Wikipedia

Puchar Świata w skokach narciarskich w Trondheim

Puchar Świata w skokach narciarskich w Trondheim – zawody w skokach narciarskich, przeprowadzane w ramach Pucharu Świata w skokach narciarskich od sezonu 1990/1991. Areną zmagań są skocznie Granåsen w Trondheim.

Dotąd rozegrano 28 konkursów (27 na skoczni dużej i jeden na skoczni normalnej). Trzy z nich wygrali gospodarze. Trzykrotnie wygrywali Polacy - Adam Małysz w 2001 i Kamil Stoch w 2013 i 2018.

Historia

edytuj

Po raz pierwszy w Trondheim Puchar Świata w skokach narciarskich został rozegrany w sezonie 1990/1991. Premierowy konkurs zakończył się zwycięstwem austriackiego zawodnika - Heinza Kuttina. Skoczek powtórzył swój sukces również w następnym roku, w którym rozegrano na Granåsen dwa konkursy. Drugim triumfatorem został świeżo upieczony mistrz olimpijski, fin Toni Nieminen. Następny konkurs rozegrano w sezonie 1995/1996. Drużynową rywalizację wygrali Finowie. Konkurs indywidualny z powodu złych warunków atmosferycznych został odwołany.

W marcu 1998 nad Trondheimsfjorden zawitał Turniej Nordycki. Pierwszą taką rywalizację na Granåsen wygrał Masahiko Harada z Japonii. Wyczyn ten powtórzył rok później jego rodak - Noriaki Kasai, który zwyciężył w całym cyklu skandynawskiego turnieju. Podobnie jak Sven Hannawald w 2000, który triumfował i w Trondheim, i w łącznej klasyfikacji Turnieju Nordyckiego.

9 marca 2001 roku zwycięstwo na Granåsen odniósł Polak - Adam Małysz, ustanawiając nowy rekord obiektu - 138,5 m (wygrał też cały Turniej Nordycki). Po raz ostatni Turniej Nordycki rozegrano w Trondheim w sezonie 2001/2002. Zwycięzcą (również turnieju) został fiński skoczek Matti Hautamäki.

W sezonie 2002/2003 zawody Pucharu Świata w Trondheim przeniesiono z marca na grudzień. Triumfował w nich Martin Höllwarth z Austrii i Norweg Sigurd Pettersen, dla którego to było pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata. Rok później ponownie triumfował zawodnik gospodarzy - Roar Ljøkelsøy. Drugi konkurs, z powodu zbyt silnie wiejącego wiatru, został odwołany.

W sezonie 2004/2005 oba konkury zakończyły się zwycięstwem Janne Ahonena. W sezonie 2005/2006 i 2006/2007 zawody, z powodu braku śniegu na Granåsen, przeniesiono do Lillehammer. Następne konkursy rozegrano dopiero w grudniu 2007. Sobotnie i niedzielne zmagania zakończyły się triumfem Thomasa Morgensterna.

W sezonie 2008/2009 w zawodach, już na przebudowanej skoczni, triumfowali Gregor Schlierenzauer i Simon Ammann.

W sezonie 2009/2010 konkursy zaplanowane na 5 i 6 grudnia 2009, z powodu problemów technicznych ze skocznią, zostały przeniesione do Lillehammer[1].

Od sezonu 2011/2012 zawody PŚ na Granåsen ponownie są rozgrywane w marcu. 8 marca 2012 konkurs zakończył się zwycięstwem Daiki Itō, który w drugiej serii ustanowił nowy rekord skoczni - 141 metrów.

15 marca 2013 roku zawody wygrał Kamil Stoch. Zwycięstwo zapewnił sobie skokami na odległość 131 i 140 m. Zdobyte punkty pozwoliły Polakowi awansować na trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Na drugim miejscu uplasował się Richard Freitag, a na najniższym stopniu podium stanął triumfator z 2012 roku - Daiki Itō[2]. W konkursie rozegranym 7 marca 2014 roku zwyciężył Anders Bardal.

12 marca 2015 miały miejsce kolejne zawody w Trondheim. Zawody wygrał Niemiec Severin Freund przed Peterem Prevcem i Rune Veltą. W ostatnim konkursie PŚ, który zaplanowano na 10 lutego 2016 roku wygrał Prevc, stając się pierwszym Słoweńcem, który stanął na najwyższym stopniu podium na Granåsen, a pozostałe jego miejsca zajęli Stefan Kraft i Noriaki Kasai, który w drugiej serii wyrównał oficjalny rekord obiektu należący do Austriaka.

15 marca 2018 odbyły się kolejne zawody w Trondheim zaliczane do cyklu Raw Air. W trakcie konkursu dwukrotnie poprawiano rekord skoczni - najpierw Robert Johansson skoczył 145,5 m, a kilka minut po nim Kamil Stoch (zwycięzca tego konkursu i całego cyklu) poleciał o pół metra dalej - 146 metrów.

W sezonach 2019/2020 i 2020/2021 zawody w Trondheim nie odbyły się z powodu pandemii COVID-19. W kolejnych sezonach miejscowość zniknęła z kalendarza PŚ ze względu na wyburzenie dotychczas istniejących obiektów i budowę na ich miejscu nowych skoczni.

W sezonie 2023/2024 odbyły się premierowe zawody na nowym kompleksie Granåsen. Po raz pierwszy w historii PŚ rywalizowano w Trondheim na skoczni normalnej, na której 12 marca 2024 najlepszy okazał się Ryōyū Kobayashi. Dzień później rozegrano konkurs na dużym obiekcie, który zakończył się zwycięstwem Stefana Krafta.

Podium poszczególnych konkursów PŚ w Trondheim

edytuj

Mężczyźni

edytuj
Lp Data Skocznia K[a]/HS Uwagi 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce
1. 13 marca 1991 Granåsen K120 —   Heinz Kuttin   Mikael Martinsson   Øyvind Berg
2. 8 marca 1992 Granåsen K120 [b]   Heinz Kuttin   Ernst Vettori   Toni Nieminen
3. 10 marca 1992 Granåsen K120 —   Toni Nieminen   Ernst Vettori   Ari-Pekka Nikkola
4. 23 lutego 1996 Granåsen K120 druż.   Finlandia
1. Ari-Pekka Nikkola
2. Jani Soininen
3. Janne Ahonen
4. Mika Laitinen
   Japonia
1. Takanobu Okabe
2. Jun Shibuya
3. Masahiko Harada
4. Hiroya Saitō
   Niemcy
1. Gerd Siegmund
2. Christof Duffner
3. Dieter Thoma
4. Jens Weißflog
5. 24 lutego 1996 Granåsen K120 [c] odwołany
5. 13 marca 1998 Granåsen K120 TN, nocny   Masahiko Harada   Noriaki Kasai   Roberto Cecon
6. 9 marca 1999 Granåsen K120 TN, nocny   Noriaki Kasai   Stefan Horngacher   Masahiko Harada
7. 10 marca 2000 Granåsen K120 TN, nocny   Sven Hannawald   Ville Kantee   Janne Ahonen
8. 9 marca 2001 Granåsen K120 TN, nocny   Adam Małysz   Andreas Goldberger   Igor Medved
9. 15 marca 2002 Granåsen K120 TN, nocny   Matti Hautamäki   Adam Małysz   Sven Hannawald
10. 7 grudnia 2002 Granåsen K120 nocny   Martin Höllwarth   Sigurd Pettersen   Michael Uhrmann
11. 8 grudnia 2002 Granåsen K120 —   Sigurd Pettersen   Michael Uhrmann   Martin Höllwarth
12. 6 grudnia 2003 Granåsen K120 nocny   Roar Ljøkelsøy   Janne Ahonen   Maximilian Mechler
13. 7 grudnia 2003 Granåsen K120 [c] odwołany
13. 4 grudnia 2004 Granåsen HS131 nocny   Janne Ahonen   Jakub Janda   Andreas Widhölzl
14. 5 grudnia 2004 Granåsen HS131 —   Janne Ahonen   Martin Höllwarth   Andreas Widhölzl
15. 3 grudnia 2005 Granåsen HS131 nocny[d] odwołany
16. 4 grudnia 2005 Granåsen HS131 [d] odwołany
15. 2 grudnia 2006 Granåsen HS131 nocny[d] odwołany
16. 3 grudnia 2006 Granåsen HS131 [d] odwołany
15. 8 grudnia 2007 Granåsen HS131 nocny   Thomas Morgenstern   Gregor Schlierenzauer   Tom Hilde
16. 9 grudnia 2007 Granåsen HS131 —   Thomas Morgenstern   Andreas Kofler   Wolfgang Loitzl
17. 6 grudnia 2008 Granåsen HS140 nocny   Gregor Schlierenzauer   Ville Larinto   Anders Jacobsen
18. 7 grudnia 2008 Granåsen HS140 —   Simon Ammann   Matti Hautamäki   Gregor Schlierenzauer
19. 5 grudnia 2009 Granåsen HS140 nocny[d] odwołany
20. 6 grudnia 2009 Granåsen HS140 [d] odwołany
19. 8 marca 2012 Granåsen HS140 nocny   Daiki Itō   Richard Freitag   Simon Ammann
20. 15 marca 2013 Granåsen HS140 nocny   Kamil Stoch   Richard Freitag   Daiki Itō
21. 7 marca 2014 Granåsen HS140 nocny   Anders Bardal   Andreas Kofler   Noriaki Kasai
22. 12 marca 2015 Granåsen HS140 nocny   Severin Freund   Peter Prevc   Rune Velta
23. 10 lutego 2016 Granåsen HS140 nocny   Peter Prevc   Stefan Kraft   Noriaki Kasai
24. 16 marca 2017 Granåsen HS140 RA, nocny   Stefan Kraft   Andreas Stjernen   Andreas Wellinger
25. 15 marca 2018 Granåsen HS140 RA, nocny   Kamil Stoch   Stefan Kraft   Robert Johansson
26. 14 marca 2019 Granåsen HS138 RA, nocny   Ryōyū Kobayashi   Andreas Stjernen   Stefan Kraft
27. 12 marca 2020 Granåsen HS138 RA, nocny[e] odwołany
27. 18 marca 2021 Granåsen HS138 RA, nocny[e] odwołany
27. 12 marca 2024 Granåsen HS106 RA, nocny   Ryōyū Kobayashi   Peter Prevc   Jan Hörl
28. 13 marca 2024 Granåsen HS138 RA, nocny   Stefan Kraft   Daniel Tschofenig   Jan Hörl

Kobiety

edytuj
Lp Data Skocznia K[f]/HS Uwagi 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce
1. 14 marca 2019 Granåsen HS138 RA, nocny   Maren Lundby   Juliane Seyfarth   Eva Pinkelnig

Najwięcej razy na podium w konkursach indywidualnych

edytuj

Uwzględnieni zawodnicy, którzy zdobyli minimum 2 miejsca na podium (stan na 13 marca 2024)

Miejsce Zawodnik Zwycięstwa 2. miejsca 3. miejsca Razem
1.   Stefan Kraft 2 2 1 5
2.   Janne Ahonen 2 1 1 4
3.   Heinz Kuttin 2 0 0 2
  Thomas Morgenstern 2 0 0 2
  Kamil Stoch 2 0 0 2
  Ryōyū Kobayashi 2 0 0 2
7.   Peter Prevc 1 2 0 3
8.   Noriaki Kasai 1 1 2 4
9.   Martin Höllwarth 1 1 1 3
  Gregor Schlierenzauer 1 1 1 3
11.   Adam Małysz 1 1 0 2
  Sigurd Pettersen 1 1 0 2
  Matti Hautamäki 1 1 0 2
14.   Toni Nieminen 1 0 1 2
  Masahiko Harada 1 0 1 2
  Sven Hannawald 1 0 1 2
  Simon Ammann 1 0 1 2
  Daiki Itō 1 0 1 2
19.   Ernst Vettori 0 2 0 2
  Richard Freitag 0 2 0 2
  Andreas Kofler 0 2 0 2
  Andreas Stjernen 0 2 0 2
23.   Michael Uhrmann 0 1 1 2
24.   Andreas Widhölzl 0 0 2 2
  Jan Hörl 0 0 2 2

Najwięcej razy na podium według państw

edytuj

Stan na 13 marca 2024

Miejsce Państwo Zwycięstwa 2. miejsca 3. miejsca Razem
1.   Austria 8 11 8 27
2.   Finlandia 5 4 3 12
3.   Japonia 5 2 4 11
4.   Norwegia 3 3 5 11
5.   Polska 3 1 0 4
6.   Niemcy 2 3 5 10
7.   Słowenia 1 2 1 4
8.   Szwajcaria 1 0 1 2
9.   Szwecja 0 1 0 1
  Czechy 0 1 0 1
11.   Włochy 0 0 1 1

Zobacz też

edytuj

Uwagi

edytuj
  1. ↑ Do sezonu 2003/04 włącznie FIS podając rozmiar skoczni posługiwała się punktem konstrukcyjnym
  2. ↑ Konkurs pierwotnie miał się odbyć w Falun.
  3. ↑ a b Konkurs odwołany z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych.
  4. ↑ a b c d e f Konkurs odwołany i przeniesiony do Lillehammer.
  5. ↑ a b Konkurs odwołany z powodu zagrożenia koronawirusem.
  6. ↑ Do sezonu 2003/04 włącznie FIS podając rozmiar skoczni posługiwała się punktem konstrukcyjnym

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: PŚ w Trondheim przeniesiony do Lillehammer. skijumping.pl, 2009-11-27. [dostęp 2010-08-26].
  2. ↑ Paweł Guzik: PŚ w Trondheim: Kamil Stoch ponownie najlepszy!. Skijumping.pl, 2013-03-15. [dostęp 2013-12-27]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Puchar_Świata_w_skokach_narciarskich_w_Trondheim&oldid=73145467”