Małgorzata Kidawa-Błońska
Małgorzata Maria Kidawa-Błońska z domu Grabska (ur. 5 maja 1957 w Warszawie) – polska polityk i producentka filmowa, z wykształcenia socjolog. Marszałek Sejmu VII kadencji (2015), marszałek Senatu XI kadencji (od 2023).
Małgorzata Kidawa-Błońska (2019) | |
Pełne imię i nazwisko |
Małgorzata Maria Kidawa-Błońska |
---|---|
Imię i nazwisko po urodzeniu |
Małgorzata Maria Grabska |
Data i miejsce urodzenia |
5 maja 1957 |
Marszałek Senatu Rzeczypospolitej Polskiej | |
Okres |
od 13 listopada 2023 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Wicemarszałek Sejmu VIII i IX kadencji | |
Okres |
od 12 listopada 2015 |
Przynależność polityczna | |
Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej | |
Okres |
od 25 czerwca 2015 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Rzecznik prasowy Rządu RP | |
Okres |
od 3 lutego 2015 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Rzecznik prasowy Rządu RP | |
Okres |
od 7 stycznia 2014 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Posłanka na Sejm V, VI, VII, VIII i IX kadencji (2005–2023), senator XI kadencji (od 2023). W latach 2014–2015 sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, rzecznik prasowy drugiego rządu Donalda Tuska (2014) oraz rządu Ewy Kopacz (2015), w latach 2015–2023 wicemarszałek Sejmu VIII i IX kadencji. Kandydatka na urząd prezydenta RP w pierwszych wyborach w 2020.
Życiorys
edytujMłodość, wykształcenie i działalność zawodowa
edytujUrodziła się w Warszawie jako córka profesora Macieja Władysława Grabskiego i jego żony Heleny Grabskiej[1] z domu Nowakowskiej. Jest wnuczką Władysława Jana Grabskiego i Zofii Wojciechowskiej, a także prawnuczką prezydenta RP Stanisława Wojciechowskiego i Marii Wojciechowskiej oraz premiera Władysława Grabskiego i Katarzyny Grabskiej z domu Lewandowskiej[2].
Maturę zdała w IX LO im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie. W 1983 ukończyła studia socjologiczne na Wydziale Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. W drugiej połowie lat 80. pracowała w dziale literackim Studia Filmowego im. Karola Irzykowskiego. Od 1994 do 2005 była producentką filmową w przedsiębiorstwie Gambit Production, kierowanej przez jej męża Jana Kidawę-Błońskiego.
Działalność polityczna
edytujPo raz pierwszy kandydowała w wyborach jako bezpartyjna z listy Unii Wolności. W 2001 dołączyła do Platformy Obywatelskiej, ubiegała się z jej ramienia w tymże roku o mandat poselski[3]. W latach 2006–2013 kierowała warszawskimi strukturami PO.
Z listy PO w 2002 została wybrana na radną Rady m.st. Warszawy, a w 2005 na posłankę V kadencji w okręgu warszawskim. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskała mandat poselski, otrzymawszy 13 057 głosów. W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję z 2. miejsca na stołecznej liście PO z wynikiem 45 027 głosów[4]. 7 stycznia 2014 została powołana na rzecznika prasowego rządu Donalda Tuska i sekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów[5]. 23 września 2014 zakończyła urzędowanie na stanowisku rzecznika prasowego rządu.
3 lutego 2015 została ponownie rzecznikiem prasowym rządu w gabinecie Ewy Kopacz. Pełnienie tej funkcji zakończyła 25 czerwca 2015, kiedy to została ogłoszona kandydatką rządzącej koalicji na stanowisko marszałka Sejmu w miejsce Radosława Sikorskiego, który zrezygnował z tej funkcji dwa dni wcześniej. Tego samego dnia została wybrana na ten urząd, otrzymując 244 głosy. Jej kontrkandydatem był wicemarszałek Jerzy Wenderlich z SLD[6]. 30 czerwca 2015 prezydent RP Bronisław Komorowski powołał ją w skład Rady Bezpieczeństwa Narodowego[7].
