Wikipedia

Nika Vodan

słoweńska skoczkini narciarska

Nika Vodan (ur. 9 marca 2000 w Škofjej Loce) - wcześniej Nika Križnar[2] – słoweńska skoczkini narciarska. Złota i brązowa medalistka olimpijska (2022), zdobywczyni Pucharu Świata w sezonie 2020/2021, druga zawodniczka sezonu 2021/2022. Sześciokrotna medalistka mistrzostw świata juniorów, w tym indywidualna mistrzyni z 2018.

Nika Križnar
Ilustracja
Nika Križnar w marcu 2019
Data i miejsce urodzenia

9 marca 2000
Škofja Loka

Klub

SSK Alpina Žiri

Debiut w PŚ

13 lutego 2016, Ljubno (14. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

13 lutego 2016, Ljubno (14. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

4 marca 2018, Râșnov (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

5 lutego 2021 w Hinzenbach

Rekord życiowy

170,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (18 marca 2023)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Igrzyska olimpijskie
złoto Pekin 2022 druż. miesz.
brąz Pekin 2022 normalna
Mistrzostwa świata
srebro Oberstdorf 2021 norm. druż.
brąz Oberstdorf 2021 duża
brąz Planica 2023 norm. druż. miesz.
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Râșnov 2016 druż. miesz.
złoto Park City 2017 druż. miesz.
złoto Kandersteg 2018 indywidualnie
złoto Kandersteg 2018 drużynowo
srebro Park City 2017 drużynowo
brąz Park City 2017 indywidualnie
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
złoto Erzurum 2017 druż. miesz.
srebro Erzurum 2017 indywidualnie
Igrzyska europejskie
złoto Zakopane 2023 duża
brąz Zakopane 2023 druż. miesz.
Inne nagrody
Puchar Świata w skokach narciarskich
Kryształowa Kula
2020/2021
2. miejsce
2021/2022
Raw Air
złoto 1. miejsce
2022
Russian Tour Blue Bird
brąz 3. miejsce
2021
Turniej Sylwestrowy
srebro 2. miejsce
2021/2022
brąz 3. miejsce
2022/2023
Korona Alp
złoto 1. miejsce
2021/2022
Letnie Grand Prix
złoto 1. miejsce
2020
złoto 1. miejsce
2023
srebro 2. miejsce
2019
srebro 2. miejsce
2022
FIS Cup
złoto 1. miejsce
2017/2018
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

W kwietniu 2024 wzięła ślub z Aljažem Vodanem, byłym skoczkiem narciarskim[3].

Przebieg kariery edytuj

Križnar zdobywała medale nieoficjalnych letnich mistrzostw świata dzieci (w 2011 złoto w rywalizacji indywidualnej i drużynowej w kategorii do lat 12, rok później złoto w konkursie drużynowym i brąz indywidualnie w kategorii do lat 13). W latach 2015 i 2016 stawała także na podium zawodów OPA Games[4].

W styczniu 2013 zadebiutowała w cyklu Alpen Cup, w pierwszym starcie zdobywając debiutanckie punkty do klasyfikacji generalnej. We wrześniu 2014 po raz pierwszy zajęła miejsce w czołowej 10 konkursu Alpen Cupu. We wrześniu 2015 po raz pierwszy stanęła na podium zawodów tego cyklu, zwyciężając w szwajcarskim Einsiedeln, a w całym sezonie 2015/2016 w 8 startach w konkursach cyklu łącznie stawała na podium czterokrotnie. Sezon 2015/2016 zakończyła na 4. miejscu w klasyfikacji generalnej Alpen Cupu[4].

W lipcu 2015 zadebiutowała w konkursach FIS Cup, zajmując w Villach 12. i 27. pozycję. Miesiąc później w Oberwiesenthal po raz pierwszy w karierze wystąpiła w Letnim Pucharze Kontynentalnym, plasując się na 22. i 24. miejscu[4].

13 lutego 2016 w Ljubnie ob Savinji zadebiutowała w Pucharze Świata, zajmując w pierwszym starcie 14. miejsce, tym samym zdobywając pierwsze w karierze punkty tego cyklu[4]. Dzień później na tym samym obiekcie zwyciężyła w kwalifikacjach do drugiego konkursu[5], a w samym konkursie głównym uplasowała się na 12. pozycji. Łącznie w tych 2 startach zdobyła 40 punktów, które pozwoliły jej zająć 36. miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w sezonie 2015/2016[4].

23 lutego 2016 w Râșnovie zajęła 7. miejsce w konkursie indywidualnym mistrzostw świata juniorów, a dzień później, wraz z reprezentacją Słowenii (oprócz niej w zespole skakali Bor Pavlovčič, Ema Klinec i Domen Prevc), zdobyła złoty medal w rywalizacji drużyn mieszanych[4].

11 marca 2016 po raz pierwszy w karierze stanęła na podium FIS Cup, zwyciężając w konkursie rozegranym w Harrachovie. Sezon 2015/2016 tego cyklu zakończyła na 8. pozycji w klasyfikacji generalnej[4].

Igrzyska olimpijskie edytuj

Indywidualnie edytuj

2018   Pjongczang – 7. miejsce (K-98)
2022   Pekin / Zhangjiakou – brązowy medal (K-95)

Drużynowo edytuj

2022   Pekin / Zhangjiakou – złoty medal (K-95, drużyna mieszana)[a]

Starty N. Križnar na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
7. 12 lutego 2018   Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 ind. 101,0 m 104,0 m 223,2 pkt 41,4 pkt Maren Lundby
3.  5 lutego 2022   Pekin / Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 ind. 103,0 m 99,5 m 232,0 pkt 7,0 pkt Urša Bogataj
1.  7 lutego 2022   Pekin / Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 druż. miesz[a]. 101,0 m 99,5 m 1001,5 pkt (248,1 pkt) –

Mistrzostwa świata edytuj

Indywidualnie edytuj

2017   Lahti – 13. miejsce (K-90)
2019   Seefeld – 7. miejsce (K-99)
2021   Oberstdorf – 5. miejsce (K-95), brązowy medal (K-120)
2023   Planica – 11. miejsce (K-95), 10. miejsce (K-125)

Drużynowo edytuj

2017   Lahti – 4. miejsce (K-90, drużyna mieszana)[b]
2019   Seefeld – 4. miejsce (K-99)[c], 4. miejsce (K-99, drużyna mieszana)[d]
2021   Oberstdorf – srebrny medal (K-95)[e], 4. miejsce (K-95, drużyna mieszana)[f]
2023   Planica – 4. miejsce (K-95)[g], brązowy medal (K-95, drużyna mieszana)[h]

Starty N. Križnar na mistrzostwach świata – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
13. 24 lutego 2017   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 ind. 90,5 m 91,5 m 219,4 pkt 35,2 pkt Carina Vogt
4. 26 lutego 2017   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz[b]. 84,0 m 90,5 m 961,4 pkt (222,2 pkt) 74,1 pkt Niemcy
4. 26 lutego 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż.[c] 95,5 m 91,0 m 828,1 pkt (203,9 pkt) 70,8 pkt Niemcy
7. 27 lutego 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 ind. 101,5 m 102,5 m 236,1 pkt 23,5 pkt Maren Lundby
4. 2 marca 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż. miesz[d]. 98,5 m 108,5 m 930,8 pkt (240,3 pkt) 81,4 pkt Niemcy
5. 25 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 ind. 95,0 m 97,0 m 257,5 pkt 22,1 pkt Ema Klinec
2.  26 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż.[e] 98,0 m 106,0 m 957,9 pkt (261,5 pkt) 1,4 pkt Austria
4. 28 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż. miesz[f]. 102,5 m 100,0 m 954,8 pkt (247,3 pkt) 46,0 pkt Niemcy
3.  3 marca 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 ind. 126,0 m 129,0 m 287,1 pkt 9,5 pkt Maren Lundby
11. 23 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 ind. 92,5 m 95,0 m 223,6 pkt 25,5 pkt Katharina Althaus
4. 25 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[g] 98,0 m 96,0 m 819,1 pkt (218,0 pkt) 24,7 pkt Niemcy
3.  26 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz[h]. 101,0 m 101,0 m 1000,4 pkt (250,0 pkt) 16,8 pkt Niemcy
10. 1 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 ind. 118,0 m 128,5 m 227,8 pkt 36,4 pkt Alexandria Loutitt

