Paweł (patriarcha Serbii)
Pavle, imię świeckie Gojko Stojčević, Гојко Стојчевић (ur. 11 września 1914 w Kućanci, zm. 15 listopada 2009 w Belgradzie) – patriarcha Serbskiego Kościoła Prawosławnego.
Gojko Stojcević Гојко Стојчевић | |
Patriarcha Serbii | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce pochówku |
Monaster Rakovica↗ |
Patriarcha Serbii | |
Okres sprawowania |
1990–2009 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Śluby zakonne |
1948 |
Diakonat |
1948 |
Prezbiterat |
1954 |
Chirotonia biskupia |
29 maja 1957 |
Wybór patriarchy |
1990 |
Odznaczenia | |
Data konsekracji |
21 września 1957 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Miejsce | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Życiorys
edytujWe wczesnym dzieciństwie stracił oboje rodziców. Wychowywała go ciotka[1]. Odbył studia teologiczne w Belgradzie i w Sarajewie, studia podyplomowe ukończył w 1957 na Wydziale Teologii Prawosławnej uniwersytetu w Atenach. Studiował również medycynę, jednak po roku zrezygnował[1]. W 1948 złożył śluby zakonne jako mnich służący w klasztorze Rača; w tym samym roku został wyświęcony na hierodiakona. Cztery lata później złożył śluby wieczyste, przyjmując imię Paweł (Pavle w j. serbskim). W 1950 rozpoczął wykłady ze śpiewu liturgicznego i języka staro-cerkiewno-słowiańskiego w seminarium im. Świętych Cyryla i Metodego w Prizrenie. W 1954 został hieromnichem; w tym samym roku otrzymał godność protosyngla. W 1957, po ukończeniu studiów w Atenach został archimandrytą, a 29 maja tegoż roku wyświęcony na biskupa, ordynariusza eparchii raszko-prizreńskiej. 1 grudnia 1990 stanął na czele Serbskiego Kościoła Prawosławnego, zastępując chorego Germana (Djoricia).
W latach 80. XX w. wielokrotnie apelował o przeciwstawienie się rosnącej presji muzułmańskiej w Kosowie i o powstrzymanie exodusu Serbów z tego obszaru. W 1995 poparł układ w Dayton, co spowodowało kontrakcję części biskupów z Atanazym (Jevticiem), domagających się od Pavle ustąpienia z urzędu. Patriarcha podtrzymał swoje stanowisko, ale od tej pory coraz częściej wypowiadał się krytycznie o układzie z Dayton[2].
W 1999, po rozpoczęciu interwencji NATO, apelował do Serbów o pozostanie w Kosowie, zaś do państw NATO – o zakończenie działań zbrojnych[3]. Po ogłoszeniu niepodległości przez parlament Kosowa w 2008, patriarcha wraz z hierarchią Kościoła sprzeciwił się tej decyzji i zaapelował do przywódców Zachodu, aby nie uznali tej „historycznej niesprawiedliwości”[4].
Z uwagi na zły stan zdrowia część obowiązków patriarchy przejął metropolita Czarnogóry i Przymorza, Amfilochiusz. 8 października 2008 Paweł oświadczył, że ustępuje z urzędu patriarchy z uwagi na problemy zdrowotne. 11 listopada złożony z 46 duchownych Synod odrzucił prośbę Pawła o ustąpienie, powierzając mu dożywotnio sprawowanie urzędu.
Zmarł po długiej chorobie w szpitalu wojskowym w Belgradzie. Zgodnie z testamentem, 19 listopada 2009 został pochowany w klasztorze Rakovica.
Upamiętnienie
edytuj1 września 2016 r. XV Gimnazjum w Belgradzie–Rakovicy otrzymało imię patriarchy Pawła[5].
Przypisy
edytuj- ↑ a b A. Matreńczyk, Patriarcha Pavle – szkic do portretu, „Przegląd Prawosławny”, nr 2 (296), luty 2010, s. 5–7.
- ↑ R.Thomas, Serbia under Milošević: politics in the 1990s, C. Hurst & Co. Publishers 1998, s. 259.
- ↑ Serbia pod bombami, „Przegląd Prawosławny”, 0867-7476, s. 27.
- ↑ Church urges Serbs to take Kosovo vow in Orthodox Easter message, International Herald Tribune, 27 IV 2008.
- ↑ Dominika Kovačević – Belgrad: pierwsze gimnazjum imienia patriarchy Pawła [dostęp 2016-09-05]