Wikipedia

Andrzej Stękała

polski skoczek narciarski

Andrzej Stękała (ur. 30 czerwca 1995 w Zakopanem) – polski skoczek narciarski, reprezentant klubu AZS Zakopane, drużynowy brązowy medalista Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2020 i Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021, medalista mistrzostw Polski, zwycięzca klasyfikacji generalnej FIS Cup w sezonie 2014/2015.

Andrzej Stękała
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 czerwca 1995
Zakopane

Klub

AZS Zakopane

Wzrost

178 cm[1]

Reprezentacja

 Polska

Debiut w PŚ

19 grudnia 2015 w Engelbergu (27. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

19 grudnia 2015 w Engelbergu (27. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

13 lutego 2021 w Zakopanem (2. miejsce)

Rekord życiowy

235,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (14 lutego 2016)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
brąz Oberstdorf 2021 duża druż.
Mistrzostwa świata w lotach
brąz Planica 2020 drużynowo
FIS Cup
złoto 1. miejsce
2014/2015
Multimedia w Wikimedia Commons

Przebieg kariery edytuj

W cyklach zawodów organizowanych przez Międzynarodową Federację Narciarską zadebiutował po ukończeniu 18 lat. W sezonie 2013/2014 czterokrotnie wystąpił w FIS Cup, dwa razy zajmując miejsce w najlepszej trzydziestce[3]. W tym samym sezonie zwyciężył w cyklu Lotos Cup w kategorii Junior A[4].

W sierpniu 2014 we Frenštácie pod Radhoštěm zadebiutował w Letnim Pucharze Kontynentalnym. Pierwsze punkty zdobył w swoim drugim starcie, zajmując 16. miejsce. W sezonie 2014/2015 regularnie występował w zawodach FIS Cupu, w których czterokrotnie wygrał, trzykrotnie zajął drugie i raz trzecie miejsce[5] i ostatecznie odniósł zwycięstwo w całym cyklu[6]. Wystąpił również na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2015, zajmując 18. miejsce indywidualnie i 4. w drużynie[5]. 14 marca 2015 po raz pierwszy stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, zajmując 2. lokatę w Niżnym Tagile[7].

W letniej części sezonu 2015/2016 dwukrotnie stawał na podium FIS Cupu. 11 grudnia 2015 zwyciężył w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Renie, a dwa dni później zajął 2. miejsce. Po tych występach znalazł się w składzie reprezentacji Polski na zawody Pucharu Świata. W swoim debiutanckim starcie w tym cyklu, 19 grudnia 2015 w Engelbergu, zajął 27. miejsce, tym samym zdobywając swoje pierwsze punkty w zawodach najwyższej rangi. W kolejnych dniach jeszcze raz stanął na podium Pucharu Kontynentalnego, w zawodach w Engelbergu zajmując 3. pozycję. Od stycznia 2016 regularnie startował w Pucharze Świata, najczęściej zajmując miejsca w trzeciej dziesiątce. 23 stycznia 2016 roku stanął na trzecim stopniu podium w zawodach drużynowych cyklu w Zakopanem. Indywidualnie najwyżej sklasyfikowany został na 6. pozycji, 10 lutego w Trondheim[8]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2015/2016 znalazł się na 34. miejscu ze 105 punktami[9].

W lipcu 2016 zadebiutował w Letnim Grand Prix, zajmując 21. miejsce w zawodach w Wiśle. W kolejnych latach osiągał gorsze wyniki sportowe. W zimowej części sezonu 2016/2017 nie startował w Pucharze Świata, a w Pucharze Kontynentalnym najwyżej sklasyfikowany był na 24. pozycji[10]. W sezonie 2017/2018 punkty w zawodach międzynarodowych zdobywał jedynie w FIS Cupie[11].

W sezonie 2018/2019 Pucharu Kontynentalnego kilkukrotnie kończył zawody w pierwszej dziesiątce. Sezon zakończył dwukrotnym zajęciem 2. miejsca w zawodach w Czajkowskim[12]. W sierpniu 2019 był drugi w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Wiśle, a w jednym z konkursów Letniego Grand Prix w Hakubie zajął 8. miejsce. W zimowej części sezonu 2019/2020 najwyżej w zawodach Pucharu Kontynentalnego klasyfikowany był na 5. pozycji[13].

22 listopada 2020 zajął 19. miejsce w konkursie Pucharu Świata w Wiśle, tym samym po ponad 4-letniej przerwie ponownie zdobywając punkty cyklu. Znalazł się w składzie reprezentacji Polski na Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 2020. Zajął na nich 10. miejsce indywidualnie, zaś w zawodach drużynowych, wraz z Piotrem Żyłą, Kamilem Stochem i Dawidem Kubackim, zdobył brązowy medal. W dalszej części sezonu regularnie zdobywał punkty Pucharu Świata. W grudniowych zawodach cyklu najwyżej sklasyfikowany był na 7. pozycji, a w styczniowych – na 5. miejscu. 13 lutego 2021 po raz pierwszy stanął na podium zawodów indywidualnych Pucharu Świata, zajmując 2. pozycję w konkursie w Zakopanem. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021. Indywidualnie zajął 30. lokatę na skoczni normalnej i 21. na dużej, a w drużynie męskiej, wraz z Żyłą, Stochem i Kubackim, zdobył brązowy medal[14]. Sezon 2020/2021 Pucharu Świata zakończył na 16. miejscu w klasyfikacji generalnej z 473 punktami[9].

W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata czterokrotnie zdobył punkty, a najwyżej klasyfikowany był w marcu 2022 w Planicy, na 20. pozycji. W Pucharze Kontynentalnym dwukrotnie stawał na podium, również w marcu – w Lahti był 2., a w Zakopanem zwyciężył[15]. W sezonie zimowym 2022/2023 nie zdobył punktów Pucharu Świata, a w Pucharze Kontynentalnym 2022/2023 najwyżej klasyfikowany był na 9. pozycji[16].

Swój rekord życiowy wynoszący 235 metrów ustanowił 14 lutego 2016 na Vikersundbakken w Vikersund, dzięki czemu odnotował wówczas drugi w historii najdłuższy lot spośród polskich skoczków narciarskich oraz najdłuższy lot oddany przez Polaka na tym obiekcie[17].

Mistrzostwa świata edytuj

Indywidualnie edytuj

2021   Oberstdorf – 30. miejsce (K-95), 21. miejsce (K-120)

Drużynowo edytuj

2021   Oberstdorf – brązowy medal (K-120)[a]

Starty A. Stękały na mistrzostwach świata – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
30. 27 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 95,0 m 87,5 m 211,6 pkt 57,2 pkt Piotr Żyła
21. 5 marca 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 121,5 m 122,5 m 219,2 pkt 57,3 pkt Stefan Kraft
3.  6 marca 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[a] 122,5 m 127,0 m 1031,2 pkt (232,4 pkt) 15,4 pkt Niemcy

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich edytuj

Indywidualnie edytuj

2020   Planica – 10. miejsce

Drużynowo edytuj

2020   Planica – brązowy medal[a]

Starty A. Stękały na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
10. 11–12 grudnia 2020   Planica Letalnica K-200 HS-240 indywid. 224,5 m 215,5 m 224,5 m 212,0 m 792,4 pkt 84,8 pkt Karl Geiger
3.  13 grudnia 2020   Planica Letalnica K-200 HS-240 druż.[a] 228,0 m 229,0 m 1665,5 pkt (430,2 pkt) 62,2 pkt Norwegia

