Posłowie do Parlamentu Europejskiego 1958–1962

Posłowie do Parlamentu Europejskiego w latach 1958–1962 zostali mianowani przez parlamenty krajowe 6 państw członkowskich Unii Europejskiej. Kadencja rozpoczęła się 1 stycznia 1958 i zakończyła się 9 stycznia 1962.

Pomiędzy państwa członkowskie podzielono 142 mandaty.

Przewodniczącym PE 1958–1962 był Hans Furler (do 1960) i następnie Robert Schuman.

W Parlamencie Europejskim w latach 1955–1958 powołano trzy frakcji politycznych:

Deputowani według grup

edytuj
Państwo Lista[1] Posłowie Liczba
Belgia BSP Paul-Henri Spaak, Achille Van Acker 2
PS Fernand Dehousse, Henri François Simonet, Hendrik Fayat 3
Francja SFIO Guy Mollet, Pierre Lapie, Francis Vals, Christian Pineau, Vincent Auriol, Robert Marjolin 6
PS Georges Spénale 1
UDSR François Mitterrand, René Pleven, Raymond Marcellin 3
Holandia PvdA Marinus van der Goes van Naters, Gerard Nederhorst, Siep Posthumus, Henk Vredeling 4
Luksemburg LSAP Victor Bodson, Henry Cravatte 2
RFN SPD Karl Bergmann, Willi Birkelbach, Kurt Conrad (do 1959), Heinrich Deist, Gerhard Kreyssig, Georg Leber (do 1959), Ludwig Metzger, Ludwig Ratzel (do 1959), Helmut Schmidt (do 1961), Martin Schmidt, Heinrich Sträter (do 1961), Käte Strobel 12
Włochy PSI Lionello Levi Sandri, Antonio Giotiti, Antonio Ruberti, Francesco De Martino 4
PSDI Pietro Neni, Giuseppe Saragat 2
Razem 39
Państwo Lista[1] Posłowie Liczba
Belgia cdH Albert Coppé, Pierre Wigny, Gaston Eyskens 3
CD&V Alfred Bertrand, Victor Leemans, Théo Lefèvre, Jean Duvieusart 4
Francja MDF Robert Schumann, Alain Poher, François de Menthon, Pierre Pflimlin, Maurice Schumann, Georges Bidault, Pierre-Henri Teitgen 7
UNR Michel Debré, Charles de Gaulle, Maurice Couve de Murville, Georges Pompidou 4
CNI Vincent Auriol, Antoine Pinay, Roland de Moustier, Joseph Laniel 4
Holandia KVP Pieter Blaisse, MMAA Janssen, Maan Sassen (do 13.02.1958), Flip van Campen, Kees van der Ploeg, Wim Schuijt 6
ARP Willem Rip (do 8.02.1959), Cees Hazenbosch (do 10.01.1961) 2
CHU Franz Lichtenauer (do 1.10.1961) 1
Luksemburg CSV Joseph Bech, Pierrre Frieden, Pierre Verner 3
RFN CDU Heinrich von Brentano, Fritz Burgbacher, Arved Deringer, Alexander Elbrächter (do 1958), Ernst Engelbrecht-Greve, Ferdinand Friedensburg, Hans Furler, Karl Hahn, Joseph Illerhaus, Hermann Kopf, Aloys Lenz, Paul Leverkuehn (do 1959), Heinrich Lindenberg (do 1961), Ernst Müller-Hermann, Hans Richarts, Anton Storch, Will Birkelbach 17
CSU Hugo Geiger (do 1961), Hans August Lücker, Josef Oesterle (do 1959), Maria Probst 4
Włochy DC Edoardo Martino, Adone Zoli (do 1960), Amintore Fanfani, Antonio Segni, Fernando Tambroni, Giuseppe Pella, Attilio Piccioni, Giuseppe Caron, Piero Malvestiti, Giovanni Gronchi, Giovanni Leone, Aldo Moro, Mariano Rumor, Franco Maria Malfatti, Lorenzo Natali, Romano Prodi, Filippo Maria Pandolfi, Paolo Emilio Taviani 18
SVP Carl von Braitenberg (do 1959) 1
Razem 74
Państwo Lista[1] Posłowie Liczba
Belgia PL Albert Lilar 1
PRL Jean Rey 1
Holandia VVD Henk Korthals (do 19.05.1959) 1
Luksemburg DP Eugène Schaus 1
RFN FDP Robert Margulies, Walter Scheel (do 1961), Heinz Starke (do 1961) 3
Francja| PR Félix Gaillard, René Mayer, Edgar Faure Henri Queuille, André Marie, Pierre Mendès France 6
Włochy PLI Enrico De Nicola, Luigi Einaudi, Gaetano Martino, Paolo Emilio Taviani 4
PRI Carlo Sforza 1
Razem 17
Państwo Lista[1] Posłowie Liczba
Francja bezpartyjny Henri Rochereau, Raymond Barre, Étienne Hirsch, Pierre Chatenet, Louis Armand 6
Włochy bezpartyjny Altiero Spinelli, Guido Colonna di Paliano, Rinaldo Del Bo, Carlo Scarascia-Mugnozza, Giuseppe Petrilli 6
Razem 10

Zmiany deputowanych

edytuj
Francja
Holandia
Niemcy (RFN)

Przewodniczący grup

edytuj

Rozkład mandatów według państw i grup (na koniec kadencji)

edytuj
Grupa poselska

Państwo członkowskie

SOC CD LIB Niez. Razem
  Belgia 5 7 2 14
  Francja 10 15 5 6 36
  Holandia 4 9 1 14
  Luksemburg 2 3 1 6
  Niemcy 12 21 3 36
  Włochy 6 19 5 6 36
  Unia Europejska 39 74 17 12 142

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d „Lista” oznacza listę wyborczą, z której dana osoba uzyskała mandat posła do Parlamentu Europejskiego. Zestawienie nie uwzględnia zmian przynależności partyjnej w ramach ugrupowań krajowych w toku kadencji Parlamentu Europejskiego.