Richard Kerner
Richard Kerner, pierwotnie Ryszard Kerner[1] (ur. 3 stycznia 1943) – francuski fizyk teoretyczny związany z Polską, profesor Université Pierre et Marie Curie (UPMC, Paris-VI) oraz Sorbony, specjalista w zakresie fizyki matematycznej[2].
 Richard Kerner (2020) | |
| Data urodzenia |
3 stycznia 1943 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater |
Uniwersytet Warszawski (1965) |
| Uczelnia | |
| Stanowisko | |
Życiorys edytuj
Urodził się w ZSRR w rodzinie Żydów polskich, który znaleźli tam schronienie w okresie II wojny światowej[3]. W latach 1949–1952 uczęszczał do szkoły podstawowej w Moskwie, a w latach 1953–1956 w Warszawie[3]. Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1960)[1][4] i Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego (1965)[5], gdzie napisał pracę magisterską pod kierunkiem Andrzeja Trautmana[6]. Początkowo był asystentem na Wydziale Fizyki UW i rozpoczął pracę nad doktoratem pod kierunkiem Andrzeja Trautmana[7], ale po marcu 1968 wyjechał z Polski do Francji[8].
W 1968 podjął pracę na Université Pierre et Marie Curie (UPMC)[2][5] i w 1975 uzyskał w nim stopień doktora nauk przyrodniczych, specjalizując się w zagadnieniach związanych z polem Yanga-Millsa (rozprawa Sur certaines applications de la théorie du champ de Yang et Mills, promotorzy Yvonne Choquet-Bruhat i André Lichnerowicz)[9]. Objął stanowisko profesora fizyki teoretycznej UPMC[10]. W latach 1990–2001 pełnił funkcję dyrektora Laboratorium Grawitacji i Kosmologii Relatywistycznej UPMC (nazwa francuska: Laboratoire de Gravitation et Cosmologie Relativistes)[2]. W 1998 został wybrany na członka rady naukowej UPMC[2]. Piastował stanowisko sekretarza naukowego Francuskiej Akademii Nauk[2].
Badał zagadnienia związane m.in. z ogólną teorią względności, kosmologią, teorią pola, mechaniką kwantową, fizyką cząstek elementarnych, fizyką ciała stałego i chemią fizyczną[5]. Autor około trzystu publikacji naukowych[5], a także monografii z zakresu fizyki matematycznej[2]. Współpracował jako profesor wizytujący z Uniwersytetem w Utrechcie, Europejską Organizacją Badań Jądrowych (CERN), Scuola Internazionale Superiore di Studi Avanzati (SISSA) we Włoszech oraz Universidade Federal do Espírito Santo w Brazylii[2]. Od 2012 profesor emeritus Uniwersytetu Paryskiego[5]. W 2021 opublikował w języku angielskim książkę popularyzującą astronomię (Our Celestial Clockwork: From Ancient Origins to Modern Astronomy of the Solar System, 2021)[5].
Nagrody i wyróżnienia edytuj
W 1991 otrzymał Nagrodę Alexandre’a Joannidèsa przyznaną przez Francuską Akademię Nauk[2], a w 2020 doktorat honoris causa Uniwersytetu w Tartu[11].
Publikacje książkowe edytuj
- Sur certaines applications de la théorie du champ de Yang et Mills, Université Pierre-et-Marie-Curie 1975, OCLC 489684900
- Relativité (wraz z Muratem Boratavem), Ellipses 1991, ISBN 978-2-7298-9145-9
- Physics on Manifolds (wraz z André Lichnerowiczem i Moshé Flato), Kluwer Academic Publishers 1994, ISBN 978-0-7923-2500-0
- Models of Agglomeration and Glass Transition, Imperial College Press 2007, ISBN 978-1-86094-756-8
- Méthodes classiques de physique théorique: cours et problèmes résolus, Ellipses 2014, ISBN 978-2-340-00006-3
- Our Celestial Clockwork: From Ancient Origins to Modern Astronomy of the Solar System, World Scientific Publishers 2021, ISBN 978-981-12-1460-8
Przypisy edytuj
- ↑ a b Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1960. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2023-05-02].
- ↑ a b c d e f g h Richard Kerner. ut.ee. [dostęp 2023-05-02]. (ang.).
- ↑ a b R. Kerner. academia.edu. [dostęp 2023-05-03]. (ang.).
- ↑ Ryszard Kerner: Ryszard Kerner – wspomnienie o Stasiu Staszewskim. dzismis.com, 24 lutego 2016. [dostęp 2023-05-02].
- ↑ a b c d e f Richard Kerner. researchgate.net. [dostęp 2023-05-02]. (ang.).
- ↑ Moje pierwsze 50 lat na Hożej – rozmowa z Andrzejem Trautmanem. „Postępy Fizyki”. Tom 58, zeszyt 4, s. 178, 2007. Warszawa: Polskie Towarzystwo Fizyczne. ISSN 0032-5430. [dostęp 2023-05-02].
- ↑ Richard Kerner. Moje pierwsze spotkania z Bogdanem, Warszawa, 1962–1967. „Postępy Fizyki”. Tom 73, zeszyt 3, s. 22, 2022. Warszawa: Polskie Towarzystwo Fizyczne. ISSN 0032-5430. [dostęp 2023-05-02].
- ↑ Michał Tempczyk. Wspomnienie o Helenie Eilstein. „Filozofia Nauki”. Rok XVIII, 2010, Nr 2(70), s. 93–94, 2010. Warszawa: Wydział Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. ISSN 1230-6894. [dostęp 2023-05-02].
- ↑ Richard Kerner. mathgenealogy.org. [dostęp 2023-05-02]. (ang.).
- ↑ Méthodes mathématiques pour la physique (sylwetka Richarda Kernera). man21.free.fr. [dostęp 2023-05-02]. (fr.).
- ↑ Richard Kerner valiti Tartu Ülikooli audoktoriks. ut.ee, 3 czerwca 2020. [dostęp 2023-05-02]. (est.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Profil w Google Scholar (ang.)
- Publikacje Richarda Kernera w serwisie INSPIRE HEP (High-Energy Physics Content) (ang.)