Wolfgang Loitzl

austriacki skoczek narciarski

Wolfgang Loitzl (ur. 13 stycznia 1980 w Bad Ischl) – austriacki skoczek narciarski, indywidualny złoty medalista mistrzostw świata z 2009, drużynowy złoty medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010, siedmiokrotny (w tym sześciokrotnie złoty) medalista mistrzostw świata, złoty i brązowy medalista mistrzostw świata w lotach, zwycięzca 57. Turnieju Czterech Skoczni.

Wolfgang Loitzl
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia 13 stycznia 1980
Bad Ischl, Austria
Klub WSC Bad Mitterndorf-Steiermark
Wzrost 180 cm
Debiut w PŚ 6 stycznia 1997 w Bischofshofen (41. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ 6 grudnia 1997 w Predazzo (8. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ 20 stycznia 2001 w Park City (2. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ 1 stycznia 2009 w Garmisch-Partenkirchen
Rekord życiowy 213,5 m na Letalnicy w Planicy (20 marca 2010)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
złoto Vancouver 2010 duża druż.
Mistrzostwa świata
złoto Lahti 2001 norm. druż.
złoto Oberstdorf 2005 norm. druż.
złoto Oberstdorf 2005 duża druż.
złoto Sapporo 2007 duża druż.
złoto Liberec 2009 normalna
złoto Liberec 2009 duża druż.
złoto Val di Fiemme 2013 duża druż.
brąz Lahti 2001 duża druż.
Mistrzostwa świata w lotach
złoto Planica 2010 drużynowo
brąz Planica 2004 drużynowo
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Sankt Moritz 1998 indywidualnie
brąz Canmore 1997 drużynowo
Puchar świata w skokach
FIS Crystal Globe.svg 3. miejsce
2008/2009
Turniej Czterech Skoczni
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
2008/2009
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2009/2010
Letnie Grand Prix
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2005
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2006
Letni Puchar Kontynentalny
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2012
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2003
Alpen Cup
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
1996/1997
Inne
Gold medal with cup.svg Sportowiec Austrii
2009
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski I Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Przebieg karieryEdytuj

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował w 1997 w Bischofshofen, a pierwsze punkty zdobył w tym samym roku podczas zawodów w Predazzo. W sezonie 2000/2001 trzykrotnie zajął miejsca na podium zawodów Pucharu Świata. W Park City oraz Sapporo był drugi, natomiast w Falun zajął trzecie miejsce. W 2001 w Lahti wywalczył mistrzostwo świata w konkursie drużynowym na skoczni K-90. Sezon 2000/2001 ukończył na 7. miejscu w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata (najwyższym spośród skoczków austriackich).

W kilku kolejnych sezonach skakał słabiej, wypadając nawet na pewien czas (sezon 2002/2003) z kadry. Do formy powrócił w sezonie 2004/2005, gdy na mistrzostwach świata w Oberstdorfie zajął 6. miejsce na skoczni K-90 i 7. miejsce na skoczni K-120, a także dwukrotnie 1. miejsce w drużynie. Podczas Letniego Grand Prix w Hinterzarten wygrał konkurs indywidualny, a razem z drużyną zajął 3. miejsce i ostatecznie uplasował się w klasyfikacji końcowej LGP na 2. miejscu. Ten sam wynik uzyskał w kolejnym sezonie LGP.

W 2007 zajął 12. miejsce na mistrzostwach świata w Sapporo na skoczni K-120 oraz zdobył złoty medal w konkursie drużynowym. Cały sezon zakończył na 13. pozycji w klasyfikacji Pucharu Świata. W sezonie 2007/2008 po raz pierwszy od ponad sześciu lat stanął na podium zawodów pucharowych – zajął 3. miejsce w Trondheim. Później powtórzył ten wynik w Predazzo. Sezon skończył na 10. miejscu w łącznej punktacji.

W sezonie 2008/2009 zwyciężył w klasyfikacji generalnej 57. Turnieju Czterech Skoczni, wygrywając 3 z 4 konkursów i zajmując jedno 2 miejsce. Zgromadził 1123,7 punktów. W tym samym sezonie na skoczni Ještěd w Libercu zdobył tytuł mistrza świata na normalnej skoczni, wyprzedzając o 7 punktów drugiego w konkursie Gregora Schlierenzauera. Kolejne złoto zdobył w konkursie drużynowym. Łącznie w całym sezonie czterokrotnie triumfował w zawodach Pucharu Świata (oprócz 3 zwycięstw podczas Turnieju Czterech Skoczni wygrał w Zakopanem) i w klasyfikacji końcowej tych rozgrywek zajął najwyższe w karierze, 3. miejsce.

W sezonie 2009/2010 był dwukrotnie na podium konkursów PŚ (3. lokata na inaugurację sezonu w Kuusamo oraz 2. pozycja w Garmisch-Partenkirchen). Na zimowych igrzyskach w Vancouver zdobył złoty medal w konkursie drużynowym. W konkursach indywidualnych zajął 11. miejsce na skoczni normalnej oraz 10. na dużej. Sezon w Pucharze Świata ukończył na 6. pozycji. 20 marca 2010 w Planicy skoczył 213,5 m, co jest jego rekordem życiowym.

W sezonie 2010/2011 zajął jedno miejsce na podium PŚ (3. miejsce w Engelbergu), miał też jednak kilka zupełnie nieudanych występów, m.in. w Klingenthal, gdzie po raz pierwszy od trzech sezonów nie zakwalifikował się do finałowej „30”. Podczas mistrzostw świata w Oslo bronił tytułu na skoczni normalnej, jednak zajął dopiero 37 miejsce. W rezultacie nie został powołany na konkurs na dużej skoczni oraz konkursy drużynowe, które Austriacy ponownie wygrali. Na koniec sezonu w Pucharze Świata zajął w ostatnim konkursie w Planicy 8. lokatę. W klasyfikacji generalnej uplasował się na 13. miejscu.

Podczas mistrzostw świata w 2013 zajął indywidualnie 4. miejsce na skoczni dużej. W konkursie drużynowym zdobył siódmy w karierze złoty medal MŚ.

10 stycznia 2015 ogłosił zakończenie sportowej kariery[1].

Austriak w trakcie swojej kariery był uznawany za świetnego stylistę, który często dostawał wysokie noty[2][3] .

Obecnie Loitzl prowadzi gospodarstwo rolne pod Bad Mittendorf[4]

Igrzyska olimpijskieEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2010   Vancouver/Whistler – 11. miejsce (K-95), 10. miejsce (K-125)

DrużynowoEdytuj

2002   Salt Lake City/Park City – 4. miejsce[a]
2010   Vancouver/Whistler – złoty medal[b]

Starty W. Loitzla na igrzyskach olimpijskich – szczegółowoEdytuj

Miejsce Data Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
4. 18 lutego 2002   Park City Utah Olympic Park K-120 – druż.[a] 123,0 m 122,5 m 926,8 pkt (239,9 pkt) 47,3 pkt Niemcy
11. 13 lutego 2010   Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-106 indywid. 100,0 m 102,5 m 255,0 pkt 21,5 pkt Simon Ammann
10. 20 lutego 2010   Whistler Whistler Olympic Park K-125 HS-140 indywid. 129,5 m 121,5 m 230,3 pkt 53,3 pkt Simon Ammann
1.  22 lutego 2010   Whistler Whistler Olympic Park K-125 HS-140 druż.[b] 138,0 m 138,5 m 1107,9 pkt (282,2 pkt) –

Mistrzostwa świataEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2001   Lahti – 14. miejsce (K-116), 13. miejsce (K-90)
2005   Oberstdorf – 6. miejsce (K-90), 7. miejsce (K-120)
2007   Sapporo – 12. miejsce (K-90)
2009   Liberec – złoty medal (K-90), 6. miejsce (K-120)
2011   Oslo – 37. miejsce (K-95)
2013   Val di Fiemme/Predazzo – 17. miejsce (K-95), 4. miejsce (K-120)

DrużynowoEdytuj

2001   Lahti – brązowy medal (K-116)[c], złoty medal (K-90)[c]
2005   Oberstdorf – złoty medal (K-90)[d], złoty medal (K-120)[d]
2007   Sapporo – złoty medal[b]
2009   Liberec – złoty medal[e]
2013   Val di Fiemme/Predazzo – złoty medal (K-120)[f]

Starty W. Loitzla na mistrzostwach świata – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
14. 19 lutego 2001   Lahti Salpausselkä K-116 – indywid. 110,0 m 113,5 m 213,2 pkt 63,1 pkt Martin Schmitt
13. 23 lutego 2001   Lahti Salpausselkä K-90 – indywid. 85,0 m 86,0 m 209,0 pkt 37,0 pkt Adam Małysz
3.  24 lutego 2001   Lahti Salpausselkä K-116 – druż.[c] 116,5 m 127,0 m 880,2 pkt (253,2 pkt) 59,6 pkt Niemcy
1.  25 lutego 2001   Lahti Salpausselkä K-90 – druż.[c] 92,5 m 94,0 m 953,5 pkt (245,0 pkt) – –
6. 19 lutego 2005   Oberstdorf Schattenbergschanze K-90 HS-100 indywid. 93,0 m 94,5 m 246,0 pkt 10,0 pkt Rok Benkovič
1.  20 lutego 2005   Oberstdorf Schattenbergschanze K-90 HS-100 druż.[d] 97,5 m 93,0 m 970,5 pkt (256,0 pkt) – –
7. 25 lutego 2005   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 135,5 m 136,0 m 291,7 pkt 21,5 pkt Janne Ahonen
1.  26 lutego 2005   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[d] 131,0 m 132,0 m 1137,3 pkt (273,4 pkt) – –
1.  25 lutego 2007   Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 druż.[b] 125,0 m 133,5 m 1000,2 pkt (262,8 pkt) – –
12. 3 marca 2007   Sapporo Miyanomori K-90 HS-98 indywid. 92,5 m 91,5 m 238,0 pkt 39,0 pkt Adam Małysz
1.  21 lutego 2009   Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 103,5 m 99,0 m 282,0 pkt – –
6. 27 lutego 2009   Liberec Ještěd K-120 HS-134 indywid. 128,5 m –[g] 132,3 pkt 9,0 pkt Andreas Küttel
1.  28 lutego 2009   Liberec Ještěd K-120 HS-134 druż.[e] 131,0 m 136,0 m 1034,3 pkt (285,1 pkt) – –
37. 26 lutego 2011   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 indywid. 86,5 m – 93,2 pkt 176,0 pkt Thomas Morgenstern
17. 23 lutego 2013   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 93,5 m 97,5 m 228,3 pkt 24,3 pkt Anders Bardal
4. 28 lutego 2013   Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 indywid. 128,5 m 132,5 m 284,9 pkt 10,9 pkt Kamil Stoch
1.  2 marca 2013   Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 druż.[f] 130,5 m 128,0 m 1135,9 pkt (296,9 pkt) – –

Mistrzostwa świata w lotach narciarskichEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2000   Vikersund – 17. miejsce
2004   Planica – 15. miejsce
2010   Planica – 6. miejsce

DrużynowoEdytuj

2004   Planica – brązowy medal[h]
2010   Planica – złoty medal[e]

Starty W. Loitzla na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
17. 12-14 lutego 2000   Vikersund Vikersundbakken K-185 – indywid. 135,0 m 143,5 m 167,5 m –[g] 393,7 pkt 143,1 pkt Sven Hannawald
15. 20-21 lutego 2004   Planica Velikanka K-185 – indywid. 180,5 m 203,5 m 186,0 m 182,5 m 713,0 pkt 119,1 pkt Roar Ljøkelsøy
3.  22 lutego 2004   Planica Velikanka K-185 – druż.[h] 210,5 m 202,0 m 1620,8 pkt (406,0 pkt) 91,0 pkt Norwegia
6. 19-20 marca 2010   Planica Letalnica K-185 HS-215 indywid. 207,0 m 211,5 m 213,5 m 200,0 m 865,3 pkt 70,5 pkt Simon Ammann
1.  21 marca 2010   Planica Letalnica K-185 HS-215 druż.[e] 183,5 m 206,0 m 1641,4 pkt (398,2 pkt) – –

Mistrzostwa świata juniorówEdytuj

Puchar ŚwiataEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
1997/1998 31.
1998/1999 12.
1999/2000 22.
2000/2001 7.
2001/2002 29.
2002/2003 60.
2003/2004 28.
2004/2005 18.
2005/2006 29.
2006/2007 13.
2007/2008 10.
2008/2009 3.
2009/2010 6.
2010/2011 13.
2011/2012 30.
2012/2013 12.
2013/2014 29.
2014/2015 72.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 1 stycznia 2009   Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-140 134,5 m 136,5 m 276,3 pkt * TCS 2008/2009
2. 4 stycznia 2009   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 126,5 m 128,5 m 261,0 pkt * TCS 2008/2009
3. 6 stycznia 2009   Bischofshofen Sepp Bradl-Skistadion K-125 HS-140 142,5 m 141,5 m 301,2 pkt * TCS 2008/2009
4. 16 stycznia 2009   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 129,5 m 132,0 m 272,7 pkt –

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 20 stycznia 2001   Park City Utah Olympic Park K-120 – 121,0 m 124,0 m 239,5 pkt 2. 36,9 pkt Adam Małysz
2. 27 stycznia 2001   Sapporo Ōkurayama K-120 – 123,5 m 129,0 m 256,5 pkt 2. 25,8 pkt Adam Małysz
3. 7 marca 2001   Falun Lugnet K-115 – 107,5 m 118,0 m 221,9 pkt 3. 37,9 pkt Adam Małysz
4. 9 grudnia 2007   Trondheim Granåsen K-120 HS-131 123,5 m 126,5 m 248,0 pkt 3. 21,6 pkt Thomas Morgenstern
5. 12 stycznia 2008   Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 129,0 m – 132,7 pkt 3. 1,2 pkt Tom Hilde
6. 29 listopada 2008   Kuusamo Rukatunturi K-120 HS-142 124,5 m 130,0 m 256,1 pkt 2. 4,4 pkt Simon Ammann
7. 20 grudnia 2008   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-137 134,0 m 137,5 m 273,2 pkt 2. 2,2 pkt Simon Ammann
8. 21 grudnia 2008   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-137 132,5 m 133,0 m 262,4 pkt 2. 1,7 pkt Gregor Schlierenzauer
9. 29 grudnia 2008   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 135,0 m 134,0 m 285,2 pkt 2. 1,2 pkt Simon Ammann
10. 1 stycznia 2009   Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-140 134,5 m 136,5 m 276,3 pkt 1. –
11. 4 stycznia 2009   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 126,5 m 128,5 m 261,0 pkt 1. –
12. 6 stycznia 2009   Bischofshofen Sepp Bradl-Skistadion K-120 HS-140 142,5 m 141,5 m 301,2 pkt 1. –
13. 16 stycznia 2009   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 129,5 m 132,0 m 272,7 pkt 1. –
14. 17 stycznia 2009   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 130,0 m 136,5 m 280,7 pkt 2. 5,0 pkt Gregor Schlierenzauer
15. 24 stycznia 2009   Whistler Whistler Olympic Park Ski Jump K-125 HS-140 136,5 m 135,5 m 274,1 pkt 2. 15,1 pkt Gregor Schlierenzauer
16. 31 stycznia 2009   Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 112,0 m 119,5 m 211,2 pkt 3. 42,1 pkt Gregor Schlierenzauer
17. 11 lutego 2009   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 134,0 m 130,5 m 257,1 pkt 3. 4,1 pkt Gregor Schlierenzauer
18. 28 listopada 2009   Kuusamo Rukatunturi K-120 HS-142 136,5 m 136,5 m 290,4 pkt 3. 9,4 pkt Bjørn Einar Romøren
19. 1 stycznia 2010   Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-140 135,0 m 135,0 m 272,5 pkt 2. 5,2 pkt Gregor Schlierenzauer
20. 17 grudnia 2010   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-137 136,0 m – 128,6 pkt 3. 5,8 pkt Thomas Morgenstern

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu ŚwiataEdytuj

Sezon 1996/1997
                                                  punkty
- - - - - - - - q 41 - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 1997/1998
                                                      punkty
q q 8 36 24 26 30 23 q q 10 22 35 24 - - q - - 15 q 36 8 33 28 7 19 194
Sezon 1998/1999
                                                          punkty
9 10 4 8 11 4 24 20 11 15 22 23 40 23 26 7 - - 22 8 - 29 12 24 11 11 18 16 12 505
Sezon 1999/2000
                                                    punkty
15 58 15 9 21 21 13 19 30 28 30 - - 14 10 37 8 38 14 - - 23 20 22 37 21 251
Sezon 2000/2001
                                          punkty
12 8 6 14 10 15 19 - - 2 11 2 16 5 7 12 12 3 23 6 15 614
Sezon 2001/2002
                                            punkty
28 24 36 28 25 - - 45 27 42 30 35 49 - 10 8 8 8 37 34 32 32 146
Sezon 2002/2003
                                                      punkty
25 23 31 36 - 28 - - 28 43 - - - - - - - - - - - - - - - - - 20
Sezon 2003/2004
                                              punkty
- - - - - - - 15 21 11 22 23 31 15 32 21 q 4 21 19 17 14 22 206
Sezon 2004/2005
                                                        punkty
17 15 9 13 8 13 15 11 18 24 26 11 15 24 20 17 24 26 20 - - 13 23 27 13 28 34 27 350
Sezon 2005/2006
                                            punkty
41 28 11 9 20 20 6 39 18 16 24 - - 33 28 - - - - - - - 156
Sezon 2006/2007
                                                punkty
7 9 10 9 13 14 29 14 20 - 21 - - 7 8 12 5 18 12 8 5 16 20 27 476
Sezon 2007/2008
                                                      punkty
21 6 3 5 4 5 4 6 10 8 38 3 9 13 4 20 7 17 13 14 28 19 22 18 24 25 22 715
Sezon 2008/2009
                                                      punkty
2 9 10 8 8 2 2 2 1 1 1 7 10 1 2 2 5 3 15 3 21 15 8 6 15 12 14 1396
Sezon 2009/2010
                                              punkty
3 7 22 17 4 12 4 2 6 4 8 6 - - 4 8 10 4 - 5 9 15 9 760
Sezon 2010/2011
                                                    punkty
16 26 16 11 3 7 11 9 24 9 19 12 5 - - 13 16 19 24 35 23 - - 19 18 8 442
Sezon 2011/2012
                                                    punkty
18 32 34 - - 18 21 37 31 24 21 42 18 19 25 24 13 21 24 49 - - - - 23 14 154
Sezon 2012/2013
                                                      punkty
11 11 9 32 13 6 4 14 33 19 18 12 25 18 8 13 12 7 7 8 15 21 11 11 6 20 14 592
Sezon 2013/2014
                                                        punkty
18 31 25 39 18 25 8 9 22 25 50 13 13 11 30 16 37 22 - - q 39 18 32 - - 21 31 226
Sezon 2014/2015
                                                              punkty
q 26 28 q 47 - - 40 q - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 8
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

 
Wolfgang Loitzl i Mirna Jukic podczas plebiscytu na sportowca Austrii 2009

Turniej Czterech SkoczniEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
1996/1997 72.
1997/1998 31.
1998/1999 18.
1999/2000 21.
2000/2001 9.
2001/2002 36.
2002/2003 46.
2003/2004 35.
2004/2005 13.
2005/2006 22.
2006/2007 16.
2007/2008 16.
2008/2009 1.
2009/2010 3.
2010/2011 9.
2011/2012 31.
2012/2013 17.
2013/2014 15.

Turniej NordyckiEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
1998 25.
1999 9.
2000 26.
2001 37.
2002 2.
2004 13.
2005 16.
2007 6.
2008 16.
2009 7.
2010 7.

Puchar Świata w lotachEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
1998/1999 14.
1999/2000 20.
2000/2001 19.
2004/2005[j] 27.
2006/2007 24.
2007/2008 21.
2008/2009 12.
2009/2010 9.
2010/2011 12.
2011/2012 25.
2012/2013 11.
2013/2014 12.

Letnie Grand Prix w skokach narciarskichEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej LGPEdytuj

Sezon Miejsce
1997 40.
1998 41.
1999 10.
2000 –
2001 39.
2002 15.
2003 23.
2004 18.
2005 2.
2006 2.
2007 6.
2008 20.
2009 39.
2010 29.
2011 27.
2012 35.
2013 67.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 7 sierpnia 2005   Hinterzarten Adlerschanze K-95 HS-108 98,5 m 106,0 m 264,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 7 sierpnia 2005   Hinterzarten Adlerschanze K-95 HS-108 98,5 m 106,0 m 264,0 pkt 1. – –
2. 14 sierpnia 2005   Courchevel Tremplin Le Praz K-120 HS-132 122,0 m 128,0 m 253,5 pkt 3. 9,2 pkt Thomas Morgenstern
3. 27 sierpnia 2005   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 127,0 m 131,0 m 266,9 pkt 3. 17,0 pkt Jakub Janda
4. 31 sierpnia 2005   Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 128,5 m 125,5 m 259,2 pkt 3. 10,8 pkt Jakub Janda
5. 11 września 2005   Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 124,5 m 127,0 m 255,7 pkt 2. 14,6 pkt Jakub Janda
6. 14 sierpnia 2006   Courchevel Tremplin Le Praz K-120 HS-132 120,5 m 125,0 m 242,4 pkt 2. 13,0 pkt Gregor Schlierenzauer
7. 2 września 2006   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 104,5 m 105,5 m 250,0 pkt 2. 4,7 pkt Simon Ammann
8. 9 września 2006   Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 123,5 m 127,5 m 254,8 pkt 2. 13,9 pkt Janne Happonen
9. 24 sierpnia 2007   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 120,5 m 125,5 m 241,8 pkt 2. 2,2 pkt Thomas Morgenstern
10. 25 sierpnia 2007   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 138,0 m 129,0 m 273,6 pkt 3. 22,8 pkt Adam Małysz
11. 21 lipca 2012   Wisła Skocznia im. Adama Małysza K-120 HS-134 122,5 m 126,5 m 243,7 pkt 3. 8,5 pkt Maciej Kot

Miejsca w poszczególnych konkursach LGPEdytuj

1997
          punkty
- - - - 20 11
1998
            punkty
35 q 36 22 - - 9
1999
          punkty
- 24 6 8 19 91
2000
                punkty
? ? - - - - - - 0
2001
              punkty
8 29 34 44 - - - 34
2002
            punkty
9 43 47 9 11 39 82
2003
        punkty
21 - - 9 39
2004
              punkty
35 37 24 21 22 4 8 108
2005
                punkty
1 6 3 3 3 4 13 2 470
2006
                    punkty
10 8 4 2 15 2 2 6 8 4 486
2007
                    punkty
6 17 9 10 2 3 - - 4 - 299
2008
                    punkty
- - - - 4 5 - - - - 95
2009
                  punkty
- - - - 18 8 - - - 45
2010
                  punkty
- - - 12 13 - - - 10 68
2011
                      punkty
19 15 9 - - - - - - 17 9 100
2012
                  punkty
3 - - - - - - - - 60
2013
                      punkty
- - - - - - - - - - 14 18
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował
 ?  – brak startu lub nie zakwalifikował się

Turniej Czterech NarodówEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2006 4.
2007 6.

Lotos Poland TourEdytuj

Sezon Miejsce
2011 12.[5]

OdznaczeniaEdytuj

NagrodyEdytuj

  • Najlepszy Sportowiec Austrii – 2009[8]

CiekawostkiEdytuj

Loitzl uczestniczył w rzadko spotykanej sytuacji podczas konkursu Pucharu Świata w skokach narciarskich w Zakopanem. Podczas startu z belki startowej jedna z nart zaklinowała się, wskutek czego upadł i zsunął się w dół rozbiegu. Starał się wyhamować nartami i udało mu się to. Po upadku nastąpiła przerwa techniczna – trzeba było przywrócić rozbieg do stanu używalności. Jury pozwoliło Loitzlowi na powtórzenie skoku po ostatnim zawodniku skaczącym w serii, jednak był on zbyt krótki i ostatecznie zajął 31. miejsce[9].

UwagiEdytuj

  1. ↑ a b Skład zespołu: Stefan Horngacher, Andreas Widhölzl, Wolfgang Loitzl i Martin Höllwarth
  2. ↑ a b c d Skład zespołu: Wolfgang Loitzl, Andreas Kofler, Thomas Morgenstern i Gregor Schlierenzauer
  3. ↑ a b c d Skład zespołu: Andreas Goldberger, Wolfgang Loitzl, Martin Höllwarth i Stefan Horngacher
  4. ↑ a b c d Skład zespołu: Wolfgang Loitzl, Andreas Widhölzl, Thomas Morgenstern i Martin Höllwarth
  5. ↑ a b c d Skład zespołu: Wolfgang Loitzl, Martin Koch, Thomas Morgenstern i Gregor Schlierenzauer
  6. ↑ a b Skład zespołu: Wolfgang Loitzl, Manuel Fettner, Thomas Morgenstern, Gregor Schlierenzauer
  7. ↑ a b Seria konkursowa została odwołana.
  8. ↑ a b Skład zespołu: Andreas Widhölzl, Andreas Goldberger, Wolfgang Loitzl i Thomas Morgenstern
  9. ↑ Skład zespołu: Thomas Hörl, Falko Krismayr, Karl-Heinz Dorner i Wolfgang Loitzl
  10. ↑ Międzynarodowa Federacja Narciarska oficjalnie przyznaje tzw. „Małą Kryształową Kulę” od sezonu 1990/1991 do sezonu 2000/2001 oraz ponownie od sezonu 2008/2009 zawodnikowi, który zbierze największą ilość punktów we wszystkich konkursach lotów narciarskich w sezonie. Od sezonu 1979/1980 do sezonu 1989/1990 oraz od sezonu 2001/2002 do sezonu 2007/2008 Puchar Świata w lotach narciarskich nie był przyznawany, więc przedstawiane klasyfikacje są nieoficjalne.

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Wolfgang Loitzl beendet seine Karriere (niem.). skispringen.com. [dostęp 2015-01-10].
  2. ↑ Redakcja, Nie wie, dlaczego tak dobrze skacze, Dziennik Polski, 17 stycznia 2009 [dostęp 2020-06-04] (pol.).
  3. ↑ Wolfgang Loitzl – Bischofshofen 2009 – 142 5m – 5x20!, 6 stycznia 2009.
  4. ↑ Adrian Dworakowski, Wolfgang Loitzl 10 lat po zwycięstwie w Turnieju Czterech Skoczni skijumping.pl, 2 stycznia 2019.
  5. ↑ Marcin Hetnał: Skoki Narciarskie: Lotos Poland Tour – pierwsza edycja za nami. skijumping.pl, 2011-07-27. [dostęp 2012-04-16].
  6. ↑ Aufstellung aller durch den Bundespräsidenten verliehenen Ehrenzeichen für Verdienste um die Republik Österreich ab 1952 (niem.). parlament.gv.at. s. 1409. [dostęp 2014-02-10].
  7. ↑ Aufstellung aller seit ca. 1954 verliehenen staatlichen Auszeichnungen im Bereich des Sports (staatliche Auszeichnungen bis 2013) (niem.). sportministerium.at. s. 36. [dostęp 2014-02-11].
  8. ↑ Alicja Bochenek&Paweł Guzik, Wolfgang Loitzl sportowcem roku w Austrii, 5 listopada 2009.
  9. ↑ Skoki Narciarskie – Zakopane: Małysz ponownie drugi!. skokinarciarskie.pl, 2004-01-18. [dostęp 2012-10-13].

BibliografiaEdytuj

Linki zewnętrzneEdytuj

Artykuł zawiera udostępnione na licencji GNU FDL treści pochodzące z serwisu Skokinarciarskie.pl
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wolfgang_Loitzl&oldid=60742848”