Pierluigi Pairetto

włoski piłkarz

Pierluigi Pairetto (ur. 15 lipca 1952 w Turynie) – włoski sędzia piłkarski.

Pierluigi Pairetto
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1952
Turyn

Zawód

weterynarz

Kariera sędziowska
Lata Rozgrywki
1981–1998 Serie A
1981–1998 Serie B
1982–1998 Puchar Włoch
1992–1994 Superpuchar Włoch
1990 Mistrzostwa Świata (asystent)
1990–1997 Liga Mistrzów
1990–1997 Puchar UEFA
1990–1997 Puchar Zdobywców Pucharów
1992 Mistrzostwa Europy
1994 Mistrzostwa Świata
1996 Mistrzostwa Europy
1996 Mistrzostwa Europy U-21

Kariera

edytuj

Pierluigi Pairetto w rozgrywkach Serie A zadebiutował dnia 17 maja 1981 roku na Stadio Sant’Elia w Cagliari w meczu 29. kolejki Cagliari CalcioUS Catanzaro (2:1)[1]. Dnia 17 września 1986 roku zadebiutował jako sędzia liniowy podczas meczu 1. kolejki Pucharu Europy 1986/1987 BSC Young BoysReal Madryt (1:0)[2].

W 1989 roku został sędzią międzynarodowym i dnia 11 kwietnia 1989 roku na Liebenauer Stadion w Grazu poprowadził swój pierwszy mecz międzypaństwowy AustriaCzechosłowacja (1:2) w ramach meczu towarzyskiego[3].

W 1990 roku znalazł się w gronie sędziów-asystentów na mistrzostwa świata we Włoszech i wystąpił w tej roli dnia 15 czerwca 1990 roku na San Siro podczas meczu grupy D RFNZEA (5:1) oraz dnia 24 czerwca 1990 roku na Stadio delle Alpi podczas meczu 1/8 finału BrazyliaArgentyna (0:1)[2].

W 1992 roku znalazł się w gronie sędziów mających prowadzić mecze mistrzostw Europy w Szwecji, na których prowadził mecz Grupy B HolandiaNiemcy (3:1) rozegrany dnia 18 czerwca 1992 roku na stadionie Ullevi w Göteborgu[4], dwa lata później w 1994 roku w gronie sędziów mistrzostw świata w Stanach Zjednoczonych, na których prowadził mecz 1/8 finału RumuniaArgentyna (3:2) rozegrany dnia 3 lipca 1994 roku na Rose Bowl w Pasadenie[5].

Dnia 8 maja 1996 roku na stadionie Króla Baudouina I w Brukseli sędziował finałowy mecz Pucharu Zdobywców Pucharów 1995/1996: Paris Saint-GermainRapid Wiedeń (1:0)[6] oraz w tym samym roku został wyznaczony do grona sędziów mających prowadzić mecze mistrzostw Europy w Anglii, gdzie prowadził mecz Grupy A AngliaSzkocja (2:0) rozegrany dnia 15 czerwca 1996 roku na Stadionie Wembley w Londynie oraz dnia 30 czerwca 1996 roku na tym samym stadionie finałowy mecz NiemcyCzechy (2:1 pd.)[7].

Ostatni mecz w swojej karierze poprowadził dnia 15 maja 1998 roku na Stadio Via del Mare w Lecce w spotkaniu 34. kolejki Serie A US LeccePiacenza Calcio (1:3)[8]. Łącznie w karierze sędziowskiej prowadził 281 meczów oraz pokazał 647 żółtych i 50 czerwonych kartek.

Po zakończeniu kariery

edytuj

Pierluigi Pairetto po zakończeniu kariery zasiadał w Wydziale Arbitrażowym FIGC, gdzie w latach 19981999 wyznaczał sędziów Serie C, a w latach 19992005 wraz z Paolo Bergamo wyznaczał sędziów Serie A i Serie B oraz w latach 20022006 był wiceprzewodniczącym Komitetu Sędziowskiego UEFA.

Afera Calciopoli

edytuj

Pierluigi Pairetto był również zamieszany w aferę Calciopoli w 2006 roku, w wyniku częstych kontaktów z prezesem Juventusu TurynLuciano Moggim został odwołany z funkcji wiceprzewodniczącego Komitetu Sędziowskiego UEFA, na której zastąpił go Pierluigi Collina. Pairetto został zdyskwalifikowany przez Włoski Narodowy Komitet Olimpijski (CONI) w pierwszej instancji na 2,5 roku, a w drugiej instancji na 3,5 roku.

Dnia 17 października 2012 roku Trybunał Obrachunkowy nakazał Pairetto zapłacić FIGC odszkowanie w wysokości 700.000 euro[9].

Obecnie Pairetto jest obserwatorem sędziów w Komitecie Regionalnym Piemontu i Valle d' Aosta[10].

Życie prywatne

edytuj

Pierluigi Pairetto obecnie mieszka w Rivoli w prowincji Turyn, żonaty, czworo dzieci, tym dwóch synów: Alberto (ur. 10 marca 1978) – były trener amatorskiego klubu Chisola Calcio, obecnie pracuje w Juventusie Turyn oraz Luca (ur. 14 kwietnia 1984) – również sędzia piłkarski.

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj