Azotek litu

Azotek litu
	Struktura krystaliczna
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	azotek litu
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	Li3N
Masa molowa	34,82 g/mol
Wygląd	brunatnoczerwony proszek
	Identyfikacja
Numer CAS	26134-62-3
PubChem	520242
InChI
	InChI=1S/3Li.H2N/h;;;1H2/q3*+1;-1
	InChIKey
	BHZCMUVGYXEBMY-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	1,27 g/cm³; ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	reaguje z wodą
Temperatura topnienia	813 °C; 840–850 °C
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2024-03-04]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanego źródła
Zwroty H	H260, H314, EUH014, EUH029
Zwroty P	P223, P231+P232, P260, P280, P303+P361+P353, P305+P351+P338
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Azotek litu, Li
3N – nieorganiczny związek chemiczny litu i azotu. Łatwo ulega hydrolizie. Jest ceglastym ciałem stałym. Reaguje z wodą z wydzieleniem amoniaku i wodorotlenku litu^[1]:

Li
3N + 3H
2O → 3LiOH + NH
3

Otrzymywanie edytuj

Jest otrzymywany poprzez reakcje litu z azotem. Reakcja może powoli zachodzić nawet w temperaturze pokojowej.

6Li + N
2 → 2Li
3N

Właściwości edytuj

Azotek litu w warunkach pokojowych jest ceglastym proszkiem o gęstości równej 1,3 g/cm³ i temperaturze topnienia 845 °C.

Azotek litu jest przykładem bardzo mocnej zasady nieorganicznej. Może on zdeprotonować nawet wodór:

Li
3N + 2H
2 → LiNH
2 + 2LiH

Zastosowanie edytuj

Azotek litu jest zdolny do wydajnej absorpcji wodoru (do 11% wag.). Ponieważ proces ten jest odwracalny (w temperaturze 270 °C), rozważa się wykorzystanie azotku litu jako substancji magazynującej wodór^[4].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b MałgorzataM. Galus MałgorzataM., Tablice chemiczne, Warszawa: Wydawnictwo Adamantan, 2008, ISBN 978-83-7350-105-8 .
↑ ^a ^b ^c CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4-70, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
↑ ^a ^b Lithium nitride, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, 12 stycznia 2024, numer katalogowy: 399558 [dostęp 2024-03-04] (ang.). (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ PingP. Chen PingP. i inni, Interaction of hydrogen with metal nitrides and imides, „Nature”, 420 (6913), s. 302–304, DOI: 10.1038/nature01210 (ang.).

[tabchem-1] MałgorzataM. Galus MałgorzataM., Tablice chemiczne, Warszawa: Wydawnictwo Adamantan, 2008, ISBN 978-83-7350-105-8 .

[CRC-2] CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4-70, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).

[SA-3] Lithium nitride, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, 12 stycznia 2024, numer katalogowy: 399558 [dostęp 2024-03-04] (ang.). (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

[4] PingP. Chen PingP. i inni, Interaction of hydrogen with metal nitrides and imides, „Nature”, 420 (6913), s. 302–304, DOI: 10.1038/nature01210 (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]