający niższy numer startowy).

Aby konkurs został uznany za ważny, musi zostać zakończona co najmniej jedna seria, w przeciwnym przypadku konkurs zostaje odwołany i tym samym nieważny, co powoduje anulowanie wszystkich skoków, a punkty do klasyfikacji PŚ nie będą w danym konkursie przyznane. W przypadku gdy w czasie trwania drugiej serii konkurs nie zostanie dokończony z powodu złych warunków atmosferycznych, to za oficjalne wyniki przyjmuje się wyniki serii pierwszej.

Miejsca w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata ustalane są na podstawie punktów zdobytych przez zawodników w konkursach indywidualnych danego sezonu. W przypadku kiedy dwóch zawodników zdobędzie taką samą liczbę punktów, wyżej sklasyfikowany zostaje ten, który więcej razy zwyciężał w konkursach PŚ, lub najwyższe zajęte przez niego miejsca w konkursach są lepsze od miejsc jego konkurenta. Lider klasyfikacji generalnej (łącznej) ma prawo do startowania w zawodach w żółtej koszulce (w sezonach 2006/2007 i 2007/2008 lider PŚ startował w czerwonej koszulce lidera).

Prawo startu w zawodachEdytuj

Prawo udziału w kwalifikacjach do konkursu Pucharu Świata mają zawodnicy, którzy punktowali już w zawodach tej rangi lub w zawodach Letniego Grand Prix (dożywotnie prawo startu w PŚ), oraz zawodnicy, którzy punktowali w aktualnym lub poprzednim sezonie Pucharu Kontynentalnego[3]. Od sezonu 2013/2014 w chwili startu należy mieć ukończone 16 lat[4].

Liczba uczestników, których każdy kraj ma prawo wystawić w kwalifikacjach do zawodów, jest ograniczona. Ustala się ją na podstawie liczby zawodników sklasyfikowanych do 55. pozycji w Światowej Liście Rankingowej, która wyznacza limity startowe na dane periody Pucharu Świata (w sezonie jest ich siedem – dwa latem i pięć zimą). Minimalna kwota startowa wynosi 2 zawodników (nawet jeżeli kraj nie ma swojego reprezentanta w rankingu FIS WRL) i na podstawie rankingu WRL może zostać powiększona do sześciu miejsc. Dzięki trzem najlepszym miejscom w ostatnim periodzie Pucharu Kontynentalnego kwota startowa może zostać zwiększona maksymalnie do 7 miejsc. Państwo, które jest gospodarzem zawodów, może w swoim kraju, dwa razy w sezonie, wystawić dodatkowo grupę krajową, składającą się z 6 skoczków[5].

Od sezonu 2007/2008 do sezonu 2016/2017 czołowa dziesiątka (a wcześniej przez kilka lat czołowa piętnastka) klasyfikacji generalnej Pucharu Świata otrzymywała automatyczną kwalifikację do zawodów[2][6]. Zawodnicy ci mogli brać udział w kwalifikacjach, ale od sezonu 2007/2008 ich skoki nie były zaliczane do wyników eliminacji i nie były oceniane przez sędziów (wyjątkiem były konkursy Turnieju Czterech Skoczni, rozgrywane systemem KO). Oddanie skoku w serii kwalifikacyjnej zawodnika z czołowej „10”, a wcześniej „15”, nie było obowiązkowe i decyzja o oddaniu skoku była uzależniona od skoczka.

Ocena skokuEdytuj

Każdy zawodnik po oddaniu swojej próby otrzymuje ocenę łączną, na którą składają się noty za długość skoku i jego styl. Ocena nie może być ujemna, jeśli ocena po zsumowaniu obu not jest niższa od zera, zawodnik otrzymuje za skok 0 punktów.

Punkty za odległość
Po zmierzeniu odległości skoku liczy się jej długość względem tzw. punktu K (punkt konstrukcyjny skoczni), który jest równy 60 pkt w klasyfikacji (120 pkt na skoczniach mamucich). Za każdy metr dalej lub bliżej od punktu K zawodnik otrzymuje +1,8 lub -1,8 pkt na dużej skoczni, a +2,0 lub -2,0 pkt na mniejszych skoczniach (na mamucich +1,2 lub -1,2 pkt). Długość skoku mierzona jest od progu skoczni do pięty tylnego buta skoczka, w chwili zetknięcia się narty na całej długości z zeskokiem, z dokładnością do 0,5 m[7].

Noty za styl
Oprócz punktów za odległość pięciu sędziów dodaje noty za styl (2 skrajne noty są odrzucane), w skali 0-20 pkt[8], według następujących zasad[9]:

– za błędy w fazie lotu jeden sędzia może odjąć maksymalnie 5 pkt; oceniane jest płynne przejście do fazy lotu, symetryczna i stabilna pozycja w jej trakcie, zapoczątkowanie lądowania w odpowiednim momencie
– w fazie lądowania stracić można również 5 pkt, przy czym 2 pkt odejmuje się w przypadku lądowania bez telemarku
– najwięcej punktów można utracić w fazie odjazdu; całkowity upadek oznacza utratę 7 pkt; za dotknięcie jakąś częścią ciała zeskoku odejmowanych jest 4-5 pkt; przyjęcie przed przekroczeniem granicy upadków nieprawidłowej pozycji ciała powoduje odjęcie 0,5-3 pkt.
– zachowanie skoczka na wybiegu poza granicą upadków nie jest oceniane przez sędziów

Dodatkowe przeliczniki
Od piątego periodu sezonu 2009/2010 (zawody na skoczni mamuciej w Oberstdorfie) oprócz not za styl i długość skoku wpływ na ocenę końcową skoczka ma przelicznik za prędkość i kierunek wiatru oraz za ewentualną zmianę długości najazdu[10][11].

Punktacja zawodów indywidualnychEdytuj

Od sezonu 1993/1994 za miejsca zajęte w konkursie Pucharu Świata zawodnicy otrzymują punkty według następującej tabeli:

miejsce punkty
1. 100
2. 80
3. 60
4. 50
5. 45
miejsce punkty
6. 40
7. 36
8. 32
9. 29
10. 26
miejsce punkty
11. 24
12. 22
13. 20
14. 18
15. 16
miejsce punkty
16. 15
17. 14
18. 13
19. 12
20. 11
miejsce punkty
21. 10
22. 9
23. 8
24. 7
25. 6
miejsce punkty
26. 5
27. 4
28. 3
29. 2
30. 1

W przypadku uzyskania przez kilku zawodników takiej samej noty w konkursie, wszystkim przyznaje się punkty za miejsce, na którym są sklasyfikowani. Przykładowo, jeśli dwaj zawodnicy zajmą pierwsze miejsce, to obaj uzyskają po 100 pkt, a następny skoczek w klasyfikacji zdobędzie 60 pkt za trzecie miejsce.

W sezonach 1979/1980–1992/1993 skoczkom przyznawano punkty za zajęte miejsca w poszczególnych konkursach według następującej tabeli:

miejsce punkty
1. 25
2. 20
3. 15
4. 12
5. 11
miejsce punkty
6. 10
7. 9
8. 8
9. 7
10. 6
miejsce punkty
11. 5
12. 4
13. 3
14. 2
15. 1

Zawody drużynoweEdytuj

Oprócz konkursów indywidualnych rozgrywane są także konkursy drużynowe. Aby konkurs mógł się odbyć, musi się do niego zgłosić co najmniej 8 krajów. W innym przypadku rozgrywane są zawody indywidualne. Każda z drużyn wystawia czterech zawodników, którzy oddają po dwa skoki[2].

W konkursie odbywają się dwie rundy po cztery serie skoków (czasem, ze względu na złe warunki atmosferyczne, rozgrywana jest tylko jedna runda). W każdej z 8 serii, członkowie drużyn oddają po jednym skoku (jeden skoczek z każdej drużyny na serię). Kolejność startu członków drużyny jest ustalona i nie może się zmieniać pomiędzy rundami. W drugiej rundzie konkursu startuje 8 najlepszych drużyn z rundy pierwszej (chyba że na 8. miejscu znajdują się ex aequo dwie lub więcej drużyn).

Zwycięzcą zawodów zostaje drużyna, która uzyska najwyższą łączną notę punktową za skoki wszystkich jej członków, we wszystkich zakończonych rundach.

Miejsca państw w klasyfikacji Pucharu Narodów ustalane są na podstawie sumy punktów z konkursów drużynowych oraz sumy punktów zdobytych przez wszystkich zawodników danego kraju w konkursach indywidualnych w danym sezonie.

Punktacja zawodów drużynowychEdytuj

Od sezonu 2001/2002 za miejsca zajęte w drużynowych konkursach Pucharu Świata kraje otrzymują punkty według następującej tabeli:

miejsce punkty
1. 400
2. 350
3. 300
4. 250
miejsce punkty
5. 200
6. 150
7. 100
8. 50

W sezonach 1993/1994–2000/2001 krajom przyznawano punkty za zajęte miejsca w poszczególnych konkursach według następującej tabeli:

miejsce punkty
1. 200
2. 160
3. 120
miejsce punkty
4. 100
5. 90
6. 80

W sezonach 1991/1992 i 1992/1993 krajom przyznawano punkty za zajęte miejsca w poszczególnych konkursach według następującej tabeli:

miejsce punkty
1. 60
2. 50
3. 40
4. 30
5. 20
miejsce punkty
6. 15
7. 14
8. 13
9. 12
10. 11
miejsce punkty
11. 10
12. 9
13. 8

Zawody mieszaneEdytuj

Od sezonu 2012/2013 rozgrywane są także konkursy drużyn mieszanych (jeden w sezonie). Startują w nich drużyny składające się z dwóch zawodników i dwóch zawodniczek. Zasady rozgrywania konkursu drużynowego są takie same, jak zwykłego konkursu drużynowego, z jedną różnicą: punkty zdobyte przez każdą z drużyn są dzielone na połowę i dopisywane w połowie do klasyfikacji drużynowej Pucharu Świata mężczyzn, a w połowie do takiej samej klasyfikacji kobiet. Zatem za zajęcie poszczególnych miejsc kraje otrzymują w obu klasyfikacjach (męskiej i kobiecej) punkty według poniższej tabeli:

miejsce punkty
1. 200
2. 175
3. 150
4. 125
miejsce punkty
5. 100
6. 75
7. 50
8. 25

Zdobywcy Pucharu ŚwiataEdytuj

 
Hubert Neuper – zdobywca Pucharu Świata w sezonie 1979/1980
 
Matti Nykänen – zdobywca Pucharu Świata w sezonach 1982/1983, 1984/1985, 1985/1986 i 1987/1988
 
Jens Weißflog – zdobywca Pucharu Świata w sezonie 1983/1984
 
Espen Bredesen – zdobywca Pucharu Świata w sezonie 1993/1994
 
Andreas Goldberger – zdobywca Pucharu Świata w sezonach 1992/1993, 1994/1995 i 1995/1996
 
Primož Peterka – zdobywca Pucharu Świata w sezonach 1996/1997 i 1997/1998
 
Martin Schmitt – zdobywca Pucharu Świata w sezonach 1998/1999 i 1999/2000
 
Adam Małysz – zdobywca Pucharu Świata w sezonach 2000/2001, 2001/2002, 2002/2003 i 2006/2007
 
Janne Ahonen – zdobywca Pucharu Świata w sezonach 2003/2004 i 2004/2005
 
Jakub Janda – zdobywca Pucharu Świata w sezonie 2005/2006
 
Thomas Morgenstern – zdobywca Pucharu Świata w sezonach 2007/2008 i 2010/2011
 
Gregor Schlierenzauer – zdobywca Pucharu Świata w sezonach 2008/2009 i 2012/2013
 
Simon Ammann – zdobywca Pucharu Świata w sezonie 2009/2010
 
Anders Bardal – zdobywca Pucharu Świata w sezonie 2011/2012
 
Kamil Stoch – zdobywca Pucharu Świata w sezonie 2013/2014 i 2017/2018
 
Severin Freund – zdobywca Pucharu Świata w sezonie 2014/2015
 
Peter Prevc – zdobywca Pucharu Świata w sezonie 2015/2016
 
Stefan Kraft – zdobywca Pucharu Świata w sezonie 2016/2017
 
Ryōyū Kobayashi – zdobywca Pucharu Świata w sezonie 2018/2019
Osobny artykuł: Lista zdobywców Pucharu Świata w skokach narciarskich.

Po Puchar Świata, za zwycięstwo w klasyfikacji indywidualnej, sięgało ogółem 22 skoczków z 10 krajów. Rekordzistami są Fin – Matti Nykänen i Polak – Adam Małysz, którzy triumfowali czterokrotnie, przy czym polski skoczek jest jedynym, który dokonał tej sztuki 3 razy z rzędu. Najwięcej zdobywców PŚ pochodzi z Austrii – sześciu. Łącznie skoczkowie z tego kraju byli najlepsi 11 razy.

Poniższa tabela przedstawia chronologiczne zestawienie zdobywców Pucharu Świata, indywidualnie i drużynowo:

Lp. Sezon I miejsce II miejsce III miejsce
1. 1979/1980   Hubert Neuper   Armin Kogler   Stanisław Bobak
2. 1980/1981   Armin Kogler   Roger Ruud   Horst Bulau
3. 1981/1982   Armin Kogler   Hubert Neuper   Horst Bulau
4. 1982/1983   Matti Nykänen   Horst Bulau   Armin Kogler
5. 1983/1984   Jens Weißflog   Matti Nykänen   Pavel Ploc
6. 1984/1985   Matti Nykänen   Andreas Felder   Ernst Vettori
7. 1985/1986   Matti Nykänen   Ernst Vettori   Andreas Felder
8. 1986/1987   Vegard Opaas   Ernst Vettori   Andreas Felder
9. 1987/1988   Matti Nykänen   Pavel Ploc   Primož Ulaga
10. 1988/1989   Jan Boklöv   Jens Weißflog   Dieter Thoma
11. 1989/1990   Ari-Pekka Nikkola   Ernst Vettori   Andreas Felder
12. 1990/1991   Andreas Felder   Stefan Zünd   Dieter Thoma
13. 1991/1992   Toni Nieminen   Werner Rathmayr   Andreas Felder
14. 1992/1993   Andreas Goldberger   Jaroslav Sakala   Noriaki Kasai
15. 1993/1994   Espen Bredesen   Jens Weißflog   Andreas Goldberger
16. 1994/1995   Andreas Goldberger   Roberto Cecon   Janne Ahonen
17. 1995/1996   Andreas Goldberger   Ari-Pekka Nikkola   Janne Ahonen
18. 1996/1997   Primož Peterka   Dieter Thoma   Kazuyoshi Funaki
19. 1997/1998   Primož Peterka   Kazuyoshi Funaki   Andreas Widhölzl
20. 1998/1999   Martin Schmitt   Janne Ahonen   Noriaki Kasai
21. 1999/2000   Martin Schmitt   Andreas Widhölzl   Janne Ahonen
22. 2000/2001   Adam Małysz   Martin Schmitt   Risto Jussilainen
23. 2001/2002   Adam Małysz   Sven Hannawald   Matti Hautamäki
24. 2002/2003   Adam Małysz   Sven Hannawald   Andreas Widhölzl
25. 2003/2004   Janne Ahonen   Roar Ljøkelsøy   Bjørn Einar Romøren
26. 2004/2005   Janne Ahonen   Roar Ljøkelsøy   Matti Hautamäki
27. 2005/2006   Jakub Janda   Janne Ahonen   Andreas Küttel
28. 2006/2007   Adam Małysz   Anders Jacobsen   Simon Ammann
29. 2007/2008   Thomas Morgenstern   Gregor Schlierenzauer   Janne Ahonen
30. 2008/2009   Gregor Schlierenzauer   Simon Ammann   Wolfgang Loitzl
31. 2009/2010   Simon Ammann   Gregor Schlierenzauer   Thomas Morgenstern
32. 2010/2011   Thomas Morgenstern   Simon Ammann   Adam Małysz
33. 2011/2012   Anders Bardal   Gregor Schlierenzauer   Andreas Kofler
34. 2012/2013   Gregor Schlierenzauer   Anders Bardal   Kamil Stoch
35. 2013/2014   Kamil Stoch   Peter Prevc   Severin Freund
36. 2014/2015   Severin Freund   Peter Prevc[c]   Stefan Kraft
37. 2015/2016   Peter Prevc   Severin Freund   Kenneth Gangnes
38. 2016/2017   Stefan Kraft   Kamil Stoch   Daniel-André Tande
39. 2017/2018   Kamil Stoch   Richard Freitag   Daniel-André Tande
40. 2018/2019   Ryōyū Kobayashi   Stefan Kraft   Kamil Stoch

Zdobywcy Pucharu NarodówEdytuj

W klasyfikacji drużynowej (Puchar Narodów) zwyciężało dotąd 6 reprezentacji. Najczęściej reprezentacja Austrii (17 razy), następnie Norwegii (8 razy), Finlandii (7 razy), Japonii (3 razy), Niemiec (2 razy) oraz Reprezentacja Polski (2 razy).

Lp. Sezon I miejsce II miejsce III miejsce
1. 1979/1980   Austria   Norwegia   Japonia
2. 1980/1981   Austria   Norwegia   Finlandia
3. 1981/1982   Austria   Norwegia   Finlandia
4. 1982/1983   Norwegia   Finlandia   Austria
5. 1983/1984   Finlandia   NRD   Czechosłowacja
6. 1984/1985   Finlandia   Austria   Norwegia
7. 1985/1986   Austria   Finlandia   Norwegia
8. 1986/1987   Norwegia   Finlandia   Austria
9. 1987/1988   Finlandia   Czechosłowacja   Norwegia
10. 1988/1989   Norwegia   Finlandia   Austria
11. 1989/1990   Austria   Czechosłowacja   Finlandia
12. 1990/1991   Austria   Niemcy   Finlandia
13. 1991/1992   Austria   Finlandia   Czechosłowacja
14. 1992/1993   Austria   Japonia   Norwegia
15. 1993/1994   Norwegia   Japonia   Austria
16. 1994/1995   Finlandia   Austria   Japonia
17. 1995/1996   Finlandia   Japonia   Austria
18. 1996/1997   Japonia   Norwegia   Finlandia
19. 1997/1998   Japonia   Austria   Niemcy
20. 1998/1999   Japonia   Niemcy   Austria
21. 1999/2000   Finlandia   Austria   Niemcy
22. 2000/2001   Finlandia   Austria   Japonia
23. 2001/2002   Niemcy   Austria   Finlandia
24. 2002/2003   Austria   Finlandia   Norwegia
25. 2003/2004   Norwegia   Finlandia   Austria
26. 2004/2005   Austria   Finlandia   Norwegia
27. 2005/2006   Austria   Norwegia   Finlandia
28. 2006/2007   Austria   Norwegia   Szwajcaria
29. 2007/2008   Austria   Norwegia   Finlandia
30. 2008/2009   Austria   Finlandia   Norwegia
31. 2009/2010   Austria   Norwegia   Niemcy
32. 2010/2011   Austria   Norwegia   Polska
33. 2011/2012   Austria   Norwegia   Niemcy
34. 2012/2013   Norwegia   Austria   Niemcy
35. 2013/2014   Austria   Niemcy   Słowenia
36. 2014/2015   Niemcy   Norwegia   Austria
37. 2015/2016   Norwegia   Słowenia   Niemcy
38. 2016/2017   Polska   Austria   Niemcy
39. 2017/2018   Norwegia   Niemcy   Polska
40. 2018/2019   Polska   Niemcy   Japonia

Klasyfikacja generalnaEdytuj

Podział według krajówEdytuj

Najwięcej zwycięstw i miejsc na podium w klasyfikacji generalnejEdytuj

Miejsce Kraj       Razem
1.   Austria 12 12 13 37
2.   Finlandia 8 4 7 19
3.   Polska 6 1 4 11
4.   Niemcy 3 7 3 13
5.   Norwegia 3 5 4 12
6.   Słowenia 3 2 0 5
7.   Szwajcaria 1 3 2 6
8.   Japonia 1 1 3 5
9.   Czechy 1 1 0 2
  NRD 1 1 0 2
11.   Szwecja 1 0 0 1
12.   Kanada 0 1 2 3
13.   Czechosłowacja 0 1 1 2
14.   Włochy 0 1 0 1
15.   Jugosławia 0 0 1 1

Puchar NarodówEdytuj

Najwięcej zwycięstw i miejsc na podium w klasyfikacji generalnejEdytuj

Miejsce Kraj       Razem
1.   Austria 18 8 8 34
2.   Norwegia 8 11 7 26
3.   Finlandia 7 8 8 23
4.   Japonia 3 3 4 10
5.   Niemcy 2 5 7 15
6.   Polska 2 0 2 4
7.   Czechosłowacja 0 2 2 4
8.   Słowenia 0 1 1 2
9.   NRD 0 1 0 1
10.   Szwajcaria 0 0 1 1

Podział według zawodnikówEdytuj

Najwięcej zwycięstw i miejsc na podium w klasyfikacji generalnejEdytuj

Miejsce Imię i nazwisko Kraj       Razem
1. Matti Nykänen   Finlandia 4 1 0 5
2. Adam Małysz   Polska 4 0 1 5
3. Andreas Goldberger   Austria 3 0 1 4
4. Gregor Schlierenzauer   Austria 2 3 0 5
5. Janne Ahonen   Finlandia 2 2 4 8
6. Kamil Stoch   Polska 2 1 2 5
7. Armin Kogler   Austria 2 1 1 4
8. Martin Schmitt   Niemcy 2 1 0 3
9. Thomas Morgenstern   Austria 2 0 1 3
10. Primož Peterka   Słowenia 2 0 0 2
11. Simon Ammann   Szwajcaria 1 2 1 4
12. Jens Weißflog   NRD/  Niemcy 1 2 0 3
Peter Prevc   Słowenia 1 2 0 3
14. Andreas Felder   Austria 1 1 4 6
15. Severin Freund   Niemcy 1 1 1 3
Stefan Kraft   Austria 1 1 1 3
17. Hubert Neuper   Austria 1 1 0 2
Ari-Pekka Nikkola   Finlandia 1 1 0 2
Anders Bardal   Norwegia 1 1 0 2
20. Vegard Opaas   Norwegia 1 0 0 1
Jan Boklöv   Szwecja 1 0 0 1
Toni Nieminen   Finlandia 1 0 0 1
Espen Bredesen   Norwegia 1 0 0 1
Jakub Janda   Czechy 1 0 0 1
Ryōyū Kobayashi   Japonia 1 0 0 1
26. Ernst Vettori   Austria 0 3 1 4
27. Sven Hannawald   Niemcy 0 2 0 2
Roar Ljøkelsøy   Norwegia 0 2 0 2
29. Horst Bulau   Kanada 0 1 2 3
Dieter Thoma   Niemcy 0 1 2 3
Andreas Widhölzl   Austria 0 1 2 3
32. Pavel Ploc   Czechosłowacja 0 1 1 2
Kazuyoshi Funaki   Japonia 0 1 1 2
34. Roger Ruud   Norwegia 0 1 0 1
Stefan Zünd   Szwajcaria 0 1 0 1
Werner Rathmayr   Austria 0 1 0 1
Jaroslav Sakala   Czechosłowacja/
  Czechy 		0 1 0 1
Roberto Cecon   Włochy 0 1 0 1
Anders Jacobsen   Norwegia 0 1 0 1
Richard Freitag   Niemcy 0 1 0 1
41. Noriaki Kasai   Japonia 0 0 2 2
Matti Hautamäki   Finlandia 0 0 2 2
Daniel-André Tande   Norwegia 0 0 2 2
44. Stanisław Bobak   Polska 0 0 1 1
Primož Ulaga   Jugosławia 0 0 1 1
Risto Jussilainen   Finlandia 0 0 1 1
Bjørn Einar Romøren   Norwegia 0 0 1 1
Andreas Küttel   Szwajcaria 0 0 1 1
Wolfgang Loitzl   Austria 0 0 1 1
Andreas Kofler   Austria 0 0 1 1
Kenneth Gangnes   Norwegia 0 0 1 1

Najwięcej podiów klasyfikacji generalnej z rzęduEdytuj

Miejsce Od Do Imię i nazwisko Kraj Liczba      
1. 1979/1980 1982/1983 Armin Kogler   Austria 4 2 1 1
1982/1983 1985/1986 Matti Nykänen   Finlandia 4 3 1 0
1992/1993 1995/1996 Andreas Goldberger   Austria 4 3 0 1
4. 1980/1981 1982/1983 Horst Bulau   Kanada 3 0 1 2
1984/1985 1986/1987 Andreas Felder   Austria 3 0 1 2
1984/1985 1986/1987 Ernst Vettori   Austria 3 0 2 1
1989/1990 1991/1992 Andreas Felder   Austria 3 1 0 2
1998/1999 2000/2001 Martin Schmitt   Niemcy 3 2 1 0
2000/2001 2002/2003 Adam Małysz   Polska 3 3 0 0
2003/2004 2005/2006 Janne Ahonen   Finlandia 3 2 1 0
2007/2008 2009/2010 Gregor Schlierenzauer   Austria 3 1 2 0
2008/2009 2010/2011 Simon Ammann   Szwajcaria 3 1 2 0
2013/2014 2015/2016 Severin Freund   Niemcy 3 1 1 1
2013/2014 2015/2016 Peter Prevc   Słowenia 3 1 2 0
2016/2017 2018/2019 Kamil Stoch   Polska 3 1 1 1
16. 1994/1995 1995/1996 Janne Ahonen   Finlandia 2 0 0 2
1996/1997 1997/1998 Primož Peterka   Słowenia 2 2 0 0
1996/1997 1997/1998 Kazuyoshi Funaki   Japonia 2 0 1 1
1998/1999 1999/2000 Janne Ahonen   Finlandia 2 0 1 1
2001/2002 2002/2003 Sven Hannawald   Niemcy 2 0 2 0
2003/2004 2004/2005 Roar Ljøkelsøy   Norwegia 2 0 2 0
2009/2010 2010/2011 Thomas Morgenstern   Austria 2 1 0 1
2011/2012 2012/2013 Gregor Schlierenzauer   Austria 2 1 1 0
2011/2012 2012/2013 Anders Bardal   Norwegia 2 1 1 0
2012/2013 2013/2014 Kamil Stoch   Polska 2 1 0 1
2016/2017 2017/2018 Daniel-André Tande   Norwegia 2 0 0 2

Reprezentanci Polski w czołowej „10” klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Zawodnik Miejsce
79/80 Stanisław Bobak 3.
95/96 Adam Małysz 7.
96/97 Adam Małysz 10.
00/01 Adam Małysz 1.
01/02 Adam Małysz 1.
02/03 Adam Małysz 1.
04/05 Adam Małysz 4.
05/06 Adam Małysz 9.
06/07 Adam Małysz 1.
09/10 Adam Małysz 5.
10/11 Adam Małysz 3.
Kamil Stoch 10.
11/12 Kamil Stoch 5.
12/13 Kamil Stoch 3.
13/14 Kamil Stoch 1.
14/15 Kamil Stoch 9.
16/17 Kamil Stoch 2.
Maciej Kot 5.
17/18 Kamil Stoch 1.
Dawid Kubacki 9.
18/19 Kamil Stoch 3.
Piotr Żyła 4.
Dawid Kubacki 5.

Konkursy indywidualneEdytuj

Osobny artykuł: Zwycięzcy konkursów Pucharu Świata w skokach narciarskich.

Najwięcej zwycięstw w konkursach Pucharu ŚwiataEdytuj

Podział według krajówEdytuj

Stan na 24 marca 2019, po zawodach w   Planicy.

Opracowano na podstawie[12].

Miejsce Kraj Zwycięstwa
1.   Austria 251
2.   Finlandia 151
3.   Niemcy 116
4.   Norwegia 112
5.   Polska 82
6.   Japonia 76
7.   Słowenia 58
8.   Szwajcaria 33
9.   NRD 28
10.   Czechosłowacja 19
11.   Czechy 17
12.   Kanada 14
13.   Jugosławia 10
14.   Szwecja 7
  Włochy 7
16.   Stany Zjednoczone 3
17.   Francja 1
  Rosja 1

Podział według zawodnikówEdytuj

Stan na 24 marca 2019, po zawodach w   Planicy.[13]

Osobny artykuł: Lista skoczków narciarskich ze zwycięstwem w Pucharze Świata.
Miejsce Imię i nazwisko Kraj Liczba
1. Gregor Schlierenzauer   Austria 53
2. Matti Nykänen   Finlandia 46
3. Adam Małysz   Polska 39
4. Janne Ahonen   Finlandia 36
5. Jens Weißflog   NRD/  Niemcy 33
Kamil Stoch   Polska 33
7. Martin Schmitt   Niemcy 28
8. Andreas Felder   Austria 25
9. Thomas Morgenstern   Austria 23
Simon Ammann   Szwajcaria 23
11. Severin Freund   Niemcy 22
Peter Prevc   Słowenia 22
13. Andreas Goldberger   Austria 20
14. Andreas Widhölzl   Austria 18
Sven Hannawald   Niemcy 18
16. Noriaki Kasai   Japonia 17
17. Matti Hautamäki   Finlandia 16
Stefan Kraft   Austria 16
19. Kazuyoshi Funaki   Japonia 15
Primož Peterka   Słowenia 15
Ernst Vettori   Austria 15

Podium Pucharu Świata wszech czasówEdytuj

Podział według zawodnikówEdytuj

Stan na 24 marca 2019, po zawodach w   Planicy.[13]

Osobny artykuł: Lista skoczków narciarskich z podium w Pucharze Świata.
Zobacz też: Lista podiów reprezentacji Polski w Pucharze Świata w skokach narciarskich.
Miejsce Imię i nazwisko Kraj Razem 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce
1. Janne Ahonen   Finlandia 108 36 44 28
2. Adam Małysz   Polska 92 39 27 26
3. Gregor Schlierenzauer   Austria 88 53 20 15
4. Simon Ammann   Szwajcaria 80 23 31 26
5. Matti Nykänen   Finlandia 76 46 22 8
Thomas Morgenstern   Austria 76 23 30 23
7. Jens Weißflog   NRD/  Niemcy 73 33 19 21
8. Kamil Stoch   Polska 66 33 18 15
9. Andreas Goldberger   Austria 63 20 25 18
Noriaki Kasai   Japonia 63 17 13 33
11. Stefan Kraft   Austria 56 16 18 22
12. Ernst Vettori   Austria 54 15 18 21
13. Peter Prevc   Słowenia 53 22 17 14
Severin Freund   Niemcy 53 22 15 16
15. Martin Schmitt   Niemcy 52 28 14 10
16. Andreas Felder   Austria 51 25 15 11
17. Andreas Widhölzl   Austria 49 18 17 14
18. Ari-Pekka Nikkola   Finlandia 42 9 14 19
19. Sven Hannawald   Niemcy 40 18 12 10
20. Matti Hautamäki   Finlandia 38 16 10 12
Kazuyoshi Funaki   Japonia 38 15 12 11

Podział według krajówEdytuj

Stan na 24 marca 2019, po zawodach w   Planicy.

Opracowano na podstawie[12].

Miejsce Państwo Razem 1 2 3
1.   Austria 735 251 250 234
2.   Finlandia 418 151 144 123
3.   Norwegia 406 112 153 141
4.   Niemcy 336 116 117 103
5.   Japonia 240 76 61 103
6.   Polska 200 82 56 62
7.   Słowenia 148 58 44 46
8.   Szwajcaria 117 33 43 41
9.   NRD 69 28 18 23
10.   Czechosłowacja 61 19 17 25
11.   Czechy 52 17 17 18
12.   Jugosławia 38 10 16 12
13.   Kanada 32 14 10 8
13.   Włochy 28 7 8 13
14.   Szwecja 25 7 7 11
15.   Stany Zjednoczone 13 3 5 5
  Rosja 13 1 5 7
17.   Francja 12 1 4 7
18.   ZSRR 3 0 0 3

Pierwsza „5” Pucharu Świata wszech czasówEdytuj

Stan na 24 marca 2019, po zawodach w   Planicy.

Miejsce Imię i nazwisko Kraj Liczba
1. Janne Ahonen   Finlandia 163
2. Adam Małysz   Polska 126
3. Gregor Schlierenzauer   Austria 121
4. Simon Ammann   Szwajcaria 116
5. Thomas Morgenstern   Austria 112
6. Noriaki Kasai   Japonia 110
7. Matti Nykänen   Finlandia 96
8. Jens Weißflog   NRD/  Niemcy 94
Andreas Goldberger   Austria 94
Kamil Stoch   Polska 94
11. Ernst Vettori   Austria 85
12. Andreas Widhölzl   Austria 83
13. Peter Prevc   Słowenia 78
Stefan Kraft   Austria 78
15. Martin Schmitt   Niemcy 75
16. Severin Freund   Niemcy 73
17. Sven Hannawald   Niemcy 69
18. Andreas Felder   Austria 66
Andreas Kofler   Austria 66
20. Ari-Pekka Nikkola   Finlandia 63
Matti Hautamäki   Finlandia 63

Pierwsza „10” Pucharu Świata wszech czasówEdytuj

Stan na 24 marca 2019, po zawodach w   Planicy.[14]

Miejsce Imię i nazwisko Kraj Liczba
1. Janne Ahonen   Finlandia 248
2. Noriaki Kasai   Japonia 213
3. Adam Małysz   Polska 198
4. Simon Ammann   Szwajcaria 180
5. Thomas Morgenstern   Austria 172
6. Gregor Schlierenzauer   Austria 160
7. Andreas Goldberger   Austria 153
8. Kamil Stoch   Polska 151
9. Andreas Widhölzl   Austria 142
10. Ernst Vettori   Austria 127
11. Jens Weißflog   NRD/  Niemcy 126
12. Matti Hautamäki   Finlandia 122
Severin Freund   Niemcy 122
14. Andreas Kofler   Austria 116
15. Roar Ljøkelsøy   Norwegia 115
Peter Prevc   Słowenia 115
17. Martin Höllwarth   Austria 114
Matti Nykänen   Finlandia 114
19. Martin Schmitt   Niemcy 110
20. Stefan Kraft   Austria 109

Pierwsza „30” Pucharu Świata wszech czasówEdytuj

Stan na 24 marca 2019, po zawodach w   Planicy.

Miejsce Imię i nazwisko Kraj Liczba
1. Noriaki Kasai   Japonia 462
2. Janne Ahonen   Finlandia 356
3. Simon Ammann   Szwajcaria 355
4. Wolfgang Loitzl   Austria 309
5. Adam Małysz   Polska 307
6. Roar Ljøkelsøy   Norwegia 269
7. Kamil Stoch   Polska 262
8. Andreas Goldberger   Austria 250
9. Matti Hautamäki   Finlandia 246
10. Andreas Kofler   Austria 240
11. Martin Schmitt   Niemcy 238
12. Thomas Morgenstern   Austria 237
13. Anders Bardal   Norwegia 235
14. Martin Höllwarth   Austria 233
15. Jakub Janda   Czechy 230
16. Andreas Widhölzl   Austria 226
17. Gregor Schlierenzauer   Austria 223
18. Daiki Itō   Japonia 221
19. Michael Neumayer   Niemcy 218
20. Michael Uhrmann   Niemcy 217

Najwięcej występów w konkursach Pucharu ŚwiataEdytuj

Stan na 24 marca 2019, po zawodach w   Planicy.
Wzięto pod uwagę dyskwalifikacje. Nie wliczono występów w kwalifikacjach, które nie dały awansu do konkursu.

Miejsce Imię i nazwisko Kraj Liczba
1. Noriaki Kasai   Japonia 566
2. Simon Ammann   Szwajcaria 419
3. Janne Ahonen   Finlandia 411
4. Jakub Janda   Czechy 361
5. Wolfgang Loitzl   Austria 356
6. Roar Ljøkelsøy   Norwegia 350
7. Adam Małysz   Polska 349
8. Robert Kranjec   Słowenia 325
9. Kamil Stoch   Polska 315
10. Andreas Kofler   Austria 309
11. Martin Höllwarth   Austria 307
12. Martin Schmitt   Niemcy 292
13. Matti Hautamäki   Finlandia 290
Daiki Itō   Japonia 290
15. Andreas Goldberger   Austria 288
Anders Bardal   Norwegia 288
17. Michael Neumayer   Niemcy 280
18. Andreas Widhölzl   Austria 279
19. Michael Uhrmann   Niemcy 273
20. Jiří Parma   Czechosłowacja 272
 
Noriaki Kasai – najstarszy zwycięzca konkursu Pucharu Świata

Najstarsi zwycięzcy konkursów Pucharu ŚwiataEdytuj

Stan na 24 marca 2019, po zawodach w   Planicy.

Miejsce Imię i nazwisko Kraj Data zwycięstwa Miejsce Wiek
1. Noriaki Kasai   Japonia 29 listopada 2014 Kuusamo 42 lata 5 m. 23 d.
2. Takanobu Okabe   Japonia 10 marca 2009 Kuopio 38 lat 4 m. 12 d.
3. Robert Kranjec   Słowenia 18 marca 2016 Planica 34 lata 8 m. 2 d.
4. Jernej Damjan   Słowenia 26 listopada 2017 Kuusamo 34 lata 5 m. 29 d.
5. Simon Ammann   Szwajcaria 29 listopada 2014 Kuusamo 33 lata 5 m. 4 d.
6. Adam Małysz   Polska 21 stycznia 2011 Zakopane 33 lata 1 m. 18 d.
7. Jan Matura   Czechy 20 stycznia 2013 Sapporo 32 lata 11 m. 22 d.
8. Kamil Stoch   Polska 10 lutego 2019 Lahti 31 lat 8 m. 16 d.
9. Jens Weißflog   Niemcy 18 lutego 1996 Iron Mountain 31 lat 6 m. 28 d.
10. Anders Bardal   Norwegia 7 marca 2014 Trondheim 31 lat 6 m. 10 d.
11. Janne Ahonen   Finlandia 4 marca 2008 Kuopio 30 lat 9 m. 22 d.
12. Martin Höllwarth   Austria 6 stycznia 2005 Bischofshofen 30 lat 8 m. 24 d.
13. Martin Koch   Austria 18 marca 2012 Planica 30 lat 1 m. 25 d.
14. Andreas Felder   Austria 29 marca 1992 Planica 30 lat 0 m. 23 d.
15. Anders Jacobsen   Norwegia 1 stycznia 2015 Ga-Pa 29 lat 10 m. 15 d.
16. Masahiko Harada   Japonia 13 marca 1998 Trondheim 29 lat 10 m. 4 d.
17. Kazuyoshi Funaki   Japonia 5 lutego 2005 Sapporo 29 lat 9 m. 9 d.
18. Roar Ljøkelsøy   Norwegia 22 stycznia 2006 Sapporo 29 lat 7 m. 22 d.
19. Andreas Stjernen   Norwegia 13 stycznia 2018 Tauplitz 29 lat 5 m. 14 d.
20. Stefan Horngacher   Austria 16 stycznia 1999 Zakopane 29 lat 3 m. 27 d.

Najstarsi zawodnicy na podium konkursów Pucharu ŚwiataEdytuj

Stan na 24 marca 2019, po zawodach w   Planicy.
Uwzględniono wyłącznie zawodników powyżej 30. roku życia.

Miejsce Imię i nazwisko Kraj Data podium Miejscowość Lok. Wiek
1. Noriaki Kasai   Japonia 26 marca 2017 Planica 3. 44 lata 9 m. 20 d.
2. Takanobu Okabe   Japonia 10 marca 2009 Kuopio 1. 38 lat 4 m. 12 d.
3. Simon Ammann   Szwajcaria 13 stycznia 2018 Tauplitz 3. 36 lat 6 m. 19 d.
4. Robert Kranjec   Słowenia 20 marca 2016 Planica 2. 34 lata 8 m. 4 d.
5. Jernej Damjan   Słowenia 26 listopada 2017 Kuusamo 1. 34 lata 5 m. 29 d.
6. Michael Neumayer   Niemcy 27 stycznia 2013 Vikersund 2. 34 lata 0 m. 12 d.
7. Adam Małysz   Polska 20 marca 2011 Planica 3. 33 lata 3 m. 17 d.
8. Jan Matura   Czechy 3 lutego 2013 Harrachov 3. 33 lata 0 m. 5 d.
9. Dmitrij Wasiljew   Rosja 1 grudnia 2012 Kuusamo 2. 32 lata 11 m. 5 d.
10. Janne Ahonen   Finlandia 6 stycznia 2010 Bischofshofen 2. 32 lata 7 m. 26 d.
11. Masahiko Harada   Japonia 29 grudnia 2000 Oberstdorf 3. 32 lata 7 m. 20 d.
12. Stefan Horngacher   Austria 24 stycznia 2002 Hakuba 2. 32 lata 7 m. 4 d.
13. Andreas Kofler   Austria 17 grudnia 2016 Engelberg 3. 32 lata 7 m. 0 d.
14. Anders Bardal   Norwegia 10 marca 2015 Kuopio 2. 32 lat 6 m. 14 d.
15. Michael Uhrmann   Niemcy 23 stycznia 2011 Zakopane 3. 32 lata 4 m. 7 d.
16. Piotr Żyła   Polska 22 marca 2019 Planica 3. 32 lata 2 m. 6 d.
17. Kamil Stoch   Polska 16 lutego 2019 Willingen 2. 31 lat 8 m. 22 d.
18. Jens Weißflog   Niemcy 13 marca 1996 Falun 3. 31 lat 7 m. 21 d.
19. Manuel Fettner   Austria 29 stycznia 2017 Willingen 3. 31 lat 7 m. 12 d.
20. Jiří Parma   Czechy 22 stycznia 1994 Sapporo 3. 31 lat 0 m. 13 d.
21. Martin Schmitt   Niemcy 16 stycznia 2009 Zakopane 3. 30 lat 11 m. 18 d.
22. Wolfgang Loitzl   Austria 17 grudnia 2010 Engelberg 3. 30 lat 11 m. 4 d.
23. Martin Höllwarth   Austria 9 stycznia 2005 Willingen 2. 30 lat 8 m. 27 d.
24. Roar Ljøkelsøy   Norwegia 20 stycznia 2007 Zakopane 2. 30 lat 7 m. 20 d.
25. Andreas Stjernen   Norwegia 14 marca 2019 Trondheim 2. 30 lat 7 m. 14 d.
26. Johan Sætre   Norwegia 20 marca 1982 Szczyrbskie Jezioro 3. 30 lat 2 m. 15 d.
27. Martin Koch   Austria 18 marca 2012 Planica 1. 30 lat 1 m. 25 d.
28. Andreas Goldberger   Austria 1 stycznia 2003 Garmisch-Partenkirchen 2. 30 lat 1 m. 3 d.
29. Andreas Felder   Austria 29 marca 1992 Planica 1. 30 lat 0 m. 23 d.

Najmłodsi zwycięzcy konkursów Pucharu ŚwiataEdytuj

Stan na 24 marca 2019, po zawodach w   Planicy.

Miejsce Imię i nazwisko Kraj Data zwycięstwa Miejsce Wiek
1. Steve Collins   Kanada 9 marca 1980 Lahti 15 lat 11 m. 27 d.
2. Thomas Morgenstern   Austria 11 stycznia 2003 Liberec 16 lat 2 m. 12 d.
3. Toni Nieminen   Finlandia 1 grudnia 1991 Thunder Bay 16 lat 6 m. 0 d.
4. Janne Ahonen   Finlandia 19 grudnia 1993 Engelberg 16 lat 7 m. 8 d.
5. Gregor Schlierenzauer   Austria 3 grudnia 2006 Lillehammer 16 lat 10 m. 27 d.
6. Primož Peterka   Słowenia 27 stycznia 1996 Zakopane 16 lat 10 m. 29 d.
7. Domen Prevc   Słowenia 25 listopada 2016 Kuusamo 17 lat 5 m. 21 d.
8. Martin Höllwarth   Austria 10 stycznia 1991 Predazzo 17 lat 8 m. 28 d.
9. Ari-Pekka Nikkola   Finlandia 28 lutego 1987 Lahti 17 lat 9 m. 12 d.
10. Nicolas Dessum   Francja 22 stycznia 1995 Sapporo 17 lat 11 m. 2 d.
11. Reinhard Schwarzenberger   Austria 30 grudnia 1994 Oberstdorf 17 lat 11 m. 23 d.
12. Pekka Suorsa   Finlandia 22 grudnia 1985 Chamonix 18 lat 0 m. 14 d.
13. Roberto Cecon   Włochy 16 lutego 1990 Predazzo 18 lat 1 m. 19 d.
14. Stephan Hocke   Niemcy 15 grudnia 2001 Engelberg 18 lat 1 m. 25 d.
15. Adam Małysz   Polska 17 marca 1996 Oslo 18 lat 4 m. 14 d.
16. Horst Bulau   Kanada 1 stycznia 1981 Ga-Pa 18 lat 4 m. 18 d.
17. Andreas Wellinger   Niemcy 16 stycznia 2014 Wisła 18 lat 4 m. 19 d.
18. Matti Nykänen   Finlandia 30 grudnia 1981 Oberstdorf 18 lat 5 m. 13 d.
19. Jens Weißflog   NRD 6 stycznia 1983 Bischofshofen 18 lat 5 m. 16 d.
20. Pavel Ploc   Czechosłowacja 9 stycznia 1983 Harrachov 18 lat 6 m. 25 d.

Najmłodsi zawodnicy na podium konkursów Pucharu ŚwiataEdytuj

Stan na 24 marca 2019, po zawodach w   Planicy.
Uwzględniono wyłącznie zawodników poniżej 18. roku życia. Opracowano na podstawie[15][16].

Miejsce Imię i nazwisko Kraj Data podium Miejscowość Lok. Wiek
1. Steve Collins   Kanada 9 marca 1980 Lahti 1. 15 lat 11 m. 27 d.
2. Jakub Sucháček   Czechy 29 stycznia 1995 Lahti 2. 16 lat 2 m. 2 d.
3. Thomas Morgenstern   Austria 11 stycznia 2003 Liberec 1. 16 lat 2 m. 12 d.
4. Toni Nieminen   Finlandia 1 grudnia 1991 Thunder Bay 1. 16 lat 6 m. 0 d.
5. Domen Prevc   Słowenia 19 grudnia 2015 Engelberg 2. 16 lat 6 m. 15 d.
6. Janne Ahonen   Finlandia 19 grudnia 1993 Engelberg 1. 16 lat 7 m. 8 d.
7. Ernst Vettori   Austria 26 lutego 1981 Chamonix 3. 16 lat 8 m. 1 d.
8. Gregor Schlierenzauer   Austria 3 grudnia 2006 Lillehammer 1. 16 lat 10 m. 27 d.
9. Primož Peterka   Słowenia 27 stycznia 1996 Zakopane 1. 16 lat 10 m. 29 d.
10. Roberto Cecon   Włochy 29 stycznia 1989 Chamonix 2. 17 lat 1 m. 1 d.
11. Gérard Balanche   Szwajcaria 10 marca 1985 Oslo 3. 17 lat 1 m. 20 d.
12. Didier Mollard   Francja 4 marca 1987 Örnsköldsvik 3. 17 lat 3 m. 0 d.
13. Andreas Wellinger   Niemcy 9 grudnia 2012 Krasnaja Polana 3. 17 lat 3 m. 11 d.
14. Veli-Matti Lindström   Finlandia 3 marca 2001 Oberstdorf 2. 17 lat 3 m. 16 d.
15. Urban Franc   Słowenia 5 grudnia 1992 Falun 2. 17 lat 6 m. 0 d.
16. Matti Nykänen   Finlandia 7 marca 1981 Lahti 2. 17 lat 7 m. 18 d.
17. Ari-Pekka Nikkola   Finlandia 10 stycznia 1987 Szczyrbskie Jezioro 3. 17 lat 7 m. 25 d.
18. Primož Ulaga   Jugosławia 21 marca 1980 Planica 3. 17 lat 8 m. 1 d.
19. Staffan Tällberg   Szwecja 20 grudnia 1987 Sapporo 3. 17 lat 8 m. 3 d.
20. Martin Höllwarth   Austria 6 stycznia 1992 Bischofshofen 2. 17 lat 8 m. 24 d.
21. Nicolas Dessum   Francja 22 stycznia 1995 Sapporo 1. 17 lat 11 m. 2 d.
22. Andreas Bauer   Niemcy 1 stycznia 1982 Garmisch-Partenkirchen 3. 17 lat 11 m. 11 d.
23. Tuomo Ylipulli   Finlandia 19 lutego 1983 Vikersund 3. 17 lat 11 m. 16 d.
24. Reinhard Schwarzenberger   Austria 30 grudnia 1994 Oberstdorf 1. 17 lat 11 m. 23 d.

Zawodnicy z największym odstępem czasowym między pierwszym a ostatnim zwycięstwem w konkursie Pucharu ŚwiataEdytuj

Stan na 24 marca 2019, po zawodach w   Planicy.
Uwzględniono zawodników z co najmniej 10-letnim odstępem między pierwszą a ostatnią wygraną.

Miejsce Imię i nazwisko Kraj Data pierwszego zwycięstwa Data ostatniego zwycięstwa Odstęp czasowy
1. Noriaki Kasai   Japonia 21 marca 1992 29 listopada 2014 22 lata 8 m. 8 d.
2. Adam Małysz   Polska 17 marca 1996 21 stycznia 2011 14 lat 10 m. 4 d.
3. Janne Ahonen   Finlandia 19 grudnia 1993 4 marca 2008 14 lat 2 m. 14 d.
4. Jens Weißflog   NRD/  Niemcy 6 stycznia 1983 17 lutego 1996 13 lat 1 m. 11 d.
5. Martin Höllwarth   Austria 10 stycznia 1992 6 stycznia 2005 12 lat 11 m. 27 d.
6. Simon Ammann   Szwajcaria 17 marca 2002 29 listopada 2014 12 lat 8 m. 12 d.
7. Takanobu Okabe   Japonia 7 grudnia 1996 10 marca 2009 12 lat 3 m. 3 d.
8. Thomas Morgenstern   Austria 11 stycznia 2003 14 grudnia 2013 10 lat 11 m. 3 d.
9. Robert Kranjec   Słowenia 26 listopada 2005 18 marca 2016 10 lat 3 m. 21 d.
10. Kazuyoshi Funaki   Japonia 10 grudnia 1994 5 lutego 2005 10 lat 1 m. 26 d.

Zawodnicy z największym odstępem czasowym między pierwszym a ostatnim podium konkursu Pucharu ŚwiataEdytuj

Stan na 24 marca 2019, po zawodach w   Planicy.
Uwzględniono zawodników z co najmniej 10-letnim odstępem między pierwszym a ostatnim podium.

Miejsce Imię i nazwisko Kraj Data pierwszego podium Data ostatniego podium Odstęp czasowy
1. Noriaki Kasai   Japonia 29 lutego 1992 26 marca 2017 25 lat 0 m. 26 d.
2. Simon Ammann   Szwajcaria 16 grudnia 2001 13 stycznia 2018 16 lat 0 m. 28 d.
3. Janne Ahonen   Finlandia 19 grudnia 1993 6 stycznia 2010 16 lat 0 m. 18 d.
4. Takanobu Okabe   Japonia 11 marca 1993 10 marca 2009 15 lat 11 m. 30 d.
5. Adam Małysz   Polska 18 lutego 1996 20 marca 2011 15 lat 1 m. 2 d.
6. Robert Kranjec   Słowenia 1 marca 2002 20 marca 2016 14 lat 0 m. 19 d.
7. Andreas Kofler   Austria 15 grudnia 2002 17 grudnia 2016 14 lat 0 m. 2 d.
8. Jens Weißflog   NRD 1 stycznia 1983 13 marca 1996 13 lat 2 m. 12 d.
9. Martin Höllwarth   Austria 6 stycznia 1992 9 stycznia 2005 13 lat 0 m. 3 d.
10. Dmitrij Wasiljew   Rosja 1 stycznia 2001 1 grudnia 2012 11 lat 11 m. 0 d.
11. Andreas Felder   Austria 12 lutego 1981 29 marca 1992 11 lat 1 m. 17 d.
12. Dieter Thoma   Niemcy 12 grudnia 1987 23 stycznia 1999 11 lat 1 m. 11 d.
13. Roar Ljøkelsøy   Norwegia 10 grudnia 1995 20 stycznia 2007 11 lat 1 m. 10 d.
14. Matti Hautamäki   Finlandia 27 listopada 1999 29 grudnia 2010 11 lat 1 m. 2 d.
15. Stefan Horngacher   Austria 1 stycznia 1991 24 stycznia 2002 11 lat 0 m. 23 d.
16. Ernst Vettori   Austria 26 lutego 1981 11 marca 1992 11 lat 0 m. 13 d.
17. Andreas Goldberger   Austria 4 stycznia 1992 1 stycznia 2003 10 lat 11 m. 28 d.
18. Thomas Morgenstern   Austria 11 stycznia 2003 6 stycznia 2014 10 lat 11 m. 26 d.
19. Ari-Pekka Nikkola   Finlandia 10 stycznia 1987 29 grudnia 1997 10 lat 11 m. 12 d.
20. Roberto Cecon   Włochy 29 stycznia 1989 28 listopada 1999 10 lat 9 m. 29 d.
21. Jernej Damjan   Słowenia 10 lutego 2007 26 listopada 2017 10 lat 9 m. 16 d.
22. Martin Koch   Austria 16 grudnia 2001 18 marca 2012 10 lat 3 m. 2 d.
23. Kazuyoshi Funaki   Japonia 10 grudnia 1994 5 lutego 2005 10 lat 1 m. 26 d.
24. Michael Uhrmann   Niemcy 2 grudnia 2000 23 stycznia 2011 10 lat 1 m. 21 d.
25. Martin Schmitt   Niemcy 28 listopada 1998 16 stycznia 2009 10 lat 1 m. 19 d.
26. Jiří Parma   Czechosłowacja 18 grudnia 1983 22 stycznia 1994 10 lat 1 m. 4 d.
27. Primož Ulaga   Jugosławia 21 marca 1980 25 marca 1990 10 lat 0 m. 4 d.

Najwięcej wygranych w sezonie konkursów Pucharu ŚwiataEdytuj

Podział według zawodnikówEdytuj

Miejsce Imię i nazwisko Kraj Liczba Procent Sezon
1. Peter Prevc   Słowenia 15 z 29 51,7% 2015/2016
2. Gregor Schlierenzauer   Austria 13 z 27 48,1% 2008/2009
2. Ryōyū Kobayashi   Japonia 13 z 28 46,4% 2018/2019
4. Janne Ahonen   Finlandia 12 z 28 42,8% 2004/2005
5. Adam Małysz   Polska 11 z 21 52,4% 2000/2001
5. Martin Schmitt   Niemcy 11 z 26 42,3% 1999/2000
7. Matti Nykänen   Finlandia 10 z 25 40% 1982/1983
7. Matti Nykänen   Finlandia 10 z 20 50% 1987/1988
7. Andreas Goldberger   Austria 10 z 21 47,6% 1994/1995
7. Martin Schmitt   Niemcy 10 z 29 34,5% 1998/1999
7. Thomas Morgenstern   Austria 10 z 27 37% 2007/2008
7. Gregor Schlierenzauer   Austria 10 z 27 37% 2012/2013
13. Adam Małysz   Polska 9 z 24 37,5% 2006/2007
13. Simon Ammann   Szwajcaria 9 z 23 39,1% 2009/2010
13. Severin Freund   Niemcy 9 z 31 29% 2014/2015
13. Kamil Stoch   Polska 9 z 22 40,9% 2017/2018
17. Toni Nieminen   Finlandia 8 z 21 38% 1991/1992
17. Gregor Schlierenzauer   Austria 8 z 23 34,8% 2009/2010
17. Stefan Kraft   Austria 8 z 26 30,8% 2016/2017
20. Horst Bulau   Kanada 7 z 25 28% 1982/1983
20. Jens Weißflog   NRD 7 z 24 29,2% 1983/1984
20. Jens Weißflog   Niemcy 7 z 19 36,8% 1993/1994
20. Matti Nykänen   Finlandia 7 z 25 28% 1985/1986
20. Andreas Felder   Austria 7 z 22 31,8% 1990/1991
20. Primož Peterka   Słowenia 7 z 25 28% 1996/1997
20. Andreas Widhölzl   Austria 7 z 27 25,9% 1999/2000
20. Adam Małysz   Polska 7 z 22 31,8% 2001/2002
20. Roar Ljøkelsøy   Norwegia 7 z 23 30,4% 2003/2004
20. Thomas Morgenstern   Austria 7 z 26 26,9% 2010/2011
20. Kamil Stoch   Polska 7 z 26 26,9% 2016/2017

Podział według państwEdytuj

Miejsce Kraj Procent Liczba Sezon
1.   Finlandia 64,3% 18 z 28 2004/2005
2.   Austria 62,9% 17 z 27 2008/2009
3.   Austria 59,3% 16 z 27 2007/2008
4.   Słowenia 58,6% 17 z 29 2015/2016
5.   Niemcy 57,7% 15 z 26 1999/2000
5.   Austria 57,7% 15 z 26 2010/2011
7.   Austria 57,1% 12 z 21 1991/1992
8.   Austria 53,8% 14 z 26 2011/2012
9.   Austria 52,4% 11 z 21 1994/1995
9.   Polska 52,4% 11 z 21 2000/2001
11.   Norwegia 52,2% 12 z 23 2003/2004
12.   Finlandia 50% 10 z 20 1987/1988
13.   Austria 47,8% 11 z 23 2009/2010
14.   Japonia 46,4% 13 z 28 2018/2019
15.   Austria 45,5% 10 z 22 1990/1991
16.   Austria 44,4% 12 z 27 2012/2013
16.   Japonia 44,4% 12 z 27 1997/1998
18.   Austria 44% 11 z 25 1979/1980
19.   Niemcy 42,1% 8 z 19 1993/1994
20.   Norwegia 40,9% 9 z 22 1981/1982
20.   Polska 40,9% 9 z 22 2017/2018
22.   Finlandia 40% 10 z 25 1985/1986
22.   Finlandia 40% 10 z 25 1982/1983
24.   Finlandia 39,3% 11 z 28 1995/1996
24.   Szwajcaria 39,1% 9 z 23 2009/2010
26.   Finlandia 38,1% 8 z 21 1991/1992
27.   Austria 38% 8 z 21 1984/1985
28.   Polska 37,5% 9 z 24 2006/2007
29.   Niemcy 36,4% 8 z 22 2001/2002
30.   Japonia 36% 9 z 25 1996/1997
30.   Austria 36% 9 z 25 1985/1986
32.   Niemcy 35,5% 11 z 31 2014/2015

