Pocahontas
Pocahontas (ur. ok. 1595, zm. 21 marca 1617) – północnoamerykańska Indianka, której życie stało się kanwą dla wielu romantycznych historii. Nosiła imię Matoaka (Białe Piórko), natomiast Pocahontas (Mała Psotnica lub Łobuziak) było jej przydomkiem z okresu dzieciństwa. Była córką Powatana, wodza Federacji Powatańskiej, kontrolującego tereny obecnej Wirginii. Po małżeństwie z Johnem Rolfem przyjęła imię i nazwisko Rebecca Rolfe.
Prawdopodobnie uratowała przed egzekucją kolonistę Johna Smitha, pojmanego w grudniu 1607 roku i skazanego przez Powhatanów na śmierć. Nie jest pewne, czy miała to być egzekucja czy rytualne przyłączenie kolonisty do plemienia, ani czy wydarzenie to – opisane wiele lat później przez samego Smitha – rzeczywiście miało miejsce. Wiadomo jednak, że wielokrotnie odwiedzała kolonistów i dostarczała im żywność, a w styczniu 1609 roku ostrzegła Anglików, że jej ojciec zamierza ich zabić, gdy przyjdą do wioski na rozmowy w sprawie dostaw zboża. Od tamtej pory zamieszkała u bardziej sprzyjających Anglikom Potomaków.[potrzebny przypis]
W kwietniu 1613 roku Pocahontas została ujęta przez kapitana Samuela Argalla z Jamestown. Anglicy chcieli wymienić ją na własnych ludzi przetrzymywanych przez Powhatana. Do wymiany nie doszło, jednak od tego momentu życie Pocahontas uległo radykalnej zmianie – nauczyła się angielskiego i została ochrzczona przez Aleksandra Whitakera, przyjmując imię Rebecca. Chociaż była już zaręczona z jednym z członków plemienia Kokumem, za zgodą ojca i gubernatora Thomasa Dale'a wzięła 5 kwietnia 1614 roku ślub z młodym wdowcem, plantatorem tytoniu, Johnem Rolfem, przyjmując jednocześnie nazwisko męża. Małżeństwo nie stało się przyczyną wymiany jeńców, jednak zapewniło dość trwały pokój między kolonistami a plemieniem aż do śmierci Powhatana w 1618 roku. Pocahontas i John Rolfe mieli syna, urodzonego w 1615 roku, któremu nadano imię Thomas.
W roku 1616 wyjechała z mężem i kilkoma Indianami do Anglii, m.in. po to, by zabiegać o fundusze na budowę chrześcijańskiej szkoły dla indiańskich i angielskich dzieci. Została tam obwołana „indiańską księżniczką”, co miało przekonać Europejczyków, że Indie Zachodnie są bezpiecznym i przyjaznym miejscem, które bez obaw można kolonizować. Pocahontas spotkała się nawet z królem Jakubem I. W 1617 roku w trakcie przygotowań do powrotu zmarła jednak na czarną ospę. Pochowano ją w Anglii przy kościele św. Jerzego w Gravesend[1].
Spis treści
Książki o PocahontasEdytuj
- Susan Donnell „Księżniczka Pocahontas”
- Mari Hanes „Pocahontas prawdziwa księżniczka”
- Thomas Scherer „Pocahontas”
- Virginia Carter Castleman, "Pocahontas"
Filmy o PocahontasEdytuj
Przypisy
- ↑ Przewodnik po historii Indian http://web.archive.org/web/20131228165423/http://www.naturalresources.virginia.gov/virginiaindians/
Linki zewnętrzneEdytuj
- Pocahontas Virginia Places. Summary of the history.
- Pocahontas. Encyclopedia Britannica.
- Contact and Conflict. The Story of Virginia: An American Experience Virginia Historical Society.