Wikipedia

Aljaž Osterc

słoweński skoczek narciarski

Aljaž Osterc (ur. 2 marca 1999) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant klubu SSK Velenje. Medalista mistrzostw świata juniorów (2017 i 2019) oraz mistrzostw kraju. Trzeci zawodnik klasyfikacji generalnej FIS Cupu w sezonie 2016/2017.

Aljaž Osterc
Data urodzenia

2 marca 1999

Klub

SSK Velenje

Debiut w PŚ

15 stycznia 2017 w Wiśle (34. miejsce)

Rekord życiowy

212,0 m na Letalnicy w Planicy (23 marca 2022)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Park City 2017 drużynowo
brąz Lahti 2019 drużynowo
Inne nagrody
FIS Cup
brąz 3. miejsce
2016/2017
Alpen Cup
brąz 3. miejsce
2017/2018

Przebieg kariery edytuj

Początkowo obok skoków narciarskich uprawiał również kombinację norweską, w 2013 i 2014 kilkukrotnie startował w zawodach Alpen Cup w tej dyscyplinie[2]. W marcu 2016 zadebiutował w cyklu FIS Cup w skokach narciarskich, zajmując 15. i 14. miejsce[3].

W sierpniu 2016 w swoim pierwszym starcie w Letnim Pucharze Kontynentalnym w Kuopio zajął 5. pozycję. 27 grudnia 2016 zawody Pucharu Kontynentalnego w Engelbergu ukończył na 3. miejscu, a dzień później był 2. 15 stycznia 2017 w Wiśle zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 34. miejsce. Tydzień później zajął 46. lokatę w Zakopanem. W FIS Cup w skokach narciarskich 2016/2017 trzykrotnie zwyciężył i dwukrotnie zajął 3. pozycję[4]. Cykl ukończył na 3. miejscu w klasyfikacji generalnej[5]. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2017 zdobył złoty medal w konkursie drużynowym[4].

W sezonie 2017/2018 FIS Cupu raz stanął na podium, a w Pucharze Kontynentalnym najwyżej klasyfikowany był na 15. miejscu[6]. Alpen Cup 2017/2018 ukończył na 3. pozycji w klasyfikacji generalnej[7]. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 był 21. indywidualnie i 4. w drużynie, zaś w 2019 zdobył brązowy medal w drużynie męskiej, a także zajął 19. miejsce indywidualnie i 5. w drużynie mieszanej[8].

W kolejnych latach kontynuował starty w Pucharze Kontynentalnym i FIS Cupie, zajmując w konkursach lokaty poza najlepszą piętnastką. W międzynarodowych zawodach organizowanych przez FIS po raz ostatni wystartował w lutym 2022, zajmując 50. i 52. miejsce w Pucharze Kontynentalnym w Planicy[7].

Na Letnich Mistrzostwach Słowenii 2018 zdobył srebrny medal w drużynowym konkursie mieszanym[9].

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Indywidualnie edytuj

2018   Kandersteg – 21. miejsce
2019   Lahti – 19. miejsce

Drużynowo edytuj

2017   Park City – złoty medal[a]
2018   Kandersteg – 4. miejsce[b]
2019   Lahti – brązowy medal[c], 5. miejsce (drużyna mieszana)[d]

Starty A. Osterca na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
1.  3 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[a] 89,0 m 88,5 m 932,3 pkt (217,9 pkt) –
21. 1 lutego 2018   Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 indywid. 88,5 m 98,5 m 238,9 pkt 52,5 pkt Marius Lindvik
4. 3 lutego 2018   Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[b] 92,0 m 95,0 m 1021,7 pkt (242,4 pkt) 46,8 pkt Niemcy
19. 24 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 86,5 m 91,5 m 217,7 pkt 34,4 pkt Thomas Aasen Markeng
3.  26 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[c] 88,5 m 93,0 m 952,6 pkt (240,6 pkt) 27,1 pkt Niemcy
5. 28 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[d] 88,5 m 92,5 m 944,4 pkt (237,3 pkt) 40,0 pkt Rosja

Puchar Świata edytuj

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata edytuj

Źródło[7]
Sezon 2016/2017
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - q 34 46 - - - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[10]
2016/2017 30.
2017/2018 86.
2018/2019 99.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 27 grudnia 2016   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 134,5 m 129,5 m 287,3 pkt 3. 15,2 pkt Halvor Egner Granerud
2. 28 grudnia 2016   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 133,5 m 133,0 m 276,2 pkt 2. 4,1 pkt Daniel Huber

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

Źródło[7]
Sezon 2016/2017
                                                            punkty
- - - - - 3 2 15 11 - - - - - - - - - - - 17 25 - - - - 22 15 - - 225
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
24 35 - - 15 32 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 23
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 41 40 - - - - 23 27 12
Sezon 2021/2022
                                                    punkty
- - 43 46 - - - - - - - - - - - - - - - 50 52 - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[10]
2016 42.
2017 77.
2019 106.
2021 76.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

Źródło[7]
2016
                            punkty
- - 5 24 - - - - - - 17 19 27 dq 82
2017
                          punkty
- - - - - - - - - 18 22 - - 22
2018
                          punkty
- 50 - - - - - - - - - - - 0
2019
                                punkty
- - - - 46 37 23 30 45 45 - - - - - - 9
2021
                        punkty
- - 36 19 38 28 - - - - - - 15
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[11]
2015/2016 118.
2016/2017 3.
2017/2018 14.
2018/2019 124.
2019/2020 139.
2021/2022 158.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 3 września 2016   Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 110,0 m 115,0 m 254,0 pkt
2. 4 września 2016   Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 116,5 m 116,0 m 269,5 pkt
3. 17 września 2016   Hinterzarten Rothaus-Schanze K-95 HS-108 108,0 m 102,0 m 271,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 3 września 2016   Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 110,0 m 115,0 m 254,0 pkt 1. –
2. 4 września 2016   Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 116,5 m 116,0 m 269,5 pkt 1. –
3. 17 września 2016   Hinterzarten Rothaus-Schanze K-95 HS-108 108,0 m 102,0 m 271,0 pkt 1. –
4. 18 września 2016   Hinterzarten Rothaus-Schanze K-95 HS-108 102,5 m 105,0 m 256,0 pkt 3.[e] 10,0 pkt Yūken Iwasa
5. 4 marca 2017   Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 89,0 m – 110,5 pkt 3. 11,5 pkt Yūken Iwasa
6. 22 września 2017   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 96,5 m 94,5 m 234,1 pkt 2. 0,9 pkt Dominik Mayländer

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu edytuj

Źródło[7]
Sezon 2015/2016
                                                punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 15 14 - - 34
Sezon 2016/2017
                                        punkty
25 13 - - - - 1 1 1 3 - - - - - - - - 3 10 472
Sezon 2017/2018
                                          punkty
31 29 - - 16 6 5 2 32 20 - - - - 31 10 31 11 25 10 - 275
Sezon 2018/2019
                                    punkty
33 - - - dq 16 - - - - - - - - - - - - 15
Sezon 2019/2020
                                            punkty
42 55 - - 34 19 - - - - - - - - - - - - - - - - 12
Sezon 2021/2022
                                              punkty
- - - - - - 32 32 dq 37 - - - - - - - - 26 35 31 - - 5
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi edytuj

  1. ↑ a b Skład zespołu: Žiga Jelar, Tilen Bartol, Aljaž Osterc i Bor Pavlovčič
  2. ↑ a b Skład zespołu: Bor Pavlovčič, Domen Prevc, Žak Mogel i Aljaž Osterc
  3. ↑ a b Skład zespołu: Aljaž Osterc, Jan Bombek, Jernej Presečnik i Žak Mogel
  4. ↑ a b Skład zespołu: Katra Komar, Aljaž Osterc, Jerneja Brecl i Žak Mogel
  5. ↑ Ex aequo z Felixem Hoffmannem i Timim Zajcem

Przypisy edytuj

  1. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-03-23].
  2. ↑ OSTERC Aljaz - Athlete Information (Nordic Combined). fis-ski.com. [dostęp 2020-04-26]. (ang.).
  3. ↑ OSTERC Aljaz - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-25]. (ang.).
  4. ↑ a b OSTERC Aljaz - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-12]. (ang.).
  5. ↑ OSTERC Aljaz - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-12]. (ang.).
  6. ↑ OSTERC Aljaz - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-24]. (ang.).
  7. ↑ a b c d e f OSTERC Aljaz 1999.03.02 SLO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-04-24].
  8. ↑ OSTERC Aljaz - Athlete Information; FIS Junior World Ski Championships. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-25]. (ang.).
  9. ↑ Ekipno MIX državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-11-14]. (słoweń.).
  10. ↑ a b OSTERC Aljaz - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-01]. (ang.).
  11. ↑ OSTERC Aljaz - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-01]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aljaž_Osterc&oldid=73593960”