Petaluridatakson owadów z rzędu ważek, podrzędu Epiprocta i infrarzędu ważek różnoskrzydłych.

Petalurida
Bechly, 1996
Okres istnienia: jura–dziś
201.4/0
201.4/0
Ilustracja
Tanypteryx pryeri
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Infragromada

staroskrzydłe

Nadrząd

Odonatoptera

Rząd

ważki

Podrząd

Epiprocta

(bez rangi) Euepiproctophora
(bez rangi) Anisopteromorpha
(bez rangi) Trigonoptera
(bez rangi) Pananisoptera
(bez rangi) Neoanisoptera
Infrarząd

ważki różnoskrzydłe

(bez rangi) Petalurida

Morfologia

edytuj
 
Użyłkowanie skrzydeł samca Petalura gigantea
 
Larwa ostatniego stadium Uropetala carovei

Petalurida podobnie jak inne ważki różnoskrzydłe mają głowę o dużych oczach złożonych z większymi fasetkami po stronie grzbietowej i mniejszymi po stronie brzusznej. Skrzydła w pozycji spoczynkowej trzymane są całkowicie rozprostowane na boki. Liczne komórki znajdują się w przestrzeni za nodusem, odsiebnie do pterostygmy. Żyłka wspierająca pterostygmy przesunięta jest tak, że leży w połowie odległości między nodusem a szczytem skrzydła. Pierwsza żyłka interradialna w obu parach skrzydeł jest dobrze wyodrębniona, dość długa i stosunkowo słabo zygzakowata. Przestrzeń między pierwszą a drugą gałęzią żyłki radialnej tylnej jest silnie rozszerzona i zawiera znacznie więcej niż 8–9 szeregów komórek, aczkolwiek cecha ta wtórnie zanika u rodzaju Tanypteryx. Trójkąty dyskoidalne w obu parach skrzydeł wykształcone są odmiennie – ten w skrzydle przednim jest co najmniej trochę bardziej poprzeczny. Wiąże się to z rozrostem żyłki pseudoanalnej przedniego skrzydła i poszerzeniem jego trójkąta subdyskoidalnego. Ten ostatni jest w przednim skrzydle podzielony żyłką poprzeczną. Z wyjątkiem rodzaju Tanypteryx skrzydła mają powyżej dwóch szeregów komórek w nasadowej części pola postdyskoidalnego. U samców druga gałąź wtórna żyłki kubitalnej przedniej zakrzywia się u nasady bardzo wyraźnie, silnie zbliżając się do drugiej gałęzi wtórnej żyłki analnej przedniej. Uzbrojenie goleni środkowej i tylnej pary odnóży wykazuje dymorfizm płciowy. Odwłok u samic jest szeroki[1].

Taksonomia

edytuj

Takson ten wprowadzony został w 1996 roku przez Güntera Bechly’ego[2]. W tym samym roku analogiczna grupa wprowadzona została przez Hansa Lohmanna pod nazwą Pan-Petalurata[3], jednak nie miała ona statusu formalnego[1]. Systematyka Petalurida do rangi rodziny z wyłączeniem podziału przedstawia się następująco[4]:

Przypisy

edytuj
  1. a b Günter Bechly, Phylogenetic Systematics of basal Pananisoptera and Anisoptera / Petalurida, [w:] Günter Bechly, Phylogenetic Systematics of Odonata, Böblingen 2007.
  2. Günter Bechly, Morphologische Untersuchungen am Flügelgeäder der rezenten Libellen und deren Stammgruppenvertreter (Insecta; Pterygota; Odonata), unter besonderer Berücksichtigung der Phylogenetischen Systematik und des Grundplanes der *Odonata, „Petalura”, Special Volume 2, 1996, s. 1–402.
  3. Hans Lohmann. Das phylogenetische System der Anisoptera (Odonata). „Deutsche Entomologische Zeitschrift”. 106 (9), s. 209–266, 1996. 
  4. Günter Bechly, Phylogenetic classification of fossil and extant odonates, [w:] Günter Bechly, Phylogenetic Systematics of Odonata, Böblingen 2007.