Jaroslav Sakala

czeski skoczek narciarski

Jaroslav Sakala (ur. 14 lipca 1969 w Karniowie) – reprezentant Czechosłowacji i Czech w skokach narciarskich, brązowy medalista olimpijski, trzykrotny medalista mistrzostw świata, mistrz świata w lotach oraz dwukrotny zdobywca Pucharu Świata w lotach i Pucharu KOP.

Jaroslav Sakala
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1969
Karniów

Klub

ASC Dukla Liberec

Wzrost

178 cm

Reprezentacja

 Czechosłowacja
 Czechy

Debiut w PŚ

15 stycznia 1989 w Harrachovie (15. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

15 stycznia 1989 w Harrachovie (15. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

3 stycznia 1993 w Innsbrucku (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

30 stycznia 1993 w Tauplitz

Rekord życiowy

202,5 m na Velikance w Planicy (22 marca 1997)[1][2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Czechosłowacja
Igrzyska olimpijskie
brąz Albertville 1992 skoki narciarskie
(drużynowo)
Reprezentacja  Czechy
Mistrzostwa świata
srebro Falun 1993 duża skocznia
srebro Falun 1993 drużynowo
brąz Falun 1993 skoczni anormalna
Mistrzostwa świata w lotach
złoto Planica 1994 indywidualnie
Inne nagrody
Puchar świata w skokach
2. miejsce
1992/1993
Puchar Świata w lotach narciarskich
Mała kryształowa kula
1992/1993
Mała kryształowa kula
1993/1994
Turniej Czterech Skoczni
brąz 3. miejsce
1992/1993
Puchar KOP
złoto 1. miejsce
1992/1993
złoto 1. miejsce
1993/1994

Kariera

edytuj

Pierwszy skok oddał w wieku 10 lat. Pierwsze pucharowe punkty zdobył w swoim debiucie w Pucharze Świata, 15 stycznia 1989 w Harrachovie, gdzie zajął 15. miejsce. Sakala wystartował w jeszcze jednym konkursie tego sezonu, także w Harrachovie, tym razem zajmując 10. miejsce. Dało mu to 52. miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ.

W sezonie 1991/1992 sześciokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce zawodów, ale na podium nie stanął. Wystarczyło to jednak do zajęcia 14. miejsca w klasyfikacji generalnej. W lutym 1992 wystartował na igrzyskach olimpijskich w Albertville, gdzie wspólnie z Tomášem Goderem, Františkiem Ježem i Jiřím Parmą wywalczył brązowy medal w konkursie drużynowym. Indywidualnie zajął 41. miejsce na dużej skoczni, a na normalnej był piętnasty. W tym samym roku odbyły się także mistrzostwa świata w lotach w Harrachovie, gdzie Sakala był dziesiąty.

Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1992/1993. W trzecim konkursie 41. edycji Turnieju Czterech Skoczni 3 stycznia 1993 w Innsbrucku po raz pierwszy stanął na podium zawodów Pucharu Świata. W pozostałych konkursach był szósty w Oberstdorfie, trzynasty w Garmisch-Partenkirchen oraz piąty w Bischofshofen, co pozwoliło mu zająć trzecie miejsce w klasyfikacji końcowej. 30 stycznia 1993 podczas konkursu na skoczni Kulm w Tauplitz odniósł swoje pierwsze zwycięstwo. Łącznie w tym sezonie pięciokrotnie stawał na podium, w tym dwa razy zwyciężył, dwa razy był drugi i raz trzeci, co dało mu drugie miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ. Ponadto zwyciężył w sezonie 1992/1993 Pucharze Świata w lotach oraz zdobył Puchar KOP. W 1993 na mistrzostwach świata w Falun zdobył trzy medale. W konkursach indywidualnych zdobył srebrny medal na skoczni dużej (przegrał z Espenem Bredesenem) oraz brązowy medal na normalnym obiekcie (wyprzedzili go Masahiko Harada oraz Andreas Goldberger). W konkursie drużynowym wywalczył wicemistrzostwo świata (skakał wraz z Martinem Švagerko, Františkiem Ježem i Jiřím Parmą).