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Indywidualnie edytuj

2015   Ałmaty – 18. miejsce

Drużynowo edytuj

2015   Ałmaty – 4. miejsce[b]

Starty A. Stękały na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
18. 5 lutego 2015   Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 indywid. 95,5 m 98,5 m 241,8 pkt 28,1 pkt Johann André Forfang
4. 7 lutego 2015   Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 druż.[b] 96,5 m 95,0 m 817,6 pkt (210,0 pkt) 75,7 pkt Norwegia

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[9]
2015/2016 34.
2020/2021 16.
2021/2022 60.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 13 lutego 2021   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 137,0 m 133,5 m 268,6 pkt 2. 0,3 pkt Ryōyū Kobayashi

Miejsca na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skład Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 23 stycznia 2016   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 druż.[c] 127,0 m 120,0 m 1056,7 pkt (259,1 pkt) 3. 65,7 pkt Norwegia
2. 16 stycznia 2021   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 druż.[d] 137,0 m 115,5 m 982,3 pkt (222,5 pkt) 2. 8,9 pkt Austria
3. 23 stycznia 2021   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 druż.[a] 129,0 m 124,0 m 1018,3 pkt (256,9 pkt) 2. 5,9 pkt Norwegia

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2015/2016
                                                          punkty
- - - - - 27 38 - - q 30 28 17 32 22 6 53 24 26 21 q 41 38 28 32 29 30 25 - 105
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
q - - - - - - - - - - - - dq - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2019/2020
                                                      punkty
q - - - - - - - - - - - - - - q 45 q 46 35 q - - - - - - 0
Sezon 2020/2021
                                                  punkty
19 11 33 - - 7 15 7 10 18 8 5 21 5 15 20 21 21 18 2 dq 22 18 36 15 473
Sezon 2021/2022
                                                        punkty
48 30 38 q 49 - - 35 q q 35 q 39 36 47 35 29 - - - - - - - 26 q 20 - 19
Sezon 2022/2023
                                                                punkty
q q - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 34 q - 40 - 0
Sezon 2023/2024
                                                                punkty
- - - - 42 40 - - - - - - q 43 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon
2015/2016 		           
- 6 3 6 6 6
Sezon
2020/2021 		         
- 2 2 - 6
Sezon
2021/2022 		             
4 5 - - - - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[9]
2015/2016 51.
2020/2021 6.
2021/2022 51.

Raw Air edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[9]
2023 63.

Willingen Six edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce Źr.
2020 47. [18]
2021 12. [19]

Planica 7 edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce Źr.
2021 16. [20]
2022 34. [21]
2023 49. [22]

Puchar Świata w lotach edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[9]
2015/2016 31.
2020/2021 17.
2021/2022 29.

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[23]
2016 63.
2018 77.
2019 33.
2020 34.
2021 47.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP edytuj

stan po zakończeniu LGP 2022

2016
                    punkty
- 21 - - q 44 45 23 - - 18
2017
                  punkty
- - - - - 50 43 - - 0
2018
                  punkty
50 - - 31 36 28 - - - 3
2019
                punkty
21 13 - - 35 8 - - 62
2020
    punkty
29 - 2
2021
                punkty
22 - 11 - - - 48 44 33
2022
            punkty
32 - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP edytuj

stan po zakończeniu LGP 2022

2019      
- 10 -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[24]
2014/2015 38.
2015/2016 25.
2016/2017 114.
2018/2019 15.
2019/2020 29.
2021/2022 16.
2022/2023 25.
2023/2024 37.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 11 grudnia 2015   Rena Renabakkene K-99 HS-111 111,0 m 106,0 m 277,7 pkt
2. 13 marca 2022   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 133,5 m 140,5 m 254,3 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 14 marca 2015   Niżny Tagił Aist K-120 HS-134 129,0 m 129,5 m 243,0 pkt 2. 4,4 pkt Anže Semenič
2. 11 grudnia 2015   Rena Renabakkene K-99 HS-111 111,0 m 106,0 m 277,7 pkt 1. —
3. 13 grudnia 2015   Rena Renabakkene K-124 HS-139 132,0 m 136,0 m 264,9 pkt 2. 9,3 pkt Tilen Bartol
4. 28 grudnia 2015   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-137 127,5 m 134,5 m 284,3 pkt 3. 14,6 pkt Tom Hilde
5. 23 marca 2019   Czajkowskij Snieżynka K-95 HS-102 98,5 m 99,0 m 246,1 pkt 2. 3,7 pkt Aleksander Zniszczoł
6. 24 marca 2019   Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 138,5 m 132,5 m 269,9 pkt 2. 4,7 pkt Aleksander Zniszczoł
7. 6 marca 2022   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 126,0 m 120,5 m 266,5 pkt 2. 9,2 pkt Michael Hayböck
8. 13 marca 2022   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 133,5 m 140,5 m 254,3 pkt 1. —

