Roar Ljøkelsøy

norweski skoczek narciarski
Roar Ljøkelsøy
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 maja 1976
Orkdal

Klub

Orkdal IL

Debiut w PŚ

11 marca 1993, Lillehammer
(34. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

28 marca 1993, Planica (12. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

10 grudnia 1995, Planica (2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

21 stycznia 2003 w Sapporo

Rekord życiowy

230,5 m na Letalnicy w Planicy (20 marca 2005)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
brąz Turyn 2006 normalna
brąz Turyn 2006 duża druż.
Mistrzostwa świata
srebro Oberstdorf 2005 duża
srebro Sapporo 2007 duża druż.
brąz Oberstdorf 2005 duża druż.
brąz Sapporo 2007 duża
Mistrzostwa świata w lotach
złoto Planica 2004 indywidualnie
złoto Planica 2004 drużynowo
złoto Tauplitz 2006 indywidualnie
złoto Tauplitz 2006 drużynowo
Puchar Świata w skokach narciarskich
2. miejsce
2003/2004
2. miejsce
2004/2005
Turniej Czterech Skoczni
brąz 3. miejsce
2005/2006
Turniej Nordycki
złoto 1. miejsce
2004
srebro 2. miejsce
2005
Puchar KOP
złoto 1. miejsce
2003/2004
złoto 1. miejsce
2005/2006
Inne
Skok Roku
złoto 1. miejsce
2003[1]

Roar Ljøkelsøy (ur. 31 maja 1976 w Orkdal) – norweski skoczek narciarski, dwukrotny medalista olimpijski, czterokrotny medalista mistrzostw świata, czterokrotny mistrz świata w lotach narciarskich (dwukrotnie indywidualnie i dwukrotnie drużynowo), zwycięzca Turnieju Nordyckiego oraz dwukrotny zdobywca Pucharu KOP. W sezonach od 2016/2017 do 2018/2019 włącznie był asystentem trenera Wernera Schustera w reprezentacji Niemiec w skokach narciarskich[2]. W sezonie 2019/2020 objął funkcję fachowca odpowiedzialnego za szkolenie norweskich juniorów w perspektywie Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2025[3].

Przebieg kariery

edytuj

W Pucharze Świata zadebiutował w wieku 16 lat, 11 marca 1993 w Lillehammer, zajmując 34. miejsce. Pierwsze punkty zdobył dzięki 12. lokacie w ostatnim konkursie sezonu 1992/1993 w Planicy. Sezon ten ukończył jako 53. skoczek klasyfikacji generalnej.

W sezonie 1993/1994 został włączony do pierwszej reprezentacji Norwegii. Najlepsze wyniki to dwa 6. miejsca (w Murau oraz Libercu) oraz 7. lokata w Engelbergu. Sezon ukończył na 17. miejscu w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Ponadto w tym sezonie po raz pierwszy znalazł się w kadrze na najważniejszą imprezę sezonu. Na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer startował jedynie w konkursie drużynowym, gdzie Norwegowie znaleźli się tuż za podium.

Po słabszym sezonie 1994/1995 (tylko trzykrotnie w czołowej „15” zawodów; 33. miejsce w klasyfikacji końcowej), w kolejnych dwóch znów notował dobre rezultaty. W sezonie 1995/1996 po raz pierwszy w karierze stanął na podium, zajmując 2. lokatę na skoczni w Planicy (10 grudnia 1995). W sumie dziesięciokrotnie plasował się w czołowej „10” zawodów. Sezon ukończył na 15. pozycji. W sezonie 1996/1997 zaliczył drugie podium w karierze (2. lokata 19 stycznia 1997 w Sapporo). Następnie był 3. w Willingen. Na mistrzostwach świata w Trondheim zajął 6. miejsce w konkursie indywidualnym na skoczni K-120. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata uplasował się na 13. pozycji.

Pięć kolejnych sezonów (od 1997/1998 do 2001/2002) kończył pomiędzy 28. a 35. miejscem w klasyfikacji końcowej Pucharu Świata. Bez większego powodzenia startował podczas igrzysk olimpijskich w Nagano (9. miejsce w konkursie na dużej skoczni, 4. miejsce drużynowo), a także mistrzostwach świata 1999 w Ramsau – 19. i 25. miejsca indywidualnie, oraz 6. w drużynie. Podczas mistrzostw świata 2001 w Lahti wystąpił w konkursie indywidualnym na skoczni normalnej, zajmując 20. miejsce. Pojawił się za to w obydwu konkursach drużynowych, w trakcie których Norwegowie zajęli miejsca 7. (K-116) i 8. (K-90). Na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City był 18. na normalnej i 32. na dużej skoczni, oraz 9. w konkursie drużynowym.

W tym okresie Ljøkelsøy rozważał zakończenie kariery sportowej[potrzebny przypis]. Sytuacja zmieniła się, gdy wiosną 2002 reprezentację Norwegii objął Mika Kojonkoski. Fin zupełnie odmienił pogrążoną w kryzysie drużynę, mianując Ljøkelsøya jej liderem. Sezon 2002/2003 był dla Ljøkelsøya przełomowy. Norweg był jedynym zawodnikiem, który w sezonie punktował we wszystkich konkursach. 25 stycznia 2003 na skoczni w Sapporo odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w karierze – po 11 latach startów w Pucharze Świata. Wprawdzie mistrzostwa świata w Predazzo ukończył na 22. i 18. miejscu, ale sezon ukończył jednak na wówczas najwyższym w karierze 9. miejscu w Pucharze Świata.

W sezonie 2003/2004 odniósł 7 zwycięstw, zdobył także dwa złote medale na mistrzostwach świata w lotach narciarskich w Planicy – indywidualny oraz z drużyną. Do końca sezonu gonił w klasyfikacji Pucharu Świata Janne Ahonena, ostatecznie przegrywając walkę o Kryształową Kulę o 10 punktów. W sezonie 2004/2005 triumfował w Pucharze Świata dwukrotnie (w Sapporo i Zakopanem), zdobył również swoje pierwsze medale na mistrzostwach świata. W Oberstdorfie na skoczni K-120 był 2. w konkursie indywidualnym oraz 3. w konkursie drużynowym. Puchar Świata ponownie ukończył na 2. pozycji w klasyfikacji generalnej, tym razem przegrywając z Ahonenem o 275 punktów.

W sezonie 2005/2006 w Pucharze Świata triumfował raz (ponownie w Sapporo, było to już jego 5. zwycięstwo na tej skoczni) i zdobył 4 medale na imprezach mistrzowskich. Obronił złote medale na mistrzostwach świata w lotach narciarskich w Tauplitz. 12 lutego 2006 zdobył brązowy medal zimowych igrzysk olimpijskich, przegrywając kolejno z Larsem Bystølem (2 pkt.) i Mattim Hautamäki. 20 lutego 2006 zdobył kolejny brązowy medal olimpijski, tym razem w konkursie drużynowym. W Pucharze Świata zajął 4. miejsce w końcowej klasyfikacji.

W sezonie 2006/2007 zanotował swoje ostatnie sukcesy – brązowy medal mistrzostw świata w Sapporo na skoczni K-120 oraz srebro z drużyną. W Pucharze Świata dwukrotnie zajmował miejsca na podium, a w klasyfikacji generalnej był 14.

Startował jeszcze w trzech sezonach, jednak bez specjalnego powodzenia. Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 2008 w Oberstdorfie ukończył na 32. miejscu. Nie zakwalifikował się do norweskiej kadry na mistrzostwa świata 2009 w Libercu, igrzyska olimpijskie w Vancouver oraz na mistrzostwa świata w lotach 2010 w Planicy, co zaważyło na decyzji o zakończeniu sportowej kariery wraz z końcem sezonu 2009/2010. Po raz ostatni w oficjalnych zawodach wystąpił 14 marca 2010 podczas ostatniego konkursu Pucharu Świata w Oslo. Zajął tam 44. miejsce.

19 marca 2010 w Planicy podczas przerwy w konkursie mistrzostw świata w lotach oddał ostatni skok w swojej karierze, w którym uzyskał 197 metrów[4].

Jego rekord życiowy w długości skoku wynosi 230,5 metra (uzyskane w Planicy w roku 2005).

Indywidualnie

edytuj
1998 Japonia Nagano/Hakuba 40. miejsce (K-90), 9. miejsce (K-120)
2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City/Park City 18. miejsce (K-90), 32. miejsce (K-120)
2006 Włochy Turyn/Pragelato brązowy medal (K-95), 4. miejsce (K-125)

Drużynowo

edytuj
1994 Norwegia Lillehammer 4. miejsce[a]
1998 Japonia Nagano/Hakuba 4. miejsce[b]
2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City/Park City 9. miejsce[c]
2006 Włochy Turyn/Pragelato brązowy medal[d]

Starty R. Ljøkelsøya na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
4. 23 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-120 druż.[a] 116,5 m 99,5 m 898,8 pkt (185,8 pkt) 71,3 pkt Niemcy Niemcy
40. 11 lutego 1998 Japonia Hakuba Olimpijska K-90 indywid. 74,0 m 80,0 pkt 154,5 pkt Finlandia Jani Soininen
9. 15 lutego 1998 Japonia Hakuba Olimpijska K-120 indywid. 119,5 m 124,0 m 242,3 pkt 30,0 pkt Japonia Kazuyoshi Funaki
4. 17 lutego 1998 Japonia Hakuba Olimpijska K-120 druż.[b] 93,0 m 120,0 m 870,6 pkt (180,9 pkt) 62,4 pkt Japonia Japonia
18. 10 lutego 2002 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 indywid. 91,5 m 90,0 m 233,5 pkt 35,5 pkt Szwajcaria Simon Ammann
32. 13 lutego 2002 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-120 indywid. 116,5 m 107,2 pkt 174,2 pkt Szwajcaria Simon Ammann
9. 18 lutego 2002 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-120 druż.[c] 112,0 m 116,5 m 790,8 pkt (205,3 pkt) 126,0 pkt Niemcy Niemcy
3. 12 lutego 2006 Włochy Pragelato Trampolino a Monte K-95 HS-106 indywid. 102,5 m 102,5 m 264,5 pkt 2,0 pkt Norwegia Lars Bystøl
4. 18 lutego 2006 Włochy Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS-140 indywid. 131,0 m 125,0 m 242,8 pkt 34,1 pkt Austria Thomas Morgenstern
3. 20 lutego 2006 Włochy Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS-140 druż.[d] 128,5 m 141,0 m 950,1 pkt (270,6 pkt) 33,9 pkt Austria Austria

Indywidualnie

edytuj
1995 Kanada Thunder Bay 31. miejsce (K-120)
1997 Norwegia Trondheim 24. miejsce (K-90), 6. miejsce (K-120)
1999 Austria Ramsau 19. miejsce (K-120), 25. miejsce (K-90)
2001 Finlandia Lahti 20. miejsce (K-90)
2003 Włochy Val di Fiemme/Predazzo 22. miejsce (K-120), 18. miejsce (K-95)
2005 Niemcy Oberstdorf 9. miejsce (K-90), srebrny medal (K-120)
2007 Japonia Sapporo brązowy medal (K-120), 4. miejsce (K-90)

Drużynowo

edytuj
1997 Norwegia Trondheim 5. miejsce[e]
1999 Austria Ramsau 6. miejsce[f]
2001 Finlandia Lahti 7. miejsce (K-116)[g], 8. miejsce (K-90)[h]
2005 Niemcy Oberstdorf 12. miejsce (K-90)[i], brązowy medal (K-120)[j]
2007 Japonia Sapporo srebrny medal (K-120)[k]

Starty R. Ljøkelsøya na mistrzostwach świata – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
31. 18 marca 1995 Kanada Thunder Bay Big Thunder K-120 indywid. 95,5 m 92,0 m 128,5 pkt 144,1 pkt Norwegia Tommy Ingebrigtsen
24. 22 lutego 1997 Norwegia Trondheim Granåsen K-90 indywid. 94,0 m 85,0 m 232,0 pkt 31,5 pkt Finlandia Janne Ahonen
5. 27 lutego 1997 Norwegia Trondheim Granåsen K-120 druż.[e] 111,0 m 100,0 m 799,0 pkt (179,3 pkt) 156,3 pkt Finlandia Finlandia
6. 1 marca 1997 Norwegia Trondheim Granåsen K-120 indywid. 119,0 m 119,5 m 234,3 pkt 17,8 pkt Japonia Masahiko Harada
19. 21 lutego 1999 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-120 indywid. 110,0 m 109,5 m 192,1 pkt 71,3 pkt Niemcy Martin Schmitt
6. 23 lutego 1999 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-120 druż.[f] 115,5 m 122,0 m 707,1 pkt (229,0 pkt) 281,8 pkt Niemcy Niemcy
25. 26 lutego 1999 Austria Ramsau Mattensprunganlage K-90 indywid. 88,5 m 83,0 m 211,0 pkt 44,0 pkt Japonia Kazuyoshi Funaki
20. 23 lutego 2001 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 indywid. 79,0 m 84,5 m 188,5 pkt 57,5 pkt Polska Adam Małysz
7. 24 lutego 2001 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 druż.[g] 89,0 m 103,5 m 680,7 pkt (149,9 pkt) 259,1 pkt Niemcy Niemcy
8. 25 lutego 2001 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 druż.[h] 83,5 m 85,0 m 791,5 pkt (202,5 pkt) 162,0 pkt Austria Austria
22. 22 lutego 2003 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 indywid. 120,5 m 119,0 m 226,1 pkt 62,9 pkt Polska Adam Małysz
18. 28 lutego 2003 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 indywid. 95,0 m 97,0 m 234,5 pkt 44,5 pkt Polska Adam Małysz
9. 19 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-90 HS-100 indywid. 96,5 m 90,5 m 245,0 pkt 11,0 pkt Słowenia Rok Benkovič
12. 20 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-90 HS-100 druż.[i] 97,0 m 373,5 pkt (131,0 pkt) 597,0 pkt Austria Austria
2.srebro 25 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 140,5 m 138,5 m 307,2 pkt 6,0 pkt Finlandia Janne Ahonen
3.brąz 26 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[j] 134,0 m 141,5 m 1113,5 pkt (299,4 pkt) 23,8 pkt Austria Austria
3.brąz 24 lutego 2007 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 indywid. 123,0 m 135,0 m 262,9 pkt 3,2 pkt Szwajcaria Simon Ammann
2.srebro 25 lutego 2007 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 druż.[k] 134,0 m 126,5 m 953,3 pkt (268,9 pkt) 46,9 pkt Austria Austria
4. 3 marca 2007 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 HS-98 indywid. 94,5 m 92,5 m 246,5 pkt 30,5 pkt Polska Adam Małysz

Indywidualnie

edytuj
1994 Słowenia Planica 42. miejsce
1996 Austria Tauplitz 12. miejsce
2002 Czechy Harrachov 49. miejsce
2004 Słowenia Planica złoty medal
2006 Austria Tauplitz złoty medal
2008 Niemcy Oberstdorf 32. miejsce

Drużynowo

edytuj
2004 Słowenia Planica złoty medal[l]
2006 Austria Tauplitz złoty medal[m]

Starty R. Ljøkelsøya na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
42. 20 marca 1994 Słowenia Planica Velikanka K-185 indywid. 94,0 m 77,0 m [n] [n] 76,7 pkt 274,6 pkt Czechy Jaroslav Sakala
12. 10-11 lutego 1996 Austria Tauplitz Kulm K-185 indywid. 157,0 m 178,0 m 180,0 m 177,0 m 651,4 pkt 86,7 pkt Austria Andreas Goldberger
49. 9 marca 2002 Czechy Harrachov Čerťák K-185 indywid. 94,0 m [n] [n] 50,8 pkt 345,5 pkt Niemcy Sven Hannawald
1. 20-21 lutego 2004 Słowenia Planica Velikanka K-185 indywid. 191,5 m 221,5 m 222,0 m 210,5 m 832,1 pkt
1. 22 lutego 2004 Słowenia Planica Velikanka K-185 druż.[l] 223,5 m 225,0 m 1711,8 pkt (448,7 pkt)
1. 13-14 stycznia 2006 Austria Tauplitz Kulm K-185 HS-200 indywid. 202,5 m 207,5 m 190,0 m 207,5 m 788,0 pkt
1. 15 stycznia 2006 Austria Tauplitz Kulm K-185 HS-200 druż.[m] 200,5 m 200,0 m 1497,9 pkt (391,6 pkt)
32. 22-23 lutego 2008 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 HS-213 indywid. 176,0 m 161,2 pkt 674,2 pkt Austria Gregor Schlierenzauer

Indywidualnie

edytuj
1993 Czechy Harrachov 5. miejsce
1994 Austria Breitenwang 17. miejsce

Drużynowo

edytuj
1993 Czechy Harrachov 5. miejsce[o]
1994 Austria Breitenwang 5. miejsce[p]

Starty R. Ljøkelsøya na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
5. 3 marca 1993 Czechy Harrachov Čerťák K-90 druż.[o] 73,5 m 96,0 m 736,9 pkt (200,2 pkt) 122,1 pkt Finlandia Finlandia
5. 5 marca 1993 Czechy Harrachov Čerťák K-90 indywid. 90,0 m 82,5 m 216,0 pkt 17,2 pkt Finlandia Janne Ahonen
5. 27 stycznia 1994 Austria Breitenwang Lähn K-85 druż.[p] 84,5 m 67,5 m 722,0 pkt (193,0 pkt) 118,0 pkt Finlandia Finlandia
17. 30 stycznia 1994 Austria Breitenwang Lähn K-85 indywid. 69,0 m 71,0 m 173,0 pkt 42,5 pkt Finlandia Janne Ahonen

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[5]
1992/1993 53.
1993/1994 17.
1994/1995 33.
1995/1996 15.
1996/1997 13.
1997/1998 32.
1998/1999 29.
1999/2000 29.
2000/2001 28.
2001/2002 35.
2002/2003 9.
2003/2004 2.
2004/2005 2.
2005/2006 4.
2006/2007 14.
2007/2008 37.
2008/2009 25.
2009/2010 30.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 25 stycznia 2003 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 137,5 m 128,5 m 283,3 pkt
2. 6 grudnia 2003 Norwegia Trondheim Granåsen K-120 130,0 m 121,0 m 254,3 pkt
3. 20 grudnia 2003 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 128,5 m 136,0 m 258,6 pkt
4. 24 stycznia 2004 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 132,0 m 133,5 m 281,4 pkt
5. 25 stycznia 2004 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 122,5 m 133,5 m 263,3 pkt
6. 7 lutego 2004 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 223,0 m 201,5 m 413,9 pkt * Loty 2003/2004
7. 12 marca 2004 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-120 136,5 m 134,5 m 291,8 pkt * TN 2004
8. 14 marca 2004 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-115 126,5 m 138,7 pkt * TN 2004
9. 29 stycznia 2005 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 130,0 m 128,0 m 268,9 pkt *ex aequo z Adamem Małyszem
10. 6 lutego 2005 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 137,5 m 137,0 m 292,1 pkt
11. 22 stycznia 2006 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 140,0 m 125,5 m 262,3 pkt

Miejsca na podium

edytuj
Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem
1992/1993
1993/1994
1994/1995
1995/1996 1 1
1996/1997 1 1 2
1997/1998
1998/1999
1999/2000
2000/2001
2001/2002
2002/2003 1 1 2
2003/2004 7 2 2 11
2004/2005 2 6 2 10
2005/2006 1 3 1 5
2006/2007 1 1
2007/2008
2008/2009
2009/2010
Suma 11 15 6 32

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 10 grudnia 1995 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-120 130,5 m 130,0 m 274,9 pkt 2. 2,4 pkt Mika Laitinen
2. 19 stycznia 1997 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 126,0 m 127,0 m 259,4 pkt 2. 3,9 pkt Dieter Thoma
3. 2 lutego 1997 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-120 117,0 m 112,1 pkt 3. 9,9 pkt Hiroya Saitō
4. 25 stycznia 2003 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 137,5 m 128,5 m 283,3 pkt 1.
5. 9 marca 2003 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-115 116,0 m 118,8 pkt 2.[q] 14,8 pkt Adam Małysz
6. 6 grudnia 2003 Norwegia Trondheim Granåsen K-120 130,0 m 121,0 m 254,3 pkt 1.
7. 20 grudnia 2003 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 128,5 m 136,0 m 258,6 pkt 1.
8. 18 stycznia 2004 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-120 128,0 m 122,0 m 251,5 pkt 3. 1,1 pkt Martin Höllwarth
9. 24 stycznia 2004 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 132,0 m 133,5 m 281,4 pkt 1.
10. 25 stycznia 2004 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 122,5 m 133,5 m 263,3 pkt 1.
11. 7 lutego 2004 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 223,0 m 201,5 m 413,9 pkt 1.
12. 14 lutego 2004 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 126,0 m 132,5 m 230,8 pkt 3. 12,0 pkt Janne Ahonen
13. 7 marca 2004 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 126,0 m 122,5 m 265,7 pkt 2. 3,4 pkt Bjørn Einar Romøren
14. 10 marca 2004 Finlandia Kuopio Puijo K-120 125,0 m 124,5 m 252,6 pkt 2. 7,1 pkt Bjørn Einar Romøren
15. 12 marca 2004 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-120 136,5 m 134,5 m 291,8 pkt 1.
16. 14 marca 2004 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-115 126,5 m 138,7 pkt 1.
17. 12 grudnia 2004 Czechy Harrachov Čerťák K-125 HS-142 138,0 m 140,5 m 287,3 pkt 2. 1,5 pkt Janne Ahonen
18. 29 grudnia 2004 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 116,0 m 140,0 m 258,8 pkt 2. 9,6 pkt Janne Ahonen
19. 15 stycznia 2005 Austria Tauplitz/Bad Mitterndorf Kulm K-185 HS-200 199,0 m 203,5 m 396,0 pkt 2. 2,3 pkt Andreas Widhölzl
20. 29 stycznia 2005 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 130,0 m 128,0 m 268,9 pkt 1.
21. 30 stycznia 2005 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 127,5 m 131,5 m 268,7 pkt 3. 9,5 pkt Adam Małysz
22. 5 lutego 2005 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 132,0 m 139,1 pkt 3. 4,9 pkt Kazuyoshi Funaki
23. 6 lutego 2005 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 137,5 m 137,0 m 292,1 pkt 1.
24. 6 marca 2005 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 123,5 m 128,5 m 269,0 pkt 2. 1,0 pkt Matti Hautamäki
25. 9 marca 2005 Finlandia Kuopio Puijo K-120 HS-127 127,5 m 126,5 m 259,7 pkt 2. 10,6 pkt Matti Hautamäki
26. 20 marca 2005 Słowenia Planica Letalnica K-185 HS-215 230,5 m 224,0 m 453,9 pkt 2. 9,1 pkt Bjørn Einar Romøren
27. 29 grudnia 2005 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 128,5 m 132,0 m 268,4 pkt 2. 2,5 pkt Janne Ahonen
28. 6 stycznia 2006 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 137,0 m 138,0 m 282,0 pkt 3. 11,0 pkt Janne Ahonen
29. 21 stycznia 2006 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 129,5 m 126,5 m 262,3 pkt 2. 7,6 pkt Bjørn Einar Romøren
30. 22 stycznia 2006 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 140,0 m 125,5 m 262,3 pkt 1.
31. 18 marca 2006 Słowenia Planica Letalnica K-185 HS-215 215,5 m 220,5 m 434,7 pkt 2. 15,4 pkt Bjørn Einar Romøren
32. 20 stycznia 2007 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 133,5 m 138,8 pkt 2. 4,5 pkt Rok Urbanc

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

edytuj
Źródło[6]
Sezon 1992/1993
Falun K115 Falun K115 Ruhpolding K107 Sapporo K90 Sapporo K115 Oberstdorf K115 Garmisch-Partenkirchen K107 Innsbruck K110 Bischofshofen K120 Predazzo K120 Bad Mitterndorf K185 Bad Mitterndorf K185 Lahti K90 Lahti K114 Lillehammer K120 Oslo K110 Planica K120 punkty
- - - - - - - - - - - - - - 34 27 12 4
Legenda (do sezonu 1992/1993)
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Sezon 1993/1994
Planica K92 Planica K120 Predazzo K120 Courchevel K120 Engelberg K120 Oberstdorf K115 Garmisch-Partenkirchen K107 Innsbruck K110 Bischofshofen K120 Murau K120 Liberec K120 Liberec K120 Sapporo K90 Sapporo K115 Lahti K90 Örnsköldsvik K90 MŚL – Planica K185 Thunder Bay K90 Thunder Bay K90 punkty
17 10 19 17 7 26 21 10 16 6 19 6 - - - 51 42 48 23 258
Sezon 1994/1995
Planica K92 Planica K92 Oberstdorf K115 Garmisch-Partenkirchen K107 Innsbruck K110 Bischofshofen K120 Willingen K120 Engelberg K120 Engelberg K120 Sapporo K90 Sapporo K115 Lahti K90 Lahti K114 Kuopio K92 Falun K90 Falun K90 Lillehammer K120 Oslo K110 Vikersund K170 Vikersund K170 Oberstdorf K182 punkty
- 21 40 q 51 q 50 28 46 36 26 14 15 26 41 14 51 31 22 19 41 96
Sezon 1995/1996
Lillehammer K90 Lillehammer K120 Villach K90 Planica K120 Predazzo K90 Chamonix K95 Chamonix K95 Oberhof K120 Oberstdorf K115 Garmisch-Partenkirchen K107 Innsbruck K110 Bischofshofen K120 Engelberg K120 Engelberg K120 Sapporo K90 Sapporo K115 Zakopane K116 Zakopane K116 MŚL – Bad Mitterndorf K185 MŚL – Bad Mitterndorf K185 Iron Mountain K120 Iron Mountain K120 Kuopio K92 Lahti K90 Lahti K114 Harrachov K180 Falun K90 Oslo K110 punkty
29 4 26 2 33 7 36 26 37 39 30 14 q 10 42 6 8 4 12 10 30 10 27 33 40 5 39 8 501
Sezon 1996/1997
Lillehammer K120 Lillehammer K120 Ruka K120 Ruka K120 Harrachov K120 Harrachov K120 Oberstdorf K115 Garmisch-Partenkirchen K115 Innsbruck K110 Bischofshofen K120 Engelberg K120 Engelberg K120 Sapporo K90 Sapporo K120 Hakuba K120 Willingen K120 Willingen K120 Bad Mitterndorf K185 Bad Mitterndorf K185 Lahti K114 Kuopio K92 Falun K115 Oslo K112 Planica K185 Planica K185 punkty
38 6 50 - 17 31 17 13 23 10 10 15 q 2 25 13 3 12 13 32 10 52 25 8 10 462
Sezon 1997/1998
Lillehammer K120 Lillehammer K120 Predazzo K120 Villach K90 Harrachov K90 Engelberg K120 Engelberg K120 Oberstdorf K115 Garmisch-Partenkirchen K115 Innsbruck K110 Bischofshofen K120 Ramsau K90 Zakopane K116 Zakopane K116 MŚL – Oberstdorf K185 MŚL – Oberstdorf K185 Sapporo K120 Vikersund K175 Vikersund K175 Kuopio K120 Lahti K116 Lahti K116 Falun K115 Trondheim K120 Oslo K112 Planica K120 Planica K120 punkty
36 44 - - - 13 10 q 23 47 36 - 49 11 - - 23 17 10 14 26 13 q 36 32 23 17 191
Sezon 1998/1999
Lillehammer K120 Lillehammer K120 Chamonix K95 Chamonix K95 Predazzo K120 Oberhof K120 Harrachov K120 Harrachov K120 Oberstdorf K115 Garmisch-Partenkirchen K115 Innsbruck K110 Bischofshofen K120 Engelberg K120 Engelberg K120 Zakopane K116 Zakopane K116 Sapporo K120 Sapporo K120 Willingen K120 Willingen K120 Harrachov K120 Kuopio K120 Lahti K90 Trondheim K120 Falun K115 Oslo K115 Planica K185 Planica K185 Planica K185 punkty
20 q 43 37 26 35 10 19 q 42 q - - - - - 33 11 19 18 18 13 13 41 15 38 30 q 31 173
Sezon 1999/2000
Kuopio K120 Kuopio K120 Predazzo K120 Predazzo K120 Villach K90 Zakopane K116 Zakopane K116 Oberstdorf K115 Garmisch-Partenkirchen K115 Innsbruck K110 Bischofshofen K120 Engelberg K120 Engelberg K120 Sapporo K120 Sapporo K120 Hakuba K120 Willingen K120 Willingen K120 Bad Mitterndorf K185 Iron Mountain K120 Iron Mountain K120 Lahti K116 Lahti K116 Trondheim K120 Oslo K115 Planica K185 punkty
22 16 24 20 37 28 36 34 20 15 18 9 7 23 24 - 46 29 28 - - 12 33 23 40 18 213
Sezon 2000/2001
Kuopio K120 Kuopio K120 Kuopio K120 Oberstdorf K115 Garmisch-Partenkirchen K115 Innsbruck K108 Bischofshofen K120 Harrachov K185 Harrachov K185 Park City K120 Hakuba K120 Sapporo K120 Sapporo K120 Willingen K120 Willingen K120 Oberstdorf K185 Oberstdorf K185 Falun K115 Trondheim K120 Oslo K115 Planica K185 punkty
31 6 47 45 19 34 14 13 10 38 20 21 20 48 28 q q - 47 q - 151
Sezon 2001/2002
Kuopio K120 Kuopio K120 Titisee-Neustadt K120 Titisee-Neustadt K120 Villach K90 Engelberg K120 Engelberg K120 Predazzo K120 Predazzo K120 Oberstdorf K115 Garmisch-Partenkirchen K115 Innsbruck K120 Bischofshofen K120 Willingen K120 Zakopane K120 Zakopane K120 Hakuba K120 Sapporo K120 Lahti K116 Falun K115 Trondheim K120 Oslo K115 punkty
48 28 34 27 18 19 5 - - q q 26 32 - 38 22 - - 21 q 15 q 117
Sezon 2002/2003
Ruka K120 Ruka K120 Trondheim K120 Trondheim K120 Titisee-Neustadt K120 Titisee-Neustadt K120 Engelberg K120 Engelberg K120 Oberstdorf K115 Garmisch-Partenkirchen K115 Innsbruck K120 Bischofshofen K120 Liberec K120 Zakopane K120 Zakopane K120 Hakuba K120 Sapporo K120 Sapporo K120 Bad Mitterndorf K185 Bad Mitterndorf K185 Willingen K120 Willingen K120 Oslo K115 Lahti K116 Lahti K116 Planica K185 Planica K185 punkty
9 9 7 11 15 7 17 15 6 4 7 15 12 14 9 7 1 9 7 18 28 30 2 29 21 19 11 757
Sezon 2003/2004
Ruka K120 Ruka K120 Trondheim K120 Titisee-Neustadt K120 Engelberg K125 Oberstdorf K120 Garmisch-Partenkirchen K115 Innsbruck K120 Bischofshofen K125 Liberec K120 Liberec K120 Zakopane K120 Zakopane K120 Hakuba K120 Sapporo K120 Sapporo K120 Oberstdorf K185 Willingen K130 Park City K120 Lahti K116 Kuopio K120 Lillehammer K120 Oslo K115 punkty
10 4 1 19 1 9 14 19 10 12 15 9 3 7 1 1 1 3 4 2 2 1 1 1306
Sezon 2004/2005
Ruka HS142 Ruka HS142 Trondheim HS131 Trondheim HS131 Harrachov HS142 Harrachov HS142 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS125 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Willingen HS145 Bad Mitterndorf HS200 Bad Mitterndorf HS200 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Pragelato HS140 Lahti HS130 Kuopio HS127 Lillehammer HS134 Oslo HS128 Planica HS215 Planica HS215 punkty
7 8 4 4 5 2 7 4 2 7 13 6 17 2 8 5 8 1 3 3 1 - 2 2 6 8 4 2 1440
Sezon 2005/2006
Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS134 Lillehammer HS134 Harrachov HS142 Harrachov HS142 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS125 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Lahti HS130 Kuopio HS127 Lillehammer HS134 Oslo HS128 Planica HS215 Planica HS215 punkty
12 16 8 28 5 4 18 2 5 5 3 2 1 9 5 16 18 13 4 27 2 9 875
Sezon 2006/2007
Ruka HS142 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS125 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Vikersund HS207 Zakopane HS134 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Klingenthal HS140 Willingen HS145 Lahti HS130 Kuopio HS127 Oslo HS128 Oslo HS128 Planica HS215 Planica HS215 Planica HS215 punkty
65 q 42 27 17 16 33 27 16 40 2 10 12 28 11 - 6 4 6 36 8 9 4 10 474
Sezon 2007/2008
Ruka HS142 Trondheim HS131 Trondheim HS131 Villach HS98 Villach HS98 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Predazzo HS134 Predazzo HS134 Harrachov HS205 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Liberec HS134 Liberec HS134 Willingen HS145 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Oslo HS128 Planica HS215 Planica HS215 punkty
18 30 23 - - 29 34 20 32 35 50 10 q 35 - - 21 14 - - 21 47 q - - 40 - 99
Sezon 2008/2009
Ruka HS142 Trondheim HS140 Trondheim HS140 Pragelato HS140 Pragelato HS140 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS200 Bad Mitterndorf HS200 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Whistler HS140 Whistler HS140 Sapporo HS134 Willingen HS145 Klingenthal HS140 Oberstdorf HS213 Lahti HS97 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Vikersund HS207 Planica HS215 Planica HS215 punkty
23 19 24 20 34 q 11 37 q - - 14 17 q 37 - - 6 5 35 13 11 41 24 32 15 18 259
Sezon 2009/2010
Ruka HS142 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS200 Bad Mitterndorf HS200 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Oberstdorf HS213 Klingenthal HS140 Willingen HS145 Lahti HS130 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Oslo HS134 punkty
- 8 16 19 20 40 19 30 20 32 37 31 - - - - - - - 19 19 12 44 140
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

edytuj

W sezonach 1991/1992–1992/1993 oraz 1993/1994–2000/2001 obowiązywały inne punktacje za konkurs Pucharu Świata.

Sezon
1992/1993
Predazzo K120 Planica K120
- 2
Legenda (w sezonach
1991/1992–1992/1993)
1 2 3 poniżej 3

 -  – zawodnik nie wystartował

Sezon
1994/1995
Lahti K114
5
Sezon
1995/1996
Planica K120 Trondheim K120 Lahti K114 Oslo K110
3 5 5 2
Sezon
1996/1997
Lahti K114
3
Sezon
1998/1999
Willingen K120
4
Sezon
1999/2000
Hakuba K120 Lahti K116 Planica K185
- 4 -
Sezon
2000/2001
Kuopio K120 Park City K120 Willingen K120 Planica K185
1 6 6 -
Legenda (w sezonach
1993/1994–2000/2001)
1 2 3 4-6 poniżej 6

 -  – zawodnik nie wystartował

Sezon
2001/2002
Villach K90 Willingen K120 Sapporo K120 Lahti K116 Planica K185
7 - - 5 6
Sezon
2002/2003
Oslo K115 Planica K185
7 2
Sezon
2003/2004
Willingen K130 Lahti K116
1 1
Sezon
2004/2005
Willingen HS145 Pragelato HS140 Lahti HS130
9 - 1
Sezon
2005/2006
Willingen HS145 Lahti HS130
3 2
Sezon
2006/2007
Willingen HS145 Lahti HS130
2 2
Sezon
2007/2008
Ruka HS142 Willingen HS145 Planica HS215
1 - -
Sezon
2008/2009
Ruka HS142 Willingen HS145 Oberstdorf HS213 Lahti HS130 Vikersund HS207 Planica HS215
5 2 4 - - -
Sezon
2009/2010
Ruka HS142 Oberstdorf HS213 Willingen HS145 Lahti HS130
- - - 1
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce Źr.
1993/1994 10. [5]
1994/1995 65. [7]
1995/1996 27. [8]
1996/1997 13. [5]
1997/1998 38.
1998/1999 65.
1999/2000 19.
2000/2001 20.
2001/2002 44.
2002/2003 6.
2003/2004 9.
2004/2005 6.
2005/2006 3.
2006/2007 17.
2007/2008 31.
2008/2009 56.
2009/2010 23.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce Źr.
1997 24. [9]
1998 39. [10]
1999 24. [11]
2000 28. [12]
2002 29. [5]
2003 8.
2004 1.
2005 2.
2006 16.
2007 12.
2008 63.
2009 28.
2010 21.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[5]
1994/1995 26.
1995/1996 7.
1996/1997 9.
1997/1998 23.
1998/1999 44.
1999/2000 23.
2000/2001 24.
2008/2009 19.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[13]
1995 42.
1996 45.
1997 15.
1998 30.
1999 38.
2000 14.
2001 18.
2002 6.
2003 5.
2004 16.
2005 30.
2006 46.
2007 19.
2008 28.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Miejsce Strata Zwycięzca
1. 10 sierpnia 2003 Niemcy Hinterzarten Adlerschanze K-95 104,5 m 105,0 m 274,0 pkt 3. 15,0 pkt Thomas Morgenstern
2. 12 września 2004 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 129,0 m 128,5 m 268,0 pkt 2. 4,4 pkt Daniel Forfang
3. 14 września 2008 Japonia Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 129,0 m 120,5 m 248,1 pkt 3. 14,5 pkt Simon Ammann

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

edytuj
Źródło[6]
1994
Hinterzarten K90 Predazzo K90 Stams K105 punkty
q q q 0
1995
Kuopio K92 Trondheim K120 Hinterzarten K90 Stams K105 punkty
22 35 - - 351,8
1996
Trondheim K120 Oberhof K120 Hinterzarten K90 Predazzo K120 Stams K105 punkty
23 q q 41 43 8
1997
Courchevel K120 Trondheim K120 Hinterzarten K90 Predazzo K120 Stams K105 punkty
22 7 37 9 14 92
1998
Stams K105 Predazzo K120 Courchevel K120 Hinterzarten K90 Hakuba K120 Hakuba K120 punkty
38 25 24 49 31 15 29
1999
Hinterzarten K95 Courchevel K120 Stams K105 Hakuba K120 Sapporo K120 punkty
21 q 39 31 23 18
2000
Hinterzarten K95 Kuopio K120 Villach K90 Courchevel K120 Hakuba K120 Hakuba K120 Sapporo K120 Sapporo K120 punkty
25 11 16 37 5 15 33 4 156
2001
Hinterzarten K95 Hinterzarten K95 Courchevel K120 Stams K105 Sapporo K120 Hakuba K120 Hakuba K120 punkty
13 52 33 32 16 7 7 107
2002
Hinterzarten K95 Hinterzarten K95 Courchevel K120 Lahti K116 Lahti K116 Innsbruck K120 punkty
11 6 12 5 10 7 193
2003
Hinterzarten K95 Courchevel K120 Predazzo K120 Innsbruck K120 punkty
3 38 6 4 150
2004
Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Zakopane HS134 Predazzo HS134 Innsbruck HS130 Hakuba HS131 Hakuba HS131 punkty
32 15 15 - 2 - - 112
2005
Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Courchevel HS132 Zakopane HS134 Predazzo HS134 Bischofshofen HS140 Hakuba HS131 Hakuba HS131 punkty
8 - - 35 - 13 - - 52
2006
Hinterzarten HS108 Predazzo HS134 Einsiedeln HS117 Courchevel HS132 Zakopane HS134 Kranj HS109 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Klingenthal HS140 Oberhof HS140 punkty
24 - 9 28 24 - - - - - 46
2007
Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Pragelato HS140 Einsiedeln HS117 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Oberhof HS140 Klingenthal HS140 punkty
- 11 5 - - - - - 6 32 109
2008
Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Courchevel HS132 Pragelato HS140 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Klingenthal HS140 Liberec HS134 punkty
- - - - - - 16 3 - - 75
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

edytuj

Do sezonu 2000 obowiązywały inne punktacje za konkurs.

1999 Hinterzarten K95 Hakuba K120
7 9
2000 Hinterzarten K95
4
Legenda
(do sezonu 2000)
1 2 3 4-6 poniżej 6

 -  – brak startu

2003 Hinterzarten K95
5
2004 Hinterzarten HS108 Zakopane HS134
4 1
2005 Hinterzarten HS108
9
2006 Hinterzarten HS108
7
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce Źr.
2006 23. [14]
2007 36. [15]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[6]
1994/1995 133.
1998/1999 116.
2000/2001 114.
2007/2008 36.
2009/2010 16.

Miejsca na podium konkursów Pucharu Kontynentalnego

edytuj
  1. Norwegia Rælingen – 20 sierpnia 1998 (1. miejsce)
  2. Norwegia Trondheim – 8 marca 2008 (3. miejsce)
  3. Norwegia Trondheim – 9 marca 2008 (1. miejsce)
  4. Słowenia Kranj – 14 lutego 2010 (3. miejsce)
  5. Niemcy Brotterode – 21 lutego 2010 (2. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Źródło[6]
Sezon 1993/1994
Lillehammer Lillehammer Oberwiesenthal Lauscha Wörgl Sankt Moritz Sankt Aegyd Gallio Sapporo Sapporo Willingen Willingen Ironwood Ironwood Ruhpolding Saalfelden Planica Iron Mountain Iron Mountain Ishpeming Schönwald Titisee-Neustadt Calgary Calgary Zaō Zakopane Zakopane Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Sprova Sprova Ruka Rovaniemi punkty
43 63 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 1994/1995
Lillehammer Lillehammer Jyväskylä Lahti Lahti Sankt Moritz Lake Placid Lake Placid Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Courchevel Courchevel Szczyrbskie Jezioro Zakopane Zakopane Gallio Gallio Liberec Liberec Reit im Winkl Saalfelden Ruhpolding Westby Iron Mountain Ishpeming Sapporo Zaō Zaō Schönwald Schönwald Sprova Sprova Ruka Gällivare Rovaniemi Rovaniemi punkty
- 4 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 50
Sezon 1998/1999
Velenje Velenje Berchtesgaden Villach Oberstdorf Oberstdorf Zakopane Zakopane Rælingen Kuopio Lahti Lahti Sankt Moritz Engelberg Bad Goisern Bad Goisern Sapporo Sapporo Sapporo Lauscha Lauscha Gallio Gallio Reit im Winkl Saalfelden Ruhpolding Braunlage Braunlage Westby Westby Planica Planica Titisee-Neustadt Iron Mountain Schönwald Ishpeming Ishpeming Ishpeming Sapporo Zaō Zaō Courchevel Courchevel Vikersund Vikersund Hede Hede Kuopio Rovaniemi Ruka Ruka punkty
- - - - - - - - 1 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 100
Sezon 2000/2001
Velenje Velenje Villach Oberstdorf Rælingen Rælingen Winterberg Sankt Moritz Innsbruck Bischofshofen Sapporo Sapporo Sapporo Brotterode Brotterode Lauscha Lauscha Ramsau Schönwald Westby Westby Titisee-Neustadt Planica Iron Mountain Iron Mountain Ishpeming Chamonix Chamonix Zakopane Zakopane Vikersund Vikersund Harrachov Harrachov Våler Zaō Zaō Örnsköldsvik Örnsköldsvik Hede punkty
- - - - 11 5 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 69
Sezon 2007/2008
Pragelato Pragelato Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Engelberg Engelberg Kranj Kranj Sapporo Sapporo Sapporo Brotterode Zakopane Zakopane Hinterzarten Hinterzarten Iron Mountain Ramsau Ramsau Whistler Whistler Trondheim Trondheim Vikersund Vikersund punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 3 1 - - 160
Sezon 2009/2010
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Otepää Otepää Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Sapporo Titisee-Neustadt Bischofshofen Bischofshofen Iron Mountain Zakopane Zakopane Kranj Kranj Brotterode Brotterode Wisła Oslo Oslo Ruka Ruka punkty
- - - - - - - - - - - - 21 19 - 4 5 6 3 4 2 - - - - - 347
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce Źr.
2009 20. [16]

