Otwórz menu główne
Wikipedia

Aleksander Zniszczoł

polski skoczek narciarski

Aleksander Zniszczoł (ur. 8 marca 1994 w Cieszynie) − polski skoczek narciarski, indywidualny wicemistrz świata juniorów z 2012, zwycięzca Letniego Pucharu Kontynentalnego 2011. W drużynie zdobył złoty medal MŚJ 2014, Zimowej Uniwersjady 2013 i Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2011, a także dwa srebrne podczas MŚJ w 2012 i 2013 roku. Reprezentant klubu WSS Wisła, członek kadry A reprezentacji Polski. Rekordzista skoczni Zakucie w Zagórzu, Areal Horečky we Frenštácie pod Radhoštěm oraz Biła w Szczyrku.

Aleksander Zniszczoł
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia 8 marca 1994
Cieszyn
Klub WSS Wisła
Wzrost 178 cm
Debiut w PŚ 30.12.2011, Oberstdorf (48. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ 20.01.2012, Zakopane (9. miejsce)
Rekord życiowy 213,0 m na Kulm w Tauplitz (9 stycznia 2015)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Val di Fiemme 2014 drużynowo
srebro Erzurum 2012 indywidualnie
srebro Erzurum 2012 drużynowo
srebro Liberec 2013 drużynowo
Uniwersjada
złoto Trydent 2013 normalna druż.
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
złoto Liberec 2011 drużynowo
Puchar Kontynentalny
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2018/2019
Letni Puchar Kontynentalny
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
2011
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Spis treści

Przebieg karieryEdytuj

 
Aleksander Zniszczoł po zwycięstwie w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego we Frenstacie podczas Memoriału Jiříego Raški w 2016 roku.

Sezon 2004/2005 ukończył na 7. miejscu klasyfikacji generalnej cyklu Lotos Cup. W sezonie 2005/2006 został zwycięzcą cyklu, czterokrotnie zajmując pierwsze i czterokrotnie drugie miejsce. W kolejnym sezonie Zniszczoł ponownie zajął pierwsze miejsce. W sezonie 2007/2008 roku stanął na najniższym stopniu podium.

Do sezonu 2009/2010 włącznie wystartował w 10 konkursach FIS Cup. Jego najwyższe miejsce w zawodach tej rangi to 11. lokata w konkursie na skoczni Skalite w Szczyrku 16 lutego 2010.

24 lipca 2010 z klubem Wisła Ustronianka zdobył srebrny medal w drużynowym konkursie mistrzostw Polski.

30 i 31 lipca 2010 debiutował w konkursach letniego Pucharu Kontynentalnego w Courchevel we Francji, lecz nie zdobył punktów. Zajął odpowiednio 46. i 36. miejsce.

20 stycznia 2012 Zniszczoł uplasował się na 9. pozycji w konkursie Pucharu Świata w Zakopanem, po skokach na odległość 124,5 m i 123 m (awansował z 18. miejsca po pierwszej serii)[1]. Były to jego pierwsze pucharowe punkty.

3 marca 2012 roku pierwszy raz udało się młodemu skoczkowi stanąć na podium zawodów Pucharu Świata. Miało to miejsce po konkursie drużynowym w Lahti. Skacząc w drużynie z Maciejem Kotem, Klemensem Murańką i Kamilem Stochem reprezentacja Polski uplasowała się na najniższym stopniu podium.

W zawodach drużynowych na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2013 w Libercu zdobył srebrny medal[2].

W sezonie 2013/2014 zdobył złote medale w konkursach drużynowych na uniwersjadzie i mistrzostwach świata juniorów[3].

TrenerzyEdytuj

Jego pierwszym trenerem był Jan Kawulok[4]. Od czerwca 2006 jego trenerem klubowym jest Jan Szturc. W sezonie 2010/2011 był podopiecznym Adama Celeja w kadrze juniorów[5], natomiast w sezonach 2011/2012 i 2012/2013 trenował w kadrze prowadzonej przez Roberta Mateję[6]. W sezonach 2013/2014 i 2014/2015 znalazł się odpowiednio w kadrze juniorów i w kadrze B, których trenerem głównym był Maciej Maciusiak[7]. W sezonie 2015/2016 otrzymał miejsce w kadrze A prowadzonej przez Łukasza Kruczka[8].

Mistrzostwa świataEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2015   Falun – 40. miejsce (K-120)

Starty A. Zniszczoła na mistrzostwach świata – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
40. 26 lutego 2015   Falun Lugnet K-120 HS-134 indywid. 110,0 m — 80,6 pkt 188,1 pkt Severin Freund

Mistrzostwa świata juniorówEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2012   Erzurum – srebrny medal
2013   Liberec – 9. miejsce
2014   Val di Fiemme/Predazzo – 13. miejsce

DrużynowoEdytuj

2012   Erzurum – srebrny medal[a]
2013   Liberec – srebrny medal[b]
2014   Val di Fiemme/Predazzo – złoty medal[c]

Starty A. Zniszczoła na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
2.  23 lutego 2012   Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 indywid. 107,5 m 109,5 m 280,5 pkt 6,0 pkt Nejc Dežman
2.  25 lutego 2012   Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 druż.[a] 99,5 m 105,5 m 985,5 pkt (255,5 pkt) 3,0 pkt Norwegia
9. 24 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 95,5 m 95,5 m 245,5 pkt 39,0 pkt Jaka Hvala
2.  26 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS-100 druż.[b] 102,0 m 101,0 m 1062,0 pkt (276,5 pkt) 24,5 pkt Słowenia
13. 31 stycznia 2014   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 84,5 m 99,5 m 211,8 pkt 19,7 pkt Jakub Wolny
1.  1 lutego 2014   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż.[c] 101,5 m 96,5 m 1027,0 pkt (267,4 pkt) —

UniwersjadaEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
10. 14 grudnia 2013   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 95,5 m 102,0 m 247,2 pkt 23,1 pkt Sami Niemi
1.  18 grudnia 2013   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż.[d] 97,5 m 99,0 m 755,5 pkt (251,1 pkt) —
8. 20 grudnia 2013   Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 indywid. 122,0 m 122,5 m 250,7 pkt 27,9 pkt Krzysztof Biegun

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży EuropyEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2011   Liberec – 7. miejsce

DrużynowoEdytuj

2011   Liberec – złoty medal[e]

Starty A. Zniszczoła na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
7. 15 lutego 2011   Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 93,0 m 95,5 m 246,0 pkt 48,5 pkt Jarkko Määttä
1.  17 lutego 2011   Liberec Ještěd K-90 HS-100 druż.[e] 96,0 m 93,0 m 913,5 pkt (246,5 pkt) —

Puchar ŚwiataEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2011/2012 47.
2012/2013 68.
2013/2014 niesklasyfikowany
2014/2015 48.
2016/2017 62.
2017/2018 niesklasyfikowany
2018/2019 niesklasyfikowany

Miejsca na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skład Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 3 marca 2012   Lahti Salpausselkä K-90 HS-97 druż.[f] 82,0 m 94,0 m 877,5 pkt (211,4 pkt) 3. 14,1 pkt Austria

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu ŚwiataEdytuj

stan na 24 listopada 2019

Sezon 2011/2012
                                                    punkty
- - - - - - - 48 48 q - - - 9 14 - - - - - - q 41 q 18 - 60
Sezon 2012/2013
                                                      punkty
- - - - - - - - - - - 35 23 - - - - - - - q - - - - - - 8
Sezon 2013/2014
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - 40 40 - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2014/2015
                                                              punkty
- 40 44 29 28 - - q q 32 41 28 50 27 21 31 19 30 15 43 22 29 32 18 - - - - - - - 75
Sezon 2015/2016
                                                          punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q - - - - 0
Sezon 2016/2017
                                                    punkty
41 33 q 31 22 32 46 - - - - 46 49 - - - - - - - - - - - - - 9
Sezon 2017/2018
                                            punkty
38 - - - - - - - - - - - 42 - - - - - - - - - 0
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
q - - - - - - 42 44 q q - - 45 - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2019/2020
                                                            punkty
0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech SkoczniEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2011/2012 61.
2014/2015 37.
2018/2019 51.

Puchar Świata w lotachEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2011/2012 37.
2014/2015 36.

Letnie Grand PrixEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2011 59.
2012 58.
2013 33.
2014 74.
2015 84.
2017 67.
2018 71.
2019 28.

Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skład Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 20 lipca 2019   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[g] 125,5 m 124,5 m 1094,1 pkt (252,5 pkt) 1. —

Miejsca w poszczególnych konkursach LGPEdytuj

stan po zakończeniu LGP 2019

2011
                      punkty
- - q - - - - - - 25 17 20
2012
                  punkty
33 - - 43 14 - - 34 q 18
2013
                      punkty
- 41 - - 9 16 15 10 - - - 86
2014
                  punkty
42 - - 33 23 - - - q 8
2015
                      punkty
q - - - - - 28 33 - - - 3
2016
                    punkty
- q - - - - - - - - 0
2017
                  punkty
35 - - 28 22 - - - - 12
2018
                  punkty
25 - - 41 - - - - - 6
2019
                punkty
12 15 - 21 11 21 q - 82
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar KontynentalnyEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2010/2011 niesklasyfikowany
2011/2012 21.
2012/2013 43.
2013/2014 40.
2014/2015 29.
2015/2016 62.
2016/2017 42.
2017/2018 26.
2018/2019 2.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznieEdytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 17 marca 2019   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 138,5 m 134,5 m 259,6 pkt —
2. 23 marca 2019   Czajkowskij Snieżynka K-95 HS-102 101,0 m 101,5 m 249,8 pkt —
3. 24 marca 2019   Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 138,0 m 133,5 m 274,6 pkt —

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 13 grudnia 2011   Ałmaty Gornyj Gigant K-125 HS-140 131,0 m 132,0 m 253,4 pkt 2. 17,3 pkt Michael Hayböck
2. 29 stycznia 2012   Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-137 132,0 m 129,5 m 248,6 pkt 2. 11,1 pkt Anže Lanišek
3. 7 marca 2015   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 97,5 m 105,0 m 242,6 pkt 2. 2,7 pkt Dawid Kubacki
4. 21 stycznia 2017   Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 126,0 m 137,5 m 226,9 pkt 3. 11,5 pkt Clemens Aigner
5. 15 grudnia 2018   Kuusamo Rukatunturi K-120 HS-142 144,0 m — 117,4 pkt 2. 6,2 pkt Robin Pedersen
6. 17 marca 2019   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 138,5 m 134,5 m 259,6 pkt 1. —
7. 23 marca 2019   Czajkowskij Snieżynka K-95 HS-102 101,0 m 101,5 m 249,8 pkt 1. —
8. 24 marca 2019   Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 138,0 m 133,5 m 274,6 pkt 1. —

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu KontynentalnegoEdytuj

stan po zakończeniu sezonu 2018/2019

Sezon 2010/2011
                                                          punkty
- - - - - - - - - - - - - 60 63 44 55 - - - - - - 62 59 - - - - 0
Sezon 2011/2012
                                                      punkty
78 9 2 7 8 7 - - 63 33 - - - 8 2 - - - - - - - - - - - - 325
Sezon 2012/2013
                                                        punkty
8 - - - 14 30 - - - - - - - - - 7 27 27 - - 56 24 23 9 48 50 37 26 144
Sezon 2013/2014
                                                punkty
- - - - 35 53 5 12 - - - - 25 24 - - - 17 44 24 26 36 19 16 133
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
15 9 15 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 2 4 7 4 277
Sezon 2015/2016
                                                      punkty
17 34 33 28 28 - - 60 50 30 24 20 45 17 - - - - 51 57 27 30 17 - - 37 31 72
Sezon 2016/2017
                                                            punkty
- - - - - 42 36 14 31 - - 29 3 16 35 36 - - - - 44 56 15 27 28 29 9 22 28 27 165
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
- - 19 39 18 19 8 18 7 11 8 9 - - - 10 31 32 17 17 25 - - 35 34 30 36 31 264
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
6 4 2 9 - - - - 6 21 - - - 5 6 11 5 8 19 5 9 13 8 12 - 1 1 1 895
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar KontynentalnyEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2010 niesklasyfikowany
2011 1.
2012 25.
2013 14.
2014 15.
2015 50.
2016 5.
2017 8.
2018 4.
2019 14.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 10 września 2011   Trondheim Granåsen K-123 HS-140 136,0 m 128,5 m 257,3 pkt
2. 26 sierpnia 2016   Frenštát pod Radhoštěm Areal Horečky K-95 HS-106 101,5 m 101,5 m 247,3 pkt
3. 18 sierpnia 2017   Szczyrk Skalite K-95 HS-106 99,0 m 100,5 m 250,8 pkt
4. 30 września 2018   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 134,0 m 136,0 m 263,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 9 lipca 2011   Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 111,5 m 111,5 m 253,9 pkt 2. 6,6 pkt Peter Prevc
2. 10 września 2011   Trondheim Granåsen K-123 HS-140 136,0 m 128,5 m 257,3 pkt 1. —
3. 11 września 2011   Trondheim Granåsen K-123 HS-140 133,0 m 134,5 m 268,7 pkt 2. 6,0 pkt Peter Prevc
4. 26 sierpnia 2016   Frenštát pod Radhoštěm Areal Horečky K-95 HS-106 96,0 m 97,5 m 237,8 pkt 2. 6,0 pkt Lukáš Hlava
5. 26 sierpnia 2016   Frenštát pod Radhoštěm Areal Horečky K-95 HS-106 101,5 m 101,5 m 247,3 pkt 1. —
6. 18 sierpnia 2017   Szczyrk Skalite K-95 HS-106 99,0 m 100,5 m 250,8 pkt 1. —
7. 18 sierpnia 2018   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 129,5 m 129,0 m 270,1 pkt 2. 11,9 pkt Philipp Aschenwald
8. 30 września 2018   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 134,0 m 136,0 m 263,7 pkt 1. —

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu KontynentalnegoEdytuj

stan po zakończeniu LPK 2019

2010
                              punkty
- - - - - 36 46 - - - - - - 40 44 0
2011
                    punkty
6 5 2 5 7 5 1 2 13 4 541
2012
                            punkty
- - 27 26 - 22 22 12 28 30 23 11 12 9 136
2013
                    punkty
7 13 4 31 - - - - 9 18 148
2014
                            punkty
20 24 25 34 41 5 - - 21 6 4 15 - - 185
2015
                            punkty
- - 46 - - - 16 12 24 34 35 21 - - 54
2016
                            punkty
29 34 8 9 3 1 16 14 19 38 18 21 17 8 337
2017
                          punkty
29 37 1 4 14 29 24 13 10 11 18 34 26 267
2018
                          punkty
23 9 9 2 14 18 25 13 6 9 19 10 1 410
2019
                                punkty
19 10 - - 7 5 - - - - 46 5 10 7 - - 226
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  – dyskwalifikacja
 -  − zawodnik nie wystartował

Puchar BeskidówEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2017 5.
2018 4.

Mistrzostwa Polski w skokach narciarskichEdytuj

Zimowe mistrzostwa Polski seniorów w skokach narciarskichEdytuj

Stan w trakcie sezonu 2018/2019. Opracowano na podstawie[9].

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
29. 18 marca 2008 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 95,5 m 92,5 m 119,9 pkt 153,8 pkt Adam Małysz
7. 19 marca 2008 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 druż.[h] 79,0 m 82,0 m 768,5 pkt (199,5 pkt) 174,5 pkt TS Wisła Zakopane
29. 20 marca 2008 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 ind. 81,0 m 74,0 m 186,0 pkt 73,5 pkt Adam Małysz
47. 14 lutego 2009 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 77,0 m — 27,6 pkt 203,8 pkt Kamil Stoch
12. 26 marca 2009 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 druż.[i] 84,0 m — 310,5 pkt (87,5 pkt) 663,5 pkt WSS Wisła
14. 26 grudnia 2009 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 ind. 94,0 m 82,0 m 188,5 pkt 67,5 pkt Adam Małysz
20. 26 grudnia 2010 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 104,0 m 104,5 m 162,3 pkt 110,3 pkt Adam Małysz
2.  18 lutego 2011 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 druż.[j] 93,5 m 87,5 m 960 pkt (205,5 pkt) 19,5 pkt TS Wisła Zakopane
21. 19 lutego 2011 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 ind. 88,5 m 88,5 m 196,0 pkt 62,5 pkt Kamil Stoch
5. 26 grudnia 2011 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 117,0 m 121,0 m 240,9 pkt 48,3 pkt Kamil Stoch
3.  24 marca 2012 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 druż.[k] 135,0 m 126,5 m 868,9 pkt (264,7 pkt) 190,6 pkt AZS Zakopane
5. 25 marca 2012 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 120,5 m 126,0 m 238,2 pkt 47,7 pkt Kamil Stoch
2.  26 marca 2013 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[l] 127,0 m 124,0 m 926,2 pkt (241,8 pkt) 61,3 pkt AZS Zakopane
11. 27 marca 2013 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 124,0 m 123,0 m 262,2 pkt 54,6 pkt Maciej Kot
9. 23 grudnia 2014 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 115,0 m 115,5 m 205,4 pkt 49,7 pkt Piotr Żyła
20. 24 marca 2015 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 110,5 m 115,0 m 194,0 pkt 116,1 pkt Kamil Stoch
2.  25 marca 2015 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 druż.[m] 128,5 m 122,0 m 921,5 pkt (248,4 pkt) 52,1 pkt AZS Zakopane
16. 22 marca 2016 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 118,5 m 112,0 m 206,4 pkt 67,0 pkt Maciej Kot
3.  23 marca 2016 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[m] 118,5 m 112,0 m 936,1 pkt (224,2 pkt) 26,5 pkt AZS Zakopane
7. 26 grudnia 2018 Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 ind. 118,5 m 125,0 m 274,2 pkt 56,8 pkt Kamil Stoch

Letnie mistrzostwa Polski seniorów w skokach narciarskichEdytuj

Stan po zakończeniu sezonu letniego 2018. Opracowano na podstawie[9].

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
31. 27 września 2008 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 92,0 m — 57,6 pkt 221,0 pkt Adam Małysz
13. 28 września 2008 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[n] 103,0 m 82,0 m 166,6 pkt (79,9 pkt) 810,7 pkt TS Wisła Zakopane
27. 10 października 2009 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 ind. 76,0 m 75,0 m 182,0 pkt 64,0 pkt Adam Małysz
23. 11 października 2009 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 105,5 m 107,0 m 170,5 pkt 94,2 pkt Adam Małysz
15. 23 lipca 2010 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 ind. 86,0 m 83,5 m 181,0 pkt 81,5 pkt Adam Małysz
2.  24 lipca 2010 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 druż.[o] 85,0 m 84,0 m 887,5 pkt (180 pkt) 79,0 pkt AZS Zakopane
17. 25 lipca 2010 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 108,0 m 103,0 m 170,3 pkt 107,8 pkt Adam Małysz
7. 17 września 2011 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 122,0 m 114,5 m 219,2 pkt 34,2 pkt Kamil Stoch
6. 2 września 2012 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 119,5 m 122,0 m 229,7 pkt 26,0 pkt Maciej Kot
9. 1 września 2013 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 ind. 100,0 m 98,5 m 255,5 pkt 11,0 pkt Dawid Kubacki
12. 8 września 2013 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 115,0 m 125,0 m 226,5 pkt 37,3 pkt Jan Ziobro
14. 19 lipca 2014 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 119,0 m 118,5 m 223,0 pkt 56,6 pkt Kamil Stoch
4. 20 lipca 2014 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[p] 100,5 m 104,0 m 843,8 pkt (155,6 pkt) 82,7 pkt AZS Zakopane
9. 11 października 2014 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 ind. 95,0 m 97,5 m 232,0 pkt 44,0 pkt Piotr Żyła
10. 18 lipca 2015 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 116,5 m 119,5 m 219,3 pkt 47,3 pkt Dawid Kubacki
11. 9 października 2015 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 ind. 94,5 m 98,5 m 232,5 pkt 36,0 pkt Dawid Kubacki
3.  10 października 2015 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 druż.[m] 94,5 m 95,0 m 944,0 pkt (225,0 pkt) 16,0 pkt AZS Zakopane
5. 8 października 2016 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 125,5 m 117,5 m 239,1 pkt 53,3 pkt Maciej Kot
2.  9 października 2016 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[q] 119,5 m 122,5 m 946,4 pkt (231,6 pkt) 26,3 pkt AZS Zakopane
8. 27 października 2018 Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 ind. 125,5 m 133,5 m 267,5 pkt 53,1 pkt Dawid Kubacki

Rekordy skoczniEdytuj

Data Miejsce Skocznia Punkt K HS Rekord Uwagi
20 stycznia 2006   Zagórz Zakucie K-20 HS-25 25,5 m[10] Rekord wyrównany 4 stycznia 2008 przez Krzysztofa Leję.
5 sierpnia 2006   Szczyrk Biła K-33 HS-35 37 m[11] Wyrównanie rekordu Pawła Słowioka i Klemensa Murańki.
31 października 2007   Frenštát pod Radhoštěm Areal Horečky K-45 b.d. 50 m[12] Rekord letni.
5 września 2009 K-95 HS-105 105,5 m
1 sierpnia 2009   Szczyrk Skalite K-70 HS-77 75 m[13] Rekord nieaktualny. Wyrównanie rekordu Adama Cieślara.
13 grudnia 2011   Ałmaty Gornyj Gigant K-125 HS-140 131 m[14] Rekord nieaktualny.
22 lutego 2012   Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 111,5 m[15] Rekord nieaktualny.

Przynależność do grup szkoleniowych reprezentacji Polski w skokach narciarskichEdytuj

Kadra Trener Sezony Źr.
Młodzieżowa Adam Celej 2010/2011 [16]
Młodzieżowa Robert Mateja 2011/2012-2012/2013 [17][18]
Juniorów / B Maciej Maciusiak 2013/2014-2014/2015 [19][20]
A Łukasz Kruczek 2015/2016 [21]
B Robert Mateja 2016/2017 [22]
B Radek Žídek 2017/2018 [23]
B Maciej Maciusiak 2018/2019 [24]

UwagiEdytuj

  1. ↑ a b Skład zespołu: Klemens Murańka, Tomasz Byrt, Bartłomiej Kłusek, Aleksander Zniszczoł
  2. ↑ a b Skład zespołu: Bartłomiej Kłusek, Krzysztof Biegun, Aleksander Zniszczoł, Klemens Murańka
  3. ↑ a b Skład zespołu: Jakub Wolny, Aleksander Zniszczoł, Krzysztof Biegun, Klemens Murańka
  4. ↑ Aleksander Zniszczoł, Bartłomiej Kłusek, Krzysztof Biegun
  5. ↑ a b Skład zespołu: Krzysztof Biegun, Mateusz Kojzar, Aleksander Zniszczoł, Klemens Murańka
  6. ↑ Skład zespołu: Maciej Kot, Klemens Murańka, Aleksander Zniszczoł, Kamil Stoch
  7. ↑ Skład zespołu: Piotr Żyła, Aleksander Zniszczoł, Kamil Stoch, Dawid Kubacki
  8. ↑ Zniszczoł znalazł się w drugiej drużynie Wisły Ustronianki, która wystąpiła w składzie: Aleksander Zniszczoł, Artur Broda, Tomasz Byrt i Paweł Słowiok.
  9. ↑ Zniszczoł znalazł się w trzeciej drużynie Wisły Ustronianki, która wystąpiła w składzie: Piotr Wójcik, Artur Broda, Aleksander Zniszczoł i Piotr Czyż
  10. ↑ Skład zespołu: Adam Cieślar, Aleksander Zniszczoł, Tomasz Byrt i Piotr Żyła
  11. ↑ Skład zespołu: Tomasz Byrt, Rafał Śliż, Aleksander Zniszczoł i Piotr Żyła
  12. ↑ Skład zespołu: Artur Kukuła, Rafał Śliż, Aleksander Zniszczoł i Piotr Żyła
  13. ↑ a b c Skład zespołu: Tomasz Byrt, Artur Kukuła, Aleksander Zniszczoł, Piotr Żyła
  14. ↑ Zniszczoł znalazł się w trzeciej drużynie Wisły Ustronianki, która wystąpiła w składzie: Piotr Czyż, Tomasz Byrt, Aleksander Zniszczoł i Patryk Dunajski.
  15. ↑ Skład zespołu: Aleksander Zniszczoł, Tomasz Byrt, Piotr Żyła i Adam Małysz
  16. ↑ Skład zespołu: Aleksander Zniszczoł, Piotr Żyła, Mateusz Kojzar, Artur Kukuła
  17. ↑ Skład zespołu: Tomasz Pilch, Paweł Wąsek, Aleksander Zniszczoł, Piotr Żyła

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Zakopane: Zwycięstwo Stocha, Zniszczoł dziewiąty (pol.). Skokinarciarskie.pl, 2012-01-20. [dostęp 2012-01-20].
  2. ↑ Tadeusz Mieczyński: MŚJ w Libercu: Słoweńcy najlepsi, Polacy ze srebrem!. skijumping.pl, 2013-01-26. [dostęp 2016-10-10].
  3. ↑ ZNISZCZOL Aleksander – Biographie. data.fis-ski.com. [dostęp 2016-10-10].
  4. ↑ Dorota Stachura: Skoki Narciarskie – „Jestem raczej wesoły” – wywiad z Olkiem Zniszczołem. skokinarciarskie.pl, 2006-08-31. [dostęp 2016-10-10].
  5. ↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Znamy składy kadr polskich skoczków na nowy sezon. skijumping.pl, 2010-05-13. [dostęp 2016-10-10].
  6. ↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Znamy kadry polskich skoczków na sezon 2011/2012. skijumping.pl, 2011-05-11. [dostęp 2016-10-10].
  7. ↑ Dominik Formela: Znamy skład polskich kadr A i B na sezon 2014/2015. skijumping.pl, 2014-04-23. [dostęp 2016-10-10].
  8. ↑ Adam Bucholz: Znamy składy polskich kadr na sezon 2015/2016!. skijumping.pl, 2015-04-29. [dostęp 2016-10-10].
  9. ↑ a b Mistrzostwa Polski. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-10-10].
  10. ↑ Zagórz (niem.). skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-10-10].
  11. ↑ Biła, Szczyrk (niem.). skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-10-10].
  12. ↑ Skisprungschanzen-Archiv – Frenštát pod Radhoštěm (niem.). skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-10-10].
  13. ↑ Skalite, Szczyrk (niem.). skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-10-10].
  14. ↑ Gorney Gigant, Almaty (niem.). skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-10-10].
  15. ↑ Kiremitliktepe, Erzurum (niem.). skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-10-10].
  16. ↑ Tadeusz Mieczyński: Znamy składy kadr polskich skoczków na nowy sezon. skijumping.pl, 2010-05-13. [dostęp 2017-11-22].
  17. ↑ Tadeusz Mieczyński: Znamy kadry polskich skoczków na sezon 2011/2012. skijumping.pl, 2011-05-11. [dostęp 2017-11-22].
  18. ↑ Tadeusz Mieczyński: Zmiany w strukturze kadr polskich skoczków!. skijumping.pl, 2012-04-24. [dostęp 2017-11-22].
  19. ↑ Tadeusz Mieczyński: Znamy składy kadr polskich skoczków na sezon 2013/2014. skijumping.pl, 2013-05-22. [dostęp 2017-11-22].
  20. ↑ Dominik Formela: Znamy skład polskich kadr A i B na sezon 2014/2015. skijumping.pl, 2014-04-22. [dostęp 2017-11-22].
  21. ↑ Adam Bucholz: Znamy składy polskich kadr na sezon 2015/2016!. skijumping.pl, 2015-04-29. [dostęp 2017-11-22].
  22. ↑ Tadeusz Mieczyński: Znamy kadry szkoleniowe polskich skoczków na sezon 2016/2017. skijumping.pl, 2016-04-28. [dostęp 2017-11-22].
  23. ↑ Tadeusz Mieczyński: Horngacher odsłania karty: Krzysztof Miętus w kadrze A!. skijumping.pl, 2017-11-22. [dostęp 2017-11-22].
  24. ↑ Adam Bucholz, Dominik Formela: PZN zatwierdził kadry na sezon 2018/2019!. skijumping.pl, 2018-04-18. [dostęp 2018-12-09].

BibliografiaEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aleksander_Zniszczoł&oldid=57949205”