Wikipedia

Piotr Witwicki

polski dziennikarz telewizyjny

Piotr Witwicki (ur. 22 grudnia 1982 we Włocławku[1]) – polski dziennikarz, reporter, publicysta, pisarz, nauczyciel akademicki. Od 2020 redaktor naczelny portalu internetowego Interia, od 2023 szef pionu informacji i publicystyki Telewizji Polsat.

Piotr Witwicki
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 1982
Włocławek

Zawód, zajęcie

dziennikarz, prezenter telewizyjny

Alma Mater

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Stanowisko

Dyrektor pionu informacji i publicystyki (od 2023)

Pracodawca

Telewizja Polsat (od 2008)

Multimedia w Wikimedia Commons

Wczesne lata edytuj

Ukończył IV Liceum Ogólnokształcące im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego we Włocławku[2]. Absolwent filozofii na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu[3].

Kariera dziennikarska edytuj

Radio edytuj

Jako słuchacz UMK, Witwicki pracował w studenckim Radiu Sfera[4]. Wtedy też przeprowadzał swoje pierwsze w karierze wywiady, m.in. z wrocławską grupą Őszibarack (2005)[5]. W czasie wakacji pracował w Radiu W we Włocławku; w jednej z wypowiedzi przyznał, że chciał się zatrudnić we włocławskiej rozgłośni na stałe, ale zabrakło w niej wolnych miejsc pracy[6][7].

Telewizja edytuj

 
Piotr Witwicki prowadzący program „Graffiti” na antenie Polsat News. Gościem Witwickiego była premier Beata Szydło

W latach 2005–2007 był producentem w stacji TVN24. W latach 2007–2008 pracował w Telewizji Polskiej. Od 2008 roku związany jest z kanałem Polsat News należącym do Grupy Polsat. Początkowo pracował jako reporter. 10 kwietnia 2010 roku był jednym z dziennikarzy, którzy mieli relacjonować przebieg uroczystości z okazji 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. W konsekwencji poprowadził program po katastrofie w Smoleńsku. Później relacjonował także pogrzeb Lecha i Marii Kaczyńskich w Krakowie[8][9]. 2 lutego 2016 roku zadebiutował jako prowadzący program Tak czy nie[10]. 12 października 2018 r. wraz z Igorem Sokołowskim (TVN24) i Edytą Lewandowską (TVP Info) poprowadził debatę kandydatów na prezydenta Warszawy w wyborach samorządowych[11]. Na początku stycznia 2019 r. zadebiutował jako prowadzący program Wydarzenia i opinie[12]. Od marca 2020 roku jest prowadzącym program Śniadanie w Polsat News[13]. Prowadzi także niektóre z wydań programów Graffiti i Gość Wydarzeń[14]. Od grudnia 2023 szef pionu informacji i publicystyki Telewizji Polsat[15].

W 2011 roku wystąpił w 39. odcinku serialu Hotel 52, gdzie zagrał rolę dziennikarza Polsat News[16].

Internet edytuj

11 stycznia 2019 r. został zastępcą dyrektor naczelnej portalu internetowego Polsatnews.pl[12]. W maju 2020 r. został koordynatorem portalu. Prowadził w nim cykl wywiadów pt. Rozmowy #BezUników Piotra Witwickiego[17]. W tym czasie ukazały się wywiady m.in. z ministrem i działaczem na rzecz osób niewidomych Pawłem Wdówikiem[18], siostrą Małgorzatą Chmielewską[19], ustępującą kandydatką na prezydenta RP Małgorzatą Kidawą-Błońską[20] oraz byłymi prezydentami RP Lechem Wałęsą[21] i Aleksandrem Kwaśniewskim[22]. Pokłosiem wywiadu z Marcinem Kędryną, opublikowanego 16 października 2020 r. było jego odejście ze stanowiska dyrektora Biura Prasowego Kancelarii Prezydenta RP Andrzeja Dudy wraz z końcem roku. Prezydentowi miała się nie spodobać rozmowa, w której Kędryna określił go mianem ofiary Konstytucji[23][24]. W lutym 2021 r. cykl został przeniesiony do nowo powstałego magazynu Tygodnik Interii[25][26].

Witwicki był jednym ze współtwórców portalu 300polityka.pl, a w przeszłości także jednym z redaktorów[1].

Dziennikarz posiada konto na serwisie Twitter. 16 stycznia 2017 r. za pośrednictwem Twittera ujawnił, że TVP Info w materiale zamieszczonym w głównym wydaniu Wiadomości z poprzedniego dnia usunęło serduszko Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy z kurtki posła Arkadiusza Myrchy. Poseł został poproszony o zabranie głosu ws. grudniowego okupowania mównicy sejmowej, miało to miejsce w dniu XXV Finału WOŚP. Odkrycie Witwickiego wywołało falę komentarzy po obu stronach bieżącego sporu politycznego w Polsce i było szeroko komentowane w mediach. Sam poseł Myrcha określił działanie TVP jako przejaw cenzury i złożył skargę na prezesa TVP Jacka Kurskiego do Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z wnioskiem o ukaranie. Rok później przekazał serduszko, będące obiektem manipulacji na licytację podczas XXVI Finału WOŚP[27][28][29][30][31][32].

Portal Interia.pl edytuj

21 sierpnia 2020 roku został doradcą zarządu portalu Interia.pl ds. informacji i publicystyki. Miało to związek z zakupieniem przez Grupę Polsat portalu Interia.pl miesiąc wcześniej[33]. 7 grudnia został redaktorem naczelnym portalu. Zastąpił na tym stanowisku Krzysztofa Fijałka[14].

Od czasu objęcia funkcji przez Witwickiego, portal konsekwentnie zwiększa liczbę realnych użytkowników. Według badania Mediapanel, w kwietniu 2021 roku strony i aplikacje grupy Polsat-Interia po raz pierwszy osiągnęły ponad dwa miliardy odsłon, wygenerowanych przez ponad 20,8 miliona realnych użytkowników. W tym czasie grupa osiągnęła największy wzrost spośród wszystkich polskich grup portalowych. W okresie od października 2020 do kwietnia 2021, grupa zwiększyła liczbę realnych użytkowników o ponad milion, skracając dystans do lidera rynku o blisko 50%, z 2 do 1,08 miliona[34].

W lutym 2021 roku w ramach grupy Interia zadebiutował magazyn weekendowy Tygodnik. Na łamach czasopisma Witwicki prowadzi cykl wywiadów pt. Rozmowy #BezUników, będących kontynuacją serii prowadzonej na portalu Polsatnews.pl[25][26]. W nowej formule ukazały się rozmowy m.in. z prezydentem RP Andrzejem Dudą (opublikowany pierwotnie na stronie głównej portalu Interia.pl)[35] i prezydentem Warszawy Rafałem Trzaskowskim[36]. Ponadto na stronie głównej portalu ukazały się wywiady m.in. z prezesem Prawa i Sprawiedliwości Jarosławem Kaczyńskim (wspólnie z Marcinem Fijołkiem)[37].

Prasa edytuj

Prowadził[kiedy?] własną rubrykę pod tytułem Rozmowy Witwickiego w magazynie „Plus Minus”, weekendowym wydaniu dziennika „Rzeczpospolita”[6][38]. Autor reportaży[kiedy?] dla tygodnika „Polityka”[1].

Kariera akademicka edytuj

Prowadzi zajęcia z dziennikarstwa na Wydziale Filozofii i Nauk Społecznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu[1]. Jest pracownikiem Państwowej Uczelni Zawodowej we Włocławku, a także członkiem zespołu Instytutu Polska Przyszłości im. Stanisława Lema[3].

Kariera literacka edytuj

W 2015 roku wydał debiutancką powieść Petarda. Książka opisuje losy boksera, który to sport Witwicki sam uprawia[39]. Jest współautorem wydanej w 2016 r. książki Historia złego chłopca: świadomość, szczęście, pasja[40][41]. Od 2018 roku pracuje nad publikacją pt. Znikająca Polska, będącą studium na temat sytuacji społeczno-gospodarczej miast średniej wielkości na przestrzeni ostatnich 30 lat, na podstawie analizy rodzinnej miejscowości autora, Włocławka[6][42][43].