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Indywidualnie edytuj

2016   Râșnov – 7. miejsce (K-90)
2017   Park City – brązowy medal (K-90)
2018   Kandersteg – złoty medal (K-95)

Drużynowo edytuj

2016   Râșnov – złoty medal (K-90, drużyna mieszana)[i]
2017   Park City – srebrny medal (K-90)[j], złoty medal (K-90, drużyna mieszana)[k]
2018   Kandersteg – złoty medal (K-95)[l]

Starty N. Križnar na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
7. 23 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 indywid. 83,0 m 83,5 m 180,4 pkt 28,6 pkt Chiara Hölzl
1.  24 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż. mix.[i] 84,5 m 93,0 m 882,8 pkt (205,3 pkt) –
3.  1 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 indywid. 91,0 m 95,5 m 237,9 pkt 1,9 pkt Manuela Malsiner
2.  3 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[j] 92,5 m 85,5 m 733,2 pkt (208,9 pkt) 38,9 pkt Niemcy
1.  5 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż. mix.[k] 93,0 m 92,0 m 925,3 pkt (223,2 pkt) –
1.  2 lutego 2018   Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 indywid. 104,0 m 100,0 m 262,6 pkt –
1.  3 lutego 2018   Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[l] 91,0 m 103,0 m 733,1 pkt (202,9 pkt) –

Igrzyska europejskie edytuj

Indywidualnie edytuj

2023   Kraków/Zakopane[m] – 4. miejsce (K-95), złoty medal (K-125)

Drużynowo edytuj

2023   Kraków/Zakopane[m] – brązowy medal (drużyna mieszana)[n]

Starty N. Križnar na igrzyskach europejskich – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
4. 27 czerwca 2023   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 93,0 m 98,0 m 238,6 pkt 24,0 pkt Jacqueline Seifriedsberger
3.  29 czerwca 2023   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. mix.[n] 98,5 m 102,0 m 872,0 pkt (238,6 pkt) 67,3 pkt Austria
1.  30 czerwca 2023   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 137,5 m 132,0 m 277,4 pkt –

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[6]
2015/2016 36.
2016/2017 33.
2017/2018 10.
2018/2019 5.
2019/2020 7.
2020/2021 1.
2021/2022 2.
2022/2023 9.
2023/2024 6.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 5 lutego 2021   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 89,0 m 90,5 m 237,4 pkt [7]
2. 18 lutego 2021   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 92,0 m 91,0 m 235,7 pkt [8]
3. 31 grudnia 2021   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 91,5 m 94,5 m 263,7 pkt [9]
4. 30 stycznia 2022   Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 151,0 m – 131,6 pkt [10]
5. 27 lutego 2022   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 88,5 m 92,5 m 235,3 pkt [11]
6. 1 marca 2024   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 127,0 m 131,5 m 254,1 pkt [12]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni Przypisy
1. 4 marca 2018   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 91,0 m 93,5 m 234,5 pkt 3. 23,3 pkt Maren Lundby [13]
2. 24 marca 2019   Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 126,0 m 140,5 m 247,1 pkt 3. 23,8 pkt Maren Lundby [14]
3. 23 lutego 2020   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 91,5 m 91,0 m 250,0 pkt 3. 4,8 pkt Maren Lundby [15]
4. 18 grudnia 2020   Ramsau Mattensprunganlage K-90 HS-98 91,5 m 94,0 m 245,1 pkt 2. 8,5 pkt Marita Kramer [16]
5. 5 lutego 2021   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 89,0 m 90,5 m 237,4 pkt 1. – [7]
6. 6 lutego 2021   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 90,0 m 90,5 m 238,0 pkt 2. 0,4 pkt Sara Takanashi [17]
7. 7 lutego 2021   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 87,0 m 90,0 m 231,0 pkt 2. 3,1 pkt Sara Takanashi [18]
8. 18 lutego 2021   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 92,0 m 91,0 m 235,7 pkt 1. – [8]
9. 19 lutego 2021   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 88,0 m 92,5 m 228,6 pkt 3. 10,6 pkt Sara Takanashi [19]
10. 20 marca 2021   Niżny Tagił Aist K-90 HS-97 94,0 m 94,0 m 218,1 pkt 3. 14,0 pkt Marita Kramer [20]
11. 21 marca 2021   Niżny Tagił Aist K-90 HS-97 93,5 m 94,0 m 232,3 pkt 2. 10,8 pkt Marita Kramer [21]
12. 26 marca 2021   Czajkowskij Snieżynka K-95 HS-106 91,5 m 94,0 m 223,4 pkt 3. 34,7 pkt Marita Kramer [22]
13. 28 marca 2021   Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 131,5 m – 115,4 pkt 3. 20,7 pkt Marita Kramer [23]
14. 31 grudnia 2021   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 91,5 m 94,5 m 263,7 pkt 1. – [9]
15. 30 stycznia 2022   Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 151,0 m – 131,6 pkt 1. – [10]
16. 26 lutego 2022   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 85,0 m 88,0 m 227,7 pkt 2. 22,0 pkt Urša Bogataj [24]
17. 27 lutego 2022   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 88,5 m 92,5 m 235,3 pkt 1. – [11]
18. 2 marca 2022   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 133,5 m 131,5 m 285,1 pkt 2. 6,4 pkt Sara Takanashi [25]
19. 3 marca 2022   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 134,5 m 126,5 m 298,9 pkt 2. 1,0 pkt Marita Kramer [26]
20. 5 marca 2022   Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 127,5 m 126,5 m 247,1 pkt 2. 2,6 pkt Silje Opseth [27]
21. 12 marca 2022   Oberhof Kanzlersgrund K-90 HS-100 96,5 m 95,5 m 261,1 pkt 2. 5,7 pkt Urša Bogataj [28]
22. 13 marca 2022   Oberhof Kanzlersgrund K-90 HS-100 97,5 m 93,0 m 273,1 pkt 2. 4,3 pkt Urša Bogataj [29]
23. 28 grudnia 2022   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 93,5 m 93,5 m 243,5 pkt 3. 14,4 pkt Eva Pinkelnig [30]
24. 29 grudnia 2022   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 93,0 m 91,0 m 251,1 pkt 3. 9,1 pkt Eva Pinkelnig [31]
25. 4 stycznia 2024   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 91,5 m 94,0 m 251,8 pkt 3. 23,8 pkt Nika Prevc [32]
26. 14 stycznia 2024   Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 123,0 m 125,5 m 218,2 pkt 3. 11,9 pkt Yūki Itō [33]
27. 28 stycznia 2024   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 89,5 m 89,0 m 268,9 pkt 3. 7,9 pkt Nika Prevc [34]
28. 1 marca 2024   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 127,0 m 131,5 m 254,1 pkt 1. – [35]
29. 12 marca 2024   Trondheim Granåsen K-94 HS-105 97,0 m 98,5 m 255,2 pkt 3. 0,8 pkt Eirin Maria Kvandal [36]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2015/2016
                                  punkty
- - - - - - - - - - - - 14 12 - - - 40
Sezon 2016/2017
                                      punkty
q 25 16 17 25 29 39 26 16 20 - - - - - - - - - 74
Sezon 2017/2018
                              punkty
18 10 12 13 22 dq 7 4 7 12 4 3 17 22 15 383
Sezon 2018/2019
                                                punkty
13 7 10 5 7 14 12 5 12 5 6 5 12 6 4 18 8 8 6 8 16 4 6 3 826
Sezon 2019/2020
                                punkty
11 7 12 8 17 6 8 9 11 5 16 10 11 3 5 9 497
Sezon 2020/2021
                          punkty
2 10 5 6 1 2 2 1 3 3 2 3 3 871
Sezon 2021/2022
                                      punkty
8 7 5 7 4 8 6 1 5 5 1 2 1 2 2 2 4 2 2 1191
Sezon 2022/2023
                                                    punkty
7 4 8 6 6 3 3 6 5 8 5 5 6 11 18 - - - - - - 10 8 6 9 19 741
Sezon 2023/2024
                                                punkty
13 10 8 6 14 14 6 3 - 3 4 5 3 9 5 8 19 1 11 12 3 4 10 11 893
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[6]
2019 9.
2020 8.
2022 1.
2023 5.
2024 6.

Turniej Sylwestrowy edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[37]
2021/2022 2.
2022/2023 3.

Korona Alp edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[38]
2021/2022 1.

Turniej Dwóch Nocy edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[39]
2023/2024 14.

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[40]
2016 25.
2017 31.
2018 18.
2019 2.
2020 1.
2021 5.
2022 2.
2023 1.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 18 sierpnia 2019   Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 104,0 m 100,5 m 249,7 pkt
2. 15 sierpnia 2020   Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 97,5 m 97,0 m 221,9 pkt
3. 24 lipca 2022   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 129,5 m 121,0 m 238,6 pkt
4. 29 lipca 2023   Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-132 125,0 m 128,5 m 203,7 pkt
5. 30 lipca 2023   Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-132 133,0 m 128,5 m 231,7 pkt
6. 5 sierpnia 2023   Szczyrk Skalite K-95 HS-104 98,5 m 102,0 m 276,5 pkt
7. 6 sierpnia 2023   Szczyrk Skalite K-95 HS-104 88,5 m – 125,2 pkt
8. 23 września 2023   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 98,0 m 93,0 m 238,7 pkt
9. 24 września 2023   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 95,5 m 89,5 m 238,9 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 26 lipca 2019   Hinterzarten Adlerschanze K-95 HS-108 95,5 m 99,0 m 245,9 pkt 3. 9,8 pkt Sara Takanashi
2. 18 sierpnia 2019   Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 104,0 m 100,5 m 249,7 pkt 1. –
3. 15 sierpnia 2020   Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 97,5 m 97,0 m 221,9 pkt 1. –
4. 6 sierpnia 2021   Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-135 121,5 m 113,5 m 183,9 pkt 3. 30,0 pkt Urša Bogataj
5. 23 lipca 2022   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 116,5 m 124,5 m 242,3 pkt 3. 0,2 pkt Urša Bogataj
6. 24 lipca 2022   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 129,5 m 121,0 m 238,6 pkt 1. –
7. 6 sierpnia 2022   Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-135 115,5 m 115,0 m 213,6 pkt 2. 18,8 pkt Urša Bogataj
8. 29 lipca 2023   Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-132 125,0 m 128,5 m 203,7 pkt 1. –
9. 30 lipca 2023   Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-132 133,0 m 128,5 m 231,7 pkt 1. –
10. 5 sierpnia 2023   Szczyrk Skalite K-95 HS-104 98,5 m 102,0 m 276,5 pkt 1. –
11. 6 sierpnia 2023   Szczyrk Skalite K-95 HS-104 88,5 m – 125,2 pkt 1. –
12. 23 września 2023   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 98,0 m 93,0 m 238,7 pkt 1. –
13. 24 września 2023   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 95,5 m 89,5 m 238,9 pkt 1. –
14. 7 października 2023   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 130,0 m 141,5 m 246,4 pkt 2. 0,8 pkt Ema Klinec

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP edytuj

stan po zakończeniu LGP 2023

2016
      punkty
25 20 26 22
2017
          punkty
q 26 16 - - 20
2018
          punkty
15 14 20 13 - 65
2019
      punkty
3 6 1 200
2020
  punkty
1 100
2021
              punkty
7 6 3 4 - - 4 236
2022
          punkty
3 1 2 - - 240
2023
              punkty
1 1 1 1 1 1 2 680
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[41]
2015 37.
2016 16.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu LPK 2022

