Język kreolski Mauritiusa

Język kreolski Mauritiusajęzyk kreolski na bazie francuskiego, używany na Mauritiusie. Alternatywne nazwy: morisyen, maurytyjski, kreol. Jest używany jako język ojczysty przez około 80% ludności Mauritiusa, jednak niemal wyłącznie w mowie, stosunkowo rzadko bywa zapisywany. Pomimo czynionych prób ujednolicenia zapisu nie wypracowano jak dotąd powszechnie akceptowanego systemu ortografii[2]. Użytkownicy posługują się również, zwłaszcza w piśmie, angielskim i francuskim.

Morisyen
Obszar

Mauritius, Madagaskar

Liczba mówiących

806 tys. (1989)[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna

kreolski na bazie francuskiego

Status oficjalny
Ethnologue 3 środek szerszej komunikacji
Kody języka
ISO 639-3 mfe
IETF mfe
Glottolog mori1278
Ethnologue mfe
Linguist List mfe
WALS mcr
SIL MFE
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Bardzo podobne dialekty używane są w niektórych częściach Madagaskaru oraz na wyspie Rodrigues. Pod względem struktury gramatycznej jest bliski językowi kreolskiemu używanemu na Seszelach czy nawet francuskiemu kreolskiemu z Karaibów. Nie jest natomiast dobrze zrozumiały z językiem kreolskim Reunionu[1].

Tabliczka w języku kreolskim: „Nie rzucać tutaj śmieci”

Charakterystyka edytuj

Leksyka opiera się w głównej mierze na słownictwie francuskim, istnieją również zapożyczenia z angielskiego i języków indyjskich. Francuski rodzajnik często stanowi integralną część wyrazu maurytyjskiego, np. dilo z franc. „de l’eau”, diri z „du riz”. Zapis jest zazwyczaj fonetyczny. W porównaniu z francuskim wiele dźwięków ulega uproszczeniu, np. francuskie „ch” i „j” zapisywane są i wymawiane jako odpowiednio „s” i „z”, zaś zaokrąglone samogłoski „u” i „eu” jako „i” i „e”.

Przypisy edytuj

  1. a b M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Morisyen, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 17, Dallas: SIL International, 2013–2014 [zarchiwizowane z adresu 2014-05-30] (ang.).
  2. Language Contact Manchester [online], languagecontact.humanities.manchester.ac.uk [dostęp 2017-11-24] (ang.).

Bibliografia edytuj

  • Adone, Dany. The Acquisition of Mauritian Creole. Amsterdam; Philadelphia: J. Benjamins, 1984.
  • Baker, Philip and Chris Corne, Isle de France Creole: Affinities and Origins. Ann Arbor: Karoma, 1982.
  • Baker, Philip. Kreol: A Description of Mauritian Creole. London: Hurst, 1972.
  • Baker, Philip and Vinesh Y. Hookoomsing. Morisyen-English-français: diksyoner kreol morisyen (Słownik). Paris: Harmattan, 1987.
  • Carpooran, Arnaud. Diksioner morisien. Quatre Bornes, Ile Maurice: Editions Bartholdi, 2005.
  • Chaudenson, Robert. Les créoles francais. Evreux: F. Nathan, 1979.
  • Chaudenson, Robert. Creolization of language and culture; translated and revised by Salikoko S. Mufwene, with Sheri Pargman, Sabrina Billings, and Michelle AuCoin. London ; New York: Routledge, 2001.
  • Frew, Mark. Mauritian Creole in seven easy lessons. 2nd ed. Port Louis, Republic of Mauritius: Ledikasyon pu Travayer, 2003.
  • Holm, John. Pidgins and Creoles, Volume II: Reference Survey. Cambridge: Cambridge University Press, 1989.
  • Lee, Jacques K. Mauritius: its Creole language: the ultimate Creole phrase book: English-Creole dictionary. London, England: Nautilus Pub. Co., 1999.