Wikipedia

Bor Pavlovčič

słoweński skoczek narciarski

Bor Pavlovčič (ur. 27 czerwca 1998 w Jesenicach[3]) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant klubu ND Rateče Planica. Złoty medalista zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy (2015), igrzysk olimpijskich młodzieży (2016) oraz mistrzostw świata juniorów (2016 i 2017). Medalista mistrzostw kraju.

Bor Pavlovčič
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1998
Jesenice

Klub

ND Rateče Planica

Wzrost

181 cm[1]

Debiut w PŚ

30 stycznia 2016 w Sapporo (26. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

30 stycznia 2016 w Sapporo (26. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

6 lutego 2021 w Klingenthal (3. miejsce)

Rekord życiowy

249,5 m na Letalnicy w Planicy (28 marca 2021)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Râșnov 2016 druż. miesz.
złoto Park City 2017 drużynowo
Igrzyska olimpijskie młodzieży
złoto Lillehammer 2016 indywidualnie
złoto Lillehammer 2016 druż. miesz.
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
złoto Tschagguns 2015 drużynowo
Multimedia w Wikimedia Commons

Przebieg kariery edytuj

We wrześniu 2014 w Planicy zadebiutował w FIS Cupie, zajmując 35. miejsce. Pierwsze punkty cyklu zdobył w lutym 2015 w Hinterzarten, zajmując 29. miejsce. Wystąpił w zawodach skoków narciarskich na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2015, gdzie zdobył złoty medal w drużynowym konkursie mężczyzn. Indywidualnie był 7., a w drużynowym konkursie mieszanym zajął 6. miejsce[4].

27 grudnia 2015 w Engelbergu zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, zajmując 10. miejsce. 9 stycznia 2016 w Garmisch-Partenkirchen był 4., a 24 stycznia w Sapporo stanął na najniższym stopniu podium. Po tym występie został powołany do reprezentacji Słowenii na zawody Pucharu Świata w tej samej miejscowości. W swoim debiucie w cyklu zajął 26. pozycję, a dzień później był 16. 16 lutego 2016 zwyciężył w indywidualnym konkursie skoków narciarskich na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży 2016, zaś dwa dni później zdobył złoty medal również w zawodach drużynowych. 24 lutego odniósł zwycięstwo w konkursie drużyn mieszanych na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2016. Indywidualnie zajął 10., a w drużynowym konkursie mężczyzn 5. miejsce[5].

Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2017 zdobył złoty medal w drużynowym konkursie mężczyzn, a indywidualnie zajął 4. miejsce. Pięciokrotnie stał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego 2016/2017, odnosząc jedno zwycięstwo, w lutym 2017 w Planicy[6]. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 zajął 33. miejsce indywidualnie i 4. w drużynie. W sezonie 2017/2018 Pucharu Kontynentalnego raz stanął na podium w ramach letniej, a dwukrotnie w ramach zimowej edycji cyklu. W marcu 2018 zajął 18. miejsce w konkursie Pucharu Świata w Planicy[7].

W sezonie 2018/2019 trzykrotnie zajmował miejsca w pierwszej trójce Pucharu Kontynentalnego, raz – w styczniu 2019 w Planicy – zwyciężając. W Pucharze Świata punktował dwa razy, a najwyżej sklasyfikowany był na 25. miejscu[8]. W sezonie 2019/2020 raz stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego: był 3. w marcu 2020 w Lahti[9].

Od początku sezonu zimowego 2020/2021 startował w Pucharze Świata. W drugim występie, w listopadowych zawodach w Ruce, po raz pierwszy ukończył zawody cyklu w pierwszej dziesiątce, zajmując 7. miejsce. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020, na których zajął 20. pozycję indywidualnie i 4. w drużynie. W grudniu 2020 najwyżej klasyfikowany w Pucharze Świata był na 8. miejscu, w zawodach w Engelbergu, a w styczniu 2021 – na 4. miejscu, w konkursie w Willingen. 6 lutego 2021 po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów Pucharu Świata, zajmując 3. pozycję w konkursie w Klingenthal. Dzień później poprawił ten wynik, kolejne zawody na tej samej skoczni kończąc na 2. miejscu. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021. Indywidualnie na skoczni normalnej zajął 8. miejsce, a na dużej został zdyskwalifikowany, zaś zawody drużyn mieszanych ukończył na 4. pozycji. W marcu 2021 jeszcze raz stanął na podium Pucharu Świata, zajmując 3. miejsce w drugim konkursie w Planicy[10]. Sezon 2020/2021 Pucharu Świata ukończył na 13. pozycji w klasyfikacji generalnej z 559 punktami[11].

Przed sezonem zimowym 2021/2022 miał trudności z osiągnięciem odpowiednio niskiej wagi[12]. W jego trakcie startował głównie w Pucharze Kontynentalnym, w którym raz stanął na podium – w marcu 2022 w Zakopanem zajął 3. miejsce. Na zakończenie sezonu wystąpił w jednym konkursie Pucharu Świata w Planicy, który ukończył na 22. pozycji[13].

W sezonie 2022/2023 punkty zdobył jedynie w zawodach rangi FIS Cup. 12 lutego 2023 w konkursie tego cyklu w Szczyrku zajął 31. miejsce. Był to ostatni występ Pavlovčiča w oficjanych zawodach międzynarodowych[14]. 28 marca 2023 poinformował o zakończeniu kariery sportowej[15].

Stawał na podium mistrzostw Słowenii. Indywidualnie zdobył brązowy medal w 2019[16] oraz latem 2020[17], a w drużynie brązowy medal w 2017[18].

Mistrzostwa świata edytuj

Indywidualnie edytuj

2021   Oberstdorf – 8. miejsce (K-95), dyskwalifikacja (K-120)

Drużynowo edytuj

2021   Oberstdorf – 4. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[a]

Starty B. Pavlovčiča na mistrzostwach świata – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
8. 27 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 101,5 m 98,0 m 253,4 pkt 15,4 pkt Piotr Żyła
4. 28 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż. miesz.[a] 97,0 m 94,5 m 954,8 pkt (233,0 pkt) 46,0 pkt Niemcy
— 5 marca 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. DSQ Stefan Kraft

Mistrzostwa świata w lotach edytuj

Indywidualnie edytuj

2020   Planica – 20. miejsce

Drużynowo edytuj

2020   Planica – 4. miejsce[b]

Starty B. Pavlovčiča na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
20. 11–12 grudnia 2020   Planica Letalnica K-200 HS-240 indywid. 207,0 m 198,0 m 203,5 m 203,5 m 715,5 pkt 161,7 pkt Karl Geiger
4. 13 grudnia 2020   Planica Letalnica K-200 HS-240 druż.[b] 200,0 m 201,0 m 1609,9 pkt (364,7 pkt) 117,8 pkt Norwegia

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Indywidualnie edytuj

2016   Râșnov – 10. miejsce
2017   Park City – 4. miejsce
2018   Kandersteg – 33. miejsce

Drużynowo edytuj

2016   Râșnov – 5. miejsce[c], złoty medal (drużyna mieszana)[d]
2017   Park City – złoty medal[e]
2018   Kandersteg – 4. miejsce[f]

Starty B. Pavlovčiča na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
10. 23 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 indywid. 92,5 m 88,5 m 222,2 pkt 26,8 pkt David Siegel
1.  24 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż. miesz.[d] 95,0 m 92,5 m 882,8 pkt (230,7 pkt) –
5. 24 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż.[c] 87,0 m 91,0 m 808,0 pkt (198,6 pkt) 58,7 pkt Niemcy
4. 1 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 indywid. 96,0 m 95,5 m 258,6 pkt 4,6 pkt Viktor Polášek
1.  3 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[e] 91,5 m 90,5 m 932,3 pkt (231,8 pkt) –
33. 1 lutego 2018   Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 indywid. 84,0 m – 101,2 pkt 190,2 pkt Marius Lindvik
4. 3 lutego 2018   Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[f] 94,0 m 100,5 m 1021,7 pkt (255,3 pkt) 46,8 pkt Niemcy

Igrzyska olimpijskie młodzieży edytuj

Indywidualnie edytuj

2016   Lillehammer – złoty medal

Drużynowo edytuj

2016   Lillehammer – złoty medal (drużyna mieszana)[g], 4. miejsce (sztafeta mieszana)[h]

Starty B. Pavlovčiča na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
1.  16 lutego 2016   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 indywid. 101,0 m 99,0 m 262,8 pkt –
1.  18 lutego 2016   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 druż. miesz.[g] 94,5 m 98,0 m 709,5 pkt (248,5 pkt) –
4. 19 lutego 2016   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 sztaf. miesz.[i][h] 100,0 m 375,7 pkt (130,4 pkt) +21,6 s Rosja

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy edytuj

Indywidualnie edytuj

2015   Tschagguns – 7. miejsce

Drużynowo edytuj

2015   Tschagguns – złoty medal[j], 6. miejsce (drużyna mieszana)[k]

Starty B. Pavlovčiča na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
7. 27 stycznia 2015   Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-97 HS-108 indywid. 94,0 m 88,0 m 233,2 pkt 38,1 pkt Niko Kytösaho
1.  29 stycznia 2015   Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-97 HS-108 druż.[j] 96,0 m 96,0 m 1030,4 pkt (251,2 pkt) –
6. 30 stycznia 2015   Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-60 HS-66 druż. miesz.[k] 59,5 m 61,5 m 794,5 pkt (226,9 pkt) 86,1 pkt Niemcy

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[11]
2015/2016 57.
2016/2017 67.
2017/2018 54.
2018/2019 64.
2020/2021 13.
2021/2022 65.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 6 lutego 2021   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 137,5 m 142,5 m 270,8 pkt 3. 13,4 pkt Halvor Egner Granerud
2. 7 lutego 2021   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 140,0 m 146,0 m 287,8 pkt 2. 0,7 pkt Halvor Egner Granerud
3. 26 marca 2021   Planica Letalnica K-200 HS-240 227,5 m – 225,2 pkt 3. 12,1 pkt Karl Geiger

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata edytuj

Źródło[19]
Sezon 2015/2016
                                                          punkty
- - - - - - - - - - - - - 26 16 - - - - - - - - - - - - - - 20
Sezon 2016/2017
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - 41 28 40 - - - - - - - - - - - - 3
Sezon 2017/2018
                                            punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 18 - 13
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
40 33 36 q 50 - - 40 q 36 q - - - - - - - - 25 44 43 - - - - 29 - 8
Sezon 2020/2021
                                                  punkty
20 7 17 13 11 8 35 33 44 q - - - 41 21 4 15 3 2 5 13 - 5 3 7 559
Sezon 2021/2022
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 22 - 9
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata edytuj

Źródło[19]
Sezon
2018/2019 		             
7 - 5 - - - -
Sezon
2020/2021 		         
- - 6 - 4
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[11]
2018/2019 48.
2020/2021 51.

Puchar Świata w lotach edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[11]
2017/2018 35.
2018/2019 50.
2020/2021 4.
2021/2022 35.

Planica 7 edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[19]
2018 37.
2019 33.
2021 5.
2022 35.

Willingen Six edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[19]
2019 42.
2021 6.

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[20]
2017 56.
2018 74.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP edytuj

Źródło[19]
2017
                  punkty
25 q - 26 19 - - q q 23
2018
                  punkty
26 39 - - - - - - - 5
2022
            punkty
31 35 38 - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP edytuj

Źródło[19]
2018    
4 -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[21]
2015/2016 22.
2016/2017 7.
2017/2018 9.
2018/2019 16.
2019/2020 17.
2021/2022 35.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 18 lutego 2017   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-139 133,5 m 137,0 m 285,4 pkt
2. 26 stycznia 2019   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 135,5 m 138,5 m 274,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 24 stycznia 2016   Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 125,0 m 129,0 m 253,2 pkt 3. 25,5 pkt Jaka Hvala
2. 18 lutego 2017   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-139 133,5 m 137,0 m 285,4 pkt 1. –
3. 19 lutego 2017   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-139 135,0 m 139,5 m 268,6 pkt 2. 5,7 pkt Tilen Bartol
4. 26 lutego 2017   Iron Mountain Pine Mountain Jump K-120 HS-133 127,0 m 134,5 m 230,7 pkt 2. 12,7 pkt Halvor Egner Granerud
5. 4 marca 2017   Rena Renabakkene K-124 HS-139 138,5 m 131,0 m 272,6 pkt 2. 11,3 pkt Clemens Aigner
6. 5 marca 2017   Rena Renabakkene K-124 HS-139 139,0 m 128,5 m 260,0 pkt 3. 23,4 pkt Clemens Aigner
7. 10 marca 2018   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 137,0 m 135,5 m 259,3 pkt 2. 3,4 pkt Manuel Fettner
8. 11 marca 2018   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 132,5 m 133,5 m 264,3 pkt 2. 4,6 pkt Manuel Fettner
9. 26 stycznia 2019   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 135,5 m 138,5 m 274,4 pkt 1. –
10. 27 stycznia 2019   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 145,0 m 134,5 m 269,8 pkt 2. 0,4 pkt Martin Hamann
11. 16 marca 2019   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 138,5 m 133,0 m 246,8 pkt 2. 14,2 pkt Stefan Huber
12. 7 marca 2020   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 121,5 m 127,5 m 262,1 pkt 3. 8,5 pkt Clemens Leitner
13. 12 marca 2022   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 136,0 m 126,0 m 263,4 pkt 3. 20,2 pkt Žiga Jelar

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

Źródło[19]
Sezon 2015/2016
                                                      punkty
- - - - - 10 19 4 12 11 18 dq 18 3 - - 15 5 - - - - - 10 16 - - 322
Sezon 2016/2017
                                                            punkty
5 11 14 12 31 30 dq 5 6 - - - - - - - - - - - 1 2 8 2 2 3 - - - - 627
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
5 15 18 17 9 11 12 7 18 7 6 10 - - - - - 16 13 19 36 31 32 16 17 2 2 - 550
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - - - - - - - 10 7 10 24 28 1 2 - - - - - - - - - 2 9 - - 387
Sezon 2019/2020
                                          punkty
18 22 6 6 34 41 27 47 26 38 10 18 24 12 24 16 - - 22 3 4 320
Sezon 2021/2022
                                                    punkty
- - 33 39 44 39 - - - - - - - - - - - - - 28 21 11 15 3 8 5 190
Sezon 2022/2023
                                                  punkty
- - - - - - - 49 - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[21]
2016 61.
2017 15.
2018 28.
2021 49.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 7 lipca 2017   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 106,0 m 111,0 m 281,4 pkt 3. 3,3 pkt Klemens Murańka

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

Źródło[19]
2016
                            punkty
- - - - 16 8 - - - - - - - - 47
2017
                          punkty
3 10 - - - 5 18 dq 8 - - - - 176
2018
                          punkty
14 30 - - - - - - - 18 21 11 6 106
2021
                        punkty
- - - - - - 13 21 14 26 - - 53
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[22]
2014/2015 208.
2015/2016 141.
2016/2017 65.
2017/2018 88.
2021/2022 44.
2022/2023 127.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu edytuj

Źródło[19]
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
- - - - - - - - 35 51 - - - - - - - - - - - - - - 29 39 2
Sezon 2015/2016
                                                punkty
dq - - - 29 15 31 29 - - - - - - - - - - - - - - - - 20
Sezon 2016/2017
                                        punkty
- - - - - - - - 5 11 - - - - - - - - - - 69
Sezon 2017/2018
                                          punkty
- - - - - - - - 8 27 - - - - - - - - - - - 36
Sezon 2021/2022
                                              punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - 11 8 4 - - 106
Sezon 2022/2023
                                        punkty
- - - - - - - - - - - - 27 31 - - - - - - 4
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi edytuj

  1. ↑ a b Skład zespołu: Nika Križnar, Bor Pavlovčič, Ema Klinec i Anže Lanišek
  2. ↑ a b Skład zespołu: Domen Prevc, Peter Prevc, Bor Pavlovčič i Anže Lanišek
  3. ↑ a b Skład zespołu: Anže Lanišek, Tilen Bartol, Bor Pavlovčič i Domen Prevc
  4. ↑ a b Skład zespołu: Nika Križnar, Bor Pavlovčič, Ema Klinec i Domen Prevc
  5. ↑ a b Skład zespołu: Žiga Jelar, Tilen Bartol, Aljaž Osterc i Bor Pavlovčič
  6. ↑ a b Skład zespołu: Bor Pavlovčič, Domen Prevc, Žak Mogel i Aljaž Osterc
  7. ↑ a b Skład zespołu: Ema Klinec, Vid Vrhovnik i Bor Pavlovčič
  8. ↑ a b Skład zespołu: Ema Klinec, Bor Pavlovčič, Vid Vrhovnik, Anja Mandeljc i Luka Markun
  9. ↑ Drużyna składa się z jednej biegaczki i biegacza narciarskiego, skoczkini i skoczka narciarskiego, a także kombinatora norweskiego. Zawody składają się z trzech skoków (skoczkini, skoczek, kombinator norweski) na skoczni HS100 i biegu sztafetowego 3×3,3 km s. dowolnym (biegaczka, biegacz narciarski oraz kombinator norweski).
  10. ↑ a b Skład zespołu: Tine Bogataj, Bor Pavlovčič, Urban Rogelj i Domen Prevc
  11. ↑ a b Skład zespołu: Anita Seretinek, Tine Bogataj, Maja Gradišar i Bor Pavlovčič

Przypisy edytuj

  1. ↑ Extended Start List Qualification. berkutschi.com, 2020-12-04. [dostęp 2021-01-02]. (ang.).
  2. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-04-09].
  3. ↑ Vikersund (NOR) Men's HS117 Extend start list. fis-ski.com. [dostęp 2019-12-14]. (ang.).
  4. ↑ PAVLOVCIC Bor - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2021-05-14]. (ang.).
  5. ↑ PAVLOVCIC Bor - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
  6. ↑ PAVLOVCIC Bor - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2020-04-09]. (ang.).
  7. ↑ PAVLOVCIC Bor - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
  8. ↑ PAVLOVCIC Bor - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2021-05-14]. (ang.).
  9. ↑ PAVLOVCIC Bor - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2021-05-14]. (ang.).
  10. ↑ PAVLOVCIC Bor - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-05-14]. (ang.).
  11. ↑ a b c d PAVLOVCIC Bor - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2021-05-14]. (ang.).
  12. ↑ Dominik Formela: Kłopoty Bora Pavlovcica. skijumping.pl, 2021-10-18. [dostęp 2022-04-10].
  13. ↑ PAVLOVCIC Bor - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-10]. (ang.).
  14. ↑ PAVLOVCIC Bor - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-20]. (ang.).
  15. ↑ Adam Bucholz: Pavlovcic i Bartol kończą kariery. Kadra gospodarzy na finał PŚ w Planicy. skijumping.pl, 2023-03-28. [dostęp 2023-03-28].
  16. ↑ Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2019-04-17]. (słoweń.).
  17. ↑ Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2021-05-14]. (słoweń.).
  18. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-04-24]. (słoweń.).
  19. ↑ a b c d e f g h i Adam Kwieciński: PAVLOVCIC Bor 1998.06.27 SLO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-04-09].
  20. ↑ PAVLOVCIC Bor - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-31]. (ang.).
  21. ↑ a b PAVLOVCIC Bor - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-31]. (ang.).
  22. ↑ PAVLOVCIC Bor - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-31]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bor_Pavlovčič&oldid=73470606”