Wikipedia

Žiga Jelar

słoweński skoczek narciarski

Žiga Jelar (ur. 22 października 1997 w Kranju) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant klubu SK Triglav Kranj. Drużynowy złoty medalista Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Dwukrotny drużynowy mistrz świata juniorów z 2017, medalista mistrzostw kraju. Zdobywca Pucharu Świata w lotach narciarskich w sezonie 2021/2022.

Žiga Jelar
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 października 1997
Kranj[1]

Klub

SK Triglav Kranj

Wzrost

181 cm[2]

Debiut w PŚ

23 lutego 2016 w Kuopio (43. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

30 grudnia 2017 w Oberstdorfie (19. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

10 marca 2020 w Lillehammer (2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

25 marca 2022 w Planicy

Rekord życiowy

239,0 m na Letalnicy w Planicy (25 marca 2022)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata
złoto Planica 2023 duża druż.
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Park City 2017 drużynowo
złoto Park City 2017 druż. miesz.
Inne nagrody
Puchar Świata w lotach
FIS Crystal Globe.svg Mała kryształowa kula
2021/2022
Alpen Cup
złoto 1. miejsce
2016/2017
Puchar Beskidów
brąz 3. miejsce
2017
Multimedia w Wikimedia Commons

Przebieg karieryEdytuj

W lutym 2014 w Zakopanem zadebiutował w FIS Cup. W swoim drugim starcie zdobył pierwsze punkty cyklu, zajmując 12. miejsce[3]. W sezonie 2015/2016 trzykrotnie stawał na podium zawodów FIS Cup: w sierpniu 2015 zajął drugie miejsce w Szczyrku, a w marcu 2016 dwukrotnie trzecie: w Planicy i Harrachovie. Zajął również kilkukrotnie miejsca w trzydziestce zawodów Pucharu Kontynentalnego, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 8. pozycji w styczniu w Bischofshofen. 23 lutego 2016 zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 43. miejsce na skoczni w Kuopio[4].

Na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2017 zdobył złote medale w konkursach drużynowych: męskim i mieszanym. Zawody indywidualne ukończył na 6. pozycji[5].

W 2017 startował w Letnim Grand Prix, zajmując między innymi 13. miejsce w Courchevel. W grudniu 2017 trzykrotnie zajął miejsca na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego. 30 grudnia 2017 zdobył pierwsze punkty Pucharu Świata, zajmując 19. miejsce w konkursie Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie. W dalszej części sezonu jeszcze kilkukrotnie zdobywał punkty cyklu[6].

W sezonie 2018/2019 dwa razy stawał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego. W Pucharze Świata punkty zdobył trzykrotnie, najwyżej klasyfikowanym będąc na 25. pozycji. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Indywidualnie zajął 23. miejsce na skoczni dużej[7], a w rozgrywanym w zmiennych warunkach pogodowych konkursie na skoczni normalnej po pierwszej serii zajmował trzecią lokatę, by ostatecznie zakończyć zawody na 27. pozycji[8]. Konkurs drużyn męskich ukończył na 6., a drużyn mieszanych – na 4. miejscu[7].

W ramach Letniego Grand Prix 2019 zajął między innymi 5. miejsce w lipcowych zawodach w Hinterzarten. Sezon zimowy 2019/2020 zaczął od startów w Pucharze Kontynentalnym. W ich ramach w styczniu i lutym 2020 trzykrotnie stanął na podium. po czym został powołany do kadry na Puchar Świata. W kolejnych startach w tym cyklu kilkukrotnie poprawiał najlepszy wynik w karierze: w Willingen był 17., w Bad Mitterndorf 14., w Râșnovie 12. i 8. 10 marca 2020 w rozgrywanym w ramach Raw Air 2020 drugim konkursie w Lillehammer zajął 2. miejsce i tym samym po raz pierwszy zajął miejsce na podium zawodów indywidualnych najwyższej rangi[9]. Sezon 2019/2020 Pucharu Świata zakończył na 28. miejscu w klasyfikacji generalnej z 200 punktami[10].

W sezonie 2020/2021 regularnie występował w Pucharze Świata, w większości startów zdobywając punkty. Najwyżej sklasyfikowany był na 10. pozycji, w otwierającym 69. Turniej Czterech Skoczni konkursie w Oberstdorfie. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 wystąpił w konkursie indywidualnym na skoczni normalnej, w którym zajął 28. miejsce[11]. Puchar Świata 2020/2021 ukończył na 25. pozycji w klasyfikacji generalnej z 207 punktami[10].

W październiku 2021 Jelar ciężko przeszedł COVID-19, co wymusiło u niego przerwę w treningach. Starty w zawodach międzynarodowych w sezonie zimowym 2021/2022 rozpoczął pod koniec grudnia podczas 70. Turnieju Czterech Skoczni[12]. W trakcie sezonu naprzemiennie startował w Pucharze Świata i Pucharze Kontynentalnym. W tym drugim cyklu trzykrotnie zwyciężył, dwa razy był drugi i dwa razy trzeci. W zawodach Pucharu Świata rozgrywanych na skoczniach dużych najwyżej klasyfikowany był na 7. pozycji, w styczniu 2022 w Willingen, a najczęściej zajmował lokaty w trzeciej dziesiątce. Marcowe konkursy cyklu na skoczniach mamucich kończył w pierwszej dziesiątce. 19 marca 2022 w Oberstdorfie zajął 2. miejsce, a 25 marca w Planicy odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w zawodach indywidualnych Pucharu Świata[13]. Pozwoliło mu to odnieść zwycięstwo w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2021/2022. Sezon PŚ zakończył na 20. pozycji w klasyfikacji generalnej z 389 punktami[10].

Zimą 2022/2023 występował w Pucharze Świata, regularnie zdobywając punkty. W drugiej połowie sezonu sześciokrotnie kończył zawody cyklu w pierwszej dziesiątce. Raz stanął na podium – w słabo obsadzonym konkursie w Râșnovie 18 lutego 2023 zajął 2. pozycję. Poza tym występem najwyżej klasyfikowany był na 5. miejscu w Willingen. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023, na których wraz z Lovro Kosem, Timim Zajcem i Anže Laniškiem zdobył złoty medal w drużynowym konkursie mężczyzn. Indywidualnie zajął 23. lokatę na skoczni normalnej i 16. na dużej[14]. W trakcie sezonu, w marcu 2023, był hospitalizowany z powodu infekcji[15]. Puchar Świata 2022/2023 ukończył ostatecznie na 17. pozycji w klasyfikacji generalnej z 498 punktami[10].

Zdobywał medale mistrzostw Słowenii. Indywidualnie zajął 3. miejsce na skoczni normalnej w 2016[16], latem 2018[17] oraz latem 2021[18]. W drużynie męskiej zdobył złoty medal latem 2015[19] oraz w 2016[20], 2017[21], 2018[22], 2020[23], 2022[24] i 2023[25], a także srebrny w 2019[26]. W drużynie mieszanej zdobył srebro latem 2021[27] oraz brąz latem 2018[28].

Mistrzostwa świataEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2019   Seefeld/Innsbruck – 23. miejsce (K-120), 27. miejsce (K-99)
2021   Oberstdorf – 28. miejsce (K-95)
2023   Planica – 23. miejsce (K-95), 16. miejsce (K-125)

DrużynowoEdytuj

2019   Seefeld/Innsbruck – 6. miejsce (K-120)[a], 4. miejsce (drużyna mieszana/K-99)[b]
2023   Planica – złoty medal (K-125)[c]

Starty Ž. Jelara na mistrzostwach świata – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
23. 23 lutego 2019   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 118,5 m 121,0 m 219,8 pkt 59,6 pkt Markus Eisenbichler
6. 24 lutego 2019   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 druż.[a] 117,0 m 119,0 m 858,7 pkt (203,0 pkt) 128,8 pkt Niemcy
27. 1 marca 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 95,5 m 87,0 m 186,0 pkt 32,3 pkt Dawid Kubacki
4. 2 marca 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż. mix.[b] 99,5 m 104,0 m 930,8 pkt (229,9 pkt) 81,4 pkt Niemcy
28. 27 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 96,0 m 90,5 m 223,5 pkt 45,3 pkt Piotr Żyła
23. 25 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 96,0 m 90,0 m 232,8 pkt 29,0 pkt Piotr Żyła
16. 3 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 126,5 m 128,5 m 251,8 pkt 35,7 pkt Timi Zajc
1.  4 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 druż.[c] 133,5 m 138,0 m 1178,9 pkt (292,5 pkt) –

