Rezerwat przyrody Bukowskie Bagno
Rezerwat przyrody Bukowskie Bagno – torfowiskowy rezerwat przyrody położony na terenie gminy Człopa w powiecie wałeckim (województwo zachodniopomorskie).
| rezerwat torfowiskowy | |
| Typ |
biocenotyczny i fizjocenotyczny |
|---|---|
| Podtyp |
biocenoz naturalnych i półnaturalnych |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Położenie | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
22 października 2009 |
| Akt prawny |
Dz. Urz. Woj. Zach. 2009 r. Nr 68, poz. 1858 |
| Powierzchnia |
22,41 ha |
| Ochrona | |
Położenie na mapie gminy Człopa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wałeckiego  | |
 53°07′10″N 16°19′54″E/53,119444 16,331667
| |
Obszar chroniony utworzony został 22 października 2009 r. na podstawie Zarządzenia Nr 55/2009 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Szczecinie z dnia 15 września 2009 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody „Bukowskie Bagno” (Dz. Urz. Woj. Zach. 2009 r. Nr 68, poz. 1858)[1].
Położenie edytuj
Rezerwat ma 22,41 ha powierzchni (akt powołujący podawał 21,99 ha[1]), w całości pod ochroną ścisłą[2]. Obejmuje on tereny nadleśnictwa Tuczno[3] (wydzielenia leśne 737a, b, c, f, h, ~a, ~g, 737d, 737i, 738b, c, ~h), co odpowiada obrębowi ewidencyjnemu Mielęcin (części działek ewidencyjnych nr 8239 oraz 8240/1)[1]. Znajduje się w granicach Obszaru Chronionego Krajobrazu Puszcza nad Drawą oraz dwóch obszarów Natura 2000: specjalnego obszaru ochrony siedlisk „Uroczyska Puszczy Drawskiej” PLH320046 i obszaru specjalnej ochrony ptaków „Lasy Puszczy nad Drawą” PLB320016[4]. Rezerwat jest położony w rozległym kompleksie leśnym pomiędzy Wołowymi Lasami a Niekurskiem. Najbliższą miejscowością jest Trzcinno (ok. 1,5 km na wschód).
Charakterystyka edytuj
Celem ochrony rezerwatowej jest „zachowanie kompleksu mechowisk źródliskowych i torfowisk mszarnych z rzadką fauną i florą, w tym stanowisk reliktowych gatunków mszaków (Helodium blandowii, Paludella squarrosa, Tomenthypnum nitens) oraz rzadkich storczyków (Liparis loeselii i Epipactis palustris), a także ochrona reliktowego jeziora ramienicowego Bukowo Małe oraz kompleksu starodrzewi dębowych, bukowych i grabowych w zlewni torfowiska”[2]. Występują tu siedliska wymagające ochrony w ramach programu Natura 2000: twardowodne oligo-i mezotroficzne łąki trzęślicowe Molinion (6410), torfowiska przejściowe i trzęsawiska (7140), torfowiska alkaliczne z roślinnością Caricion davalianeae (7230), kwaśne buczyny Luzulo-Fagenion (9110), lasy dębowo-grabowe Galio-Carpinetum (9170) oraz lasy bagienne (91D0)[3].
Rezerwat obejmuje leżące w centralnej części jezioro reliktowe Bukowo Małe z dnem porośniętym łąkami ramienicowymi, a także otaczające go lasy olszynowe i trzcinowiska, a w większej części mszar torfowiskowy. Na mapie z 1880 na tym terenie istniały jeszcze trzy reliktowe jeziorka, zanikłe prawdopodobnie na skutek działalności człowieka[5]. Północna część rezerwatu jest ukształtowana przez bobry, które budując tamy stworzyły mokradła porośnięte olsem, zaś część zachodnią porastają lasy z buczyną, dąbrowami i grądami. Wśród torfowisk poza wymienionymi wcześniej gatunkami występuje również pływacz mniejszy, a we fragmencie z torfowiskiem wysokim także bagno zwyczajne i wełnianka pochwowata. Wśród fauny spotykana jest rzadka stonka długostopka[3][6].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Zarządzenie Nr 55/2009 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Szczecinie z dnia 15 września 2009 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody „Bukowskie Bagno”. szczecin.uw.gov.pl, 7 października 2009. [dostęp 2019-01-08].
- ↑ a b Centralny rejestr form ochrony przyrody. crfop.gdos.gov.pl. [dostęp 2019-01-08].
- ↑ a b c Aleksandra Warnkowska: Rezerwaty przyrody. tuczno.pila.lasy.gov.pl, 7 września 2016. [dostęp 2019-01-08].
- ↑ Na podstawie interaktywnej mapy na stronie Geoserwisu
- ↑ Lesław Wołejko, Robert Stańko, Rafał Ruta, Dorota Horabik, Arkadiusz Gawroński, Agnieszka Gawrońska, Łukasz Kwaśny: Dokumentacja i plan ochrony rezerwatu przyrody „Bukowskie Bagno”. kp.org.pl, 2015. [dostęp 2019-01-10].
- ↑ Marta Jermaczek, Rafał Ruta. Nowe rezerwaty w Puszczy Drawskiej. „Bociek”. 87 (3), s. 6–9, 2006. Klub Przyrodników.