Kaniuk[7] (Elanus caeruleus) – gatunek średniego ptaka drapieżnego z podrodziny kaniuków (Elaninae) w rodzinie jastrzębiowatych (Accipitridae).

Kaniuk
Elanus caeruleus[1]
(Desfontaines, 1789)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

szponiaste

Rodzina

jastrzębiowate

Podrodzina

kaniuki

Rodzaj

Elanus

Gatunek

kaniuk

Synonimy
  • Falco caeruleus Desfontaines, 1789[2]
  • Falco vociferus Latham, 1790[3]
  • Elanus hypoleucus Gould, 1859[4]
Podgatunki
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[6]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     występuje przez cały rok

     tylko poza sezonem lęgowym

Podgatunki i zasięg występowania edytuj

Kaniuk występuje w zależności od podgatunku[8][9]:

Etymologia edytuj

  • Elanus: zob. Elanus.
  • caeruleus: łac. caeruleus lazurowo-niebieski, błękitny[14].
  • vociferus: łac. vociferus „hałaśliwy, głośny”, od vociferari „krzyczeć”, od vox, vocis „głos, płacz, dźwięk”; ferre „znosić”[15].
  • hypoleucus: gr. ὑπο hupo „pod, poniżej”; λευκος leukos „biały” (por. ὑπολευκος hupoleukos „białawy”)[16].
  • wahgiensis: rzeka Wagi, Papua-Nowa Gwinea[17].

Morfologia edytuj

 
Kaniuk zawisający w powietrzu

Długość ciała 30–37 cm, rozpiętość skrzydeł 77–92 cm; masa ciała samców 197–277 g, samic 219–343 g; samice są o 3% większe i o 19% cięższe od samców[8]. Obie płci ubarwione jednakowo. Dość duża, w stosunku do reszty ciała, głowa. Wierzch ciała jasnoszary, spód i ogon biały, skrzydła czarne. Dziób ciemny, nogi żółte, ogon z lekkim wcięciem. Oczy czerwone, nad nimi czarna brew.

Lata lekko, często szybuje ze skrzydłami uniesionymi w kształcie litery V lub też zawisa w powietrzu. Przesiaduje na gałęziach i drutach.

Ekologia edytuj

 
Jaja z kolekcji muzealnej
Biotop
Tereny otwarte z pojedynczymi drzewami.
Gniazdo
Buduje je nisko, w kolczastych krzewach[18] albo na wysokości 3–20 m w rozwidleniu pnia lub gałęzi drzewa bądź na palmie[19].
Jaja
W ciągu roku wyprowadza zwykle jeden lęg, składając 3 do 5 jaj o wymiarach 39 × 31 mm. Lęg jest na północy wyprowadzany wiosną, lecz na południu zależy od ilości pokarmu. Na wielu obszarach wyprowadza więcej niż jeden lęg w sezonie[19].
Wysiadywanie, pisklęta
Jaja składane w odstępach 2 do 3 dni wysiadywane są od zniesienia pierwszego jaja przez okres 25 do 28 dni przez samicę. Pisklęta opuszczają gniazdo po 35–40 dniach.
Pożywienie
Głównie drobne gryzonie, także owady i gady, sporadycznie ptaki[19].

Status i ochrona edytuj

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody kaniuk nieprzerwanie od 1988 roku jest zaliczany do kategorii LC (ang. Least Concern – „najmniejszej troski”). W 2015 roku organizacja BirdLife International szacowała liczebność europejskiej populacji lęgowej na 1100–2600 par. Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny, natomiast populacja europejska rośnie[6].

Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową[20].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Elanus caeruleus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b R.L. Desfontaines. Mémoire sur quelques nouvelles especes d’oiseaux des côtes de Barbarie. „Histoire de l’Académie Royale des Sciences”. 1787, s. 503, ryc. 6, 1789. (fr.). 
  3. a b J. Latham: Index ornithologicus, sive, Systema ornithologiae: complectens avium divisionem in classes, ordines, genera, species, ipsarumque varietates: adjectis synonymis, locis, descriptionibus, &c.. Cz. 1. Londini: Sumptibus authoris, 1790, s. 46. (łac.).
  4. a b J. Gould. Exhibition of all the known species of the genus Elanus, with description of a New Species. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 27, s. 127, 1859. (ang.). 
  5. E. Mayr & E.T. Gilliard. Birds of central New Guinea: results of the American Museum of Natural History expeditions to New Guinea in 1950 and 1952. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 103, s. 332, 1954. (ang.). 
  6. a b Elanus caeruleus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  7. a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Elaninae Blyth, 1851 – kaniuki (wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-06-21].
  8. a b A.C. Kemp, G.M. Kirwan, J.S. Marks, A. Motis & E.F.J. Garcia: Black-winged Kite (Elanus caeruleus). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2018. [dostęp 2018-04-11]. (ang.).
  9. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-06-21]. (ang.).
  10. Obserwacje – kaniuk [online], clanga.com [dostęp 2023-02-02].
  11. Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. Raport nr 33. Rzadkie ptaki obserwowane w Polsce w roku 2016. „Ornis Polonica”. 58, s. 83–116, 2017. 
  12. Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. Raport nr 34. Rzadkie ptaki obserwowane w Polsce w roku 2017. „Ornis Polonica”. 59, s. 119–153, 2018. 
  13. Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. Rewizja współczesnych i historycznych stwierdzeń rzadkich ptaków w Polsce. „Ornis Polonica”. 55, s. 115–134, 2014. 
  14. The Key to Scientific Names, caeruleus [dostęp 2023-02-02].
  15. The Key to Scientific Names, vociferus [dostęp 2023-02-02].
  16. The Key to Scientific Names, hypoleucus [dostęp 2023-02-02].
  17. The Key to Scientific Names, wahgiensis [dostęp 2023-02-02].
  18. Frieder Sauer: Ptaki lądowe. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-193-0.
  19. a b c Species account: Black-winged Kite Elanus caeruleus. [w:] Global Raptor Information Network [on-line]. 2023. [dostęp 2023-02-02]. (ang.).
  20. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).

Bibliografia edytuj

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj