Wikipedia

Paweł Twardosz

polski kombinator norweski

Paweł Twardosz (ur. 11 marca 1998) – polski kombinator norweski. Uczestnik Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym w 2019. Trzykrotny uczestnik mistrzostw świata juniorów (2016–2018), brał też udział w zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy (2015) i zimowych igrzyskach olimpijskich młodzieży (2016). Medalista mistrzostw Polski w kombinacji norweskiej.

Paweł Twardosz
Ilustracja
Data urodzenia

11 marca 1998

Klub

PKS Olimpijczyk Gilowice

Debiut w PŚ indywidualnie

3 grudnia 2017
Lillehammer (kwalifikacje – Gundersen HS140/10 Km)

Debiut w PŚ drużynowo

2 grudnia 2017
Lillehammer (10. miejsce – Gundersen HS100/4x5 Km)

Multimedia w Wikimedia Commons

Starszy brat Anny Twardosz, która uprawia głównie skoki narciarskie[1], a także była pierwszą Polką startującą w zawodach kombinacji norweskiej[2].

Życiorys

edytuj

Twardosz w oficjalnych zawodach międzynarodowych w kombinacji norweskiej rozgrywanych pod egidą FIS zadebiutował w styczniu 2015 w Tschagguns, gdzie wystartował w zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – indywidualnie plasował się na 25. (Gundersen HS108/10 km) i 26. (Gundersen HS108/5 km) pozycji, a z polskim zespołem w konkursie drużynowym (Gundersen HS108/4x5 km) zajął 9. miejsce[3].

W styczniu 2016 stanął na najniższym stopniu podium zawodów FIS Youth Cup w Harrachovie. W lutym 2016 w Planicy zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, zajmując miejsca w szóstej dziesiątce[3]. W tym samym miesiącu wziął udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży 2016 w Lillehammer – w rywalizacji indywidualnej kombinatorów norweskich zajął 6. pozycję, a z polskimi zespołami, zarówno w konkursie skoków drużyn mieszanych, jak i w sztafecie mieszanej, plasował się na 9. miejscach[4]. W lutym 2016 po raz pierwszy w karierze wystartował także w mistrzostwach świata juniorów – w Râșnovie zajął indywidualnie 29. (Gundersen HS100/10 km) i 31. (Gundersen HS100/5 km) miejsce[3].

W październiku 2016 w Szczyrku zdobył brązowy medal letnich mistrzostw Polski w kombinacji norweskiej[5]. Na przełomie stycznia i lutego 2017 po raz drugi wziął udział w mistrzostwach świata juniorów, plasując się w rozgrywanych w Soldier Hollow i Park City zawodach na 30. (Gundersen HS100/10 km) i 23. (Gundersen HS100/5 km) miejscu. W lutym 2017 zdobył pierwsze w karierze punkty Pucharu Kontynentalnego, plasując się w Eisenerz na 28. pozycji (Gundersen HS109/10 km)[3].

Latem 2017 zadebiutował w Letnim Grand Prix, w najlepszym starcie indywidualnym zajmując 40. miejsce[3]. 2 grudnia 2017 w Lillehammer po raz pierwszy w karierze wystąpił w zawodach Pucharu Świata, zajmując z polską reprezentacją 10. pozycję w konkursie drużynowym[6]. Dzień później po raz pierwszy przystąpił do rywalizacji indywidualnej w tym cyklu, odpadając w kwalifikacjach (Gundersen HS140/10 km)[7].

Na przełomie stycznia i lutego 2018 po raz trzeci w karierze wystartował w mistrzostwach świata juniorów, indywidualnie zajmując 21. (Gundersen HS106/10 km) i 22. (Gundersen HS106/5 km) lokatę, a drużynowo (Gundersen HS106/4x5 km) 12. pozycję[3]. 25 lutego 2018 zdobył pierwszy w karierze tytuł mistrza Polski w kombinacji norweskiej w zawodach indywidualnych na skoczni dużej (Gundersen HS 140/10 km)[8].

Okazjonalnie startuje również w zawodach w skokach narciarskich. W dyscyplinie tej kilkukrotnie brał udział w mistrzostwach Polski, w najlepszych startach plasując się w trzeciej dziesiątce tych zmagań. Stawał na podium ogólnopolskiej olimpiady młodzieży[9]. W sezonie 2014/2015 wziął też udział w dwóch konkursach Pucharu Karpat rozegranych w Szczyrku, zajmując miejsca w drugiej dziesiątce[10].

Po sezonie 2019/20 postanowił zakończyć karierę[11].

Osiągnięcia

edytuj

Mistrzostwa świata

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
49. 22 lutego 2019   Seefeld in Tirol Gundersen HS130/10 km 23:43,0 +6:55,3   Eric Frenzel
51. 28 lutego 2019   Seefeld in Tirol Gundersen HS109/10 km 25:01,3 +5:52,6   Jarl Magnus Riiber
8. 2 marca 2019   Seefeld in Tirol Sztafeta HS109/4x5 km[12] 50:15,5 +2:54,0   Norwegia

Mistrzostwa świata juniorów

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2016   Râșnov – 31. miejsce (Gundersen HS100/5 km), 29. miejsce (Gundersen HS100/10 km)
2017   Park City/Soldier Hollow – 23. miejsce (Gundersen HS100/5 km), 30. miejsce (Gundersen HS100/10 km)
2018   Kandersteg – 22. miejsce (Gundersen HS106/5 km), 21. miejsce (Gundersen HS106/10 km)

Drużynowo

edytuj
2018   Kandersteg – 12. miejsce (Gundersen HS106/4x5 km)[a]

Starty P. Twardosza na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
29. 23 lutego 2016   Râșnov Gundersen HS100/10 km 28:02,1 +6:13,3   Bernhard Flaschberger
31. 25 lutego 2016   Râșnov Gundersen HS100/5 km 11:01,5 +2:42,5   Tomáš Portyk
30. 31 stycznia 2017   Park City Gundersen HS100/10 km 25:54,5 +2:38,0   Arttu Mäkiaho
23. 4 lutego 2017   Park City Gundersen HS100/5 km 12:14,9 +2:04,9   Vinzenz Geiger
21. 30 stycznia 2018   Kandersteg Gundersen HS106/10 km 22:58,3 +2:29,8   Ondřej Pažout
12. 1 lutego 2018   Kandersteg Sztafeta HS106/4x5 km[a] 56:33,0 +8:03,1   Austria
22. 3 lutego 2018   Kandersteg Gundersen HS106/5 km 11:28,8 +1:42,3   Vid Vrhovnik

Zimowe igrzyska olimpijskie młodzieży

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2016   Lillehammer – 6. miejsce (Gundersen HS100/5 km)

Drużynowo

edytuj
2016   Lillehammer – 9. miejsce (konkurs skoków drużyn mieszanych)[b], 9. miejsce (sztafeta mieszana)[c]

Starty P. Twardosza na zimowych igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
6. 16 lutego 2016   Lillehammer Gundersen HS100/5 km 13:31,4 +53,0   Tim Kopp
9. 18 lutego 2016   Lillehammer skoki drużyn mieszanych[b] 709,5 pkt 135,1 pkt   Słowenia
9. 19 lutego 2016   Lillehammer sztafeta mieszana[c] 26:16,9 +2:12,2   Rosja

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2015   Tschagguns/Gaschurn – 26. miejsce (Gundersen HS108/5 km), 25. miejsce (Gundersen HS108/10 km)

Drużynowo

edytuj
2015   Tschagguns/Gaschurn – 9. miejsce (Gundersen HS108/4x5 km)[d]

Starty P. Twardosza na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
25. 26 stycznia 2015   Tschagguns/Gaschurn Gundersen HS108/10 km 27:17,4 +3:03,9   Willi Hengelhaupt
9. 28 stycznia 2015   Tschagguns/Gaschurn Sztafeta HS108/4x5 km[d] 56:37,3 +6:26,7   Austria
26. 30 stycznia 2015   Tschagguns/Gaschurn Gundersen HS108/5 km 13:40,9 +2:30,3   Willi Hengelhaupt

Puchar Świata

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

edytuj
Sezon 2017/2018
                                            punkty
- - - q - - - - - - - - - - - - - - q 55 - - 0
Sezon 2018/2019
                                          punkty
- - - - - - - - dq q - - - - - - - 41 45 - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się

Puchar Kontynentalny

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Sezon 2015/2016
                                  punkty
- - - - - - - - - 51 53 - - 38 51 - - 0
Sezon 2016/2017
                                punkty
47 48 43 - - - - - - 44 28 46 44 - - - 3
Sezon 2017/2018
                                    punkty
38 36 36 - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2018/2019
                                  punkty
- - - - 22 32 - - 30 22 - - - - - - - 19
Sezon 2019/2020
                                  punkty
- - - - - 42 dns 32 37 41 40 - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodnik nie wystartował

Letnie Grand Prix

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
  • 2017: niesklasyfikowany

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

edytuj
2017
            punkty
40 - - - 49 51 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

- – zawodnik nie wystartował

Mistrzostwa Polski

edytuj

Miejsca w poszczególnych konkursach zimowych mistrzostw Polski w kombinacji norweskiej

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Nota Bieg Strata Zwycięzca
24. 25 marca 2013   Wisła Malinka K-120 HS-134 indywid. 55,3 pkt 31:15,0 + 8:59,0 Tomasz Pochwała
7. 14-15 marca 2015   Szczyrk Skalite K-95 HS-106 indywid. 97,0 pkt 41:42,0 + 4:07,0 Adam Cieślar
1.  25 lutego 2018   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 112,1 pkt 30:04,3 - Paweł Twardosz
4. 14 lutego 2020   Szczyrk Skalite K-95 HS-104 indywid. 105,0 pkt 29:47,0 + 2:51,0 Szczepan Kupczak

Miejsca w poszczególnych konkursach letnich Mistrzostw Polski

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Nota Bieg Strata Zwycięzca
12. 1 września 2013   Szczyrk Skalite K-95 HS-106 indywid. 80,5 pkt 23:59,2 + 3:31,9 Mateusz Wantulok
18. 7 września 2013   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 indywid. 69,8 pkt 23:10,5 + 5:24,9 Paweł Słowiok
7. 19 lipca 2014   Wisła Malinka K-120 HS-134 indywid. 81,0 pkt 22:15,0 + 3:57,5 Paweł Słowiok
6. 11 października 2014   Szczyrk Skalite K-95 HS-106 indywid. 107,5 pkt 17:15,7 + 2:35,7 Adam Cieślar
9. 19 lipca 2015   Wisła Malinka K-120 HS-134 indywid. 66,2 pkt 25:23,0 + 4:08,4 Adam Cieślar
5. 9 października 2015   Szczyrk Skalite K-95 HS-106 indywid. 94,5 pkt 27:56,2 + 2:58,6 Adam Cieślar
3.  7 października 2016   Szczyrk Skalite K-95 HS-106 indywid. 123,5 pkt 23:05,8 + 1:34,0 Adam Cieślar
4. 8 października 2016   Wisła Malinka K-120 HS-134 indywid. 103,8 pkt 23:14,1 + 2:17,5 Paweł Słowiok
4. 8 października 2017   Szczyrk Skalite K-95 HS-106 indywid. 114,5 pkt 23:14,8 + 1:02,3 Paweł Słowiok
4. 20 października 2018   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 77,4 pkt 25:31,6 + 3:54,8 Szczepan Kupczak
3.  13 października 2019   Szczyrk Skalite K-95 HS-104 indywid. 108,0 pkt 24:24,0 + 1:02,0 Adam Cieślar

Uwagi

edytuj
  1. ↑ a b Skład zespołu: Andrzej Szczechowicz, Piotr Kudzia, Mateusz Jarosz i Paweł Twardosz
  2. ↑ a b Skład zespołu: Kinga Rajda, Paweł Twardosz i Dawid Jarząbek
  3. ↑ a b Skład zespołu: Kinga Rajda, Paweł Twardosz, Dawid Jarząbek, Klaudia Kołodziej i Mateusz Haratyk
  4. ↑ a b Skład zespołu: Paweł Chyc, Mateusz Dyrcz, Paweł Twardosz i Kacper Konior

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Katarzyna Nowak: Prekursorka kobiecej kombinacji w kadrze skoczkiń – czy Anna Twardosz zrezygnuje z dwuboju?. skipol.pl, 2016-05-11. [dostęp 2017-12-02].
  2. ↑ Michał Chmielewski: Panie też kombinują. Anna Twardosz prekursorką żeńskiego dwuboju. skipol.pl, 2015-01-26. [dostęp 2017-12-02].
  3. ↑ a b c d e f Athlete : TWARDOSZ Pawel. fis-ski.com. [dostęp 2017-12-02]. (ang.).
  4. ↑ Athletes / TWARDOSZ Pawel. wyog2016.sportresult.com. [dostęp 2017-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-03)]. (ang.).
  5. ↑ Alicja Kosman: Adam Cieślar obronił tytuł Mistrza Polski w kombinacji. pzn.pl, 2016-10-07. [dostęp 2017-12-02].
  6. ↑ Anna Karczewska: Kombinatorzy na 10. miejscu w zawodach drużynowych. pzn.pl, 2017-12-02. [dostęp 2017-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-04)].
  7. ↑ FIS NORDIC COMBINED WORLD CUP PRESENTED BY VIESSMANN 4th World Cup Competition Individual Gundersen LH/10km Results Qualification Round. fis-ski.com, 2017-12-03. [dostęp 2017-12-03]. (ang.).
  8. ↑ Anna Karczewska: P. Twardosz mistrzem Polski w kombinacji norweskiej!. pzn.pl, 2018-02-25. [dostęp 2018-02-26].
  9. ↑ Adam Kwieciński: TWARDOSZ Pawel 1998.03.11 POL Konkursy krajowe. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-12-02].
  10. ↑ Adam Kwieciński: TWARDOSZ Pawel 1998.03.11 POL Konkursy międzynarodowe. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-12-02].
  11. ↑ Reprezentanci Polski chcą kończyć kariery! Nie ma pieniędzy, sponsorów. "Ile można żyć na rachunek rodziców?" [online], sport.pl, 22 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-23].
  12. ↑ Skład drużyny: Adam Cieślar, Paweł Twardosz, Szczepan Kupczak, Paweł Słowiok

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paweł_Twardosz&oldid=72524410”