Peter Prevc (ur. 20 września 1992 w Kranju[4]) – słoweński skoczek narciarski. Srebrny i brązowy indywidualny medalista olimpijski z 2014. Indywidualny srebrny i brązowy medalista mistrzostw świata z 2013 oraz drużynowy brązowy medalista z 2011. Indywidualny mistrz świata w lotach narciarskich z 2016 oraz brązowy medalista z 2014, drużynowy srebrny medalista z 2018. Zdobywca Pucharu Świata w sezonie 2015/2016. Zwycięzca 64. Turnieju Czterech Skoczni. Srebrny (indywidualnie) i brązowy (drużynowo) medalista mistrzostw świata juniorów z 2010. Wielokrotny medalista mistrzostw Słowenii. Pierwszy w historii skoczek, który zdobył trzy razy z rzędu Puchar Świata w lotach narciarskich. Były rekordzista świata w długości skoku narciarskiego (250 m)[5]. Brat skoczków narciarskich Cene i Domena[6].
Przebieg karieryEdytuj
Lata 2007–2009Edytuj
W zawodach FIS Cup zadebiutował przed ukończeniem 15 lat. 28 lipca 2007 w Bischofshofen zajął 55. miejsce. Dzień później zdobył pierwsze punkty dzięki zajęciu 22. pozycji[7]. W Pucharze Kontynentalnym wystartował po raz pierwszy 3 stycznia 2009 w niemieckim Braunlage, zajmując 21. miejsce. 25 stycznia w Kranju po raz pierwszy stanął na podium, zajmując 2. miejsce. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2009. W indywidualnym konkursie skoków narciarskich zajął 6. miejsce, zaś w zawodach drużynowych był 5.[8] Wystartował też w konkursie skoków narciarskich na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2009, odbywającym się na skoczni Skalite w Szczyrku. W konkursie indywidualnym zwyciężył, ustanawiając nowy rekord obiektu[9]. Złoty medal zdobył również w konkursie drużynowym, w którym wystąpił wraz z Luką Lebanem, Jaką Hvalą i Rokiem Justinem[10]. 15 marca w Pragelato ponownie stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, powtarzając wynik z Kranja[8].
Lata 2009–2011Edytuj
5 grudnia 2009 w Lillehammer Prevc zadebiutował w Pucharze Świata. Zajmując 22. pozycję, już w swoim pierwszym starcie zdobył punkty. 22 stycznia 2010 w Zakopanem zajął 14. miejsce[11]. Tydzień później wystartował na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2010 w Hinterzarten. W zawodach indywidualnych zdobył srebrny medal, przegrywając jedynie z Austriakiem Michaelem Hayböckiem[12], zaś w konkursie drużynowym zajął trzecie miejsce. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 w Vancouver. W indywidualnym konkursie na skoczni normalnej zajął 7. miejsce, a na skoczni dużej był 16. indywidualnie i 8. w drużynie. W marcowych zawodach Pucharu Świata zajmował miejsca w drugiej dziesiątce[11]. W klasyfikacji generalnej tego cyklu w sezonie 2009/2010 znalazł się na 35. pozycji[13].
W 2010 zadebiutował w Letnim Grand Prix, w najlepszym występie, 1 października w Libercu, zajmując 9. pozycję. W sezonie 2010/2011 Prevc regularnie startował w zawodach Pucharu Świata. Zdobył punkty w większości konkursów, a najlepszym miejscem, jakie zajął, było 11., uzyskane 3 stycznia 2011 w Innsbrucku i 22 stycznia w Zakopanem[14]. 59. Turniej Czterech Skoczni ukończył na 13. pozycji, a w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata był 24[13]. Wziął udział w Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2011. W konkursach na skoczni normalnej był 17. indywidualnie i 6. w drużynie. Na skoczni dużej indywidualnie był 25., zaś w konkursie drużynowym, startując wraz z Jurijem Tepešem, Jernejem Damjanem i Robertem Kranjcem, zdobył brązowy medal[14].
Sezon 2011/2012Edytuj
W ramach Letniego Grand Prix 2011 najwyżej sklasyfikowany był w sierpniu w Hinterzarten, na 9. miejscu[15].
Sezon 2011/2012 Pucharu Świata rozpoczął szeregiem miejsc w drugiej i trzeciej dziesiątce (w tym powtarzając w Innsbrucku wynik z poprzedniego roku). 20 stycznia 2012 po raz pierwszy w karierze zajął miejsce wśród najlepszych dziesięciu zawodników, konkurs w Zakopanem kończąc na czwartej pozycji. Dzień później był 6. W kilku spośród kolejnych konkursów również znalazł się w pierwszej dziesiątce, wynik z Zakopanego powtarzając w Willingen[15]. 19 lutego w zawodach drużynowych Pucharu Świata na Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie oddał zakończony upadkiem skok na odległość 225,5 m. Reprezentacja Słowenii zwyciężyła w konkursie[16], lecz Prevc doznał złamania obojczyka[17]. W wyniku kontuzji nie wystartował do końca sezonu w żadnych zawodach, w tym w Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2012[15]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata uplasował się na 15. miejscu z 400 punktami[13].
Sezon 2012/2013Edytuj
Dekoracja medalowa konkursu indywidualnego mężczyzn na skoczni K-120 podczas
MŚ 2013
W sezonie 2012/2013 Pucharu Świata Prevc regularnie zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce. Był między innymi piąty w Innsbrucku, a także na skoczniach mamucich w Vikersund i Harrachovie, a także czwarty w Oberstdorfie, w ostatnich zawodach przed mistrzostwami świata. Wygrywał w zawodach drużynowych w Zakopanem i Willingen[18].
W indywidualnym konkursie skoków narciarskich na skoczni normalnej na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013 zdobył brązowy medal, przegrywając z Andersem Bardalem i Gregorem Schlierenzauerem[19]. Na skoczni dużej zdobył srebro – Prevca wyprzedził jedynie Kamil Stoch[20]. W drużynowym konkursie mieszanym zajął 8., a w drużynowych zawodach mężczyzn 6. pozycję. 22 marca 2013 po raz pierwszy w karierze stanął na podium indywidualnego konkursu Pucharu Świata, zajmując 2. miejsce na Letalnicy w Planicy. Dwa dni później w kończących sezon zawodach na tej samej skoczni uplasował się na trzeciej pozycji[18]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2012/2013 znalazł się na 7. miejscu z 744 punktami[13].
Sezon 2013/2014Edytuj
W listopadowych i grudniowych zawodach Pucharu Świata w skokach narciarskich 2013/2014 Prevc zajmował głównie miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Pod koniec grudnia zaczął notować lepsze rezultaty; 62. Turniej Czterech Skoczni rozpoczął 3. miejscem w Oberstdorfie. Po dwóch słabszych występach po raz kolejny stanął na podium w Bischofshofen, zajmując drugie miejsce. Następnie wystartował w zawodach na mamuciej skoczni Kulm w Tauplitz. W pierwszym konkursie po raz kolejny zajął drugą pozycję, natomiast dzień później, 12 stycznia 2014 odniósł pierwsze w karierze indywidualne zwycięstwo w zawodach Pucharu Świata. Tydzień później w Zakopanem po raz kolejny stanął na podium, zajmując 2. miejsce[21]. 25 stycznia 2014 po zwycięstwie na skoczni w Sapporo po raz pierwszy w karierze został liderem Pucharu Świata[22]. Następnego dnia na tej samej skoczni był drugi, a kolejne zawody, odbywające się w Willingen, kończył na 7. i 3. pozycji[21].
9 lutego Prevc zdobył srebrny medal w zawodach na skoczni normalnej w ramach Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2014 w Soczi, przegrywając jedynie z Kamilem Stochem. 15 lutego wywalczył brąz na skoczni dużej przegrywając ze Stochem i Noriakim Kasaim. W konkursie drużynowym 17 lutego reprezentacja Słowenii z Prevcem w składzie zajęła 5. miejsce. Po kilku miejscach w pierwszej dziesiątce Pucharu Świata na przełomie lutego i marca oraz słabszych występach w zawodach w Norwegii (w tym jedynym w sezonie miejscu poza trzydziestką w Trondheim) Prevc wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2014 w Harrachovie, zdobywając na nich brązowy medal. W kończących sezon zawodach PŚ w Planicy dwukrotnie stanął na podium, w drugim konkursie odnosząc trzecie w karierze indywidualne zwycięstwo[21].
Prevc ukończył sezon 2013/2014 Pucharu Świata na drugim miejscu, przegrywając z Kamilem Stochem o 108 punktów. Zwyciężył natomiast w klasyfikacji Pucharu Świata w lotach narciarskich 2013/2014[13].
Sezon 2014/2015Edytuj
Zwyciężył w rozpoczynających Letnie Grand Prix w skokach narciarskich 2014 zawodach w Wiśle. W dwóch kolejnych konkursach również zajął miejsca w dziesiątce[23].
Od początku sezonu 2014/2015 Pucharu Świata Prevc regularnie zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce. 7 grudnia 2014 stanął na drugim stopniu podium w zawodach w Lillehammer. Dwukrotnie zajmował trzecie miejsca w konkursach 63. Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie i Garmisch-Partenkirchen[23]. Na tej samej pozycji ukończył TCS w klasyfikacji generalnej[13]. 15 stycznia 2015 był 2. w konkursie w Wiśle. 24 stycznia w Sapporo odniósł pierwsze w sezonie indywidualne zwycięstwo w konkursie Pucharu Świata. Na podium stawał również w kolejnych zawodach: drugim konkursie w Sapporo (3. miejsce) i pierwszym w Willingen (2. miejsce). W drugim konkursie w Willingen był czwarty, ale już w kolejnym, w Titisee-Neustadt, ponownie zajął 3. pozycję.
14 lutego 2015 roku na skoczni Vikersundbakken pobił o 3,5 metra rekord świata Johana Remena Evensena, osiągając odległość 250 m. Skok ten dał mu zwycięstwo w konkursie i pozwolił na objęcie prowadzenia w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata[24]. Już następnego dnia rekord Prevca został pobity przez Norwega Andersa Fannemela o 1,5 metra[25]. W kolejnych dniach Prevc wystąpił w zawodach skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015. Startował na nich jako lider Pucharu Świata i był wymieniany jako jeden z faworytów[26]. Indywidualnie zajął jednak 13. miejsce na skoczni normalnej i 4. na dużej, a drużynowo 5. w konkursie mieszanym i 6. w zawodach mężczyzn[23].
Po dwóch miejscach poza czołową trójką w zawodach w Lahti[23] Prevc stracił pozycję lidera Pucharu Świata[27]. W pięciu ostatnich indywidualnych konkursach w sezonie Prevc stawał na podium, zajmując raz pierwsze, trzykrotnie drugie i raz trzecie miejsce[23]. Wystarczyło to do zdobycia w klasyfikacji generalnej takiej samej liczby punktów, co Severin Freund. Kryształowa Kula przyznana została jednak Niemcowi ze względu na większą liczbę zwycięstw w konkursach[28][29]. Prevc zdobył natomiast Małą Kryształową Kulę za zwycięstwo w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2014/2015[13].
Sezon 2015/2016Edytuj
W Letnim Grand Prix 2015 stawał na podium w sierpniowych zawodach w Courchevel (3. miejsce) i Einsiedeln (2. miejsce) oraz wrześniowych w Hinzenbach (2. miejsce)[30].
Prevc rozpoczął sezon 2015/2016 Pucharu Świata od drugiej pozycji w Klingenthal. W kolejnym konkursie był 11., ale 6 grudnia w Lillehammer zajmując 2. miejsce rozpoczął trwającą prawie dwa miesiące serię miejsc na podium w zawodach indywidualnych Pucharu Świata. Był 2. i 1. w Niżnym Tagile, dwukrotnie zwyciężył w Engelbergu, po trzecim miejscu w Oberstdorfie wygrał trzy pozostałe konkursy 64. Turnieju Czterech Skoczni, a w konsekwencji cały turniej[13][30]. Po kolejnym zwycięstwie w Willingen wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2016. Zdobył na nich złoty medal w zawodach indywidualnych, natomiast w konkursie drużynowym reprezentacja Słowenii z Prevcem w składzie zajęła 4. miejsce[30].
Był trzeci w pierwszym po zakończeniu mistrzostw konkursie Pucharu Świata w Zakopanem. 30 stycznia w Sapporo zwyciężył, ale następnego dnia zajął 6. miejsce, kończąc tym samym serię miejsc na podium. 10 lutego wygrał w Trondheim, po czym wystartował na skoczni mamuciej w Vikersund. W pierwszym konkursie był 4., a w dwóch kolejnych zwyciężył. W drugiej połowie lutego trzykrotnie zajął miejsca poza podium w zawodach w Finlandii, po czym dwukrotnie zwyciężył w Ałmaty. W marcowych zawodach był piąty w Wiśle, drugi w Titisee-Neustadt, a na zakończenie sezonu dwukrotnie zwyciężył i raz był drugi na Letalnicy[30].
Ostatecznie Prevc zdobył w sezonie 2015/2016 Kryształową Kulę za zwycięstwo w Pucharze Świata, jak również Małą Kryształową Kulę za Puchar Świata w lotach narciarskich 2015/2016. Reprezentant Słowenii ustanowił w tym czasie kilka rekordów: największej liczby punktów w sezonie (2303), liczby zwycięstw w sezonie (15), liczby podiów w sezonie (22), przewagi nad drugim zawodnikiem klasyfikacji generalnej (813 nad Severinem Freundem)[31].
Sezon 2016/2017Edytuj
W konkursach indywidualnych Letniego Grand Prix 2016 dwukrotnie stawał na najniższym stopniu podium (w październiku w Hinzenbach i Klingenthal), łącznie pięciokrotnie zajmując miejsca w pierwszej dziesiątce[32].
W otwierającym sezon 2016/2017 Pucharu Świata konkursie na Rukatunturi prowadził po pierwszej serii, w drugiej jednak upadł, kończąc zawody na 3. pozycji. Pierwsze zwycięstwo w cyklu odniósł w ten sposób młodszy brat Prevca, Domen[33]. Dzień później Peter Prevc był 7., zaś w kolejnych miesiącach zaczął osiągać gorsze wyniki: w grudniu i styczniu najwyżej klasyfikowany był na 9. miejscu. Od lutego regularnie zaczął zajmować miejsca w pierwszej dziesiątce, odnosząc jedno zwycięstwo – 11 lutego w Sapporo[32].
Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017. Indywidualnie zajął 11. miejsce na skoczni normalnej oraz 9. na dużej, był też 4. w drużynie mieszanej i 5. w męskiej. W marcowych zawodach Pucharu Świata indywidualnie najwyżej znalazł się na 6. pozycji[32]. Cały cykl ukończył na 9. miejscu z 716 punktami[13].
Sezon 2017/2018Edytuj
W sezonie 2017/2018 Pucharu Świata najczęściej zajmował miejsca w drugiej dziesiątce. Raz stanął na podium w zawodach indywidualnych, zajmując 3. pozycję w konkursie w Zakopanem, poza tym najwyżej klasyfikowany był na 6. miejscu[34]. Cały cykl zakończył na 15. lokacie z 416 punktami[13]. Na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018 zajął 6. miejsce indywidualnie, a w drużynie, wraz z Jernejem Damjanem, Anže Semeničem i Domenem Prevcem, zdobył srebrny medal. Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 indywidualnie zajął 12. pozycję na skoczni normalnej i 10. na dużej, a zawody drużynowe zakończył na 5. miejscu[34].
Sezon 2018/2019Edytuj
W kwietniu 2018 u Prevca przeprowadzono zabieg usunięcia narośli w okolicy lewej kostki. W wyniku zbyt szybkiego powrotu do treningów powstał bolesny stan zapalny i w lipcu 2018 Prevc przeszedł kolejny zabieg[35][36]. Po nim treningi na skoczni wznowił ostatecznie w październiku[37].
Starty w sezonie 2018/2019 Pucharu Świata rozpoczął od rozgrywanych w połowie grudnia zawodów w Engelbergu, gdzie zajął 35. i 16. miejsce. Do lutego 2019 startował w cyklu nieregularnie, w większości występów nie zdobywając punktów. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019, gdzie indywidualnie zajął 16. miejsce na dużej i 24. na normalnej skoczni, w drużynie męskiej był 6.,a w mieszanej 4. W otwierającym Raw Air 2019 konkursie w Oslo zajął 3. pozycję; było to jego jedyne w sezonie indywidualne miejsce na podium. We wszystkich marcowych zawodach Pucharu Świata zajmował miejsca w pierwszej trzydziestce[38]. Sezon zakończył na 29. lokacie w klasyfikacji generalnej ze 179 punktami[13].
Sezon 2019/2020Edytuj
W Letnim Grand Prix 2019 trzykrotnie zakończył zawody indywidualne w pierwszej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany został na 4. miejscu, w sierpniowych zawodach w Hinterzarten[39].
W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata wystąpił we wszystkich konkursach. Indywidualnie najczęściej zajmował lokaty w pierwszej i drugiej dziesiątce. 22 grudnia 2019 zajął 2. pozycję w drugim konkursie w Engelbergu. W styczniu 2020 najwyżej klasyfikowany był na 5. miejscu, w Bischofshofen, a w lutym na 4., które zajął dwukrotnie, w Sapporo i Râșnovie. 9 marca zwyciężył w zawodach Raw Air 2020 w Lillehammer[39]. W klasyfikacji generalnej Puchar Świata zakończył na 8. pozycji z 789 punktami[13].
Miejsca w poszczególnych turniejach i pucharachEdytuj
IndywidualnieEdytuj
Starty P. Prevca na igrzyskach olimpijskich – szczegółowoEdytuj
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Strata
|
Zwycięzca
|
7.
|
13 lutego
|
2010
|
Whistler
|
Whistler Olympic Park
|
K-95
|
HS-106
|
indywid.
|
100,0 m
|
104,5 m
|
259,0 pkt
|
17,5 pkt
|
Simon Ammann
|
16.
|
20 lutego
|
2010
|
Whistler
|
Whistler Olympic Park
|
K-125
|
HS-140
|
indywid.
|
124,5 m
|
124,0 m
|
222,3 pkt
|
61,3 pkt
|
Simon Ammann
|
8.
|
22 lutego
|
2010
|
Whistler
|
Whistler Olympic Park
|
K-125
|
HS-140
|
druż.[b]
|
132,0 m
|
127,5 m
|
958,8 pkt (245,2 pkt)
|
149,1 pkt
|
Austria
|
2.
|
9 lutego
|
2014
|
Krasnaja Polana
|
Russkije Gorki
|
K-95
|
HS-106
|
indywid.
|
102,5 m
|
99,0 m
|
265,3 pkt
|
12,7 pkt
|
Kamil Stoch
|
3.
|
15 lutego
|
2014
|
Krasnaja Polana
|
Russkije Gorki
|
K-125
|
HS-140
|
indywid.
|
135,0 m
|
131,0 m
|
274,8 pkt
|
3,9 pkt
|
Kamil Stoch
|
5.
|
17 lutego
|
2014
|
Krasnaja Polana
|
Russkije Gorki
|
K-125
|
HS-140
|
druż.[c]
|
133,5 m
|
136,0 m
|
995,6 pkt (276,1 pkt)
|
45,5 pkt
|
Niemcy
|
12.
|
10 lutego
|
2018
|
Pjongczang
|
Alpensia Jumping Park
|
K-98
|
HS-109
|
indywid.
|
98,5 m
|
113,0 m
|
234,3 pkt
|
25,0 pkt
|
Andreas Wellinger
|
10.
|
17 lutego
|
2018
|
Pjongczang
|
Alpensia Jumping Park
|
K-125
|
HS-142
|
indywid.
|
134,0 m
|
127,5 m
|
258,0 pkt
|
27,7 pkt
|
Kamil Stoch
|
5.
|
19 lutego
|
2018
|
Pjongczang
|
Alpensia Jumping Park
|
K-125
|
HS-142
|
druż.[d]
|
134,5 m
|
133,5 m
|
967,8 pkt (267,5 pkt)
|
130,7 pkt
|
Norwegia
|
IndywidualnieEdytuj
Starty P. Prevca na mistrzostwach świata – szczegółowoEdytuj
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Strata
|
Zwycięzca
|
17.
|
26 lutego
|
2011
|
Oslo
|
Midtstubakken
|
K-95
|
HS-106
|
indywid.
|
94,0 m
|
95,0 m
|
224,6 pkt
|
44,8 pkt
|
Thomas Morgenstern
|
6.
|
27 lutego
|
2011
|
Oslo
|
Midtstubakken
|
K-95
|
HS-106
|
druż.[e]
|
99,0 m
|
99,5 m
|
924,2 pkt (234,8 pkt)
|
101,3 pkt
|
Austria
|
25.
|
3 marca
|
2011
|
Oslo
|
Holmenkollbakken
|
K-120
|
HS-134
|
indywid.
|
118,5 m
|
123,0 m
|
226,5 pkt
|
61,0 pkt
|
Gregor Schlierenzauer
|
3.
|
5 marca
|
2011
|
Oslo
|
Holmenkollbakken
|
K-120
|
HS-134
|
druż.[f]
|
109,0 m
|
–
|
452,6 pkt (87,9 pkt)
|
47,4 pkt
|
Austria
|
3.
|
23 lutego
|
2013
|
Val di Fiemme
|
Trampolino Dal Ben
|
K-95
|
HS-106
|
indywid.
|
102,5 m
|
98,5 m
|
244,3 pkt
|
8,3 pkt
|
Anders Bardal
|
8.
|
24 lutego
|
2013
|
Val di Fiemme
|
Trampolino Dal Ben
|
K-95
|
HS-106
|
druż. mix[g]
|
96,0 m
|
98,0 m
|
920,0 pkt (244,5 pkt)
|
91,0 pkt
|
Japonia
|
2.
|
28 lutego
|
2013
|
Val di Fiemme
|
Trampolino Dal Ben
|
K-120
|
HS-134
|
indywid.
|
130,5 m
|
130,5 m
|
289,7 pkt
|
6,1 pkt
|
Kamil Stoch
|
6.
|
2 marca
|
2013
|
Val di Fiemme
|
Trampolino Dal Ben
|
K-120
|
HS-134
|
druż.[h]
|
127,0 m
|
130,0 m
|
1046,4 pkt (287,1 pkt)
|
89,5 pkt
|
Austria
|
13.
|
21 lutego
|
2015
|
Falun
|
Lugnet
|
K-90
|
HS-100
|
indywid.
|
92,0 m
|
87,5 m
|
224,8 pkt
|
27,9 pkt
|
Rune Velta
|
5.
|
22 lutego
|
2015
|
Falun
|
Lugnet
|
K-90
|
HS-100
|
druż. mix.[i]
|
95,5 m
|
94,5 m
|
868,4 pkt (240,6 pkt)
|
49,5 pkt
|
Niemcy
|
4.
|
26 lutego
|
2015
|
Falun
|
Lugnet
|
K-120
|
HS-134
|
indywid.
|
134,0 m
|
125,5 m
|
241,8 pkt
|
26,9 pkt
|
Severin Freund
|
6.
|
28 lutego
|
2015
|
Falun
|
Lugnet
|
K-120
|
HS-134
|
druż.[j]
|
117,5 m
|
133,0 m
|
797,5 pkt (208,5 pkt)
|
75,1 pkt
|
Norwegia
|
11.
|
25 lutego
|
2017
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-90
|
HS-100
|
indywid.
|
92,5 m
|
95,0 m
|
247,2 pkt
|
23,6 pkt
|
Stefan Kraft
|
4.
|
26 lutego
|
2017
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-90
|
HS-100
|
druż. mix.[k]
|
88,0 m
|
97,5 m
|
961,4 pkt (247,8 pkt)
|
74,1 pkt
|
Niemcy
|
9.
|
2 marca
|
2017
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-116
|
HS-130
|
indywid.
|
128,0 m
|
124,5 m
|
263,7 pkt
|
15,6 pkt
|
Stefan Kraft
|
5.
|
4 marca
|
2017
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-116
|
HS-130
|
druż.[l]
|
127,5 m
|
117,5 m
|
941,6 pkt (265,1 pkt)
|
162,6 pkt
|
Polska
|
16.
|
23 lutego
|
2019
|
Innsbruck
|
Bergisel
|
K-120
|
HS-130
|
indywid.
|
123,5 m
|
122,0 m
|
230,5 pkt
|
48,9 pkt
|
Markus Eisenbichler
|
6.
|
24 lutego
|
2019
|
Innsbruck
|
Bergisel
|
K-120
|
HS-130
|
druż.[m]
|
123,0 m
|
120,0 m
|
858,7 pkt (222,8 pkt)
|
128,8 pkt
|
Niemcy
|
24.
|
1 marca
|
2019
|
Seefeld
|
Toni-Seelos-Olympiaschanze
|
K-99
|
HS-109
|
indywid.
|
94,5 m
|
93,0 m
|
192,0 pkt
|
26,3 pkt
|
Dawid Kubacki
|
4.
|
2 marca
|
2019
|
Seefeld
|
Toni-Seelos-Olympiaschanze
|
K-99
|
HS-109
|
druż. mix.[n]
|
95,5 m
|
100,5 m
|
930,8 pkt (230,3 pkt)
|
81,4 pkt
|
Niemcy
|
IndywidualnieEdytuj
Starty P. Prevca na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowoEdytuj
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Skok 3
|
Skok 4
|
Nota
|
Strata
|
Zwycięzca
|
3.
|
14–15 marca
|
2014
|
Harrachov
|
Čertak
|
K-185
|
HS-205
|
indywid.
|
200,0 m
|
183,0 m
|
–[r]
|
–[r]
|
375,6 pkt
|
15,4 pkt
|
Severin Freund
|
1.
|
15–16 stycznia
|
2016
|
Tauplitz
|
Kulm
|
K-200
|
HS-225
|
indywid.
|
243,0 m
|
213,5 m
|
244,0 m
|
–[r]
|
640,1 pkt
|
–
|
4.
|
17 stycznia
|
2016
|
Tauplitz
|
Kulm
|
K-200
|
HS-225
|
druż.[o]
|
228,0 m
|
238,0 m
|
1272,7 pkt (419,5 pkt)
|
195,0 pkt
|
Norwegia
|
6.
|
19–20 stycznia
|
2018
|
Oberstdorf
|
im. Heiniego Klopfera
|
K-200
|
HS-235
|
indywid.
|
222,5 m
|
199,0 m
|
218,0 m
|
–[r]
|
600,1 pkt
|
51,8 pkt
|
Daniel-André Tande
|
2.
|
21 stycznia
|
2018
|
Oberstdorf
|
im. Heiniego Klopfera
|
K-200
|
HS-235
|
druż.[p]
|
202,0 m
|
193,0 m
|
1615,8 pkt (392,4 pkt)
|
46,4 pkt
|
Norwegia
|
4.
|
13 grudnia
|
2020
|
Planica
|
Letalnica
|
K-200
|
HS-240
|
druż.[q]
|
221,0 m
|
218,5 m
|
1609,9 pkt (398,4 pkt)
|
117,8 pkt
|
Norwegia
|
IndywidualnieEdytuj
Starty P. Prevca na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowoEdytuj
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Strata
|
Zwycięzca
|
6.
|
5 lutego
|
2009
|
Szczyrbskie Jezioro
|
MS 1970 B
|
K-90
|
HS-100
|
indywid.
|
93,0 m
|
91,5 m
|
239,0 pkt
|
14,0 pkt
|
Lukas Müller
|
5.
|
6 lutego
|
2009
|
Szczyrbskie Jezioro
|
MS 1970 B
|
K-90
|
HS-100
|
druż.[s]
|
88,5 m
|
95,0 m
|
911,0 pkt (235,0 pkt)
|
70,5 pkt
|
Austria
|
2.
|
28 stycznia
|
2010
|
Hinterzarten
|
Adlerschanze
|
K-95
|
HS-108
|
indywid.
|
104,5 m
|
107,0 m
|
278,5 pkt
|
4,0 pkt
|
Michael Hayböck
|
3.
|
30 stycznia
|
2010
|
Hinterzarten
|
Adlerschanze
|
K-95
|
HS-108
|
druż.[t]
|
107,0 m
|
104,5 m
|
1006,5 pkt (279,5 pkt)
|
24,0 pkt
|
Austria
|
IndywidualnieEdytuj
Starty P. Prevca na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowoEdytuj
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Strata
|
Zwycięzca
|
1.
|
17 lutego
|
2009
|
Szczyrk
|
Skalite
|
K-95
|
HS-106
|
indywid.
|
107,0 m
|
102,5 m
|
269,5 pkt
|
—
|
1.
|
19 lutego
|
2009
|
Szczyrk
|
Skalite
|
K-95
|
HS-106
|
druż.[u]
|
103,5 m
|
106,5 m
|
967,5 pkt (272,5 pkt)
|
—
|
Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznieEdytuj
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Przypisy
|
1.
|
12 stycznia
|
2014
|
Tauplitz/Bad Mitterndorf
|
Kulm
|
K-185
|
HS-200
|
186,0 m
|
198,0 m
|
369,0 pkt
|
* Loty 2013/2014
|
2.
|
25 stycznia
|
2014
|
Sapporo
|
Ōkurayama
|
K-120
|
HS-134
|
137,0 m
|
134,5 m
|
294,6 pkt
|
–
|
3.
|
23 marca
|
2014
|
Planica
|
Bloudkova velikanka
|
K-125
|
HS-139
|
136,0 m
|
142,0 m
|
283,7 pkt
|
–
|
4.
|
24 stycznia
|
2015
|
Sapporo
|
Ōkurayama
|
K-120
|
HS-134
|
130,0 m
|
131,0 m
|
276,4 pkt
|
–
|
5.
|
14 lutego
|
2015
|
Vikersund
|
Vikersundbakken
|
K-200
|
HS-225
|
237,5 m
|
250,0 m
|
438,8 pkt
|
* Loty 2014/2015
|
6.
|
20 marca
|
2015
|
Planica
|
Letalnica
|
K-200
|
HS-225
|
248,5 m
|
233,0 m
|
478,5 pkt
|
* Loty 2014/2015
|
7.
|
13 grudnia
|
2015
|
Niżny Tagił
|
Aist
|
K-120
|
HS-134
|
131,5 m
|
139,5 m
|
267,4 pkt
|
–
|
8.
|
19 grudnia
|
2015
|
Engelberg
|
Gross-Titlis-Schanze
|
K-125
|
HS-137
|
139,5 m
|
134,0 m
|
297,1 pkt
|
–
|
9.
|
20 grudnia
|
2015
|
Engelberg
|
Gross-Titlis-Schanze
|
K-125
|
HS-137
|
138,5 m
|
142,0 m
|
304,2 pkt
|
–
|
10.
|
1 stycznia
|
2016
|
Garmisch-Partenkirchen
|
Große Olympiaschanze
|
K-125
|
HS-140
|
133,5 m
|
136,0 m
|
272,7 pkt
|
* TCS 2015/2016
|
11.
|
3 stycznia
|
2016
|
Innsbruck
|
Bergisel
|
K-120
|
HS-130
|
125,0 m
|
132,0 m
|
269,5 pkt
|
* TCS 2015/2016
|
12.
|
6 stycznia
|
2016
|
Bischofshofen
|
im. Paula Ausserleitnera
|
K-125
|
HS-140
|
139,0 m
|
142,5 m
|
297,3 pkt
|
* TCS 2015/2016
|
13.
|
10 stycznia
|
2016
|
Willingen
|
Mühlenkopfschanze
|
K-130
|
HS-145
|
148,5 m
|
145,5 m
|
264,9 pkt
|
–
|
14.
|
30 stycznia
|
2016
|
Sapporo
|
Ōkurayama
|
K-120
|
HS-134
|
131,5 m
|
136,5 m
|
299,0 pkt
|
–
|
15.
|
10 lutego
|
2016
|
Trondheim
|
Granåsen
|
K-124
|
HS-140
|
135,0 m
|
132,0 m
|
285,5 pkt
|
–
|
16.
|
13 lutego
|
2016
|
Vikersund
|
Vikersundbakken
|
K-200
|
HS-225
|
238,5 m
|
230,0 m
|
457,6 pkt
|
* Loty 2015/2016
|
17.
|
14 lutego
|
2016
|
Vikersund
|
Vikersundbakken
|
K-200
|
HS-225
|
237,0 m
|
249,0 m[v]
|
469,0 pkt
|
* Loty 2015/2016
|
18.
|
27 lutego
|
2016
|
Ałmaty
|
Gornyj Gigant
|
K-125
|
HS-140
|
141,0 m
|
137,5 m
|
272,7 pkt
|
–
|
19.
|
28 lutego
|
2016
|
Ałmaty
|
Gornyj Gigant
|
K-125
|
HS-140
|
139,5 m
|
139,0 m
|
325,9 pkt
|
–
|
20.
|
17 marca
|
2016
|
Planica
|
Letalnica
|
K-200
|
HS-225
|
223,0 m
|
232,5 m
|
426,5 pkt
|
* Loty 2015/2016
|
21.
|
20 marca
|
2016
|
Planica
|
Letalnica
|
K-200
|
HS-225
|
238,0 m
|
241,5 m
|
435,0 pkt
|
* Loty 2015/2016
|
22.
|
11 lutego
|
2017
|
Sapporo
|
Ōkurayama
|
K-123
|
HS-137
|
143,0 m
|
134,0 m
|
260,2 pkt
|
*ex aequo z M. Kotem
|
23.
|
9 marca
|
2020
|
Lillehammer
|
Lysgårdsbakken
|
K-123
|
HS-140
|
132,0 m
|
125,5 m
|
279,0 pkt
|
* RA 2020
|
Miejsca na podiumEdytuj
Sezon PŚ |
1. miejsce |
2. miejsce |
3. miejsce |
Razem
|
2009/2010 |
– |
– |
– |
–
|
2010/2011 |
– |
– |
– |
–
|
2011/2012 |
– |
– |
– |
–
|
2012/2013 |
– |
1 |
1 |
2
|
2013/2014 |
3 |
5 |
3 |
11
|
2014/2015 |
3 |
6 |
5 |
14
|
2015/2016 |
15 |
5 |
2 |
22
|
2016/2017 |
1 |
– |
1 |
2
|
2017/2018 |
– |
– |
1 |
1
|
2018/2019 |
– |
– |
1 |
1
|
2019/2020 |
1 |
1 |
– |
2
|
Suma |
23 |
18 |
14 |
55
|
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznieEdytuj
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Lok.
|
Strata
|
Zwycięzca
|
1.
|
22 marca
|
2013
|
Planica
|
Letalnica
|
K-185
|
HS-215
|
214,0 m
|
215,5 m
|
405,9 pkt
|
2.
|
6,3 pkt
|
Gregor Schlierenzauer
|
2.
|
24 marca
|
2013
|
Planica
|
Letalnica
|
K-185
|
HS-215
|
218,0 m
|
212,5 m
|
422,5 pkt
|
3.
|
3,0 pkt
|
Jurij Tepeš
|
3.
|
29 grudnia
|
2013
|
Oberstdorf
|
Schattenbergschanze
|
K-120
|
HS-137
|
139,5 m
|
134,0 m
|
297,3 pkt
|
3.
|
4,6 pkt
|
Simon Ammann
|
4.
|
6 stycznia
|
2014
|
Bischofshofen
|
im. Paula Ausserleitnera
|
K-125
|
HS-140
|
139,5 m
|
138,5 m
|
294,8 pkt
|
2.
|
1,7 pkt
|
Thomas Diethart
|
5.
|
11 stycznia
|
2014
|
Tauplitz/Bad Mitterndorf
|
Kulm
|
K-185
|
HS-200
|
199,0 m
|
190,5 m
|
381,5 pkt
|
2.
|
10,1 pkt
|
Noriaki Kasai
|
6.
|
12 stycznia
|
2014
|
Tauplitz/Bad Mitterndorf
|
Kulm
|
K-185
|
HS-200
|
186,0 m
|
198,0 m
|
369,0 pkt
|
1.
|
–
|
7.
|
19 stycznia
|
2014
|
Zakopane
|
Wielka Krokiew
|
K-120
|
HS-134
|
124,5 m
|
–
|
124,7 pkt
|
2.
|
2,3 pkt
|
Anders Bardal
|
8.
|
25 stycznia
|
2014
|
Sapporo
|
Ōkurayama
|
K-120
|
HS-134
|
137,0 m
|
134,5 m
|
294,6 pkt
|
1.
|
–
|
9.
|
26 stycznia
|
2014
|
Sapporo
|
Ōkurayama
|
K-120
|
HS-134
|
124,0 m
|
137,5 m
|
254,4 pkt
|
2.
|
0,6 pkt
|
Jernej Damjan
|
10.
|
2 lutego
|
2014
|
Willingen
|
Mühlenkopfschanze
|
K-130
|
HS-145
|
145,5 m
|
132,0 m
|
247,3 pkt
|
3.
|
24,1 pkt
|
Kamil Stoch
|
11.
|
26 lutego
|
2014
|
Falun
|
Lugnet
|
K-120
|
HS-134
|
125,5 m
|
133,5 m
|
250,2 pkt
|
2.
|
15,9 pkt
|
Severin Freund
|
12.
|
21 marca
|
2014
|
Planica
|
Bloudkova velikanka
|
K-125
|
HS-139
|
129,0 m
|
134,5 m
|
287,3 pkt
|
3.
|
1,8 pkt
|
Severin Freund
|
13.
|
23 marca
|
2014
|
Planica
|
Bloudkova velikanka
|
K-125
|
HS-139
|
136,0 m
|
142,0 m
|
283,7 pkt
|
1.
|
–
|
14.
|
7 grudnia
|
2014
|
Lillehammer
|
Lysgårdsbakken
|
K-123
|
HS-138
|
139,0 m
|
–
|
149,9 pkt
|
2.
|
4,0 pkt
|
Roman Koudelka
|
15.
|
29 grudnia
|
2014
|
Oberstdorf
|
Schattenbergschanze
|
K-120
|
HS-137
|
139,5 m
|
125,5 m
|
283,9 pkt
|
3.
|
8,0 pkt
|
Stefan Kraft
|
16.
|
1 stycznia
|
2015
|
Garmisch-Partenkirchen
|
Große Olympiaschanze
|
K-125
|
HS-140
|
136,5 m
|
136,0 m
|
276,9 pkt
|
3.
|
9,1 pkt
|
Anders Jacobsen
|
17.
|
15 stycznia
|
2015
|
Wisła
|
im. Adama Małysza
|
K-120
|
HS-134
|
131,5 m
|
–
|
134,5 pkt
|
2.
|
2,2 pkt
|
Stefan Kraft
|
18.
|
24 stycznia
|
2015
|
Sapporo
|
Ōkurayama
|
K-120
|
HS-134
|
130,0 m
|
131,0 m
|
276,4 pkt
|
1.
|
–
|
19.
|
25 stycznia
|
2015
|
Sapporo
|
Ōkurayama
|
K-120
|
HS-134
|
135,0 m
|
125,0 m
|
277,3 pkt
|
3.
|
5,6 pkt
|
Roman Koudelka
|
20.
|
30 stycznia
|
2015
|
Willingen
|
Mühlenkopfschanze
|
K-130
|
HS-145
|
139,0 m
|
144,0 m
|
262,3 pkt
|
2.
|
14,3 pkt
|
Kamil Stoch
|
21.
|
7 lutego
|
2015
|
Titisee-Neustadt
|
Hochfirstschanze
|
K-125
|
HS-142
|
141,5 m
|
131,5 m
|
285,8 pkt
|
3.
|
13,6 pkt
|
Severin Freund
|
22.
|
14 lutego
|
2015
|
Vikersund
|
Vikersundbakken
|
K-200
|
HS-225
|
237,5 m
|
250,0 m
|
438,8 pkt
|
1.
|
–
|
23.
|
12 marca
|
2015
|
Trondheim
|
Granåsen
|
K-124
|
HS-140
|
137,5 m
|
136,0 m
|
255,1 pkt
|
2.
|
10,2 pkt
|
Severin Freund
|
24.
|
14 marca
|
2015
|
Oslo
|
Holmenkollbakken
|
K-120
|
HS-134
|
130,0 m
|
138,0 m
|
275,4 pkt
|
2.
|
0,3 pkt
|
Severin Freund
|
25.
|
15 marca
|
2015
|
Oslo
|
Holmenkollbakken
|
K-120
|
HS-134
|
121,5 m
|
134,5 m
|
251,5 pkt
|
3.
|
7,4 pkt
|
Severin Freund
|
26.
|
20 marca
|
2015
|
Planica
|
Letalnica
|
K-200
|
HS-225
|
248,5 m
|
233,0 m
|
478,5 pkt
|
1.
|
–
|
27.
|
22 marca
|
2015
|
Planica
|
Letalnica
|
K-200
|
HS-225
|
236,5 m
|
233,5 m
|
433,6 pkt
|
2.
|
2,8 pkt
|
Jurij Tepeš
|
28.
|
22 listopada
|
2015
|
Klingenthal
|
Vogtland Arena
|
K-125
|
HS-140
|
139,0 m
|
138,0 m
|
265,6 pkt
|
2.
|
3,1 pkt
|
Daniel-André Tande
|
29.
|
6 grudnia
|
2015
|
Lillehammer
|
Lysgårdsbakken
|
K-90
|
HS-100
|
96,5 m
|
100,5 m
|
276,4 pkt
|
2.
|
1,8 pkt
|
Kenneth Gangnes
|
30.
|
12 grudnia
|
2015
|
Niżny Tagił
|
Aist
|
K-120
|
HS-134
|
131,0 m
|
123,0 m
|
248,5 pkt
|
2.
|
11,5 pkt
|
Severin Freund
|
31.
|
13 grudnia
|
2015
|
Niżny Tagił
|
Aist
|
K-120
|
HS-134
|
131,5 m
|
139,5 m
|
267,4 pkt
|
1.
|
–
|
32.
|
19 grudnia
|
2015
|
Engelberg
|
Gross-Titlis-Schanze
|
K-125
|
HS-137
|
139,5 m
|
134,0 m
|
297,1 pkt
|
1.
|
–
|
33.
|
20 grudnia
|
2015
|
Engelberg
|
Gross-Titlis-Schanze
|
K-125
|
HS-137
|
138,5 m
|
142,0 m
|
304,2 pkt
|
1.
|
–
|
34.
|
29 grudnia
|
2015
|
Oberstdorf
|
Schattenbergschanze
|
K-120
|
HS-137
|
129,5 m
|
130,0 m
|
299,9 pkt
|
3.
|
7,3 pkt
|
Severin Freund
|
35.
|
1 stycznia
|
2016
|
Garmisch-Partenkirchen
|
Große Olympiaschanze
|
K-125
|
HS-140
|
133,5 m
|
136,0 m
|
272,7 pkt
|
1.
|
–
|
36.
|
3 stycznia
|
2016
|
Innsbruck
|
Bergisel
|
K-120
|
HS-130
|
125,0 m
|
132,0 m
|
269,5 pkt
|
1.
|
–
|
37.
|
6 stycznia
|
2016
|
Bischofshofen
|
im. Paula Ausserleitnera
|
K-125
|
HS-140
|
139,0 m
|
142,5 m
|
297,3 pkt
|
1.
|
–
|
38.
|
10 stycznia
|
2016
|
Willingen
|
Mühlenkopfschanze
|
K-130
|
HS-145
|
148,5 m
|
145,5 m
|
264,9 pkt
|
1.
|
–
|
39.
|
24 stycznia
|
2016
|
Zakopane
|
Wielka Krokiew
|
K-120
|
HS-134
|
140,0 m
|
125,0 m
|
296,7 pkt
|
3.
|
10,6 pkt
|
Stefan Kraft
|
40.
|
30 stycznia
|
2016
|
Sapporo
|
Ōkurayama
|
K-120
|
HS-134
|
131,5 m
|
136,5 m
|
299,0 pkt
|
1.
|
–
|
41.
|
10 lutego
|
2016
|
Trondheim
|
Granåsen
|
K-124
|
HS-140
|
135,0 m
|
132,0 m
|
285,5 pkt
|
1.
|
–
|
42.
|
13 lutego
|
2016
|
Vikersund
|
Vikersundbakken
|
K-200
|
HS-225
|
238,5 m
|
230,0 m
|
457,6 pkt
|
1.
|
–
|
43.
|
14 lutego
|
2016
|
Vikersund
|
Vikersundbakken
|
K-200
|
HS-225
|
237,0 m
|
249,0 m[v]
|
469,0 pkt
|
1.
|
–
|
44.
|
27 lutego
|
2016
|
Ałmaty
|
Gornyj Gigant
|
K-125
|
HS-140
|
141,0 m
|
137,5 m
|
272,7 pkt
|
1.
|
–
|
45.
|
28 lutego
|
2016
|
Ałmaty
|
Gornyj Gigant
|
K-125
|
HS-140
|
139,5 m
|
139,0 m
|
325,9 pkt
|
1.
|
–
|
46.
|
12 marca
|
2016
|
Titisee-Neustadt
|
Hochfirstschanze
|
K-125
|
HS-142
|
139,0 m
|
138,5 m
|
261,2 pkt
|
2.
|
4,7 pkt
|
Johann André Forfang
|
47.
|
17 marca
|
2016
|
Planica
|
Letalnica
|
K-200
|
HS-225
|
223,0 m
|
232,5 m
|
426,5 pkt
|
1.
|
–
|
48.
|
18 marca
|
2016
|
Planica
|
Letalnica
|
K-200
|
HS-225
|
218,0 m
|
242,0 m
|
440,5 pkt
|
2.
|
7,1 pkt
|
Robert Kranjec
|
49.
|
20 marca
|
2016
|
Planica
|
Letalnica
|
K-200
|
HS-225
|
238,0 m
|
241,5 m
|
435,0 pkt
|
1.
|
–
|
50.
|
25 listopada
|
2016
|
Ruka
|
Rukatunturi
|
K-120
|
HS-142
|
143,0 m
|
140,5 m[w]
|
310,6 pkt
|
3.
|
11,2 pkt
|
Domen Prevc
|
51.
|
11 lutego
|
2017
|
Sapporo
|
Ōkurayama
|
K-123
|
HS-137
|
143,0 m
|
134,0 m
|
260,2 pkt
|
1.
|
–
|
52.
|
28 stycznia
|
2018
|
Zakopane
|
Wielka Krokiew
|
K-125
|
HS-140
|
131,0 m
|
134,0 m
|
241,2 pkt
|
3.
|
4,4 pkt
|
Anže Semenič
|
53.
|
10 marca
|
2019
|
Oslo
|
Holmenkollbakken
|
K-120
|
HS-134
|
125,5 m
|
129,0 m
|
252,8 pkt
|
3.
|
9,2 pkt
|
Robert Johansson
|
54.
|
22 grudnia
|
2019
|
Engelberg
|
Gross-Titlis-Schanze
|
K-125
|
HS-140
|
123,5 m
|
127,5 m
|
263,1 pkt
|
2.
|
8,9 pkt
|
Ryōyū Kobayashi
|
55.
|
9 marca
|
2020
|
Lillehammer
|
Lysgårdsbakken
|
K-123
|
HS-140
|
132,0 m
|
125,5 m
|
279,0 pkt
|
1.
|
–
|
stan na 31 stycznia 2021
Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznieEdytuj
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
1.
|
26 lipca
|
2014
|
Wisła
|
im. Adama Małysza
|
K-120
|
HS-134
|
129,5 m
|
132,0 m
|
415,2 pkt[x]
|
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznieEdytuj
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Lok.
|
Strata
|
Zwycięzca
|
1.
|
26 lipca
|
2014
|
Wisła
|
im. Adama Małysza
|
K-120
|
HS-134
|
129,5 m
|
132,0 m
|
415,2 pkt[x]
|
1.
|
–
|
2.
|
14 sierpnia
|
2015
|
Courchevel
|
Tremplin du Praz
|
K-120
|
HS-132
|
133,0 m
|
130,5 m
|
236,0 pkt
|
3.
|
11,4 pkt
|
Severin Freund
|
3.
|
15 sierpnia
|
2015
|
Einsiedeln
|
im. Andreasa Küttela
|
K-105
|
HS-117
|
112,0 m
|
113,0 m
|
260,3 pkt
|
2.
|
0,5 pkt
|
Severin Freund
|
4.
|
27 września
|
2015
|
Hinzenbach
|
Energie AG-SkisprungArena
|
K-85
|
HS-94
|
89,0 m
|
89,0 m
|
234,6 pkt
|
2.
|
8,2 pkt
|
Gregor Schlierenzauer
|
5.
|
1 października
|
2016
|
Hinzenbach
|
Energie AG-SkisprungArena
|
K-85
|
HS-94
|
90,5 m
|
89,0 m
|
244,3 pkt
|
3.
|
12,9 pkt
|
Maciej Kot
|
6.
|
2 października
|
2016
|
Klingenthal
|
Vogtland Arena
|
K-125
|
HS-140
|
123,0 m
|
135,0 m
|
253,5 pkt
|
3.
|
29,8 pkt
|
Maciej Kot
|
Miejsca w poszczególnych konkursach LGPEdytuj
stan po zakończeniu LGP 2020
Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj
Sezon
|
Miejsce
|
2011
|
18[40].
|
Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznieEdytuj
stan po zakończeniu sezonu 2016/2017
Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznieEdytuj
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
1.
|
9 lipca
|
2011
|
Stams
|
Brunnentalschanzen
|
K-105
|
HS-115
|
113,0 m
|
112,0 m
|
260,5 pkt
|
2.
|
10 lipca
|
2011
|
Stams
|
Brunnentalschanzen
|
K-105
|
HS-115
|
114,5 m
|
109,5 m
|
259,7 pkt
|
3.
|
11 września
|
2011
|
Trondheim
|
Granåsen
|
K-123
|
HS-140
|
131,5 m
|
141,0 m
|
274,7 pkt
|
4.
|
8 lipca
|
2012
|
Kranj
|
Bauhenk
|
K-100
|
HS-109
|
115,0 m
|
106,0 m
|
264,3 pkt
|
5.
|
5 lipca
|
2014
|
Kranj
|
Bauhenk
|
K-100
|
HS-109
|
114,5 m
|
112,0 m
|
286,1 pkt
|
6.
|
6 lipca
|
2014
|
Kranj
|
Bauhenk
|
K-100
|
HS-109
|
106,0 m
|
109,0 m
|
245,0 pkt
|
7.
|
1 lipca
|
2016
|
Kranj
|
Bauhenk
|
K-100
|
HS-109
|
106,0 m
|
111,5 m
|
305,8 pkt
|
8.
|
2 lipca
|
2016
|
Kranj
|
Bauhenk
|
K-100
|
HS-109
|
115,5 m
|
113,0 m
|
251,6 pkt
|
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznieEdytuj
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Lok.
|
Strata
|
Zwycięzca
|
1.
|
3 lipca
|
2011
|
Kranj
|
Bauhenk
|
K-100
|
HS-109
|
104,5 m
|
110,0 m
|
258,1 pkt
|
2.
|
1,5 pkt
|
Jure Šinkovec
|
2.
|
9 lipca
|
2011
|
Stams
|
Brunnentalschanzen
|
K-105
|
HS-115
|
113,0 m
|
112,0 m
|
260,5 pkt
|
1.
|
–
|
3.
|
10 lipca
|
2011
|
Stams
|
Brunnentalschanzen
|
K-105
|
HS-115
|
114,5 m
|
109,5 m
|
259,7 pkt
|
1.
|
–
|
4.
|
11 września
|
2011
|
Trondheim
|
Granåsen
|
K-123
|
HS-140
|
131,5 m
|
141,0 m
|
274,7 pkt
|
1.
|
–
|
5.
|
7 lipca
|
2012
|
Kranj
|
Bauhenk
|
K-100
|
HS-109
|
103,5 m
|
112,5 m
|
257,8 pkt
|
3.
|
5,0 pkt
|
Anders Jacobsen
|
6.
|
8 lipca
|
2012
|
Kranj
|
Bauhenk
|
K-100
|
HS-109
|
115,0 m
|
106,0 m
|
264,3 pkt
|
1.
|
–
|
7.
|
22 września
|
2013
|
Klingenthal
|
Vogtland Arena
|
K-125
|
HS-140
|
127,0 m
|
140,0 m
|
259,6 pkt
|
3.
|
14,4 pkt
|
Klemens Murańka
|
8.
|
5 lipca
|
2014
|
Kranj
|
Bauhenk
|
K-100
|
HS-109
|
114,5 m
|
112,0 m
|
286,1 pkt
|
1.
|
–
|
9.
|
6 lipca
|
2014
|
Kranj
|
Bauhenk
|
K-100
|
HS-109
|
106,0 m
|
109,0 m
|
245,0 pkt
|
1.
|
–
|
10.
|
13 września
|
2014
|
Klingenthal
|
Vogtland Arena
|
K-125
|
HS-140
|
127,0 m
|
128,0 m
|
232,4 pkt
|
2.
|
26,7 pkt
|
Anže Lanišek
|
11.
|
14 września
|
2014
|
Klingenthal
|
Vogtland Arena
|
K-125
|
HS-140
|
145,5 m
|
–
|
129,9 pkt
|
2.
|
3,5 pkt
|
Jakub Wolny
|
12.
|
4 lipca
|
2015
|
Kranj
|
Bauhenk
|
K-100
|
HS-109
|
104,0 m
|
110,0 m
|
276,3 pkt
|
3.
|
16,6 pkt
|
Dawid Kubacki
|
13.
|
5 lipca
|
2015
|
Kranj
|
Bauhenk
|
K-100
|
HS-109
|
109,0 m
|
106,0 m
|
245,1 pkt
|
2.
|
1,2 pkt
|
Dawid Kubacki
|
14.
|
1 lipca
|
2016
|
Kranj
|
Bauhenk
|
K-100
|
HS-109
|
106,0 m
|
111,5 m
|
305,8 pkt
|
1.
|
–
|
15.
|
2 lipca
|
2016
|
Kranj
|
Bauhenk
|
K-100
|
HS-109
|
115,5 m
|
113,0 m
|
251,6 pkt
|
1.
|
–
|
stan po zakończeniu LPK 2019
Zimowe mistrzostwa krajuEdytuj
Letnie mistrzostwa krajuEdytuj
- ↑ a b Zdobył tyle samo punktów, co Severin Freund (1729). O zwycięstwie Niemca w klasyfikacji generalnej zdecydowała większa liczba zwycięstw w konkursach: Freund – 9, Prevc – 3.
- ↑ a b Skład zespołu: Primož Pikl, Mitja Mežnar, Peter Prevc, Robert Kranjec
- ↑ a b Skład zespołu: Jurij Tepeš, Robert Kranjec, Jernej Damjan, Peter Prevc
- ↑ a b Skład zespołu: Jernej Damjan, Anže Semenič, Tilen Bartol, Peter Prevc
- ↑ a b Skład zespołu: Mitja Mežnar, Jernej Damjan, Robert Kranjec i Peter Prevc.
- ↑ a b Skład zespołu: Peter Prevc, Jurij Tepeš, Jernej Damjan, Robert Kranjec.
- ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Jaka Hvala, Špela Rogelj, Peter Prevc.
- ↑ a b Skład zespołu: Robert Kranjec, Jurij Tepeš, Jaka Hvala, Peter Prevc.
- ↑ a b Skład zespołu: Maja Vtič, Nejc Dežman, Špela Rogelj, Peter Prevc.
- ↑ a b Skład zespołu: Jurij Tepeš, Nejc Dežman, Jernej Damjan, Peter Prevc.
- ↑ a b Skład zespołu: Nika Križnar, Anže Lanišek, Ema Klinec, Peter Prevc
- ↑ a b Skład zespołu: Jurij Tepeš, Anže Lanišek, Jernej Damjan, Peter Prevc
- ↑ a b Skład zespołu: Anže Lanišek, Peter Prevc, Žiga Jelar, Timi Zajc
- ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Žiga Jelar, Nika Križnar, Peter Prevc
- ↑ a b Skład zespołu: Robert Kranjec, Jurij Tepeš, Anže Lanišek, Peter Prevc.
- ↑ a b Skład zespołu: Jernej Damjan, Anže Semenič, Domen Prevc, Peter Prevc
- ↑ a b Skład zespołu: Domen Prevc, Peter Prevc, Bor Pavlovčič, Anže Lanišek
- ↑ a b c d Seria konkursowa została odwołana.
- ↑ a b Skład zespołu: Žiga Mandl, Peter Prevc, Matic Kramaršič i Andraž Pograjc.
- ↑ a b Skład zespołu: Matic Kramaršič, Dejan Judež, Jaka Hvala i Peter Prevc.
- ↑ a b Skład zespołu: Luka Leban, Jaka Hvala, Rok Justin i Peter Prevc
- ↑ a b Skok podparty.
- ↑ Upadek tuż po lądowaniu.
- ↑ a b W trakcie LGP, podczas konkursów w Wiśle, Einsiedeln i Courchevel, na łączną notę składał się również skok z kwalifikacji. Prevc uzyskał w nich 134,5 m i notę 143,3 pkt. Kolejność startowa w nowym formacie zawodów (pol.). skijumping.pl. [dostęp 2014-08-15].
- ↑ Andrzej Mysiak: Prevc z nagrodą „Skok Roku 2013". skokinarciarskie.pl, 2014-01-01. [dostęp 2015-10-05].
- ↑ Andrzej Mysiak: Skok Roku 2014: Peter Prevc ponownie najlepszy. skokinarciarskie.pl, 2015-01-01. [dostęp 2015-10-05].
- ↑ Andrzej Mysiak: Skok Roku 2015: Peter Prevc z hat-trickiem. skokinarciarskie.pl, 2016-01-01. [dostęp 2016-01-02].
- ↑ Wisla (POL) Men's HS134 Extended start list (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2020-11-21].
- ↑ Dominik Formela: PŚ w Vikersund: 250 metrów Petera Prevca, Słoweniec nowym liderem cyklu!. skijumping.pl, 2015-02-14. [dostęp 2015-02-14].
- ↑ Martyna Szydłowska: Bracia Prevc ponownie bezkonkurencyjni w Kranju. skokinarciarskie.pl, 2014-07-06. [dostęp 2015-11-06].
- ↑ PREVC Peter – Athlete Information; Season 2008 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-12].
- ↑ a b PREVC Peter – Athlete Information; Season 2009 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-12].
- ↑ Barbara Niewiadomska: EYOF Śląsk – Beskidy: Rekord skoczni Skalite trzykrotnie pobity. skijumping.pl, 2009-02-18. [dostęp 2015-10-05].
- ↑ 9th European Winter Olympic Festival (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2016-08-06].
- ↑ a b PREVC Peter – Athlete Information; Season 2010 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-12].
- ↑ Natalia Konarzewska, Paweł Guzik: Skoki Narciarskie: MŚJ w Hinterzarten: Hayboeck Mistrzem, słabo Polacy. [dostęp 2010-01-29].
- ↑ a b c d e f g h i j k l PREVC Peter – Athlete Information; World Cup Standings (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2020-09-14].
- ↑ a b PREVC Peter – Athlete Information; Season 2011 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-12].
- ↑ a b c PREVC Peter – Athlete Information; Season 2012 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-12].
- ↑ Paweł Guzik: PŚ w Oberstdorfie: Słowenia wygrywa o włos przed Austrią!. skijumping.pl, 2012-02-19. [dostęp 2013-03-06].
- ↑ Paweł Guzik: Peter Prevc kontuzjowany!. skijumping.pl, 2012-02-19. [dostęp 2013-03-06].
- ↑ a b PREVC Peter – Athlete Information; Season 2013 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-12].
- ↑ Paweł Guzik: MŚ w Val di Fiemme: Anders Bardal ze złotym medalem!. skijumping.pl, 2013-02-23. [dostęp 2013-03-06].
- ↑ Paweł Guzik: MŚ w Val di Fiemme: Kamil Stoch Mistrzem Świata!!!. skijumping.pl, 2013-02-28. [dostęp 2013-03-06].
- ↑ a b c PREVC Peter – Athlete Information; Season 2014 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-12].
- ↑ Dominik Formela: PŚ w Sapporo: Prevc nokautuje rywali i zostaje nowym liderem Pucharu Świata. skijumping.pl, 2014-01-25. [dostęp 2016-08-11].
- ↑ a b c d e PREVC Peter – Athlete Information; Season 2015 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-12].
- ↑ Dominik Formela: PŚ w Vikersund: 250 metrów Petera Prevca, Słoweniec nowym liderem cyklu!. skijumping.pl, 2015-02-14. [dostęp 2016-08-17].
- ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Vikersund: Zwycięstwo Freunda, Fannemel z rekordem świata. skokinarciarskie.pl, 2015-02-15. [dostęp 2016-08-17].
- ↑ Andrzej Mysiak: Mistrzostwa Świata Falun 2015: Dziś początek imprezy. skokinarciarskie.pl, 2015-02-18. [dostęp 2016-08-17].
- ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Kuopio: Freund wygrywa, Kraft liderem. skokinarciarskie.pl, 2015-03-10. [dostęp 2016-08-17].
- ↑ Adam Bucholz: Peter Prevc – pierwszy czy drugi? Walter Hofer wyjaśnia. skijumping.pl, 2015-04-01. [dostęp 2015-10-05].
- ↑ FIS Ski Jumping World Cup presented by Viessmann 2014/2015 – World Cup Standings (ang.). fis-ski.com, 2015-03-22. [dostęp 2015-10-05].
- ↑ a b c d PREVC Peter – Athlete Information; Season 2016 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-12].
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Planicy: Piętnasty w sezonie triumf Petera Prevca na koniec cyklu!. skijumping.pl, 2016-03-20. [dostęp 2016-08-19].
- ↑ a b c PREVC Peter – Athlete Information; Season 2017 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-12].
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Ruce: Premierowe zwycięstwo Domena Prevca, Maciej Kot piąty!. skijumping.pl, 2016-11-25. [dostęp 2017-06-10].
- ↑ a b PREVC Peter – Athlete Information; Season 2018 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-12].
- ↑ Dominik Formela: Kontuzja Petera Prevca. skijumping.pl, 2018-06-21. [dostęp 2018-09-13].
- ↑ Adrian Dworakowski: Gangnes i Prevc wkrótce wrócą na skocznię. skijumping.pl, 2018-08-16. [dostęp 2018-09-13].
- ↑ Piotr Bąk: Peter Prevc powrócił na skocznię. skijumping.pl, 2018-10-14. [dostęp 2019-09-12].
- ↑ PREVC Peter – Athlete Information; Season 2019 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-12].
- ↑ a b PREVC Peter – Athlete Information; Season 2020 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2020-09-14].
- ↑ Marcin Hetnał: Lotos Poland Tour – pierwsza edycja za nami. skijumping.pl, 2011-07-27. [dostęp 2012-04-16].
- ↑ Ekipno državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Ekipno državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Ekipno državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Ekipno državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Ekipno državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Ekipno državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Ekipno državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Ekipno državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Ekipno državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Ekipno državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Ekipno državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Ekipno državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Ekipno državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Ekipno državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Ekipno državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Ekipno državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].
- ↑ Državno prvenstvo (słoweń.). smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-09-14].