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2014/2015
                                                    punkty
- - - - - - - - - - 19 dq - - - 7 dq - - 53 15 39 - - 2 18 157
Sezon 2015/2016
                                                      punkty
1 dq 2 - - 8 3 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 272
Sezon 2016/2017
                                                            punkty
- - - 38 32 - - - - 26 35 52 27 24 50 49 - - - - - - - - - - - - - - 16
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
- - - - - - 62 65 - - - - - - - 40 39 - - - - - - - - 50 54 - 0
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
36 36 4 25 34 29 42 44 25 27 - - - 21 19 8 37 19 9 9 22 24 24 27 16 31 2 2 394
Sezon 2019/2020
                                          punkty
39 34 12 15 5 27 5 30 - - - - - - - - 25 42 30 17 23 162
Sezon 2021/2022
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - - 29 9 10 - - 26 23 18 14 5 2 12 12 1 370
Sezon 2022/2023
                                                  punkty
13 25 13 36 24 17 15 18 27 16 27 41 32 20 9 12 15 17 23 25 20 18 15 - - 265
Sezon 2023/2024
                                                      punkty
- - 17 9 23 15 23 29 - - - - - 30 26 21 18 - - 22 12 35 28 - - 9 35 169
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[24]
2014 73.
2015 38.
2016 83.
2018 72.
2019 10.
2020 21.
2022 25.
2023 43.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 10 sierpnia 2019   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 125,0 m 126,0 m 255,2 pkt 2. 2,6 pkt Klemens Murańka

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu LPK 2023

2014
                            punkty
- - - - - - dq 16 - - - - 38 17 29
2015
                            punkty
14 32 25 11 42 40 - - - - - - 13 14 86
2016
                            punkty
- - - - - - - - dq 28 43 57 34 22 12
2018
                          punkty
49 32 27 27 43 48 51 37 45 27 37 34 20 23
2019
                                punkty
15 15 - - 2 7 5 5 - - 12 42 47 37 34 31 260
2020
    punkty
22 19 21
2022
                  punkty
- - - - 23 35 11 12 9 83
2023
                  punkty
- - - - 45 13 - - - 20
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Puchar Beskidów edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2018 26.

