Wikipedia

Primož Roglič

słoweński kolarz szosowy i skoczek narciarski

Primož Roglič (ur. 29 października 1989 w Trbovljach) – słoweński kolarz szosowy, mistrz olimpijski w jeździe indywidualnej na czas (2020), trzykrotny zwycięzca Vuelta a España (2019, 2020 i 2021), zwycięzca Giro d’Italia w 2023. Do 2012 uprawiał skoki narciarskie. Drużynowy mistrz świata juniorów w skokach narciarskich z 2007.

Primož Roglič
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 października 1989
Trbovlje

Obywatelstwo

Słowenia

Informacje klubowe
Klub

Bora-Hansgrohe

Kariera seniorska
Lata Drużyna
2013–2015 Adria Mobil
2016–2023 Team Jumbo
od 2024 Bora-Hansgrohe
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Igrzyska olimpijskie
złoto Tokio 2020 kolarstwo
(jazda indywidualna na czas)
Primož Roglič
Data i miejsce urodzenia

29 października 1989
Trbovlje

Klub

SK Zagorje

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Planica 2007 drużynowo
srebro Kranj 2006 drużynowo
Strona internetowa

Kariera w kolarstwie szosowym edytuj

10 marca 2013 zadebiutował jako profesjonalista w wyścigu Trofej Porec rozgrywanym w Chorwacji. Zajął w nim 106. miejsce. W tym samym roku zajął 10. miejsce w mistrzostwach Słowenii ze startu wspólnego. Sezon 2014 okazał się bardziej udany dla Primoža Rogliča. W maju wygrał drugi etap wyścigu Tour d’Azerbaïdjan. W czerwcu zajął 4. miejsce w mistrzostwach Słowenii ze startu wspólnego. W lipcu wygrał klasyfikację górską w rumuńskim Sibiu Cycling Tour. W sierpniu wygrał siódmą edycję wyścigu Croatia-Slovenia. W 2015 wygrał wyścigi dookoła Słowenii i Azerbejdżanu. Do tegoż roku jeździł w kontynentalnej grupie Adria Mobil, w 2016 przechodząc do worldtourowej drużyny Jumbo. W 2024 przeszedł do innej grupy najwyższej dywizji, Bora-Hansgrohe.

Primož Roglič ma na koncie wygrane etapy w trzech wielkich tourach – w 2016 i 2023 zwyciężył na etapie jazdy indywidualnej na czas w Giro d’Italia, a w 2017, 2018 i 2020 wygrywał po jednym górskim etapie Tour de France. W 2018 zajął 4. miejsce w TdF, a w 2019 po raz pierwszy stanął na podium wielkiego touru, zajmując 3. miejsce w Giro d’Italia. W 2019 wygrał 10. etap (jazdę indywidualną na czas) wyścigu Vuelta a España, obejmując tym samym prowadzenie w klasyfikacji generalnej wyścigu, które utrzymał do jego zakończenia, zostając pierwszym słoweńskim zwycięzcą wielkiego touru. W 2020 po 9. etapie został liderem Tour de France, jednak po decydującym, 20. etapie, spadł na 2. miejsce (wyścig wygrał inny Słoweniec, Tadej Pogačar). W tym samym roku ponownie wygrał Vuelta a España (zwyciężając też na czterech etapach). Także rok później zwyciężył w tym wyścigu, również wygrywając cztery etapy. W 2022 ponownie wygrał etap VaE, jednak nie ukończył wyścigu. W 2023 wygrał Giro d’Italia i zajął 3. miejsce w VaE (w której wygrał dwa etapy).

Ponadto w 2017 wygrał wyścig Volta ao Algarve, w 2018 i 2019 Tour de Romandie, w 2018 i 2021 Vuelta al País Vasco, w 2019 UAE Tour oraz Tre Valli Varesine, w 2019 i 2021 Giro dell’Emilia, w 2019 i 2023 Tirreno-Adriático, w 2020 Liège-Bastogne-Liège, w 2021 Mediolan-Turyn, ponadto w 2022 Paryż-Nicea i Critérium du Dauphiné oraz w 2023 Vuelta a Burgos. W 2016 został mistrzem Słowenii w jeździe indywidualnej na czas, a w 2020 w wyścigu ze startu wspólnego.

28 lipca 2021 został mistrzem olimpijskim w jeździe indywidualnej na czas na igrzyskach w Tokio, wyprzedzając kolejnych zawodników o ponad minutę[1].

Najważniejsze zwycięstwa i sukcesy edytuj

2014
2015
2016
2017
2018
2019
2020
2021
2022
2023

Starty w Wielkich Tourach edytuj

Grand Tour 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023
  Giro d’Italia 58. – – 3. – – – 1.
  Tour de France – 38. 4. – 2. DNF DNF –
  Vuelta a España – – – 1. 1. 1. DNF 3.

Kariera w skokach narciarskich edytuj

W Pucharze Kontynentalnym debiutował pod koniec sezonu 2004/2005 w norweskim Vikersund, gdzie był jedenasty. W zawodach tego cyklu dwukrotnie zwyciężał oraz pięciokrotnie zajmował miejsce wśród trzech najlepszych. W październiku 2006 zdobył indywidualny tytuł młodzieżowego mistrza Słowenii. W 2006 zdobył srebrny, a w 2007 złoty medal mistrzostw świata juniorów w drużynie.

10 lutego 2007 Primož Roglič ustanowił rekord skoczni Snowflake w Westby, oddając skok na 125,5 metra. Rekord ten rok później pobił Norweg Fredrik Bjerkeengen[2].

W 2007 został zgłoszony do kwalifikacji do konkursów Pucharu Świata na mamuciej skoczni w Planicy, jednak z powodu upadku w pierwszym treningu nie wystartował w nich[3]. W efekcie upadku doznał złamania kości nosowej, wstrząśnienia mózgu oraz licznych potłuczeń[4].

Ostatnimi zawodami na międzynarodowej arenie, w których wziął udział, był konkurs FIS Cup w Szczyrku rozegrany 16 stycznia 2011. Latem 2012 postanowił zakończyć karierę skoczka narciarskiego.

Rekord życiowy Słoweńca w długości skoku wynosi 146,5 metra[5].

Osiągnięcia edytuj

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj
Miejsca w poszczególnych konkursach LGP edytuj

Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[6].

2006
                    punkty
- - - - - 31 21 25 - - 16
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj
Zwycięstwa w konkursach PK edytuj
  1.   Planica – 7 stycznia 2006
  2.   Westby – 10 lutego 2007
Miejsca na podium konkursów PK edytuj
  1.   Planica – 7 stycznia 2006 (1. miejsce)
  2.   Planica – 8 stycznia 2006 (3. miejsce)
  3.   Vikersund – 4 marca 2006 (3. miejsce)
  4.   Westby – 10 lutego 2007 (1. miejsce)
  5.   Westby – 11 lutego 2007 (2. miejsce)
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[6].

Sezon 2004/2005
                                                            punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 11 dq - 24
Sezon 2005/2006
                                                    punkty
dq 48 - - - - 1 3 - - - - - - - - - 27 45 18 8 - 3 10 13 7 351
Sezon 2006/2007
                                                punkty
69 34 15 15 35 10 6 17 - - - 6 22 1 2 15 8 33 30 5 22 - - - 444
Sezon 2007/2008
                                                        punkty
30 31 41 53 39 - - 26 13 45 46 - - - - - - 24 45 - - - - - - - - - 33
Sezon 2008/2009
                                                                  punkty
42 46 52 48 - - - - - - - - - 59 55 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2009/2010
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - 53 - - - - - - - 0
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj
Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[6].

2003
                    punkty
23 45 - - - - - - - - 8
2005
                          punkty
16 11 36 14 27 - - 36 34 - - - - 61
2006
                punkty
17 37 - - - - - - 14
2007
                  punkty
- - - 27 58 31 46 - - 4
2008
                      punkty
17 32 38 - - 7 8 60 58 18 15 111
2009
                      punkty
27 35 - - - - - - - - - 4
2010
                              punkty
- - 34 - - - - - - - - - - 48 51 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup edytuj

Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[6].

Sezon 2008/2009
                                            punkty
- - - - - - - - - 14 10 - - - - - - - - - - - 44
Sezon 2009/2010
                                                    punkty
39 - - - - - - - - - - - - 14 23 - - - - - - - - - - - 26
Sezon 2010/2011
                                                punkty
- - - - - - - - - - - - - - 36 17 - - - - - - - - 14
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi edytuj

  1. ↑ Skład zespołu: Jurij Tepeš, Primož Roglič, Robert Hrgota i Jernej Košnjek
  2. ↑ Skład zespołu: Robert Hrgota, Primož Roglič, Jurij Tepeš i Mitja Mežnar
  3. ↑ Skład zespołu: Rok Mandl, Matic Kramaršič, Primož Roglič i Mitja Mežnar

Przypisy edytuj

  1. ↑ Tokio 2020. Roglič zdeklasował rywali w czasówce, faworyt bez medalu. onet.pl, 2021-07-28. [dostęp 2021-07-29].
  2. ↑ Westby. skisprungschanzen.com. [dostęp 2012-04-05]. (niem.).
  3. ↑ 30th World Cup Competition – Planica (SLO). fis-ski.com, 2007-03-23. [dostęp 2010-09-29]. (ang.).
  4. ↑ Sonia Kołaczkowska: Po upadkach Kosnjika i Roglica. skokinarciarskie.pl, 2007-04-17. [dostęp 2010-09-29].
  5. ↑ Personal Best. skisprungschanzen.com, 2011-11-22. s. 1. [dostęp 2012-04-05]. (ang.).
  6. ↑ a b c d Adam Kwieciński: ROGLIC Primoz. [dostęp 2020-07-27].

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Primož_Roglič&oldid=72487775”