Rajnold Przezdziecki

Rajnold Franciszek Feliks Przezdziecki (ur. 26 lipca 1884 w Rakiszkach, zm. 12 maja 1955 w Lozannie) – polski dyplomata i historyk, od 1913 hrabia z nadania Mikołaja II Romanowa.

Rajnold Przezdziecki
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Rajnold Franciszek Feliks Przezdziecki

Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1884
Rakiszki

Data i miejsce śmierci

12 maja 1955
Lozanna

Z-ca dyr. Protokołu Dyplomatycznego MSZ
Okres

od 1928
do 1935

Poprzednik

Czesław Andrycz

Następca

Aleksander Łubieński

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Wielki Komandor Orderu Feniksa (Grecja) Wielki Oficer Orderu Korony Rumunii Wielki Oficer Orderu Świętego Sawy (Serbia) Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Węgierskiego Zasługi (cywilny) Wielki Oficer Orderu Chrystusa Wielki Oficer Orderu Korony Dębowej (Luksemburg) Komandor z Gwiazdą Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego Komandor Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego Komandor Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Komandor I Klasy Orderu Gwiazdy Polarnej (Szwecja) Order Trzech Gwiazd III klasy (Łotwa) Oficer Orderu Oranje-Nassau (Holandia) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Karola III (Hiszpania) Kawaler/Dama Honoru i Dewocji – Zakon Maltański (SMOM)
Złożenie listów uwierzytelniających prezydentowi RP przez posła Jugosławii Branco Lazarevicia 14 marca 1929 r.; Rajnold Przezdziecki trzeci z prawej

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie Konstantego i Elżbiety Izabeli z Plater-Zyberków (1844–1907). Brat bliźniaków: Konstantego i Stefana oraz Józefa Aleksandra Rajnolda (1872–1956), Marii Ludwiki Stanisławy (1874–1949), Heleny Anny Gracjanny (1875–1966), Jana Aleksandra Stanisława (1877–1944)[1]. Wykształcenie otrzymał domowe.

Po śmierci ojca został właścicielem dóbr na Litwie (Komaje oraz Soły) oraz Tyzenhauz z przyległościami (Schodern, Alt-Grünwalt i Neu Grünwalt), Pałacu w Postawach, zawierającej 60 tys. tomów Biblioteki Ordynacji Przezdzieckich i pałacu w Warszawie. Fundator istniejącej w latach 1913–1921 Ordynacji Hr. Przezdzieckich.

W okresie międzywojennym mieszkał w Warszawie. Pracował w MSZ od 15 lipca 1921, od 15 września 1928 na stanowisku zastępcy dyrektora protokołu dyplomatycznego. Z powodu niepojawienia się na pogrzebie marszałka Piłsudskiego (przebywał wówczas na urlopie we Włoszech), z dniem 1 sierpnia 1935 został przeniesiony w stan nieczynny, a od 31 stycznia 1936 w stanie spoczynku z zachowaniem paszportu dyplomatycznego.

Po wybuchu II wojny światowej przedostał się do Szwecji, gdzie przez siedem lat pracował w Bibliotece Królewskiej. W 1947 wyjechał do Szwajcarii, do brata Józefa. Zmarł 12 maja 1955 w Lozannie.

Ordery i odznaczenia

edytuj
 
Herb Roch III

Publikacje książkowe

edytuj
  • Varsovie, 1924
  • Roch czyli Wieża szachowa w herbach polskich i obcych, 1932
  • Diplomatie et protocole à la cour de Pologne, 1934
  • Wilno, 1938
  • Wilno. Ville d'art, 1939
  • Varsovie. Avec 170 illustrations en texte et 32 gravures hors texte, 1942
  • Ätten Gyllenstierna i Polen, 1946
  • Diplomatie et protocole à la cour de Pologne. Ambajadas españolas, 1948
  • Diplomatic ventures and adventures. Some experiences of British envoys at the Court of Poland, 1953
  • Aleksander Przezdziecki. Historyk, literat z XIX w., 1999

Przypisy

edytuj
  1. Rajnold Franciszek Feliks hr. Przezdziecki h. Pierzchała (Roch III) [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2023-04-13].
  2. M.P. z 1925 r. nr 264, poz. 1095 „za zasługi położone około propagandy polskiej za granicą”.

Bibliografia

edytuj