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[6]
2013/2014 212.
2014/2015 1.
2015/2016 14.
2016/2017 53.
2017/2018 108.
2023/2024 35.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 7 września 2014   Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 114,5 m 107,5 m 248,1 pkt
2. 21 września 2014   Szczyrk Skalite K-95 HS-106 102,5 m 96,5 m 248,0 pkt
3. 10 stycznia 2015   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 127,5 m 130,5 m 264,4 pkt
4. 21 lutego 2015   Hinterzarten Rothaus-Schanze K-95 HS-108 106,0 m 102,0 m 266,5 pkt
5. 27 września 2015   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 92,5 m 95,5 m 245,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 6 września 2014   Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 109,5 m 111,0 m 244,9 pkt 3. 7,2 pkt Lukas Müller
2. 7 września 2014   Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 114,5 m 107,5 m 248,1 pkt 1. –
3. 21 września 2014   Szczyrk Skalite K-95 HS-106 102,5 m 96,5 m 248,0 pkt 1. –
4. 12 grudnia 2014   Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 98,0 m 94,0 m 253,0 pkt 2. 5,0 pkt Joacim Ødegård Bjøreng
5. 10 stycznia 2015   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 127,5 m 130,5 m 264,4 pkt 1. –
6. 17 stycznia 2015   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 107,5 m – 127,0 pkt 2. 0,1 pkt David Zauner
7. 21 lutego 2015   Hinterzarten Rothaus-Schanze K-95 HS-108 106,0 m 102,0 m 266,5 pkt 1. –
8. 22 lutego 2015   Hinterzarten Rothaus-Schanze K-95 HS-108 106,5 m 104,0 m 273,5 pkt 2. 3,5 pkt Jewgienij Klimow
9. 12 września 2015   Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 113,5 m – 129,3 pkt 2. 0,7 pkt Simon Greiderer
10. 27 września 2015   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 92,5 m 95,5 m 245,5 pkt 1. –
11. 7 stycznia 2017   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 128,0 m 123,5 m 249,7 pkt 3. 10,4 pkt Ulrich Wohlgenannt
12. 17 września 2023   Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 113,5 m 107,5 m 234,5 pkt 3. 5,6 pkt Matija Vidic

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2013/2014
                                                punkty
- - 44 30 - - - - 18 - - - - - - - - - - - - - 64 - 14
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
21 4 11 5 - - 3 1 - - 4 1 - - 11 2 24 1 36 2 38 - - - 1 2 910
Sezon 2015/2016
                                                punkty
- - 13 13 - - 2 22 6 1 - - - - - - - - - - - - - - 269
Sezon 2016/2017
                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - 3 11 - - - - 84
Sezon 2017/2018
                                          punkty
- - - - 37 28 30 21 - - - - 21 39 31 34 - - - - - 24
Sezon 2023/2024
                                        punkty
26 19 21 3 10 23 - - - - - - - - - - - - - - 121
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Mistrzostwa Polski edytuj

Zimowe mistrzostwa Polski seniorów edytuj

Stan po zakończeniu sezonu 2022/2023. Opracowano na podstawie[25].

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
55. 26 grudnia 2010 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 indywid. 81,0 m — 36,3 pkt 236,3 pkt Adam Małysz
12. 19 lutego 2011 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 druż.[e] 84,5 m — 372,5 pkt (88,5 pkt) 606,8 pkt TS Wisła Zakopane
38. 19 lutego 2011 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 indywid. 82,0 m — 83,5 pkt 175,0 pkt Kamil Stoch
4. 24 marca 2012 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 druż.[f] 108,5 m 98,5 m 764,2 pkt (159,1 pkt) 295,3 pkt AZS Zakopane
27. 25 marca 2012 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 indywid. 107,0 m 90,5 m 142,0 pkt 143,9 pkt Kamil Stoch
8. 27 marca 2013 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[f] 95,0 m 96,5 530,8 pkt (129,2 pkt) 456,7 pkt AZS Zakopane
44. 27 marca 2013 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 98,5 m — 70,3 pkt 246,5 pkt Maciej Kot
11. 23 grudnia 2014 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 107,5 m 121,0 m 202,3 pkt 52,8 pkt Piotr Żyła
2.  24 marca 2015 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 indywid. 127,0 m 124,0 m 271,5 pkt 38,6 pkt Kamil Stoch
1.  25 marca 2015 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 druż.[g] 128,5 m 126,5 m 973,6 pkt (256,5 pkt) —
5. 22 marca 2016 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 128,5 m 126,0 m 256,1 pkt 17,3 pkt Maciej Kot
1.  23 marca 2016 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[h] 132,0 m 126,0 m 962,6 pkt (261,9 pkt) —
11. 26 grudnia 2016 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 indywid. 115,0 m 111,5 m 196,2 pkt 77,2 pkt Piotr Żyła
8. 26 grudnia 2017 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 99,0 m 120,0 m 184,7 pkt 69,6 pkt Stefan Hula
3.  22 grudnia 2020 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 128,5 m – 148,2 pkt 8,1 pkt Tomasz Pilch
4. 23 grudnia 2021 Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 137,0 m 133,5 m 300,8 pkt 12,5 pkt Kamil Stoch
17. 22 grudnia 2022 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 87,0 m 127,0 m 195,9 pkt 104,3 pkt Kamil Stoch

