Clemens Leitner

austriacki skoczek narciarski

Clemens Leitner (ur. 7 listopada 1998 w Stams[1]) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant klubu Nordic Team Absam. Medalista mistrzostw świata juniorów (2017 i 2018), zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy (2015) oraz zimowych igrzysk olimpijskich młodzieży (2016). Zwycięzca Pucharu Kontynentalnego 2019/2020.

Clemens Leitner
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1998
Stams

Klub

Nordic Team Absam

Wzrost

175 cm[1]

Debiut w PŚ

4 stycznia 2018 w Innsbrucku (29. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

4 stycznia 2018 w Innsbrucku (29. miejsce)

Rekord życiowy

206,5 m na Letalnicy w Planicy (30 marca 2023)[1][2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Kandersteg 2018 drużynowo
brąz Park City 2017 drużynowo
brąz Kandersteg 2018 indywidualnie
brąz Kandersteg 2018 druż. miesz.
Zimowe igrzyska olimpijskie młodzieży
brąz Lillehammer 2016 drużynowo
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
brąz Tschagguns 2015 drużynowo
Inne nagrody
Puchar Kontynentalny
złoto 1. miejsce
2019/2020
Letni Puchar Kontynentalny
srebro 2. miejsce
2023
Strona internetowa

Jego starszy brat, Felix, jest biathlonistą[3].

Przebieg kariery

edytuj

Wystąpił na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2015. Zajął tam 23. miejsce indywidualnie, 5. miejsce w konkursie drużyn mieszanych, a w drużynowych zawodach mężczyzn zdobył brązowy medal[4]. W lipcu 2015 w Villach zadebiutował w cyklu FIS Cup, dwukrotnie zajmując 13. pozycję, a w styczniu 2016 w swoim pierwszym starcie w Pucharze Kontynentalnym zajął 22. miejsce. Następnie wystartował w zawodach skoków narciarskich na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży 2016, kończąc je na 9. pozycji indywidualnie, a w konkursie drużynowym zdobywając brązowy medal[5].

W październiku 2016 debiutował w Letnim Grand Prix, zajmując 41. miejsce w konkursie w Hinzenbach. 5 stycznia 2017 wystąpił w kwalifikacjach do zawodów Pucharu Świata w Bischofshofen, nie uzyskując awansu do konkursu głównego. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2017 był 19. indywidualnie, a w zawodach drużynowych zdobył brązowy medal[6].

4 stycznia 2018 w Innsbrucku zadebiutował w konkursie głównym Pucharu Świata, równocześnie zdobywając pierwsze punkty dzięki zajęciu 29. miejsca. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018, zdobywając brązowy medal w konkursie indywidualnym, srebrny w drużynie męskiej i brązowy w drużynie mieszanej[7].

W sezonie 2018/2019 w Pucharze Kontynentalnym najwyżej klasyfikowany był na 5. miejscu, w styczniu 2019 w Bischofshofen. W Pucharze Świata w czterech startach nie zdobył punktów[8].

W sierpniu 2019 zdobył pierwsze punkty Letniego Grand Prix, zajmując 16. miejsce w konkursie w Zakopanem, a we wrześniu 2019 zajął 3. miejsce w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Lillehammer. W zimowej części sezonu 2019/2020 raz zdobył punkty Pucharu Świata – był 25. w konkursie 68. Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen. Z kolei w Pucharze Kontynentalnym 2019/2020 pięciokrotnie zajął pierwsze miejsce, dwukrotnie drugie i raz trzecie[9]. Odniósł zwycięstwo w całym cyklu, z 1085 punktami o 154 wyprzedzając swojego rodaka Clemensa Aignera[10].

W ramach Pucharu Świata 2020/2021 trzykrotnie zdobył punkty. Najwyżej sklasyfikowany był na 19. miejscu, w listopadowych zawodach w Ruce. W Pucharze Kontynentalnym 2020/2021 raz stanął na podium – w grudniu 2020, również w Ruce, zajął 3. miejsce[11]. Wobec serii zakażeń wirusem SARS-CoV-2 w kadrze austriackiej został powołany na Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 2020[12], ale ostatecznie nie wystąpił w żadnym konkursie[11].

W sezonie 2021/2022 w Pucharze Kontynentalnym najwyżej klasyfikowany był na 8. pozycji latem i na 10. w zimowej części sezonu[13].

Występował w Pucharze Świata 2022/2023 w zawodach rozgrywanych od końca grudnia do końca stycznia. W okresie tym sześciokrotnie zdobył punkty cyklu, a najwyżej sklasyfikowany był na 12. miejscu, w konkursie 71. Turnieju Czterech Skoczni w Garmisch-Partenkirchen. W pozostałej części sezonu zimowego 2022/2023 startował w Pucharze Kontynentalnym, w którym to cyklu trzykrotnie zwyciężył i raz zajął 3. pozycję[14].

Otwierający Letnie Grand Prix 2023 lipcowy konkurs w Courchevel ukończył na 10. miejscu. W Letnim Pucharze Kontynentalnym 2023 trzykrotnie stawał na podium, w tym raz zwyciężył[15]. Cały cykl ukończył na 2. pozycji w klasyfikacji generalnej[10]. W zimowej części sezonu w Pucharze Kontynentalnym 2023/2024 również trzy razy stanął na podium, raz zajmując 1. lokatę[15].

Indywidualnie

edytuj
2016   Râșnov 33. miejsce
2017   Park City 19. miejsce
2018   Kandersteg brązowy medal

Drużynowo

edytuj
2017   Park City brązowy medal[a]
2018   Kandersteg srebrny medal[b], brązowy medal (drużyna mieszana)[c]

Starty C. Leitnera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
33. 23 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 indywid. 88,0 m 102,4 pkt 146,6 pkt David Siegel
19. 1 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 indywid. 89,0 m 91,5 m 236,6 pkt 26,6 pkt Viktor Polášek
3.  3 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[a] 86,0 m 85,5 m 870,8 pkt (203,7 pkt) 61,5 pkt Słowenia
3.  1 lutego 2018   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 indywid. 100,0 m 96,5 m 267,1 pkt 24,3 pkt Marius Lindvik
2.  3 lutego 2018   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 druż.[b] 97,5 m 101,5 m 1063,7 pkt (270,5 pkt) 4,8 pkt Niemcy
3.  4 lutego 2018   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 druż. miesz.[c] 97,5 m 103,0 m 775,8 pkt (232,0 pkt) 93,5 pkt Norwegia

Indywidualnie

edytuj
2016   Lillehammer 9. miejsce

Drużynowo

edytuj
2016   Lillehammer brązowy medal (drużyna mieszana)[d], 6. miejsce (sztafeta mieszana)[e]

Starty C. Leitnera na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
9. 16 lutego 2016   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 indywid. 94,5 m 83,0 m 217,7 pkt 45,1 pkt Bor Pavlovčič
3.  18 lutego 2016   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 druż. miesz.[d] 99,0 m 91,5 m 666,7 pkt (238,0 pkt) 42,8 pkt Słowenia
6. 19 lutego 2016   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 sztaf. miesz.[f][e] 98,0 m 351,5 pkt (128,4 pkt) +54,9 s Rosja

Indywidualnie

edytuj
2015   Tschagguns 23. miejsce

Drużynowo

edytuj
2015   Tschagguns brązowy medal[g], 5. miejsce (drużyna mieszana)[h]

Starty C. Leitnera na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
23. 27 stycznia 2015   Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-97 HS-108 indywid. 90,5 m 99,0 m 211,8 pkt 59,5 pkt Niko Kytösaho
3.  29 stycznia 2015   Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-97 HS-108 druż.[g] 100,0 m 99,5 m 953,8 pkt (255,9 pkt) 76,6 pkt Słowenia
5. 30 stycznia 2015   Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-60 HS-66 druż. miesz.[h] 61,0 m 63,5 m 819,3 pkt (233,8 pkt) 61,3 pkt Niemcy

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[16]
2017/2018 69.
2019/2020 64.
2020/2021 53.
2022/2023 41.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[17][10]
Sezon 2016/2017
                                                    punkty
- - - - - - - - - - q - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2017/2018
                                            punkty
- - - - - - - - - 29 44 - - - - 44 - - - - - - 2
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - - - - - - - - 48 42 - - - 34 41 - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2019/2020
                                                      punkty
- - - - - - - q 41 39 25 - - - - - - - - 44 40 - - - - - - 6
Sezon 2020/2021
                                                  punkty
- 19 19 - - - - - - 33 28 - - - - - - - - - - - - - - 27
Sezon 2022/2023
                                                                punkty
- - - - - - - - 35 12 dq 26 24 26 21 33 21 37 - - - - - - - - - - - - q - 59
Sezon 2023/2024
                                                                punkty
- - - - - - - - - - q - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[16]
2022/2023 35.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[16]
2017/2018 48.
2018/2019 56.
2019/2020 36.
2020/2021 44.
2022/2023 31.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[10]
2023 67.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[18]
2019 58.
2021 87.
2023 49.
2024 65.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

edytuj

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[17][10]
2016
                    punkty
- - - - - - - - 41 - 0
2017
                  punkty
- - - - - - - 36 - 0
2019
                punkty
- q - 16 - - - - 15
2020
    punkty
38 33 0
2021
                punkty
- - - 30 30 - 35 - 2
2023
                  punkty
10 18 - - - - - - - 39
2024
                  punkty
- - 20 36 - - 28 - - 14
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

edytuj

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[17][10]
2019      
- - 6
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[10]
2015/2016 75.
2017/2018 39.
2018/2019 35.
2019/2020 1.
2020/2021 20.
2021/2022 73.
2022/2023 4.
2023/2024 5.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 11 stycznia 2020   Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 133,0 m 135,5 m 287,6 pkt
2. 25 stycznia 2020   Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 134,5 m 137,0 m 220,8 pkt
3. 29 lutego 2020   Rena Renabakkene K-124 HS-139 135,5 m 134,5 m 278,6 pkt
4. 7 marca 2020   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 123,0 m 131,0 m 270,6 pkt
5. 8 marca 2020   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 125,5 m 127,5 m 264,0 pkt
6. 12 marca 2023   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 136,5 m 144,5 m 281,6 pkt
7. 18 marca 2023   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 120,0 m 130,5 m 255,8 pkt
8. 19 marca 2023   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 130,0 m 135,5 m 278,0 pkt
9. 16 grudnia 2023   Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 141,0 m 140,0 m 286,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 14 grudnia 2019   Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 136,5 m 132,0 m 276,6 pkt 3. 17,1 pkt Keiichi Satō
2. 15 grudnia 2019   Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 136,5 m 135,0 m 280,3 pkt 2. 13,4 pkt Taku Takeuchi
3. 11 stycznia 2020   Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-142 133,0 m 135,5 m 287,6 pkt 1.
4. 12 stycznia 2020   Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-142 139,5 m 136,5 m 262,2 pkt 2. 4,5 pkt Clemens Aigner
5. 25 stycznia 2020   Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 134,5 m 137,0 m 220,8 pkt 1.
6. 29 lutego 2020   Rena Renabakkene K-124 HS-139 135,5 m 134,5 m 278,6 pkt 1.
7. 7 marca 2020   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 123,0 m 131,0 m 270,6 pkt 1.
8. 8 marca 2020   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 125,5 m 127,5 m 264,0 pkt 1.
9. 19 grudnia 2020   Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 136,5 m 134,0 m 286,0 pkt 3. 3,0 pkt Stefan Rainer
10. 10 grudnia 2022   Vikersund Vikersundbakken K-105 HS-117 115,5 m 117,0 m 287,9 pkt 3. 9,5 pkt Sondre Ringen
11. 12 marca 2023   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 136,5 m 144,5 m 281,6 pkt 1.
12. 18 marca 2023   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 120,0 m 130,5 m 255,8 pkt 1.
13. 19 marca 2023   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 130,0 m 135,5 m 278,0 pkt 1.
14. 10 grudnia 2023   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 135,5 m 131,5 m 266,4 pkt 2. 2,5 pkt Clemens Aigner
15. 16 grudnia 2023   Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 141,0 m 140,0 m 286,7 pkt 1.
16. 13 stycznia 2024   Innsbruck Bergisel K-120 HS-128 120,0 m 119,0 m 254,0 pkt 3. 14,8 pkt Robin Pedersen

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[17][10]
Sezon 2015/2016
                                                      punkty
- - - - - - - - - - - - - - 22 12 - - - - - - - - - 23 29 41
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
- - - - 10 12 - - 21 13 - - - - - - - - - 6 10 39 39 - - - - 19 156
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - - - - - - - 5 10 15 18 7 - - 31 34 41 32 15 38 22 31 32 - - - - 161
Sezon 2019/2020
                                          punkty
6 6 3 2 1 2 6 5 1 6 35 19 10 8 - - 4 6 1 1 1 1085
Sezon 2020/2021
                                      punkty
5 12 3 4 9 10 11 27 21 31 28 - - - - - - - - 273
Sezon 2021/2022
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 27 10 - - - 30
Sezon 2022/2023
                                                  punkty
3 5 4 4 - - - - - - - - - 10 6 15 11 7 11 12 17 1 7 1 1 743
Sezon 2023/2024
                                                      punkty
6 2 12 1 7 11 15 10 3 6 5 10 10 15 9 6 8 30 5 19 5 14 23 - - - - 787
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[10]
2016 50.
2018 82.
2019 5.
2021 38.
2022 47.
2023 2.
2024 28.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 17 września 2023   Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 109,5 m 112,5 m 253,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 15 września 2019   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 118,0 m 120,5 m 223,6 pkt 3. 9,6 pkt Simon Ammann
2. 9 września 2023   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 103,5 m 104,5 m 247,7 pkt 3. 14,2 pkt Robert Johansson
3. 17 września 2023   Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 109,5 m 112,5 m 253,4 pkt 1.
4. 23 września 2023   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 133,5 m 147,0 m 240,2 pkt 2. 4,9 pkt Domen Prevc

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj

stan po zakończeniu LPK 2024

Źródło[17][10]
2016
                            punkty
- - - - - - - - 5 16 - - - - 60
2017
                          punkty
- - 62 33 37 - - - - - - - - 0
2018
                          punkty
- - - - - 23 32 - - - - 32 26 13
2019
                                punkty
22 8 - - 4 dq - - 11 9 6 3 26 9 11 6 342
2021
                        punkty
14 8 21 14 - - - - - - - - 78
2022
                  punkty
- - 27 21 28 29 - - - 19
2023
                  punkty
3 11 8 1 2 11 5 8 5 442
2024
                punkty
11 14 - - 20 18 - - 66
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[19]
2015/2016 107.
2016/2017 52.
2017/2018 97.
2018/2019 30.
2021/2022 8.
2022/2023 9.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 14 grudnia 2018   Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 99,5 m 95,0 m 256,0 pkt 3.[i] 10,0 pkt Stefan Rainer
2. 15 lipca 2021   Kuopio Puijo K-92 HS-100 94,5 m 89,5 m 234,6 pkt 3. 11,9 pkt Thomas Lackner
3. 26 lutego 2022   Oberhof Kanzlersgrund K-90 HS-100 95,0 m 92,0 m 243,5 pkt 3. 9,9 pkt Claudio Haas
4. 27 lutego 2022   Oberhof Kanzlersgrund K-90 HS-100 92,5 m 98,0 m 245,7 pkt 2. 6,7 pkt Mika Schwann
5. 10 września 2022   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 88,5 m 98,0 m 232,3 pkt 3. 4,6 pkt Tomasz Pilch
6. 11 września 2022   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 97,0 m 97,5 m 240,9 pkt 2. 0,3 pkt Francesco Cecon

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

edytuj

stan na 8 grudnia 2024

Źródło[17][10]
Sezon 2015/2016
                                                punkty
13 13 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 40
Sezon 2016/2017
                                        punkty
48 48 - - - - - - - - - - 6 5 - - - - - - 85
Sezon 2017/2018
                                          punkty
21 15 - - 32 24 - - - - - - - - - - - - - - - 33
Sezon 2018/2019
                                    punkty
- - - - 14 20 3 5 - - - - - - - - - - 134
Sezon 2021/2022
                                              punkty
- - 3 16 8 10 - - 33 4 - - 10 11 - - 13 13 - 4 10 3 2 489
Sezon 2022/2023
                                        punkty
14 4 8 4 - - 9 5 3 2 - - - - - - - - - - 364
Sezon 2024/2025
                                                            punkty
- - - - - - 6 5 - - - - - - - 30 86
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

  1. a b Skład zespołu: Markus Rupitsch, Mika Schwann, Clemens Leitner i Janni Reisenauer
  2. a b Skład zespołu: Mika Schwann, Jan Hörl, Maximilian Lienher i Clemens Leitner
  3. a b Skład zespołu: Claudia Purker, Jan Hörl, Sophie Mair i Clemens Leitner
  4. a b Skład zespołu: Julia Huber, Florian Dagn i Clemens Leitner
  5. a b Skład zespołu: Julia Huber, Clemens Leitner, Florian Dagn, Anna Juppe i Florian Schwenther
  6. Drużyna składa się z jednej biegaczki i biegacza narciarskiego, skoczkini i skoczka narciarskiego, a także kombinatora norweskiego. Zawody składają się z trzech skoków (skoczkini, skoczek, kombinator norweski) na skoczni HS100 i biegu sztafetowego 3×3,3 km s. dowolnym (biegaczka, biegacz narciarski oraz kombinator norweski).
  7. a b Skład zespołu: Julian Wienerroither, Michael Falkensteiner, Maximilian Schmalnauer i Clemens Leitner
  8. a b Skład zespołu: Julia Huber, Michael Falkensteiner, Timna Moser i Clemens Leitner
  9. Ex aequo z Maximilianem Lienherem

Przypisy

edytuj
  1. a b c Clemens LEITNER - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-11-11].
  2. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-11-11].
  3. Benjamin Kiechl: Tiroler Senkrechtstarter Leitner hat den Weltcup im Visier. tt.com, 2016-02-09. [dostęp 2018-12-07]. (niem.).
  4. LEITNER Clemens - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-25]. (ang.).
  5. LEITNER Clemens - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-25]. (ang.).
  6. LEITNER Clemens - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-25]. (ang.).
  7. LEITNER Clemens - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-25]. (ang.).
  8. LEITNER Clemens - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-25]. (ang.).
  9. LEITNER Clemens - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-04-27]. (ang.).
  10. a b c d e f g h i j k Adam Kwieciński: LEITNER Clemens 1998.11.07 AUT. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-11-11].
  11. a b LEITNER Clemens - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-12]. (ang.).
  12. Adam Bucholz: Stefan Kraft wystartuje w MŚ w lotach w Planicy. skijumping.pl, 2020-12-09. [dostęp 2022-04-12].
  13. LEITNER Clemens - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-12]. (ang.).
  14. LEITNER Clemens - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-27]. (ang.).
  15. a b LEITNER Clemens - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-23]. (ang.).
  16. a b c LEITNER Clemens - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-01]. (ang.).
  17. a b c d e f LEITNER Clemens - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-11-11]. (ang.).
  18. LEITNER Clemens - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-10-10]. (ang.).
  19. LEITNER Clemens - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-01]. (ang.).

Bibliografia

edytuj