Mistrzostwa świata juniorówEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2017   Park City – 6. miejsce

DrużynowoEdytuj

2017   Park City – złoty medal[d], złoty medal (drużyna mieszana)[e]

Starty Ž. Jelara na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
6. 1 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 indywid. 90,0 m 92,5 m 252,7 pkt 10,5 pkt Viktor Polášek
1.  3 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[d] 89,5 m 86,0 m 932,3 pkt (239,0 pkt) –
1.  5 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż. mix.[e] 90,5 m 95,5 m 925,3 pkt (248,7 pkt) –

Puchar ŚwiataEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2017/2018 44.
2018/2019 54.
2019/2020 28.
2020/2021 25.
2021/2022 20.
2022/2023 17.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 25 marca 2022   Planica Letalnica K-200 HS-240 232,0 m 239,0 m 468,2 pkt * Loty 2021/2022

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 10 marca 2020   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 132,0 m 137,0 m 259,0 pkt 2. 5,3 pkt Kamil Stoch
2. 19 marca 2022   Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 232,0 m 220,0 m 411,3 pkt 2. 1,7 pkt Stefan Kraft
3. 25 marca 2022   Planica Letalnica K-200 HS-240 232,0 m 239,0 m 468,2 pkt 1. –
4. 18 lutego 2023   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 91,5 m 98,5 m 240,2 pkt 2. 0,2 pkt Andreas Wellinger

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu ŚwiataEdytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2015/2016
                                                          punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 43 - - - - - - - 0
Sezon 2017/2018
                                            punkty
- - - - - - - 19 21 27 21 35 36 40 32 - - - - - 24 - 43
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - 25 32 35 31 37 38 25 26 33 q - - 37 - 17
Sezon 2019/2020
                                                      punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - 17 23 14 12 8 20 27 20 2 200
Sezon 2020/2021
                                                  punkty
38 13 13 24 26 - - 10 40 35 27 39 26 22 41 18 12 29 33 37 39 15 17 12 12 207
Sezon 2021/2022
                                                        punkty
- - - - - - - - - 36 q 45 29 25 19 16 30 7 35 27 9 24 27 28 2 4 1 6 389
Sezon 2022/2023
                                                                punkty
43 41 24 41 16 20 12 16 28 34 21 15 16 18 q 28 7 16 11 5 12 9 2 17 42 7 24 22 20 - - 6 498
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu ŚwiataEdytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon
2017/2018 		               
- - - 6 - - - -
Sezon
2018/2019 		             
- - 5 - - - -
Sezon
2019/2020 		         
- - - - 3
Sezon
2020/2021 		         
6 - 6 2 4
Sezon
2021/2022 		             
- - - - 2 - 1
Sezon
2022/2023 		             
- - 5 - 2 - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech SkoczniEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2017/2018 17.
2020/2021 25.
2021/2022 42.
2022/2023 21.

Raw AirEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2019 69.
2020 4.
2022 19.
2023 17.

Willingen SixEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2018 37.
2019 22.
2020 18.
2021 22.

Planica 7Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2018 39.
2019 46.
2021 14.
2022 4.
2023 35.

Puchar Świata w lotachEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2017/2018 42.
2018/2019 niesklasyfikowany
2019/2020 17.
2020/2021 12.
2021/2022 1.
2022/2023 16.

Letnie Grand PrixEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2017 49.
2018 niesklasyfikowany
2019 36.
2020 26.
2021 50.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGPEdytuj

stan po zakończeniu LGP 2022

2017
                  punkty
- 41 13 - - 21 29 50 dq 32
2018
                  punkty
- - - - - - - - 43 0
2019
                punkty
42 5 44 34 23 27 - - 57
2020
    punkty
24 25 13
2021
                punkty
dq 27 12 - - - - - 26
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGPEdytuj

stan po zakończeniu LGP 2021

2019      
- 3 5
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar KontynentalnyEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2014/2015 niesklasyfikowany
2015/2016 64.
2016/2017 67.
2017/2018 29.
2018/2019 22.
2019/2020 10.
2021/2022 4.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznieEdytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 12 stycznia 2019   Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 134,5 m 127,0 m 261,3 pkt
2. 5 lutego 2022   Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 125,0 m 132,0 m 259,4 pkt
3. 20 lutego 2022   Rena Renabakkene K-124 HS-139 137,5 m 139,0 m 297,1 pkt
4. 12 marca 2022   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 137,5 m 131,5 m 283,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznieEdytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 10 grudnia 2017   Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 94,5 m 101,0 m 262,0 pkt 3. 5,6 pkt Andreas Wank
2. 16 grudnia 2017   Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 135,0 m 142,5 m 293,7 pkt 3. 4,6 pkt Tomasz Pilch
3. 17 grudnia 2017   Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 133,5 m 138,0 m 267,9 pkt 2. 1,2 pkt Jurij Tepeš
4. 12 stycznia 2019   Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 131,5 m 136,5 m 269,7 pkt 2. 16,3 pkt Clemens Aigner
5. 12 stycznia 2019   Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 134,5 m 127,0 m 261,3 pkt 1. –
6. 18 stycznia 2020   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 133,0 m 136,0 m 269,1 pkt 2. 20,1 pkt Stefan Huber
7. 1 lutego 2020   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 129,5 m 131,5 m 250,6 pkt 3. 1,4 pkt Stefan Huber
8. 2 lutego 2020   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 139,5 m 132,5 m 258,2 pkt 2. 5,0 pkt Anže Semenič
9. 5 lutego 2022   Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 125,0 m 132,0 m 259,4 pkt 1. –
10. 5 lutego 2022   Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 119,0 m 131,5 m 240,3 pkt 3. 4,0 pkt Domen Prevc
11. 6 lutego 2022   Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 131,0 m 129,0 m 261,1 pkt 2. 4,5 pkt Domen Prevc
12. 19 lutego 2022   Rena Renabakkene K-124 HS-139 133,5 m 133,0 m 270,0 pkt 2. 0,8 pkt Fredrik Villumstad
13. 20 lutego 2022   Rena Renabakkene K-124 HS-139 137,5 m 139,0 m 297,1 pkt 1. –
14. 12 marca 2022   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 137,5 m 131,5 m 283,6 pkt 1. –
15. 13 marca 2022   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 138,5 m 129,0 m 249,4 pkt 3. 4,9 pkt Andrzej Stękała

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu KontynentalnegoEdytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2014/2015
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - - - 32 - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2015/2016
                                                      punkty
dq 48 45 - - - - - - 26 14 - - - 17 8 32 35 33 32 - - 30 - - - - 70
Sezon 2016/2017
                                                            punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - 37 13 22 41 - - - - - - 10 16 70
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
11 3 3 2 - - - - - - - - - - - - - - - - - 19 34 - - - - - 236
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
20 17 - - - - 16 25 2 1 11 6 4 - - - - - - - - - - - - - - - 340
Sezon 2019/2020
                                          punkty
35 53 22 21 7 21 2 4 9 7 3 2 - - - - - - - - - 400
Sezon 2021/2022
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - - 1 3 2 4 7 2 1 - - - - 1 4 3 716
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar KontynentalnyEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2016 82.
2017 19.
2019 56.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu KontynentalnegoEdytuj

stan po zakończeniu LPK 2022

2016
                            punkty
17 38 - - - - - - - - - - - - 14
2017
                          punkty
23 29 4 5 7 - - - - - - - - 141
2019
                                punkty
8 12 - - - - - - - - - - - - - - 54
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Puchar BeskidówEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2017 3.

FIS CupEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2013/2014 179.
2015/2016 11.
2016/2017 34.
2017/2018 68.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 29 września 2015   Szczyrk Skalite K-95 HS-106 99,0 m 103,5 m 250,5 pkt 2. 4,5 pkt Michael Dreher
2. 6 marca 2016   Planica Srednija velikanka K-95 HS-102 96,5 m 94,0 m 229,0 pkt 3.[f] 12,0 pkt Danny Queck
3. 12 marca 2016   Harrachov Čerťák K-90 HS-100 87,0 m 97,5 m 236,5 pkt 3. 14,5 pkt Danny Queck

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS CupEdytuj

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2013/2014
                                                punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 46 12 22
Sezon 2015/2016
                                                punkty
29 45 - - 2 16 20 17 - - - - - - - - - - - - 13 3 8 3 294
Sezon 2016/2017
                                        punkty
15 34 10 45 - - 14 29 50 34 - - - - 8 5 - - - - 139
Sezon 2017/2018
                                          punkty
- - - - - - - - 14 5 - - - - - - - - - - - 63
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

UwagiEdytuj

  1. ↑ a b Skład zespołu: Anže Lanišek, Peter Prevc, Žiga Jelar, Timi Zajc
  2. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Žiga Jelar, Nika Križnar, Peter Prevc
  3. ↑ a b Skład zespołu: Lovro Kos, Žiga Jelar, Timi Zajc i Anže Lanišek
  4. ↑ a b Skład zespołu: Žiga Jelar, Tilen Bartol, Aljaž Osterc, Bor Pavlovčič
  5. ↑ a b Skład zespołu: Nika Križnar, Tilen Bartol, Ema Klinec, Žiga Jelar
  6. ↑ Ex aequo z Cene Prevcem

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Vikersund (NOR) Men's HS117 Extend start list. fis-ski.com. [dostęp 2019-12-14]. (ang.).
  2. ↑ Extended Start List Qualification. berkutschi.com. [dostęp 2023-01-24]. (ang.).
  3. ↑ JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-20]. (ang.).
  4. ↑ JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-20]. (ang.).
  5. ↑ JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-20]. (ang.).
  6. ↑ JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-20]. (ang.).
  7. ↑ a b JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-20]. (ang.).
  8. ↑ Adam Bucholz: MŚ w Seefeld: Kubacki złoty, Stoch srebrny! Szalony konkurs na Toni-Seelos-Olympiaschanze z polskim happy endem!. skijumping.pl, 2019-03-01. [dostęp 2019-04-20].
  9. ↑ JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-04-21]. (ang.).
  10. ↑ a b c d JELAR Ziga - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-21]. (ang.).
  11. ↑ JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-05-15]. (ang.).
  12. ↑ Wojciech Skucha: Słoweńcy ogłosili kadrę na 70. TCS, powrót Jelara. skijumping.pl, 2021-12-24. [dostęp 2022-04-11].
  13. ↑ JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-11]. (ang.).
  14. ↑ JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-21]. (ang.).
  15. ↑ Adrian Dworakowski: Ziga Jelar wstał ze szpitalnego łóżka i zajął szóste miejsce w Planicy. skijumping.pl, 2023-04-04. [dostęp 2023-05-27].
  16. ↑ Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2016-07-19]. (słoweń.).
  17. ↑ Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-11-14]. (słoweń.).
  18. ↑ Drzavno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2022-04-11]. (słoweń.).
  19. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-04-28]. (słoweń.).
  20. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-04-28]. (słoweń.).
  21. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-04-28]. (słoweń.).
  22. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-04-28]. (słoweń.).
  23. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2020-04-21]. (słoweń.).
  24. ↑ Ekipno državno prvenstvo. skoki.sloski.si. [dostęp 2022-04-11]. (słoweń.).
  25. ↑ Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si, 2022-12-21. [dostęp 2023-05-21]. (słoweń.).
  26. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2019-04-20]. (słoweń.).
  27. ↑ MIX drzavno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2022-04-11]. (słoweń.).
  28. ↑ Ekipno MIX državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-11-14]. (słoweń.).

BibliografiaEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Žiga_Jelar&oldid=70477323”