Letnie mistrzostwa Polski seniorów edytuj

Stan po zakończeniu sezonu letniego 2022. Opracowano na podstawie[25].

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
28. 1 września 2013 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 indywid. 90,5 m 81,5 m 184,5 pkt 82,0 pkt Dawid Kubacki
19. 19 lipca 2014 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 114,5 m 114,5 m 205,2 pkt 74,4 pkt Kamil Stoch
6. 20 lipca 2014 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[i] 122,0 m 107,0 m 802,5 pkt (203,2 pkt) 124,0 pkt AZS Zakopane
16. 11 października 2014 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 indywid. 92,5 m 92,0 m 213,0 pkt 63,0 pkt Piotr Żyła
18. 18 lipca 2015 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 110,5 m 109,5 m 186,0 pkt 80,6 pkt Dawid Kubacki
3.  9 października 2015 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 indywid. 100,5 m 105,0 m 263,5 pkt 5,0 pkt Dawid Kubacki
1.  10 października 2015 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 druż.[j] 99,0 m 99,0 m 960 pkt (247,5 pkt) —
10. 8 października 2016 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 indywid. 118,0 m 117,5 m 224,1 pkt 68,3 pkt Maciej Kot
1.  9 października 2016 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[k] 128,0 m 126,0 m 972,8 pkt (254,2 pkt) —
12. 27 października 2018 Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 ind. 124,0 m 124,5 m 251,1 pkt 69,5 pkt Dawid Kubacki
1.  12 października 2019 Szczyrk Skalite K-95 HS-104 druż.[l] 98,5 m — 499,8 pkt (135,9 pkt) —
6. 12 października 2019 Szczyrk Skalite K-95 HS-104 ind. 100,0 m 95,0 m 245,7 pkt 20,7 pkt Piotr Żyła
2.  17 października 2020 Szczyrk Skalite K-95 HS-104 ind. 97,5 m 98,5 m 261,7 pkt 1,0 pkt Dawid Kubacki
2.  18 października 2020 Szczyrk Skalite K-95 HS-104 druż.[m] 103,5 m 102,5 m 913,5 pkt (263,0 pkt) 125,0 pkt WSS Wisła
15. 28 października 2021 Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 ind. 92,5 m 100,5 m 242,7 pkt 36,5 pkt Piotr Żyła
3.  29 października 2021 Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. 92,5 m 100,5 m 942,0 pkt (222,0 pkt) 49,0 pkt WSS Wisła
18. 18 października 2022 Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 ind. 89,0 m 89,5 m 232,2 pkt 77,1 pkt Dawid Kubacki
3.  19 października 2022 Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. 97,0 m 91,5 m 900,7 pkt (221,5 pkt) 46,4 pkt TS Wisła Zakopane

Uwagi edytuj

  1. ↑ a b c d e Skład zespołu: Piotr Żyła, Andrzej Stękała, Kamil Stoch, Dawid Kubacki
  2. ↑ a b Skład zespołu: Krzysztof Leja, Adam Ruda, Andrzej Stękała, Przemysław Kantyka
  3. ↑ Skład zespołu: Andrzej Stękała, Maciej Kot, Stefan Hula, Kamil Stoch
  4. ↑ Skład drużyny: Piotr Żyła, Kamil Stoch, Andrzej Stękała, Dawid Kubacki
  5. ↑ Stękała znalazł się w trzeciej drużynie AZS Zakopane, która wystąpiła w składzie: Kamil Gałysa, Bartosz Gąsienica-Laskowy, Marcin Miętus, Andrzej Stękała.
  6. ↑ a b Stękała znalazł się w drugiej drużynie AZS Zakopane, która wystąpiła w składzie: Jakub Kot, Krzysztof Leja. Grzegorz Miętus, Andrzej Stękała.
  7. ↑ Skład zespołu: Jakub Kot, Maciej Kot, Andrzej Stękała, Andrzej Zapotoczny
  8. ↑ Skład zespołu: Jakub Kot, Maciej Kot, Krzysztof Leja, Andrzej Stękała
  9. ↑ Stękała znalazł się w drugiej drużynie AZS Zakopane, która wystąpiła w składzie: Wojciech Gąsienica-Kotelnicki, Jakub Kot, Krzysztof Leja, Andrzej Stękała.
  10. ↑ Skład zespołu: Maciej Kot, Krzysztof Leja, Andrzej Stękała, Andrzej Zapotoczny
  11. ↑ Skład zespołu: Maciej Kot, Krzysztof Leja, Krzysztof Miętus, Andrzej Stękała
  12. ↑ Skład zespołu: Andrzej Stękała, Maciej Kot, Mateusz Gruszka, Krzysztof Leja
  13. ↑ Skład zespołu: Andrzej Stękała, Maciej Kot, Mateusz Gruszka, Stanisław Ciszek

Przypisy edytuj

  1. ↑ Dominik Formela: STĘKAŁA Andrzej (Polska). skijumping.pl, 2016-10-16. [dostęp 2019-02-20].
  2. ↑ Skoki Narciarskie - Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-03-30].
  3. ↑ STEKALA Andrzej - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2020-12-31]. (ang.).
  4. ↑ Lotos Cup 2014. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2015-03-19].
  5. ↑ a b STEKALA Andrzej - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2020-12-31]. (ang.).
  6. ↑ a b STEKALA Andrzej - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-17]. (ang.).
  7. ↑ Andrzej Mysiak: CoC Niżnyj Tagił: Semenic zwycięża, Stękała na podium!. skokinarciarskie.pl, 2015-03-14. [dostęp 2015-03-14].
  8. ↑ STEKALA Andrzej - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2021-02-18]. (ang.).
  9. ↑ a b c d e f STEKALA Andrzej - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2021-08-13]. (ang.).
  10. ↑ STEKALA Andrzej - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2021-02-18]. (ang.).
  11. ↑ STEKALA Andrzej - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2021-02-18]. (ang.).
  12. ↑ STEKALA Andrzej - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2021-02-18]. (ang.).
  13. ↑ STEKALA Andrzej - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2022-06-18]. (ang.).
  14. ↑ STEKALA Andrzej - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-08-13]. (ang.).
  15. ↑ STEKALA Andrzej - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-06-18]. (ang.).
  16. ↑ STEKALA Andrzej - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-24]. (ang.).
  17. ↑ Adam Bucholz: PŚ w Vikersund: Hauer wygrywa kwalifikacje, rekord życiowy Stękały!. skijumping.pl, 2016-02-14. [dostęp 2020-12-31].
  18. ↑ Season 2019/2020 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2020-02-08. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-25)]. (ang.).
  19. ↑ Season 2020/2021 - WILLINGEN 6. fis-ski.com, 2021-01-31. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-20)]. (ang.).
  20. ↑ Season 2020/2021 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2021-03-28. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
  21. ↑ Season 2021/2022 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2022-03-27. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-28)]. (ang.).
  22. ↑ Season 2022/2023 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2023-04-02. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (ang.).
  23. ↑ STEKALA Andrzej - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-17]. (ang.).
  24. ↑ a b STEKALA Andrzej - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-17]. (ang.).
  25. ↑ a b Mistrzostwa Polski. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-10-01].

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrzej_Stękała&oldid=73202343”