W sezonie 1993/1994 zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ w skokach, wygrał klasyfikację PŚ w lotach oraz ponownie Puchar KOP. Był ponadto piąty w 42. Turnieju Czterech Skoczni. Na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 był trzynasty w konkursie indywidualnym na normalnej skoczni, a na dużym obiekcie był siódmy zarówno indywidualnie, jak i drużynowo. W tym samym roku odbyły się także mistrzostwa świata w lotach w Planicy, gdzie Sakala zdobył złoty medal, wyprzedzając Bredesena oraz Roberto Cecona. Zwycięstwo na tych mistrzostwach było jego ostatnim triumfem w karierze. W tym sezonie czterokrotnie stawał na podium: dwa razy zwyciężył, raz był drugi i raz trzeci.

W sezonie 1994/1995 tylko raz znalazł się w pierwszej dziesiątce zawodów i ani razu nie stanął na podium. Na mistrzostwach świata w Thunder Bay w 1995 był czternasty na dużej skoczni, a na normalnej zajął 49. miejsce. W konkursie drużynowym reprezentanci Czech z Sakalą w składzie zajęli ósme miejsce. Ostatni raz na podium stanął w końcówce sezonu 1995/1996, 9 marca 1996, zajmując trzecie miejsce w Harrachovie. Miesiąc wcześniej był dziewiętnasty podczas mistrzostw świata w lotach w Tauplitz. Startował później na igrzyskach w Nagano i mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie w 1998, ale bez sukcesów. Jego najlepszym wynikiem podczas mistrzostw świata w Lahti w 2001 było szóste miejsce w konkursie drużynowym na dużej skoczni. Ostatnią dużą imprezą w jego karierze były mistrzostwa świata w lotach w Harrachovie w 2002, gdzie zajął 22. miejsce. Był to także ostatni indywidualny występ Sakali na międzynarodowej arenie.

W 2002 zakończył karierę.

Jest ojcem skoczka Filipa Sakali[3].

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
15. 9 lutego 1992   Albertville Skocznia normalna indywidualnie 200.8 pkt -22.0 pkt   Ernst Vettori
3.  14 lutego 1992   Albertville Skocznia duża drużynowo[a] 620.1 pkt -24.3 pkt   Finlandia
41. 16 lutego 1992   Albertville Skocznia duża indywidualnie 131.4 pkt -108.1 pkt   Toni Nieminen
13. 25 lutego 1994   Lillehammer Skocznia normalna indywidualnie 235.0 pkt -47.0 pkt   Espen Bredesen
7. 20 lutego 1994   Lillehammer Skocznia duża indywidualnie 222.0 pkt -52.5 pkt   Jens Weißflog
7. 22 lutego 1994   Lillehammer Skocznia duża drużynowo[b] 800.7 pkt -169.4 pkt   Niemcy
26. 11 lutego 1998   Nagano Skocznia normalna indywidualnie 184.9 pkt -49.5 pkt   Jani Soininen
56. 15 lutego 1998   Nagano Skocznia duża indywidualnie 61.2 pkt -211.1 pkt   Kazuyoshi Funaki
7. 16 lutego 1998   Nagano Skocznia duża drużynowo[c] 710.3 pkt -222.7 pkt   Finlandia
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
2.  21 lutego 1993   Falun Skocznia duża indywidualnie 239.1 pkt -2.3 pkt   Espen Bredesen
2.  23 lutego 1993   Falun Skocznia duża drużynowo[d] 772.1 pkt -49.4 pkt   Norwegia
3.  27 lutego 1993   Falun Skocznia normalna indywidualnie 228.2 pkt -9.6 pkt   Masahiko Harada
49. 12 marca 1995   Thunder Bay Skocznia normalna indywidualnie 58.5 pkt -207.5 pkt   Takanobu Okabe
8. 16 marca 1995   Thunder Bay Skocznia duża drużynowo[e] 585.4 pkt -303.6 pkt   Finlandia
14. 18 marca 1995   Thunder Bay Skocznia duża indywidualnie 196.9 pkt -75.7 pkt   Tommy Ingebrigtsen
4. 27 lutego 1997   Trondheim Skocznia duża drużynowo[f] 840.9 pkt -114.4 pkt   Finlandia
28. 1 marca 1997   Trondheim Skocznia duża indywidualnie 171.6 pkt -80.5 pkt   Masahiko Harada
24. 19 lutego 2001   Lahti Skocznia duża indywidualnie 185.0 pkt -91.3 pkt   Martin Schmitt
6. 21 lutego 2001   Lahti Skocznia duża drużynowo[g] 692.2 pkt -247.6 pkt   Niemcy
7. 23 lutego 2001   Lahti Skocznia normalna drużynowo[g] 808.5 pkt -145.0 pkt   Austria
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
10. 22 marca 1992   Harrachov Loty indywidualnie 314.5 pkt -78.0 pkt   Noriaki Kasai
1.  20 marca 1994   Planica Loty indywidualnie 351.3 pkt - -
19. 11 lutego 1996   Tauplitz Loty indywidualnie 629.5 pkt -108.6 pkt   Andreas Goldberger
30. 25 stycznia 1998   Oberstdorf Loty indywidualnie 385.6 pkt -390.8 pkt   Kazuyoshi Funaki
22. 10 marca 2002   Harrachov Loty indywidualnie 271.4 pkt -124.9 pkt   Sven Hannawald

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[4]
1988/1989 52.
1989/1990 47.
1990/1991 37.
1991/1992 14.
1992/1993 2.
1993/1994 4.
1994/1995 34.
1995/1996 18.
1996/1997 23.
1997/1998 21.
1998/1999 75.
1999/2000 67.
2000/2001 62.

Miejsca na podium chronologicznie

edytuj
Nr Data Miejscowość Skocznia Nota Pozycja Strata Zwycięzca
1. 3 stycznia 1993   Innsbruck Bergisel 217.3 pkt 2. -12.5 pkt Andreas Goldberger
2. 30 stycznia 1993   Tauplitz/Bad Mitterndorf Kulm 339.0 pkt 1. - -
3. 31 stycznia 1993   Tauplitz/Bad Mitterndorf Kulm 355.5 pkt 1. - -
4. 6 marca 1993   Lahti Salpausselkä K-90 217.8 pkt 2. -17.4 pkt Noriaki Kasai
5. 14 marca 1993   Oslo Holmenkollbakken 223.4 pkt 3. -8.6 pkt Espen Bredesen
6. 17 grudnia 1993   Courchevel Tremplin du Praz 231.6 pkt 3. -10.5 pkt Andreas Goldberger
7. 15 stycznia 1994   Liberec Ještěd A 232.4 pkt 2. -16.2 pkt Espen Bredesen
8. 16 stycznia 1994   Liberec Ještěd A 218.9 pkt 1. - -
9. 20 marca 1994   Planica Velikanka 351.3 pkt 1. - -
10. 28 lutego 1996   Kuopio Puijo 245.0 pkt 2. -7.0 pkt Kimmo Savolainen
11. 9 marca 1996   Harrachov Čerťák K-180 371.6 pkt 3. -14.2 pkt Andreas Goldberger

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

edytuj
Źródło[5]
Sezon 1984/1985
                                          punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 53 44 0
Sezon 1985/1986
                                                  punkty
- - - - - - - - - 44 35 - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 1988/1989
                                        punkty
- - - - - - - - - - 40 15 26 20 38 29 55 10 26 76 7
Sezon 1989/1990
                                                  punkty
9 17 20 32 28 32 30 28 47 48 35 61 - - - - - - - - - - - 34 37 7
Sezon 1990/1991
                                            punkty
- - - - - - 26 17 26 15 17 - - 40 28 50 43 7 24 45 10 22 16
Sezon 1991/1992
                                          punkty
57 40 4 17 7 12 10 14 5 23 6 11 14 50 45 23 65 34 43 10 28 67
Sezon 1992/1993
                                  punkty
46 14 10 7 11 6 13 2 5 36 1 1 2 5 5 3 4 185
Legenda (do sezonu 1992/1993)
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15

