Paolo i Vittorio Taviani

(Przekierowano z Paolo Taviani)

Paolo (ur. 8 listopada 1931 w San Miniato, zm. 29 lutego 2024 w Rzymie[1]) i Vittorio Taviani (ur. 20 września 1929 w San Miniato, zm. 15 kwietnia 2018 w Rzymie[2]) – włoscy bracia-filmowcy pracujący razem. Reżyserzy i scenarzyści dwudziestu filmów fabularnych.

Vittorio i Paolo Taviani (2015)

Życiorys

edytuj

Początkowo zajmowali się dziennikarstwem, by wraz z Jorisem Ivensem zrealizować film dokumentalny pt. Włochy nie są biednym krajem. Pierwsze filmy fabularne realizowali wraz z Valentinem Orsinim.

Wychodząc z pozycji marksistowskiego materializmu historycznego, ukazują w swych filmach wydarzenia z bliższej lub dalszej przeszłości, nadając im zarazem symboliczny wymiar. Inspirację czerpią ponadto z literatury, wykorzystując twórczość Luigiego Pirandella oraz Lwa Tołstoja. Ważną rolę w ich estetyce odgrywa pieczołowicie komponowany obraz w zestawieniu ze znaczącymi i starannie dobranymi cytatami muzycznymi.

Laureaci Złotej Palmy na 30. MFF w Cannes za film We władzy ojca (1977), Honorowego Złotego Lwa za całokształt twórczości na 43. MFF w Wenecji (1986) oraz Złotego Niedźwiedzia na 62. MFF w Berlinie za film Cezar musi umrzeć (2012).

Vittorio zmarł po długiej chorobie 15 kwietnia 2018 w wieku 88 lat.

Filmografia

edytuj
  • 1954: San Miniato, lipiec 1944 (San Miniato luglio '44)
  • 1962: Un uomo da bruciare (wspólnie z Valentinem Orsinim)
  • 1963: Poza prawem małżeńskim (I fuorilegge del matrimonio) (wspólnie z Valentinem Orsinim)
  • 1967: Wywrotowcy (I Sovversivi)
  • 1969: Pod znakiem skorpiona (Sotto il segno dello scorpione)
  • 1972: Święty Michał miał koguta (San Michele aveva un gallo)
  • 1974: Allonsanfan
  • 1977: We władzy ojca (Padre padrone)
  • 1979: Łąka (Il Prato)
  • 1982: Noc świętego Wawrzyńca (La notte di San Lorenzo)
  • 1984: Chaos
  • 1986: Good morning Babilonia
  • 1990: Il sole anche di notte
  • 1993: Fiorile
  • 1996: Pokrewieństwo z wyboru (Le affinità elettive)
  • 1998: Śmiejesz się (Tu ridi)
  • 2001: Zmartwychwstanie (Resurrezione)
  • 2004: Luisa Sanfelice
  • 2007: Farma skowronków (La masseria delle allodole)
  • 2012: Cezar musi umrzeć (Cesare deve morire)

Odznaczenia

edytuj

Bracia byli wspólnie odznaczani przez Prezydenta Republiki Włoskiej:

Vittorio

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Lesław Czapliński, Świat ujrzany i zapamiętany w dzieciństwie. O filmach braci Tavianich, "Iluzjon" 1/1988.
  • Lesław Czapliński, Sinfonia pirandelliana (o filmie Kaos), "Kino" 11/1986