Miejsca na podium konkursów Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj
  1. Norwegia Lillehammer – 22 sierpnia 2009 (1. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Źródło[6]
2009
Velenje Kranj Kranj Villach Villach Lillehammer Lillehammer Pjongczang Pjongczang Wisła Wisła punkty
- - - - - 1 7 - - - - 136
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

  1. a b Skład zespołu: Øyvind Berg, Lasse Ottesen, Roar Ljøkelsøy, Espen Bredesen.
  2. a b Skład zespołu: Henning Stensrud, Lasse Ottesen, Roar Ljøkelsøy, Kristian Brenden.
  3. a b Skład zespołu: Tommy Ingebrigtsen, Lars Bystøl, Anders Bardal, Roar Ljøkelsøy.
  4. a b Skład zespołu: Lars Bystøl, Bjørn Einar Romøren, Tommy Ingebrigtsen, Roar Ljøkelsøy.
  5. a b Skład zespołu: Håvard Lie, Roar Ljøkelsøy, Espen Bredesen, Lasse Ottesen.
  6. a b Skład zespołu: Roar Ljøkelsøy, Morten Ågheim, Tommy Ingebrigtsen, Kristian Brenden.
  7. a b Skład zespołu: Bjørn Einar Romøren, Roar Ljøkelsøy, Henning Stensrud, Tommy Ingebrigtsen.
  8. a b Skład zespołu: Roar Ljøkelsøy, Olav Magne Dønnem, Bjørn Einar Romøren, Henning Stensrud.
  9. a b Skład zespołu: Lars Bystøl, Sigurd Pettersen, Bjørn Einar Romøren, Roar Ljøkelsøy.
  10. a b Skład zespołu: Bjørn Einar Romøren, Sigurd Pettersen, Lars Bystøl, Roar Ljøkelsøy.
  11. a b Skład zespołu: Tom Hilde, Anders Bardal, Anders Jacobsen, Roar Ljøkelsøy.
  12. a b Skład zespołu: Bjørn Einar Romøren, Sigurd Pettersen, Tommy Ingebrigtsen, Roar Ljøkelsøy.
  13. a b Skład zespołu: Bjørn Einar Romøren, Lars Bystøl, Tommy Ingebrigtsen, Roar Ljøkelsøy.
  14. a b c d Seria konkursowa została odwołana.
  15. a b Skład zespołu: Roar Ljøkelsøy, Anders Heimdal, Geir Atle Wøien, Bengt Heiestad.
  16. a b Skład zespołu: Roar Ljøkelsøy, Lars Bergerengen, Sturle Holseter, Tommy Ingebrigtsen.
  17. Ex aequo z Florianem Lieglem

Przypisy

edytuj
  1. Skok Roku 2003 – Ljoekelsoey zwycięzcą!. skokinarciarskie.pl, 2004-01-02. [dostęp 2015-12-28]. (pol.).
  2. Anna Felska: Ljoekelsoey nowym asystentem Wernera Schustera. sportsinwinter.pl, 2016-04-15. [dostęp 2020-01-26].
  3. Mateusz Wasiewski: Pracował u boku Wernera Schustera, teraz pomoże norweskim juniorom. sportsinwinter.pl, 2019-04-30. [dostęp 2020-01-26].
  4. Roar Ljoekelsoey i Stefan Read zakończyli przygodę ze skokami. [dostęp 2010-03-21]. (pol.).
  5. a b c d e LJOEKELSOEY Roar - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-26]. (ang.).
  6. a b c d e Adam Kwieciński: LJOEKELSOEY Roar. [dostęp 2023-12-26].
  7. 4 HILLS TOURNAMENT 1994/1995 Tournament Standing. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-05-08)]. (ang.).
  8. 4 HILLS TOURNAMENT 1995/1996 Tournament Standing. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-05-08)]. (ang.).
  9. 1997 Scandinavia Nordic Tournament. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-20)]. (jap.).
  10. 1998 Scandinavia Nordic Tournament. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-05)]. (jap.).
  11. 1999 Scandinavia Nordic Tournament. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-20)]. (jap.).
  12. 2000 Scandinavia Nordic Tournament. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-28)]. (ang.).
  13. LJOEKELSOEY Roar - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-26]. (ang.).
  14. FIS Grand Prix Ski-Jumping - 2006 - Four Nations Grand Prix Standings. fis-ski.com, 2006-08-14. [dostęp 2023-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
  15. FIS Grand Prix Ski-Jumping - 2007 - Four Nations Grand Prix Standings. fis-ski.com, 2007-08-18. [dostęp 2023-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
  16. FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2009. fis-ski.com, 2009-09-13. [dostęp 2023-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj