Daniel-André Tande
Daniel-André Tande (ur. 24 stycznia 1994 w Narwiku[1]) – norweski skoczek narciarski, reprezentant Kongsberg IF. Drużynowy złoty medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2018. Indywidualny mistrz świata w lotach narciarskich z 2018, drużynowy złoty medalista z 2016, 2018 i 2020 oraz brązowy z 2022. Drużynowy srebrny medalista Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017, a także brązowy z Mistrzostw Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2014. Trzeci zawodnik klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2016/2017 i Pucharu Świata 2017/2018. Zwycięzca Letniego Pucharu Kontynentalnego 2015. Medalista mistrzostw kraju.
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
182 cm[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
11 stycznia 2014 w Tauplitz (31. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
12 stycznia 2014 w Tauplitz (15. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
22 listopada 2015 w Klingenthal (1. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze zwycięstwo w PŚ |
22 listopada 2015 w Klingenthal | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rekord życiowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne nagrody | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Przebieg kariery
edytujLata 2009–2013
edytujW grudniu 2009 zadebiutował na zawodach FIS Cupu w norweskim Notodden. Nie udało mu się znaleźć w najlepszej trzydziestce[3]. Rok później w konkursach w tej samej miejscowości był 11. i 7. W lutym 2011 wziął udział w zawodach skoków narciarskich na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy w Libercu. Zajął 4. miejsce w zawodach indywidualnych i 6. w drużynowych[4].
W sezonie 2011/2012 zadebiutował w zawodach Pucharu Kontynentalnego. 17 lutego w Oslo zajął 20. miejsce[5]. Wziął udział w Mistrzostwach Świata Juniorów 2013 w Libercu. Zajął 32. miejsce w zawodach indywidualnych i 5. w drużynowych[6].
Lata 2013–2015
edytujPo zajęciu 2. pozycji w konkursie Pucharu Kontynentalnego w Engelbergu w grudniu 2013, Tande otrzymał szansę debiutu w Pucharze Świata. 11 stycznia 2014 na skoczni mamuciej Kulm w Tauplitz zajął 31. miejsce. Dzień później był 15., zdobywając pierwsze w karierze punkty. 1 lutego tego samego roku zdobył brązowy medal w konkursie drużynowym skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2014[7].
Dwukrotnie stanął na podium Letniego Grand Prix 2014: był 2. i 3. w konkursach w Hakubie. Poza tym jeszcze dwukrotnie zajął pozycje w pierwszej dziesiątce cyklu. W pierwszej części sezonu zimowego 2014/2015 występował w Pucharze Świata, zajmując między innymi 8. miejsce w konkursie w Niżnym Tagile 14 grudnia 2014. Od połowy lutego startował w Pucharze Kontynentalnym, w siedmiu startach pięciokrotnie stając na podium[8].
Sezon 2015/2016
edytujZwyciężył w czterech konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego 2015[9].
22 listopada 2015 Tande zwyciężył w otwierającym sezon 2015/2016 Pucharu Świata konkursie w Klingenthal, tym samym po raz pierwszy stając na podium zawodów indywidualnych w tym cyklu. W rozgrywanych w grudniu zawodach Pucharu Świata najwyżej znalazł się na 5. miejscu. W styczniu wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2016, gdzie zajął 18. pozycję indywidualnie, a także zdobył, wraz z Andersem Fannemelem, Johannem André Forfangiem i Kennethem Gangnesem, złoty medal w zawodach drużynowych[9].
W drugiej połowie sezonu regularnie zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce, w lutym 2016 jeszcze trzykrotnie stając na podium zawodów indywidualnych Pucharu Świata: był drugi w Lahti i Kuopio oraz trzeci w Ałmaty[9]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2015/2016 zajął 7. miejsce z 985 punktami[10].
Sezon 2016/2017
edytujWystartował w czterech konkursach Letniego Grand Prix 2016 najwyżej sklasyfikowanym będąc na 4. miejscu w Hakubie[11].
Dobrze rozpoczął sezon 2016/2017 Pucharu Świata, na przełomie listopada i grudnia w Ruce, Klingenthal i Lillehammer trzykrotnie z rzędu zajmując drugie miejsce. Po 4. pozycji w Oberstdorfie oraz zwycięstwach w Garmisch-Partenkirchen i Innsbrucku[11] Tande był liderem 65. Turnieju Czterech Skoczni, jednak nieudany skok w ostatniej serii konkursu w Bischofshofen zepchnął go na 3. miejsce klasyfikacji generalnej[12].
15 stycznia 2017 zajął 2. pozycję w konkursie Pucharu Świata w Wiśle. W kolejnych tygodniach regularnie zajmował w Pucharze Świata miejsca w pierwszej dziesiątce indywidualnie, nie stając jednak na podium. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017, indywidualnie zajmując 15. miejsce na skoczni normalnej oraz 10. na skoczni dużej, był też 5. w konkursie drużyn mieszanych, zaś w zawodach drużynowych mężczyzn zdobył, wraz z Andersem Fannemelem, Johannem André Forfangiem i Andreasem Stjernenem, srebrny medal[11]. Puchar Świata 2016/2017 Tande zakończył na 3. miejscu klasyfikacji generalnej, zdobywając 1201 punktów[10].
Sezon 2017/2018
edytujW Letnim Grand Prix 2017 dwukrotnie kończył zawody indywidualne w pierwszej dziesiątce[13].
W kilku pierwszych konkursach sezonu 2017/2018 Pucharu Świata zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce. Stawał na podium 2 grudnia 2017 w Niżnym Tagile, gdzie był drugi, a także 10 grudnia w Titisee-Neustadt, gdzie zajął 3. lokatę. Po słabszych występach w dwóch pierwszych konkursach 66. Turnieju Czterech Skoczni zajął 2. miejsce w Innsbrucku. Na tej samej pozycji ukończył konkurs na Kulm. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018. Zdobył na nich złote medale zarówno w konkursie indywidualnym, w którym wyprzedził o 13,3 pkt Kamila Stocha i o 24,3 pkt Richarda Freitaga, jak i w zawodach drużynowych, w których startował w zespole z Robertem Johanssonem, Andreasem Stjernenem i Johannem André Forfangiem[13].
3 lutego 2018 wygrał konkurs Pucharu Świata w ramach Willingen Five. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018. Indywidualnie w zawodach w Pjongczangu zajął 6. miejsce na skoczni normalnej i 4. na skoczni dużej, zaś w konkursie drużynowym wraz z Stjernenem, Forfangiem i Johanssonem zdobył złoty medal. W marcu 2018 wygrał w rozgrywanych w ramach Raw Air 2018 zawodach w Oslo, zajął też 3. miejsce w Vikersund. W kończących sezon Pucharu Świata zawodach w Planicy również zajął 3. pozycję[13]. Zdobyte w trakcie sezonu 985 punktów pozwoliło mu zająć 3. miejsce w klasyfikacji generalnej cyklu[10].
Sezon 2018/2019
edytujW maju 2018 Tande był hospitalizowany z powodu zespołu Stevensa-Johnsona, który rozwinął się u niego jako reakcja po antybiotyku[14]. Z tego powodu treningi na skoczni przed kolejnym sezonem rozpoczął dopiero pod koniec sierpnia[15].
Od początku sezonu 2018/2019 Pucharu Świata do końca 67. Turnieju Czterech Skoczni tylko dwukrotnie zajmował miejsca punktowane, najwyżej klasyfikowanym będąc na 21. pozycji w Niżnym Tagile. Po miesięcznej przerwie od startów powrócił na początku lutego 2019 w Oberstdorfie, zajmując miejsca w najlepszej piętnastce, w tym 5. w trzecim konkursie[16]. Na treningu przed kolejnymi zawodami cyklu w Lahti upadł, w efekcie z powodu kontuzji kolana musiał zakończyć sezon[17][18].
Sezon 2019/2020
edytujW dwóch występach w Letnim Grand Prix 2019 raz zajął miejsce w pierwszej dziesiątce[19].
Sezon 2019/2020 Pucharu Świata rozpoczął od dwóch zwycięstw, odniesionych 24 listopada 2019 w Wiśle i 30 listopada w Ruce. W grudniowych zawodach cyklu osiągał gorsze wyniki – tylko raz zajął miejsce w pierwszej dziesiątce, a trzykrotnie nie zdobywał punktów. Po konkursie w Klingenthal 15 grudnia 2019 stracił pozycję lidera klasyfikacji generalnej na rzecz Ryōyū Kobayashiego[19].
4 stycznia 2020 w rozgrywanych w ramach 68. Turnieju Czterech Skoczni zawodach w Innsbrucku zajął 3. lokatę. W dalszej części sezonu kończył zawody głównie w pierwszej i drugiej dziesiątce. Raz jeszcze stanął na podium konkursu indywidualnego: 28 lutego był trzeci w Lahti[19]. Sezon zakończył na 9. pozycji w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata z 721 punktami[10].
Sezon 2020/2021
edytujW pierwszej połowie sezonu zimowego 2020/2021 w Pucharze Świata zajmował miejsca w drugiej dziesiątce lub niższe, w kilku startach nie zdobywając punktów. W tym czasie wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020. Zawody indywidualne, na których bronił tytułu, zakończył na 13. pozycji, zaś w drużynie, wraz z Johannem André Forfangiem, Robertem Johanssonem i Halvorem Egnerem Granerudem, zdobył złoty medal[20].
W rozgrywanym 10 stycznia 2021 drugim konkursie w Titisee-Neustadt zajął 2. miejsce. Od tego momentu zaczął osiągać w Pucharze Świata lepsze wyniki, większość konkursów indywidualnych kończąc w pierwszej dziesiątce. W dalszej części sezonu jeszcze raz stanął na podium, 30 stycznia w Willingen zajmując 2. lokatę. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 indywidualnie zajął 9. miejsce na skoczni normalnej i 12. na dużej, był też 6. w drużynie męskiej[20]. Sezon 2020/2021 Pucharu Świata zakończył na 14. pozycji w klasyfikacji generalnej z 543 punktami[10].
25 marca 2021 Tande upadł podczas serii próbnej przed konkursem Pucharu Świata na mamuciej skoczni w Planicy. Norweg stracił równowagę podczas lotu i z dużą siłą uderzył o zeskok. W wyniku upadku doznał złamania obojczyka oraz przebicia płuca[21]. Został po nim wprowadzony w stan śpiączki farmakologicznej, z której wybudzony został po kilku dniach[22]. W kwietniu 2021 przeprowadzono u niego operację obojczyka[23].
Sezon 2021/2022
edytujDo treningów na skoczni po kontuzji powrócił w siepniu 2021[24]. We wrześniu wystąpił w Letnim Pucharze Kontynentalnym w Oslo, a w październiku w Letnim Grand Prix w Klingenthal, gdzie zajął 12. miejsce[25].
W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata najczęściej zajmował miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. 12 grudnia 2021 zawody cyklu w Klingenthal ukończył na 2. pozycji. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Indywidualnie był 31. na skoczni dużej, a w drużynie męskiej zajął 4. pozycję. 6 marca 2022 zwyciężył w zawodach Pucharu Świata w Oslo rozgrywanych w ramach Raw Air 2022. Następnie wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022. Zajął na nich 20. miejsce indywidualnie, a w drużynie, wraz z Johannem André Forfangiem, Halvorem Egnerem Granerudem i Mariusem Lindvikiem, zdobył brązowy medal[25]. Po tych zawodach zakończył sezon[26]. Puchar Świata 2021/2022 ukończył na 21. miejscu w klasyfikacji generalnej z 339 punktami[10].
Sezon 2022/2023
edytuj2 października 2022 zajął 3. miejsce w konkursie Letniego Grand Prix 2022 w Klingenthal. W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty. Łącznie siedmiokrotnie ukończył zawody indywidualne cyklu w pierwszej dziesiątce, a na podium stanął raz – 5 lutego 2023 w Willingen zajął 3. pozycję[27]. Został powołany na Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023, ale nie znalazł się w składzie na żaden z konkursów[28]. Sezon Pucharu Świata ukończył na 18. miejscu w klasyfikacji generalnej z 449 punktami[10].
Sezon 2023/2024
edytujW sezonie 2023/2024 Pucharu Świata zajmował głównie pozycje w trzeciej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był na 12. miejscu, 10 grudnia 2023 w Klingenthal. W styczniu wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024, na których zajął 22. lokatę indywidualnie i 4. w drużynie[29]. Po tych zawodach wycofał się z dalszych startów. Powrócił na Raw Air 2024[30]. 9 marca w otwierającym turniej konkursie w Oslo zajął 29. miejsce, nie znalazł się w składzie na kolejne zawody i w efekcie zakończył sezon[29]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata znalazł się na 38. pozycji z 90 punktami[10].
11 września 2024 ogłosił zakończenie kariery sportowej[31].
Mistrzostwa Norwegii
edytujTande zdobywał medale mistrzostw Norwegii. Indywidualnie zwyciężył w 2017[32], a w letnich mistrzostwach kraju zdobył złoto w 2015 (na skoczni normalnej i dużej)[33][34], 2016[35], 2017[36], 2020[37] i 2022[38] oraz brąz w 2014 na skoczni dużej[39] i w 2019[40]. W drużynie męskiej, reprezentując okręg Buskerud, zdobył złoty medal latem 2021[41], srebrny latem 2020[42], 2022[43] i 2023[44], a także brązowy zimą 2012[45] i 2013[46] oraz latem 2019[40]. W drużynie mieszanej zdobył złoto latem 2020[42], 2021[41], 2022[43] i 2023[47].
Indywidualnie
edytuj2018 Pjongczang | – | 6. miejsce (K-98), 4. miejsce (K-125) |
2022 Pekin/Zhangjiakou | – | 31. miejsce (K-125) |
Drużynowo
edytuj2018 Pjongczang | – | złoty medal[a] |
2022 Pekin/Zhangjiakou | – | 4. miejsce[b] |
Starty D. A. Tande na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
edytujMiejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
6. | 10 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-98 | HS-109 | indywid. | 103,5 m | 111,5 m | 242,3 pkt | 17,0 pkt | Andreas Wellinger |
4. | 17 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | indywid. | 131,0 m | 138,5 m | 273,1 pkt | 12,6 pkt | Kamil Stoch |
1. | 19 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | druż.[a] | 136,0 m | 140,5 m | 1098,5 pkt (287,3 pkt) | – | |
31. | 12 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | indywid. | 128,0 m | – | 120,2 pkt | 175,9 pkt | Marius Lindvik |
4. | 14 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | druż.[b] | 130,5 m | 124,0 m | 922,1 pkt (231,9 pkt) | 20,6 pkt | Austria |
Indywidualnie
edytuj2017 Lahti | – | 15. miejsce (K-90), 10. miejsce (K-116) |
2021 Oberstdorf | – | 9. miejsce (K-95), 12. miejsce (K-120) |
Drużynowo
edytuj2017 Lahti | – | 5. miejsce (drużyna mieszana/K-90)[c], srebrny medal (K-116)[d] |
2021 Oberstdorf | – | 6. miejsce (K-120)[e] |
Starty D. A. Tande na mistrzostwach świata – szczegółowo
edytujMiejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
15. | 25 lutego | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | indywid. | 92,5 m | 94,5 m | 243,5 pkt | 27,3 pkt | Stefan Kraft |
5. | 26 lutego | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | druż. miesz.[c] | 91,0 m | 95,0 m | 877,8 pkt (239,5 pkt) | 157,7 pkt | Niemcy |
10. | 2 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | indywid. | 121,5 m | 129,5 m | 261,3 pkt | 18,0 pkt | Stefan Kraft |
2. | 4 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | druż.[d] | 126,0 m | 126,0 m | 1078,5 pkt (270,9 pkt) | 25,7 pkt | Polska |
9. | 27 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | indywid. | 101,0 m | 98,0 m | 251,6 pkt | 17,2 pkt | Piotr Żyła |
12. | 5 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | indywid. | 131,0 m | 120,5 m | 237,4 pkt | 39,1 pkt | Stefan Kraft |
6. | 6 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | druż.[e] | 119,5 m | 124,5 m | 974,1 pkt (218,4 pkt) | 72,5 pkt | Niemcy |
Indywidualnie
edytuj2016 Tauplitz | – | 18. miejsce |
2018 Oberstdorf | – | złoty medal |
2020 Planica | – | 13. miejsce |
2022 Vikersund | – | 20. miejsce |
2024 Tauplitz | – | 22. miejsce |
Drużynowo
edytuj2016 Tauplitz | – | złoty medal[f] |
2018 Oberstdorf | – | złoty medal[g] |
2020 Planica | – | złoty medal[h] |
2022 Vikersund | – | brązowy medal[i] |
2024 Tauplitz | – | 4. miejsce[j] |
Starty D. A. Tande na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
edytujMiejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Skok 4 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
18. | 15–16 stycznia | 2016 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-225 | indywid. | 209,5 m | 180,5 m | 192,5 m | –[k] | 497,5 pkt | 142,6 pkt | Peter Prevc |
1. | 17 stycznia | 2016 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-225 | druż.[f] | 206,5 m | 215,5 m | 1467,7 pkt (361,7 pkt) | – | |||
1. | 19–20 stycznia | 2018 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | indywid. | 212,0 m | 227,0 m | 200,0 m | –[k] | 651,9 pkt | – | |
1. | 21 stycznia | 2018 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | druż.[g] | 224,0 m | 202,5 m | 1662,2 pkt (430,0 pkt) | – | |||
13. | 11–12 grudnia | 2020 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | indywid. | 203,0 m | 218,5 m | 224,0 m | 218,0 m | 777,1 pkt | 100,1 pkt | Karl Geiger |
1. | 13 grudnia | 2020 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | druż.[h] | 227,5 m | 225,5 m | 1727,7 pkt (425,9 pkt) | – | |||
20. | 11–12 marca | 2022 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | indywid. | 197,5 m | 201,5 m | 207,5 m | 215,0 m | 706,6 pkt | 147,6 pkt | Marius Lindvik |
3. | 13 marca | 2022 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | druż.[i] | 201,5 m | 192,5 m | 1559,6 pkt (342,2 pkt) | 151,9 pkt | Słowenia | ||
22. | 26–27 stycznia | 2024 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-235 | indywid. | 203,0 m | 190,0 m | 205,5 m | –[k] | 541,8 pkt | 105,6 pkt | Stefan Kraft |
4. | 28 stycznia | 2024 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-235 | druż.[j] | 194,0 m | 183,5 m | 1502,9 pkt (336,1 pkt) | 112,5 pkt | Słowenia |
Indywidualnie
edytuj2013 Liberec | – | 32. miejsce |
2014 Val di Fiemme/Predazzo | – | 14. miejsce |
Drużynowo
edytuj2013 Liberec | – | 5. miejsce[l] |
2014 Val di Fiemme/Predazzo | – | brązowy medal[m] |
Starty D. A. Tande na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
edytujMiejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
32. | 24 stycznia | 2013 | Liberec | Ještěd | K-90 | HS-100 | indywid. | 90,0 m | – | 112,0 pkt | 171,5 pkt | Jaka Hvala |
5. | 26 stycznia | 2013 | Liberec | Ještěd | K-90 | HS-100 | druż.[l] | 95,5 m | 100,0 m | 967,0 pkt (259,5 pkt) | 119,5 pkt | Słowenia |
14. | 31 stycznia | 2014 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | indywid. | 84,5 m | 94,5 m | 211,2 pkt | 20,3 pkt | Jakub Wolny |
3. | 1 lutego | 2014 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | druż.[m] | 97,0 m | 98,5 m | 1011,4 pkt (255,4 pkt) | 15,6 pkt | Polska |
Indywidualnie
edytuj2011 Liberec | – | 4. miejsce |
Drużynowo
edytuj2011 Liberec | – | 6. miejsce[n] |
Starty D. A. Tande na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo
edytujMiejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
4. | 15 lutego | 2011 | Liberec | Ještěd | K-90 | HS-100 | indywid. | 101,5 m | 91,5 m | 256,0 pkt | 38,5 pkt | Jarkko Määttä |
6. | 17 lutego | 2011 | Liberec | Ještěd | K-90 | HS-100 | druż.[n] | 96,0 m | 84,0 m | 779,0 pkt (225,5 pkt) | 134,5 pkt | Polska |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce[10] |
---|---|
2013/2014 | 64. |
2014/2015 | 45. |
2015/2016 | 7. |
2016/2017 | 3. |
2017/2018 | 3. |
2018/2019 | 35. |
2019/2020 | 9. |
2020/2021 | 14. |
2021/2022 | 21. |
2022/2023 | 18. |
2023/2024 | 38. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
edytujLp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Przypisy |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 22 listopada | 2015 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 142,0 m | 140,5 m | 268,7 pkt | – |
2. | 1 stycznia | 2017 | Garmisch-Partenkirchen | Große Olympiaschanze | K-125 | HS-140 | 138,0 m | 142,0 m | 289,2 pkt | * TCS 2016/2017 |
3. | 4 stycznia | 2017 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | 128,5 m | – | 125,7 pkt | * TCS 2016/2017 |
4. | 3 lutego | 2018 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-145 | 148,0 m | 146,5 m | 261,3 pkt | * WF 2018 |
5. | 11 marca | 2018 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 125,0 m | 132,0 m | 258,1 pkt | * RA 2018 |
6. | 24 listopada | 2019 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 127,0 m | 129,0 m | 241,4 pkt | – |
7. | 30 listopada | 2019 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 131,0 m | 142,0 m | 282,5 pkt | – |
8. | 6 marca | 2022 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 128,5 m | 133,5 m | 271,2 pkt | * RA 2022 |
Miejsca na podium
edytujSezon PŚ | 1. miejsce | 2. miejsce | 3. miejsce | Razem |
2013/2014 | – | – | – | – |
2014/2015 | – | – | – | – |
2015/2016 | 1 | 2 | 1 | 4 |
2016/2017 | 2 | 4 | – | 6 |
2017/2018 | 2 | 3 | 3 | 8 |
2018/2019 | – | – | – | – |
2019/2020 | 2 | – | 2 | 4 |
2020/2021 | – | 2 | – | 2 |
2021/2022 | 1 | 1 | – | 2 |
2022/2023 | – | – | 1 | 1 |
2023/2024 | – | – | – | – |
Suma | 8 | 12 | 7 | 27 |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
edytujLp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 22 listopada | 2015 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 142,0 m | 140,5 m | 268,7 pkt | 1. | – | |
2. | 19 lutego | 2016 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 126,5 m | 127,0 m | 263,0 pkt | 2. | 2,4 pkt | Michael Hayböck |
3. | 23 lutego | 2016 | Kuopio | Puijo | K-120 | HS-127 | 131,5 m | 127,0 m | 257,2 pkt | 2. | 7,3 pkt | Michael Hayböck |
4. | 27 lutego | 2016 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 140,5 m | 139,5 m | 310,9 pkt | 3. | 15,0 pkt | Peter Prevc |
5. | 26 listopada | 2016 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 131,5 m | 139,0 m | 279,0 pkt | 2. | 11,6 pkt | Severin Freund |
6. | 4 grudnia | 2016 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 136,5 m | 143,0 m | 286,7 pkt | 2. | 0,2 pkt | Domen Prevc |
7. | 10 grudnia | 2016 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-138 | 136,0 m | 137,5 m | 290,8 pkt | 2. | 10,4 pkt | Domen Prevc |
8. | 1 stycznia | 2017 | Garmisch-Partenkirchen | Große Olympiaschanze | K-125 | HS-140 | 138,0 m | 142,0 m | 289,2 pkt | 1. | – | |
9. | 4 stycznia | 2017 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | 128,5 m | – | 125,7 pkt | 1. | – | |
10. | 15 stycznia | 2017 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 128,5 m | 134,5 m | 270,5 pkt | 2. | 1,2 pkt | Kamil Stoch |
11. | 2 grudnia | 2017 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 141,0 m | 134,0 m | 266,9 pkt | 2. | 0,6 pkt | Richard Freitag |
12. | 10 grudnia | 2017 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 135,5 m | – | 122,5 pkt | 3. | 5,9 pkt | Richard Freitag |
13. | 4 stycznia | 2018 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | 129,5 m | 125,0 m | 255,6 pkt | 2. | 14,5 pkt | Kamil Stoch |
14. | 13 stycznia | 2018 | Bad Mitterndorf | Kulm | K-200 | HS-235 | 210,5 m | 240,5 m | 405,1 pkt | 2. | 2,5 pkt | Andreas Stjernen |
15. | 3 lutego | 2018 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-145 | 148,0 m | 146,5 m | 261,3 pkt | 1. | — | |
16. | 11 marca | 2018 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 125,0 m | 132,0 m | 258,1 pkt | 1. | — | |
17. | 18 marca | 2018 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | 231,5 m | 243,0 m | 436,6 pkt | 3. | 7,7 pkt | Robert Johansson |
18. | 25 marca | 2018 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | 243,5 m | 234,5 m | 439,6 pkt | 3. | 16,0 pkt | Kamil Stoch |
19. | 24 listopada | 2019 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 127,0 m | 129,0 m | 241,4 pkt | 1. | – | |
20. | 30 listopada | 2019 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 131,0 m | 142,0 m | 282,5 pkt | 1. | – | |
21. | 4 stycznia | 2020 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | 126,0 m | 131,0 m | 249,3 pkt | 3. | 4,0 pkt | Marius Lindvik |
22. | 28 lutego | 2020 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 124,5 m | 128,0 m | 273,3 pkt | 3. | 10,8 pkt | Stefan Kraft |
23. | 10 stycznia | 2021 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 138,5 m | 138,0 m | 297,0 pkt | 2. | 2,4 pkt | Halvor Egner Granerud |
24. | 30 stycznia | 2021 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-147 | 145,0 m | 140,5 m | 276,6 pkt | 2. | 8,9 pkt | Halvor Egner Granerud |
25. | 12 grudnia | 2021 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 130,5 m | 141,5 m | 260,2 pkt | 2. | 2,6 pkt | Ryōyū Kobayashi |
26. | 6 marca | 2022 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 128,5 m | 133,5 m | 271,2 pkt | 1. | – | |
27. | 5 lutego | 2023 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-147 | 141,5 m | 137,0 m | 249,2 pkt | 3. | 23,8 pkt | Halvor Egner Granerud |
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata
edytujŹródło[48] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sezon 2013/2014 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | q | q | - | - | - | - | - | - | - | - | 31 | 15 | 17 | 48 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 30 | ||||||||||||||||||||||
Sezon 2014/2015 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | 25 | - | 19 | 8 | 30 | 48 | q | 34 | 47 | 14 | q | 46 | 35 | - | - | q | 37 | - | - | 19 | - | - | - | - | - | - | - | - | 81 | |||||||||||||||||||
Sezon 2015/2016 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 | 6 | 13 | 6 | 5 | 25 | 16 | 10 | 30 | 46 | 21 | 6 | 11 | 35 | 9 | 7 | 9 | 9 | 5 | 2 | 7 | 2 | 4 | 3 | 7 | 8 | 12 | 8 | 12 | 985 | |||||||||||||||||||||
Sezon 2016/2017 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
14 | 2 | 2 | 2 | 4 | 4 | 11 | 4 | 1 | 1 | 26 | 4 | 2 | 7 | 4 | 4 | 4 | 7 | 5 | 6 | 5 | 7 | 10 | 32 | 13 | dq | 1201 | ||||||||||||||||||||||||
Sezon 2017/2018 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
5 | 4 | 2 | 5 | 3 | 4 | 10 | 20 | 15 | 2 | 12 | 2 | - | 1 | 5 | 18 | 1 | 10 | 15 | 3 | q | 3 | 985 | ||||||||||||||||||||||||||||
Sezon 2018/2019 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
36 | 33 | 24 | 46 | 21 | - | - | 44 | 34 | 43 | 36 | - | - | - | - | - | 10 | 14 | 5 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 106 | ||||||||||||||||||||||
Sezon 2019/2020 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 | 1 | 21 | 4 | 18 | 33 | 58 | 43 | 30 | 3 | 6 | 23 | 16 | 7 | 17 | 13 | 9 | 13 | - | 14 | 17 | 18 | 5 | 3 | 9 | 13 | 25 | 721 | |||||||||||||||||||||||
Sezon 2020/2021 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
36 | 48 | 14 | 18 | 27 | 45 | 19 | 22 | 15 | 14 | 11 | 44 | 2 | 10 | 6 | 2 | 5 | 13 | 12 | 6 | 7 | 6 | - | - | - | 543 | |||||||||||||||||||||||||
Sezon 2021/2022 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
24 | 23 | 29 | 26 | 38 | 18 | 2 | 40 | q | 18 | 17 | 38 | 33 | 18 | 18 | - | - | - | - | 25 | q | 16 | 4 | 1 | - | - | - | - | 339 | ||||||||||||||||||||||
Sezon 2022/2023 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
38 | 7 | 7 | 17 | 18 | 22 | - | - | 27 | q | 19 | 24 | 28 | 9 | q | 45 | 12 | 11 | 42 | 3 | 17 | 39 | 23 | 8 | 4 | 9 | 19 | 19 | 16 | 24 | 33 | 30 | 449 | ||||||||||||||||||
Sezon 2023/2024 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
22 | 22 | 43 | 28 | 27 | 12 | 27 | 22 | 23 | 27 | 27 | 20 | - | 30 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 29 | - | - | - | - | - | - | - | 90 | ||||||||||||||||||
Legenda | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował |
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata
edytujŹródło[48] | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sezon 2013/2014 |
|||||||||
- | - | 5 | - | - | |||||
Sezon 2015/2016 |
|||||||||
- | 2 | 1 | 2 | 1 | 1 | ||||
Sezon 2016/2017 |
|||||||||
4 | 5 | 5 | 4 | 1 | - | ||||
Sezon 2017/2018 |
|||||||||
1 | 1 | 1 | - | 3 | 1 | 1 | 1 | ||
Sezon 2018/2019 |
|||||||||
10 | - | - | - | - | - | - | |||
Sezon 2019/2020 |
|||||||||
2 | - | 2 | 4 | 1 | |||||
Sezon 2020/2021 |
|||||||||
4 | 3 | 1 | 1 | - | |||||
Sezon 2021/2022 |
|||||||||
6 | 3 | 5 | - | 4 | - | - | |||
Sezon 2022/2023 |
|||||||||
- | - | - | - | 4 | 4 | - | |||
Sezon 2023/2024 |
|||||||||
- | 5 | - | - | - | - | ||||
Legenda | |||||||||
1 2 3 4-8 poniżej 8 (Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12) |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce[10] |
---|---|
2013/2014 | 22. |
2014/2015 | 42. |
2015/2016 | 9. |
2016/2017 | 11. |
2017/2018 | 5. |
2018/2019 | 16. |
2019/2020 | 14. |
2022/2023 | 21. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce[10] |
---|---|
2014/2015 | 40. |
2015/2016 | 24. |
2016/2017 | 3. |
2017/2018 | 8. |
2018/2019 | 37. |
2019/2020 | 24. |
2020/2021 | 12. |
2021/2022 | 27. |
2022/2023 | 27. |
2023/2024 | 16. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce[10] |
---|---|
2017 | 19. |
2018 | 5. |
2020 | 18. |
2022 | 9. |
2023 | 10. |
2024 | 52. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce[48] |
---|---|
2018 | 3. |
2021 | 2. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce[48] |
---|---|
2018 | 19. |
2023 | 31. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce[48] |
---|---|
2020 | 10. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce[49] |
---|---|
2014 | 10. |
2015 | 79. |
2016 | 19. |
2017 | 19. |
2019 | 38. |
2021 | 56. |
2022 | 21. |
2023 | 59. |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
edytujLp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 23 sierpnia | 2014 | Hakuba | Olimpijska | K-120 | HS-131 | 128,5 m | 127,5 m | 269,4 pkt | 3. | 8,1 pkt | Phillip Sjøen |
2. | 24 sierpnia | 2014 | Hakuba | Olimpijska | K-120 | HS-131 | 129,0 m | 135,0 m | 249,2 pkt | 2. | 14,3 pkt | Phillip Sjøen |
3. | 2 października | 2022 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 144,0 m | 126,0 m | 256,0 pkt | 3. | 15,8 pkt | Dawid Kubacki |
Źródło[48] | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2014 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | 8 | 10 | 3 | 2 | dq | dq | - | - | 198 | |||||||||||||||||
2015 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
35 | 23 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 8 | |||||||||||||||
2016 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | 9 | 4 | - | - | 35 | 9 | 108 | ||||||||||||||||
2017 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
4 | - | 11 | - | - | - | - | - | 4 | 124 | |||||||||||||||||
2019 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
14 | - | 10 | - | - | - | - | - | 44 | ||||||||||||||||||
2021 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | 12 | 22 | ||||||||||||||||||
2022 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | 3 | 60 | ||||||||||||||||||||
2023 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | 13 | 20 | |||||||||||||||||
Legenda | ||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja |
Źródło[48] | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2017 | |||||||||
2 | |||||||||
2019 | |||||||||
3 | - | - | |||||||
2022 | |||||||||
- | - | 1 | |||||||
Legenda | |||||||||
1 2 3 4-8 poniżej 8 - – brak startu |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce[48] |
---|---|
2011/2012 | 105. |
2012/2013 | 131. |
2013/2014 | 43. |
2014/2015 | 14. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
edytujLp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 28 lutego | 2015 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 143,5 m | 130,5 m | 260,5 pkt |
2. | 8 marca | 2015 | Seefeld in Tirol | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | 104,0 m | 103,0 m | 254,1 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
edytujLp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 28 grudnia | 2013 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 130,0 m | 131,5 m | 280,1 pkt | 2. | 0,8 pkt | Manuel Poppinger |
2. | 28 lutego | 2015 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 130,5 m | 135,5 m | 247,8 pkt | 3. | 6,6 pkt | Kenneth Gangnes |
3. | 28 lutego | 2015 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 143,5 m | 130,5 m | 260,5 pkt | 1. | – | |
4. | 7 marca | 2015 | Seefeld in Tirol | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | 98,5 m | 104,0 m | 240,0 pkt | 3. | 5,3 pkt | Dawid Kubacki |
5. | 8 marca | 2015 | Seefeld in Tirol | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | 104,0 m | 103,0 m | 254,1 pkt | 1. | – | |
6. | 14 marca | 2015 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 121,5 m | 133,0 m | 235,3 pkt | 3. | 12,1 pkt | Anže Semenič |
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego
edytujŹródło[48] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sezon 2011/2012 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 20 | dq | 34 | - | - | - | - | - | - | 11 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Sezon 2012/2013 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 32 | 26 | - | - | 5 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Sezon 2013/2014 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
42 | 25 | - | - | 13 | 2 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 15 | 36 | - | 122 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Sezon 2014/2015 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 3 | 1 | 9 | 3 | 1 | 3 | 34 | 409 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Legenda | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja - – zawodnik nie wystartował |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce[48] |
---|---|
2013 | 73. |
2014 | 81. |
2015 | 1. |
2021 | 37. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
edytujLp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 12 września | 2015 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 113,0 m | 117,0 m | 275,5 pkt |
2. | 13 września | 2015 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 112,5 m | 111,5 m | 261,2 pkt |
3. | 20 września | 2015 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | 104,0 m | 102,0 m | 247,7 pkt |
4. | 3 października | 2015 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 134,0 m | 146,0 m | 290,1 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
edytujLp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 12 września | 2015 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 113,0 m | 117,0 m | 275,5 pkt | 1. | – | |
2. | 13 września | 2015 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 112,5 m | 111,5 m | 261,2 pkt | 1. | – | |
3. | 20 września | 2015 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | 104,0 m | 102,0 m | 247,7 pkt | 1. | – | |
4. | 3 października | 2015 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 134,0 m | 146,0 m | 290,1 pkt | 1. | – |
Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego
edytujŹródło[48] | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2013 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | 61 | 18 | - | - | 13 | ||||||||||||||||
2014 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | 17 | 22 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 23 | ||||||||||||
2015 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
26 | 4 | - | - | - | - | - | - | 1 | 1 | 4 | 1 | 1 | dq | 505 | ||||||||||||
2021 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | 9 | 4 | - | - | 79 | ||||||||||||||
Legenda | ||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja - − zawodnik nie wystartował |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce[48] |
---|---|
2010/2011 | 104. |
2011/2012 | 258. |
Źródło[48] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sezon 2009/2010 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 52 | 47 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | ||||||||||||||||
Sezon 2010/2011 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 11 | 7 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 60 | ||||||||||||||||||
Sezon 2011/2012 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | 30 | 35 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 1 | |||||||||||||||||||
Legenda | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja - − zawodnik nie wystartował |
Uwagi
edytuj- ↑ a b Skład zespołu: Daniel-André Tande, Andreas Stjernen, Johann André Forfang i Robert Johansson
- ↑ a b Skład zespołu: Halvor Egner Granerud, Daniel-André Tande, Robert Johansson i Marius Lindvik
- ↑ a b Skład zespołu: Silje Opseth, Daniel-André Tande, Maren Lundby i Andreas Stjernen
- ↑ a b Skład zespołu: Anders Fannemel, Johann André Forfang, Daniel-André Tande i Andreas Stjernen
- ↑ a b Skład zespołu: Marius Lindvik, Daniel-André Tande, Johann André Forfang i Robert Johansson
- ↑ a b Skład zespołu: Anders Fannemel, Johann André Forfang, Daniel-André Tande i Kenneth Gangnes
- ↑ a b Skład zespołu: Robert Johansson, Andreas Stjernen, Johann André Forfang i Daniel-André Tande
- ↑ a b Skład zespołu: Daniel-André Tande, Johann André Forfang, Robert Johansson i Halvor Egner Granerud
- ↑ a b Skład zespołu: Johann André Forfang, Daniel-André Tande, Halvor Egner Granerud i Marius Lindvik
- ↑ a b Skład zespołu: Robin Pedersen, Daniel-André Tande, Marius Lindvik i Johann André Forfang
- ↑ a b c Seria konkursowa została odwołana.
- ↑ a b Skład zespołu: Daniel-André Tande, Jonas Gropen Søgård, Sigurd Nymoen Søberg i Mats Søhagen Berggaard
- ↑ a b Skład zespołu: Daniel-André Tande, Johann André Forfang, Hans Petter Bergquist i Mats Søhagen Berggaard
- ↑ a b Skład zespołu: Daniel-André Tande, Alexander Henningsen, Hans Petter Bergquist i Mats Søhagen Berggaard
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Daniel Andre TANDE - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-11-05].
- ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-11-05].
- ↑ TANDE Daniel-Andre - Athlete Information; Season 2010. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-07]. (ang.).
- ↑ TANDE Daniel-Andre - Athlete Information; Season 2011. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-07]. (ang.).
- ↑ TANDE Daniel-Andre - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-07]. (ang.).
- ↑ TANDE Daniel-Andre - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-07]. (ang.).
- ↑ TANDE Daniel-Andre - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-07]. (ang.).
- ↑ TANDE Daniel-Andre - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-07]. (ang.).
- ↑ a b c TANDE Daniel-Andre - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-07]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l TANDE Daniel-Andre - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-13]. (ang.).
- ↑ a b c TANDE Daniel-Andre - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-07]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz, Marcin Hetnał: TCS w Bischofshofen: Kamil Stoch nokautuje i wygrywa TCS! Piotr Żyła trzeci w konkursie i drugi w turnieju!. skijumping.pl, 2017-01-06. [dostęp 2020-03-07].
- ↑ a b c TANDE Daniel-Andre - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-07]. (ang.).
- ↑ Dominik Formela: Problemy zdrowotne mistrza świata w lotach narciarskich. skijumping.pl, 2018-05-30. [dostęp 2019-04-07].
- ↑ Piotr Bąk: Daniel-Andre Tande powrócił na skocznię. skijumping.pl, 2018-08-29. [dostęp 2019-04-07].
- ↑ TANDE Daniel-Andre - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-07]. (ang.).
- ↑ Piotr Bąk: Norwegowie bez Stjernena i Tandego w Willingen. skijumping.pl, 2019-02-13. [dostęp 2019-04-07].
- ↑ Adam Bucholz: Tande, Schlierenzauer i D. Prevc nie pojadą do Seefeld. skijumping.pl, 2019-02-17. [dostęp 2019-04-07].
- ↑ a b c TANDE Daniel-Andre - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-04-15]. (ang.).
- ↑ a b TANDE Daniel-Andre - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-05-09]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: Daniel Andre Tande w śpiączce po upadku w Planicy. Nie ma zagrożenia życia. skijumping.pl, 2021-03-25. [dostęp 2021-03-27].
- ↑ Dominik Formela: Daniel Andre Tande wybudzony ze śpiączki farmakologicznej. skijumping.pl, 2021-03-29. [dostęp 2021-05-09].
- ↑ Adrian Dworakowski: Tande przeszedł operację obojczyka. skijumping.pl, 2021-04-09. [dostęp 2021-05-09].
- ↑ Tadeusz Mieczyński: Daniel-Andre Tande wrócił na skocznię!. skijumping.pl, 2021-08-24. [dostęp 2022-04-07].
- ↑ a b TANDE Daniel-Andre - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-07]. (ang.).
- ↑ Dominik Formela: Tande zakończył sezon. "Potrzebuję czasu przed kolejnymi lotami". skijumping.pl, 2022-03-15. [dostęp 2022-04-07].
- ↑ TANDE Daniel-Andre - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-06]. (ang.).
- ↑ Planica (SLO) FIS Nordic World Ski Championships. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-06]. (ang.).
- ↑ a b TANDE Daniel-Andre - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-09-11]. (ang.).
- ↑ Dominik Formela: Tande wraca na Raw Air, Stoeckl potwierdza propozycję zmiany miejsca pracy. skijumping.pl, 2024-03-06. [dostęp 2024-04-13].
- ↑ Dominik Formela: Daniel-Andre Tande zakończył karierę!. skijumping.pl, 2024-09-11. [dostęp 2024-09-11].
- ↑ Piotr Bąk: Daniel–Andre Tande mistrzem Norwegii. skijumping.pl, 2017-01-25. [dostęp 2018-04-30].
- ↑ Martyna Szydłowska: Tande i Lundby mistrzami Norwegii na K-90. skokinarciarskie.pl, 2015-10-10. [dostęp 2018-04-30].
- ↑ Martyna Szydłowska: Tande i Jahr mistrzami na dużej skoczni. skokinarciarskie.pl, 2015-10-11. [dostęp 2018-04-30].
- ↑ Dominik Formela: Tande i Lundby najlepsi w Norwegii. skijumping.pl, 2016-10-29. [dostęp 2018-04-30].
- ↑ Dominik Formela: Tande i Lundby letnimi mistrzami Norwegii. skijumping.pl, 2017-10-28. [dostęp 2020-03-07].
- ↑ Dominik Formela: Tande i Opseth indywidualnymi mistrzami Norwegii. skijumping.pl, 2020-10-30. [dostęp 2021-05-09].
- ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa Norwegii w Oslo: Bjoerseth i Tande górą na Midtstubakken. skijumping.pl, 2022-10-29. [dostęp 2023-05-06].
- ↑ Martyna Szydłowska: Sjøen lepszy od Bardala w mistrzostwach Norwegii. skokinarciarskie.pl, 2014-09-04. [dostęp 2018-04-30].
- ↑ a b Dominik Formela: Lundby i Johansson letnimi mistrzami Norwegii, Oppland najlepszym okręgiem. skijumping.pl, 2019-10-26. [dostęp 2020-04-15].
- ↑ a b Dominik Formela: Skok Tandego na wagę złota. skijumping.pl, 2021-10-31. [dostęp 2022-04-07].
- ↑ a b Dominik Formela: Za nami konkursy drużynowe Mistrzostw Norwegii. skijumping.pl, 2020-10-31. [dostęp 2021-05-09].
- ↑ a b Adam Bucholz: Mistrzostwa Norwegii w Oslo: Zwycięstwo drużyny Lindvika i Graneruda, Tande ze złotem w mikście. skijumping.pl, 2022-10-30. [dostęp 2023-05-06].
- ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa Norwegii w Oslo: Zespół Graneruda i Lindvika z drużynowym złotem. skijumping.pl, 2023-10-29. [dostęp 2024-04-13].
- ↑ Adrian Dworakowski: Oppland drużynowym Mistrzem Norwegii. skijumping.pl, 2012-03-25. [dostęp 2018-04-30].
- ↑ Sølv og bronse til Jenny og Gyda. nrk.no, 2012-11-17. [dostęp 2018-04-30]. (norw.).
- ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa Norwegii w Oslo: Złote medale dla Kvandal i Graneruda. skijumping.pl, 2023-10-28. [dostęp 2024-04-13].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Adam Kwieciński: TANDE Daniel Andre 1994.01.24 NOR. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-11-05].
- ↑ TANDE Daniel Andre - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-08]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- TANDE Daniel-Andre - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-11-05]. (ang.).
- Adam Kwieciński: TANDE Daniel Andre 1994.01.24 NOR. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-11-05].