Wikipedia

Łukasz Kruczek

polski skoczek narciarski, trener

Łukasz Paweł Kruczek (ur. 1 listopada 1975 w Buczkowicach) – polski trener skoków narciarskich, skoczek narciarski, czterokrotny indywidualny mistrz uniwersjady, mistrz Polski w skokach narciarskich, absolwent AWF Katowice, delegat techniczny FIS. Od sezonu 2008/2009 do 2015/2016 główny trener reprezentacji Polski w skokach narciarskich. Od kwietnia 2016 do kwietnia 2019 roku był trenerem reprezentacji Włoch. Od 1 maja 2019 do kwietnia 2022 główny trener reprezentacji Polski kobiet w skokach narciarskich. Od sezonu 2022/2023 pełnił funkcję koordynatora szkolenia od skoków narciarskich w Polskim Związku Narciarskim[2].

Łukasz Kruczek
Ilustracja
Łukasz Kruczek (2013)
Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1975
Buczkowice

Klub

AZS-AWF Katowice

Debiut w PŚ

27 stycznia 1996 w Zakopanem (43. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

17 stycznia 1999 w Zakopanem (25. miejsce)

Rekord życiowy

186 m w Planicy (2001)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Uniwersjada
złoto Muju 1997 normalna
złoto Poprad 1999 normalna
złoto Zakopane 2001 normalna
złoto Zakopane 2001 duża
brąz Tarvisio 2003 drużynowo
Plebiscyt Przeglądu Sportowego
złoto Trener Roku
2013
złoto Trener Roku
2014
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Życiorys edytuj

Kariera zawodnicza edytuj

Łukasz Kruczek zaczął skakać w wieku 6 lat. Zapisał się wtedy do klubu LKS Klimczok Bystra. Do 1994 uprawiał kombinację norweską, trzy razy zdobył tytuł mistrza Polski juniorów, a także zajął raz 3. miejsce na mistrzostwach Polski wśród seniorów. Zrezygnował jednak z kombinacji na rzecz samych skoków, z powodu trudnej sytuacji kombinacji w Polsce. W 1996 zadebiutował w Pucharze Świata podczas zawodów w Zakopanem. W tym samym roku wziął także udział w mistrzostwach świata w lotach narciarskich w Tauplitz. Rok później wystąpił bez sukcesów na mistrzostwach świata w Trondheim. W 1997 zdobył złoty medal na Zimowej Uniwersjadzie w Muju (skoki na odległość 100 m i 92,5 m, nota 253,5 pkt.)[3][4]. W 1998 wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Nagano. Potem regularnie występował w najważniejszych międzynarodowych zawodach. W 1999 zdobył pierwsze punkty w PŚ (w Zakopanem), a także po raz kolejny został mistrzem uniwersjady, tym razem w Popradzie. Był też trzeci w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Zakopanem. Dwa lata później, kiedy Zakopane organizowało Uniwersjadę, Kruczek wygrał dwukrotnie – na skoczni K-120 oraz K-85.

W lutym 2001 zdobył złoty medal na Zimowej Uniwersjadzie w Zakopanem[5]. W grudniu 2001 roku był współtwórcą historycznego sukcesu polskiej drużyny, kiedy w Villach Polska zajęła po raz pierwszy miejsce na podium Pucharu Świata. Trzecie miejsce wywalczył w zespole z Mateją, Skupniem i Małyszem. W 2002 znalazł się w kadrze na igrzyska olimpijskie w Salt Lake City. Nie wystąpił jednak w żadnym konkursie. Rok 2003 przyniósł mu ostatni medal na uniwersjadzie – w Tarvisio zdobył medal brązowy w drużynie.

Kariera trenerska edytuj

 
Łukasz Kruczek (w środku) podczas konferencji prasowej przed PŚ w Zakopanem 2007. Pracował wówczas jako asystent trenera Lepistö (po prawej), a prezesem związku był Tajner (z lewej)

Po zakończeniu sezonu 2002/2003 zakończył karierę i został asystentem trenera Heinza Kuttina, najpierw w kadrze B, a potem w kadrze A[6]. Ich wspólna praca z pierwszą reprezentacją trwała 2 sezony. Pozostał na stanowisku asystenta także po odejściu Austriaka z funkcji trenera i współpracował z jego następcą – Finem Hannu Lepistö.

28 marca 2008 został wybrany na trenera kadry A polskich skoczków narciarskich[7]. Jego największe osiągnięcia trenerskie to dwa złote medale Kamila Stocha na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014 w Soczi, złoty medal Stocha na mistrzostwach świata w Val di Femme w 2013 roku, zdobycie przez Stocha w sezonie 2013/14 Pucharu Świata i dwa brązowe medale w konkursach drużynowych na mistrzostwach w Val di Fiemme w 2013 oraz w Falun w 2015 roku. Do znaczących sukcesów należy zaliczyć także liczne zwycięstwa i miejsca na podium jego podopiecznych w zawodach Pucharu Świata i Letniej Grand Prix (w tym miejsca na podium klasyfikacji generalnej).

11 stycznia 2014 został nagrodzony tytułem Trenera Roku 2013 w ramach 79. Plebiscytu Przeglądu Sportowego[8]. 10 stycznia 2015 otrzymał wspólnie ze Stéphanem Antigą tytuł Trenera Roku 2014 w ramach 80. Plebiscytu Przeglądu Sportowego[9]. Przez Prezydenta RP został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014) i Srebrnym Krzyżem Zasługi (2010)[10].

4 lutego 2016 poprzez stronę Polskiego Związku Narciarskiego ogłosił rezygnację z funkcji trenera reprezentacji Polski w skokach narciarskich wraz z zakończeniem sezonu 2015/2016[11].

W kwietniu 2016 został wybrany na trenera reprezentacji Włoch[12]. W pierwszym roku pracy we Włoszech doprowadził swojego podopiecznego Alexa Insama do wicemistrzostwa świata juniorów w Park City (2017).

W październiku 2018 został delegatem technicznym FIS[13]. Od kwietnia 2019 jest trenerem kobiecej reprezentacji Polski w skokach narciarskich[14]. Pracę w PZN jako trener kobiet zakończył po fatalnym sezonie olimpijskim 2021/2022.[15]

Sukcesy podopiecznych Kruczka

Medal Zawodnik Zawody Rok
    Polska Puchar Narodów 2011
    Kamil Stoch Mistrzostwa świata 2013
    Polska Mistrzostwa świata 2013
    Kamil Stoch Puchar Świata 2013
    Kamil Stoch Igrzyska Olimpijskie 2014
    Kamil Stoch Igrzyska Olimpijskie 2014
    Kamil Stoch Puchar Świata 2014
    Polska Mistrzostwa świata 2015
    Alex Insam Mistrzostwa Świata juniorów 2017

Życie osobiste edytuj

Jego krewny, Paweł Kruczek, również uprawiał skoki narciarskie[16].

Żonaty z Agatą, z którą ma troje dzieci: synów Kacpra i Michała oraz córkę Annę. Posługuje się językiem polskim oraz językami obcymi: angielskim, niemieckim i rosyjskim[17].

21 września 2019, podczas gali z okazji 100-lecia PZN, Polski Komitet Olimpijski przyznał Kruczkowi złoty medal „Za zasługi dla polskiego ruchu olimpijskiego”[18].

Igrzyska olimpijskie edytuj

Indywidualnie edytuj

1998   Nagano/Hakuba – 45. miejsce (K-120)

Drużynowo edytuj

1998   Nagano/Hakuba – 8. miejsce[a]

Starty Ł. Kruczka na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
45. 15 lutego 1998   Hakuba Olimpijska K-120 indywid. 102,0 m – 81,6 pkt 190,7 pkt Kazuyoshi Funaki
8. 17 lutego 1998   Hakuba Olimpijska K-120 druż.[a] 105,5 m 100,5 m 684,2 pkt (165,8 pkt) 248,8 pkt Japonia

Mistrzostwa świata w skokach narciarskich edytuj

Indywidualnie edytuj

1997   Trondheim – 46. miejsce (K-120)
1999   Ramsau – 32. miejsce (K-120), 41. miejsce (K-90)

Drużynowo edytuj

1999   Ramsau – 9. miejsce[a]

Starty Ł. Kruczka na mistrzostwach świata – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
46. 1 marca 1997   Trondheim Granåsen K-120 indywid. 91,5 m — 60,7 pkt 191,4 pkt Masahiko Harada
32. 21 lutego 1999   Bischofshofen Paul-Ausserleitner-Schanze K-120 indywid. 100,0 m — 77,0 pkt 159,4 pkt Martin Schmitt
9. 23 lutego 1999   Bischofshofen Paul-Ausserleitner-Schanze K-120 druż.[a] 105,5 m 102,5 m 549,2 pkt (106,2 pkt) 439,7 pkt Niemcy
41. 26 lutego 1999   Ramsau Mattensprunganlage K-90 indywid. 81,0 m – 95,0 pkt 160,0 pkt Kazuyoshi Funaki

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich edytuj

Indywidualnie edytuj

1996   Tauplitz – 46. miejsce

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[19]
1998/1999 89.
1999/2000 63.
2000/2001 76.
2001/2002 77.

Miejsca na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Skład Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 9 grudnia 2001   Villach Alpenarena K-90 [b] 87,0 m 88,5 m 949,0 pkt (217,5 pkt) 3. 19,5 pkt Finlandia

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata edytuj

Źródło[20]
Sezon 1995/1996
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - 43 q 45 45 - - - - - 43 ? ? 0
Sezon 1996/1997
                                                  punkty
- - - - - - - q q q q 45 - - - - - - - q q 62 q - - 0
Sezon 1997/1998
                                                      punkty
q q q q q q q - - - - q q 45 - - - - - - - - - - - q q 0
Sezon 1998/1999
                                                          punkty
- - - - - - - - q q q q 44 40 37 25 - - - - - - 46 45 43 49 38 q 40 6
Sezon 1999/2000
                                                    punkty
q 14 q 40 q q 44 q q q q - - 48 53 43 - - - - - - - - - - 18
Sezon 2000/2001
                                          punkty
- - - - - - - 28 33 - - - - - - - - - - - 41 3
Sezon 2001/2002
                                            punkty
- - - - 37 37 43 40 q - - - - 49 26 49 - - - - - - 5
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował
 ?  – brak startu lub nie zakwalifikował się

Turniej Nordycki edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce Źr.
1997 68. [21]
1999 44. [22]

Puchar Świata w lotach edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[19]
2000/2001 49.

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[23]
1998 51.
2001 45.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP edytuj

Źródło[20]
1995
        punkty
- ? q q 0
1997
          punkty
49 - - - - 0
1998
            punkty
29 30 31 44 - - 3
1999
          punkty
q - - ? 33 0
2001
              punkty
q q 35 15 - - - 16
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował
 ?  – brak startu lub nie zakwalifikował się

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[20]
1993/1994 205.
1994/1995 108.
1995/1996 163.
1996/1997 232.
1997/1998 82.
1998/1999 188.
1999/2000 87.
2000/2001 33.
2001/2002 110.
2002/2003 87.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 14 sierpnia 1999   Zakopane Średnia Krokiew K-85 85,5 m 85,0 m 231,5 pkt 3.[c] 2,5 pkt Frank Löffler
2. 10 marca 2001   Harrachov Čerťák K-120 121,0 m 123,0 m 237,2 pkt 2. 9,6 pkt Jaroslav Sakala
3. 11 marca 2001   Harrachov Čerťák K-90 93,0 m 92,5 m 242,5 pkt 3.[d] 4,5 pkt Jaroslav Sakala

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

Źródło[20]
Sezon 1992/1993
                                            punkty
- - - - - - - - - - - - 52 - - - - - - - - - 0
Sezon 1993/1994
                                                                  punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 34 16 56 44 - - - - 15
Sezon 1994/1995
                                                                              punkty
- - - - - - - - 44 30 - - - - - 33 26 17 - - 12 14 40 35 25 - - - - - - - - - - - - - - 66
Sezon 1995/1996
                                                                                punkty
45 57 31 65 44 - - - 31 20 - - - 26 20 42 - - - - - 47 39 - - 29 27 - - - - - - - - 40 - - - - 33
Sezon 1996/1997
                                                                                            punkty
- 31 50 - - - - 26 26 36 41 q - - - - - - - - 30 41 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 29 33 - - 13
Sezon 1997/1998
                                                                                                    punkty
15 - 8 21 25 29 24 q - - - - - - - - - q - - - - - 23 16 - - - - - - - - - - - - - - - 47 25 - - - 14 16 - - - 135
Sezon 1998/1999
                                                                                                      punkty
q 27 44 q 18 40 - - - 21 31 q - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 27
Sezon 1999/2000
                                                                                                      punkty
- - 15 26 15 3 25 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 15 31 28 26 - - - - 20 16 - - 153
Sezon 2000/2001
                                                                                punkty
36 20 - - - - q - - 20 - - - 24 16 - - 15 - - - - - - - - - - 5 7 - - 2 3 - - - - - - 281
Sezon 2001/2002
                                                                                          punkty
- - 18 q 22 - - - - - - 10 - - - - - - 16 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 25 13 - - - - - 89
Sezon 2002/2003
                                                                      punkty
- - 42 61 - - - - - - - 20 25 37 45 13 14 54 33 46 27 31 - 26 29 45 - - - - - - - - - 66
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce Źr.
2002 67. [24]

Miejsca na podium w konkursach drużynowych LPK chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skład Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 4 sierpnia 2002   Oberstdorf Schattenbergschanze K-90 – [25] 95,0 m 96,0 m 908,0 pkt (251,5 pkt) 3. 28,5 pkt Niemcy

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

Źródło[20]
2002
                    punkty
37 24 19 - - - - - - - 19
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodnik nie wystartował

Zimowe mistrzostwa Polski seniorów edytuj

Indywidualnie edytuj

1997 Szczyrk K-85, Wisła K-105 – brązowy medal (normalna skocznia), srebrny medal (duża skocznia)
1998 Zakopane K-85, K-120 – srebrny medal (normalna skocznia), b.d. (duża skocznia)
1999 Szczyrk K-85, Wisła K-105 – srebrny medal (normalna skocznia), brązowy medal (duża skocznia)
2001 Szczyrk K-85, Wisła K-105 – złoty medal (normalna skocznia), b.d. (duża skocznia)
2002 Zakopane K-85, K-120 – 12. miejsce (normalna skocznia), 9. miejsce (duża skocznia)
2003 Szczyrk K-85, Zakopane K-120 – srebrny medal (normalna skocznia)

Odznaczenia edytuj

Odniesienia w kulturze masowej edytuj

  • Postać Łukasza Kruczka pojawia się w piosence pt. Karate zespołu Nocny Kochanek z płyty Hewi metal z 2015 roku[28].

Uwagi edytuj

  1. ↑ a b c d Skład zespołu: Robert Mateja, Łukasz Kruczek, Wojciech Skupień, Adam Małysz
  2. ↑ Skład zespołu: Łukasz Kruczek, Adam Małysz, Robert Mateja, Wojciech Skupień
  3. ↑ Ex aequo z Primožem Urh-Zupanem
  4. ↑ Ex aequo z Matejem Uramem