W wyborach w 2015 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję jako liderka listy wyborczej PO w okręgu podwarszawskim (dostała 80 866 głosów)[8]. Na pierwszym posiedzeniu Sejmu VIII kadencji 12 listopada 2015 została wybrana na wicemarszałka Sejmu[9]. W Sejmie VIII kadencji została członkinią Komisji Kultury i Środków Przekazu[10]. 9 sierpnia 2019, po uprzedniej dymisji Marka Kuchcińskiego, została zgłoszona jako kandydatka na marszałka Sejmu przez klub parlamentarny Platforma Obywatelska – Koalicja Obywatelska. Otrzymała 135 głosów, przegrywając z kandydatką Prawa i Sprawiedliwości Elżbietą Witek, za którą opowiedziało się 245 posłów[11].
3 września 2019 została wysunięta przez Koalicję Obywatelską na kandydata na premiera po ewentualnym zwycięstwie tego ugrupowania w wyborach parlamentarnych 13 października 2019[12]. W wyborach tych uzyskała najlepszy indywidualny wynik w kraju, startując z pierwszego miejsca na liście Koalicji Obywatelskiej w okręgu warszawskim i zdobywając 416 030 głosów[13][14]. 12 listopada 2019 została wybrana na wicemarszałka Sejmu IX kadencji[15]. W listopadzie 2019 zgłosiła swoją kandydaturę w prawyborach prezydenckich organizowanych przez PO (obok Jacka Jaśkowiaka)[16]; nominację na kandydatkę PO w wyborach prezydenckich w 2020 uzyskała w grudniu 2019[17]. 29 marca 2020, w związku z trwającą pandemią COVID-19 w Polsce i brakiem przesunięcia terminu wyborów, ogłosiła zawieszenie swojej kampanii oraz wezwała do bojkotu głosowania zaplanowanego na 10 maja[18][19]. Pod koniec marca 2020 Państwowa Komisja Wyborcza zarejestrowała jej kandydaturę w wyborach[20]. Ostatecznie wyznaczone na 10 maja 2020 głosowanie się nie odbyło. 15 maja 2020 ogłosiła swoją rezygnację z ubiegania się o urząd prezydenta RP[21].
W grudniu 2021 została wiceprzewodniczącą Platformy Obywatelskiej[22]. W 2023 została kandydatką KO do Senatu w okręgu nr 43. Uzyskała mandat senatora XI kadencji, otrzymując 231 122 głosy[23]. 10 listopada 2023 została ogłoszona kandydatką na marszałka Senatu z poparciem KO, Polski 2050, PSL i Nowej Lewicy[24]. 13 listopada na pierwszym posiedzeniu Senatu XI kadencji została wybrana na ten urząd, otrzymując 66 głosów (zgłoszonego przez PiS Marka Pęka poparło 33 senatorów)[25].
Życie prywatne
edytujŻona reżysera filmowego Jana Kidawy-Błońskiego, z którym ma syna Jana. Zamieszkała na osiedlu Gołąbki w Ursusie[26].
Wyniki wyborcze
edytujWybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik | |
---|---|---|---|---|---|
2001 | Platforma Obywatelska | Sejm IV kadencji | nr 19 | 1339 (0,18%) | |
2002 | Rada m.st. Warszawy | nr 10 | 3075 (7,06%) | ||
2005 | Sejm V kadencji | nr 19 | 4615 (0,61%) | ||
2007 | Sejm VI kadencji | 13 057 (1,14%) | |||
2011 | Sejm VII kadencji | 45 027 (4,42%) | |||
2015 | Sejm VIII kadencji | nr 20 | 80 866 (16,48%) | ||
2019 | Koalicja Obywatelska | Sejm IX kadencji | nr 19 | 416 030 (30,11%) | |
2023 | Senat XI kadencji | nr 43 | 231 122 (74,70%) |
Przypisy
edytuj- ↑ Nekrologi, „Gazeta Wyborcza” z 10 kwietnia 2009.