2015
        punkty
22 24 - - 16
2016
      punkty
10 10 - 52
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[42]
2015/2016 8.
2016/2017 49.
2017/2018 1.
2018/2019 32.
2019/2020 19.
2021/2022 56.
2022/2023 36.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 11 marca 2016   Harrachov Čerťák K-90 HS-100 97,0 m 96,5 m 247,5 pkt
2. 1 lipca 2017   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 98,0 m 92,0 m 240,0 pkt
3. 2 lipca 2017   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 94,5 m 91,0 m 235,5 pkt
4. 17 września 2017   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 104,0 m 105,0 m 261,5 pkt
5. 24 lutego 2018   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 91,5 m 88,5 m 219,5 pkt
6. 25 lutego 2018   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 96,0 m 97,5 m 245,5 pkt
7. 4 sierpnia 2019   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 91,0 m 92,5 m 238,7 pkt
8. 4 września 2021   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 86,0 m 94,5 m 239,5 pkt
9. 2 września 2022   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 109,5 m 108,5 m 306,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 11 marca 2016   Harrachov Čerťák K-90 HS-100 97,0 m 96,5 m 247,5 pkt 1. –
2. 1 lipca 2017   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 98,0 m 92,0 m 240,0 pkt 1. –
3. 2 lipca 2017   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 94,5 m 91,0 m 235,5 pkt 1. –
4. 16 września 2017   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 99,5 m 101,5 m 231,5 pkt 2. 5,5 pkt Léa Lemare
5. 17 września 2017   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 104,0 m 105,0 m 261,5 pkt 1. –
6. 24 lutego 2018   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 91,5 m 88,5 m 219,5 pkt 1. –
7. 25 lutego 2018   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 96,0 m 97,5 m 245,5 pkt 1. –
8. 8 lipca 2018   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 92,0 m 83,0 m 212,0 pkt 3. 18,5 pkt Chiara Hölzl
9. 3 sierpnia 2019   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 90,5 m 82,0 m 256,9 pkt 2. 7,8 pkt Urša Bogataj
10. 4 sierpnia 2019   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 91,0 m 92,5 m 238,7 pkt 1. –
11. 4 września 2021   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 86,0 m 94,5 m 239,5 pkt 1. –
12. 2 września 2022   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 109,5 m 108,5 m 306,8 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2015/2016
                punkty
12 27 - - - - 1 4 176
Sezon 2016/2017
                      punkty
24 4 - - - - - - - - - 57
Sezon 2017/2018
                          punkty
1 1 2 1 - - - - - - 1 1 - 580
Sezon 2018/2019
                        punkty
9 3 - - - - - - - - - - 89
Sezon 2019/2020
                                punkty
- - - - 2 1 - - - - - - - - - - 180
Sezon 2021/2022
                                          punkty
- - - - - - - - 1 - - - - - - - - - - - - 100
Sezon 2022/2023
                            punkty
- - - - 1 - - - - - - - - - 100
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi edytuj

  1. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Peter Prevc, Nika Križnar i Timi Zajc.
  2. ↑ a b Skład zespołu: Ema Klinec, Nika Križnar, Anže Lanišek i Peter Prevc.
  3. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Jerneja Brecl, Nika Križnar i Špela Rogelj.
  4. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Žiga Jelar, Nika Križnar i Peter Prevc.
  5. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Ema Klinec, Nika Križnar i Špela Rogelj.
  6. ↑ a b Skład zespołu: Ema Klinec, Nika Križnar, Anže Lanišek i Bor Pavlovčič.
  7. ↑ a b Skład zespołu: Ema Klinec, Nika Križnar, Nika Prevc i Maja Vtič.
  8. ↑ a b Skład zespołu: Timi Zajc, Anže Lanišek, Nika Križnar i Ema Klinec.
  9. ↑ a b Skład zespołu: Ema Klinec, Nika Križnar, Bor Pavlovčič i Domen Prevc.
  10. ↑ a b Skład zespołu: Jerneja Brecl, Ema Klinec, Katra Komar i Nika Križnar.
  11. ↑ a b Skład zespołu: Tilen Bartol, Žiga Jelar, Ema Klinec i Nika Križnar.
  12. ↑ a b Skład zespołu: Jerneja Brecl, Ema Klinec, Katra Komar i Nika Križnar.
  13. ↑ a b Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  14. ↑ a b Skład zespołu: Nika Prevc, Timi Zajc, Nika Križnar, Anže Lanišek

Przypisy edytuj

  1. ↑ Adam Bucholz: Raw Air Pań w Vikersund: Opseth górą na treningu. skijumping.pl, 2023-03-18. [dostęp 2023-03-18].
  2. ↑ Nika Križnar z novim priimkom in prelepimi poročnimi fotografijami [online], Njena.si – Novice, zapeljive zgodbe in ekskluzivni vpogledi [dostęp 2024-04-09] (słoweń.).
  3. ↑ Dominik Formela: Bogataj wraca do skoków w nowej roli. Zmiany w życiu Kriznar. skijumping.pl, 2024-04-21. [dostęp 2024-04-22].
  4. ↑ a b c d e f g Adam Kwieciński: KRIZNAR Nika 2000.03.09 SLO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-03-04].
  5. ↑ Paweł Guzik: PŚ Pań w Ljubnie: Nika Kriznar wygrywa kwalifikacje. skijumping.pl, 2016-02-14. [dostęp 2021-04-11].
  6. ↑ a b KRIZNAR Nika - Athlete Information; World Cup Standings. [dostęp 2024-03-21].
  7. ↑ a b Hinzenbach - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-02-05]. (ang.).
  8. ↑ a b Rasnov - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-02-18]. (ang.).
  9. ↑ a b Ljubno - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-12-31]. (ang.).
  10. ↑ a b Willingen - Result. FIS Ski. [dostęp 2022-01-30]. (ang.).
  11. ↑ a b Hinzenbach - Result. FIS Ski. [dostęp 2022-02-27]. (ang.).
  12. ↑ Lahti - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-01]. (ang.).
  13. ↑ Rasnov - Result. fis-ski.com. [dostęp 2018-03-31]. (ang.).
  14. ↑ Chaikovsky - Result. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-08]. (ang.).
  15. ↑ Ljubno - Result. fis-ski.com. [dostęp 2020-02-23]. (ang.).
  16. ↑ Ramsau - Result. fis-ski.com. [dostęp 2020-12-26]. (ang.).
  17. ↑ Hinzenbach - Result. fis-ski.com. [dostęp 2020-02-06]. (ang.).
  18. ↑ Hinzenbach - Result. fis-ski.com. [dostęp 2020-02-07]. (ang.).
  19. ↑ Rasnov - Result. fis-ski.com. [dostęp 2021-02-19]. (ang.).
  20. ↑ Nizhny Tagil - Result. fis-ski.com. [dostęp 2021-03-20]. (ang.).
  21. ↑ Nizhny Tagil - Result. fis-ski.com. [dostęp 2021-03-21]. (ang.).
  22. ↑ Chaykovskiy - Result. fis-ski.com. [dostęp 2021-03-26]. (ang.).
  23. ↑ Chaykovskiy - Result. fis-ski.com. [dostęp 2021-03-28]. (ang.).
  24. ↑ Hinzenbach - Result. fis-ski.com. [dostęp 2022-02-26]. (ang.).
  25. ↑ Lillehammer - Result. fis-ski.com. [dostęp 2022-03-02]. (ang.).
  26. ↑ Lillehammer - Result. fis-ski.com. [dostęp 2022-03-03]. (ang.).
  27. ↑ Oslo - Result. fis-ski.com. [dostęp 2022-03-05]. (ang.).
  28. ↑ Oberhof - Result. fis-ski.com. [dostęp 2022-03-12]. (ang.).
  29. ↑ Oberhof - Result. fis-ski.com. [dostęp 2022-03-13]. (ang.).
  30. ↑ Villach - Result. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-28]. (ang.).
  31. ↑ Villach - Result. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-29]. (ang.).
  32. ↑ Villach - Result. fis-ski.com. [dostęp 2024-01-04]. (ang.).
  33. ↑ Sapporo - Result. fis-ski.com, 2024-01-14. [dostęp 2024-01-16]. (ang.).
  34. ↑ Ljubno - Result. fis-ski.com. [dostęp 2024-01-28]. (ang.).
  35. ↑ Lahti - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-01]. (ang.).
  36. ↑ Trondheim - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-12]. (ang.).
  37. ↑ Turniej Sylwestrowy - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  38. ↑ Alpenkrone (Korona Alp) - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  39. ↑ Turniej Dwóch Nocy - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  40. ↑ KRIZNAR Nika - Athlete Information; Grand Prix Standings. [dostęp 2023-07-30].
  41. ↑ KRIZNAR Nika - Athlete Information; Continental Cup Standings. [dostęp 2023-07-30].
  42. ↑ KRIZNAR Nika - Athlete Information; FIS Cup Standings. [dostęp 2023-07-30].

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nika_Vodan&oldid=73569585”