Otar Saralidze

gruzińsko-polski aktor

Otar Saralidze (gruz. ოთარ სარალიძე; ur. 14 stycznia 1990 w Tbilisi) – polsko–gruziński aktor filmowy, teatralny i dubbingowy.

Otar Saralidze
Ilustracja
Otar Saralidze (2017)
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1990
Tbilisi

Zawód

aktor

Współmałżonek

Katarzyna Zbrojewicz
(od 2023)

Lata aktywności

od 2011

Życiorys

edytuj

Wczesne lata

edytuj

Urodził się w Tbilisi w Gruzji[1]. Jego matka jest gruzińską aktorką[1][2]. W 1991, tuż po ogłoszeniu niepodległości przez Gruzję, wraz z rodziną przeniósł się do Polski, gdzie przez trzy lata mieszkał w Krakowie, po czym z powrotem powrócił do Gruzji[2]. W wieku 12 lat na stałe zamieszkał w Polsce[2]. Rozpoczynając naukę w gimnazjum znał: język gruziński, polski, rosyjski i angielski[2]. Uczestniczył w miesięcznym kursie aktorskim w Los Angeles[2]. Na drugim roku studiów na Wydziale Aktorskim Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie[3] wystąpił jako Antonio w Wieczorze Trzech Króli Williama Shakespeare’a w reżyserii Cezarego Morawskiego (2010) z Magdaleną Lamparską, Natalią Rybicką, Konradem Darochą i Zofią Zborowską, na trzecim roku – został obsadzony w roli Toma w Zabawie jak nigdy Williama Saroyana w reż. Wiesława Komasy (2011) z Aleksandrą Domańską, a na czwartym – zagrał Kleonta w Przypadkach pana Jourdain na podstawie komedii Mieszczanin szlachcicem Moliera w reż. Waldemara Śmigasiewicza (2012) z Kamilem Kulą. W 2013 ukończył studia i obronił dyplom.

Kariera

edytuj

W 2011 debiutował na scenie Teatru Narodowego w roli mnicha, wygnańca i żołnierza w Lorenzaccio Alfreda de Musseta w reż. Jacquesa Lassalle’a[3]. W 2012 w Teatrze Polonia zagrał postać męża w farsie Związek otwarty Dario Fo i Francy Rame w reż. Krystyny Jandy i Marii Seweryn. Na scenie Och-Teatru wystąpił w Zemście Aleksandra Fredry w reż. Waldemara Śmigasiewicza (2013) w roli Macieja Miętusa, Przedstawieniu świątecznym Raya Cooneya w reż. Krystyny Jandy (2013) jako poszukający swego biologicznego ojca neurotyczny Leslie i komedii Uwaga... Publiczność! Frédérica Sabrou w reż. Edwarda Wojtaszka (2014) w roli Sama. W krakowskim Teatrze STU zagrał Sandora Mayera w sztuce Firma dziękuje Lutza Hübnera w reż. Marka Gierszała (2014) i Kienza w Raju Franzobela w reż. Krzysztofa Pluskoty (2016). W latach 2016–2020 był związany z Teatrem Powszechnym, gdzie zebrał pochlebne recenzje za kreację Kosmy w Niedźwiedziu Wojtku Tadeusza Słobodzianka w reż. Ondreja Spišáka (2016)[4].

Rozpoznawalność zawdzięcza roli Irka Redyka w serialu TVP2 Barwy szczęścia (2010–2017) i jako student „Czarny” w serialu TVN Na Wspólnej (2012–2014). Na kinowym ekranie zadebiutował w roli Ahmeda, syna właściciela hotelu w komedii Patryka Vegi Last Minute (2013). Za występ w produkcji Patryka Vegi Kobiety mafii 2 (2019) wraz z Aleksandrą Popławską był nominowany do antynagrody Węży w kategorii najgorszy duet na ekranie[5]. W dreszczowcu erotycznym Barbary Białowąs i Tomasza Mandesa 365 dni (2020) wcielił się w postać Domenico, przyjaciela głównego bohatera (Michele Morrone).

Od 2016 współpracuje z Teatrem Polskiego Radia. 18 września 2017 otrzymał nagrodę aktorską Arete przyznaną przez Teatr Polskiego Radia[6].

Życie prywatne

edytuj

15 lipca 2023 zawarł związek małżeński z Katarzyną Zbrojewicz, córką aktora Mirosława Zbrojewicza[7][8].

Filmografia

edytuj
Rok Tytuł Rola
2013 Last Minute Ahmed
2014 Obce ciało pracownik korporacji
2016 Niewinne żołnierz radziecki
2018 Nina Indy
2019 Kobiety mafii 2 Amir
2020 365 dni Domenico
2021 Teściowie Wodzirej
2022 365 dni: Ten dzień Domenico
Kolejne 365 dni
2023 Ślub doskonały kochanek panny młodej
Operacja Soulcatcher Louis
Cały ten seks Olek, mąż Oli

Seriale

edytuj
Rok Tytuł Rola Uwagi
2010–2017 Barwy szczęścia Irek Redyk
2010 1920. Wojna i miłość wartownik odc. 3
2011 Na dobre i na złe Kacper Żarnecki odc. 457
2012 Misja Afganistan Salim odc. 8
2012–2013 Na Wspólnej student „Czarny”
2013 Prawo Agaty brat Marizy odc. 42
2014 Komisarz Alex pielęgniarz odc. 70
2015 Nie rób scen aktor Andriej Bezrukaszwili odc. 5
Web Therapy Karim Kowalski
2016 Na noże odc. 10
2017 Ultraviolet Fadi Rahmen odc. 3
2018–2020 O mnie się nie martw Djamal
2021–2023 Mecenas Porada[9] Adi Tsurgan
2024 Komisarz Alex „Pająk” odc. 277
od 2025 Szpital św. Anny Filip Mekharadze

Seriale

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Mariola Morcinková: Otar Saralidze: „Muzykalność mam we krwi“. WywiadyMarioli.pl, 2017-11-02. [dostęp 2023-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-26)].
  2. a b c d e Ewelina Kowalczyk: Otar Saralidze „Teatr to taki park atrakcji”. SalonKultury.pl, 2014-08-08. [dostęp 2023-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-26)].
  3. a b Otar Saralidze. TeatrDramatyczny.pl. [dostęp 2023-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-26)].
  4. Jacek Wakar, Niedźwiedź, polski bohater, „Dziennik Gazeta Prawna”, Nr 97/2017-06-20
  5. Tomasz Gardziński: Znamy zdobywców antynagród Węże 2020. Michał Milowicz i „Futro z misia” największymi zwycięzcami. Spider’s Web, 2020-04-01. [dostęp 2023-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-26)].
  6. Polska Agencja Prasowa: Warszawa: Przyznano nagrody Teatru PR za najlepsze debiuty. „Dziennik Gazeta Prawna”, 2017-09-18. [dostęp 2023-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-26)].
  7. Aktor z filmu „365 dni” już po ślubie. Jego wybranka to córka znanego aktora. Plejada.pl, 2023-07-15. [dostęp 2023-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-26)].
  8. Norbert Żyła: Otar Saralidze poślubił córkę znanego aktora. Kim jest wybranka?. Co za tydzień?, 2023-07-16. [dostęp 2023-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-26)].
  9. „Mecenas Porada”: Nowy serial Polsatu. Zobacz obsadę! [online], www.polsat.pl [dostęp 2021-01-07] (pol.).
  10. Jacek Stankiewicz: „Terminator 2: Dzień sądu” – recenzja polskiego dubbingu. Polski-dubbing.pl, 2022-01-06. [dostęp 2024-08-28]. (pol.).
  11. „Spider-Man: Bez drogi do domu”: obsada polskiego dubbingu [online], wSyncu, 17 grudnia 2021 [dostęp 2021-12-17] [zarchiwizowane z adresu 2021-12-17] (pol.).
  12. Ujawniono obsadę polskiego dubbingu Sonic Movie 2. [dostęp 2022-06-17]. (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj