Clemens Aigner

	Clemens Aigner
	Clemens Aigner
Data urodzenia	2 lutego 1993
Klub	SV Innsbruck Bergisel
Debiut w PŚ	4 stycznia 2015 w Innsbrucku (50. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	3 stycznia 2016 w Innsbrucku (29. miejsce)
Rekord życiowy	216,5 m na Kulm w Tauplitz (13 stycznia 2018)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Austria
	Uniwersjada
	Puchar Kontynentalny
1. miejsce ;	2016/2017
1. miejsce ;	2018/2019
2. miejsce ;	2015/2016
2. miejsce ;	2019/2020
	Multimedia w Wikimedia Commons

Clemens Aigner (ur. 2 lutego 1993) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant klubu SV Innsbruck Bergisel. Drużynowy brązowy medalista Zimowej Uniwersjady 2013, zwycięzca Pucharu Kontynentalnego 2016/2017 i Pucharu Kontynentalnego 2018/2019 oraz drugi zawodnik klasyfikacji generalnej PK w sezonach 2015/2016 i 2019/2020. Medalista mistrzostw kraju, olimpijczyk (2018).

Przebieg karieryEdytuj

W cyklu FIS Cup zadebiutował w lutym 2010, pierwsze punkty zdobywając w lipcu tego samego roku w Villach^[1]. W 2012 rozpoczął starty w Pucharze Kontynentalnym. Wśród najlepszych 30 zawodników po raz pierwszy znalazł się w swoim drugim starcie, 29 stycznia w Bischofshofen, po zajęciu 28. miejsca^[2].

18 grudnia 2013 wraz z Danielem Huberem i Davidem Unterbergerem zdobył brązowy medal w konkursie drużynowym skoków narciarskich na Zimowej Uniwersjadzie 2013^[3]. W konkursach indywidualnych zajmował miejsca w drugiej dziesiątce. W sezonie 2013/2014 startował również w Pucharze Kontynentalnym, w najlepszym występie – w styczniu 2014 w Courchevel – zajmując 6. miejsce^[4]. Latem 2014 zadebiutował w Letnim Grand Prix, dwukrotnie zdobywając punkty w zawodach w Hakubie (27. i 25. miejsce). 4 stycznia 2015 w Innsbrucku po raz pierwszy wystartował w konkursie Pucharu Świata, zajmując 50. miejsce^[5]. 3 stycznia 2016 w tej samej miejscowości zdobył pierwsze punkty cyklu, zajmując 29. miejsce^[6].

Pięciokrotnie stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego 2015/2016, odnosząc jedno zwycięstwo – 27 grudnia 2015 w Engelbergu^[6]. W 25 startach zgromadził 805 punktów, co pozwoliło mu na zajęcie 2. pozycji w klasyfikacji generalnej, ze stratą 13 punktów do Toma Hilde^[7].

Podczas Letniego Grand Prix 2016 trzykrotnie kończył zawody w najlepszej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowany był na 5. miejscu, we wrześniu w Czajkowskim. Zimową część sezonu 2016/2017 rozpoczął od startów w Pucharze Świata. W początkowych zawodach nie zdobywał jednak punktów i został przeniesiony do Pucharu Kontynentalnego. Tam w styczniu czterokrotnie stanął na podium. W pierwszej połowie lutego ponownie wystartował w zawodach najwyższej rangi, między innymi dwukrotnie zajmując 15. miejsce w Pucharze Świata w Pjongczangu. W marcu cztery razy z rzędu zwyciężył w zawodach PK. Łącznie w Pucharze Kontynentalnym 2016/2017 11 razy stał na podium, w tym 7 na najwyższym jego stopniu^[8]. Pozwoliło mu to na zwycięstwo w cyklu z przewagą ponad 200 punktów nad drugim Miranem Zupančičem^[9].

W zimowej części sezonu 2017/2018 regularnie występował w Pucharze Świata. 10 razy zdobył punkty cyklu, a w najlepszym występie – 13 stycznia 2018 w Tauplitz – zajął 7. miejsce^[10]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2017/2018 zajął 29. pozycję ze 104 punktami^[11]. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018, gdzie zajął 18. miejsce indywidualnie i 5. w drużynie. Wystąpił także na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018, zajmując 31. pozycję indywidualnie na skoczni dużej^[10].

W Letnim Grand Prix 2018 najwyżej klasyfikowany był na 7. pozycji, we wrześniu w Hinzenbach. W zimowej części sezonu 2018/2019 na przemian startował w Pucharze Świata i Pucharze Kontynentalnym. W tym pierwszym cyklu w większości występów nie zdobył punktów. Najwyżej klasyfikowany był na mamuciej skoczni w Oberstdorfie, na 17. miejscu. Z kolei w Pucharze Kontynentalnym 2018/2019 siedmiokrotnie zwyciężył, dwa razy był drugi i raz trzeci^[12]. Zajął 1. miejsce w całym cyklu, z 977 punktami o 82 wyprzedzając drugiego Aleksandra Zniszczoła^[9].

W sezonie 2019/2020 w Pucharze Świata punkty zdobył raz w czterech startach – był 26. w zawodach w Bischofshofen. W trakcie sezonu występował głównie w Pucharze Kontynentalnym, gdzie odniósł trzy zwycięstwa, jak również zajął trzykrotnie drugie i trzykrotnie trzecie miejsce^[13]. W Pucharze Kontynentalnym 2019/2020 zdobył 931 punktów i zajął 2. miejsce w klasyfikacji generalnej ze stratą 154 punktów do Clemensa Leitnera^[9].

Pięciokrotnie stawał na podium mistrzostw Austrii. W zawodach drużynowych, reprezentując Tyrol, w 2012 zdobył brązowy^[14], w 2015 – srebrny^[15], a w 2016 – złoty medal^[16]. Indywidualnie zajął trzecie miejsce w zawodach na skoczni normalnej w 2014^[17], a także w 2018^[18].

Igrzyska olimpijskieEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2018

Pjongczang

–

31. miejsce (K-125)

Starty C. Aignera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowoEdytuj

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
31.	17 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-125	HS-142	indywid.	121,0 m	–	110,0 pkt	175,7 pkt	Kamil Stoch

Mistrzostwa świata w lotach narciarskichEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2018

Oberstdorf

–

18. miejsce

DrużynowoEdytuj

2018

Oberstdorf

–

5. miejsce^[a]

Starty C. Aignera na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowoEdytuj

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
18.	19–20 stycznia	2018	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-200	HS-235	indywid.	202,0 m	181,5 m	194,5 m	–^[b]	524,5 pkt	127,4 pkt	Daniel-André Tande
5.	21 stycznia	2018	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-200	HS-235	druż.^[a]	200,0 m		202,0 m		1488,8 pkt (360,5 pkt)	173,4 pkt	Norwegia

UniwersjadaEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2013

Trydent/Predazzo

–

13. miejsce (K-95), 20. miejsce (K-120)

DrużynowoEdytuj

2013

Trydent/Predazzo

–

12. miejsce (drużyna mieszana)^[c], brązowy medal^[d]

Starty C. Aignera na uniwersjadzie – szczegółowoEdytuj

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
13.	14 grudnia	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	indywid.	94,5 m	97,5 m	242,5 pkt	27,8 pkt	Sami Niemi
12.	17 grudnia	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	druż. mix.^[c]	97,5 m	93,5 m	365,6 pkt (241,2 pkt)	142,5 pkt	Rosja I
3.	18 grudnia	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	druż.^[d]	96,5 m	97,5 m	721,9 pkt (244,6 pkt)	33,6 pkt	Polska
20.	20 grudnia	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	indywid.	117,5 m	115,5 m	223,5 pkt	55,1 pkt	Krzysztof Biegun

Puchar ŚwiataEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon	Miejsce
2014/2015	niesklasyfikowany
2015/2016	74.
2016/2017	42.
2017/2018	29.
2018/2019	45.
2019/2020	66.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu ŚwiataEdytuj

stan po zakończeniu sezonu 2019/2020

																															punkty
Sezon 2014/2015
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	50	39	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	q	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2015/2016
																													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	29	43	-	-	40	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	56	q	-	2
Sezon 2016/2017
																										punkty
39	q	q	41	q	q	39	-	-	23	-	-	-	-	-	q	q	41	21	15	15	-	-	-	-	-	50
Sezon 2017/2018
																						punkty
22	27	24	20	40	21	40	36	35	33	31	7	26	-	-	22	23	37	35	q	q	26	104
Sezon 2018/2019
																												punkty
24	44	41	q	43	27	51	-	-	35	41	-	-	-	21	31	33	17	q	26	-	-	25	34	40	q	q	-	46
Sezon 2019/2020
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	35	26	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	34	36	5
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech SkoczniEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon	Miejsce
2014/2015	53.
2015/2016	43.
2016/2017	56.
2017/2018	33.
2018/2019	53.
2019/2020	47.

Raw AirEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon	Miejsce
2018	40.
2019	43.
2020	40.

Planica 7Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon	Miejsce
2018	27.
2019	63.

Puchar Świata w lotachEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon	Miejsce
2015/2016	niesklasyfikowany
2017/2018	21.
2018/2019	33.

Letnie Grand PrixEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon	Miejsce
2014	68.
2015	niesklasyfikowany
2016	16.
2017	53.
2018	25.
2019	55.

Miejsca w poszczególnych konkursach LGPEdytuj

stan po zakończeniu LGP 2019

									punkty
2014
-	-	-	27	25	-	-	31	-	10
2015
											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	49	0
2016
										punkty
9	28	16	-	42	19	9	5	23	36	141
2017
									punkty
22	38	44	-	-	14	31	29	35	29
2018
									punkty
q	19	21	13	-	-	-	-	7	78
2019
								punkty
38	26	27	-	-	-	22	q	18
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował

Puchar KontynentalnyEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon	Miejsce^[19]
2011/2012	122.
2012/2013	56.
2013/2014	56.
2014/2015	11.
2015/2016	2.
2016/2017	1.
2018/2019	1.
2019/2020	2.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznieEdytuj

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	27 grudnia	2015	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	129,0 m	133,0 m	284,2 pkt
2.	21 stycznia	2017	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	133,5 m	140,0 m	238,4 pkt
3.	28 stycznia	2017	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	K-125	HS-140	139,5 m	139,5 m	296,5 pkt
4.	4 marca	2017	Rena	Renabakkene	K-124	HS-139	141,5 m	137,0 m	283,9 pkt
5.	5 marca	2017	Rena	Renabakkene	K-124	HS-139	146,5 m	139,5 m	283,4 pkt
6.	11 marca	2017	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	131,0 m	133,0 m	255,9 pkt
7.	12 marca	2017	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	130,0 m	131,0 m	243,8 pkt
8.	19 marca	2017	Czajkowskij	Snieżynka	K-95	HS-106	98,0 m	99,0 m	264,2 pkt
9.	12 stycznia	2019	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	K-125	HS-142	137,0 m	138,0 m	286,0 pkt
10.	18 stycznia	2019	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	132,5 m	127,5 m	229,5 pkt
11.	19 stycznia	2019	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	126,5 m	133,0 m	249,4 pkt
12.	20 stycznia	2019	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	144,0 m	138,0 m	292,7 pkt
13.	15 lutego	2019	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	136,5 m	132,0 m	285,7 pkt
14.	16 lutego	2019	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	131,5 m	133,0 m	300,5 pkt
15.	23 lutego	2019	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	115,5 m	115,0 m	277,3 pkt
16.	12 stycznia	2020	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	K-125	HS-142	142,0 m	136,5 m	266,7 pkt
17.	15 lutego	2020	Iron Mountain	Pine Mountain Jump	K-120	HS-133	133,0 m	129,5 m	264,7 pkt
18.	16 lutego	2020	Iron Mountain	Pine Mountain Jump	K-120	HS-133	144,0 m	136,0 m	235,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznieEdytuj

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	16 stycznia	2015	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-100	94,5 m	91,0 m	239,0 pkt	3.	12,0 pkt	Miran Zupančič
2.	27 grudnia	2015	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	129,0 m	133,0 m	284,2 pkt	1.	–
3.	28 grudnia	2015	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	128,5 m	134,5 m	284,4 pkt	2.	12,5 pkt	Tom Hilde
4.	7 lutego	2016	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-139	132,0 m	128,0 m	259,0 pkt	3.	17,0 pkt	Philipp Aschenwald
5.	13 lutego	2016	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	121,0 m	123,5 m	236,2 pkt	3.	19,0 pkt	Ulrich Wohlgenannt
6.	21 lutego	2016	Iron Mountain	Pine Mountain Jump	K-120	HS-133	125,0 m	129,0 m	227,0 pkt	3.	2,1 pkt	Florian Altenburger
7.	8 stycznia	2017	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-140	137,0 m	128,0 m	246,8 pkt	3.	14,5 pkt	Viktor Polášek
8.	21 stycznia	2017	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	133,5 m	140,0 m	238,4 pkt	1.	–
9.	28 stycznia	2017	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	K-125	HS-140	139,5 m	139,5 m	296,5 pkt	1.	–
10.	29 stycznia	2017	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	K-125	HS-140	132,5 m	138,5 m	258,8 pkt	3.	2,8 pkt	Tomáš Vančura
11.	26 lutego	2017	Iron Mountain	Pine Mountain Jump	K-120	HS-133	132,5 m	132,5 m	258,3 pkt	3.	1,2 pkt	Stefan Huber
12.	4 marca	2017	Rena	Renabakkene	K-124	HS-139	141,5 m	137,0 m	283,9 pkt	1.	–
13.	5 marca	2017	Rena	Renabakkene	K-124	HS-139	146,5 m	139,5 m	283,4 pkt	1.	–
14.	11 marca	2017	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	131,0 m	133,0 m	255,9 pkt	1.	–
15.	12 marca	2017	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	130,0 m	131,0 m	243,8 pkt	1.	–
16.	18 marca	2017	Czajkowskij	Snieżynka	K-95	HS-106	100,5 m	101,5 m	263,6 pkt	3.	5,4 pkt	Constantin Schmid
17.	19 marca	2017	Czajkowskij	Snieżynka	K-95	HS-106	98,0 m	99,0 m	264,2 pkt	1.	–
18.	12 stycznia	2019	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	K-125	HS-142	137,0 m	138,0 m	286,0 pkt	1.	–
19.	12 stycznia	2019	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	K-125	HS-142	129,0 m	130,5 m	259,1 pkt	2.	2,2 pkt	Žiga Jelar
20.	18 stycznia	2019	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	132,5 m	127,5 m	229,5 pkt	1.	–
21.	19 stycznia	2019	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	126,5 m	133,0 m	249,4 pkt	1.	–
22.	20 stycznia	2019	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	144,0 m	138,0 m	292,7 pkt	1.	–
23.	15 lutego	2019	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	136,5 m	132,0 m	285,7 pkt	1.	–
24.	16 lutego	2019	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	131,5 m	133,0 m	300,5 pkt	1.	–
25.	23 lutego	2019	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	115,5 m	115,0 m	277,3 pkt	1.	–
26.	24 lutego	2019	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	114,5 m	112,5 m	275,9 pkt	2.	2,3 pkt	Marius Lindvik
27.	2 marca	2019	Rena	Renabakkene	K-124	HS-139	127,5 m	134,0 m	256,8 pkt	3.	11,5 pkt	Marius Lindvik
28.	7 grudnia	2019	Vikersund	Vikersundbakken	K-105	HS-117	114,5 m	115,0 m	268,6 pkt	3.	12,5 pkt	Taku Takeuchi
29.	11 stycznia	2020	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	K-125	HS-142	129,0 m	131,5 m	272,6 pkt	3.	15,0 pkt	Clemens Leitner
30.	12 stycznia	2020	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	K-125	HS-142	142,0 m	136,5 m	266,7 pkt	1.	–
31.	19 stycznia	2020	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	126,5 m	136,5 m	243,1 pkt	2.	4,0 pkt	Robin Pedersen
32.	15 lutego	2020	Iron Mountain	Pine Mountain Jump	K-120	HS-133	133,0 m	129,5 m	264,7 pkt	1.	–
33.	16 lutego	2020	Iron Mountain	Pine Mountain Jump	K-120	HS-133	144,0 m	136,0 m	235,5 pkt	1.	–
34.	22 lutego	2020	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-104	102,0 m	103,0 m	275,6 pkt	2.	5,5 pkt	Maciej Kot
35.	23 lutego	2020	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-104	100,5 m	104,0 m	273,7 pkt	2.	0,6 pkt	Maciej Kot
36.	29 lutego	2020	Rena	Renabakkene	K-124	HS-139	133,0 m	135,5 m	274,1 pkt	3.	4,5 pkt	Clemens Leitner

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu KontynentalnegoEdytuj

stan na 16 stycznia 2021

																											punkty
Sezon 2011/2012
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	50	28	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	3
Sezon 2012/2013
																												punkty
-	-	85	52	75	67	-	-	-	25	31	27	15	-	-	8	13	23	35	49	-	-	-	-	43	67	21	23	104
Sezon 2013/2014
																								punkty
-	-	-	-	-	-	14	6	-	-	-	-	30	45	-	-	-	-	-	-	-	10	47	-	85
Sezon 2014/2015
																										punkty
12	10	8	10	29	-	-	3	4	10	5	26	12	4	21	-	-	31	21	-	-	-	23	21	26	12	431
Sezon 2015/2016
																											punkty
32	22	42	4	19	1	2	8	27	27	29	12	15	4	-	-	8	3	3	6	11	3	4	14	6	17	10	805
Sezon 2016/2017
																														punkty
-	-	-	-	-	8	7	21	3	12	7	9	1	7	1	3	-	-	-	-	-	-	3	4	1	1	1	1	3	1	1191
Sezon 2018/2019
																												punkty
-	-	-	-	14	16	-	-	1	2	1	1	1	-	-	-	-	-	1	1	1	2	3	11	-	-	-	-	977
Sezon 2019/2020
																					punkty
3	23	-	-	3	1	4	2	6	15	25	10	5	13	1	1	2	2	3	-	-	931
Sezon 2020/2021
																			punkty
-	-	-	-	-	31	34													0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar KontynentalnyEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon	Miejsce
2012	niesklasyfikowany
2013	92.
2014	26.
2015	15.
2016	13.
2017	73.
2018	24.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznieEdytuj

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	29 sierpnia	2015	Frenštát pod Radhoštěm	Areal Horečky	K-95	HS-106	101,5 m	98,5 m	232,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznieEdytuj

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	28 sierpnia	2015	Frenštát pod Radhoštěm	Areal Horečky	K-95	HS-106	93,0 m	96,0 m	230,0 pkt	3.	3,6 pkt	Klemens Murańka
2.	29 sierpnia	2015	Frenštát pod Radhoštěm	Areal Horečky	K-95	HS-106	101,5 m	98,5 m	232,5 pkt	1.	–
3.	1 lipca	2016	Kranj	Bauhenk	K-100	HS-109	105,0 m	110,5 m	298,9 pkt	3.	6,9 pkt	Peter Prevc
4.	17 września	2016	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	113,5 m	110,5 m	254,7 pkt	2.	16,6 pkt	Markus Eisenbichler
5.	8 września	2018	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	113,5 m	111,5 m	257,1 pkt	3.	14,4 pkt	Philipp Aschenwald

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu KontynentalnegoEdytuj

stan po zakończeniu LPK 2018

														punkty
2012
41	56	62	60	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
2013
										punkty
39	42	-	-	-	-	38	24	54	54	7
2014
														punkty
21	15	18	10	-	-	-	-	27	27	16	6	-	-	128
2015
														punkty
20	35	49	30	-	-	3	1	32	22	11	12	34	42	227
2016
														punkty
3	5	-	-	-	-	-	-	2	4	-	-	-	-	235
2017
													punkty
-	-	-	-	-	-	-	15	22	-	-	-	-	25
2018
													punkty
-	-	-	-	-	3	4	-	-	-	-	-	-	110
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - – zawodnik nie wystartował

FIS CupEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon	Miejsce
2009/2010	nieklasyfikowany
2010/2011	95.
2011/2012	25.
2012/2013	80.
2013/2014	125.
2014/2015	11.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznieEdytuj

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	12 lipca	2014	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	99,5 m	96,0 m	257,0 pkt
2.	13 lipca	2014	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	100,5 m	100,0 m	273,0 pkt
3.	20 grudnia	2014	Szczyrbskie Jezioro	MS 1970	K-90	HS-100	96,5 m	94,0 m	250,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznieEdytuj

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata
1.	12 lipca	2014	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	99,5 m	96,0 m	257,0 pkt	1.	–
2.	13 lipca	2014	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	100,5 m	100,0 m	273,0 pkt	1.	–
3.	20 grudnia	2014	Szczyrbskie Jezioro	MS 1970	K-90	HS-100	96,5 m	94,0 m	250,5 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS CupEdytuj

stan na 10 stycznia 2021

																										punkty
Sezon 2009/2010
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	44	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2010/2011
																								punkty
24	12	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	17	14	-	-	-	-	61
Sezon 2011/2012
																							punkty
24	11	-	-	-	-	-	-	-	-	5	4	-	-	11	21	-	-	-	-	-	-	-	160
Sezon 2012/2013
																					punkty
-	6	10	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	66
Sezon 2013/2014
																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	6	65	40
Sezon 2014/2015
																										punkty
1	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	300
Sezon 2020/2021
														punkty
-	-	5	9	13	5									139
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - – zawodnik nie wystartował

UwagiEdytuj

↑ ^a ^b Skład zespołu: Clemens Aigner, Manuel Poppinger, Michael Hayböck, Stefan Kraft
↑ Seria konkursowa została odwołana.
↑ ^a ^b Skład zespołu: Clara Gritsch i Clemens Aigner
↑ ^a ^b Skład zespołu: Daniel Huber, David Unterberger i Clemens Aigner

PrzypisyEdytuj

↑ AIGNER Clemens - Athlete Information; FIS Cup (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13].
↑ AIGNER Clemens - Athlete Information; Season 2012 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13].
↑ Adrian Dworakowski: Uniwersjada 2013: Polacy najlepsi w konkursie drużynowym. skijumping.pl, 2013-12-18. [dostęp 2019-06-06].
↑ AIGNER Clemens - Athlete Information; Season 2014 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13].
↑ AIGNER Clemens - Athlete Information; Season 2015 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13].
↑ ^a ^b AIGNER Clemens - Athlete Information; Season 2016 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13].
↑ Dominik Formela: PK w Czajkowskim: Geiger wygrywa konkurs, Hilde cały cykl. skijumping.pl, 2016-03-13. [dostęp 2016-03-14].
↑ AIGNER Clemens - Athlete Information; Season 2017 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13].
↑ ^a ^b ^c AIGNER Clemens - Athlete Information; Continental Cup Standings (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2020-04-07].
↑ ^a ^b AIGNER Clemens - Athlete Information; Season 2018 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13].
↑ AIGNER Clemens - Athlete Information; World Cup Standings (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13].
↑ AIGNER Clemens - Athlete Information; Season 2019 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13].
↑ AIGNER Clemens - Athlete Information; Season 2020 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2020-04-07].
↑ Adrian Dworakowski: W Villach rozegrano drużynowe Mistrzostwa Austrii. skijumping.pl, 2012-10-06. [dostęp 2014-10-24].
↑ Österreichische Meisterschaften 2015: Sprunglauf Herren - Team (niem.). ewoxx.com, 2015-10-24. [dostęp 2016-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu].
↑ Österreichische Meisterschaften 2016: Sprunglauf Herren - Team (niem.). ewoxx.com, 2016-10-14. [dostęp 2017-04-21].
↑ Andrzej Mysiak: Iraschko-Stolz i Hayboeck najlepsi w Austrii. skokinarciarskie.pl, 2014-10-12. [dostęp 2014-10-24].
↑ Dominik Formela: Pinkelnig i Hayboeck mistrzami Austrii na skoczni normalnej. skijumping.pl, 2018-10-14. [dostęp 2018-11-14].
↑ Puchar Kontynentalny. skijumping.pl. [dostęp 2019-06-06].

BibliografiaEdytuj

AIGNER Clemens - Athlete Information (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13].

[msl18-19] Skład zespołu: Clemens Aigner, Manuel Poppinger, Michael Hayböck, Stefan Kraft

[seria-20] Seria konkursowa została odwołana.

[un13-21] Skład zespołu: Clara Gritsch i Clemens Aigner

[u13-22] Skład zespołu: Daniel Huber, David Unterberger i Clemens Aigner

[fc-1] AIGNER Clemens - Athlete Information; FIS Cup (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13].

[sez12-2] AIGNER Clemens - Athlete Information; Season 2012 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13].

[uni-3] Adrian Dworakowski: Uniwersjada 2013: Polacy najlepsi w konkursie drużynowym. skijumping.pl, 2013-12-18. [dostęp 2019-06-06].

[sez14-4] AIGNER Clemens - Athlete Information; Season 2014 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13].

[sez15-5] AIGNER Clemens - Athlete Information; Season 2015 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13].

[sez16-6] AIGNER Clemens - Athlete Information; Season 2016 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13].

[pkfin-7] Dominik Formela: PK w Czajkowskim: Geiger wygrywa konkurs, Hilde cały cykl. skijumping.pl, 2016-03-13. [dostęp 2016-03-14].

[sez17-8] AIGNER Clemens - Athlete Information; Season 2017 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13].

[klaspk-9] AIGNER Clemens - Athlete Information; Continental Cup Standings (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2020-04-07].

[sez18-10] AIGNER Clemens - Athlete Information; Season 2018 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13].

[klasgen-11] AIGNER Clemens - Athlete Information; World Cup Standings (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13].

[sez19-12] AIGNER Clemens - Athlete Information; Season 2019 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13].

[sez20-13] AIGNER Clemens - Athlete Information; Season 2020 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2020-04-07].

[aut12-14] Adrian Dworakowski: W Villach rozegrano drużynowe Mistrzostwa Austrii. skijumping.pl, 2012-10-06. [dostęp 2014-10-24].

[aut15-15] Österreichische Meisterschaften 2015: Sprunglauf Herren - Team (niem.). ewoxx.com, 2015-10-24. [dostęp 2016-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu].

[aut16-16] Österreichische Meisterschaften 2016: Sprunglauf Herren - Team (niem.). ewoxx.com, 2016-10-14. [dostęp 2017-04-21].

[aut14-17] Andrzej Mysiak: Iraschko-Stolz i Hayboeck najlepsi w Austrii. skokinarciarskie.pl, 2014-10-12. [dostęp 2014-10-24].

[aut18-18] Dominik Formela: Pinkelnig i Hayboeck mistrzami Austrii na skoczni normalnej. skijumping.pl, 2018-10-14. [dostęp 2018-11-14].

[coc-23] Puchar Kontynentalny. skijumping.pl. [dostęp 2019-06-06].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[a]

[b]

[c]

[d]

[19]