Wikipedia

Constantin Schmid

niemiecki skoczek narciarski

Constantin Schmid (ur. 27 listopada 1999 w Bad Aibling[1]) – niemiecki skoczek narciarski, reprezentujący klub WSV Oberaudorf. Drużynowy brązowy medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022 oraz srebrny medalista Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2020. Ośmiokrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Constantin Schmid
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1999
Bad Aibling

Klub

WSV Oberaudorf

Debiut w PŚ

30 grudnia 2016 w Oberstdorfie (47. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

10 grudnia 2017 w Titisee-Neustadt (8. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

22 lutego 2020 w Râșnovie (3. miejsce)

Rekord życiowy

234,0 m na Letalnicy w Planicy (21 marca 2019)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
brąz Pekin 2022 duża druż.
Mistrzostwa świata w lotach
srebro Planica 2020 drużynowo
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Kandersteg 2018 drużynowo
złoto Lahti 2019 drużynowo
srebro Park City 2017 drużynowo
srebro Park City 2017 druż. miesz.
srebro Kandersteg 2018 indywidualnie
srebro Kandersteg 2018 druż. miesz.
brąz Park City 2017 indywidualnie
brąz Lahti 2019 druż. miesz.
Multimedia w Wikimedia Commons

Jest starszym bratem Emanuela Schmida, również skoczka narciarskiego[2].

Przebieg karieryEdytuj

Wystąpił w zawodach skoków narciarskich na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2015, zajmując 31. miejsce indywidualnie i 4. w drużynie[3]. W marcu 2016 w Planicy w swoim pierwszym starcie w FIS Cup zajął 4. miejsce[4].

W sierpniu 2016 zajął 4. pozycję w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Kuopio. 30 grudnia 2016 w Oberstdorfie zadebiutował w Pucharze Świata. Zawody rozgrywane w ramach 65. Turnieju Czterech Skoczni zakończył na 47. miejscu. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2017, zdobywając brązowy medal w zawodach indywidualnych, a także srebrne w konkursach drużynowych: męskim i mieszanym. W lutym i marcu 2017 czterokrotnie stawał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, odnosząc jedno zwycięstwo – 18 marca w Czajkowskim[5].

W sierpniu 2017 zadebiutował w Letnim Grand Prix. W zawodach w Courchevel zajął 27. lokatę. 10 grudnia 2017 w Titisee-Neustadt zdobył pierwsze punkty do klasyfikacji Pucharu Świata, zajmując w konkursie indywidualnym 8. miejsce. W trakcie sezonu 2017/2018 jeszcze sześciokrotnie zdobył punkty cyklu, najwyżej klasyfikowanym będąc na 15. pozycji[6], a cały sezon zakończył na 33. miejscu w klasyfikacji generalnej z 81 punktami[7]. Raz zajął miejsce na podium Pucharu Kontynentalnego – w marcu 2018 był 2. w Czajkowskim. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 zdobył złoty medal w drużynie męskiej, a także srebrne indywidualnie i w drużynie mieszanej[6].

W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata najwyżej sklasyfikowany był na 15. pozycji, w styczniu 2019 w Zakopanem[8]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na 38. miejscu z 86 punktami[7]. Na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2019 indywidualnie zajął 4. miejsce, a w drużynie zdobył złoty medal z zespołem męskim i brązowy z mieszanym[8].

W Letnim Grand Prix 2019 najwyżej klasyfikowany był na 6. lokacie, jaką zajął w rozgrywanych w lipcu 2019 zawodach w Hinterzarten. W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty, łącznie siedmiokrotnie kończąc konkursy w najlepszej dziesiątce. 22 lutego 2020 po raz pierwszy w karierze zajął miejsce na podium indywidualnych zawodów cyklu – w konkursie rozgrywanym w Râșnovie zajął 3. miejsce[9]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 16. pozycji z 530 punktami[7].

W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata wystąpił we wszystkich zawodach indywidualnych, ale w większości startów zajmował pozycje poza trzydziestką. Najwyżej sklasyfikowany był na 7. miejscu, w grudniu 2020 w Niżnym Tagile[10]. Sezon zakończył na 30. pozycji w klasyfikacji generalnej ze 151 punktami[7]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020. Indywidualnie był 14., a w drużynie, wraz z Piusem Paschke, Markusem Eisenbichlerem i Karlem Geigerem, zdobył srebrny medal. Wystartował też na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021, zajmując 23. lokatę na skoczni normalnej[10].

W Letnim Grand Prix 2021 trzykrotnie kończył zawody w pierwszej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był na 5. miejscu, w październikowym konkursie w Klingenthal. W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata najczęściej zajmował lokaty w drugiej dziesiątce. W zawodach indywidualnych najwyżej znalazł się na 8. pozycji, w grudniu 2021 w Klingenthal[11]. Sezon zakończył na 23. miejscu w klasyfikacji generalnej z 332 punktami[7]. Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Indywidualnie zajął 11. pozycję na skoczni normalnej i 14. na dużej, w drużynie mieszanej był 9., a w zespole męskim, wraz z Stephanem Leyhe, Markusem Eisenbichlerem i Karlem Geigerem, zdobył brązowy medal. Wystąpił również na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, gdzie był 17. indywidualnie[11].

Igrzyska olimpijskieEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2022   Pekin/Zhangjiakou – 11. miejsce (K-95), 14. miejsce (K-125)

DrużynowoEdytuj

2022   Pekin/Zhangjiakou – 9. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[a], brązowy medal[b]

Starty C. Schmida na igrzyskach olimpijskich – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
11. 6 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 102,0 m 98,0 m 257,3 pkt 17,7 pkt Ryōyū Kobayashi
9. 7 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 druż. mix.[a] 101,0 m – 350,9 pkt (127,7 pkt) 650,6 pkt Słowenia
14. 12 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 134,0 m 134,0 m 263,9 pkt 32,2 pkt Marius Lindvik
3.  14 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 druż.[b] 126,5 m 122,0 m 922,9 pkt (219,3 pkt) 19,8 pkt Austria

Mistrzostwa świataEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2021   Oberstdorf – 23. miejsce (K-95)
2023   Planica – 7. miejsce (K-95), 17. miejsce (K-125)

DrużynowoEdytuj

2023   Planica – 5. miejsce (K-125)[c]

Starty C. Schmida na mistrzostwach świata – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
23. 27 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 97,5 m 92,5 m 233,2 pkt 35,6 pkt Piotr Żyła
7. 25 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 97,5 m 101,0 m 253,8 pkt 8,0 pkt Piotr Żyła
17. 3 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 127,5 m 130,0 m 250,0 pkt 37,5 pkt Timi Zajc
5. 4 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 druż.[c] 133,0 m 129,5 m 1127,7 pkt (279,7 pkt) 276,2 pkt Słowenia

Mistrzostwa świata w lotach narciarskichEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2020   Planica – 14. miejsce
2022   Vikersund – 17. miejsce

DrużynowoEdytuj

2020   Planica – srebrny medal[d]

Starty C. Schmida na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
14. 11–12 grudnia 2020   Planica Letalnica K-200 HS-240 indywid. 216,5 m 219,5 m 209,0 m 213,5 m 767,7 pkt 109,5 pkt Karl Geiger
2.  13 grudnia 2020   Planica Letalnica K-200 HS-240 druż.[d] 220,5 m 207,5 m 1708,5 pkt (390,0 pkt) 19,2 pkt Norwegia
17. 11–12 marca 2022   Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 indywid. 206,0 m 206,0 m 197,0 m 213,5 m 714,4 pkt 139,8 pkt Marius Lindvik

Mistrzostwa świata juniorówEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2017   Park City – brązowy medal
2018   Kandersteg – srebrny medal
2019   Lahti – 4. miejsce

DrużynowoEdytuj

2017   Park City – srebrny medal[e], srebrny medal (drużyna mieszana)[f]
2018   Kandersteg – złoty medal[g], srebrny medal (drużyna mieszana)[h]
2019   Lahti – złoty medal[i], brązowy medal (drużyna mieszana)[j]

Starty C. Schmida na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
3.  1 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 indywid. 92,5 m 96,5 m 260,4 pkt 2,8 pkt Viktor Polášek
2.  3 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[e] 94,0 m 87,0 m 929,0 pkt (237,6 pkt) 3,3 pkt Słowenia
2.  5 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż. mix.[f] 91,0 m 95,5 m 890,6 pkt (248,5 pkt) 34,7 pkt Słowenia
2.  1 lutego 2018   Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 indywid. 105,0 m 99,5 m 282,1 pkt 9,3 pkt Marius Lindvik
1.  3 lutego 2018   Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[g] 100,0 m 104,0 m 1068,5 pkt (277,5 pkt) —
2.  4 lutego 2018   Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż. mix.[h] 97,0 m 102,5 m 855,0 pkt (233,3 pkt) 14,3 pkt Norwegia
4. 24 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 94,5 m 96,0 m 248,3 pkt 3,8 pkt Thomas Aasen Markeng
1.  26 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[i] 94,0 m 94,5 m 979,7 pkt (257,7 pkt) –
3.  28 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. mix.[j] 93,5 m 93,5 m 964,8 pkt (257,2 pkt) 19,6 pkt Rosja

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży EuropyEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2015   Tschagguns – 31. miejsce

DrużynowoEdytuj

2015   Tschagguns – 4. miejsce[k]

Starty C. Schmida na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
31. 27 stycznia 2015   Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-97 HS-108 indywid. 86,5 m – 97,6 pkt 173,7 pkt Niko Kytösaho
4. 29 stycznia 2015   Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-97 HS-108 druż.[k] 86,0 m 92,0 m 938,5 pkt (214,0 pkt) 91,9 pkt Słowenia

Puchar ŚwiataEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[12]
2017/2018 33.
2018/2019 38.
2019/2020 16.
2020/2021 30.
2021/2022 23.
2022/2023 23.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 22 lutego 2020   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 103,0 m 95,5 m 260,2 pkt 3. 10,1 pkt Stefan Kraft

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu ŚwiataEdytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2016/2017
                                                    punkty
- - - - - - - 47 49 - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2017/2018
                                            punkty
- - - - 8 33 q 28 24 26 15 - 17 - - 27 35 - - - - - 81
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - - - - - - 24 29 33 19 - - 15 - - 31 33 q 33 34 21 21 28 24 20 23 - 86
Sezon 2019/2020
                                                      punkty
31 25 23 7 26 11 48 20 7 26 20 5 34 5 9 11 12 27 21 13 36 15 3 11 4 16 11 530
Sezon 2020/2021
                                                  punkty
42 16 12 38 7 28 41 36 47 39 18 26 32 43 37 31 48 25 22 43 38 12 15 42 27 151
Sezon 2021/2022
                                                        punkty
22 29 13 24 14 13 8 12 11 31 20 32 17 23 37 9 16 11 46 16 19 12 26 23 36 24 31 23 332
Sezon 2022/2023
                                                                punkty
16 26 28 21 7 21 31 20 29 23 26 16 22 22 19 22 33 32 15 23 26 33 6 30 37 11 21 37 37 23 31 22 280
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu ŚwiataEdytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon
2018/2019 		             
- - - - 5 2 2
Sezon
2019/2020 		         
- 6 1 1 2
Sezon
2020/2021 		         
2 - - - 1
Sezon
2021/2022 		             
- 6 - - 3 - 5
Sezon
2022/2023 		             
3 - - - - - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech SkoczniEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[12]
2016/2017 51.
2017/2018 18.
2018/2019 23.
2019/2020 16.
2020/2021 35.
2021/2022 25.
2022/2023 17.

Raw AirEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[12]
2018 71.
2019 15.
2020 14.
2022 18.
2023 29.

Willingen SixEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce Źr.
2019 31. [13]
2020 19. [14]
2021 39. [15]

Planica 7Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce Źr.
2019 24. [16]
2021 22. [17]
2022 20. [18]
2023 25. [19]

Titisee-Neustadt FiveEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce Źr.
2020 7. [20]

Puchar Świata w lotachEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[12]
2018/2019 32.
2019/2020 23.
2020/2021 23.
2021/2022 31.
2022/2023 38.

Letnie Grand PrixEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[21]
2017 81.
2018 79.
2019 39.
2021 18.
2022 48.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGPEdytuj

stan po zakończeniu LGP 2022

2016
                    punkty
- - - - - - - - - q 0
2017
                  punkty
- - 27 - - - - q 41 4
2018
                  punkty
q 29 - 33 - - - - - 2
2019
                punkty
39 6 47 28 - - 44 42 43
2021
                punkty
7 8 16 - - - 34 5 128
2022
            punkty
- - - - 18 17 27
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGPEdytuj

stan po zakończeniu LGP 2022

2019      
4 - 4
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar KontynentalnyEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[22]
2016/2017 13.
2017/2018 38.
2018/2019 43.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznieEdytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 18 marca 2017   Czajkowskij Snieżynka K-95 HS-106 98,5 m 107,0 m 269,0 pkt —

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznieEdytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 19 lutego 2017   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-139 137,0 m 136,5 m 257,4 pkt 3. 16,9 pkt Tilen Bartol
2. 11 marca 2017   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 135,0 m 125,0 m 234,0 pkt 2. 21,9 pkt Clemens Aigner
3. 12 marca 2017   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 124,0 m 132,0 m 240,3 pkt 3. 3,5 pkt Clemens Aigner
4. 18 marca 2017   Czajkowskij Snieżynka K-95 HS-106 98,5 m 107,0 m 269,0 pkt 1. —
5. 17 marca 2018   Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 131,0 m 136,5 m 257,4 pkt 2. 13,6 pkt Stefan Huber
6. 9 grudnia 2018   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 137,5 m 137,0 m 275,1 pkt 2. 5,1 pkt Marius Lindvik

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu KontynentalnegoEdytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2016/2017
                                                            punkty
21 40 22 34 29 - 45 - - 37 16 - - - - - - - 39 10 12 3 - - 11 12 2 3 1 7 466
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 13 12 18 11 - - - - 2 159
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
4 2 26 38 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 135
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar KontynentalnyEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[22]
2016 43.
2017 9.
2018 15.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 17 września 2017   Trondheim Granåsen K-124 HS-140 134,5 m 140,5 m 271,9 pkt 3. 6,6 pkt Timi Zajc

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu KontynentalnegoEdytuj

stan po zakończeniu LPK 2022

2016
                            punkty
- - 4 18 - - 40 32 35 23 26 29 29 34 80
2017
                          punkty
36 4 - - - 7 8 9 3 - - - - 207
2018
                          punkty
- - - - - 11 32 6 21 8 16 12 12 165
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS CupEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce[23]
2015/2016 63.
2016/2017 106.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS CupuEdytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2015/2016
                                                punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 4 8 21 48 92
Sezon 2016/2017
                                        punkty
- - - - 38 8 - - - - - - - - - - - - - - 32
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

UwagiEdytuj

  1. ↑ a b Skład zespołu: Selina Freitag, Constantin Schmid, Katharina Althaus i Karl Geiger
  2. ↑ a b Skład zespołu: Constantin Schmid, Stephan Leyhe, Markus Eisenbichler, Karl Geiger
  3. ↑ a b Skład zespołu: Markus Eisenbichler, Constantin Schmid, Andreas Wellinger i Karl Geiger
  4. ↑ a b Skład zespołu: Constantin Schmid, Pius Paschke, Markus Eisenbichler, Karl Geiger
  5. ↑ a b Skład zespołu: Martin Hamann, Tim Fuchs, Felix Hoffmann, Constantin Schmid
  6. ↑ a b Skład zespołu: Agnes Reisch, Martin Hamann, Gianina Ernst, Constantin Schmid
  7. ↑ a b Skład zespołu: Philipp Raimund, Justin Lisso, Cedrik Weigel, Constantin Schmid
  8. ↑ a b Skład zespołu: Luisa Görlich, Justin Lisso, Gianina Ernst, Constantin Schmid
  9. ↑ a b Skład zespołu: Philipp Raimund, Luca Roth, Kilian Märkl, Constantin Schmid
  10. ↑ a b Skład zespołu: Agnes Reisch, Luca Roth, Selina Freitag, Constantin Schmid
  11. ↑ a b Skład zespołu: Axel Mayländer, Adrian Sell, Jonathan Siegel, Constantin Schmid

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ CONSTANTIN SCHMID. teamdeutschland.de. [dostęp 2020-11-29]. (niem.).
  2. ↑ Emanuel Schmid, Skispringer. zoll.de. [dostęp 2022-10-23]. (niem.).
  3. ↑ SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-01-30]. (ang.).
  4. ↑ SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-01-30]. (ang.).
  5. ↑ SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2020-02-23]. (ang.).
  6. ↑ a b SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2020-02-24]. (ang.).
  7. ↑ a b c d e SCHMID Constantin - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-05-29]. (ang.).
  8. ↑ a b SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-02-24]. (ang.).
  9. ↑ SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-10-09]. (ang.).
  10. ↑ a b SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-10-17]. (ang.).
  11. ↑ a b SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-05-29]. (ang.).
  12. ↑ a b c d SCHMID Constantin - Athlete Information - World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-14]. (ang.).
  13. ↑ Season 2018/2019 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2019-02-17. [dostęp 2023-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-30)]. (ang.).
  14. ↑ Season 2019/2020 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2020-02-08. [dostęp 2023-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-25)]. (ang.).
  15. ↑ Season 2020/2021 - WILLINGEN 6. fis-ski.com, 2021-01-31. [dostęp 2023-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-20)]. (ang.).
  16. ↑ Season 2018/2019 - PLANICA Seven. fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2023-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).
  17. ↑ Season 2020/2021 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2021-03-28. [dostęp 2023-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
  18. ↑ Season 2021/2022 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2022-03-27. [dostęp 2023-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-28)]. (ang.).
  19. ↑ Season 2022/2023 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2023-04-02. [dostęp 2023-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (ang.).
  20. ↑ Season 2019/2020 - Titisee - Neustadt 5. fis-ski.com, 2020-01-19. [dostęp 2023-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-04)]. (ang.).
  21. ↑ SCHMID Constantin - Athlete Information - Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-14]. (ang.).
  22. ↑ a b SCHMID Constantin - Athlete Information - Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-14]. (ang.).
  23. ↑ SCHMID Constantin - Athlete Information - FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-14]. (ang.).

BibliografiaEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Constantin_Schmid&oldid=70113635”