Pietermaritzburg
Pietermaritzburg (wym. [ˈpi.tər.mɑː.rəts.bœrχ]) – miasto we wschodniej części RPA, od 1994 roku w wyniku nowego podziału administracyjnego kraju i likwidacji bantustanów pełni funkcję ośrodka administracyjnego prowincji KwaZulu-Natal. W 1991 roku miasto zamieszkiwało około 228,5 tys. osób. W roku 2001 liczba mieszkańców wzrosła do 521 805 osób.
Państwo | |
---|---|
Prowincja | |
Data założenia |
1839[1] |
Prawa miejskie |
1853[1] |
Burmistrz |
Zanele Hlatshwayo |
Powierzchnia |
649 km² |
Wysokość |
596 m n.p.m. |
Populacja (2011) • liczba ludności |
|
Nr kierunkowy |
033 |
Kod pocztowy |
3201 |
Położenie na mapie KwaZulu-Natalu | |
Położenie na mapie Południowej Afryki | |
29°35′S 30°25′E/-29,583333 30,416667 | |
Strona internetowa |
Podczas II wojny światowej od czerwca do września 1942 w obozie Hay Paddock pod Pietermaritzburgiem przebywali na kwarantannie żołnierze 20 pułku piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie z dowódcą ppłk. Aleksandrem Idzikiem, którzy zaskarbili sobie sympatię miejscowej ludności, w uznaniu czego rada miasta uchwałą 8 kwietnia 1944 nadała jednej z ulic w dzielnicy Scottsville nazwę „Poland Road”[2].
W mieście rozwinął się przemysł metalowy, maszynowy, elektrotechniczny, spożywczy, włókienniczy, drzewny, skórzano-obuwniczy oraz gumowy[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Pietermaritzburg, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-08-05] .
- ↑ Roman Królikowski. Poland Road w Natalu. Do redaktora „Wiadomości”. „Wiadomości”. Nr 11 (1093), s. 6, 12 marca 1967.