Przypisy edytuj

  1. ↑ Personal Best. skisprungschanzen.com, 2008-02-27. [dostęp 2011-09-14]. (ang.).
  2. ↑ Skoki narciarskie. Nowa rola Łukasza Kruczka. "Trenerka cały czas jest moim celem" [online], Skijumping.pl, 31 maja 2022 [dostęp 2023-05-08] (pol.).
  3. ↑ Student z Bystrej. „Trybuna Śląska”, s. 14, Nr 22 z 27 stycznia 1997. 
  4. ↑ Rafał Musioł. W drodze do sławy. „Trybuna Śląska”, s. 14, Nr 23 z 28 stycznia 1997. 
  5. ↑ Rafał Musioł. Kruczek razy trzy. „Trybuna Śląska”, s. 26, Nr 35 z 10-11 lutego 2001. 
  6. ↑ Łukasz Kruczek asystentem Heinza Kuttina. skijumping.pl, 2004-05-17. [dostęp 2021-05-26]. (pol.).
  7. ↑ Łukasz Kruczek oficjalnie nowym trenerem kadry A. skijumping.pl, 2008-03-28. [dostęp 2015-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  8. ↑ Plebiscyt Przeglądu Sportowego: Trener Roku: Łukasz Kruczek. plebiscyt.przegladsportowy.pl, 2014-01-11. [dostęp 2014-01-11]. (pol.).
  9. ↑ Plebiscyt Przeglądu Sportowego: Wyjątkowy wybór Trenera Roku: Antiga i Kruczek z magicznym dotykiem. plebiscyt.przegladsportowy.pl. [dostęp 2015-01-10]. (pol.).
  10. ↑ M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 576
  11. ↑ Tadeusz Mieczyński: Łukasz Kruczek rezygnuje z funkcji szkoleniowca – oficjalne oświadczenie. skijumping.pl, 2016-02-04. [dostęp 2016-02-04].
  12. ↑ Dominik Formela: Łukasz Kruczek trenerem Włochów!. skijumping.pl, 19 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-19].
  13. ↑ Seminarium Delegatów Technicznych FIS w Zakopanem. pzn.pl, 2018-10-16. [dostęp 2018-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-17)].
  14. ↑ Oficjalnie: Łukasz Kruczek nowym trenerem kadry kobiet w skokach! [online], Sport.pl [dostęp 2021-01-16] (pol.).
  15. ↑ Paweł Stańczyk, Kruczek zwolniony z funkcji trenera polskich skoczkiń PolskiSport [online], PolskiSport, 29 marca 2022 [dostęp 2022-08-27] (pol.).
  16. ↑ Piotr Ziemka: Dokładnie dziesięć lat temu Adam Małysz wygrał konkurs PŚ w Zakopanem. sportowefakty.wp.pl, 2012-01-20. [dostęp 2022-10-10].
  17. ↑ Przemysław Franczak: Łukasz Kruczek, wódz naszych śnieżnych orłów. gazetakrakowska.pl, 2013-03-22. [dostęp 2016-10-07]. (pol.).
  18. ↑ Uroczyste wręczenie odznaczeń na gali 100-lecia PZN. skijumping.pl, 2019-09-23.
  19. ↑ a b KRUCZEK Lukasz - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-22]. (ang.).
  20. ↑ a b c d e Adam Kwieciński: KRUCZEK Lukasz. [dostęp 2023-12-22].
  21. ↑ 1997 Scandinavia Nordic Tournament. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-20)]. (jap.).
  22. ↑ 1999 Scandinavia Nordic Tournament. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-20)]. (jap.).
  23. ↑ KRUCZEK Lukasz - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-22]. (ang.).
  24. ↑ Letni Puchar Kontynentalny 2002. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2023-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-07)]. (ang.).
  25. ↑ Skład zespołu: Marcin Bachleda, Łukasz Kruczek, Wojciech Skupień, Tomisław Tajner
  26. ↑ M.P. z 2014 r. poz. 656.
  27. ↑ Odznaczenia dla medalistów olimpijskich i trenerów. prezydent.pl, 3 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-03].
  28. ↑ NOCNY KOCHANEK: KARATE (FEAT. WŚCIEKŁY WĄŻ) – TEKST PIOSENKI. teksciory.interia.pl, 2015-09-21. [dostęp 2015-12-13]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Łukasz_Kruczek&oldid=72462812”