Wikipedia

Anders Jacobsen

norweski skoczek narciarski

Anders Jacobsen (ur. 17 lutego 1985 w Hønefoss) – norweski skoczek narciarski, reprezentant klubu Ringkollen Skiklubb. Indywidualny brązowy medalista Mistrzostw Świata 2009 na skoczni K-120 i Mistrzostw Świata 2013 na skoczni K-120 oraz Mistrzostw Świata w Lotach 2010, zwycięzca 55. Turnieju Czterech Skoczni, drugi zawodnik Pucharu Świata w sezonie 2006/2007. Drużynowy brązowy medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010; czterokrotny drużynowy srebrny medalista mistrzostw świata (w latach 2007, 2009 i dwukrotnie w 2011), dwukrotny (2009 i 2013) brązowy medalista indywidualny; srebrny (2010) i brązowy (2008) medalista mistrzostw świata w lotach narciarskich. Od 2019 dyrektor norweskiej federacji sportów motorowych[1].

Anders Jacobsen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1985
Hønefoss

Klub

Ringkollen Skiklubb

Debiut w PŚ

24 listopada 2006 w Ruce (3. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

24 listopada 2006 w Ruce (3. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

24 listopada 2006 w Ruce (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

14 grudnia 2006 w Engelbergu

Rekord życiowy

230,5 m na Letalnicy w Planicy (20 marca 2010)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
brąz Vancouver 2010 duża druż.
Mistrzostwa świata
złoto Falun 2015 duża druż.
srebro Sapporo 2007 duża druż.
srebro Liberec 2009 duża druż.
srebro Oslo 2011 normalna druż.
srebro Oslo 2011 duża druż.
brąz Liberec 2009 duża
brąz Val di Fiemme 2013 duża
Mistrzostwa świata w lotach
srebro Planica 2010 drużynowo
brąz Oberstdorf 2008 drużynowo
brąz Planica 2010 indywidualnie
Puchar Świata w skokach
2. miejsce
2006/2007
Turniej Czterech Skoczni
złoto 1. miejsce
2006/2007
srebro 2. miejsce
2012/2013
Letni Puchar Kontynentalny
brąz 3. miejsce
2012
Multimedia w Wikimedia Commons
Anders Jacobsen podczas zawodów w Zakopanem w 2008 roku
Dekoracja medalowa konkursu indywidualnego mężczyzn na skoczni K-120 podczas MŚ 2013

Przebieg kariery

edytuj

Jako junior nigdy nie został powołany do reprezentacji startującej w mistrzostwach świata juniorów. Pierwszy start w międzynarodowych zawodach zanotował nieco ponad miesiąc przed swoimi 18. urodzinami, 11 stycznia 2003 podczas konkursu Pucharu Kontynentalnego w Planicy. Zajął wówczas 49. miejsce. Dzień później zdobył pierwszy punkt, zajmując 30. miejsce[2].

W sezonie 2005/2006 dostał szansę zadebiutowania w zawodach rangi PŚ podczas norweskiej części Turnieju Nordyckiego – w Lillehammer i Oslo. W żadnym z konkursów nie zdobył punktów. W Lillehammer zajął w kwalifikacjach 67., a w Oslo 47. miejsce. Wziął udział w sześciu konkursach Pucharu Kontynentalnego. Pierwsze dwa odbyły się w Villach, gdzie zajął 18. i 14. miejsce. Kolejna dwa to konkursy w Zakopanem, które zakończył na 9. i 7. miejscu. Ostatnie konkursy odbyły się w Norwegii, w Vikersund. Pierwszy konkurs Anders Jacobsen zakończył na 18. miejscu, a drugi po raz pierwszy w sezonie poza punktowaną trzydziestką – 36. miejsce. W sześciu startach zgromadził 109 pkt, co dało mu 51. miejsce w klasyfikacji końcowej[3].

Latem 2006 zadebiutował w zawodach Letniego Grand Prix. W debiucie, 5 sierpnia 2006 w Hinterzarten zajął ósme miejsce. 14 sierpnia w Courchevel był czwarty, 26 sierpnia w Zakopanem siódmy, 30 września w Klingenthal szósty, a 3 października w Oberhofie dziesiąty. Dzięki temu zajął dziesiąte miejsce w końcowej klasyfikacji generalnej LGP w 2006 roku.

Dzięki tym wynikom został powołany przez Mikę Kojonkoskiego do norweskiej kadry narodowej w skokach narciarskich na sezon 2006/2007. Nie był jednak przewidywany do startu w inauguracyjnym konkursie Pucharu Świata w Ruce – dopiero na cztery dni przed rozpoczęciem sezonu zastąpił wcześniej powołanego Tommy Ingebrigtsena[4]. W debiutanckim występie zajął 3. miejsce, przegrywając jedynie z Arttu Lappim i Simonem Ammannem. Konkurs rozegrany był jednak w niestabilnych warunkach atmosferycznych (tylko dwóch zawodników z czołowej „15” poprzedniego sezonu zdobyło tego dnia punkty), przez co wielu zbagatelizowało wyczyn Norwega. W kolejnych konkursach sezonu 2006/2007 utrzymywał wysoką formę, wygrywając łącznie cztery konkursy. Odniósł zwycięstwo w Turnieju Czterech Skoczni. Stał się tym samym drugim skoczkiem w historii, któremu udało się wygrać ten turniej w pierwszym starcie (poprzednim był Risto Laakkonen w 1989). W Pucharze Świata do samego końca sezonu walczył o końcowy triumf z Adamem Małyszem, zajmując ostatecznie drugie miejsce. Nigdy wcześniej debiutant nie zajął w klasyfikacji końcowej tak wysokiej lokaty. Podczas mistrzostw świata w Sapporo nie udało mu się zdobyć medalu w konkursach indywidualnych. Zajął 7. miejsce na skoczni K-90 i 14. miejsce na skoczni K-120. Zdobył natomiast srebrny medal w konkursie drużynowym. W Turnieju Nordyckim zajął 19. miejsce. W konkursie w Lahti uplasował się na 31. pozycji. W Kuopio był dziesiąty, natomiast w konkursach w Oslo odpowiednio 14. i 7[5].

W inauguracyjnym konkursie PŚ w sezonie 2007/2008 zajął szóste miejsce w konkursie w Ruce. W Trondheim, na treningu przed kolejnymi zawodami doznał upadku. W efekcie nie wystartował w kilku kolejnych zawodach Pucharu Świata. Powrócił 22 grudnia w Engelbergu, jednak nie zakwalifikował się do czołowej 30. Dzień później zajął 10. miejsce. W dalszej części sezonu utrzymywał się w czołówce, pięciokrotnie stając na podium zawodów indywidualnych Pucharu Świata. 9 lutego w Libercu odniósł swoje jedyne zwycięstwo w sezonie. Sezon ukończył na 6. miejscu w klasyfikacji generalnej. Największym sukcesem w sezonie był brązowy medal w konkursie drużynowym mistrzostw świata w lotach. Indywidualnie Jacobsen zajął w nich 10. miejsce[6].

W Sezonie 2008/2009 trzykrotnie stawał na podium w zawodach Pucharu Świata – w drugim konkursie sezonu, w Trondheim był trzeci, natomiast tuż przed mistrzostwami świata w Libercu zajmował dwukrotnie drugie miejsca – w Klingenthal oraz w Oberstdorfie. Na mistrzostwach zdobył brązowy medal na skoczni K-120, a także srebrny w drużynie. W klasyfikacji końcowej Pucharu Świata uplasował się na 8. miejscu[7].

W sezonie 2009/2010 trzykrotnie stawał na podium w zawodach Pucharu Świata – w Willingen był drugi, w Oberstdorfie wygrał, a w Kuopio zajął trzecią pozycję. Był jednym z faworytów do zdobycia indywidualnego medalu podczas zimowych igrzysk olimpijskich w Vancouver. Zdobył jednak tam tylko brązowy medal w konkursie drużynowym na skoczni w Whistler. Pod koniec sezonu 2009/2010 zdobył jeszcze brązowy medal indywidualnie i srebrny w drużynie podczas MŚ w lotach narciarskich w Planicy. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata uplasował się na 7. pozycji[8].

W sezonie 2010/2011 ani razu nie stanął na podium zawodów indywidualnych, a jego najlepszym wynikiem było 4. miejsce zdobyte w zawodach w Garmisch-Partenkirchen. W mistrzostwach świata w Oslo zdobył dwa srebrne medale w zawodach drużynowych – na skoczni normalnej i dużej[9]. W trakcie sezonu żona Jacobsena Birgitte urodziła ich syna. Z tego powodu nie uczestniczył on między innymi w zawodach w Zakopanem[10].

W maju 2011 zawiesił swoją karierę zawodniczą na czas nieokreślony, jako przyczynę podając brak motywacji[11]. W lutym 2012 powrócił do czynnego skakania[12].

Przed sezonem 2012/2013 znalazł się w kadrze B reprezentacji Norwegii[13]. Latem 2012 startował głównie w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego. Dwukrotnie zwyciężył w pojedynczych zawodach, a w klasyfikacji generalnej cyklu uplasował się na 3. pozycji[14].

W sezonie 2012/2013 dwukrotnie zajmował 4. miejsce w Lillehammer. 30 grudnia w Oberstdorfie po raz pierwszy po powrocie do skoków zwyciężył w konkursie Pucharu Świata[15]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013. W indywidualnym konkursie skoków narciarskich na skoczni normalnej zajął 19. miejsce. Na skoczni dużej zdobył brązowy medal. W zawodach drużynowych był 4.[16]. Podczas drugiej serii pierwszego konkursu w Planicy w 2013 upadł przy lądowaniu na odległość 218 m i zerwał więzadła krzyżowe[17].

21 kwietnia 2015 ogłosił zakończenie kariery sportowej[18][19].

Igrzyska olimpijskie

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2010   Vancouver/Whistler – 9. miejsce (K-95), 12. miejsce (K-125)
2014   Soczi/Krasnaja Polana – 27. miejsce (K-95), 38. miejsce (K-125)

Drużynowo

edytuj
2010   Vancouver/Whistler – brązowy medal[a]
2014   Soczi/Krasnaja Polana – 6. miejsce[b]

Starty A. Jacobsena na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
9. 13 lutego 2010   Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-106 indywid. 99,5 m 104,0 m 257,5 pkt 19,5 pkt Simon Ammann
12. 20 lutego 2010   Whistler Whistler Olympic Park K-125 HS-140 indywid. 128,0 m 122,5 m 226,4 pkt 57,2 pkt Simon Ammann
3.  22 lutego 2010   Whistler Whistler Olympic Park K-125 HS-140 druż.[a] 138,0 m 140,5 m 1030,3 pkt (285,8 pkt) 77,6 pkt Austria
27. 9 lutego 2014   Krasnaja Polana Russkije Gorki K-95 HS-106 indywid. 97,5 m 93,5 m 234,3 pkt 43,7 pkt Kamil Stoch
38. 15 lutego 2014   Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 indywid. 122,5 m – 107,6 pkt 171,1 pkt Kamil Stoch
6. 17 lutego 2014   Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 druż.[b] 119,0 m 130,5 m 990,7 pkt (237,3 pkt) 50,4 pkt Niemcy

Mistrzostwa świata

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2007   Sapporo – 14. miejsce (K-120), 7. miejsce (K-90)
2009   Liberec – 17. miejsce (K-90), brązowy medal (K-120)
2011   Oslo – 15. miejsce (K-95), 9. miejsce (K-120)
2013   Val di Fiemme/Predazzo – 19. miejsce (K-95), brązowy medal (K-120)
2015   Falun – 19. miejsce (K-90)

Drużynowo

edytuj
2007   Sapporo – srebrny medal[c]
2009   Liberec – srebrny medal[a]
2011   Oslo – srebrny medal (K-95)[d], srebrny medal (K-120)[e]
2013   Val di Fiemme/Predazzo – 4. miejsce (K-120)[f]
2015   Falun – złoty medal (K-120)[g]

Starty A. Jacobsena na mistrzostwach świata – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
14. 24 lutego 2007   Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 indywid. 114,5 m 122,5 m 219,6 pkt 46,5 pkt Simon Ammann
2.  25 lutego 2007   Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 druż.[c] 122,0 m 117,0 m 953,3 pkt (222,7 pkt) 46,9 pkt Austria
7. 3 marca 2007   Sapporo Miyanomori K-90 HS-98 indywid. 91,5 m 94,0 m 241,5 pkt 35,5 pkt Adam Małysz
17. 21 lutego 2009   Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 102,0 m 89,5 m 247,5 pkt 34,5 pkt Wolfgang Loitzl
3.  27 lutego 2009   Liberec Ještěd K-120 HS-134 indywid. 132,5 m –[h] 139,5 pkt 1,8 pkt Andreas Küttel
2.  28 lutego 2009   Liberec Ještěd K-120 HS-134 druż.[a] 126,5 m 117,5 m 1000,8 pkt (237,2 pkt) 33,5 pkt Austria
15. 26 lutego 2011   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 indywid. 92,5 m 99,0 m 229,0 pkt 40,2 pkt Thomas Morgenstern
2.  27 lutego 2011   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 druż.[d] 103,5 m 102,5 m 1000,5 pkt (252,5 pkt) 25,0 pkt Austria
9. 3 marca 2011   Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 indywid. 134,0 m 123,0 m 260,7 pkt 16,8 pkt Gregor Schlierenzauer
2.  5 marca 2011   Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 druż.[e] 120,5 m – 456,4 pkt (107,1 pkt) 43,6 pkt Austria
19. 23 lutego 2013   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 96,5 m 97,0 m 226,9 pkt 25,7 pkt Anders Bardal
3.  28 lutego 2013   Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 indywid. 129,0 m 131,0 m 289,1 pkt 6,7 pkt Kamil Stoch
4. 2 marca 2013   Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 druż.[f] 125,5 m 131,5 m 1117,3 pkt (284,9 pkt) 18,6 pkt Austria
19. 21 lutego 2015   Falun Lugnet K-90 HS-100 indywid. 90,0 m 89,5 m 219,3 pkt 33,4 pkt Rune Velta
1.  28 lutego 2015   Falun Lugnet K-120 HS-134 druż.[g] 124,0 m 121,0 m 872,6 pkt (206,8 pkt) –

Mistrzostwa świata w lotach

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2008   Oberstdorf – 10. miejsce
2010   Planica – brązowy medal

Drużynowo

edytuj
2008   Oberstdorf – brązowy medal[i]
2010   Planica – srebrny medal[j]

Starty A. Jacobsena na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
10. 22-23 lutego 2008   Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 HS-213 indywid. 194,5 m 202,5 m 203,0 m 201,5 m 775,3 pkt 60,1 pkt Gregor Schlierenzauer
3.  24 lutego 2008   Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 HS-213 druż.[i] 196,5 m 184,5 m 1453,2 pkt (363,2 pkt) 100,1 pkt Austria
3.  19-20 lutego 2010   Planica Letalnica K-185 HS-215 indywid. 217,0 m 194,5 m 230,5 m 227,5 m 894,0 pkt 41,8 pkt Simon Ammann
2.  21 marca 2010   Planica Letalnica K-185 HS-215 druż.[j] 202,5 m 217,5 m 1542,3 pkt (426,0 pkt) 99,1 pkt Austria

Puchar Świata

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[20]
2006/2007 2.
2007/2008 6.
2008/2009 8.
2009/2010 7.
2010/2011 19.
2012/2013 5.
2013/2014 51.
2014/2015 17.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 17 grudnia 2006   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-137 138,0 m 137,5 m 280,9 pkt –
2. 4 stycznia 2007   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 129,0 m 128,5 m 265,0 pkt * TCS 2006/2007
3. 13 stycznia 2007   Vikersund Vikersundbakken K-185 HS-207 208,0 m 193,5 m 388,3 pkt –
4. 10 lutego 2007   Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-145 148,0 m 139,0 m 283,1 pkt –
5. 9 lutego 2008   Liberec Ještěd K-120 HS-134 128,5 m 130,0 m 262,3 pkt –
6. 31 stycznia 2010   Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 HS-213 213,5 m 210,0 m 404,6 pkt * FTT 2010, Loty 2009/2010
7. 30 grudnia 2012   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 138,5 m 139,0 m 308,6 pkt * TCS 2012/2013
8. 1 stycznia 2013   Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-140 131,0 m 143,0 m 277,7 pkt * TCS 2012/2013
9. 12 stycznia 2013   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 128,5 m 131,5 m 273,3 pkt –
10. 1 stycznia 2015   Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-140 135,5 m 136,5 m 286,0 pkt * TCS 2014/2015

Miejsca na podium

edytuj
Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem
2006/2007 4 5 2 11
2007/2008 1 1 3 5
2008/2009 - 2 1 3
2009/2010 1 1 1 3
2010/2011 - - - -
2011/2012 - - - -
2012/2013 3 1 1 5
2013/2014 - - - -
2014/2015 1 - - 1
Suma 10 10 8 28

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 24 listopada 2006   Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 137,5 m – 145,5 pkt 3. 9,3 pkt Arttu Lappi
2. 3 grudnia 2006   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-138 136,0 m 131,5 m 264,7 pkt 2. 11,3 pkt Gregor Schlierenzauer
3. 16 grudnia 2006   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-137 137,0 m 129,0 m 263,3 pkt 2. 5,9 pkt Gregor Schlierenzauer
4. 17 grudnia 2006   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-137 138,0 m 137,5 m 280,9 pkt 1. –
5. 4 stycznia 2007   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 129,0 m 128,5 m 265,0 pkt 1. –
6. 7 stycznia 2007   Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 137,5 m 142,0 m 289,1 pkt 2. 2,8 pkt Gregor Schlierenzauer
7. 13 stycznia 2007   Vikersund Vikersundbakken K-185 HS-207 208,0 m 193,5 m 388,3 pkt 1. –
8. 28 stycznia 2007   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 131,5 m 131,5 m 272,9 pkt 2. 12,2 pkt Michael Uhrmann
9. 3 lutego 2007   Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 136,5 m 141,5 m 278,9 pkt 3. 14,9 pkt Adam Małysz
10. 10 lutego 2007   Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-145 148,0 m 139,0 m 283,1 pkt 1. –
11. 24 marca 2007   Planica Letalnica K-185 HS-215 209,0 m 217,0 m 417,7 pkt 2. 1,9 pkt Adam Małysz
12. 13 stycznia 2008   Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 125,0 m 123,5 m 246,3 pkt 3. 7,1 pkt Tom Hilde
13. 20 stycznia 2008   Harrachov Čertak K-185 HS-205 191,0 m – 181,2 pkt 3. 6,7 pkt Janne Ahonen
14. 25 stycznia 2008   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 136,5 m 129,0 m 270,4 pkt 2. 6,1 pkt Gregor Schlierenzauer
15. 9 lutego 2008   Liberec Ještěd K-120 HS-134 128,5 m 130,0 m 262,3 pkt 1. –
16. 3 marca 2008   Kuopio Puijo K-120 HS-127 132,0 m – 136,6 pkt 3. 6,0 pkt Janne Happonen
17. 6 grudnia 2008   Trondheim Granåsen K-123 HS-140 134,0 m 138,0 m 278,8 pkt 3. 6,9 pkt Gregor Schlierenzauer
18. 11 lutego 2009   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 135,0 m 131,0 m 260,3 pkt 2. 0,9 pkt Gregor Schlierenzauer
19. 14 lutego 2009   Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 HS-213 218,0 m 212,5 m 428,6 pkt 2. 7,2 pkt Harri Olli
20. 31 stycznia 2010   Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 HS-213 213,5 m 210,0 m 404,6 pkt 1. –
21. 6 lutego 2010   Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-145 139,0 m 138,5 m 269,0 pkt 2. 4,7 pkt Gregor Schlierenzauer
22. 9 marca 2010   Kuopio Puijo K-120 HS-127 121,0 m 126,5 m 233,9 pkt 3. 17,1 pkt Simon Ammann
23. 30 grudnia 2012   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 138,0 m 139,0 m 308,6 pkt 1. –
24. 1 stycznia 2013   Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-140 131,0 m 143,0 m 277,7 pkt 1. –
25. 6 stycznia 2013   Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 131,5 m 139,0 m 270,4 pkt 2. 2,3 pkt Gregor Schlierenzauer
26. 12 stycznia 2013   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 128,5 m 131,5 m 273,3 pkt 1. –
27. 10 marca 2013   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 123,0 m 127,0 m 265,8 pkt 3. 8,4 pkt Richard Freitag
28. 1 stycznia 2015   Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-140 135,5 m 136,5 m 286,0 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

edytuj
Sezon 2005/2006
                                            punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - q q - - 0
Sezon 2006/2007
                                                punkty
3 10 2 2 1 4 5 1 2 1 7 6 2 3 4 - 1 31 10 14 7 6 2 8 1319
Sezon 2007/2008
                                                      punkty
6 - - - - 38 10 8 16 23 8 21 3 3 2 6 4 16 16 1 10 3 15 13 6 4 8 827
Sezon 2008/2009
                                                      punkty
32 3 8 10 42 35 23 6 7 10 7 4 4 - - dq 19 - 9 2 2 6 34 15 22 22 12 661
Sezon 2009/2010
                                              punkty
5 40 36 30 18 15 24 5 5 10 40 13 - - q 7 1 7 2 41 3 20 15 557
Sezon 2010/2011
                                                    punkty
10 21 11 8 34 16 15 23 4 15 9 - - - - - - - - 16 12 6 12 31 15 28 344
Sezon 2012/2013
                                                      punkty
4 4 39 35 7 27 25 1 1 7 2 15 1 14 43 7 21 - - 5 5 3 35 8 5 22 - 878
Sezon 2013/2014
                                                        punkty
- - q 30 34 17 - - 30 26 16 11 - - 32 29 - - - - 13 37 42 q - - - - 82
Sezon 2014/2015
                                                              punkty
25 q q 42 - - - - - 14 1 9 5 14 8 11 - - 11 23 8 12 23 - 10 6 16 14 7 q 21 511
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

edytuj
Sezon
2006/2007 		   
2 2
Sezon
2007/2008 		     
- 1 1
Sezon
2008/2009 		           
5 2 4 3 3 1
Sezon
2009/2010 		       
7 2 2 1
Sezon
2010/2011 		         
2 - 2 2 -
Sezon
2012/2013 		             
- 4 7 2 1 2 -
Sezon
2014/2015 		         
3 4 3 1 -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[20]
2006/2007 1.
2007/2008 9.
2008/2009 6.
2009/2010 10.
2010/2011 10.
2012/2013 2.
2013/2014 13.
2014/2015 5.

Turniej Nordycki (Skandynawski)

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[20]
2007 19.
2008 9.
2009 15.
2010 17.

Puchar Świata w lotach

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[20]
2008/2009 5.
2009/2010 5.
2010/2011 16.
2012/2013 17.
2014/2015 27.

Letnie Grand Prix w skokach narciarskich

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[21]
2006 10.
2007 18.
2008 26.
2009 8.
2010 65.
2012 39.

Zwycięstwa w konkursach LGP

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 23 sierpnia 2009   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 136,5 m 127,5 m 264,3 pkt –

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Miejsce Strata Zwycięzca
1. 6 października 2007   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 136,0 m 137,5 m 273,0 pkt 3. 12,1 pkt Gregor Schlierenzauer
2. 9 sierpnia 2009   Hinterzarten Adlerschanze K95 K-95 HS-108 102,5 m 106,5 m 269,8 pkt 2. 1,4 pkt Simon Ammann
3. 23 sierpnia 2009   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 136,5 m 127,5 m 264,3 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

edytuj
2006
                    punkty
8 - q 4 7 - - - 6 10 184
2007
                    punkty
- 30 23 - - - - - 5 3 114
2008
                    punkty
43 - 19 q 36 38 - - 4 11 86
2009
                  punkty
2 11 - 13 19 1 - - 26 241
2010
                  punkty
18 q - - - - - - - 13
2012
                  punkty
- - - - - 9 13 - 24 56
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

edytuj
2006  
7
2008  
4
2009  
1
2010  
2
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Turniej Czterech Narodów

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2006 33.[22]
2007 40.[23]
2008 44.[24]
2009 20.[25]
2010 43.[26]

Puchar Kontynentalny

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2002/2003 215.[27]
2005/2006 51.[28]
2014/2015 65.[29]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Sezon 2001/2002
                                                                                          punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 57 61 63 0
Sezon 2002/2003
                                                                      punkty
- - - - - - - - - - - 49 30 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 30 38 2
Sezon 2004/2005
                                                            punkty
41 35 36 36 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2005/2006
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 18 14 9 7 - - - 18 36 - - 109
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
28 12 6 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 65
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2005 93.[30]
2010 100.[31]
2012 3.[32]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 1 lipca 2012   Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 111,5 m 110,0 m 248,7 pkt 2. 1,5 pkt Lukas Müller
2. 7 lipca 2012   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 107,5 m 111,0 m 262,8 pkt 1. –
3. 14 lipca 2012   Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 138,5 m 130,0 m 227,1 pkt 2. 3,0 pkt Jan Matura
2. 15 lipca 2012   Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 128,0 m 131,5 m 235,7 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj
2002
                    punkty
- - - 51 51 - - - - - 0
2005
                          punkty
- - - - - - - 34 26 - - - - 5
2010
                              punkty
- - - - - - - - - 20 46 - - - - 11
2012
                            punkty
19 2 1 8 2 1 - - 9 5 - - - - 478
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2005/2006 53.[33]

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

edytuj
Sezon 2005/2006
                                          punkty
- - - - - - 5 4 - - - - - - - - - - - - - 95
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

edytuj
  1. ↑ a b c d Skład zespołu: Anders Bardal, Tom Hilde, Johan Remen Evensen, Anders Jacobsen
  2. ↑ a b Skład zespołu: Anders Bardal, Anders Fannemel, Anders Jacobsen, Rune Velta
  3. ↑ a b Skład zespołu: Tom Hilde, Anders Bardal, Anders Jacobsen, Roar Ljøkelsøy
  4. ↑ a b Skład zespołu: Anders Jacobsen, Bjørn Einar Romøren, Anders Bardal, Tom Hilde
  5. ↑ a b Skład zespołu: Anders Jacobsen, Johan Remen Evensen, Anders Bardal, Tom Hilde
  6. ↑ a b Skład zespołu: Andreas Stjernen, Tom Hilde, Anders Bardal, Anders Jacobsen
  7. ↑ a b Skład zespołu: Anders Bardal, Anders Jacobsen, Anders Fannemel, Rune Velta
  8. ↑ Druga seria została odwołana
  9. ↑ a b Skład zespołu: Bjørn Einar Romøren, Anders Bardal, Tom Hilde, Anders Jacobsen
  10. ↑ a b Skład zespołu: Anders Jacobsen, Anders Bardal, Johan Remen Evensen, Bjørn Einar Romøren

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Telewizja Polska S.A, Były mistrz świata w skokach dyrektorem federacji sportów... motorowych [online], sport.tvp.pl, 19 października 2019 [dostęp 2021-01-01] (pol.).
  2. ↑ FIS-Ski – Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2012-11-30]. (ang.).
  3. ↑ FIS-Ski – Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2012-11-30]. (ang.).
  4. ↑ Sonja Kołaczkowska: Skoki Narciarskie - Jacobsen zastąpi Ingebrigtsena w Kuusamo. skokinarciarskie.pl, 2006-11-20. [dostęp 2012-08-21].
  5. ↑ FIS-Ski – Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2012-11-30]. (ang.).
  6. ↑ FIS-Ski – Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2012-11-30]. (ang.).
  7. ↑ FIS-Ski – Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2012-11-30]. (ang.).
  8. ↑ FIS-Ski – Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2012-11-30]. (ang.).
  9. ↑ FIS-Ski – Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2012-11-30]. (ang.).
  10. ↑ Natalia Kuś: Skoki Narciarskie: Anders Jacobsen został ojcem. skijumping.pl, 2011-01-26. [dostęp 2012-11-30].
  11. ↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Jacobsen „zawiesza” karierę zawodniczą. skijumping.pl, 2011-05-30. [dostęp 2012-08-21].
  12. ↑ Mikołaj Szuszkiewicz: Skoki Narciarskie: Bardal mistrzem Norwegii, powrót Jacobsena. skijumping.pl, 2012-02-07. [dostęp 2012-08-21].
  13. ↑ Tadeusz Mieczyński: Anders Jacobsen w kadrze B Norwegii. skijumping.pl, 2012-05-09. [dostęp 2012-05-11].
  14. ↑ FIS-Ski – Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2012-11-30]. (ang.).
  15. ↑ Tadeusz Mieczyński, Marcin Hetnał: Jacobsen z fantastyczną notą wygrywa pierwszy konkurs TCS!. skijumping.pl, 2012-12-30. [dostęp 2012-12-31].
  16. ↑ FIS-Ski – biographie. fis-ski.com. [dostęp 2013-03-05]. (ang.).
  17. ↑ Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Dłuższa przerwa Jacobsena. skokinarciarskie.pl, 2013-03-26. [dostęp 2013-03-26].
  18. ↑ Anders Engeland,Arve Lote: Jacobsen legg opp: Her er hans beste minne. nrk.no, 2015-04-21. [dostęp 2015-04-22].
  19. ↑ Adam Bucholz: Anders Jacobsen kończy karierę. skijumping.pl, 2015-04-21. [dostęp 2015-04-22].
  20. ↑ a b c d Jacobsen Anders - Athlete Information - World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-10-23]. (ang.).
  21. ↑ Jacobsen Anders - Athlete Information - Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-10-23]. (ang.).
  22. ↑ FIS Grand Prix Ski-Jumping - 2006 - Four Nations Grand Prix Standings. fis-ski.com, 2006-08-14. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
  23. ↑ FIS Grand Prix Ski-Jumping - 2007 - Four Nations Grand Prix Standings. fis-ski.com, 2007-08-18. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
  24. ↑ FIS Grand Prix Ski-Jumping - 2008 - Four Nations Grand Prix Standings. fis-ski.com, 2008-08-05. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
  25. ↑ FIS Grand Prix Ski-Jumping - 2009 - Four Nations Grand Prix Standings. fis-ski.com, 2009-08-16. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
  26. ↑ FIS Grand Prix Ski-Jumping - 2010 - Four Nations Grand Prix Standings. fis-ski.com, 2010-08-15. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
  27. ↑ Adam Kwieciński: JACOBSEN Anders. [dostęp 2022-10-23].
  28. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping 2005/2006 - Cupstandings. fis-ski.com, 2006-03-11. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-28)]. (ang.).
  29. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping 2014/2015 - Cupstandings. fis-ski.com, 2015-03-15. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-28)]. (ang.).
  30. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2005. fis-ski.com, 2005-10-09. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-22)]. (ang.).
  31. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2010. fis-ski.com, 2010-10-03. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  32. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2012. fis-ski.com, 2012-09-23. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  33. ↑ Cup Standings FIS Cup 2005/2006. fis-ski.com. [dostęp 2022-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-29)]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anders_Jacobsen&oldid=74370330”