Najwięcej razy na podium Pucharu Świata w sezonieEdytuj

Podział według zawodnikówEdytuj

Miejsce Imię i nazwisko Kraj Liczba Procent Sezon
1. Peter Prevc   Słowenia 22 z 29 75,9% 2015/2016
2. Ryōyū Kobayashi   Japonia 21 z 28 75% 2018/2019
3. Gregor Schlierenzauer   Austria 20 z 27 74,1% 2008/2009
4. Martin Schmitt   Niemcy 18 z 29 62,1% 1998/1999
5. Martin Schmitt   Niemcy 17 z 26 65,4% 1999/2000
5. Simon Ammann   Szwajcaria 17 z 27 63% 2008/2009
5. Stefan Kraft   Austria 17 z 26 65,4% 2016/2017
8. Simon Ammann   Szwajcaria 16 z 23 69,6% 2009/2010
8. Thomas Morgenstern   Austria 16 z 26 61,5% 2010/2011
8. Janne Ahonen   Finlandia 16 z 27 59,3% 1999/2000
8. Thomas Morgenstern   Austria 16 z 27 59,3% 2007/2008
8. Gregor Schlierenzauer   Austria 16 z 27 59,3% 2012/2013
13. Andreas Goldberger   Austria 15 z 21 71,4% 1994/1995
13. Janne Ahonen   Finlandia 15 z 28 53,6% 2004/2005
13. Kazuyoshi Funaki   Japonia 15 z 29 51,7% 1998/1999
13. Severin Freund   Niemcy 15 z 31 48,4% 2014/2015
17. Adam Małysz   Polska 14 z 21 66,7% 2000/2001
17. Adam Małysz   Polska 14 z 22 63,6% 2001/2002
17. Matti Nykänen   Finlandia 14 z 25 56% 1985/1986
17. Primož Peterka   Słowenia 14 z 25 56% 1996/1997
17. Andreas Widhölzl   Austria 14 z 27 51,9% 1999/2000
17. Gregor Schlierenzauer   Austria 14 z 27 51,9% 2007/2008
17. Noriaki Kasai   Japonia 14 z 29 48,3% 1998/1999
17. Peter Prevc   Słowenia 14 z 31 45,2% 2014/2015
25. Adam Małysz   Polska 13 z 24 54,2% 2006/2007
25. Matti Nykänen   Finlandia 13 z 25 52% 1982/1983
25. Janne Ahonen   Finlandia 13 z 23 56,5% 2003/2004
25. Janne Ahonen   Finlandia 13 z 29 44,8% 1998/1999
25. Stefan Kraft   Austria 13 z 31 41,9% 2014/2015
25. Kamil Stoch   Polska 13 z 22 59% 2017/2018

Podział według państwEdytuj

Miejsce Kraj Procent Liczba Sezon
1.   Austria 50,8% 32 z 63 1991/1992
2.   Austria 45,7% 37 z 81 2007/2008
3.   Japonia 43,7% 38 z 87 1998/1999
4.   Austria 43,2% 35 z 81 2008/2009
5.   Austria 42,3% 33 z 78 2010/2011
6.   Austria 41,3% 31 z 75 1979/1980
7.   Austria 38,9% 28 z 72 1980/1981
8.   Austria 38,5% 30 z 78 2011/2012
9.   Austria 37,7% 26 z 69 2009/2010
10.   Japonia 37% 30 z 81 1997/1998
11.   Austria 35,8% 29 z 81 2002/2003
12.   Finlandia 35,7% 30 z 84 1995/1996
13.   Austria 35,3% 18 z 51 1992/1993
14.   Austria 34,8% 23 z 66 1990/1991
15.   Finlandia 34,6% 27 z 78 1999/2000
16.   Słowenia 34,5% 30 z 87 2015/2016
17.   Norwegia 33,3% 23 z 69 2003/2004
  Austria 33,3% 25 z 75 1985/1986
19.   Norwegia 31,9% 23 z 72 1980/1981
20.   Finlandia 31,7% 20 z 63 2000/2001
21.   Austria 30,8% 24 z 78 2016/2017
22.   Austria 30,7% 23 z 75 1989/1990
23.   Niemcy 30,3% 20 z 66 1990/1991
  Norwegia 30,3% 20 z 66 1981/1982
  Norwegia 30,3% 20 z 66 2017/2018
26.   Finlandia 29,8% 25 z 84 2004/2005
27.   Niemcy 29,5% 23 z 78 1999/2000
28.   Japonia 29,3% 22 z 75 1996/1997
29.   Norwegia 28,7% 25 z 87 2015/2016
30.   Austria 28,6% 18 z 63 1984/1985

Najwięcej wygranych z rzędu konkursów Pucharu ŚwiataEdytuj

Miejsce Imię i nazwisko Kraj Liczba Sezon
1. Janne Ahonen   Finlandia 6 2004/2005
1. Matti Hautamäki   Finlandia 6 2004/2005
1. Thomas Morgenstern   Austria 6 2007/2008
1. Gregor Schlierenzauer   Austria 6 2008/2009
1. Ryōyū Kobayashi   Japonia 6 2018/2019
6. Andreas Goldberger   Austria 5 1994/1995
6. Adam Małysz   Polska 5 2000/2001
6. Sven Hannawald   Niemcy 5 2001/2002
9. Ole Bremseth   Norwegia 4 1981/1982
9. Jens Weißflog   NRD 4 1983/1984
9. Andreas Felder   Austria 4 1984/1985
9. Espen Bredesen   Norwegia 4 1992/1993
1993/1994
9. Martin Schmitt   Niemcy 4 1999/2000
9. Janne Ahonen   Finlandia 4 2004/2005
9. Gregor Schlierenzauer   Austria 4 2007/2008
9. Simon Ammann   Szwajcaria 4 2009/2010
9. Thomas Morgenstern   Austria 4 2010/2011
9. Severin Freund   Niemcy 4 2014/2015
9. Peter Prevc   Słowenia 4 2015/2016
9. Kamil Stoch   Polska 4 2016/2017
9. Kamil Stoch   Polska 4 2017/2018

Najwięcej razy z rzędu na podium konkursów Pucharu ŚwiataEdytuj

Miejsce Imię i nazwisko Kraj Liczba Przedział czasowy Miejsca
1. Janne Ahonen   Finlandia 13 27.11.2004 – 9.01.2005 1 1 1 1 2 1 1 1 1 1 1 2 1
2. Peter Prevc   Słowenia 12 06.12.2015 – 30.01.2016 2 2 1 1 1 3 1 1 1 1 3 1
3. Matti Nykänen   Finlandia 9 21.02.1986 – 07.12.1986 3 2 1 1 2 1 3 2 1
3. Gregor Schlierenzauer   Austria 9 10.01.2009 – 11.11.2009 1 1 2 1 1 1 1 1 1
3. Stefan Kraft   Austria 9 29.01.2017 – 16.03.2017 2 1 1 3 3 1 2 1 1
6. Thomas Morgenstern   Austria 8 01.12.2007 – 30.12.2007 1 1 1 1 1 1 3 1
6. Gregor Schlierenzauer   Austria 8 07.03.2008 – 13.12.2008 1 1 1 1 3 1 3 2
8. Jens Weißflog   NRD 7 30.12.1983 – 15.01.1984 2 1 1 1 1 2 1
8. Espen Bredesen   Norwegia 7 07.03.1993 – 14.12.1993 3 1 1 1 1 3 2
8. Andreas Goldberger   Austria 7 10.12.1994 – 08.01.1995 2 1 2 2 2 1 1
8. Sven Hannawald   Niemcy 7 30.12.2001 – 20.01.2002 1 1 1 1 1 2 2
8. Simon Ammann   Szwajcaria 7 07.12.2008 – 01.02.2009 1 1 2 1 3 1 2
8. Richard Freitag   Niemcy 7 02.12.2017 – 01.01.2018 1 2 1 2 1 2 2

Konkursy drużynoweEdytuj

Osobne artykuły: Zwycięzcy konkursów drużynowych Pucharu Świata i Puchar Narodów w skokach narciarskich.

Najwięcej razy na podium w konkursach drużynowych Pucharu ŚwiataEdytuj

Stan na 23 marca 2019, po zawodach w   Planicy.

Miejsce Państwo       Razem
1.   Austria 29 23 23 75
2.   Norwegia 25 19 15 59
3.   Finlandia 15 13 9 37
4.   Niemcy 13 26 17 56
5.   Słowenia 10 5 10 25
6.   Polska 6 10 9 25
7.   Japonia 4 8 13 25
8.   Rosja 0 1 2 3
9.   Szwajcaria 0 0 1 1

Najwięcej razy na podium w konkursach mieszanych Pucharu ŚwiataEdytuj

Rozegrano tylko 2 konkursy w sezonach 2012/2013 i 2013/2014

Miejsce Państwo       Razem
1.   Japonia 1 1 0 2
  Norwegia 1 0 1 2
3.   Austria 0 1 0 1
  Włochy 0 0 1 1

Miejsca rozgrywania Pucharu ŚwiataEdytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Puchar Świata w skokach narciarskich według miast rozgrywania zawodów.

Puchar Świata jest rozgrywany głównie w krajach nordyckich (w Norwegii i Finlandii, okazjonalnie w Szwecji) i Europie Środkowej (w Austrii, Czechach, Niemczech, Polsce, Słowenii i Szwajcarii), z pojedynczymi konkursami w Japonii. Sporadycznie, w wybranych latach, także w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Rosji, we Francji i Włoszech. W Polsce konkursy PŚ odbywają się w Zakopanem (pierwszy konkurs 26 stycznia 1980) i w Wiśle (pierwszy konkurs 9 stycznia 2013). W sumie zawody tej rangi odbywały się w 58 miejscach w 17 krajach (lub w 20 państwach, jeśli potraktować oddzielnie Czechosłowację, Jugosławię i NRD).

Miejscowości w tabeli są uporządkowane według kolejności chronologicznej ich pojawienia się w kalendarzach Pucharu Świata.

Miejsca rozgrywania PŚ w poszczególnych sezonachEdytuj