- ↑ Alan Jakman: Prawnuczka prezydenta i premiera II RP – Małgorzata Kidawa-Błońska. moremaiorum.pl, 18 czerwca 2015. [dostęp 2020-02-12].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2001. [dostęp 2021-09-01].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2014-09-23].
- ↑ Nowy rzecznik rządu: Małgorzata Kidawa-Błońska. premier.gov.pl, 7 stycznia 2014. [dostęp 2014-01-07].
- ↑ Kidawa-Błońska: bardzo dziękuję za ten zaszczyt, za wybór, za to, że mi zaufaliście. tvn24.pl, 25 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-25].
- ↑ Skład Rady. bbn.gov.pl. [dostęp 2015-07-07].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
- ↑ Sejm wybrał wicemarszałków. Prezydium bez ludowców. tvn24.pl, 12 listopada 2015. [dostęp 2015-11-12].
- ↑ Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2018-07-28].
- ↑ Głosowanie nr 25 na 85. posiedzeniu Sejmu. 9 sierpnia 2019. [dostęp 2019-11-11].
- ↑ Małgorzata Kidawa-Błońska kandydatem KO na premiera. 300polityka.pl, 3 września 2019. [dostęp 2019-09-03].
- ↑ Liderzy list Koalicji Obywatelskiej. Najlepsza Kidawa-Błońska, Schetyna dopiero siódmy. tvn24.pl, 14 października 2019. [dostęp 2019-10-14].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-14].
- ↑ Głosowanie nr 5 na 1. posiedzeniu Sejmu. sejm.gov.pl, 12 listopada 2019. [dostęp 2019-11-12].
- ↑ Arkadiusz Grochot: Kidawa-Błońska i Jaśkowiak kandydatami w prawyborach PO. rmf24.pl, 22 listopada 2019. [dostęp 2019-11-23].
- ↑ Joanna Potocka: Małgorzata Kidawa-Błońska kandydatką PO na prezydenta. rmf24.pl, 14 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-14].
- ↑ Jakub Oworuszko: Małgorzata Kidawa-Błońska zawiesza kampanię i wzywa do bojkotu wyborów. Prezydent Andrzej Duda nie wyklucza innego terminu. polskatimes.pl, 29 marca 2020. [dostęp 2020-03-29].
- ↑ Sylwester Ruszkiewicz: Małgorzata Kidawa-Błońska wzywa do bojkotu wyborów prezydenckich. wp.pl, 29 marca 2020. [dostęp 2020-03-29].
- ↑ Wybory prezydenckie. PKW zarejestrowała kolejnych czterech kandydatów, odmówiła siedmiu. polsatnews.pl, 31 marca 2020. [dostęp 2020-04-09].
- ↑ Piotr Białczyk: Wybory 2020. Małgorzata Kidawa-Błońska: nie będę brała udziału w tych wyborach. wp.pl, 15 maja 2020. [dostęp 2020-05-15].
- ↑ Rada Krajowa PO wybrała wiceszefów partii. gazetaprawna.pl, 11 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-11].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-17].
- ↑ Paweł Sikora: Umowa koalicyjna podpisana. Co zawiera dokument?. gazetaprawna.pl, 10 listopada 2023. [dostęp 2023-11-13].
- ↑ Grażyna Latos: Wybrano marszałka Senatu. Ile głosów zdobyła Kidawa-Błońska, a ile Pęk?. gazetaprawna.pl, 13 listopada 2023. [dostęp 2023-11-13].
- ↑ Małgorzata Czuba-Skarzyńska: Tak mieszka Małgorzata Kidawa-Błońska. Zobacz, jak żyje w dworku ze znanym reżyserem filmowym. naszemiasto.pl, 18 listopada 2023. [dostęp 2024-01-14].
Bibliografia
edytuj- Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2018-07-28].
- Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2012, s. 186.