Puchar Świata w skokach narciarskich w Oberstdorfie

Puchar Świata w skokach narciarskich w Oberstdorfie – zawody w skokach narciarskich, przeprowadzane w ramach Pucharu Świata w skokach narciarskich od inauguracji tej imprezy, czyli od roku 1979. Skoczkowie w konkursach rywalizują na dwóch obiektach w Oberstdorfie: Schattenbergschanze, na którym co roku rozpoczyna się Turniej Czterech Skoczni, oraz na mamuciej skoczni im. Heiniego Klopfera.

Historia edytuj

Lata 80. edytuj

Pierwszym triumfatorem zawodów Pucharu Świata w tej bawarskiej miejscowości został reprezentant NRD, Jochen Danneberg. Rok później najlepszy w zmaganiach na Schattenbergschanze okazał się Hubert Neuper z Austrii. W sezonie 1981/82 triumfował Fin Matti Nykänen. W następnym sezonie pierwszy konkurs Turnieju Czterech Skoczni zakończył się zwycięstwem Horsta Bulaua z Kanady. Sezon 1983/84 to z kolei triumf Klausa Ostwalda, skoczka z Niemieckiej Republiki Demokratycznej. W tej samej edycji Pucharu Świata po raz pierwszy rozegrano zawody na Heini-Klopfer-Skiflugschanze. Oba konkursy zakończyły się sukcesem Matti Nykänena. W grudniu 1984 zwycięzcą zawodów na Schattenbergschanze okazał się austriacki zawodnik, Ernst Vettori. Rok później triumfował z kolei Pekka Suorsa z Finlandii, a trzecie miejsce zajął Piotr Fijas. Na pierwsze zwycięstwo norweskiego skoczka w ramach Pucharu Świata w Oberstdorfie musiano czekać do sezonu 1986/87, kiedy to najlepszy okazał się Vegard Opaas. Następny konkurs, to z kolei zwycięstwo reprezentanta Czechosłowacji, Pavla Ploca. W 1988 w konkursie Turnieju Czterech skoczni zwyciężył Dieter Thoma. Niemiec powtórzył swój wyczyn także i w następnym roku.

Lata 90. edytuj

W sezonie 1990/91 – w pierwszym, którym brała udział ekipa zjednoczonych Niemiec – w Oberstdorfie zwyciężył Jens Weißflog. Sezon 1991/92 to triumf Toni Nieminena, przyszłego mistrza olimpijskiego, oraz powrót mamuciej skoczni Im. Heiniego Klopfera do kalendarza Pucharu Świata (dwukrotna wygrana Wernera Rathmayra). W grudniu 1992 na Schattenbergschanze najlepszy był Niemiec Christof Duffner. Rok później ponownie zwyciężył zawodnik gospodarzy – Jens Weißflog. W sezonie 1994/95 triumfowali Austriacy: Reinhard Schwarzenberger na Schattenbergschanze, oraz Andreas Goldberger na Heini-Klopfer-Skiflugschanze. Drugi konkurs na mamucim obiekcie, z powodu złych warunków atmosferycznych, został odwołany. W otwierających zawodach Turnieju Czterech Skoczni w sezonie 1995/96 bezkonkurencyjny był reprezentant Finlandii, Mika Laitinen. Rok później ponownie najlepszy był Dieter Thoma. Sezon 1997/98 to wygrana Japończyka Kazuyoshi Funakiego. W tym samym sezonie na skoczni Heiniego Klopfera rozgrywano Mistrzostwa świata w lotach narciarskich (wtedy zaliczane do Pucharu Świata). Po pierwszym dniu prowadził zawodnik gospodarzy, Sven Hannawald, ale w drugim konkursie (i ostatecznie w łącznej klasyfikacji) najlepszy był Kazuyoshi Funaki. Lata 1998–2000 to zwycięstwa Martina Schmitta na Schattenbergschanze. W tym trzecim konkursie Niemiec ustanowił nowy rekord obiektu – 133,0 m, bijąc wynik Adama Małysza sprzed kilku minut o pół metra.

Lata 2000. edytuj

W 2001 Puchar Świata w skokach narciarskich powrócił na Heini-Klopfer-Skiflugschanze. Zawody zakończyły się zwycięstwami Risto Jussilainena z Finlandii, oraz Martina Schmitta. Drugie miejsce w drugim konkursie zajął Adam Małysz. W sezonie 2001/02 swój marsz po wygranie wszystkich konkursów Turnieju Czterech Skoczni rozpoczął w Oberstdorfie Sven Hannawald. Niemiec zwyciężył również w następnym roku na Schattenbergschanze. Obiekt ten został przebudowany przed sezonem 2003/04, dzięki czemu można było oddawać dłuższe skoki. Przekonał się o tym zwycięzca konkursu, norweg Sigurd Pettersen. Podczas drugiego skoku ustanowił nowy, aktualny rekord skoczni – 143,5 m. Dwa miesiące później nowy rekord, na skoczni H.Klopfera, ustanowił Roar Ljøkelsøy. Norweski skoczek, zwycięzca konkursu, oddał skok na odległość 223,0 m. Drugie zawody na mamucim obiekcie zostały, z powodu zbyt silnie wiejącego wiatru, odwołane. W grudniu 2004 na Schattenbergschanze triumfował najlepszy zawodnik w historii Turnieju Czterech Skoczni, fin Janne Ahonen, a trzecie miejsce zajął polski skoczek, Adam Małysz. Fin powtórzył swój wyczyn także rok później. Sezon 2006/07 to wygrana ówczesnego Mistrza Świata Juniorów, Austriaka Gregora Schlierenzauera. Zdobywca trzeciego miejsca, Adam Małysz triumfował na Schattenbergschanze miesiąc później. Były to pierwsze w historii Pucharu Świata zawody na tym obiekcie niezaliczane do klasyfikacji Turnieju Czterech Skoczni. Przyczyną był brak możliwości naśnieżenia zeskoku Skoczni im. Heiniego Klopfera. W tym przypadku organizatorzy przenieśli zawody na mniejszy obiekt. Drugi konkurs zakończył się triumfem Michaela Uhrmanna. W grudniu 2007 zwycięzcą zawodów został Thomas Morgenstern. Następne zawody Pucharu Świata w Oberstdorfie 29 grudnia 2008 (Turniej Czterech Skoczni na Schattenbergschanze) wygrał Simon Ammann a 14 lutego 2009 (FIS Team Tour w konkursie lotów z rekordem skoczni 225,5m na Heini-Klopfer-Skiflugschanze) wygrał Harri Olli. W konkursie drużynowym triumfowali Finowie. 29 grudnia 2009 w pierwszym konkursie 58. Turnieju Czterech Skoczni zwyciężył Andreas Kofler przed Janne Ahonenem i Thomasem Morgensternem.

Lata 2010. edytuj

30 stycznia 2010 na Heini-Klopfer-Skiflugschanze zwyciężyli Austriacy przed Norwegami i Finami. Dzień później triumfował Anders Jacobsen wyprzedzając Roberta Kranjca oraz Johana Remena Evensena. W 1. konkursie TCS 2010/11 wygrał Thomas Morgenstern, tym razem przed Finem Matti Hautamäkim i reprezentantem Austrii Manuelem Fettnerem, dla którego było to pierwsze podium w Pucharze Świata. Kolejne zawody, które odbyły się w Oberstdorfie miały miejsce 5 i 6 lutego 2011 w ramach (FIS Team Tour na Heini-Klopfer-Skiflugschanze). Konkurs indywidualny wygrał Martin Koch, przed Tomem Hilde i Gregorem Schlierenzauerem, a drugi konkurs drużynowy zakończył się zwycięstwem reprezentacji Austrii, która zajęła 1. miejsce w całym FTT. Kolejne miejsca zdobyli Norwegowie i Finowie, a Polska była 6. W sezonie 2011/2012, podczas TCS na Schattenbergschanze triumfował Gregor Schlierenzauer, natomiast w ramach FIS Team Tour, w konkursach rozgrywanych na skoczni mamuciej zwycięstwo odnieśli Martin Koch i reprezentacja Słowenii.

Podium poszczególnych konkursów PŚ w Oberstdorfie edytuj

Lp. Data Skocznia K[1] / HS Uwagi 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce
1. 30 grudnia 1979 Schattenbergschanze K110 TCS   Jochen Danneberg   Hubert Neuper   Alfred Groyer
2. 30 grudnia 1980 Schattenbergschanze K110 TCS   Hubert Neuper   Jari Puikkonen   Roger Ruud
3. 30 grudnia 1981 Schattenbergschanze K110 TCS   Matti Nykänen   Manfred Deckert   Thomas Prosser
4. 30 grudnia 1982 Schattenbergschanze K110 TCS   Horst Bulau   Matti Nykänen   Armin Kogler
5. 30 grudnia 1983 Schattenbergschanze K115 TCS   Klaus Ostwald   Jens Weißflog   Ole Gunnar Fidjestøl
6. 17 marca 1984 im. Heiniego Klopfera K182 loty   Matti Nykänen   Pavel Ploc   Jens Weißflog
7. 18 marca 1984 im. Heiniego Klopfera K182 loty   Matti Nykänen   Jens Weißflog
  Pavel Ploc
-
8. 30 grudnia 1984 Schattenbergschanze K115 TCS   Ernst Vettori   Matti Nykänen   Andreas Felder
9. 30 grudnia 1985 Schattenbergschanze K115 TCS   Pekka Suorsa   Franz Neuländtner   Piotr Fijas
10. 30 grudnia 1986 Schattenbergschanze K115 TCS   Vegard Opaas   Thomas Klauser   Andreas Felder
11. 30 grudnia 1987 Schattenbergschanze K115 TCS   Pavel Ploc   Matti Nykänen   Staffan Tällberg
12. 30 grudnia 1988 Schattenbergschanze K115 TCS   Dieter Thoma   Risto Laakkonen   Matti Nykänen
13. 30 grudnia 1989 Schattenbergschanze K115 TCS   Dieter Thoma   Josef Heumann   Jens Weißflog
14. 30 grudnia 1990 Schattenbergschanze K115 TCS   Jens Weißflog   Andreas Felder   Heinz Kuttin
15. 29 grudnia 1991 Schattenbergschanze K115 TCS   Toni Nieminen   Werner Rathmayr   Stefan Zünd
16. 25 stycznia 1992 im. Heiniego Klopfera K182 loty   Werner Rathmayr   Andreas Felder   Andreas Goldberger
17. 26 stycznia 1992 im. Heiniego Klopfera K182 loty   Werner Rathmayr   Andreas Felder   Mikael Martinsson
18. 28 grudnia 1992 Schattenbergschanze K115 TCS   Christof Duffner   Andreas Goldberger   Noriaki Kasai
19. 30 grudnia 1993 Schattenbergschanze K115 TCS   Jens Weißflog   Espen Bredesen   Andreas Goldberger
20. 30 grudnia 1994 Schattenbergschanze K115 TCS   Reinhard Schwarzenberger   Andreas Goldberger   Jens Weißflog
21. 25 lutego 1995 im. Heiniego Klopfera K182 loty   Andreas Goldberger   Roberto Cecon   Jens Weißflog
22. 26 lutego 1995 im. Heiniego Klopfera K182 loty[2] odwołany
23. 30 grudnia 1995 Schattenbergschanze K115 TCS   Mika Laitinen   Jens Weißflog   Masahiko Harada
24. 29 grudnia 1996 Schattenbergschanze K115 TCS   Dieter Thoma   Kristian Brenden   Andreas Goldberger
25. 29 grudnia 1997 Schattenbergschanze K115 TCS   Kazuyoshi Funaki   Hiroya Saitō   Primož Peterka
26. 24 stycznia 1998 im. Heiniego Klopfera K185 [3], loty   Sven Hannawald   Kazuyoshi Funaki   Kristian Brenden
27. 25 stycznia 1998 im. Heiniego Klopfera K185 [3], loty   Kazuyoshi Funaki   Dieter Thoma   Sven Hannawald
28. 30 grudnia 1998 Schattenbergschanze K115 TCS   Martin Schmitt   Andreas Goldberger   Noriaki Kasai
29. 29 grudnia 1999 Schattenbergschanze K115 TCS   Martin Schmitt   Andreas Goldberger   Andreas Widhölzl
30. 29 grudnia 2000 Schattenbergschanze K115 TCS   Martin Schmitt   Noriaki Kasai   Masahiko Harada
31. 3 marca 2001 im. Heiniego Klopfera K185 loty   Risto Jussilainen   Veli-Matti Lindström   Matti Hautamäki
32. 4 marca 2001 im. Heiniego Klopfera K185 loty   Martin Schmitt   Adam Małysz   Risto Jussilainen
33. 30 grudnia 2001 Schattenbergschanze K115 TCS   Sven Hannawald   Martin Höllwarth   Simon Ammann
34. 29 grudnia 2002 Schattenbergschanze K115 TCS   Sven Hannawald   Martin Höllwarth   Janne Ahonen
35. 29 grudnia 2003 Schattenbergschanze K120 TCS   Sigurd Pettersen   Thomas Morgenstern   Martin Höllwarth
36. 7 lutego 2004 im. Heiniego Klopfera K185 loty   Roar Ljøkelsøy   Janne Ahonen   Noriaki Kasai
37. 8 lutego 2004 im. Heiniego Klopfera K185 loty[2] odwołany
38. 29 grudnia 2004 Schattenbergschanze HS137 TCS, nocny   Janne Ahonen   Roar Ljøkelsøy   Adam Małysz
39. 29 grudnia 2005 Schattenbergschanze HS137 TCS, nocny   Janne Ahonen   Roar Ljøkelsøy   Jakub Janda
40. 30 grudnia 2006 Schattenbergschanze HS137 TCS, nocny   Gregor Schlierenzauer   Andreas Küttel   Adam Małysz
41. 27 stycznia 2007 Schattenbergschanze HS137 -[4]   Adam Małysz   Thomas Morgenstern   Michael Uhrmann
42. 28 stycznia 2007 Schattenbergschanze HS137 -[4]   Michael Uhrmann   Anders Jacobsen   Andrea Morassi
43. 30 grudnia 2007 Schattenbergschanze HS137 TCS, nocny   Thomas Morgenstern   Gregor Schlierenzauer   Janne Ahonen
44. 29 grudnia 2008 Schattenbergschanze HS137 TCS, nocny   Simon Ammann   Wolfgang Loitzl   Dmitrij Wasiljew
45. 14 lutego 2009 im. Heiniego Klopfera HS213 FTT, loty, nocny   Harri Olli   Anders Jacobsen   Johan Remen Evensen
46. 15 lutego 2009 im. Heiniego Klopfera HS213 FTT, loty, druż.   Finlandia
1. Kalle Keituri
2. Juha-Matti Ruuskanen
3. Matti Hautamäki
4. Harri Olli
  Rosja
1. Dienis Korniłow
2. Pawieł Karielin
3. Ilja Roslakow
4. Dmitrij Wasiljew
  Austria
1. Wolfgang Loitzl
2. Markus Eggenhofer
3. Andreas Kofler
4. Martin Koch
47. 29 grudnia 2009 Schattenbergschanze HS137 TCS, nocny   Andreas Kofler   Janne Ahonen   Thomas Morgenstern
48. 30 stycznia 2010 im. Heiniego Klopfera HS213 FTT, loty, nocny, druż.   Austria
1. Martin Koch
2. Andreas Kofler
3. Wolfgang Loitzl
4. Gregor Schlierenzauer
  Norwegia
1. Johan Remen Evensen
2. Tom Hilde
3. Anders Jacobsen
4. Bjørn Einar Romøren
  Finlandia
1. Matti Hautamäki
2. Kalle Keituri
3. Janne Ahonen
4. Harri Olli
49. 31 stycznia 2010 im. Heiniego Klopfera HS213 FTT, loty   Anders Jacobsen   Robert Kranjec   Johan Remen Evensen
50. 29 grudnia 2010 Schattenbergschanze HS137 TCS, nocny   Thomas Morgenstern   Matti Hautamäki   Manuel Fettner
51. 5 lutego 2011 im. Heiniego Klopfera HS213 FTT, loty, nocny   Martin Koch   Tom Hilde   Gregor Schlierenzauer
52. 6 lutego 2011 im. Heiniego Klopfera HS213 FTT, loty, druż.   Austria
1. Thomas Morgenstern
2. Andreas Kofler
3. Gregor Schlierenzauer
4. Martin Koch
  Norwegia
1. Johan Remen Evensen
2. Anders Jacobsen
3. Bjørn Einar Romøren
4. Tom Hilde
  Niemcy
1. Michael Neumayer
2. Richard Freitag
3. Michael Uhrmann
4. Severin Freund
53. 30 grudnia 2011 Schattenbergschanze HS137 TCS, nocny   Gregor Schlierenzauer   Andreas Kofler   Thomas Morgenstern
54. 18 lutego 2012 im. Heiniego Klopfera HS213 FTT, loty, nocny   Martin Koch   Daiki Itō   Simon Ammann
55. 19 lutego 2012 im. Heiniego Klopfera HS213 FTT, loty, druż.[5]   Słowenia
1. Jurij Tepeš
2. Jure Šinkovec
3. Peter Prevc
4. Robert Kranjec
  Austria
1. Thomas Morgenstern
2. Martin Koch
3. Andreas Kofler
4. Gregor Schlierenzauer
  Norwegia
1. Anders Fannemel
2. Rune Velta
3. Tom Hilde
4. Anders Bardal
56. 30 grudnia 2012 Schattenbergschanze HS137 TCS, nocny   Anders Jacobsen   Gregor Schlierenzauer   Severin Freund
57. 16 lutego 2013 im. Heiniego Klopfera HS213 FTT, loty, nocny   Richard Freitag   Andreas Stjernen   Gregor Schlierenzauer
58. 17 lutego 2013 im. Heiniego Klopfera HS213 FTT, loty, druż.   Norwegia
1. Anders Jacobsen
2. Tom Hilde
3. Anders Bardal
4. Andreas Stjernen
  Austria
1. Stefan Kraft
2. Wolfgang Loitzl
3. Martin Koch
4. Gregor Schlierenzauer
  Słowenia
1. Jurij Tepeš
2. Robert Kranjec
3. Jaka Hvala
4. Peter Prevc
59. 29 grudnia 2013 Schattenbergschanze HS137 TCS, nocny   Simon Ammann   Anders Bardal   Thomas Diethart

  Peter Prevc

60. 29 grudnia 2014 Schattenbergschanze HS137 TCS, nocny[6]   Stefan Kraft   Michael Hayböck   Peter Prevc
61. 29 grudnia 2015 Schattenbergschanze HS137 TCS, nocny   Severin Freund   Michael Hayböck   Peter Prevc
62. 30 grudnia 2016 Schattenbergschanze HS137 TCS, nocny   Stefan Kraft   Kamil Stoch   Michael Hayböck
63. 4 lutego 2017 im. Heiniego Klopfera HS225 loty, nocny   Stefan Kraft   Andreas Wellinger   Kamil Stoch
64. 5 lutego 2017 im. Heiniego Klopfera HS225 loty[5]   Stefan Kraft   Andreas Wellinger   Jurij Tepeš
65. 30 grudnia 2017 Schattenbergschanze HS137 TCS, nocny   Kamil Stoch   Richard Freitag   Dawid Kubacki
66. 30 grudnia 2018 Schattenbergschanze HS137 TCS, nocny   Ryōyū Kobayashi   Markus Eisenbichler   Stefan Kraft
67. 1 lutego 2019 im. Heiniego Klopfera HS235 loty, nocny[7]   Timi Zajc   Dawid Kubacki   Markus Eisenbichler
68 2 lutego 2019 im. Heiniego Klopfera HS235 loty, nocny   Ryōyū Kobayashi   Markus Eisenbichler   Stefan Kraft
69. 3 lutego 2019 im. Heiniego Klopfera HS235 loty, nocny   Kamil Stoch   Jewgienij Klimow   Dawid Kubacki
70. 29 grudnia 2019 Schattenbergschanze HS137 TCS, nocny   Ryōyū Kobayashi   Karl Geiger   Dawid Kubacki
71. 29 grudnia 2020 Schattenbergschanze HS137 TCS, nocny   Karl Geiger   Kamil Stoch   Marius Lindvik
72. 29 grudnia 2021 Schattenbergschanze HS137 TCS, nocny   Ryōyū Kobayashi   Halvor Egner Granerud   Robert Johansson
73. 19 marca 2022 im. Heiniego Klopfera HS235 loty   Stefan Kraft   Žiga Jelar   Timi Zajc
74. 20 marca 2022 im. Heiniego Klopfera HS235 loty   Timi Zajc   Piotr Żyła   Stefan Kraft
75. 29 grudnia 2022 Schattenbergschanze HS137 TCS, nocny   Halvor Egner Granerud   Piotr Żyła   Dawid Kubacki
76. 29 grudnia 2023 Schattenbergschanze HS137 TCS, nocny   Andreas Wellinger   Ryōyū Kobayashi   Stefan Kraft
77. 23 lutego 2024 im. Heiniego Klopfera HS235 loty, duety[8]   Słowenia
1. Timi Zajc
2. Domen Prevc
  Norwegia
1. Kristoffer Eriksen Sundal
2. Johann André Forfang
  Austria
1. Michael Hayböck
2. Stefan Kraft
78. 24 lutego 2024 im. Heiniego Klopfera HS235 loty   Timi Zajc   Peter Prevc   Stefan Kraft
79. 25 lutego 2024 im. Heiniego Klopfera HS235 loty   Stefan Kraft   Peter Prevc   Ryōyū Kobayashi

Najwięcej razy na podium w konkursach indywidualnych na Schattenbergschanze edytuj

Uwzględnieni zawodnicy, którzy zdobyli minimum 2 miejsca na podium (stan na 29 grudnia 2023)

Miejsce Imię i nazwisko Kraj 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem
1. Ryōyū Kobayashi   Japonia 3 1 0 4
2. Martin Schmitt   Niemcy 3 0 0 3
Dieter Thoma   Niemcy 3 0 0 3
4. Jens Weißflog   Niemcy 2 2 2 6
Thomas Morgenstern   Austria 2 2 2 6
6. Gregor Schlierenzauer   Austria 2 2 0 4
7. Janne Ahonen   Finlandia 2 1 2 5
8. Stefan Kraft   Austria 2 0 2 4
9. Simon Ammann   Szwajcaria 2 0 1 3
10. Sven Hannawald   Niemcy 2 0 0 2
11. Matti Nykänen   Finlandia 1 3 1 5
12. Kamil Stoch   Polska 1 2 0 3
13. Karl Geiger   Niemcy 1 1 0 2
Anders Jacobsen   Norwegia 1 1 0 2
Andreas Kofler   Austria 1 1 0 2
Hubert Neuper   Austria 1 1 0 2
Halvor Egner Granerud   Norwegia 1 1 0 2
18. Adam Małysz   Polska 1 0 2 3
19. Michael Uhrmann   Niemcy 1 0 1 2
Severin Freund   Niemcy 1 0 1 2
21. Andreas Goldberger   Austria 0 4 2 6
22. Martin Höllwarth   Austria 0 2 1 3
Michael Hayböck   Austria 0 2 1 3
24. Roar Ljøkelsøy   Norwegia 0 2 0 2
25. Noriaki Kasai   Japonia 0 1 2 3
Andreas Felder   Austria 0 1 2 3
27. Peter Prevc   Słowenia 0 0 3 3
Dawid Kubacki   Polska 0 0 3 3
29. Masahiko Harada   Japonia 0 0 2 2

Najwięcej razy na podium w konkursach indywidualnych na Heini-Klopfer-Skiflugschanze edytuj

Uwzględnieni zawodnicy, którzy zdobyli minimum 2 miejsca na podium (stan na 25 lutego 2024)

Miejsce Imię i nazwisko Kraj 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem
1. Stefan Kraft   Austria 4 0 3 7
2. Timi Zajc   Słowenia 3 0 1 4
3. Matti Nykänen   Finlandia 2 0 0 2
Werner Rathmayr   Austria 2 0 0 2
Martin Koch   Austria 2 0 0 2
6. Anders Jacobsen   Norwegia 1 1 0 2
Kazuyoshi Funaki   Japonia 1 1 0 2
8. Sven Hannawald   Niemcy 1 0 1 2
Risto Jussilainen   Finlandia 1 0 1 2
Andreas Goldberger   Austria 1 0 1 2
Kamil Stoch   Polska 1 0 1 2
Ryōyū Kobayashi   Japonia 1 0 1 2
13. Pavel Ploc   Czechosłowacja 0 2 0 2
Andreas Felder   Austria 0 2 0 2
Andreas Wellinger   Niemcy 0 2 0 2
Peter Prevc   Słowenia 0 2 0 2
17. Jens Weißflog   Niemcy 0 1 2 3
18. Markus Eisenbichler   Niemcy 0 1 1 2
Dawid Kubacki   Polska 0 1 1 2
20. Gregor Schlierenzauer   Austria 0 0 2 2
Johan Remen Evensen   Norwegia 0 0 2 2

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Do sezonu 2003/04 włącznie FIS podając rozmiar skoczni posługiwała się Punktem konstrukcyjnym.
  2. a b Konkurs odwołany z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych.
  3. a b Podczas sezonu 1997/98, czteroseryjny konkurs o mistrzostwo świata podzielono na dwa dwuseryjne konkursy zaliczane do klasyfikacji Pucharu Świata.
  4. a b Konkurs pierwotnie miał się odbyć na skoczni K-185.
  5. a b Z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych rozegrano tylko jedną serię.
  6. Przeniesiony z 28 grudnia z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych.
  7. Konkurs dodatkowy w miejsce odwołanego konkursu w Titisee-Neustadt.
  8. Konkurs skrócony do dwóch serii decyzją kapitanów drużyn.

Bibliografia edytuj