Powałki (wieś)

wieś w województwie pomorskim

Powałki (niem. Powalken) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie chojnickim, w gminie Chojnice przy drodze wojewódzkiej nr 235. Połączenie z centrum Chojnic umożliwiają autobusy komunikacji miejskiej (linia nr 4).

Powałki
wieś
Ilustracja
Przystanek kolejowy Powałki
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

chojnicki

Gmina

Chojnice

Liczba ludności (2021)

491 [2]

Strefa numeracyjna

52

Kod pocztowy

89-620[3]

Tablice rejestracyjne

GCH

SIMC

0081636

Położenie na mapie gminy wiejskiej Chojnice
Mapa konturowa gminy wiejskiej Chojnice, w centrum znajduje się punkt z opisem „Powałki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Powałki”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Powałki”
Położenie na mapie powiatu chojnickiego
Mapa konturowa powiatu chojnickiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Powałki”
Ziemia53°44′28″N 17°37′16″E/53,741111 17,621111[1]
Strona internetowa

Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w województwie pomorskim[4]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.

Historia edytuj

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 4 maja 1357 r.[5]

Wieś Powałki jest starą siedzibą Powalskich[6].

W 1570 r. właścicielem wsi był Jerzy Lewald h. Rogala, pochodzenia niemieckiego[7][8]. W 1648 r. wieś stanowiła własność P. Strzeszkowskiego z Kłodawy[9]. W 1682 r. była własnością Samuela Lewadt-Powalskiego z Powałek[10]. W latach 1744-1749 Powałki wciąż należały do rodziny Powalskich[11].

Niegdyś istniał we wsi kościół przyłączony zapewne jako filialny do Chojnic, prywatnego patronatu. W 1519 r. zburzyli go Krzyżacy. Później jednak, prawdopodobnie przed rokiem 1572 na nowo został on odbudowany i to w dość obszernych rozmiarach, gdyż przez cały czas, kiedy luteranie panowali w Chojnicach (od 1555 do 1616 r.), proboszcz chojnicki mieszkał zwykle w Powałkach, przez co kościół tutejszy stał się nawet parafialnym i to zarówno dla Chojnic, jak i dla Nowej Cerkwi[12]. Fundatorem nowego kościoła był Jerzy Lewald, dziedzic Powałek i gorliwy katolik, który chcąc zachować sąsiednią szlachtę przy wierze katolickiej, wzniósł tam kościół, zapewniając przy tym proboszczowi dotację. 20 stycznia 1617 r. arcybiskup Gembicki przyłączył kaplicę w Powałkach wraz z całą wsią do parafii w Nowej Cerkwi[13][14]. Już rok później, w 1618 r. kaplica w Powałkach, wolą dziedziców tejże wsi – Piotra Lewalda Powalskiego, Jana Gleissena Doręgowskiego oraz Pawła Knuta – została inkorporowana do parafii w Chojnicach, tak że do parafii w Nowej Cerkwi należała zaledwie rok. Jednak z braku duchowieństwa w Chojnicach, w kaplicy nadal funkcje duszpasterskie sprawował proboszcz z Nowej Cerkwi[15]. Odtąd też kościół coraz bardziej upadał: w roku 1653 pisze wizytator Trebnic, że na jego miejscu znajdowała się mała tylko kapliczka, sama już bliska upadku, w której nabożeństwo więcej się nie odprawiało. O uposażeniu powałskiego kościoła rzeczone akta wizytacyjne nie wspominają[12][15].

W 1925 r. kościół parafialny i stacja pocztowa dla Powałk znajdowały się w Chojnicach[16].

W 1928 r. w Powałkach nie istniała szkoła. Stąd też dzieci uczęszczały wraz z dziećmi ze Zbienin do szkoły w Kłodawie. W tym też roku liczba uczniów ze Zbienin i Powałk wynosiła 88. W tym okresie Powałki zamieszkiwało 148 osób[17].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 109480
  2. AKTUALNOŚCI Z GMINY CHOJNICE 2021/2022 [online], gminachojnice.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 972 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w.: rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 86.
  5. P. Panske, Handfesten der Komturei Schlochau, Danzing 1921, s. 76-77.
  6. P. Pragert, Herbarz szlachty kaszubskiej, t. 3, Gdańsk 2009, s. 135.
  7. P. Pragert, Herbarz szlachty kaszubskiej, t. 3, Gdańsk 2009, s. 52.
  8. M. Biskup, A. Tomczak, Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w., Toruń 1955, s. 86.
  9. Regestr poboru podwoynego, red. W. Kętrzyński, w: Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego 6 (1871), s. 190.
  10. Taryfy podatkowe ziem pruskich z r. 1682, red. S. Kętrzyński, w: Towarzystwo Naukowe w Toruniu. Fontes 5 (1901), s. 149.
  11. P. Pragert, Herbarz szlachty kaszubskiej, t. 3, Gdańsk 2009, s. 136.
  12. a b Jakub Fankidejski, Utracone kościoły i kaplice w dzisiejszej dyecezyi chełmińskiej podług urzędowych akt kościelnych, Pelplin 1880, s. 329-330.
  13. Diecezja chełmińska. Zarys historyczno-statystyczny, red. Czaplewski, Frydrychowicz, Glemma, Mańkowski, Panski, Pelplin 1928, s. 205-207.
  14. P. Panske, Chojnice i Człuchowo w czasach tak zwanej Reformacji i Przeciwreformacji, Toruń 1925, s. 13-14.
  15. a b P. Panske, Chojnice i Człuchowo w czasach tak zwanej Reformacji i Przeciwreformacji, Toruń 1925, s. 47-48.
  16. J.K., Spis miejscowości i rodów ziemiańskich województwa pomorskiego, Kraków 1925, s. 94.
  17. Diecezja chełmińska. Zarys historyczno-statystyczny, Pelplin 1928, s. 197.