 -  – zawodnik nie wystartował lub nie zakwalifikował się

Sezon 1993/1994
                                      punkty
4 7 15 3 42 6 4 4 11 7 2 1 12 8 21 35 1 42 5 751
Sezon 1994/1995
                                          punkty
35 37 22 30 25 q q 44 36 51 36 34 - - - - - - 12 23 5 91
Sezon 1995/1996
                                                        punkty
25 12 q 19 38 6 19 50 q 25 49 30 38 28 39 7 49 32 31 7 - - 2 12 22 3 29 13 367
Sezon 1996/1997
                                                  punkty
13 38 17 33 47 10 21 37 q q 13 37 30 12 23 - - 38 18 - - - - 5 6 219
Sezon 1997/1998
                                                      punkty
8 4 23 8 11 23 9 18 28 17 16 - 20 48 35 25 q - - - - - - - - - - 245
Sezon 1998/1999
                                                          punkty
33 q - - - 23 43 - - - - - - - - - - - 28 46 57 - - - - - - - q 11
Sezon 1999/2000
                                                    punkty
- - - - - 40 22 42 43 q q - - - - - 33 27 - - - - - - - q 13
Sezon 2000/2001
                                          punkty
- - - - - - - 23 30 - - - - 21 35 31 q - - - 46 19
Sezon 2001/2002
                                            punkty
q - 39 34 42 48 q - - q q - - - 33 44 33 46 - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce Źr.
1989/1990 31. [4]
1990/1991 12. [6]
1991/1992 9. [4]
1992/1993 3.
1993/1994 5.
1994/1995 30.
1995/1996 36. [7]
1996/1997 43. [4]
1997/1998 12.
1999/2000 52.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[4]
1990/1991 21.
1991/1992 13.
1992/1993 1.
1993/1994 1.
1994/1995 11.
1995/1996 5.
1996/1997 10.
1997/1998 46.
2000/2001 45.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[8]
1994 7.
1995 17.
1996 13.
1997 37.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 27 sierpnia 1995   Hinterzarten Adlerschanze K-90 94,5 m 91,5 m 247,0 pkt 2. 2,0 pkt Andreas Goldberger

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

edytuj
Źródło[5]
1994
      punkty
7 12 14 624,0
1995
        punkty
38 6 2 14 770,1
1996
          punkty
11 13 31 34 4 94
1997
          punkty
- - 34 30 15 17
1998
            punkty
- - - - 45 38 0
2001
              punkty
q q q q - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[5]
1993/1994 83.
1994/1995 257.
1996/1997 138.
1997/1998 37.
1998/1999 70.
1999/2000 71.
2000/2001 37.
2001/2002 163.

Miejsca na podium konkursów Pucharu Kontynentalnego

edytuj
  1.   Lillehammer – 3 grudnia 1993 (2. miejsce)
  2.   Frenštát – 8 września 1996 (3. miejsce)
  3.   Frenštát – 6 września 1997 (1. miejsce)
  4.   Frenštát – 7 września 1997 (1. miejsce)
  5.   Harrachov – 11 marca 2000 (1. miejsce)
  6.   Harrachov – 12 marca 2000 (3. miejsce)
  7.   Harrachov – 10 marca 2001 (1. miejsce)
  8.   Harrachov – 11 marca 2001 (1. miejsce)
  1. Skład drużyny: Tomáš Goder, František Jež, Jaroslav Sakala, Jiří Parma
  2. Skład drużyny: Zbyněk Krompolc, Jaroslav Sakala, Ladislav Dluhoš, Jiří Parma
  3. Skład drużyny: Jakub Sucháček, František Jež, Michal Doležal, Jaroslav Sakala
  4. Skład drużyny: František Jež, Jiří Parma, Jaroslav Sakala, Martin Švagerko
  5. Skład drużyny: Jaroslav Sakala, Jakub Sucháček, František Jež, Jiří Parma
  6. Skład drużyny: Jan Matura, Jaroslav Sakala, Jakub Sucháček, Roman Křenek
  7. a b Skład drużyny: Jakub Janda, Michal Doležal, Jakub Hlava, Jaroslav Sakala

Przypisy

edytuj
  1. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2018-03-21].
  2. 200m0405. skisprungschanzen.com. [dostęp 2018-03-21].
  3. Agnieszka Pająk, Filip Sakala [online], skijumping.pl, 25 sierpnia 2015 [dostęp 2020-06-07].
  4. a b c d e SAKALA Jaroslav - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-10-09]. (ang.).
  5. a b c Adam Kwieciński: SAKALA Jaroslav. [dostęp 2024-10-09].
  6. 4 HILLS TOURNAMENT 1990/1991 Tournament Standing. skijump-db.net. [dostęp 2024-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-05-08)]. (ang.).
  7. 4 HILLS TOURNAMENT 1995/1996 Tournament Standing. skijump-db.net. [dostęp 2024-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-05-08)]. (ang.).
  8. SAKALA Jaroslav - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-10-09]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj