Killian Peier

szwajcarski skoczek narciarski

Killian Peier (ur. 28 marca 1995 w La Sarraz[1]) – szwajcarski skoczek narciarski, reprezentant klubu Vallée de Joux. Olimpijczyk (2022), indywidualny brązowy medalista Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 ze skoczni dużej, medalista mistrzostw kraju.

Killian Peier
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 marca 1995
La Sarraz

Klub

Ski-Club Vallée de Joux

Wzrost

176 cm[1]

Debiut w PŚ indywidualnie

23 listopada 2014 w Klingenthal (17. miejsce)

Debiut w PŚ drużynowo

9 lutego 2013 w Willingen (10. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

23 listopada 2014 w Klingenthal (17. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

8 grudnia 2019 w Niżnym Tagile (2. miejsce)

Rekord życiowy

209,5 m na Letalnicy w Planicy (21 marca 2019)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Mistrzostwa świata
brąz Seefeld in Tirol 2019 duża
Letni Puchar Kontynentalny
brąz 3. miejsce
2018

Przebieg karieryEdytuj

8 października 2010 w Einsiedeln zadebiutował w zawodach FIS Cup, zajmując 25. miejsce. 27 grudnia 2010 został zgłoszony do startu w Pucharze Kontynentalnym. W konkursie w Engelbergu został zdyskwalifikowany. W lutym 2011 wystartował na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2011 w Libercu. Zajął tam 12. miejsce indywidualnie i 10. w drużynie[3]. Wystartował też na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży 2012 w Innsbrucku, zajmując 9. miejsce indywidualnie[4].

27 grudnia 2012 w Engelbergu po zajęciu 28. miejsca zdobył pierwsze w karierze punkty Pucharu Kontynentalnego. 8 lutego 2013 w Willingen zadebiutował w kwalifikacjach do zawodów Pucharu Świata. Zajął w nich 39. miejsce, uzyskując awans do konkursu głównego[5]. Ten został jednak ostatecznie odwołany[6]. 9 lutego Peier po raz pierwszy wystąpił w Pucharze Świata w zawodach drużynowych. Szwajcarzy zajęli w nich 10. miejsce. Wystąpił też na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013 w Val di Fiemme. Odpadł w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego na skoczni dużej, zajmując 41. miejsce, natomiast w zawodach drużynowych zajął 10. pozycję. 8 marca w Vikersund był 9. w zawodach Pucharu Kontynentalnego[5].

W październiku 2014 zadebiutował w Letnim Grand Prix, zajmując 17. miejsce w Klingenthal. 23 listopada 2014 w swoim debiucie w zawodach indywidualnych Pucharu Świata, Peier zdobył pierwsze punkty, ponownie zajmując 17. miejsce w zawodach rozgrywanych w Klingenthal. W grudniu 2014 w Renie zajął 3. lokatę w zawodach Pucharu Kontynentalnego. Wystąpił w zawodach skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015. Indywidualnie zajął na nich 31. miejsce na skoczni normalnej i 30. na skoczni dużej. W zawodach drużynowych reprezentacja Szwajcarii z Peierem w składzie zajęła 10. pozycję[7].

W latach 2013–15 trzykrotnie startował na mistrzostwach świata juniorów. Najwyżej klasyfikowany był na 6. miejscu indywidualnie (2015) i na 7. w drużynie (2014, 2015)[8].

W sezonie 2015/2016 raz znalazł się w najlepszej trzydziestce konkursu Pucharu Świata[9]. Regularnie zdobywał punkty Letniego Grand Prix 2016, zajmując między innymi 9. pozycję w Czajkowskim. W zimowej części sezonu 2016/2017 w Pucharze Świata nie punktował. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017 zajął 18. miejsce na skoczni normalnej, 40. na dużej oraz 10. w drużynie[10].

W sezonie 2017/2018 Pucharu Świata czterokrotnie zdobywał punkty, najwyżej klasyfikowanym będąc na 27. miejscu. W grudniu 2017 zajął 3. pozycję w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Engelbergu. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018. Indywidualnie odpadł w kwalifikacjach, zajmując 41. miejsce, a konkurs drużynowy zakończył na 6. pozycji[11].

W ramach Letniego Grand Prix 2018 dwukrotnie stawał na podium, w lipcu zajmując 3. miejsce w zawodach w Hinterzarten, a we wrześniu 2. w Hinzenbach. W trzech innych konkursach również zajął miejsca w pierwszej dziesiątce. Trzykrotnie zwyciężył też, a raz był drugi w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego 2018[12]. Cały cykl zakończył na 3. pozycji[13].

W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty. Sześć razy konkursy cyklu kończył w pierwszej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany został na 7. miejscu, w konkursie w Innsbrucku rozgrywanym w ramach 67. Turnieju Czterech Skoczni[12]. Sezon zakończył na 17. miejscu w klasyfikacji generalnej z 399 punktami[14]. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 zdobył brązowy medal w konkursie indywidualnym na skoczni dużej w Innsbrucku; prowadził w nim po pierwszej serii. Na skoczni normalnej zajął 10., a w konkursie drużynowym 7. pozycję[12].

W Letnim Grand Prix 2019 najwyżej sklasyfikowany był w zawodach w Zakopanem, na 5. miejscu. W Pucharze Świata 2019/2020 najlepsze wyniki osiągał na początku sezonu. 8 grudnia 2019 po raz pierwszy w karierze zajął miejsce na podium zawodów Pucharu Świata; konkurs w Niżnym Tagile ukończył na 2. pozycji. Była to jedyna w sezonie lokata Peiera w pierwszej dziesiątce zawodów indywidualnych cyklu. W kolejnych tygodniach najwyżej klasyfikowany był 22 grudnia 2019 w Engelbergu oraz 1 stycznia 2020 w Garmisch-Partenkirchen w ramach 68. Turnieju Czterech Skoczni, na 11. lokacie. W zawodach rozgrywanych w lutym i marcu najwyżej znalazł się na 23. miejscu[15]. Sezon zakończył na 25. pozycji w klasyfikacji generalnej z 237 punktami[14].

W ramach Letniego Grand Prix 2020 zajął 12. i 5. miejsce w zawodach w Wiśle[16]. 24 października 2020 upadł podczas pierwszej serii zawodów indywidualnych mistrzostw Szwajcarii, w wyniku czego zerwał więzadło krzyżowe przednie w prawym kolanie[17].

Do treningów na skoczni po kontuzji powrócił w sierpniu 2021[18]. W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty. W listopadowych zawodach cyklu najwyżej klasyfikowany był na 6. pozycji (w Niżnym Tagile i Ruce), w grudniowych – na 4. miejscu (zajętym dwukrotnie w Engelbergu), a w styczniowych – na 7. lokacie (w Zakopanem). Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Indywidualnie był 37. na skoczni normalnej i 27. na dużej, a w drużynie męskiej zajął 8. miejsce. W zawodach Pucharu Świata rozgrywanych po igrzyskach najwyżej klasyfikowany był na 21. pozycji. Na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022 zajął 31. miejsce indywidualnie[19]. Sezon Pucharu Świata zakończył na 16. miejscu w klasyfikacji generalnej z 451 punktami[14].

Z powodu zapalenia ścięgna rzepki nie brał udziału w zawodach latem 2022 oraz w pierwszych weekendach sezonu zimowego 2022/2023[20]. Po powrocie do startów w grudniu 2022 osiągał gorsze wyniki sportowe niż w poprzednich sezonach – w Pucharze Świata 2022/2023 punkty zdobył czterokrotnie, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 28. miejscu, a w najlepszym starcie w Pucharze Kontynentalnym zajął 8. pozycję. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023, na których indywidualnie był 33. na skoczni normalnej i 47. na dużej, zaś w drużynie męskiej zajął 6. miejsce[21].

Zdobywał medale mistrzostw Szwajcarii. Indywidualnie był trzeci w 2014[22], drugi w 2015[23], a w 2016, 2017, 2018 i 2019 zwyciężał[24][25][26][27]. W zawodach drużynowych, reprezentując zespół Ski Romand, zdobył srebro w 2010[28] oraz brąz w 2015, 2016, 2018 i 2019[23][24][29][30].

Igrzyska olimpijskieEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2022   Pekin/Zhangjiakou 37. miejsce (K-95), 27. miejsce (K-125)

DrużynowoEdytuj

2022   Pekin/Zhangjiakou 8. miejsce[a]

Starty K. Peiera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
37. 6 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 90,5 m 114,6 pkt 160,4 pkt Ryōyū Kobayashi
27. 12 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 130,0 m 129,0 m 245,5 pkt 50,6 pkt Marius Lindvik
8. 14 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 druż.[a] 118,5 m 124,0 m 791,5 pkt (193,8 pkt) 151,2 pkt Austria

Mistrzostwa świataEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2013   Val di Fiemme/Predazzo nie zakwalifikował się (K-120)
2015   Falun 31. miejsce (K-90), 30. miejsce (K-120)
2017   Lahti 18. miejsce (K-90), 40. miejsce (K-116)
2019   Seefeld in Tirol/Innsbruck brązowy medal (K-120), 10. miejsce (K-99)
2023   Planica 33. miejsce (K-95), 47. miejsce (K-125)

DrużynowoEdytuj

2013   Val di Fiemme/Predazzo 10. miejsce (K-120)[b]
2015   Falun 10. miejsce (K-120)[c]
2017   Lahti 10. miejsce (K-116)[d]
2019   Seefeld in Tirol/Innsbruck 7. miejsce (K-120)[e]
2023   Planica 6. miejsce (K-125)[f]

Starty K. Peiera na mistrzostwach świata – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
NQ 28 lutego 2013   Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 indywid. 103,5 m 93,9 pkt Nie zakwalifikował się.
10. 2 marca 2013   Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 druż.[b] 110,0 m 469,1 pkt (107,4 pkt) 666,8 pkt Austria
31. 21 lutego 2015   Falun Lugnet K-90 HS-100 indywid. 87,5 m 101,5 pkt 151,2 pkt Rune Velta
30. 26 lutego 2015   Falun Lugnet K-120 HS-134 indywid. 117,0 m 108,5 m 172,4 pkt 96,3 pkt Severin Freund
10. 28 lutego 2015   Falun Lugnet K-120 HS-134 druż.[c] 110,5 m 314,2 pkt (74,6 pkt) 558,4 pkt Norwegia
18. 25 lutego 2017   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 93,0 m 93,0 m 240,6 pkt 30,2 pkt Stefan Kraft
40. 2 marca 2017   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 indywid. 106,5 m 92,4 pkt 186,9 pkt Stefan Kraft
10. 4 marca 2017   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 druż.[d] 114,0 m 453,0 pkt (114,0 pkt) 651,2 pkt Polska
3.  23 lutego 2019   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 131,0 m 129,5 m 266,1 pkt 13,3 pkt Markus Eisenbichler
7. 24 lutego 2019   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 druż.[e] 127,0 m 128,5 m 837,0 pkt (260,7 pkt) 150,5 pkt Niemcy
10. 1 marca 2019   Seefeld in Tirol Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 98,5 m 98,0 m 207,4 pkt 10,9 pkt Dawid Kubacki
33. 25 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 93,5 m 114,2 pkt 147,6 pkt Piotr Żyła
47. 3 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 115,0 m 92,1 pkt 195,4 pkt Timi Zajc
6. 4 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 druż.[f] 122,0 m 118,0 m 1012,2 pkt (238,1 pkt) 166,7 pkt Słowenia

Mistrzostwa świata w lotach narciarskichEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2018   Oberstdorf nie zakwalifikował się[31]
2022   Vikersund 31. miejsce

DrużynowoEdytuj

2018   Oberstdorf 6. miejsce[g]

Starty K. Peiera na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
NQ 19–20 stycznia 2018   Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 indywid. 151,0 m 113,4 pkt Nie zakwalifikował się.
6. 21 stycznia 2018   Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 druż.[g] 175,5 m 176,5 m 1350,6 pkt (306,8 pkt) 311,6 pkt Norwegia
31. 11–12 marca 2022   Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 indywid. 180,0 m 145,6 pkt 708,6 pkt Marius Lindvik

Mistrzostwa świata juniorówEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2013   Liberec 15. miejsce
2014   Val di Fiemme/Predazzo 22. miejsce
2015   Ałmaty 6. miejsce

DrużynowoEdytuj

2013   Liberec 11. miejsce[h]
2014   Val di Fiemme/Predazzo 7. miejsce[i]
2015   Ałmaty 7. miejsce[i]

Starty K. Peiera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
15. 24 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS 100 ind. 98,0 m 90,0 m 236,0 pkt 47,5 pkt Jaka Hvala
11. 24 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS 100 druż.[h] 97,0 m 416,0 pkt (125,5 pkt) 670,5 pkt Słowenia
22. 31 stycznia 2014   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 86,5 m 93,5 m 202,9 pkt 28,6 pkt Jakub Wolny
7. 1 lutego 2014   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż.[i] 94,0 m 96,0 m 944,6 pkt (246,2 pkt) 82,4 pkt Polska
6. 5 lutego 2015   Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 indywid. 97,0 m 98,5 m 257,2 pkt 12,7 pkt Johann André Forfang
7. 7 lutego 2015   Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 druż.[i] 89,5 m 97,5 m 800,7 pkt (204,0 pkt) 92,6 pkt Norwegia

Igrzyska olimpijskie młodzieżyEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2012   Innsbruck/Seefeld 9. miejsce

Starty K. Peiera na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
9. 14 stycznia 2012   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-68 HS-75 indywid. 71,5 m 70,5 m 236,9 pkt 49,2 pkt Anže Lanišek

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży EuropyEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2011   Liberec 12. miejsce

DrużynowoEdytuj

2011   Liberec 10. miejsce[j]

Starty K. Peiera na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
12. 15 lutego 2011   Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 91,5 m 91,0 m 230,5 pkt 64,0 pkt Jarkko Määttä
10. 17 lutego 2011   Liberec Ještěd K-90 HS-100 druż.[j] 90,0 m 379,5 pkt (112,5 pkt) 534,0 pkt Polska

Puchar ŚwiataEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[14]
2014/2015 66.
2015/2016 74.
2017/2018 54.
2018/2019 17.
2019/2020 25.
2021/2022 16.
2022/2023 74.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 8 grudnia 2019   Niżny Tagił Aist K-120 HS-134 138,0 m 137,0 m 254,6 pkt 2. 23,0 pkt Stefan Kraft

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu ŚwiataEdytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2013/2014
                                                        punkty
- - - - - - q q - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2014/2015
                                                              punkty
17 - - q 30 - - 34 45 - q q - - - - q 50 - - - - - - q 54 48 q 50 - - 15
Sezon 2015/2016
                                                          punkty
31 29 q 36 31 33 35 q 39 dq - q - 44 q - - - - - - - 46 q q - - - - 2
Sezon 2016/2017
                                                    punkty
48 q q q 49 48 44 - - - - - - - - - - q 32 49 q 37 40 q q - 0
Sezon 2017/2018
                                            punkty
33 32 34 46 q 28 q 43 q 28 28 q 27 39 49 40 47 - - - - - 13
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
17 41 28 16 12 21 31 19 23 7 8 9 11 13 14 27 27 32 q 8 8 11 20 10 14 32 q 26 399
Sezon 2019/2020
                                                      punkty
20 48 16 2 24 15 11 33 11 19 21 21 50 - - 31 49 44 45 - - 29 24 23 23 30 29 237
Sezon 2021/2022
                                                        punkty
16 6 6 11 9 12 13 4 4 14 12 26 28 14 7 - - 13 23 21 21 30 36 22 q 36 q 30 451
Sezon 2022/2023
                                                                punkty
- - - - q q 42 45 - - - - - q 45 30 q q q q 30 28 - 33 40 40 - - - 30 q - 6
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu ŚwiataEdytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon
2012/2013
             
- - - 10 - - -
Sezon
2014/2015
         
7 - - - -
Sezon
2015/2016
           
7 8 - 9 - -
Sezon
2016/2017
           
8 - - 8 8 10
Sezon
2017/2018
               
7 7 8 7 7 7 - -
Sezon
2018/2019
             
5 7 6 7 8 8 7
Sezon
2019/2020
         
7 7 8 7 7
Sezon
2021/2022
             
8 - - - - - 8
Sezon
2022/2023
             
- - - 8 - 6 6
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech SkoczniEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[14]
2015/2016 65.
2017/2018 32.
2018/2019 10.
2019/2020 22.
2021/2022 13.

Raw AirEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[14]
2017 36.
2018 61.
2019 21.
2020 22.
2022 28.
2023 58.

Willingen FiveEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce Źr.
2018 45. [32]
2019 10. [33]
2020 45. [34]

Planica 7Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce Źr.
2019 29. [35]
2022 32. [36]
2023 38. [37]

Puchar Świata w lotachEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[14]
2018/2019 37.
2021/2022 44.

Letnie Grand PrixEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[38]
2014 63.
2016 29.
2017 46.
2018 6.
2019 13.
2020 6.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 28 lipca 2018   Hinterzarten Rothaus-Schanze K-95 HS-108 104,0 m 100,5 m 255,8 pkt 3. 15,3 pkt Kamil Stoch
2. 30 września 2018   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-94 91,0 m 86,5 m 237,7 pkt 2. 8,0 pkt Daniel Huber

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGPEdytuj

stan po zakończeniu LGP 2022

2013
                      punkty
- - - q - - - - - - - 0
2014
                  punkty
- q - - - - - - 17 14
2015
                      punkty
- - - - - - - - - - 34 0
2016
                    punkty
18 q 22 21 30 25 16 9 - q 83
2017
                  punkty
27 37 49 29 34 47 17 16 38 35
2018
                  punkty
5 3 11 14 8 6 - - 2 299
2019
                punkty
24 18 12 5 15 20 11 23 146
2020
    punkty
12 5 67
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGPEdytuj

stan po zakończeniu LGP 2021

2016  
8
2017  
8
2018    
7 -
2019      
9 - 7
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar KontynentalnyEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[13]
2012/2013 69.
2014/2015 34.
2015/2016 78.
2016/2017 50.
2017/2018 42.
2022/2023 51.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 12 grudnia 2014   Rena Renabakkene K-99 HS-111 108,5 m 105,5 m 262,9 pkt 3. 7,0 pkt Stephan Leyhe
2. 27 grudnia 2017   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 131,0 m 129,5 m 248,6 pkt 3. 10,5 pkt Jonathan Learoyd

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu KontynentalnegoEdytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2010/2011
                                                          punkty
- - - - - - dq - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2011/2012
                                                      punkty
- - - - - - - 61 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2012/2013
                                                        punkty
- - 28 28 30 31 - - - 40 28 - - - - - - - 29 22 14 41 - - 9 47 - - 68
Sezon 2013/2014
                                                punkty
33 48 - - 67 39 - - - - - - - - 61 49 56 - 62 - - - - - 0
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
3 7 12 7 6 - - 31 18 29 - - - - - - - - - - - - - - - - 209
Sezon 2015/2016
                                                      punkty
- - - - - - - - - - - 8 42 39 - - - - 26 45 - - - - - - - 37
Sezon 2016/2017
                                                            punkty
- - - - - 27 18 - - 29 25 38 24 20 5 20 - - - - - - - - - - - - - - 99
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
- - - - 3 7 - - - - - - - - - - - - - 14 19 25 21 - - - - - 142
Sezon 2022/2023
                                                  punkty
- - - - 34 35 34 22 13 15 8 - - - - - - - - - - - - - - 77
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar KontynentalnyEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[13]
2013 81.
2014 34.
2015 45.
2016 58.
2017 48.
2018 3.
2019 47.

Zwycięstwa w konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 7 lipca 2018   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 103,0 m 105,0 m 277,6 pkt
2. 8 lipca 2018   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 109,5 m 109,0 m 254,6 pkt
3. 9 września 2018   Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 112,0 m 115,0 m 278,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 7 lipca 2018   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 103,0 m 105,0 m 277,6 pkt 1.
2. 8 lipca 2018   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 109,5 m 109,0 m 254,6 pkt 1.
3. 9 września 2018   Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 112,0 m 115,0 m 278,4 pkt 1.
4. 22 września 2018   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 133,0 m 127,5 m 281,8 pkt 2. 6,6 pkt Stefan Huber

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu KontynentalnegoEdytuj

stan po zakończeniu LPK 2022

2013
                    punkty
31 57 47 56 - - - - 28 25 9
2014
                            punkty
- - 19 33 23 27 - - - - 8 24 31 6 103
2015
                            punkty
- - - - - - - - - - 6 22 19 34 61
2016
                            punkty
16 11 - - - - - - - - - - 20 - 50
2017
                          punkty
- - - - - - - - - 7 16 - - 51
2018
                          punkty
1 1 - - - 4 1 - - 2 14 - - 448
2019
                                punkty
- - - - - - - - - - - - 10 5 - - 71
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS CupEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[39]
2010/2011 202.
2011/2012 210.
2012/2013 130.
2013/2014 39.
2014/2015 8.
2015/2016 59.
2016/2017 43.
2017/2018 52.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 13 września 2015   Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 112,0 m 115,0 m 259,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznieEdytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 13 lipca 2013   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 95,0 m 94,0 m 246,0 pkt 3. 14,0 pkt Marco Grigoli
2. 13 lipca 2014   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 100,0 m 99,0 m 268,5 pkt 2. 4,5 pkt Clemens Aigner
3. 6 września 2014   Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 108,0 m 113,5 m 247,2 pkt 2. 4,9 pkt Lukas Müller
4. 7 września 2014   Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 111,5 m 107,5 m 242,7 pkt 2. 5,4 pkt Lukas Müller
5. 13 września 2015   Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 112,0 m 115,0 m 259,6 pkt 1.
6. 7 stycznia 2017   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 127,5 m 127,0 m 253,6 pkt 2. 6,5 pkt Ulrich Wohlgenannt

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS CupuEdytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2010/2011
                                                punkty
- - - - - - - - 25 26 - - - - - - - - - - - - - - 11
Sezon 2011/2012
                                              punkty
- - - - - - dq 19 - - - - - - - - - - - - - - - 12
Sezon 2012/2013
                                          punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 12 19 34
Sezon 2013/2014
                                                punkty
3 15 - - - - 18 26 - - - - 17 9 - - - - - - - - - - 137
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
6 2 7 34 10 4 2 2 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 392
Sezon 2015/2016
                                                punkty
- - - - - - 40 1 - - - - - - - - - - - - - - - - 100
Sezon 2016/2017
                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - 2 9 - - - - 109
Sezon 2017/2018
                                          punkty
- - - - 5 7 - - - - - - - - - - - - - - - 81
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

UwagiEdytuj

  1. a b Skład zespołu: Dominik Peter, Gregor Deschwanden, Simon Ammann, Killian Peier
  2. a b Skład zespołu: Simon Ammann, Killian Peier, Marco Grigoli i Gregor Deschwanden
  3. a b Skład zespołu: Kilian Peier, Gregor Deschwanden, Gabriel Karlen, Simon Ammann
  4. a b Skład zespołu: Gregor Deschwanden, Andreas Schuler, Killian Peier, Simon Ammann
  5. a b Skład zespołu: Andreas Schuler, Luca Egloff, Simon Ammann, Killian Peier
  6. a b Skład zespołu: Gregor Deschwanden, Killian Peier, Remo Imhof i Simon Ammann
  7. a b Skład zespołu: Andreas Schuler, Killian Peier, Gregor Deschwanden, Simon Ammann
  8. a b Skład zespołu: Pascal Kälin, Luca Egloff, Andreas Schuler, Kilian Peier
  9. a b c d Skład zespołu: Andreas Schuler, Tobias Birchler, Luca Egloff, Killian Peier
  10. a b Skład zespołu: Luca Egloff, Andreas Schuler, Björn Fischer i Killian Peier

PrzypisyEdytuj

  1. a b Dominik Formela: Killian PEIER - sylwetka. skijumping.pl, 2020-07-22. [dostęp 2022-04-08].
  2. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-03-19].
  3. PEIER Killian - Athlete Information; Season 2011. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
  4. PEIER Killian - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
  5. a b PEIER Killian - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
  6. Paweł Guzik: PŚ w Willingen: Seria próbna i konkurs odwołane. skijumping.pl, 2013-02-10. [dostęp 2013-05-31].
  7. PEIER Killian - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
  8. PEIER Killian - Athlete Information; FIS Junior World Ski Championships. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
  9. PEIER Killian - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
  10. PEIER Killian - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
  11. PEIER Killian - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
  12. a b c PEIER Killian - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
  13. a b c PEIER Killian - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-07]. (ang.).