Nagrody i nominacje edytuj

W październiku 2016 roku został nominowany do nagrody MediaTory w kategorii TORPeda[2]. Dwukrotnie zwyciężał w plebiscycie tvpolsat.awards. W czerwcu 2018 roku uzyskał 41% głosów w kategorii prowadzący programu publicystycznego, w plebiscycie zorganizowanym z okazji 10-lecia stacji. W listopadzie 2019 r. uzyskał 36,7% głosów jako prowadzący programów Gość Wydarzeń oraz Wydarzenia i opinie, w konkursie z okazji 15-lecia Wydarzeń[38][44][45]. 4 grudnia 2020 roku został nominowany do nagrody Dobry Dziennikarz przyznawanego przez Instytut Dyskursu i Dialogu[46].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d Petarda – Piotr Witwicki. Novae Res. [dostęp 2021-05-10]. (pol.).
  2. ↑ a b Natalia Seklecka: Reporter Polsatu z Włocławka nominowany do dziennikarskiej nagrody. DDWłocławek.pl, 2016-10-17. [dostęp 2021-05-10]. (pol.).
  3. ↑ a b Piotr Witwicki. Instytut Polska Przyszłości im. Stanisława Lema. [dostęp 2021-05-10]. (pol.).
  4. ↑ Maciej Czarnecki: Kołchoźniki na UMK poszły do lamusa. Gazeta Wyborcza, 2012-02-10. [dostęp 2021-07-12]. (pol.).
  5. ↑ Krzysztof Stęplowski: Wywiad z Oszibarack. Nowamuzyka.pl, 2005-10-22. [dostęp 2021-07-12]. (pol.).
  6. ↑ a b c Nie chciało go włocławskie radio, teraz bryluje w Polsat News. DDWłocławek.pl, 2019-06-08. [dostęp 2021-05-10]. (pol.).
  7. ↑ Witwicki: Zostajemy „słoikami”, bo nie mamy innego wyjścia [VIDEO]. Klub Jagielloński, 2021-01-31. [dostęp 2021-05-10]. (pol.).
  8. ↑ Obchody ósmej rocznicy katastrofy smoleńskiej. Polsat News, 2018-04-10. [dostęp 2021-07-14]. (pol.).
  9. ↑ Piotr Witwicki: Kwiecień 2010. Moje akredytacje dziennikarskie.. Twitter, 2018-04-10. [dostęp 2021-07-14]. (pol.).
  10. ↑ Piotr Witwicki prowadzącym „Tak czy nie” w Polsat News. signs.pl, 2016-02-02. [dostęp 2021-05-10]. (pol.).
  11. ↑ Piotr Witwicki - kim jest dziennikarz?. Radio Zet, 2018-10-12. [dostęp 2021-07-15]. (pol.).
  12. ↑ a b Piotr Witwicki zastępcą redaktor naczelnej Polsatnews.pl. Stowarzyszenie Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej. Oddział w Katowicach, 2019-01-19. [dostęp 2021-07-15]. (pol.).
  13. ↑ Piotr Witwicki gospodarzem Śniadania w Polsat News. Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, 2020-03-03. [dostęp 2021-05-10]. (pol.).
  14. ↑ a b pr: Piotr Witwicki redaktorem naczelnym portalu Interia.pl, odchodzi Krzysztof Fijałek. Wirtualnemedia.pl, 2020-12-07. [dostęp 2021-05-10]. (pol.).
  15. ↑ Dorota Gawryluk na nowym stanowisku w Polsacie. ”Szykuje się zmiana narracji” [online], www.wirtualnemedia.pl, 1 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-01] (pol.).
  16. ↑ Piotr Witwicki. Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi, 2020-01-01. [dostęp 2021-05-11]. (pol.).
  17. ↑ Rozmowy #BezUników Piotra Witwickiego. Polsat News. [dostęp 2021-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-10)]. (pol.).
  18. ↑ Piotr Witwicki: Niewidomy wiceminister: Na Żylecie jest najwięcej normalności. Interia.pl, 2021-02-02. [dostęp 2021-07-12]. (pol.).
  19. ↑ Piotr Witwicki: S. Małgorzata Chmielewska: Największy majątek mam w klamkach. Interia.pl, 2021-02-02. [dostęp 2021-07-12]. (pol.).
  20. ↑ Piotr Witwicki: Kidawa-Błońska: Przy ogłaszaniu ważnych decyzji radzę sobie bez wianuszka kolegów. Interia.pl, 2021-02-02. [dostęp 2021-07-12]. (pol.).
  21. ↑ Piotr Witwicki: Lech Wałęsa: W tym roku nikt nie dostanie ode mnie prezentu, bo jestem bankrutem. Interia.pl, 2021-02-02. [dostęp 2021-07-12]. (pol.).
  22. ↑ Piotr Witwicki: Aleksander Kwaśniewski: Nie podoba mi się współczesna polityka. Interia.pl, 2021-02-02. [dostęp 2021-07-12]. (pol.).
  23. ↑ Marcin Kędryna odchodzi z Kancelarii Prezydenta. W tle wywiad dla polsatnews.pl. Polsat News, 2020-12-14. [dostęp 2021-07-12]. (pol.).
  24. ↑ Piotr Witwicki: Marcin Kędryna: Dostałem na Nowogrodzkiej krzesło i kabel do Internetu. Interia.pl, 2021-02-02. [dostęp 2021-07-12]. (pol.).
  25. ↑ a b Nowy weekendowy magazyn premium Interii – „Tygodnik”. Interia.pl, 2021-04-02. [dostęp 2021-07-12]. (pol.).
  26. ↑ a b Rozmowy #BezUników. Interia.pl. [dostęp 2021-07-12]. (pol.).
  27. ↑ Witwicki: W tym roku nie zabraknie mi materiałów na zajęcia z „Warsztatu dziennikarza telewizyjnego” na UM. Twitter, 2017-01-16. [dostęp 2021-07-15]. (pol.).
  28. ↑ Patryk: Historia pewnego serduszka, czyli krótka historia o tym jak Arkadiusz Myrcha (PO) stracił serce w TVP. Webinsider.pl, 2017-01-16. [dostęp 2021-07-15]. (pol.).
  29. ↑ Tomasz Orszulak: Rok temu TVP usunęło serduszko WOŚP. Teraz Arkadiusz Myrcha przekazuje je na licytację. Wirtualna Polska, 2018-01-06. [dostęp 2021-07-15]. (pol.).
  30. ↑ Mikołaj Podolski: TVP tłumaczy się z wymazania serduszka WOŚP na kurtce posła. Onet, 2017-05-19. [dostęp 2021-07-15]. (pol.).
  31. ↑ TVP usunęło serduszko WOŚP. Wirtualna Polska, 2017-01-16. [dostęp 2021-07-15]. (pol.).
  32. ↑ Milena Kruszniewska: „Wiadomości” zamazały na kurtce posła PO serduszko WOŚP. Arkadiusz Myrcha odpowiada. Gazeta Wyborcza, 2017-01-16. [dostęp 2021-07-15]. (pol.).
  33. ↑ pr: Piotr Witwicki pełnomocnikiem zarządu Interii ds. informacji i publicystyki. Wirtualnemedia.pl, 2020-08-21. [dostęp 2021-05-10]. (pol.).
  34. ↑ prz: Grupa Polsat-Interia po raz pierwszy w historii przekracza 2 mld odsłon miesięcznie. Polsat News, 2021-05-06. [dostęp 2021-05-10]. (pol.).
  35. ↑ Piotr Witwicki: Andrzej Duda: Nie wyobrażam sobie, żebym został zaszczepiony przed moimi rodzicami. Interia.pl, 2021-02-02. [dostęp 2021-07-12]. (pol.).
  36. ↑ Piotr Witwicki: Rafał Trzaskowski: Bez Hołowni nie będzie można tworzyć rządu. Interia.pl, 2021-05-29. [dostęp 2021-07-12]. (pol.).
  37. ↑ Piotr Witwicki, Marcin Fijołek: Jarosław Kaczyński, prezes PiS: Mateusz Morawiecki ma spore szanse pobić rekord Donalda Tuska. Interia.pl, 2021-05-20. [dostęp 2021-07-12]. (pol.).
  38. ↑ a b Łukasz Daniewski: Włocławianie z Polsat News walczą o nagrody w plebiscycie. Pomożesz?. DDWłocławek.pl, 2018-06-05. [dostęp 2021-05-10]. (pol.).
  39. ↑ Iwona Muszytowska-Rzeszotek: Trenuje boks i pisze o nim – Piotr Witwicki spotka się z czytelnikami. Polskie Radio Pomorza i Kujaw, 2016-02-12. [dostęp 2021-05-10]. (pol.).
  40. ↑ Historia złego chłopca. Świat Książki strony =, 2016. [dostęp 2021-05-10]. (pol.).
  41. ↑ NUKAT. Prosto do informacji. NUKAT. [dostęp 2021-07-14]. (pol.).
  42. ↑ Łukasz Daniewski: Premier Mateusz Morawiecki o Włocławku: Transformacja potraktowała go w okrutny sposób. DDWłocławek.pl, 2018-09-10. [dostęp 2021-05-10]. (pol.).
  43. ↑ Witwicki, Piotr. Klub Jagielloński. [dostęp 2021-05-10]. (pol.).
  44. ↑ Michał Niedbalski: Talkowski, Białkowski, Witwicki, Zalewska, Lejman, Żarska i „Państwo w Państwie” zwycięzcami plebiscytu tvpolsat.awards. tvpolsat.info, 2018-06-08. [dostęp 2021-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-14)]. (pol.).
  45. ↑ Michał Niedbalski, Piotr Szymanowicz: Kto wygrał w plebiscycie tvpolsat.awards z okazji 15-lecia „Wydarzeń”?. tvpolsat.info, 2019-11-02. [dostęp 2021-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-14)]. (pol.).
  46. ↑ prz: Piotr Witwicki nominowany do nagrody „Dobry Dziennikarz 2020”. Polsat News, 2020-12-04. [dostęp 2021-05-10]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Piotr_Witwicki&oldid=72014632”