Wikipedia

Władimir Brejczew

bułgarski skoczek narciarski

Władimir Miłczow Brejczew (bułg. Владимир Милчов Брейчев; ur. 16 grudnia 1958 w Samokowie)[1][2] – bułgarski skoczek narciarski, reprezentant Bułgarii w latach 1973–1992, rekordzista skoczni K-90 w Borowcu[3].

Władimir Brejczew
Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1958
Samokow

Klub

Klub Wojskowy Septemwirsko Znamje[1]

Wzrost

178 cm[1]

Reprezentacja

 Bułgaria

Debiut w PŚ

30 grudnia 1979 w Oberstdorfie (102. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

14 stycznia 1984 w Harrachovie (13. miejsce)

Inne nagrody
Puchar Europy
złoto 1. miejsce
1983/1984
Turniej Trzech Państw
złoto 1. miejsce
1984

Brejczew zadebiutował w Turnieju Czterech Skoczni w sezonie 1977/1978. Dwa lata później w Oberstdorfie zadebiutował w zawodach Pucharu Świata, zajmując 102. miejsce wśród 105 zawodników. Pierwsze punkty do klasyfikacji Pucharu Świata zdobył 14 stycznia 1984 na dużej skoczni w Harrachovie – zajął wtedy trzynaste miejsce. W całej karierze punktował sześciokrotnie, w czołowej trzydziestce plasował się 24 razy.

Brejczew uczestniczył trzykrotnie w zimowych igrzyskach olimpijskich oraz pięciokrotnie w mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym. W sezonie 1983/1984 zwyciężył w klasyfikacji generalnej Pucharu Europy w skokach narciarskich. W sumie w karierze wygrał 4 konkursy tego cyklu. W 1984 został zwycięzcą Turnieju Trzech Państw oraz Turnieju Schwarzwaldzkiego.

Jako jeden z pierwszych skoczków na świecie zaczął skakać stylem V, którego prekursorami byli Mirosław Graf i Jan Boklöv (Brejczew już pod koniec lat 80. skakał nim regularnie)[4]. W trakcie skoku tylko częściowo rozkładał narty, przez co nie układały się w idealną literę V. Z tego powodu niemieccy komentatorzy sportowi nadali mu pseudonim Kleine V Mann[4].

Przebieg kariery edytuj

Lata 70. edytuj

W marcu 1973 wystąpił na mistrzostwach Europy juniorów w Toksowie, mając 14 lat. Po skokach na 64 i 58 m zajął 29. miejsce wśród 42 uczestników tamtych zawodów[5]. Rok później brał udział w młodzieżowych zawodach przyjaźni krajów socjalistycznych w Harrachovie. Wystąpił tam w dwóch konkursach, a w jednym z nich zajmując ósme miejsce (w drugim był na 17. pozycji). Jeszcze w tym samym sezonie osiągnął 25. lokatę na kolejnych w jego karierze mistrzostwach Europy juniorów (Autrans)[6].

W 1975 wystąpił na swych ostatnich mistrzostwach Europy juniorów. W Lieto zdobył 11. miejsce (startowało 41 skoczków)[7]. Osiągnął również czwartą lokatę w Zakopanem w MZPKS, przegrywając jedynie z Františkiem Novákiem, Henrykiem Tajnerem i Matthiasem Buse[8].

We wrześniu 1975 i 1976 występował we Frenštacie w licznie obsadzonych zawodach na igelicie. Zajmował odpowiednio 61. i 54. miejsce. W sezonie 1976/1977 odnotował więcej startów w zawodach międzynarodowych. Najwyższe wyniki osiągał w Memoriale Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny, w którym był 10. i 16. Ponadto skakał w Pucharze Tatr, a także w Turnieju Czeskim (składającego się z trzech konkursów), w którym został sklasyfikowany na 24. miejscu w klasyfikacji generalnej. Lepszy z Bułgarów był tylko Walentin Bożiczkow[9].

30 grudnia 1977 zadebiutował w Turnieju Czterech Skoczni. W jednoseryjnym konkursie w Oberstdorfie zajął 40. miejsce po skoku na 79,5 m. Wynik ten poprawił w kolejnym konkursie w Garmisch-Partenkirchen, uzyskując 38. lokatę. W austriackiej części turnieju osiągał niższe rezultaty (43. i 53. miejsce). Wyniki te dały mu 44. miejsce w klasyfikacji generalnej TCS z notą łączną 564,4 pkt.[9]

W drugiej części sezonu 1977/1978 Brejczew po raz pierwszy skakał na uniwersjadzie (Szpindlerowy Młyn), w której zajął 18. pozycję. Debiutował także na mistrzostwach świata w Lahti. W konkursie na skoczni normalnej był 45., zaś na większym obiekcie skończył zawody jedną pozycję niżej. We wrześniu 1978 wystąpił po raz kolejny w zawodach we Frenštacie, jednak zajął odległe miejsce[6].

W styczniu 1979 był 35. w klasyfikacji generalnej Turnieju Czeskiego[9]. Na przełomie marca i kwietnia startował także w zawodach w Oberwiesenthal (poza pierwszą pięćdziesiątką). We wrześniu 1979 ukończył zawody we Frenštacie na 39. pozycji[6].

Początek lat 80. edytuj

Inauguracyjny konkurs 28. Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie był zarazem debiutem Brejczewa w zawodach Pucharu Świata. Po skoku na 86 m zajął jednak 102. pozycję, wyprzedzając Ángela Janiqueta, Johna Bromana i Węgra Roberta Fogarasi[10]. Skakał we wszystkich konkursach TCS i w całym turnieju sklasyfikowano go na 98. miejscu[6].

W sezonie 1980/1981 zdobywał punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Europy, czyli w zawodach stanowiących zaplecze dla Pucharu Świata. Uzyskał je m.in. w Mariborze, w którym był dziewiąty. Był też 53. w zawodach PŚ w Planicy oraz 12. w jednym z konkursów międzynarodowych zawodów w Oberwiesenthal. We wrześniu 1981 osiągnął trzecie miejsce w zawodach we Frenštacie (przegrał jedynie z Primožem Ulagą i Klausem Ostwaldem)[11].

W sezonie 1981/1982 zajął piąte miejsce w zawodach w Titisee-Neustadt i dziewiąte w Tarvisio (oba w ramach Pucharu Europy), jednak nie startował w zawodach Pucharu Świata[6].

Zima na przełomie 1982 i 1983 roku rozpoczęła się dla Bułgara od 20. pozycji w świątecznych zawodach Pucharu Europy w Sankt Moritz. Turniej Czterech Skoczni zakończył na 71. miejscu. W zawodach niższej rangi trzykrotnie stawał na podium, w tym w Villach, Travniku i Szczyrbskim Jeziorze[6].

Pierwsze sukcesy i kolejne starty edytuj

Sezon 1983/1984 był dla Brejczewa pierwszym, w którym wygrał konkurs rangi FIS. Uczynił to dwukrotnie – pierwszy raz 8 stycznia 1984 w Planicy, a dzień później w Villach. Oba konkursy były rozgrywane w ramach Turnieju Trzech Państw (Tarvisio, Planica, Villach), w którym Brejczew odniósł końcowe zwycięstwo[12]. Kilka dni po sukcesie w TTP, osiągnął 13. miejsce w zawodach Pucharu Świata w Harrachovie. Zdobył więc tym samym swoje pierwsze punkty do klasyfikacji generalnej tegoż cyklu (zarazem po raz ostatni w tym sezonie)[6].

W 1984 po raz pierwszy wystąpił na igrzyskach olimpijskich. 12 lutego zajął 19. miejsce na skoczni normalnej po skokach na 80,5 i 86 m. Jest to najlepszy wynik bułgarskich skoków narciarskich w historii igrzysk olimpijskich (stan po igrzyskach w 2014)[13]. W konkursie na dużym obiekcie zdobył 42. lokatę[6].

Po igrzyskach dwukrotnie zajmował drugie miejsce w zawodach Pucharu Europy w Titisee-Neustadt i Schönwaldzie. Oba były rozgrywane w ramach Turnieju Schwarzwaldzkiego[12], który Brejczew wygrał[6][9]. Triumfował również w klasyfikacji generalnej Pucharu Europy, zdobywając 147 punktów (miał 50 punktów przewagi nad drugim zawodnikiem – Geirem Johnsonem)[14][9].

W sezonie 1984/1985 nie stanął na podium zawodów PE. Najbliżej tego osiągnięcia był 13 stycznia 1985 w Villach, gdzie był czwarty. Brał także udział w Turnieju Czterech Skoczni, a najwyższe miejsce – 41. – osiągnął w Ga-Pa. W mistrzostwach świata w 1985 w Seefeld zajął 28. miejsce na normalnym obiekcie (80 i 82 m), na dużym był 50.[6]

W sezonie 1985/1986 zwyciężył w zawodach PE w węgierskiej miejscowości Mátraháza. Osiągnął również trzecie miejsce w Memoriale Jordiego Aimata w La Molinie. 5 kwietnia 1986 był piąty w zawodach w Feldbergu[6].

6 grudnia 1986 osiągnął 29. pozycje w PŚ w Thunder Bay (zgodnie z obowiązującymi wówczas zasadami nie zdobył punktów). Był to jego najlepszy rezultat osiągnięty tej zimy w PŚ. Na mistrzostwach świata w 1987 w Oberstdorfie startował w trzech konkurencjach, w tym po raz pierwszy w drużynowej. Na obiekcie normalnym był 29. (tuż za swym rodakiem Kiriłem Petkowem), na dużym 43., zaś w rywalizacji drużynowej reprezentacja Bułgarii zajęła ostatnie 17. miejsce[6].

Olimpijski sezon 1987/1988 rozpoczął od 30. miejsca w pierwszym konkursie 36. TCS w Oberstdorfie. W drugich zawodach w Ga-Pa osiągnął 14. pozycję, zdobywając po raz drugi w karierze punkty PŚ. Łącznie był 33. skoczkiem turnieju[9]. Po raz drugi skakał na igrzyskach olimpijskich. W Calgary był 53. zawodnikiem na skoczni normalnej i 46. skoczkiem na skoczni dużej[6].

W sezonie 1988/1989 plasował się pięciokrotnie w czołowej trzydziestce zawodów PŚ. Punkty zdobył jedynie w Oberhofie, w którym uzyskał 14. wynik. W W 37. Turnieju Czterech Skoczni zajął 26. miejsce w klasyfikacji generalnej. Na mistrzostwach świata w 1989 w Lahti osiągnął 50. wynik na skoczni normalnej i 32. pozycję na skoczni dużej[6].

W sezonie 1989/1990 skakał tylko w Pucharze Świata. Zajął ósme miejsce w drugim konkursie sezonu (w Thunder Bay). W konkursie wieńczącym ten period PŚ, osiągnął najlepszy wynik w historii swoich startów – 25 marca 1990 zajął siódme miejsce po skokach na 121 i 110 m. Skok Brejczewa z pierwszej serii był drugą najdalszą odległością zawodów, a lepszy rezultat (123 m) osiągnął jedynie Ari-Pekka Nikkola[15]. W klasyfikacji generalnej PŚ osiągnął najwyższe w karierze 34. miejsce z dorobkiem 23 punktów. Poprawił także swe najlepsze osiągnięcie w TCS, w którym zajął 25. pozycję w klasyfikacji generalnej[9]. Łącznie dziewięciokrotnie plasował się w czołowej trzydziestce zawodów, w tym trzykrotnie punktując (oprócz wspomnianych Thunder Bay i Planicy, punkty zdobył jeszcze w Harrachovie za 10. pozycję)[6].

Ostatnie sezony edytuj

W sezonie 1990/1991 nie zdobywał punktów Pucharu Świata, chociaż czterokrotnie mieścił się w najlepszej trzydziestce zawodów. Najbliżej ich zdobycia był w drugim konkursie w Thunder Bay, w którym zajął 17. miejsce. Po raz ostatni w karierze wziął udział w mistrzostwach świata. Zawody w Val di Fiemme na skoczni dużej zakończył na 51. miejscu, a na obiekcie mniejszym był 32[6].

Ostatni w swojej karierze sezon (1991/1992) rozpoczął od 45. miejsca w PŚ w Thunder Bay. Wynik osiągnięty na kanadyjskiej skoczni był jego najlepszym osiągnięciem tego sezonu. Pojawił się także na trzecich w karierze igrzyskach olimpijskich, w Albertville. 9 lutego 1992 znalazł się na 50. miejscu na normalnym obiekcie. 16 lutego 1992 skakał na dużej skoczni, na której zajął 46. miejsce po skokach na 91 i 93,5 m[6].

Poza sportem edytuj

Od 1988 był zarejestrowany jako agent bezpieczeństwa państwowego, działał pod pseudonimem Stamatow[2]. Startował w wyborach samorządowych w rodzinnym Samokowie[2], a w 2007 roku kandydował w Sofii[16]. W 2014 był aktywnym sędzią skoków narciarskich[17].

Christoph & Lollo, austriacki duet muzyczno-kabaretowy, napisał na cześć bułgarskiego skoczka piosenkę pt. Breitchev. Piosenka znalazła się na albumie Mehr Schispringerlieder wydanym w 2000 roku[18][19].

Statystyki edytuj

Opracowano na podstawie:[6]

Igrzyska olimpijskie edytuj

Igrzyska Data Skocznia Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota łączna Miejsce Strata Zwycięzca Źródło
Odległość Nota Odległość Nota
1984, Sarajewo 12 lutego 1984 normalna ind. 80,5 89,3 86,0 100,1 189,4 19. 25,8 Jens Weißflog [20]
18 lutego 1984 duża ind. 85,0 64,2 92,0 75,5 139,7 42. 91,5 Matti Nykänen [21]
1988, Calgary 14 lutego 1988 normalna ind. 79,0 90,0 71,0 69,7 159,7 53. 60,4 Matti Nykänen [22]
23 lutego 1988 duża ind. 101,5 86,5 86,5 61,0 147,5 46. 76,5 Matti Nykänen [23]
1992, Albertville 9 lutego 1992 normalna ind. 78,5 87,6 77,5 85,0 172,6 50. 50,2 Ernst Vettori [24]
16 lutego 1992 duża ind. 91,0 61,4 93,5 64,9 126,3 46. 113,2 Toni Nieminen [25]

Mistrzostwa świata edytuj

Mistrzostwa Data Skocznia Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota łączna Miejsce Strata Zwycięzca Źródło
1978, Lahti 18 lutego 1978 normalna ind. 69,5 75,0 184,4 45. 68,8 Matthias Buse [26]
26 lutego 1978 duża ind. 91,0 82,0 160,0 46. 96,6 Tapio Räisänen [27]
1985, Seefeld 26 stycznia 1985 normalna ind. 80,0 82,0 182,2 28. 43,1 Jens Weißflog [28]
20 stycznia 1985 duża ind. 90,0 89,0 150,4 50. 73,8 Per Bergerud [29]
1987, Oberstdorf 20 lutego 1987 normalna ind. 84,5 83,5 195,8 29. 28,6 Jiří Parma [30]
15 lutego 1987 duża ind. 98,5 101,0 166,3 43. 49,7 Andreas Felder [31]
17 lutego 1987 duża druż. 92,0 106,0 162,7 17. – Finlandia [32]
1989, Lahti 25 lutego 1989 normalna ind. 76,0 – 83,7 50. 30,6 Jens Weißflog [33]
20 lutego 1989 duża ind. 90,0 93,5 154,5 32. 64,0 Jari Puikkonen [34]
1991, Val di Fiemme 16 lutego 1991 normalna ind. 81,5 78,0 172,7 32. 50,2 Heinz Kuttin [35]
10 lutego 1991 duża ind. 100,0 86,0 120,9 51. 96,6 Franci Petek [36]

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
1983/1984 69.
1987/1988 71.
1988/1989 64.
1989/1990 34.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata edytuj

Sezon 1979/1980
                                                  punkty
- 102 95 102 98 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 1980/1981
                                                punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 53 - 0
Sezon 1982/1983
                                                  punkty
- 61 59 66 75 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 1983/1984
                                                punkty
- - - - 61 89 73 77 - 13 42 - - 19 42 - - - - - - - - - 3
Sezon 1984/1985
                                          punkty
- - - - 75 41 46 - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 1986/1987
                                            punkty
29 43 57 43 - 44 90 62 59 - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 1987/1988
                                        punkty
- - - - - - 30 14 53 38 - - - - - - - - - - 2
Sezon 1988/1989
                                        punkty
56 29 34 24 51 17 31 46 23 33 55 53 45 14 21 - - - - - 2
Sezon 1989/1990
                                                  punkty
47 8 31 18 - - 22 35 39 21 10 35 17 53 51 41 75 31 41 37 62 24 31 24 7 23
Sezon 1990/1991
                                            punkty
53 q 37 17 22 49 58 25 52 20 - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 1991/1992
                                          punkty
45 - 57 60 q 58 59 q 61 - - - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15

 –  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni edytuj

26. Turniej Czterech Skoczni[37]
        klas.
40 38 43 53 44
28. Turniej Czterech Skoczni[38]
        klas.
102 95 102 98 98
31. Turniej Czterech Skoczni[39]
        klas.
61 59 66 75 71
32. Turniej Czterech Skoczni[40]
        klas.
61 89 73 77 79
33. Turniej Czterech Skoczni[41]
        klas.
75 41 46 – 57
35. Turniej Czterech Skoczni[42]
        klas.
44 90 62 59 69
36. Turniej Czterech Skoczni[43]
        klas.
30 14 53 38 33
37. Turniej Czterech Skoczni[44]
        klas.
31 46 23 33 26
38. Turniej Czterech Skoczni[45]
        klas.
22 35 39 21 25
39. Turniej Czterech Skoczni[46]
        klas.
58 25 52 20 32
40. Turniej Czterech Skoczni[47]
        klas.
q 58 59 q 72

Puchar Europy edytuj

Miejsca na podium w konkursach PE edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Skok 1 Skok 2 Nota Miejsce Strata Zwycięzca
1. 9 stycznia 1983   Villach Alpenarena K-60 76,5 m 79,5 m 211,2 pkt 3. 13,8 pkt. Per Mårten Olsrud
2. 20 lutego 1983   Travnik Vlašić Skakaonica K-87 74,5 m 82,0 m 240,4 pkt 2. 6,4 pkt. Gérard Colin
3. 26 marca 1983   Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B K-90 103,0 m 108,0 m 235,4 pkt 3. 6,4 pkt. Walentin Bożiczkow
4. 8 stycznia 1984   Planica Srednija Velikanka K-90 92,5 m 92,5 m 223,6 pkt 1. – –
5. 9 stycznia 1984   Villach Alpenarena K-60 81,0 m 81,0 m 208,9 pkt 1. – –
6. 10 marca 1984   Neustadt Hochfirstschanze K-90 102,0 m 103,5 m 224,9 pkt 2. 1,8 pkt. Władimir Czerniajew
7. 11 marca 1984   Schönwald Adlerschanze K-85 81,5 m 82,0 m 213,0 pkt 2. 6,5 pkt. Miroslav Polák
8. 16 lutego 1986   Mátraháza Síugrás K-83 81,0 m 79,5 m 204,5 pkt 1. – –
9. 30 stycznia 1988   Borowec Musała K-90 96,5 m 84,0 m 204,3 pkt 1. – –

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Europy edytuj

W zawodach Pucharu Europy, podobnie jak w ówczesnych zawodach Pucharu Świata, obowiązywała inna punktacja.

Sezon 1980/1981
                              punkty
- 9 11 - - - - - - - - - - - - 12
Sezon 1981/1982
                                    punkty
- - - - 9 39 14 - - 22 22 - 14 - 5 24 - - 22
Sezon 1982/1983
                                                punkty
- - 20 75 3 8 - - - - 2 - - - - - - - - 3 - 7 - 19 67
Sezon 1983/1984
                                              punkty
- - 4 1 1 - - - - - 11 - - - - 2 2 - 6 - 5 - 10 134
Sezon 1984/1985
                                                punkty
- 11 - - - 10 - 14 4 - - - - - - 20 - - - - 14 - - - 27
Sezon 1985/1986
                                                punkty
53 - - - - - - - - 1 - 9 7 14 - 13 10 - - 26 33 - - 19 52
Sezon 1987/1988
                                                punkty
- 23 36 18 - - - - 1 - - - - - - - - - - - - - - - 25
Legenda
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15

- – zawodnik nie wystartował lub brak danych

Pozostałe turnieje edytuj

Turniej Czeski edytuj

Sezon Nota Miejsce
1977 589,5 24.
1979 596,8 35.
1982 414,1 22.
1984 290,5 23.
1989 162,5 67.
1990 364,0 22.

Turniej Szwajcarski edytuj

Sezon Nota Miejsce
1990 342,2 57.

Turniej Schwarzwaldzki edytuj

Sezon Nota Miejsce
1982 429,6 11.
1984 437,9 1.
1985 403,1 12.
1986 392,3 10.

Turniej Trzech Państw edytuj

Sezon Nota Miejsce
1982 514,3 17.
1983 581,33 28.
1984 637,3 1.
1985 596,2 8.
1988 520,4 22.

Inne zawody zimowe edytuj

Zawody Rok Miejsce
Festiwal w Oslo 1990 18.
Konkurs Bożonarodzeniowy w St. Moritz 1977 19.
Memoriał Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny 1977 10., 16.
Młodzieżowe Zawody Przyjaźni Krajów Socjalistycznych 1974 8., 17.
1975 4.
Puchar Króla[a] 1986 14.
Zawody w Feldbergu 1986 5.
Zawody w Oberhofie 1978 22.
Zawody w Oberwiesenthal 1979 72., 53.
1980 26., 10.
1981 24., 12.
1982 54., 48
Zawody w Szczyrbskim Jeziorze[b] 1977 35.

Zawody letnie edytuj

Zawody Rok Miejsce
Zawody we Frenštácie pod Radhoštěm 1975 61.
1976 54.
1977 39.
1978 64.
1979 39.
1980 15.
1981 3.
1982 28.
1983 24.
1984 8.
1985 (wrzesień) 41.
1985 (październik) 7.
1987 44.
1988 29.
1989 14.
1990 14.
Zawody w Hinterzarten 1988 73.
1989 60.
1990 36.
Zawody w Kandersteg 1987 28.
1988 79.
1990 12.
Zawody w Stams 1990 23.

Uwagi edytuj

  1. ↑ Rozgrywane w ramach Pucharu Europy.
  2. ↑ Rozgrywane w ramach Pucharu Tatr.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c Vladimir Breychev Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2011-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-28)]. (ang.).
  2. ↑ a b c Владимир Милчов Брейчев. comdos.bg. s. 67. [dostęp 2016-06-26]. (bułg.).
  3. ↑ Ski Jumping Hill Archive: Borovets. skisprungschanzen.com. [dostęp 2011-02-17]. (ang.).
  4. ↑ a b Daniel Ludwiński: Magiczne lata 90-te (2): Triumf rewolucji Jana Bokloeva - rozwój stylu V w skokach narciarskich. sportowefakty.pl, 10 lutego 2009. [dostęp 2011-02-17]. (pol.).
  5. ↑ Toksovo RUS 1973.03.04 MEJ. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-04-24]. (pol.).
  6. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r BREITSCHEV Vladimir 1958.12.16 BUL. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-04-24]. (pol.).
  7. ↑ Lieto FIN 1975.02.23 MEJ. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-04-24]. (pol.).
  8. ↑ Zakopane POL 1975.03.08 MZPKS. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-04-24]. (pol.).
  9. ↑ a b c d e f g Klasyfikacje. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-04-24]. (pol.).
  10. ↑ Oberstdorf GER 1979.12.30 PS/TCS. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-04-24]. (pol.).
  11. ↑ Frenstat CZE 1981.09.12 GP Fr. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-04-25]. (pol.).
  12. ↑ a b OLYMPIC WINTER GAMES NORDIC WORLD CHAMPIONSHIPS. skisprungschanzen.com. s. 16. [dostęp 2012-10-26]. (ang.).
  13. ↑ Bulgaria Ski Jumping. Sports-reference.com. [dostęp 2016-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-20)]. (ang.).
  14. ↑ Легендите в ски скока Владимир Брейчев и Валентин Божичков ще дарят Музея на спорта. ski.bg, 2008-03-19. [dostęp 2012-10-26]. (bułg.).
  15. ↑ Planica SLO 1990.03.25 PS. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-04-25]. (pol.).
  16. ↑ Кандидатски листи. mi2007.cik.bg. [dostęp 2016-06-19]. (bułg.).
  17. ↑ Активни съдии на БФСки сезон 2013/2014. bfski.com. s. 18. [dostęp 2016-06-19]. (bułg.).
  18. ↑ Christoph & Lollo – Mehr Schispringerlieder. discogs.com. [dostęp 2016-04-25]. (ang.).
  19. ↑ Samokov. skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-04-25]. (pol.).
  20. ↑ Ski Jumping at the 1984 Sarajevo Winter Games: Men's Normal Hill, Individual. Sports-reference.com. [dostęp 2016-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-21)]. (ang.).
  21. ↑ Ski Jumping at the 1984 Sarajevo Winter Games: Men's Large Hill, Individual. Sports-reference.com. [dostęp 2016-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-26)]. (ang.).
  22. ↑ Ski Jumping at the 1988 Calgary Winter Games: Men's Normal Hill, Individual. Sports-reference.com. [dostęp 2016-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-16)]. (ang.).
  23. ↑ Ski Jumping at the 1988 Calgary Winter Games: Men's Large Hill, Individual. Sports-reference.com. [dostęp 2016-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-16)]. (ang.).
  24. ↑ Ski Jumping at the 1992 Albertville Winter Games: Men's Normal Hill, Individual. Sports-reference.com. [dostęp 2016-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-28)]. (ang.).
  25. ↑ Ski Jumping at the 1992 Albertville Winter Games: Men's Large Hill, Individual. Sports-reference.com. [dostęp 2016-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-28)]. (ang.).
  26. ↑ Lahti FIN 1978.02.18 MS. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-05-30]. (pol.).
  27. ↑ Lahti FIN 1978.02.26 MS. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-05-30]. (pol.).
  28. ↑ Seefeld AUT 1985.01.26 MS. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-05-29]. (pol.).
  29. ↑ Seefeld AUT 1985.01.20 MS. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-05-29]. (pol.).
  30. ↑ Oberstdorf BRD 1987.02.20 MS. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-05-30]. (pol.).
  31. ↑ Oberstdorf BRD 1987.02.15 MS. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-05-30]. (pol.).
  32. ↑ Oberstdorf BRD 1987.02.17 MS Dr. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-05-30]. (pol.).
  33. ↑ Lahti FIN 1989.02.25 MS. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-05-30]. (pol.).
  34. ↑ Lahti FIN 1989.02.20 MS. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-05-30]. (pol.).
  35. ↑ Val di Fiemme ITA 1991.02.16 MS. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-05-30]. (pol.).
  36. ↑ Val di Fiemme ITA 1991.02.10 MS. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-05-30]. (pol.).
  37. ↑ Turniej Czterech Skoczni 1977/1978. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-05-28]. (pol.).
  38. ↑ Turniej Czterech Skoczni 1979/1980. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-05-28]. (pol.).
  39. ↑ Turniej Czterech Skoczni 1982/1983. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-05-28]. (pol.).
  40. ↑ Turniej Czterech Skoczni 1983/1984. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-05-28]. (pol.).
  41. ↑ Turniej Czterech Skoczni 1984/1985. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-05-28]. (pol.).
  42. ↑ Turniej Czterech Skoczni 1986/1987. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-05-28]. (pol.).
  43. ↑ Turniej Czterech Skoczni 1987/1988. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-05-28]. (pol.).
  44. ↑ Turniej Czterech Skoczni 1988/1989. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-05-28]. (pol.).
  45. ↑ Turniej Czterech Skoczni 1989/1990. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-05-28]. (pol.).
  46. ↑ Turniej Czterech Skoczni 1990/1991. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-05-28]. (pol.).
  47. ↑ Turniej Czterech Skoczni 1991/1992. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-05-28]. (pol.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Władimir_Brejczew&oldid=72453999”